Σύμφωνα με τις κοινωνικές πεποιθήσεις, η γυναίκα «πρέπει» να είναι καλή κόρη, νοικοκυρά, σύντροφος, εργαζόμενη κ.λ.π. Αποκτώντας οικογένεια και παιδιά έχει ακόμα ένα ρόλο, αυτόν της μητέρας. Αναρωτιέμαι, κατά πόσο μια γυναίκα σήμερα μπορεί ταυτόχρονα να ανταποκριθεί εξίσου καλά και στους πέντε ρόλους της και να νιώθει ο εαυτός της; 

Όταν άρχισα να αποκτώ ένα ένα ρόλο, ενώ το απολάμβανα, ένιωθα σαν τη «spider woman». Έτρεχα όλη την ημέρα για να είμαι συνεπής και καλή σε όλα. Συνειδητοποιώντας ότι το άγχος και η αυπνία έγιναν στενοί φίλοι μου, αποφάσισα να αλλάξω, δηλαδή να δράσω. ‘Αλλαξα τα «πρέπει» που μου υπαγόρευαν οι περιοριστικές πεποιθήσεις και οι ενοχές μου. Απλοποίησα τη ζωή μου και αποφάσισα να βάλω προτεραιότητες, σύμφωνα με τις δικές μου ανάγκες. Μέχρι σήμερα εξακολουθώ να εστιάζω σε όσα μου δίνουν ηρεμία, χαρά και προσωπική ανάπτυξη. Πόσες από εσάς αναλαμβάνετε καθημερινά υπερβολικές υποχρεώσεις και σχεδόν «σας έχετε ξεχάσει»; Πόσες επιθυμείτε να κάνετε πράγματα για τον εαυτό σας, αλλά δεν μπορείτε να βρείτε το χώρο και το χρόνο; Η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας είναι το Α και το Ω και είναι αυτή που μας καθορίζει. Για να δημιουργήσουμε καλή σχέση με εμάς, χρειάζεται να: 

• Μας κατανοήσουμε.
• Έλθουμε σε επαφή με τα συναισθήματά και το σώμα μας.
• Αναγνωρίσουμε τις ανάγκες μας.
• Μας αποδεχτούμε και μας αγαπήσουμε όπως ακριβώς είμαστε.
• Υιοθετήσουμε ένα νέο σύστημα πεποιθήσεων και συμπεριφορών.

Φροντίζοντας εμάς και εφαρμόζοντας τα πιο πάνω, αρχίζουμε να πραγματοποιούμε βήμα-βήμα όσα μας ικανοποιούν και μας εξελίσσουν. Με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η αυτοπεποίθησή μας. Ο ρόλος του «πολύ-εργαλείου» που είμασταν ξεθωριάζει και τη θέση του παίρνει ο ρόλος μιας ήρεμης, δυναμικής, γεμάτης αυτοπεποίθηση γυναίκας. Μιας γυναίκας που της αξίζει να ονειρευτεί, να διεκδικήσει και να ζήσει όπως πραγματικά επιθυμεί.

Μαρούλα Κουνινιώτη

Σύμβουλος προσωπικής και επαγγελματικής ενδυνάμωσης

-Life & Business coach-facebook/Linkendln

mail: [email protected]

Όταν αδυνατείς να αλλάξεις την πορεία της ζωής σου, συχνά ο καθρέφτης μας αντανακλά τον κύριο υπεύθυνο. Οι τρόποι με τους οποίους υπονομεύουμε οι ίδιοι την εξέλιξή μας είναι οι πιο θανάσιμες για την εξέλιξή μας νάρκες!

Δεν ζεις μια ζωή ευτυχίας, μια ζωή συναρπαστική, μια ζωή η οποία έχει ένα ενδιαφέρον σε αυτό το σχολείο που λέγεται «ζωή». Δεν υπάρχει το ενδιαφέρον να επεκταθεί η ψυχή μας, σε σημεία όπου μας ξεβολεύει. Επιθυμούμε το βολικό, να πάνε τα πράγματα όπως «θέλουμε». 

Άρχισε, λοιπόν, η εβδομάδα, και άρχισες και εσύ να τσακώνεσαι και να παλεύεις με τον εαυτό σου. Τσακώνεται ο κατώτερος με τον ανώτερο εαυτό σου. Και όλο αυτό καταλήγει σε ένα προσωπικό αυτογκόλ, ένα σαμποτάζ. 

Πώς ακριβώς, όμως, γίνεται αυτό το σαμποτάζ;

Κουτσομπολεύοντας, κρίνοντας, θάβοντας, κάνοντας συμμαχίες η μια με την άλλη, ο ένας με τον άλλο. Όποιο και να είναι το θέμα συζήτησης, εγώ αρχίζω να θάβω και να μεταφέρω μια αρνητική ενέργεια στον συνομιλητή μου. Και με χαμηλή δόνηση δεν μπορώ να διεκδικήσω το ύψιστο. Δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτό το στάδιο, το στάδιο της λάσπης. 

Αναλογιστείτε ποιους έχετε δίπλα σας, ποιους έχετε γύρω σας.  Βάλτε ένα φίλτρο και ελέγξτε εσάς. 

Τι θέλω εγώ για τη ζωή μου; Με βοηθούν όλοι αυτοί να φτάσω σε αυτό που θέλω; 

Η δεύτερη κατηγορία του αυτοσαμποτάζ είναι: «Πίστεψα τη γνώμη κάποιου άλλου για εμένα». Μου πετούν μια άποψη υποκειμενική (ούτε καν άποψη, αλλά μια κρίση) άνθρωποι όχι απόλυτα σοφοί, και εγώ σπεύδω να το κάνω σενάριο στην ταινία της ζωής μου. Επιτρέποντας στο υποσυνείδητό μου να το εισπράξει, να το κάνει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, θα πονέσω πολύ και θα μπλεχτώ στα δίχτυα, χωρίς να μπορώ να το αποτινάξω.

Και πάμε σε μια τρίτη κατηγορία σαμποτάζ, στο ποστάρισμα και στους διαλόγους μέσω Facebook και στους λογαριασμούς μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αρχίζω και εμπορεύομαι τη μοναξιά μου. Κραυγάζω τη μοναξιά μου. Με αποδυναμώνω. Με σαμποτάρω. 

Όταν γράφεις και ποστάρεις σαν κακομοίρης, θα προσκαλέσεις έναν ανάλογο κακομοίρη να σου μιλήσει.

Ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο σαμποτάρω τον εαυτό μου είναι ο αυτοσαρκασμός. Προσέξτε με τι κάνετε χιούμορ και χρησιμοποιείτε τον εαυτό σας. Μπορώ να περάσω μια ζωή και να μην το καταλάβω ποτέ αυτό, ότι με χτυπάω, με θάβω, με μειώνω, με αλλοιώνω, με αλλοτριώνω όταν αυτοσαρκάζομαι με αρνητικό πρόσημο. Ο αυτοσαρκασμός δεν είναι χιούμορ!

Και έρχεται η σειρά της επιδερμικής δράσης. Βιάζομαι πολύ. Χωρίς να λάβω γνώση. Χωρίς να τα καταφέρω πρώτα εγώ. Το να ανεβάζω ωραία ποιηματάκια ή στιχάκια και να κάνω like δε φτάνει. Βιάζομαι να κάνω τον σοφό της παρέας τον σοφό σε κάθε κατάσταση.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα, όμως, είναι πως δεν παίρνω ποτέ την ευθύνη για τις αποφάσεις μου. Έχω ένα δίλημμα: Και αρχίζω και ρωτάω ένα κάρο γνωστούς, υποτίθεται φίλους. Επί της ουσίας, ρωτάω ανθρώπους με την κρυφή πρόθεση να πάρουν αυτοί την ευθύνη της απόφασης. 

Αν κάτι σε απασχολεί και έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο επιλογές, διάλεξε την πιο «ξεβολευτική». 

Με άλλα λόγια, σας λέμε: πέστε στα βαθιά! 

Δε θα βρεις τη δύναμη μέσα από τη σκέψη. Θα βρεις τη δύναμη μέσα από αυτό που θα αποφασίσεις και θα υποστηρίξεις. 

Όταν κάνω την πιο ξεβολευτική επιλογή, αυτόματα διαλέγω να με βάζω στη δράση και να ξεκινάω να θεραπεύω ένα κομμάτι μου το οποίο έχρηζε βελτίωσης. Δεν υπάρχει λάθος, δεν υπάρχει πόνος, δεν υπάρχει άκυρο, δεν υπάρχει απόρριψη!

Πάρε την ευκαιρία για μια δωρεάν life coaching συνεδρία με τον Νικόλα, για να δοκιμάσεις χωρίς καμία περαιτέρω δέσμευση πόσο αποτελεσματικό είναι το life coaching!

Νικόλας Ουρανός, PCC

Professional Certified Life & Relationship Coach by International Coaching Federation

Βραβευμένος συγγραφέας παγκόσμιου bestseller Αγάπη Τώρα, Ευ Ζην Τώρα και Ξαφνικά Τώρα, Ομιλητής

Τι είναι η Φαντασίωση;

Είναι ένα μέρος που ταξιδεύει το μυαλό μας ενώ το σώμα μας απολαμβάνει αυτό που η φαντασία μας ονειρεύεται. Ένας τρόπος να δραπετεύουμε από την δύσκολη πραγματικότητα μας που μας βοηθάει να ξεπερνάμε μία δύσκολη περίοδο ή να μεγιστοποιούμε την απόλαυση σε οτιδήποτε γύρω μας από το να τρώμε ένα παγωτό μέχρι κλαίμε από έναν οργασμό. Οι φαντασιώσεις έρχονται πολύ κοντά στο ασυνείδητο  κομμάτι μας και γι’ αυτό όσο περισσότερο προσπαθούμε να πλησιάσουμε σε αυτές τόσο πιο κοντά ερχόμαστε σε κρυφές επιθυμίες, φόβους και όνειρα.

Απολαμβάνω όταν αφήνομαι…

Οι φαντασιώσεις μας συνήθως φανερώνουν τις σκέψεις και τις επιθυμίες που έχουμε καταπιέσει, συνήθως λόγω της επιρροής των γονιών μας και των ευρύτερων κοινωνικών προσταγών για το τι είναι αποδεκτό και χρήσιμο. Έτσι, οι φαντασιώσεις μας άπτονται όλων των πτυχών της ζωής μας. Όμως, συχνότερα εμμένουμε στο κομμάτι εκείνο που στην πραγματικότητα βιώνουμε την μεγαλύτερη έλλειψη ικανοποίησης. Ενώ λοιπόν οι φαντασιώσεις μπορούν να προσθέσουν ευχάριστες νότες ενθουσιασμού στην καθημερινότητά μας, αν δεν υπάρχει ο κατάλληλος χειρισμός μπορούν να μας κάνουν να μην μπορούμε να αντέξουμε την πραγματικότητα. Η απόσταση της πραγματικότητας από το όνειρο μας μπορεί να ονομαστεί δυστυχία μερικές φορές. Ως επί το πλείστον, οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τις φαντασιώσεις τους ως απόδραση τείνουν να προσγειώνονται σε μια δυσλειτουργική πραγματικότητα που δεν ανταποκρίνεται στις ιδανικές εικόνες μέσα στο μυαλό τους. Αυτό μπορεί να αποβεί ιδιαιτέρως επιβλαβές, όταν για παράδειγμα φαντασιωνόμαστε την τέλεια σχέση με τον τέλειο σύντροφο. Μιας και ψάχνουμε πάντα υποσυνείδητα τρόπους να κατευνάζουμε τις γνωστικές μας ασυμφωνίες, είναι πιθανό είτε να διαλέξουμε έναν εντελώς λάθος σύντροφο είτε να δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι προβλήματα σε μια σχέση που έχει προοπτικές να γίνει ικανοποιητική.

Όλα αυτά ενδέχεται να συμβαίνουν επειδή βαθιά μέσα μας δεν πιστεύουμε ότι μας αξίζει κάτι καλό ή δεν έχουμε επουλώσει από παλαιότερες ¨πληγές¨. Μπορεί να περνάμε ώρες φαντασιωνόμενοι την τέλεια σχέση, το τέλειο σεξ με τον τέλειο οργασμό, όμως όταν έρθει η στιγμή να κάνουμε βήματα προς την εκπλήρωση αυτών των φαντασιώσεων δεν είμαστε ποτέ έτοιμοι.

Η συνεχής υπονόμευση των ευκαιριών αυτών είναι σύνηθες φαινόμενο και σε ανθρώπους που έχουν μάθει να προσδιορίζονται μέσα από τα προβλήματά τους. Είναι επίσης και ένας τρόπος να επιρρίπτονται οι ευθύνες πάντα στους άλλους. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να βρεθεί μια ισορροπία για τις σχέσεις μας, την ερωτική μας ζωή, και τα όνειρά μας για το μέλλον;

Ένα σημαντικό πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε τις λειτουργίες των δικών μας φαντασιώσεων και να τις αξιολογήσουμε με ειλικρίνεια. Για παράδειγμα, το να φαντασιωνόμαστε έναν συγκλονιστικό οργασμό αλλά να διστάζουμε να ανακαλύψουμε το σώμα μας και το πώς μας αρέσει να ικανοποιούμαστε δεν θα μας βοηθήσει να εκπληρώσουμε την φαντασίωση μας, αλλά ούτε και θα βοηθήσει στην εξέλιξη της ερωτικής μας ζωής. Κάτι επίσης σημαντικό είναι να έρθουμε σε επικοινωνία με τα βαθύτερα κομμάτια του εαυτού μας, και να αναρωτηθούμε με ειλικρίνεια ποιες πτυχές μας έχουμε καταπιέσει και γιατί. Η επαφή αυτή και η επακόλουθη έκφραση ή προσπάθεια εκπλήρωσης των απωθημένων μας επιθυμιών θα μας βοηθήσουν να έχουμε μια ζωή με μεγαλύτερη ικανοποίηση. Παράλληλα θα λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για πιο σύνθετες και τολμηρές φαντασιώσεις που με τα κατάλληλα βήματα θα δημιουργήσουν μια ρεαλιστική βάση στην οποία θα μπορέσουμε να βιώσουμε όλα όσα μέχρι τώρα θεωρούσαμε αδύνατο να πραγματοποιηθούν.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως δεν ταιριάζουν όλοι με όλους. Μπορεί εγώ να είμαι ο πιο βαρετός άνθρωπός για σένα, όμως με μία άλλη σύντροφο μπορεί να γίνω κόσμος της. Η συμβατότητα είναι εκείνη που έχει τη δύναμη να εκτοξεύσει τις φαντασιώτικες μας εμπειρίες οι οποίες θα εκδηλωθούν στην πραγματικότητα μας.

Δεν συμβιβάζομαι γιατί πιστεύω ότι υπάρχει κάτι πολύ πιο έντονο να ζήσω εκεί έξω. Και γι’ αυτό είμαι εδώ μαζί σου… γιατί ξέρω πως θα μπορούσα να είναι οπουδήποτε με οποιαδήποτε, όμως δεν θέλω. Προτιμώ το εδώ, προτιμώ το μαζί σου. Δεν φοβάμαι τη μοναξιά, φοβάμαι το χωρίς εσένα, γιατί ξέρω καλά τον εαυτό μου και αυτό που φαντασιωνόμουν τόσο καιρό το έχω βρει και θα κάνω τα πάντα για να το κρατήσω, τουλάχιστον όσο περνάει από το δικό μου χέρι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αφεθώ, να μην φοβηθώ να φανταστώ, να πειραματιστώ και να σου τα πω όλα ή τουλάχιστον σχεδόν όλα. Θέλω να τα ξέρεις, δεν πειράζει αν δεν σου αρέσει κάτι, δεν χρειάζεται να το δοκιμάσουμε. Θέλω απλά να τα ξέρεις, δεν θέλω να κρύβομαι από σένα, θέλω να ζω με σένα, θέλω να δοκιμάζω με εσένα… άλλωστε για ποιον άλλο λόγο να είμαι μαζί σου; Eσύ είσαι άνθρωπος μου… η φαντασίωση και η πραγματικότητα μου!

Γιώργος Λάγιος

Ψυχοθεραπευτής – Συγγραφέας