Οικογένεια
Διαζύγιο
Από τη σκοπιά της γενικότερης κοινωνικής και ψυχολογικής του θέασης, το διαζύγιο ίσως κατά περίπτωση να είναι η καλύτερη επιλογή, όμως παρόλα αυτά εξακολουθεί να αποτελεί την έσχατη λύση στο αδιέξοδο ενός γάμου, που παύει πια να είναι μια ζωντανή βιωμένη πραγματικότητα. Κατά το ισχύον δίκαιο, η άσκηση του δικαιώματος της διάζευξης πρέπει να οδηγεί στη λύση του γάμου, στις περιπτώσεις όπου είναι βέβαιο ότι η σχέση των δύο συζύγων έχει νεκρωθεί και λειτουργεί μόνο πλασματικά χωρίς να εξυπηρετεί πια κάποιο προορισμό.
Από τη νομική σκοπιά, με τον όρο διαζύγιο εννοείται η λύση του γάμου κατά το χρόνο που ζουν και οι δύο σύζυγοι, με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και για ορισμένους λόγους που προβλέπει ο νόμος. Κάθε γάμος μπορεί να λυθεί με διαζύγιο, χωρίς να ενδιαφέρει ο τρόπος που αυτός έχει συναφθεί. Η απόφαση για τη λύση του ανήκει στους συζύγους οι οποίοι είναι και οι μόνοι που μπορούν να το επιδιώξουν.
Όταν οι σύζυγοι συμφωνούν για το διαζύγιο μπορούν να το ζητήσουν με κοινή αίτηση τους. Η διαδικασία αυτή στο νόμο αναφέρεται ως συναινετικό διαζύγιο και τα τελευταία χρόνια που θεσπίστηκε ο τυποποιημένος αυτός τρόπος διαζυγίου είναι κατά κοινή έκφραση από τους πλέον δημοφιλείς. Αποτελεί οπωσδήποτε μια λύση πιο ανώδυνη και συνήθως πιο ευπρεπή από το διαζύγιο με αντιδικία, γιατί αποδραματοποιεί τις συζυγικές συγκρούσεις και ξεκαθαρίζει το πεδίο για την απερίσπαστη λειτουργία της ελεύθερης βούλησης των συζύγων, ενώ συγχρόνως καθιστά εντιμότερη την όλη διαδικασία. Ο νομοθέτης περιβάλλει το συναινετικό διαζύγιο με μία έντονη τυπικότητα η οποία έχει ως σκοπό να προστατέψει τους συζύγους από βιαστικές και επιπόλαιες αποφάσεις και να τους καταστήσει πιο προσεκτικούς και λογικούς ως προς τη σοβαρότητα της διαδικασίας στην οποία εμπλέκονται. Έτσι για να εκδοθεί συναινετικό διαζύγιο, πρέπει ο γάμος να έχει διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο πριν τη κατάθεση της αίτησης και η συμφωνία των συζύγων να δηλωθεί στο δικαστήριο είτε αυτοπροσώπως είτε με ειδικό πληρεξούσιο σε δύο συνεδριάσεις που να απέχουν μεταξύ τους έξι τουλάχιστον μήνες. Το ειδικό πληρεξούσιο πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από κάθε συνεδρίαση. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να εκδοθεί συναινετικό διαζύγιο πρέπει να προσκομίζεται έγγραφη συμφωνία των συζύγων που να ρυθμίζει την επιμέλεια των τέκνων και την επικοινωνία με αυτά.
Υπάρχει ωστόσο και η διαδικασία με αντιδικία των συζύγων. Εφόσον δεν υπάρχει κοινή συναίνεση, καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο όταν οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονιστεί τόσο ισχυρά ώστε να είναι αφόρητη η εξακολούθηση της κοινής συμβίωσης. Με τη μεταρρύθμιση του ν. 1329/1983 το δίκαιο του διαζυγίου στράφηκε στην αρχή του αντικειμενικού κλονισμού και παύει πια να ενδιαφέρει η υπαιτιότητα. Σ’ αυτή τη νέα οπτική, υπάρχει μια πιο απελευθερωμένη αντιμετώπιση του διαζυγίου, το οποίο από διαζύγιο – μάχη μετατρέπεται σε διαζύγιο- θεραπεία, επισφράγιση της αποτυχίας του γάμου, γεγονός που έχει πολλαπλό θετικό αντίκτυπο στο πλέγμα των σχέσεων των συζύγων μεταξύ τους και προς τα τέκνα τους. Για να δημιουργηθεί λόγος διαζυγίου σύμφωνα με τη νέα αυτή οπτική πρέπει να υπάρχει αιτιώδης συνάφεια ή σχέση αιτίου αιτιατού, ανάμεσα στο κλονιστικό γεγονός και στον κλονισμό του γάμου. Ένα πρόσθετο στοιχείο που απαιτεί ο νόμος, είναι να έχει καταστεί βάσιμα αφόρητη η εξακολούθηση της έγγαμης συμβίωσης, εξαιτίας του κλονιστικού αυτού γεγονότος. Κλονιστικά γεγονότα κατά το νέο δίκαιο, θεωρούνται όσα και κατά το παλαιό δίκαιο ήταν κλονιστικά. Ενδεικτικά, ως κλονιστικά γεγονότα θεωρούνται: προσβολές και ύβρεις, απειλές σοβαρές, όπως απειλές ανθρωποκτονίας από πρόθεση του συζύγου και των τέκνων, η αδιαφορία για τον άλλο σύζυγο, η σκληρότητα, η υπεροψία και η περιφρόνηση του άλλου, οι αδικαιολόγητες απουσίες από τη συζυγική οικία. Επίσης ως κλονιστικά γεγονότα μπορούν να θεωρηθούν η άρνηση συγκατοικήσεως με τα ανήλικα τέκνα του άλλου συζύγου από προηγούμενο γάμο, όπως και κάθε ατιμωτική διαγωγή ή ανήθικη συμπεριφορά και αν ακόμη αυτή δεν αποτελεί ατιμωτική συμπεριφορά, η παρακολούθηση των τηλεφωνημάτων, η παραβίαση των επιστολών, η αβάσιμη και υπέρμετρη ζηλοτυπία που εκδηλώνεται με βίαιες σκηνές και προσβλητική συμπεριφορά, οι επανειλημμένες καταδίκες για ποινικά αδικήματα ή μία καταδίκη για ατιμωτικό αδίκημα. Ακόμη κλονιστικά γεγονότα είναι και ανυπαίτιες καταστάσεις ή γεγονότα π.χ. διαφορά χαρακτήρων, ηλικίας, μορφώσεως, ψυχασθένεια, καθώς και γεγονότα που προϋπήρξαν του γάμου π.χ. μια ασθένεια που υπήρχε πριν το γάμο και την απέκρυψε ο ένας σύζυγος από τον άλλο ή ναι μεν την γνωστοποίησε αλλά μετά τον γάμο αυτή επιδεινώθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να κατέστη αδύνατη η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης.
Αναφέρθηκε προηγούμενα ότι με το νέο δίκαιο παύει να ενδιαφέρει η υπαιτιότητα. Αυτή ωστόσο ερευνάται σε τυχόν μεταγενέστερη δίκη διατροφής του πρώην συζύγου διότι η διατροφή μπορεί να περιορισθεί ή να αποκλεισθεί, αν ο δικαιούχος είναι υπαίτιος του διαζυγίου. Εκτενέστερη ανάλυση θεμάτων διατροφής, αποκτημάτων κατά το γάμο και εν γένει ο τρόπος ρύθμισης κατά το ισχύον δίκαιο, των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων, θα αναφερθούν στην επόμενη επικοινωνία μας.
Βιβλιογραφία : Κων/νος Παπαδόπουλος επίτιμος αντιπρόεδρος του Α.Π. Απόστολος Γεωργιάδης-Μιχαήλ Σταθόπουλος καθ. Αστικού δικαίου Π.Α
-
Επίκαιρα ΠρόσωπαSofiana Spinoula : «Αυθόρμητη και Ειλικρινής»
-
Επίκαιρα Πρόσωπα
Σμαράγδα Κύρογλου:”Δυναμική και Ευαίσθητη”
-
Ξενοδοχεία
Τα Επώνυμα Τοπικά Προϊόντα ως εργαλείο Marketing Προορισμών & Ξενοδοχείων
-
Τουρισμός
Υπάρχει «Φως» στο Τουριστικό Τούνελ;
-
Online Stories
Business Woman Magazine – Online Stories Συνέντευξη (Αναστασία Θεοδωρούλη)
-
Online Stories
Business Woman Magazine – Online Stories Συνέντευξη (Κούλα Γιαννακίδου)
-
Ξενοδοχεία
Δήλωση του Προέδρου της ΠΟΞ κ. Γρηγόρη Τάσιου για το Ψηφιακό Πράσινο Πιστοποιητικό.
-
Επίκαιρα Πρόσωπα
Χρυσάνθη Παπαδοπούλου: «Forever a Belle. Forever a Rebelle.»
