Η σύνοδος κορυφής του Δεκεμβρίου έχει δημιουργήσει μεγάλη ένταση μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ. Αναπτύσσονται παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για να αντιμετωπιστεί η στάση της Τουρκίας με τον πιο ήπιο τρόπο!

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή  συμπλήρωσε  έναν χρόνο από την ανάληψη των καθηκόντων της την 1η Δεκεμβρίου 2019.

Με την εντολή που έλαβαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προτείνανε μια δέσμη φιλόδοξων στόχων για το μέλλον της Ευρώπης: να επιτύχουνε κλιματική ουδετερότητα έως το 2050· να καταστήσουνε τη δεκαετία του 2020 ψηφιακή δεκαετία της Ευρώπης και να ενισχύσουνε τη θέση της Ευρώπης στον κόσμο μέσω μιας πιο γεωπολιτικής προσέγγισης.

Το πρώτο τρίμηνο παρουσιάσανε την ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία   και τα πρώτα δομικά στοιχεία της, μια βιομηχανική στρατηγική   για τον καθορισμό μιας νέας μελλοντικής πορείας για τη βιομηχανία της Ευρώπης, ενώ εστιάσανε και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης στην παγκόσμια σκηνή.

Όταν χτύπησε η πανδημία του κορονοϊού απαιτήθηκε μια πραγματικά ευρωπαϊκή αντίδραση.

Η Επιτροπή εργάστηκε για να οργανώσει μια συνδυασμένη και συντονισμένη ευρωπαϊκή αντίδραση στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης και στη συνέχεια ενήργησε γρήγορα και ξεκίνησε προσπάθειες για την ανάκαμψη της οικονομίας με το Next Generation EU   ως ακρογωνιαίο λίθο του μεγαλύτερου μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού της ΕΕ.

Προτείνανε επίσης ένα νέο ξεκίνημα για τη μετανάστευση, μέσω της οικοδόμησης εμπιστοσύνης και της επίτευξης μιας νέας ισορροπίας μεταξύ ευθύνης και αλληλεγγύης.

Η Επιτροπή προσαρμόστηκε στις απρόβλεπτες και δραματικές περιστάσεις και εργάστηκε για να εξέλθει η Ευρώπη από την κρίση το ταχύτερο δυνατό.

Η διττή πράσινη και ψηφιακή μετάβαση πλέον έχει τεθεί ακόμη πιο σταθερά στον πυρήνα του προγράμματός της ΕΕ, με νέους πόρους για την επιτάχυνση του μετασχηματισμού.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκταμίευσε 8,5 δισ. ευρώ με την τρίτη δόση χρηματοδοτικής στήριξης προς πέντε κράτη μέλη στο πλαίσιο του μέσου SURE. Με τις πράξεις αυτές, το Βέλγιο έλαβε 2 δισ. ευρώ, η Ουγγαρία 200 εκατ. ευρώ, η Πορτογαλία 3 δισ. ευρώ, η Ρουμανία 3 δισ. ευρώ και η Σλοβακία 300 εκατ. ευρώ.

Η στήριξη αυτή, με τη μορφή δανείων που χορηγούνται με ευνοϊκούς όρους, θα βοηθήσει τα εν λόγω κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν τις αιφνίδιες αυξήσεις των δημόσιων δαπανών που ανέλαβαν προκειμένου να διατηρήσουν την απασχόληση. Συγκεκριμένα, τα δάνεια θα βοηθήσουν τα κράτη-μέλη να καλύψουν τις δαπάνες που συνδέονται άμεσα με τη χρηματοδότηση εθνικών συστημάτων μειωμένου ωραρίου εργασίας και άλλων παρόμοιων μέτρων που έχουν θεσπίσει για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού, μεταξύ άλλων και για τους αυτοαπασχολουμένους.

Με την συγκεκριμένη εκταμίευση, 15 κράτη-μέλη έλαβαν περίπου 40 δισ. ευρώ στο πλαίσιο του μέσου SURE της ΕΕ μεταξύ τέλους Οκτωβρίου και τέλους Νοεμβρίου. Όταν ολοκληρωθούν όλες οι εκταμιεύσεις από το SURE, το Βέλγιο θα έχει λάβει 7,8 δισ. ευρώ, η Ουγγαρία 504 εκατ. ευρώ, η Πορτογαλία 5,9 δισ. ευρώ, η Ρουμανία 4,1 δισ. ευρώ και η Σλοβακία 631 εκατ. ευρώ.

Το μέσο SURE μπορεί να παράσχει χρηματοδοτική στήριξη έως και 100 δισ. ευρώ σε όλα τα κράτη μέλη. Η Επιτροπή έχει μέχρι στιγμής προτείνει να διατεθούν 90,3 δισ. ευρώ για χρηματοδοτική ενίσχυση σε 18 κράτη μέλη. Οι επόμενες εκταμιεύσεις θα πραγματοποιηθούν εντός των προσεχών μηνών, μετά τις αντίστοιχες εκδόσεις ομολόγων.

Η Πρόεδρος κ. Ούρσουλα  ντερ Λάιεν τόνισε : «Προτεραιότητά μας είναι να σωθούν οι ζωές των ανθρώπων, καθώς και τα μέσα βιοπορισμού τους. Η ΕΕ κινητοποιεί 100 δισ. ευρώ σε δάνεια προς χώρες της ΕΕ για τη χρηματοδότηση συστημάτων μειωμένου ωραρίου εργασίας. Τα κονδύλια αυτά θα στηρίξουν τις εταιρείες μας και θα βοηθήσουν να μην χάσουν άνθρωποι τις δουλειές τους. Σήμερα, άλλα πέντε κράτη μέλη λαμβάνουν χρηματοδότηση μέσω του SURE – ενώ 15 κράτη μέλη έχουν ήδη επωφεληθεί μέχρι στιγμής. Ακόμη περισσότερα κράτη μέλη θα μπορέσουν να επωφεληθούν σύντομα.»

Ο κ. Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας, επεσήμανε: «Μετά την τρίτη εξαιρετικά επιτυχημένη έκδοση κοινωνικών ομολόγων στο πλαίσιο του SURE την περασμένη εβδομάδα, διανέμουμε άλλα 8,5 δισ. ευρώ για να συνδράμουμε τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις σε πέντε κράτη-μέλη. Ο κοινωνικός αντίκτυπος της κρίσης της COVID-19 θα ήταν πολύ χειρότερος χωρίς τα ισχυρά δίκτυα ασφαλείας των ευρωπαϊκών χωρών, ιδίως τα συστήματα μειωμένου ωραρίου εργασίας. Είμαι υπερήφανος για το γεγονός ότι, μέσω του SURE, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στηρίζει ενεργά τα συστήματα αυτά, καθώς και παρόμοια μέτρα για τους αυτοαπασχολουμένους — βοηθώντας εκατομμύρια πολίτες μας να τα βγάλουν πέρα σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.»

Τα χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ προσφέρουν ευκαιρίες ανασύνταξης και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας.

Η Ελλάδα καλείται μέσα από αυτές τις ενισχύσεις να υλοποιήσει πολιτικές προς όφελος των εργαζομένων. 

Κων/νος Σ. Μαργαρίτης

Δημοσιογράφος

Μπορούν υπό συγκεκριμένες συνθήκες να εξελιχθούν σε Δημόσιο Κίνδυνο ?

Σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα του πανεπιστημίου Johns Hopkins η Ελλάδα καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με ποσοστό 46% ανάμεσα στους ερωτηθέντες  στη λίστα των χωρών με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανθρώπων που θεωρούν ότι ο απολογισμός των θανάτων από τον κορωνοϊό παρουσιάζεται σκόπιμα ως πολύ μεγαλύτερος από την πραγματικότητα, με πρώτη στη λίστα των χωρών τη Νιγηρία και ποσοστό 59%, ενώ ακολουθούν η Νότια Αφρική, το Μεξικό και οι ΗΠΑ.

Σύμφωνα πάλι με την ίδια έρευνα στο ερώτημα αν πιστεύουν στο εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, η Ελλάδα καταλαμβάνει την πέμπτη θέση με πρώτη τη Ν. Αφρική και ποσοστό 57% και ακολουθούν η Νιγηρία, το Μεξικό και η Σαουδική Αραβία.

Ο Covid-19 τροφοδότησε περισσότερες από 2.000 φήμες και θεωρίες συνωμοσίας… Οι επικρατέστερες εξ’ αυτών στη χώρα μας είναι ότι ο κορωνοϊός δεν υπάρχει, όλα είναι ψέματα… Οι φαρμακοβιομηχανίες βρήκαν πώς θα πουλήσουν περισσότερα εμβόλια και οι κυβερνήσεις βρήκαν έναν τρόπο να μας ελέγχουν, να παρακολουθούν τις κινήσεις μας, τις αγορές μας, το μυαλό μας… Στο εύλογο ωστόσο ερώτημα αφού είναι όλα ψέματα πως γίνεται χιλιάδες άνθρωποι να περιγράφουν δημοσίως την περιπέτεια της υγείας τους, η απάντησή τους είναι : τους πληρώνουν…

Η αλήθεια όμως αποτελεί πάντα μια λεπτομέρεια που ελάχιστα εμποδίζει τις θεωρίες συνωμοσίας να διατυπώνονται και να διαδίδονται, και η παρούσα κατάσταση φαίνεται ότι τις ευνοεί με έναν τρόπο που δεν έχουμε συναντήσει ξανά στο παρελθόν.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τις φράσεις…. «Δεν βάζω μάσκα γιατί καταπατώνται τα συνταγματικά μου δικαιώματα». Το δικαίωμα να μπορεί να ζει βέβαια ο διπλανός του δεν είναι συνταγματικό δικαίωμα. «Δεν βάζω μάσκα γιατί δεν έχω τον ιό». Το πού το ξέρει, ένας Θεός ξέρει. Προφανώς δεν πιστεύει στην ύπαρξη ασυμπτωματικών… «Δεν βάζω μάσκα, γιατί μου κόβει την ανάσα και το οξυγόνο». Δεν ισχύει σύμφωνα με έρευνες… αν ήταν έτσι, οι μισοί χειρουργοί και όλο το προσωπικό στα νοσοκομεία έπρεπε να είχαν παραιτηθεί ήδη…

Θα μπορούσαμε και να γελάσουμε μ’ αυτές τις θεωρίες συνομωσίας και τις δοξασίες αν δεν  είχαν δυνητικά σοβαρές επιπτώσεις στο άτομο και στην κοινότητα όταν υποβαθμίζεται με αφέλεια η απειλή που αντιμετωπίζουμε υπό τον κίνδυνο να δοθεί προτεραιότητα σε αυτές και όχι στις κατευθυντήριες γραμμές βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων.

Στο ερώτημα τι οδηγεί έναν άνθρωπο να πιστεύει ή να δημιουργεί θεωρίες συνωμοσίας αλλά και στην κατανόηση της κοινής γνώμης που συντάσσεται με αυτές τις θεωρίες και αν αυτή η πεποίθηση σχετίζεται με την ψυχική ασθένεια, είναι το αντικείμενο της νέας έρευνας από το Πανεπιστήμιο Victoria του Wellington.

Σύμφωνα με την ερευνήτρια Dr. Kumareswaran, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να πιστεύουν σε, ή να δημιουργούν, θεωρίες συνωμοσίας για να προσπαθήσουν να βγάλουν νόημα από καταστάσεις όπου έχουν μικρό ή καθόλου έλεγχο.

Επίσης, βρήκε μέσα από την έρευνα ότι κάποιος που δημιουργεί θεωρίες συνωμοσίας είναι πιο πιθανό να έχει κάποια μορφή ψυχοπαθολογίας ή ψυχική ασθένεια, όπως η παρανοϊκή σκέψη, σε σύγκριση με εκείνους που πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας αλλά δεν τις δημιουργούν ή τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε αυτές καθόλου!

Ο Αμερικανός αναλυτής θεωριών συνομωσίας Don De Lillo, στο βιβλίο του Running Dog (1978), λέει πως όλες οι συνωμοσίες ξεκινούν από μια αίσθηση προσωπικής αυτο-καταπίεσης. Ένας αυτο-καταπιεζόμενος άνθρωπος έχει την αίσθηση πως η κοινωνία συνωμοτεί εναντίον του.

Διακατέχεται από μια γενική φοβία και μια έλλειψη εμπιστοσύνης για το περιβάλλον του, που τον οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη συνωμοσιοπαράνοια. Αυτή η φοβία βασίζεται μερικές φορές στην πίστη ότι ο κόσμος είναι γεμάτος «προγραμματισμένους» ανθρώπους, που έχουν υποστεί «πλύση εγκεφάλου», γεμάτος με ανθρώπινα αυτόματα ή με πρόσωπα που είναι ουσιαστικά αντικείμενα μαζικής παραγωγής. Ένα άλλο συνηθισμένο μοτίβο των συνωμοσιοπαρανοϊκών είναι η πεποίθηση πως «κάποιοι» τούς ελέγχουν ή τους καταδιώκουν.

Στην εποχή μας παρατηρείται ένα μοναδικό φαινόμενο, που πρέπει να υπογραμμισθεί ιδιαιτέρως: όσο αυξάνεται ο όγκος των πληροφοριών τόσο αυτοί που τις συλλέγουν προσπαθούν να τις παραχαράξουν, ενώ την ίδια στιγμή οι αποδέκτες τους τις αποφεύγουν με περισσή αδιαφορία. Ακόμα χειρότερα, σημαντικές μετρήσεις σε διεθνές επίπεδο αποδεικνύουν ότι μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης στον αναπτυγμένο κόσμο είναι εντελώς αδιάφορο στην γνώση και θεωρεί ότι αυτή είναι επικίνδυνη όταν διαψεύδει τις πεποιθήσεις του.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός βρίσκεται κλεισμένος στο σπίτι μπροστά σε μια οθόνη: τερατώδεις απόψεις και ψευδείς πληροφορίες και ειδήσεις κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα στα φόρουμ και στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ η απομόνωση και η εσωστρέφεια χαλαρώνουν τις νοητικές μας αντιστάσεις…

Ο ιστορικός Μαρκ Φερό έγραψε το 2015 στο βιβλίο του «Τύφλωση» (εκδ. Μεταίχμιο) ότι τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί στον κόσμο μια «αδιαφανής κατάσταση», εντός της οποίας «αμφισβητούμε την ίδια την ιδέα της προόδου. Οι κοινωνίες δεν είναι πλέον κύριες της μοίρας τους: δεν ξέρουν ποιον και τι να πιστέψουν».  Είναι ακριβώς το σημείο όπου καλλιεργείται η κουλτούρα του φόβου και της δυσπιστίας.

Τελικά, τι είναι οι θεωρίες συνωμοσίας; Παραληρήματα της φαντασίας ή αξιόπιστες ερμηνείες διαπλεκόμενων και ακατανόητων καταστάσεων; Παράνοιες και «μπουρδολογίες» ή απλά ελκυστικές ανορθολογικές δοξασίες; Το σίγουρο είναι πως οι θεωρίες συνωμοσίας συμφωνούν με μερικές από τις σκοτεινότερες πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Προδίδουν ένα συναίσθημα αλλοτρίωσης και μια «κουλτούρα της παράνοιας», στην οποία μπορεί να υποκύψει ο καθένας μας. Ιδιαίτερα, όταν αρκετές θεωρίες συνωμοσίας φαίνονται φαινομενικά άτρωτες στα όπλα της λογικής.

Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι αναμφισβήτητα ελκυστικές, αλλά δεν πρέπει να παραδιδόμαστε άνευ όρων στη γοητεία τους. Χρειάζεται και μια απαραίτητη δόση σκεπτικισμού για να τις προσεγγίσουμε.

Οι Αμερικάνοι, όπως άλλωστε και οι Έλληνες, έχουν μια «εθνική ροπή» προς τη συνωμοσιολογία. Η τάση τους να ερμηνεύουν τα γεγονότα μέσα από θεωρίες συνωμοσίας απορρέει τόσο από την αμάθειά τους, όσο και από τις συλλογικές και ατομικές νευρώσεις τους.

Η αναγκαιότητα του σκεπτικισμού έχει τις ρίζες της στην περίφημη ρήση του Πασκάλ πως οι άνθρωποι είναι «σκεπτόμενες καλαμιές», δηλαδή λαμπρά μοναδικοί και μοναδικά τρωτοί. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για τις χειρότερες φρικαλεότητες αλλά για τις πιο συγκινητικές πράξεις αγάπης, θάρρους και ευγένειας.

Εκείνο που μας σώζει από τις αυτοκαταστροφικές μας τάσεις δεν είναι η πίστη, αλλά η έλλογη πλευρά της ανθρώπινης νόησης. Η λογική αποτελεί τη σωτηρία μας, ιδιαίτερα από τη βίαιη και επικίνδυνη συμπεριφορά των μαζών, που αντιδρούν πάντα παρορμητικά, λες και πρόκειται για μηχανές αντανακλαστικών. Κάτι που προδίδει ανελευθερία. Και η ανελευθερία αποτελεί την πρώτη ύλη από την οποία κατασκευάζονται οι θεωρίες συνωμοσίας.

Η Παρατήρηση του Ολοφάνερου και η Διάκριση είναι τα εργαλεία που ξεχωρίζουν «την ήρα από το σιτάρι» την αλήθεια της στιγμής από την προπαγάνδα, το άσπρο από το μαύρο.

Ενώ φαντάζει σχετικά εύκολο να διαχωριστούν, εν τούτοις οι άνθρωποι υποκύπτουν στον νόμο της «ήσσονος προσπάθειας» και τρώνε ότι κουτόχορτο τους προσφέρουν.

Αυτή τη στιγμή όμως, ο πλανήτης βρίσκεται σε σοκ λόγω του covid-19 και οφείλουμε όλοι να ενεργοποιήσουμε το ποιο βασικό μας ένστικτο ως ανθρώπινο είδος το ένστικτο της επιβίωσης,  προτάσσοντας τη στοιχειώδη σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σεμνότητα προκειμένου να σταματήσουμε τον αφανισμό μας!

Είναι θεμιτό  να έχουν όλοι την ανάγκη έκφρασης της άποψης και της αυτοπροβολής, αρκεί όμως να μην βάζει σε κίνδυνο ζωές.

Αναστασία Μουστάκα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Ο κ Αθανάσιος Κελμάγερ, τέταρτη γενιά ανθοπαραγωγός, πρόεδρος του ΔΣ του ΑΑΣΑ, με συνεχείς καινοτόμες προσεγγίσεις και δράσεις προσπαθούν να δώσουν ευκαιρίες για αναγέννηση της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΘΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ». Τελευταία ενέργεια η πρωτότυπη διευρυμένη δημόσια συνεδρίαση του ΔΣ του ΑΑΣΑ με αντικείμενο την ευρύτερη δυνατή ενημέρωση των μελών του ΔΣ από φίλους, συνεργάτες και πελάτες των ελληνικών δρεπτών ανθέων. Στόχος η διαμόρφωση στρατηγικής εν μέσω covid 19, κυρίως για τον Συνεταιρισμό δρεπτών ανθέων, αλλά και για τους έλληνες ανθοπαραγωγούς μέλη του, καθώς και για την αλυσίδα αξίας της ελληνικής ανθοπαραγωγής δρεπτών ανθέων.

Ήδη μέλη του ΔΣ του ΑΑΣΑ μετείχαν στην διαδικτυακή συνάντηση της 13/11/2020 όλων σχεδόν των εμπλεκομένων στα φυτά, τα καλλωπιστικά και τα δρεπτά άνθη, ήδη συνυπέγραψε ο ΑΑΣΑ κοινή επιστολή προς τον Υπουργό Ανάπτυξης & Επενδύσεων, προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και προς τον Υφυπουργό Έρευνας & Τεχνολογίας στις 16/11/2020 και θα συνεχίσει να συνεργεί θεσμικά με παραπλήσια συμπληρωματικά προϊόντα, όπως τα καλλωπιστικά φυτά, τα φυτά και άλλα.

Η «αλυσίδα αξίας των ελληνικών δρεπτών ανθέων» ξεκινά από την ελληνική ανθοπαραγωή και ολοκληρώνεται με την κατανάλωση των δρεπτών ανθέων. Η ακόμα πιο σωστά η αλυσίδα ξεκινά από τις επιθυμίες και ανάγκες των καταναλωτών, και μέσω των ενδιάμεσων κρίκων (super Market, οργανωτών εκδηλώσεων, πωλητών λαϊκών αγορών, καταστημάτων ανθοπωλών, χονδρεμπόρων κλπ) τελικά ικανοποιείται από την παραγωγή πραγματικού πλούτου από τους αγροτες-ανθοπαραγωγούς. Είναι σαφές ότι η κάθε άλλης μορφής ικανοποίηση της κατανάλωσης ΔΕΝ δημιουργεί πλούτο για την Ελλάδα και όλους τους Έλληνες, απλά μερικοί κερδίζουν προμήθεια διαμεσολάβησης …

Τα μέλη του ΔΣ του ΑΑΣΑ αντιλαμβάνονται ότι για να είναι αποτελεσματική η «ΑΛΥΣΙΔΑ» πρέπει να είναι ανθεκτικοί όλοι οι κρίκοι της «αλυσίδας αξίας των ελληνικών δρεπτών ανθέων». 

Την συνεδρίαση τίμησε ο κ Μαυρουδής Βορίδης, Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, και οι άλλοι συμμετέχοντες στην διευρυμένη δημόσια συνεδρίαση του ΔΣ ήταν οι: κα Βρεττού Γεωργία (Αττική), κ Καλαιτζής Αργύρης (Βέροια), κα Καρκάλη Ντίνα (Θεσσαλονίκη), κ Κόρακας Κων/νος (Σαντορίνη, Αθήνα), κα Κυριανίδου Λένια (μύκονος Αθήνα), κ Λιονάκης Δημήτρης (Αθήνα), κ Μαλλιαρός Ιωάννης (Αττική), κ Μακρής Αλέξης (Πάτρα), κ Μποσώνης Φίλιππος (Κεφαλονιά), κ Μπούρης Ιωάννης (Πρέβεζα), κ Ξύδης Μιχάλης (Αττική). Στον χώρο του ΔΣ ήταν οι κκ: Αθανάσιος Κελμάγερ, Αλέκος Μόσχος, Κώστας Ηρειώτης, Αντώνης Σούχλας, ενώ οι κκ Σταύρος Κιτάντης, Άγγελος Αγγελόπουλςο και Χρήστος Φλεριανός συμμετείχαν από άλλους χώρους.

Την συνεδρίαση παρακολούθησαν συνεχώς πάνω από 120 διαδικτυακά μέσω facebook Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα, η συνεδρίαση είχε 10.800 θεάσεις (views), 762 αλληλεπιδράσεις (σχόλια, κοινοποιήσεις κλπ) και είναι αναρτημένη στο https://www.facebook.com/Skywalker.gr/videos/1286390618398530, από όπου ήδη το είδαν 7.700 που το κατέβασαν.

Το ΔΣ άκουσε με προσοχή όλους τους συνεργάτες, από όπου καταγράφουμε:

1. Ο ΑΑΣΑ ευχαριστεί το ΥπΑΑΤ για την άμεση υποστήριξη των καταστραφέντων ανθοπαραγωγών την άνοιξη 2020.
2. Το ΥπΑΑΤ προσπαθεί συνεχώς διαχρονικά για στήριξη των ελλήνων αγροτών και εξετάζει όλες τις παραμέτρους και σήμερα.
3. Οι ρυθμίσεις του φθινοπώρου 2020 καταστρέφουν επιλεκτικά τους αγρότες ανθοπαραγωγών δρεπτών ανθέων.
4. Επισημάνθηκε από πολλούς η ανάγκη για εξεύρεση ενός σχήματος συνεννόησης για την προώθηση της ελληνικής αγροτικής παραγωγής δρεπτών ανθέων.
5. Υποστηρίχθηκε ότι τα καταστήματα πώλησης ανθέων μπορούν να πουλάνε με e-shop και delivery, χωρίς να δέχονται ακόμα καταναλωτές λιανικής.
6. Φάνηκε η ανάγκη για τυποποίηση-προτυποποίηση της ελληνικής παραγωγής δρεπτών ανθέων, και της εισαγωγής ψηφιοποίησης, η οποία θα επιτρέψει την καταλογογράφηση των δρεπτών ανθέων και την υποστήριξη επιτυχέστερα του ηλεκτρονικού εμπορίου και στα δρεπτά άνθη, αλλά και σε άλλες ανάγκες εκσυγχρονισμού διακίνησης και εμπορίας των ελληνικών δρεπτών ανθέων.
7. Ο πρωτογενής τομέας θα πρέπει αμέσως μετά την πανδημία να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική οικονομία, διότι είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει αυτάρκεια επιβίωσης σε περιόδους κρίσεων …
8. Ο Συνεργατισμός (Συνεταιρισμοί) είναι η ενδεδειγμένη οδός για τον ελληνικό αγροτικό τομέα …
9. Ίσως τα οριζόντια μέτρα να ισοπεδώνουν βάναυσα την εμπορική δράση και ίσως θα πρέπει να γίνονται κάθετες επεμβάσεις, που όμως προϋποθέτουν σαφή προϊοντικό προσδιορισμό.

Ο κ Αθ. Κελμάγερ (6932381604) θύμισε ότι σε μια προσπάθεια βελτίωσης της κάθετης επικοινωνίας στους κρίκους της αλυσίδας για τα δρεπτά άνθη, είχε καθιερώσει τις ανοικτές ακροάσεις του ΔΣ κάθε Δευτέρα το μεσημέρι (12.00-13.00, τον Σεπ 2017), σε όποιον συνεργάτη ήθελε να συμβάλει στην ομαλοποίηση τυχόν προβλημάτων. ΔΕΝ ΠΡΟΣΗΛΘΕ ΚΑΝΕΙΣ, από πουθενά.

Ο Αγροτικός Ανθοπαραγωγικός Συνεταιρισμός Αθηνών-ΑΑΣΑ (Άνω Πατήσια, ΑΘΗΝΑΙ) προτίθεται να διευκολύνει την οργανωμένη τακτική θεσμική επικοινωνία, συζήτηση, συνεδρίαση και, γιατί όχι, συναπόφαση σε σημαντικά θέματα που απασχολούν τον κλάδο των δρεπτών ανθέων.

Και μετά την επιτυχημένη εσωτερική διευρυμένη συνεδρίαση του ΔΣ του ΑΑΣΑ στις 20/11/2020, που έγινε με την υποστήριξη του Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα, ο κ Αθανάσιος Κελμάγερ εξέφρασε την άποψη ότι θα ήταν χρήσιμο να γίνει διαδικτυακή συνάντηση εκπροσώπων των εμπλεκόμενων ενδιαφερομένων φορέων ελληνικής παραγωγής καλλωπιστικών φυτών και ανθέων την προσεχή Πέμπτη, 26 Νοε 2020, στις 12.00, με πρόσκληση και όσων παρέλαβαν την επιστολή της 16/11/2020 από τους εννέα φορείς.

Για την καταγραφή, Δημήτριος Μιχαηλίδης, ΑγροΝέα