Connect with us

Υγεία

Αυτοανοσία θυροειδούς στην κύηση.

 Η εγκυμοσύνη προκαλεί σημαντικές αλλαγές στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών, ιδιαίτερα σε γυναίκες με αυτοανοσία θυροειδούς. Οι μηχανισμοί αυτοανοσίας είναι οι κύριοι υπεύθυνοι των παθήσεων αυτών, ενώ η νόσος Hashimoto και η νόσος των Graves-Basedow αποτελούν τις κύριες μορφές δυσθυρεοειδισμού στην κύηση. Οι παθολογίες του θυρεοειδή αδένα ενδιαφέρουν περίπου το 1-2% όλων των κυήσεων, με την αυτοανοσία του θυρεοειδούς να είναι συχνή σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Βέβαια, πιστεύεται ότι οι υποκλινικές παθήσεις, εκείνες οι παθήσεις δηλαδή που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές γιατί δεν δίνουν κλινική συμπτωματολογία, είναι πολύ  περισσότερες. Σε κάθε περίπτωση, η φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία είναι απαραίτητη για μία επιτυχημένη εγκυμοσύνη.

 

Τι είναι, πού οφείλεται και πώς εκδηλώνεται η θυρεοειδίτιδα.

Ο όρος «θυρεοειδίτιδα» είναι ένας όρος «ομπρέλα» με τον οποίο περιγράφεται μία ετερογενής ομάδα φλεγμονωδών διαταραχών του θυρεοειδούς, διαφορετικής αιτιοπαθογένειας (από αυτοάνοση έως και λοιμώδης) και ξεχωριστών κλινικών χαρακτηριστικών. Γενικά, σε κάθε θυρεοειδίτιδα υπάρχει καταστροφή της φυσιολογικής αρχιτεκτονικής των θυρεοειδικών θυλακίων και ιδιαίτερη ιστολογική εικόνα. Η θυρεοειδίτιδα είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων κληρονομική και σπανίως οφείλεται σε λοίμωξη από ιό ή βακτήριο ή σε άλλο εξωγενή παράγοντα. Με βάση τη διάρκειά τους διακρίνονται σε οξεία ή πυώδη, υποξεία και χρόνια. Η θυρεοειδίτιδα λοιπόν μπορεί να προκληθεί από κάποια αυτοάνοση διαταραχή (όπως η ΗΤ), μετά από μια εγκυμοσύνη θυρεοειδίτιδα της λοχείας, θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό (PPT), από ιούς ή βακτήρια προκαλώντας πόνο στον θυρεοειδή (υποξεία θυρεοειδίτιδα) και λόγω φαρμάκων ή έκθεσης σε ακτινοβολία.

 

Ο ρόλος της εγκυμοσύνης στην ενεργοποίηση της θυρεοειδικής αυτοανοσίας.

Προκειμένου να ανεχθεί το έμβρυο, κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής, το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας υφίσταται αρκετές αλλαγές. Τόσο η συστηματική καταστολή της μητέρας όσο και η ανοσοκαταστολή του πλακούντα εμπλέκονται στη διατήρηση της κύησης, που προκαλείται από σημαντικές ορμονικές αλλαγές. Ρυθμιστικό ρόλο έχουν τα CD4 + CD25 + Τ λεμφοκύτταρα (T-Regulator, Treg), όντας σημαντικά όχι μόνο σε περιφερική ανοχή έναντι ξένων και αυτοαντιγόνων, αλλά και σε εμβρυϊκή ανοχή. Τα T-κύτταρα Treg αποδείχθηκε ότι ρυθμίζουν τη δραστικότητα Th1- τύπου, η οποία οδηγεί σε κυτταρική ανοσία, και τη δραστικότητα Th2- τύπου, που εμπλέκεται στην χυμική ανοσία. Δημιουργούνται στην αρχή της κύησης και αυξάνουν με ταχείς ρυθμούς κατά τη διάρκεια της κύησης, ενώ οξύνονται στο δεύτερο τρίμηνο. Στην κύηση και μετά τον τοκετό, μπορεί να εμφανισθούν διαφορετικά είδη αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Graves (GD), της θυρεοειδίτιδας Hashimoto (HT) και της μετά τον τοκετό θυρεοειδίτιδας (PPT). Χαρακτηριστικά, τα θυρεοειδικά αυτοαντισώματα (TgAbs και TPOAbs) μειώνονται κατά τη διάρκεια της κύησης, γεγονός που μπορεί να εξηγηθεί από την κατασταλτική μεσολάβηση των Treg. Μετά τη γέννα, επιστρέφουν στα προ- εγκυμοσύνης επίπεδα, καταλήγοντας συχνά στην μετά τον τοκετό επιδείνωση της θυρεοειδικής αυτοανοσίας. Στην ΗΤ, τα βοηθητικά Τ- λεμφοκύτταρα (Th) που διηθούν τοπαρέγχυμα του θυρεοειδούς είναι τύπου 1 (Th1, προφλεγμονώδη) και εκκρίνουν τύπου 1 (προφλεγμονώδεις) κυτταροκίνες, ενώ στη GD έχουν τύπου 2 φαινότυπο (Th2) και εκκρίνουν τύπου 2 (αντιφλεγμονώδεις) κυτταροκίνες.

 

Θυρεοειδίτιδα κατά την κύηση.

Η επικράτηση των αυτοάνοσων νοσημάτων του θυρεοειδούς (AITDs) στον έγκυο πληθυσμό είναι συγκρίσιμη με αυτή που βρέθηκε στο γενικό γυναικείο πληθυσμό με ένα παρόμοιο εύρος ηλικίας, δηλαδή μεταξύ 5-15%. Η προσεκτική μελέτη των γυναικών με αντισώματα του θυρεοειδούς κατά την κύηση έχει δείξει ότι, παρά την αναμενόμενη μείωση στους τίτλους των αντισωμάτων κατά τη διάρκεια της κύησης, η λειτουργία του θυρεοειδούς σταδιακά επιδεινώθηκε προς υποθυρεοειδισμό κατά ένα σημαντικό ποσοστό. Κατά την κύηση, ο γυναικείος οργανισμός εκτίθεται σε πληθώρα ξένων αντιγόνων καθώς το κύημα, φέροντας και πατρικά αντιγόνα, αποτελεί κατά το ήμισυ ένα ξένο οργανισμό. Αυτά τα εμβρυϊκά αντιγόνα, καθώς και η έκφραση αρκετών επαγόμενων από οιστρογόνα χημειοκινών, πιθανόν προκαλούν την επέκταση των Τ- λεμφοκυττάρων Treg.

 

Θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό (PPT).

Η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό είναι μια καταστροφική αυτοάνοση νόσος που προκαλείται από ένα αυτοάνοσο μηχανισμό κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά τον τοκετό και φέρεται να επηρεάζει 4-10% των γυναικών. Η PPT μπορεί να προκύψει και μετά από αυτόματη ή προκλητή έκτρωση. Συνήθως η κλασική κλινική πορεία της θυρεοειδίτιδας παρουσιάζεται με έναν από τους παρακάτω τρεις τρόπους:

  1. Παροδική θυρεοτοξίκωση (συνήθως 1-4 μήνες μετά τον τοκετό, διαρκεί για 1–3 μήνες) και μόνo.
  2. Παροδικό υποθυρεοειδισμό (συνήθως 4-8 μήνες μετά τον τοκετό και διαρκεί έως και 9 -12 μήνες) και μόνο.
  3. Παροδική θυρεοτοξίκωση, ακολουθούμενη από υποθυρεοειδισμό και στη συνέχεια ανάκαμψη.

Τα σημεία και συμπτώματα και των δύο φάσεων μπορεί να μην αναγνωρισθούν από τη γυναίκα, δεδομένου ότι αυτά τα συμπτώματα αποδίδονται συχνά στη νέα ζωή της μετά τον τοκετό, στο άγχος της, την αϋπνία ή την κατάθλιψη της λοχείας. Ωστόσο, ο εντοπισμός τους είναι πολύ σημαντικός καθώς περίπου το 20% των γυναικών που πέρασαν PPT, θα αναπτύξουν μόνιμο υποθυρεοειδισμό μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Συνιστάται λοιπόν ετήσια αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς, κυρίως σε περίπτωση επόμενης εγκυμοσύνης.

 

Η παθογένεια της θυρεοειδίτιδας μετά τον τοκετό (PPT).  

Αν και η ακριβής αιτία δεν είναι γνωστή, η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό όπως και η ανώδυνη θυρεοειδίτιδα, θεωρείται μια μορφή παραλλαγής της χρόνιας αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας (θυρεοειδίτιδα Hashimoto). Τα παθολογικά ευρήματα στις δύο διαταραχές είναι παρόμοια και οι δύο συνδέονται με συγκεκριμένους HLA-B και HLA-D απλότυπους, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι κληρονομούμενοι παράγοντες κινδύνου είναι σημαντικοί. Οι γυναίκες που προορίζονται για ανάπτυξη θυρεοειδίτιδας μετά τον τοκετό συνήθως έχουν υψηλές συγκεντρώσεις ΤΡΟAbs στον ορό στην αρχή της κύησης, όπου μειώνονται αργότερα (όσο αυξάνεται η ανοσολογική ανοχή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) και, στη συνέχεια, αυξάνονται και πάλι μετά τον τοκετό.

Έτσι, οι γυναίκες που προορίζονται να αναπτύξουν θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό έχουν μια υποκείμενη ασυμπτωματική αυτοάνοση νόσο θυρεοειδίτιδας στη αρχή της κύησης, που διευρύνεται και εμφανίζεται κλινικά κατά την περίοδο μετά τον τοκετό, όταν υπάρχουν διακυμάνσεις στην ανοσολογική λειτουργία.

 

Υποξεία θυρεοειδίτιδα (De Quervain) και διάγνωση.

Η υποξεία θυρεοειδίτιδα είναι μία αυτοπεριοριζόμενη αντιδραστική φλεγμονή του θυρεο-ειδούς αδένα σε προηγηθείσα ίωση του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Χαρακτηρίζεται από την ξαφνική έναρξη πόνου στο θυρεοειδή με συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, που μπορεί να ποικίλλουν σε βαρύτητα. Ο θυρεοειδής διογκώνεται απότομα και είναι επώδυνος στη ψηλάφηση και, λόγω της καταστροφής του από την φλεγμονή, απελευθερώνει αποθηκευμένες ορμόνες στην κυκλοφορία, σε μεγάλες ποσότητες, προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό. Περίπου τα 2/3 των ασθενών με τη νόσο έχουν γονότυπο ΗLΑ-Β35, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση της νόσου.

Βασικό στοιχείο στη διάγνωση είναι η κλινική εικόνα και ο τρόπος που ξεκίνησε το πρόβλημα. Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν τον υπερθυρεοειδισμό (αυξημένες θυρεοειδικές ορμόνες, χαμηλή θυρεοειδοτρόπος ορμόνη TSH), αλλά τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα είναι αρνητικά, ενώ είναι αυξημένοι οι δείκτες φλεγμονής όπως η ταχύτητα καθίζησης (ΤΚΕ) και η CRP. H οριστική διάγνωση γίνεται με το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς, που δείχνει πολύ χαμηλή λειτουργικότητα του αδένα (λόγω της καταστροφής του ο θυρεοειδής δεν μπορεί να προσλάβει το ραδιενεργό ιώδιο ή τεχνήτιο). Αναμφίβολα, η εγκυμοσύνη φαίνεται να είναι ένα γερό crash test για τον οργανισμό, μία μοναδική ευκαιρία να διαφανούν όλες οι ανεπάρκειες. Η θυρεοειδική αυτοανοσία αποτελεί τη συχνότερη οργανοειδική αυτοάνοση διαταραχή σε γυναίκες αναπαραγωγικ

Αυτοανοσία θυροειδούς στην κύηση.

 

Η εγκυμοσύνη προκαλεί σημαντικές αλλαγές στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών, ιδιαίτερα σε γυναίκες με αυτοανοσία θυροειδούς. Οι μηχανισμοί αυτοανοσίας είναι οι κύριοι υπεύθυνοι των παθήσεων αυτών, ενώ η νόσος Hashimoto και η νόσος των Graves-Basedow αποτελούν τις κύριες μορφές δυσθυρεοειδισμού στην κύηση. Οι παθολογίες του θυρεοειδή αδένα ενδιαφέρουν περίπου το 1-2% όλων των κυήσεων, με την αυτοανοσία του θυρεοειδούς να είναι συχνή σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Βέβαια, πιστεύεται ότι οι υποκλινικές παθήσεις, εκείνες οι παθήσεις δηλαδή που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές γιατί δεν δίνουν κλινική συμπτωματολογία, είναι πολύ  περισσότερες. Σε κάθε περίπτωση, η φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία είναι απαραίτητη για μία επιτυχημένη εγκυμοσύνη.

 

Τι είναι, πού οφείλεται και πώς εκδηλώνεται η θυρεοειδίτιδα.

Ο όρος «θυρεοειδίτιδα» είναι ένας όρος «ομπρέλα» με τον οποίο περιγράφεται μία ετερογενής ομάδα φλεγμονωδών διαταραχών του θυρεοειδούς, διαφορετικής αιτιοπαθογένειας (από αυτοάνοση έως και λοιμώδης) και ξεχωριστών κλινικών χαρακτηριστικών. Γενικά, σε κάθε θυρεοειδίτιδα υπάρχει καταστροφή της φυσιολογικής αρχιτεκτονικής των θυρεοειδικών θυλακίων και ιδιαίτερη ιστολογική εικόνα. Η θυρεοειδίτιδα είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων κληρονομική και σπανίως οφείλεται σε λοίμωξη από ιό ή βακτήριο ή σε άλλο εξωγενή παράγοντα. Με βάση τη διάρκειά τους διακρίνονται σε οξεία ή πυώδη, υποξεία και χρόνια. Η θυρεοειδίτιδα λοιπόν μπορεί να προκληθεί από κάποια αυτοάνοση διαταραχή (όπως η ΗΤ), μετά από μια εγκυμοσύνη θυρεοειδίτιδα της λοχείας, θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό (PPT), από ιούς ή βακτήρια προκαλώντας πόνο στον θυρεοειδή (υποξεία θυρεοειδίτιδα) και λόγω φαρμάκων ή έκθεσης σε ακτινοβολία.

 

Ο ρόλος της εγκυμοσύνης στην ενεργοποίηση της θυρεοειδικής αυτοανοσίας.

Προκειμένου να ανεχθεί το έμβρυο, κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής, το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας υφίσταται αρκετές αλλαγές. Τόσο η συστηματική καταστολή της μητέρας όσο και η ανοσοκαταστολή του πλακούντα εμπλέκονται στη διατήρηση της κύησης, που προκαλείται από σημαντικές ορμονικές αλλαγές. Ρυθμιστικό ρόλο έχουν τα CD4 + CD25 + Τ λεμφοκύτταρα (T-Regulator, Treg), όντας σημαντικά όχι μόνο σε περιφερική ανοχή έναντι ξένων και αυτοαντιγόνων, αλλά και σε εμβρυϊκή ανοχή. Τα T-κύτταρα Treg αποδείχθηκε ότι ρυθμίζουν τη δραστικότητα Th1- τύπου, η οποία οδηγεί σε κυτταρική ανοσία, και τη δραστικότητα Th2- τύπου, που εμπλέκεται στην χυμική ανοσία. Δημιουργούνται στην αρχή της κύησης και αυξάνουν με ταχείς ρυθμούς κατά τη διάρκεια της κύησης, ενώ οξύνονται στο δεύτερο τρίμηνο. Στην κύηση και μετά τον τοκετό, μπορεί να εμφανισθούν διαφορετικά είδη αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Graves (GD), της θυρεοειδίτιδας Hashimoto (HT) και της μετά τον τοκετό θυρεοειδίτιδας (PPT). Χαρακτηριστικά, τα θυρεοειδικά αυτοαντισώματα (TgAbs και TPOAbs) μειώνονται κατά τη διάρκεια της κύησης, γεγονός που μπορεί να εξηγηθεί από την κατασταλτική μεσολάβηση των Treg. Μετά τη γέννα, επιστρέφουν στα προ- εγκυμοσύνης επίπεδα, καταλήγοντας συχνά στην μετά τον τοκετό επιδείνωση της θυρεοειδικής αυτοανοσίας. Στην ΗΤ, τα βοηθητικά Τ- λεμφοκύτταρα (Th) που διηθούν τοπαρέγχυμα του θυρεοειδούς είναι τύπου 1 (Th1, προφλεγμονώδη) και εκκρίνουν τύπου 1 (προφλεγμονώδεις) κυτταροκίνες, ενώ στη GD έχουν τύπου 2 φαινότυπο (Th2) και εκκρίνουν τύπου 2 (αντιφλεγμονώδεις) κυτταροκίνες.

 

Θυρεοειδίτιδα κατά την κύηση.

Η επικράτηση των αυτοάνοσων νοσημάτων του θυρεοειδούς (AITDs) στον έγκυο πληθυσμό είναι συγκρίσιμη με αυτή που βρέθηκε στο γενικό γυναικείο πληθυσμό με ένα παρόμοιο εύρος ηλικίας, δηλαδή μεταξύ 5-15%. Η προσεκτική μελέτη των γυναικών με αντισώματα του θυρεοειδούς κατά την κύηση έχει δείξει ότι, παρά την αναμενόμενη μείωση στους τίτλους των αντισωμάτων κατά τη διάρκεια της κύησης, η λειτουργία του θυρεοειδούς σταδιακά επιδεινώθηκε προς υποθυρεοειδισμό κατά ένα σημαντικό ποσοστό. Κατά την κύηση, ο γυναικείος οργανισμός εκτίθεται σε πληθώρα ξένων αντιγόνων καθώς το κύημα, φέροντας και πατρικά αντιγόνα, αποτελεί κατά το ήμισυ ένα ξένο οργανισμό. Αυτά τα εμβρυϊκά αντιγόνα, καθώς και η έκφραση αρκετών επαγόμενων από οιστρογόνα χημειοκινών, πιθανόν προκαλούν την επέκταση των Τ- λεμφοκυττάρων Treg.

 

Θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό (PPT).

Η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό είναι μια καταστροφική αυτοάνοση νόσος που προκαλείται από ένα αυτοάνοσο μηχανισμό κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά τον τοκετό και φέρεται να επηρεάζει 4-10% των γυναικών. Η PPT μπορεί να προκύψει και μετά από αυτόματη ή προκλητή έκτρωση. Συνήθως η κλασική κλινική πορεία της θυρεοειδίτιδας παρουσιάζεται με έναν από τους παρακάτω τρεις τρόπους:

  1. Παροδική θυρεοτοξίκωση (συνήθως 1-4 μήνες μετά τον τοκετό, διαρκεί για 1–3 μήνες) και μόνo.
  2. Παροδικό υποθυρεοειδισμό (συνήθως 4-8 μήνες μετά τον τοκετό και διαρκεί έως και 9 -12 μήνες) και μόνο.
  3. Παροδική θυρεοτοξίκωση, ακολουθούμενη από υποθυρεοειδισμό και στη συνέχεια ανάκαμψη.

Τα σημεία και συμπτώματα και των δύο φάσεων μπορεί να μην αναγνωρισθούν από τη γυναίκα, δεδομένου ότι αυτά τα συμπτώματα αποδίδονται συχνά στη νέα ζωή της μετά τον τοκετό, στο άγχος της, την αϋπνία ή την κατάθλιψη της λοχείας. Ωστόσο, ο εντοπισμός τους είναι πολύ σημαντικός καθώς περίπου το 20% των γυναικών που πέρασαν PPT, θα αναπτύξουν μόνιμο υποθυρεοειδισμό μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Συνιστάται λοιπόν ετήσια αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς, κυρίως σε περίπτωση επόμενης εγκυμοσύνης.

 

Η παθογένεια της θυρεοειδίτιδας μετά τον τοκετό (PPT).  

Αν και η ακριβής αιτία δεν είναι γνωστή, η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό όπως και η ανώδυνη θυρεοειδίτιδα, θεωρείται μια μορφή παραλλαγής της χρόνιας αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας (θυρεοειδίτιδα Hashimoto). Τα παθολογικά ευρήματα στις δύο διαταραχές είναι παρόμοια και οι δύο συνδέονται με συγκεκριμένους HLA-B και HLA-D απλότυπους, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι κληρονομούμενοι παράγοντες κινδύνου είναι σημαντικοί. Οι γυναίκες που προορίζονται για ανάπτυξη θυρεοειδίτιδας μετά τον τοκετό συνήθως έχουν υψηλές συγκεντρώσεις ΤΡΟAbs στον ορό στην αρχή της κύησης, όπου μειώνονται αργότερα (όσο αυξάνεται η ανοσολογική ανοχή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) και, στη συνέχεια, αυξάνονται και πάλι μετά τον τοκετό.

Έτσι, οι γυναίκες που προορίζονται να αναπτύξουν θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό έχουν μια υποκείμενη ασυμπτωματική αυτοάνοση νόσο θυρεοειδίτιδας στη αρχή της κύησης, που διευρύνεται και εμφανίζεται κλινικά κατά την περίοδο μετά τον τοκετό, όταν υπάρχουν διακυμάνσεις στην ανοσολογική λειτουργία.

 

Υποξεία θυρεοειδίτιδα (De Quervain) και διάγνωση.

Η υποξεία θυρεοειδίτιδα είναι μία αυτοπεριοριζόμενη αντιδραστική φλεγμονή του θυρεο-ειδούς αδένα σε προηγηθείσα ίωση του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Χαρακτηρίζεται από την ξαφνική έναρξη πόνου στο θυρεοειδή με συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, που μπορεί να ποικίλλουν σε βαρύτητα. Ο θυρεοειδής διογκώνεται απότομα και είναι επώδυνος στη ψηλάφηση και, λόγω της καταστροφής του από την φλεγμονή, απελευθερώνει αποθηκευμένες ορμόνες στην κυκλοφορία, σε μεγάλες ποσότητες, προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό. Περίπου τα 2/3 των ασθενών με τη νόσο έχουν γονότυπο ΗLΑ-Β35, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση της νόσου.

Βασικό στοιχείο στη διάγνωση είναι η κλινική εικόνα και ο τρόπος που ξεκίνησε το πρόβλημα. Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν τον υπερθυρεοειδισμό (αυξημένες θυρεοειδικές ορμόνες, χαμηλή θυρεοειδοτρόπος ορμόνη TSH), αλλά τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα είναι αρνητικά, ενώ είναι αυξημένοι οι δείκτες φλεγμονής όπως η ταχύτητα καθίζησης (ΤΚΕ) και η CRP. H οριστική διάγνωση γίνεται με το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς, που δείχνει πολύ χαμηλή λειτουργικότητα του αδένα (λόγω της καταστροφής του ο θυρεοειδής δεν μπορεί να προσλάβει το ραδιενεργό ιώδιο ή τεχνήτιο). Αναμφίβολα, η εγκυμοσύνη φαίνεται να είναι ένα γερό crash test για τον οργανισμό, μία μοναδική ευκαιρία να διαφανούν όλες οι ανεπάρκειες. Η θυρεοειδική αυτοανοσία αποτελεί τη συχνότερη οργανοειδική αυτοάνοση διαταραχή σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.

 

 

Τάκης Αποστολόπουλος,

Κλινικός Βιοχημικός – Βιολόγος,

Επιστημονικός Συνεργάτης

Medisyn

 

Μάθετε περισσότερα για το Vrisko Diagnostiko εδώ.

Ολόκληρο το αφιέρωμα, εδώ.

 

 

 

Continue Reading

Ομορφιά

Η θερμοκρασία ανεβαίνει, καιρός να ανανεώσεις την ρουτίνα περιποίησης του προσώπου σου.

Με το καλοκαίρι προ των πυλών έχει έρθει η ώρα να αλλάξεις τις συνήθειες σου. Το δέρμα σου καλείται να αντιμετωπίσει νέες περιβαλλοντικές συνθήκες και ο ρόλος σου είναι να το προστατέψεις.

Οι υψηλές θερμοκρασίες που μας αφυδατώνουν, η υγρασία και η έκθεση στην επιβλαβή ακτινοβολία UV είναι οι βασικοί παράγοντες για τους οποίους καλούμαστε να προσαρμόσουμε την ρουτίνα περιποίηση μας, προκειμένου να διατηρήσουμε ένα υγιές και λαμπερό δέρμα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η κατάλληλη ενυδατική κρέμα πλούσια σε υαλουρονικό οξύ είναι το κλειδί για τη διατήρηση της ενυδάτωσης του δέρματος. Τις πρωινές ώρες επίλεξε μια ελαφριά, μη λιπαρή ενυδατική κρέμα που θα απορροφάται γρήγορα από το δέρμα σου. Το υαλουρονικό οξύ έχει την ικανότητα να συγκρατεί περίπου 1.000 φορές το βάρος του σε νερό, το γεγονός αυτό το καθιστά τον κύριο ενυδατικό παράγοντα της επιδερμίδας μας. Σε κάθε περίπτωση μην ξεχνάς τη σημασία της ενυδάτωσης από μέσα προς έξω. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες θα πρέπει να πίνεις 2 με 2,5 lt νερού στη διάρκεια της ημέρας .

Προστατέψου από την ακτινοβολία UV που προκαλεί την φωτογήρανση. Επιτακτική ανάγκη είναι η χρήση ενός ποιοτικού αντηλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας. Φόρα το αντηλιακό σου πριν βγεις από το σπίτι, πριν πας στην εργασία σου, ακόμη κι αν βγεις για λίγη ώρα για μία βόλτα ή τα καθημερινά ψώνια. Ο ήλιος στην χώρα μας είναι επιθετικός τους καλοκαιρινούς μήνες και το αντηλιακό μας είναι η ασπίδα προστασία μας απέναντι στις ακτίνες UV. Επίλεξε το αντηλιακό που σου ταιριάζει σε υφές και αρώματα, προτίμησε όμως κάποιο από αυτά που περιέχουν ενυδατικούς παράγοντες και μην ξεχνάς να το ανανεώνεις κατά την διάρκεια της μέρας.

Το βράδυ πρέπει να αφιερώσεις λίγο χρόνο για την καθαριότητα του προσώπου σου. Η αφαίρεση του μακιγιάζ και η απομάκρυνση των ρύπων, επιτρέπει στο δέρμα σου να “αναπνέει”, να παραμένει υγιές και ζωντανό. Στη συνέχεια εφάρμοσε μία κρέμα με αντιοξειδωτικούς παράγοντες , όπως η νιασιναμίδη. Η νιασιναμίδη κερδίζει έδαφος τους καλοκαιρινού μήνες, έναντι άλλων δραστικών συστατικών με αντιοξειδωτική δράση, επειδή δεν προκαλεί φωτοευαισθησία. Είναι συμβατή με όλους τους τύπους δέρματος, δρα ενάντια στις ελεύθερες ρίζες και έχει αντιφλεγμονώδη δράση.

Με λίγη προσοχή και τα κατάλληλα κοσμητικά προϊόντα, μπορείς να απολαύσεις ένα υγιές και λαμπερό δέρμα καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Αρθρογράφοι :

Παναγιώτα Μαθιουδάκη,  Αισθητικός – Κοσμητολόγος

Μαρία Νίκου , Αισθητικός – Κοσμητολόγος

Laserskin Solutions (Αθήνα, Τρίκαλα)

Continue Reading

Υγεία

Ο ρόλος της Γενετικής στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή

Όταν γεννιέται ένα μωρό, πάντα αναρωτιόμαστε σε ποιον μοιάζει. Το γενετικό σας χάρισμα θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη σωματική διάπλαση και τον χαρακτήρα, αλλά η επικοινωνία μητέρας-εμβρυϊκού είναι επίσης σημαντική.

Τα γονίδια

Τα γονίδια, που υπάρχουν σε κάθε ένα από τα κύτταρα του οργανισμού μας, είναι εκείνα που καθορίζουν τη φυσιογνωμία μας, ακόμη και, σε ένα βαθμό, τις ικανότητες και τον χαρακτήρα μας. Το γενετικό χάρισμα κάθε ανθρώπου είναι ο συνδυασμός γονιδίων που έχουμε κληρονομήσει από τον πατέρα και τη μητέρα. Κάθε ωάριο και κάθε σπέρμα φέρουν έναν συνδυασμό γονικών γονιδίων που, όταν ενώνονται στο μελλοντικό έμβρυο, δημιουργούν ένα μοναδικό ον. Γι’ αυτό τα αδέρφια, ακόμα κι αν μοιάζουν, δεν θα είναι ποτέ τα ίδια.

Επιγενετική

Η επιγενετική είναι κληρονομήσιμες αλλαγές στη γονιδιακή έκφραση που δεν ανταποκρίνονται σε αλλαγές στην αλληλουχία του DNA. Δηλαδή, δεν εκφράζονται όλα τα γονίδια με τον ίδιο τρόπο κατά τον σχηματισμό του μωρού, μερικά μπορεί να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν ανάλογα με τις συνθήκες της εγκυμοσύνης. Η διατροφή, το επίπεδο άγχους, η σωματική δραστηριότητα ή η παχυσαρκία της εγκύου μητέρας έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν την έκφραση των γονιδίων του εμβρύου. Έτσι, η ενδομήτρια επικοινωνία μεταξύ μητέρας και εμβρύου μπορεί να αλλάξει την έκφραση των γονιδίων του τελευταίου και στην περίπτωση που είναι μόνο βιολογική μητέρα, το έμβρυο μπορεί να έχει και κάποιο από αυτά.

Έτσι, στην κοινή μητρότητα, το μελλοντικό μωρό θα έχει κάτι μοναδικό από κάθε μητέρα του.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα στο https://www.iakentro.com

Continue Reading

Διατροφή

Ποια είναι τα μυστικά μιας ισορροπημένης διατροφής;

Μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία μας, τη διάθεσή μας; Γιατί ενώ φάγαμε λίγο η ζυγαριά μας διαψεύδει; Τι γίνεται με τις θερμίδες; Η Παρή Ράπτη, διακεκριμένη ενδοκρινολόγος, μας καθοδηγεί και μας ενημερώνει για το τι σημαίνει υγιεινή διατροφή.


“Σχεδιάζοντας μια ισορροπημένη διατροφή” θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος ενός βιβλίου. Στη σκέψη όμως των περισσοτέρων αυτό σημαίνει δίαιτα, δηλαδή τρέφομαι λίγο ή δεν τρέφομαι καθόλου ή στερούμαι, ακόμα και σήμερα που η δυνατότητα επιλογής τροφίμων, για τις καταναλωτικές τουλάχιστον κοινωνίες (και η Ελλάδα είναι μία απο αυτές), προσεγγίζεται με λανθασμένο τρόπο.
Αναμφισβήτητα ο τρόπος ζωής ή οι γρήγοροι καθημερινοί ρυθμοί ή η “επίθεση” καταναλωτικών μηνυμάτων, που υποδεικνύουν ευκολία στην προετοιμασία, όμορφη παρουσίαση και ξένη κουζίνα πάνω σε καινούρια πρότυπα , δεν αφήνουν περιθώρια στη σκέψη.

Τι αποτελεί σωστή διατροφή για έναν μεσογειακό άνθρωπο; Τι σημαίνει υγιεινή διατροφή;

Με απλά λόγια, η διατροφή που στηρίζεται σε φυσικές , μη επεξεργασμένες τροφές, με επαρκή ποσότητα των βασικών θρεπτικών ουσιών (υδατάνθρακες, πρωτείνες, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες, φυτικές ίνες, λιπαρά) σε ισορροπημένη ποσότητα, με αποφυγή της ζάχαρης, ορισμένων λιπαρών και με χαμηλές ποσότητες θερμίδων.


Η μεσογειακή γη αποτελεί εξ ορισμού το κέρας της Αμάλθειας με πλούσιους θησαυρούς, όπως ντομάτες, μελιτζάνες, βερίκοκα, φακές, φασόλια, πορτοκάλια, λεμόνια, σκόρδο, κρεμμύδι, γάλα, αβγά, δημητριακά, ψάρι, δηλαδή κάθετι που παράγει η χώρα μας..
Μια δίαιτα βέβαια είναι υποχρεωτικό να στηρίζεται σε όλα τα στοιχεία της διατροφικής αλυσίδας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις διαφορετικές ανάγκες ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τη σωματική διάπλαση και την εργασία, τη σωματική άσκηση και τη φυσική κατάσταση.


Δεν μπορείς να τηρήσεις τη πυραμίδα σε ένα παιδί. Για παράδειγμα, η χοληστερόλη είναι απαραίτητη στα παιδιά, γιατί είναι αυτή που βοηθά στην παραγωγή βασικών για την ανάπτυξη ορμονών. Γι’ αυτό και στην παιδική ηλικία τροφές όπως τα αβγά και το πλήρες γάλα δεν μπορούν να μειωθούν, διότι το ασβέστιο είναι δομικό υλικό του σκελετού και για ένα παιδί παρακαταθήκη μιας ζωής. Αντίστοιχα, μια γυναίκα στη γονιμοποιητική ηλικία δεν μπορεί να στερηθεί το κρέας, το οποίο περιέχει σίδηρο, ενώ μια άλλη σε εμμηνόπαυση πρέπει να καταναλώνει για την οστεοπόρωση πολλά γαλακτοκομικά.

Εξάλλου, γυναίκες και άνδρες έχουν διαφορετικές διατροφικές επιλογές. Η αιτία αυτών των διαφορών φαίνεται να είναι βιολογική, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον εγκέφαλο το κέντρο της πείνας και του κορεσμού βρίσκεται σε εκείνο της αναπαραγωγής.

Τα κιλά των διακοπών

Και τώρα το φλέγον θέμα. Επιστροφή από τις διακοπές και η ζυγαριά σας καταγράφει 1-2 κιλά περισσότερο. Μην πανικοβάλλεστε! Για να δούμε να εξαφανίζεται σε μικρό χρονικό διάστημα το επιπλέον βάρος, είναι απαραίτητο να αποβάλουμε τις τοξίνες με τις οποίες επιβαρύνθηκε ο οργανισμός μας όλο αυτό το διάστημα που επιτρέψαμε στον εαυτό μας διατροφικές παρεκκλίσεις. Θα αναφερθούμε σε μικρές αλλά θαυματουργές συμβουλές.

– Ας εγκαταλείψουμε μερικές κακές συνήθειες, π.χ. τη μαγιονέζα στο φαγητό ή το dressing και το πολύ λάδι στις σαλάτες, τα γλυκά και τις σοκολάτες, τα αλμυρά και τους ξηρούς καρπούς την ώρα του απεριτίφ.

– Ας περιοριστούμε στα κύρια γεύματα καταναλώνοντας μέτριες ποσότητες φαγητού (μερίδα εστιατορίου), ελάχιστο λάδι (4 κουταλάκια λάδι την ημέρα κατανεμημένα στα διάφορα γεύματα). Προτιμότερο είναι στα μαγειρευτά φαγητά να προσθέτουμε το λάδι στο τέλος.

– Μπορούμε να καταναλώνουμε άφθονα λαχανικά , ωμά ή βραστά (κατά προτίμηση ωμά, για να μην έχουμε απώλεια του μεγαλύτερου μέρους των βιταμινών με το βράσιμο), κοτόπουλο ή ψάρι, αποφεύγοντας πάντα κρέατα που περιέχουν λίπος, όπως αρνί ή χοιρινό.

– Αποφεύγουμε τα τηγανητά, τις σάλτσες, κρέμες πλούσιες σε λιπαρά, γλυκά, ζυμαρικά και πατάτες.

– Μπορούμε να καταναλώνουμε φρούτα, όπως πορτοκάλια και μανταρίνια, πλούσια σε βιταμίνη C.

– Βασικό είναι να καταναλώνουμε άφθονο νερό που υποβοηθά τη διούρηση –άρα διευκολύνει την αποτοξίνωση του οργανισμού- και άφθονους φυσικούς χυμούς για την πρόσληψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων, απαραίτητων για τον οργανισμό σε περιόδους δίαιτας.

– Απαγορεύεται αυστηρώς η ζάχαρη. Αντί αυτής χρησιμοποιούμε ασπαρτάμη ή ένα κουταλάκι μέλι.

– Αποφεύγουμε το αλκοόλ, ειδικά τα λικέρ που περιέχουν πολύ ζάχαρη και τα ποτά με υψηλά ποσοστά οινοπνεύματος. Για τις εξόδους προτιμούμε ένα ποτήρι κρασί.

Ακολουθώντας αυτούς τους χρυσούς κανόνες, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα αποκτήσετε ξανά τη σιλουέτα σας που «διακινδυνεύσατε» κατά τη διάρκεια των διακοπών.

Και με το άγχος τι γίνεται; Έχει σημασία η διατροφή για την αντιμετώπισή του;

Συχνά προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε τις κρίσεις άγχους με ένα κομμάτι τούρτα, μασώντας ένα κομμάτι σοκολάτας, πίνοντας μερικά ποτήρια ουίσκι. Εν τέλει όμως επιδεινώνουμε την κατάσταση, διότι λανθασμένες τροφές μπορεί να προκαλέσουν περαιτέρω ένταση.


Ένα σωστό πρόγραμμα διατροφής, αντίθετα, επηρεάζει τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι ψυχικές ανάγκες οι οποίες προκαλούνται από το στρες. Και όχι μόνο. Μια διατροφή ελλιπής ή λανθασμένη μπορεί να γίνει η ίδια αιτία κόπωσης του σώματος και του εγκεφάλου προκαλώντας αύξηση των αναγκών του οργανισμού για ορισμένες τροφές.


Φτάνει λοιπόν με τις κακές συνήθειες, καθώς υπάρχουν τροφές που αδυνατίζουν αποφασιστικά τις δυνατότητες του σώματος αλλά δεν μειώνουν το βάρος. Μερικές από αυτές είναι ο καφές, η ζάχαρη, το αλκοόλ, τα λιπαρά, το αλάτι.

Πως μπορεί η διατροφή να βελτιώσει την ψυχική μας διάθεση;

Είναι αλήθεια ότι οι τροφές μπορούν να επηρεάσουν τον ψυχισμό μας. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι άτομα που υποβάλλονται σε μη ισορροπημένες δίαιτες, πολύ φτωχές σε ορισμένες ουσίες, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν κατάθλιψη.
Έχει ανακαλυφθεί ότι υπάρχουν νευρομεταβιβαστές, δηλαδή ουσίες που επιτρέπουν τη μεταφορά πληροφοριών μεταξύ των νευρικών κυττάρων επιδρώντας σε συναισθήματα, διάθεση, σκέψεις, μνήμη, που οι ποσότητές τους επηρρεάζονται από την τροφή μας. Ειδικότερα :


• Ουσία που επηρεάζει το θυμικό μας είναι η τριπτοφάνη, αμινοξύ που βρίσκεται σε πολλές τροφές όπως μέλι, σοκολάτα, μπανάνα, σταφύλι, ρύζι, σταφίδα και σε μικρότερη ποσότητα στο ψωμί και στα ζυμαρικά. Από την τριπτοφάνη παράγεται ένα άλλο αμινοξύ, η ντομαπίνη, νευρομεταβιβαστής της «ευτυχίας» όπως τη λένε οι νευρολόγοι. Βρίσκεται σε αρκετή ποσότητα στα αμύγδαλα, στα φιστίκια καθώς και στο ψάρι, κρέας, γαλακτοκομικά, αβγά.


• Η κολίνη, ουσία σημαντική για την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, εμπεριέχεται στη μαγιά μπύρας, στο ψάρι και στα πράσινα φύλλα, στις σαλάτες.
• Άλλες ουσίες που επηρεάζουν τον ψυχισμό μας και που έχει αποδειχθεί η σχέση μεταξύ της κατάθλιψης και της έλλειψής τους είναι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, κυρίως η Β1 και η θιαμίνη.
• Πολύ σημαντικό είναι επίσης το φολικό οξύ και η Β12 καθώς και η Β6, που είναι ευαίσθητη στις ορμονικές μεταβολές και έχει αποδειχθεί ότι μειώνεται κατά την εμμηνόπαυση, την περίοδο πριν από κάθε κύκλο και σε γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά και έχει σχέση με την κακή διάθεση που συνοδεύει κάθε γυναίκα λίγες μέρες πριν την έμμηνο ρύση. Τροφές πλούσιες σε αυτές τις βιταμίνες είναι η μαγιά μπίρας, τα αβγά και οι σπόροι.
• Το μυστικό της καλής διάθεσης βρίσκεται επίσης στο καλό πρωινό, που πρέπει να αποτελείται από υδατάνθρακες, ψωμί και φρυγανιές, πρωτείνες-γαλακτοκομικά, που μας προφυλάσσουν από την κόπωση και τον εκνευρισμό κατά τη διάρκεια της ημέρας.
• Τροφές της « ευτυχίας» είναι ακόμη η πράσινη σαλάτα που έχει ηρεμιστική δράση, οι μελιτζάνες και οι πατάτες, που περιέχουν αλκαλοειδή τα οποία βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου, τα βερίκοκα που βελτιώνουν τη διάθεση.
• Ψάρια πλούσια σε μεθιονίνη –όπως οι πέστροφες και το σκουμπρί- προστατεύουν τα νευρικά κύτταρα από την αρνητική δράση τοξικών ουσιών, όπως το κάδμιο και το μερκούριο.
• Η σόγια και τα ελαφρά τυριά είναι πλούσια σε σεροτονίνη, σημαντικό νευρομεταβιβαστή για την ηρεμία.
Η ευτυχία μας λοιπόν ξεκινά από το τραπέζι.


Άρθρο αρχείου

Λύρα Ράπτη

Continue Reading

Trending