Στην Πάνω Μεριά της Σαντορίνης ( την Οία) γεννήθηκε μήνα Νοέμβριο του 1882 η Καδιώ Νομικού από πατέρα καπετάνιο, που έκαμνε εμπόριο στην Μαύρη Θάλασσα το βισάντο , το γλυκό κρασί της Σαντορίνης. Νοικοκυρεμένη οικογένεια είχε την σειρά της και όπως όλοι οι πανέξυπνοι νησιώτες καπετανέοι, όργωναν τις θάλασσες και ευημερούσε το σπιτικό τους με τις οικονόμες και κουμανταδόρες γυναίκες τους.
Η πανέξυπνη Καδιώ παρακολουθεί και μαθαίνει σαν σφουγγάρι την διαχείριση και την οικονομία ενώ κατανοεί και την τύχη των γυναικών του νησιού. Άνδρες φευγάτοι στη δουλειά της Θάλασσας , γυναίκες στην στεριά στα κουμάντα των σπιτικών και της μητρότητας.
Στα 15 της και μόλις με τις γνώσεις της Γ΄ Δημοτικού την παντρεύουν με τον συντοπίτη καπετάνιο Γεώργιο Σιγάλα. Έμελλε να είναι ο μόνος και παντοτινός σύντροφος της ζωής της σε μια ζωή σα μυθιστόρημα γεμάτη περιπέτεια, θάνατο, πλούτη, κόπο, προβλήματα αλλά και πολλές νίκες και θριάμβους. Όπως είναι η ζωή.
Είχε την προίκα της από τα κουμάντα του πατέρα της, όμως η αξιοσύνη της φάνηκε στο δικό της σπίτι. Δουλειά στη θάλασσα ο Σιγάλας, επέστρεφε και άφηνε στην γυναίκα του τα κέρδη του να τα διαχειριστεί. Μικρή αλλά πανάξια κατάφερε να λειτουργεί το σπιτικό , τα αμπέλια και τα έσοδα της θάλασσας, να ξεχρεώνει το δάνειο του άνδρα της για το καράβι της δουλειάς του, να αγοράζει την μια σκούνα μετά την άλλη και το ένα καραβάκι μετά το άλλο, να κατανοεί δρομολόγια, καιρούς και εμπορεύματα, να διαχειρίζεται υπαλλήλους και εργάτες και με όλα αυτά στο κεφάλι της να γεννά 14 παιδιά .
14 εγκυμοσύνες, 14 γέννες -σκέψου το εσύ που το διαβάζεις- και την διαχείριση του πόνου από 7 θανάτους γιατί της επέζησαν μόνο τα 7 παιδιά.
Ο καπετάνιος της ερχόταν τον Οκτώβρη , απολάμβανε την οικογένειά του και την προκοπή της, κανόνιζε τις επόμενες δουλειές και τον Απρίλη ξανά στα πέλαγα. Και πέρασαν τα χρόνια και μεγάλωσαν οι δουλειές . Έφτασε τα 40 η Καδιώ και ο στόλος της μεγάλωνε μαζί της.
Ο Πειραιάς το μεγάλο λιμάνι την καλούσε πια. Έτσι έφυγε από την Σαντορίνη και την γη που την γέννησε και την ανάπτυξε. Αγόρασε σπίτι στον Πειραιά , άνοιξε ναυτιλιακό γραφείο και οι δουλειές της μεγάλωσαν . Τα καραβάκια και οι σκούνες γίναν μεγάλα καράβια, πολλά καράβια. Ναυτιλιακές και οικονομικές επιχειρήσεις, όλες στο κεφάλι της, μαζί με φροντίδα της μεγάλης οικογένειας και το πολύ προσωπικό . Όλα περνούσαν από τον έλεγχο της . Αγόρασε κι άλλα ακίνητα και άλλα καράβια. Με την κοινή λογική και το γυναικείο της ψυχόρμητο διάλεγε εξαιρετικούς συνεργάτες, καπετάνιους, δικηγόρους, συμβούλους. Με το ένστικτο της μάνας -βασίλισσας τους ενσωμάτωνε στην οικογένειά της. Ήταν όλοι τους η μεγάλη οικογένεια της, τους φρόντιζε σαν συγγενείς. Και όσους άφησε πίσω στην Σαντορίνη και τα πληρώματα και τους υπαλλήλους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Τους ήξερε με τα ονόματά τους. Τους νοιάζονταν για τα προβλήματα, για τις οικογένειές τους.
Και αν και η προκοπή μεγάλη και ο αγώνας της διαχείρισης τεράστιος, η ζωή έχει άλλα σχέδια. Και η ζωή της Καδιώς ήταν σαν την θάλασσα. Πιότερες οι φουρτούνες από την νηνεμία. Ήρθε ο πόλεμος. Ήρθε η κατοχή. Επιτάχθηκαν καράβια και σπίτια, άλλα καράβια χάθηκαν, τα σπίτια καταστράφηκαν από τους κατακτητές. Θρήνησε τον χαμό αγαπημένων ανθρώπων. Συμφορές.
Στάθηκε εκεί ψυχωμένη και δυνατή η καπετάνισσα για την οικογένειά της και για τις δουλειές της. Μετά τον πόλεμο πήρε πάλι τα πάνω της . Σπούδασε και πάντρεψε τα παιδιά της, μεγάλωσε ακόμη την οικογένειά της και παράλληλα τον στόλο της. Εκμεταλλεύτηκε κάθε ευκαιρία της μεταπολεμικής κρίσης , με την πείρα και την εγγενή της ευφυία. Μπήκε στα liberties, έκανε συνεργασίες και συμμαχίες. Αυτή η γυναίκα της Γ’ Δημοτικού , η πολύτεκνη μάνα από την ταπεινή τότε Σαντορίνη, έφτασε να μιλά με πρωθυπουργούς και υπουργούς και διοικητές Τραπεζών. Με τα καράβια των αποζημιώσεων και τα έξυπνα ναύλα που διαχειρίστηκε προσκυνούσαν μπροστά της οι εξουσίες. Ο στόλος της μεγάλωνε και μαζί του οι κίνδυνοι, οι ζημιές, ο ανταγωνισμός. Όμως εκεί αυτή, ανθεκτική και έξυπνη. Ο αείμνηστος Ωνάσης συνομιλούσε μόνο μαζί της για να ανταλλάξουν εμπειρίες και στρατηγικές και ο σεβασμός του απέναντί της ήταν μεγάλος.
Σε έναν τόσο ανταγωνιστικό και ανδροκρατούμενο χώρο αυτή η καταπληκτική γυναίκα έβαλε το όνομά της στους καταλόγους των Lloyd’s ως «Madame Kadio Sigala”(Tζελίνα Χαρλαυτη, ιστορικός Ναυτιλίας).
Ανθεκτική Καπετάνισσα της ζωής και των επιχειρήσεων !
Άντεξε και αντιμετώπισε τις φουρτούνες στις επιχειρήσεις της , μα άντεξε και αντιμετώπισε τις φουρτούνες στην οικογένειά της. Χήρεψε, αρρώστησε σοβαρά, είδε θανάτους των παιδιών αλλά και της εγγονής της, ψυχολογικές ανημποριές των παιδιών της, δεν παραδόθηκε ποτέ στην θλίψη, αγκαλιάστηκε με την ελπίδα, δεν άφησε τα κανδήλια και της μνήμες των δικών της χωρίς φως. Ναυάγια, δάνεια, πόλεμος, καταστροφές, ο μεγάλος σεισμός στην Σαντορίνη, αρρώστιες . Τίποτα δεν της χαρίστηκε αν μελετήσεις την ζωή της.
Μεγάλα τα καράβια , μεγάλες οι φουρτούνες ! μα πιο μεγάλη φάνηκε η ψυχή της !
Αισιόδοξη, συμπονετική με ισχυρή Πίστη στον Θεό και έμπρακτη ανθρωπιά , ευέλικτη και προσανατολισμένη στην λύση και την δράση , γεμάτη κουράγιο και γενναιότητα, ήθος και σθένος. Όρθια μέχρι το τέλος της. Πως αλλιώς είναι ο ηγέτης?
Τίμησε την γη που την γέννησε, τίμησε την οικογένειά της, τίμησε την θάλασσα και τα δώρα της , μα πάνω από όλα τίμησε με υπομονή και αποδοχή τον ρόλο της και την ζωή της .
« Ήμουν πλασμένη για να προβλέπω τα πάντα» γράφει στα ημερολόγιά της και ο σύντροφος της καπετάν Σιγάλας στα ύστερά του , έδωσε την ευχή του στα παιδιά του και είπε « Εικόνισμα να την κάνετε την μάνα σας. Χωρίς αυτήν δεν θα ‘ μεστε σήμερα….. Είναι του Θεού άνθρωπος, γι’ αυτό και την αγαπάει ο Θεός. Και γω δοξάζω το όνομά Του που μου’ δωσε τέτοιον σύντροφο ο Θεός».
Κρατήθηκε η μνήμη της τιμημένη και από τα παιδιά και τα εγγόνια της, τους εργαζόμενους στη δούλεψή της, τους συνεργάτες της και τον Εφοπλιστικό κόσμο. Μια γυναίκα θρύλος και έμπνευση μαζί !
Πηγές : Καδιώς Κολύμβα «Η πάνω Μεριά του Κόσμου» εκδόσεις ΑΡΜΟΣ
http://www.aeinaytes.com/shipowners/kadio_sigala/
Μαριάννα Τσουλιά , Crisis management, Consultant ,Διαπιστευμένη Διαμεσολαβητής