Υγεία

Ποια άσκηση επιλέγω για τον υποθυρεοειδισμό και υπερθυρεοειδισμό;

Η γυμναστική μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα. Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας ο οποίος βρίσκεται στο μπροστινό τμήμα ,χαμηλά του λαιμού και είναι σε σχήμα πεταλούδας .Οι ορμόνες που εκκρίνει είναι ,κυρίως ,η Τ3 και Τ4 μέσω των οποίων μπορεί να ασκεί επιρροή στο μεταβολισμό, στη θερμοκρασία του σώματος καθώς και στην αναπτυξιακή διαδικασία.

Γράφει η Νάντια Μαρκοπούλου, Γυμνάστρια, Αθήνα

Η παραγωγή των ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα ελέγχεται από την υπόφυση, που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου, η οποία απελευθερώνει την θυρεοειδική ορμόνη διέγερσης (TSH) στο αίμα, για να διεγείρει τον θυρεοειδή να παράγει περισσότερη ή λιγότερη ποσότητα ορμονών. Όπως ένας θερμοστάτης, εάν η υπόφυση διαπιστώσει χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, τότε παράγει περισσότερο TSH για να διεγείρει στον θυρεοειδή αδένα να παράγει περισσότερη ποσότητα ορμονών και το αντίστροφο. Μόλις οι θυρεοειδικές ορμόνες στην κυκλοφορία του αίματος υπερβούν ένα συγκεκριμένο επίπεδο, η παραγωγή TSH διακόπτεται.

Επομένως, μια γενική υπόθεση είναι πως ψηλά επίπεδα TSH δείχνουν ότι ο θυρεοειδής δεν παράγει αρκετή θυρεοειδική ορμόνη (πρωτογενής υποθυρεοειδισμός) και πως χαμηλά επίπεδα TSH δείχνουν ότι ο θυρεοειδής παράγει πάρα πολύ θυρεοειδική ορμόνη (υπερθυρεοειδισμός). Tα κυριότερα συμπτώματα του πρώτου περιλαμβάνουν κούραση, αύξηση βάρους, ξηροδερμία και κατάθλιψη, ενώ του δεύτερου νευρικότητα, ακούσιο αδυνάτισμα, ταχυπαλμία και συναισθηματική αστάθεια.

Ακόμη, μια δυσλειτουργία του θυρεοειδή αδένα, εκτός του ότι μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διαδικασία της μετα-προπονητικής προσαρμογής των αθλητών και των ασκουμένων, που σχετίζεται με τη μυοπλαστικότητα του σκελετικού μυ, θεμελιώδους σημασίας για την εξέλιξη των προπονήσεων και τη βελτίωση της σωματικής απόδοσης[2].

Οι συνήθεις θεραπείες για την αντιμετώπιση τέτοιου είδους ορμονικών ανισορροπιών περιλαμβάνουν ραδιενεργό ιώδιο, συγκεκριμένα φάρμακα ή/και χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, σπανίως αναφέρεται η επίδραση της άσκησης στην ορμονική απόκριση, που θα μπορούσε να συντελέσει στη μείωση της πρόσθετης φαρμακευτικής αγωγής και στον βελτιωμένο έλεγχο της ορμονικής κατάστασης του ατόμου.

Μπορεί λοιπόν η άσκηση να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τη λειτουργική ικανότητα του θυρεοειδή;

Ανασκόπηση βιβλιογραφίας

Παρά την περιορισμένη βιβλιογραφία, ποικίλες έρευνες έχουν φανερώσει πως η άσκηση μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη θυρεοειδική ορμονική απόκριση στους ανθρώπους[3].

Για παράδειγμα έρευνα έχει δείξει πως η άσκηση που πραγματοποιείται στο αναερόβιο κατώφλι (70% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού) προκαλεί τις πιο εμφανείς αλλαγές στη ποσότητα των θυρεοειδικών ορμονών, με αύξηση των επιπέδων των Τ3 και Τ4. Αντίθετα, στην προπόνηση με υψηλότερη ένταση (90% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού), ενώ οι ορμόνες Τ4 και TSH συνεχίζουν να παρουσιάζουν αύξηση, η T3 ξεκινά να μειώνεται[4]. Μια άλλη έρευνα που εξέτασε την επίδραση της αερόβιας άσκησης διάρκειας 15 έως 30 λεπτών επίσης εμφάνισε αυξημένα επίπεδα Τ3,Τ4, και μειωμένα TSH, έπειτα από 4 μήνες εφαρμογής αερόβιου προπονητικού προγράμματος[5].

Έρευνα που εξέτασε την αντίστοιχη ορμονική απόκριση σε υψηλής έντασης διαλλειματική (HIIT) και συνεχόμενη προπόνηση, έδειξε πως ενώ και στις 2 προπονήσεις αμέσως μετά την λήξη τους οι ορμόνες παρουσίασαν αύξηση, η πρώτη απαιτούσε μεγαλύτερο χρόνο επαναφοράς των ορμονών σε φυσιολογικά επίπεδα, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο της υπερπροπόνησης και τις συνέπειες αυτής στις ορμονικές αποκρίσεις του οργανισμού[6].

Ακόμη, έρευνες με παρατεταμένη άσκηση αντοχής (> 25 χλμ.) ή δραστηριότητα χαμηλής-μέτριας έντασης για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, υπο στρεσογόνες και απαιτητικές συνθήκες, έδειξαν να οδηγούν σε παροδική ανεπάρκεια θυρεοειδικής ορμόνης, διάρκειας 24 έως 72 ωρών[7]^,[8].

Όσον αφορά τις μελέτες σε ήδη ασθενείς με υποθυρεοειδισμό, φαίνεται πως η τακτική σωματική άσκηση μέσης έντασης προκαλεί σημαντική μείωση στα επίπεδα της TSH και αντίστοιχη αύξηση στα επίπεδα των Τ3 και Τ4. Το μέσο βάρος επίσης μπορεί να παρουσιάσει μείωση στα άτομα που ακολουθούν τέτοιου είδους άσκηση, οδηγώντας τους ερευνητές στο συμπέρασμα πως κάθε ασθενής που πάσχει από υποθυρεοειδισμό και λαμβάνει θυροξίνη (Τ4) επωφελείται από την ένταξη τέτοιου είδους φυσικής δραστηριότητας.[9]

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ : Τι διατροφή να κάνω αν έχω πρόβλημα στον θυρεοειδή;

Τι γυμναστική να κάνω αν έχω υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό;

Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν πως άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα στη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, η άσκηση ή/και η προπόνηση θα τους βοηθήσει ιδιαίτερα:

Στον έλεγχο του βάρους και την πρόληψη της αύξησής του.
Στον έλεγχο των επιπέδων του στρες.
Στη βελτίωση της ενέργειας.
Στη βελτίωση των ορμονικών παραμέτρων.
Στη γενικότερη βελτίωση της διάθεσης, του αυτοέλεγχου και της αυτοπεποίθησης.

Γενικότερα, με βάση τα ερευνητικά δεδομένα, το καλύτερο είδος γυμναστικής αν πάσχετε απο υποθυρεοειδισμό ή υπερθυροειδισμό είναι ένα προπονητικό πλάνο μέτριας έντασης, που περιλαμβάνει αερόβιες ασκήσεις, όπως και ασκήσεις ενδυνάμωσης, οι οποίες μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της μυϊκής μάζας και κατ’ επέκταση στην άνοδο του μεταβολισμού. Ιδιαίτερα, στα άτομα με υποθυροειδισμό συστήνονται ασκήσεις χαμηλής ή και καθόλου πρόσκρουσης, καθώς συχνά τα άτομα αυτά αισθάνονται πόνο στις αρθρώσεις τους.

Ιδανικές δραστηριότητες

Επομένως, δραστηριότητες όπως: το ήπιο τζόκινγκ, ο χορός, το πιλάτες, η κολύμβηση, το περπάτημα και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης, είναι ιδανικές. Το σημαντικό είναι να μην υπερβαίνετε τα όρια του εαυτού σας, αφού έρευνες έχουν δείξει πως άτομα με υπολειτουργικό θυρεοειδή συχνά έχουν υψηλά επίπεδα κορτιζόλης, δηλαδή στρες[10].

Είναι γνωστό πως η άσκηση βοηθά στη μείωση του ψυχολογικού στρες, ωστόσο είναι σημαντικό να τονιστεί πως αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν αυτή δεν βρίσκεται σε υπερβολικό βαθμό δυσκολίας. Μια λάθος προπόνηση ή υπερπροπόνηση μπορεί να προκαλέσει άνοδο της κορτιζόλης (είτε στιγμιαία, είτε χρόνια) σε υπερβολικά επίπεδα, κάτι που ιδιαίτερα ασθενείς με ορμονικές ανισσοροπίες οφείλουν να αποφύγουν. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για άτομα με υπερθυρεοειδισμό, καθώς η υπερβολική άσκηση, ειδικά σε υψηλή ένταση, μπορεί να προκαλέσει ακόμη και καρδιακή ανεπάρκεια, αφού προκαλεί άνοδο της καρδιακής συχνότητας[11].

Ινσουλίνη και Θυρεοειδής

Επιπλέον, ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν πως τα επίπεδα ινσουλίνης σχετίζονται με τη λειτουργία του θυρεοειδή. Συγκεκριμένα, άτομα που πάσχουν από αντίσταση της ινσουλίνης, βρίσκονται σε προδιαβητικό στάδιο ή έχουν διαγνωστεί με διαβήτη, είναι πιθανόν να πάσχουν από προβλήματα στη λειτουργική ικανότητα του εν λόγω αδένα[12]. Επομένως, είναι αναγκαίο για εκείνους να εντάξουν την άσκηση στην καθημερινότητά τους, που χρόνια αποδεδειγμένα βοηθά πολύ στη βελτίωση της κυτταρικής ευαισθησίας στην ινσουλίνη[13].

Τα παραπάνω δεν αντικαθιστούν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή που θα σας υποδείξει ο γιατρός, αλλά έχουν ως στόχο την καλύτερη κατανόηση της σπουδαιότητας της φυσικής δραστηριότητας σε ασθενείς που πάσχουν από προβλήματα στον θυρεοειδή, σπουδαιότητα που συχνά παραλείπεται.

Τέλος, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε πως το κάθε σώμα είναι ξεχωριστό και χαρακτηρίζεται από διαφορετικές απαιτήσεις και ανάγκες, και επομένως τα παραπάνω αποτελούν συστάσεις για τον γενικότερο πληθυσμό. Ένα ορμονικό πρόβλημα αποτελεί ένδειξη μιας σωματικής δυσλειτουργίας και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί η αρχική αιτία που το προκάλεσε, και όχι μόνο τα συμπτώματα.

Έτσι, μια φρόνιμη τακτική αποτελεί η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε συνδυασμό με την καθοδήγηση ενός επιστημονικά καταρτισμένου γυμναστή και ενός επιστημονικά καταρτισμένου διατροφολόγου, ώστε να ληφθούν υπόψη και εξωγενείς παράγοντες, όπως η προγενέστερη σωματική δραστηριότητα, το ψυχολογικό στρες, το επίπεδο φυσικής κατάστασης, η διατροφική πρόσληψη κ.α.

Ακολούθησε το fmh.gr στο Google News, στο Twitter, στο Facebook στο Υoutube και στο Instagram

Νάντια Μαρκοπούλου, Γυμνάστρια, Αθήνα

Ομορφιά

Πανάδες στο Πρόσωπο;

Οι πανάδες συνδέονται με την υπερβολική και σε συγκεκριμένη θέση παραγωγήs μελανίνης, μιας χρωστικής που χρωματίζει και προστατεύει το δέρμα μας. Μετά από πολύ σημαντική έκθεση στον ήλιο, ή κάτω από την επίδραση ορισμένων ορμονών ή ακόμα πιο απλά με τη γήρανση, η μελανίνη παράγεται σε μεγαλύτερη αφθονία. Άλλα αίτια είναι η έλλειψη βιταμίνης C και σιδήρου από τον οργανισμό καθώς και η αφυδάτωση του δέρματος και η κληρονομικότητα. Τελικά οι πανάδες αποτελούν απόδειξη των καταστροφικών συνεπειών των ακτινών UV, στο μελανοκυτταρικό συστημα.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΟ ΧΑΠΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΑΔΕΣ?

Ναι. Τα αντισυλληπτικά μπορούν να προκαλέσουν πανάδες μέσω των ορμονικών μεταβολών που προκαλούν. Εκδηλώνονται συνήθως με μορφή ακανόνιστων, αρκετά εκτεταμένων κηλίδων που εμφανίζονται στο πρόσωπο, στο μέτωπο, στα μάγουλα, πάνω από το άνω χείλος και στο πηγούνι.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΣΚΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ? ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΗ?

Όχι πάντα. Η μάσκα της εγκυμοσύνης που ονομάζεται επίσης χλόασμα είναι ένα φαινόμενο υπερχρωμάτωσης σε έκταση που συμβαίνει στο πρόσωπο, όπως και όταν παίρνει κάποια το χάπι. Πράγματι, η εγκυμοσύνη επιφέρει ορμονικές μεταβολές που μπορούν να την προκαλέσουν.

ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΔΩΝ? ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΙΑ?

Πράγματι, ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση των πανάδων στο δέρμα. Μπορεί να πρόκειται για τοπικές θεραπείες και κυρίως από το στόμα, όπως ορισμένα αντιβιοτικά, η λίστα είναι μεγάλη. Παρά το γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές, οι πανάδες μπορούν- τις περισσότερες φορές- να θεραπευτούν με καλλυντικά προϊόντα, αρκεί να διαθέτει κανείς την υπομονή και τη μεθοδικότητα να τις πολεμήσει. Η θεραπεία θα πρέπει μάλιστα να συνοδεύεται από υψηλή προστασία από το ηλιακό φως. Περιορίστε την έκθεση στον ήλιο.

Χρησιμοποιήστε κρέμες υψηλού δείκτη αντηλιακής προστασίας καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας άκοσμα και τους χειμερινούς μήνες. Ειδικά κατά την περίοδο της εγκυμοσύνες, όπου λόγω διαταραχής των ορμονών, είναι αυξημένη η πιθανότητα εμφάνισης κηλίδων. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δείξετε, πάντα για ορμονικούς λόγους, και στην περίπτωση που παίρνετε αντισυλληπτικά. Οδηγούν σε υπερέκκριση μελανίνης. Αποφεύγετε τα αρώματα και γενικότερα τα καλλυντικά που περιέχουν αλκοόλ, στην παραλία. Ήλιος και οινόπνευμα ίσον πανάδες. Στην περίπτωση που οι πανάδες ατονήσουν, δεν πρέπει να εφησυχάζετε. Αν δεν προστατευθείτε από τις πρώτες καλοκαιρινές ημέρες, δεν αποκλείεται να επανεμφανιστούν.

Αγγελική Ρεβέλα – Γενικός Ιατρός

Υγεία

Πως το Τραγούδι Επηρεάζει την… Υγεία μας

Το τραγούδι ενημερώνει το σώμα τις “σωστές” δονήσεις που αυξάνουν τη ζωτικότητά μας;

Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, ειδικά χημικά παρασκευάζονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο για να μας βοηθήσουν να νιώσουμε ειρήνη και χαρά.

Το τραγούδι βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή του λαιμού, γεγονός που έχει θετική επίδραση στις φωνητικές χορδές, τα δαμάσκηνα και τους πολυάριθμους λεμφαδένες στο λαιμό και ως εκ τούτου αυξάνει σημαντικά την τοπική ανοσία (με άλλα λόγια, είναι λιγότερο πιθανό να κρυολογήσουμε)·

Η βελτίωση της παροχής αίματος κατά το τραγούδι οδηγεί στην ενεργοποίηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας: αρχίζει να λειτουργεί πιο εντατικά, η μνήμη βελτιώνεται, οποιαδήποτε πληροφορία απορροφάται ευκολότερα.

Το τραγούδι είναι πολύ ευεργετικό για τις πνευμονικές παθήσεις, καθώς λειτουργεί ως άσκηση αναπνοής που προωθεί την ανάπτυξη του θώρακα, τη σωστή αναπνοή και μειώνει σημαντικά τον αριθμό των οξέων πνευμονικών παθήσεων.

Με το κανονικό τραγούδι αυξάνονται στον οργανισμό τα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης και υδροκορτιζόνης, που είναι σημάδια καλής ανοσίας,

Έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι που αντιμετωπίζουν το τραύλισμα μέσω του τραγουδιού και βοηθούν στη βελτίωση της άρθρωσης

Το τραγούδι χρησιμοποιείται ακόμα και στη μάχη κατά του υπέρβαρου βάρους: μερικές φορές προσφέρεται σε υπερβολικά γεμάτους ανθρώπους όταν νιώθουν ένα αίσθημα πείνας αντί να φάνε για να τραγουδήσουν δύο ή τρία τραγούδια.

Προσέξτε κορίτσια! Το τραγούδι βελτιώνει την παροχή αίματος στην περιοχή του κεφαλιού και γενικά αναζωογονεί το σώμα, βελτιώνεται η κατάσταση του δέρματος.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί προτείνουν να τραγουδάτε για τουλάχιστον 5 λεπτά την ημέρα, εξισώνοντας το τραγούδι με τη σωματική άσκηση.

Πόσο μάλλον να είστε σε μια χορωδία.

Πηγή: https://lydikoodeio.blogspot.com/

Διατροφή

Τα μαλλιά μας, ο καθρέφτης της υγείας μας

Η υγεία των μαλλιών εξασφαλίζεται με ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο πλούσιο σε φρούτα, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέας. Υπάρχουν, βέβαια, κάποια συγκεκριμένα μακροθρεπτικά συστατικά, μέταλλα και βιταμίνες που κατέχουν σημαντικό ρόλο στην υγεία των μαλλιών.

Συχνά τα λεπτά και αδύναμα μαλλιά αποτελούν ένδειξη έλλειψης σιδήρου, η οποία μπορεί να οφείλεται είτε σε ένα εξαντλητικό πρόγραμμα απώλειας βάρους και στην έμμηνο ρύση. Το 72% των γυναικών με πρόβλημα τριχόπτωσης παρατηρήθηκε ότι έχουν έλλειψη σιδήρου. Οι τροφές που αποτελούν πλούσιες πηγές σιδήρου είναι το συκώτι, το κόκκινο κρέας, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και οι φακές. Ωστόσο, ο σίδηρος που βρίσκεται στις ζωικές τροφές απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό, ενώ η βιταμίνη C που βρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά βοηθά στην απορρόφησή του. Επιπλέον, ο καφές και το τσάι δεν πρέπει να καταναλώνονται μαζί ή αμέσως μετά το φαγητό, γιατί εμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου.

Δεδομένου ότι οι τρίχες των μαλλιών περιέχουν 25% νερό, για να διατηρούνται και τα μαλλιά ενυδατωμένα χρειάζεται η συνεχής ενυδάτωση του οργανισμού.

Το κόκκινο κρέας, το ψάρι, τα πουλερικά, τα θαλασσινά και τα μανιτάρια είναι τροφές πλούσιες σε ψευδάργυρο, ο οποίος είναι απαραίτητος για την υγεία των μαλλιών, καθώς συμβάλλει στη σύνθεση των πρωτεϊνών που σχηματίζουν την υγιή τρίχα. Σημαντικό ρόλο στην υγεία των μαλλιών παίζουν επίσης το παντοθενικό οξύ (βιτ. Β5), η πυριδοξίνη (βιτ. Β6) και η βιοτίνη (βιτ. Β8), που συμμετέχουν στη σύνθεση των αμινοξέων από τα οποία αποτελούνται το στέλεχος και ο θύλακας της τρίχας. Οι τροφές που είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος βιταμινών Β είναι το γιαούρτι, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, το κόκκινο κρέας, οι ξηροί καρποί και τα αβγά.

Βέβαια, όταν η τριχόπτωση οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, ορμονολογικούς ή στη λήψη κάποιων φαρμάκων, τότε ακόμα και μια ισορροπημένη διατροφή δεν μπορεί να αναστείλει το φαινόμενο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς της Ελληνικής Δερματολογικής Εταιρείας, όλοι χάνουμε 50-100 τρίχες καθημερινά. Αυτός ο αριθμός όμως είναι απόλυτα φυσιολογικός και δεν δημιουργεί πρόβλημα τριχόπτωσης. Τα πράγματα γίνονται ανησυχητικά όταν μετά το λούσιμο πέφτουν ολόκληρες τούφες μαλλιών ή όταν πλέον η αραίωση των μαλλιών είναι εμφανής. Σε αυτή την περίπτωση απευθυνθείτε αρχικά σε ενδοκρινολόγο, ο οποίος θα σας καθοδηγήσει για τις απαραίτητες ορμονικές και άλλες αιματολογικές εξετάσεις, και στη συνέχεια, εφόσον χρειαστεί, σε δερματολόγο.

Αναστασία Δουλγέρη | Κλινική Διαιτολόγος

Msc Διατροφής Αθλητών