Όλοι γνωρίζουμε ότι η επικοινωνία ίσως είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή. Από την ποιότητα της επικοινωνίας μας εξαρτάται η επιτυχία μας. Εξαρτάται η ευτυχία μας.

Για παράδειγμα: Εάν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τον κατάλληλο τρόπο με τον εαυτό μου τότε αυτό που προφανώς θα βιώσω θα είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης, έλλειψη αυτοεκτίμησης, παραπάνω κιλά, θυμό, λύπη, φόβο, ενοχή κ.ο.

Αν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους άλλους ανθρώπους τότε προφανώς αυτό που θα βιώσω είναι να μην έχω καθόλου σχέση με φίλους ή συντροφική σχέση ή τα επαγγελματικά μου δεν θα είναι καλά, δηλαδή ούτε τα οικονομικά μου.

Άρα λοιπόν καταλαβαίνουμε πως ο Νο 1 παράγοντας για την ευτυχία και την επιτυχία ενός ανθρώπου είναι η επικοινωνία.

Και αν κάποιος δεν θέλει να επικοινωνήσει;

Τώρα όμως, τι γίνεται αν εμείς θέλουμε να επικοινωνήσουμε και κάποιος άλλος δεν θέλει; Από προσωπική εμπειρία θα σου πω, και με εμένα αλλά και με άλλους εισηγητές, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι το εξής: Αν ο συνομιλητής δεν θέλει να επικοινωνήσει δεν θα επικοινωνήσουμε ποτέ.

Μου έχει τύχει να πηγαίνω με το αμάξι, μπροστά μου να είναι ένα άλλο αμάξι, δηλαδή να έχουμε στρίψει δεξιά από Λεωφόρο και να έρχεται αντίθετα ένα άλλο αμάξι και να έρχεται αντίθετα στο ρεύμα ένα άλλο αμάξι. Και του έλεγε ο μπροστινός “Πήγαινε λίγο πίσω να περάσουμε”. Και βγαίνει ο τύπος, κλείνει την πόρτα πίσω του, κάθεται στο καπό με σταυρωμένα τα χέρια και λέει“Εγώ δεν πάω πουθενά”.

Πιστεύεις με αυτόν τον άνθρωπο μπορείς να επικοινωνήσεις, τουλάχιστον σε ένα λεκτικό επίπεδο; Προφανώς και όχι. Οπότε επιλέγεις τι είναι το καλύτερο για εσένα σε σχέση με εκείνη την στιγμή και ανάλογα πράττεις. Προφανώς φεύγεις για να συνεχίσεις την δουλειά σου γιατί αυτό δεν έχει νόημα.

Πώς φιλτράρει ο εγκέφαλος την πληροφορία;

Καταρχήν προτού επικοινωνήσουμε πρέπει να μάθουμε πως δουλεύει ο εγκέφαλος. Πρέπει να μάθουμε πως φιλτράρει ο εγκέφαλος την πληροφορία. Πρέπει να μάθουμε τι τύποι ανθρώπων υπάρχουν. Γιατί συνήθως οι άνθρωποι τείνουμε να καταφέρνουμε να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που είναι παρόμοιοι ή ίδιοι με εμάς. Δηλαδή που φιλτράρουν την πληροφορία πάνω κάτω σαν κι εμάς. Έχουν το ίδιο στιλ επικοινωνίας. Με όλους τους άλλους ανθρώπους είναι πολύ μεγάλη πρόκληση και συνήθως δεν υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και έχει λογική αυτό.

Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με έναν άνθρωπο ο οποίος διακόπτει;

Έτσι λοιπόν πώς μπορώ να επικοινωνήσω με έναν άνθρωπο ο οποίος διακόπτει; Καταρχήν οι άνθρωποι που συνήθως διακόπτουν είναι ένα συγκεκριμένο στιλ ανθρώπων.. Πολύ μεγάλη ανάλυση το οποίο μπορεί να το δούμε στο extending disc, σε κάποια επόμενα σεμινάρια.

Αρχικά θέλω να θυμάσαι πως όταν θέλεις να φέρεις ένα αποτέλεσμα ξεκινάς βαθμιδωτά τις δράσεις σου. Δηλαδή έστω ότι παίζεις μπάλα δεν θα εκτελέσεις από την αρχή το καλύτερο σου χαρτί. Θα περιμένεις να διαβάσεις. Θα περιμένεις να δεις. Θα κάνεις κάτι, θα δοκιμάσεις, θα κάνεις κάτι άλλο.. Θέλει στρατηγική.

Τι μπορείς να κάνεις όταν κάποιος διακόπτει και εσύ είσαι από αυτούς που δεν διακόπτεις ή σε ενοχλεί το να διακόπτεσαι;

Ένα από αυτά που μπορείς να κάνεις είναι να σπάσεις το μοτίβο του άλλου ανθρώπου που σε διακόπτει. Ένας τρόπος που μπορείς να το κάνεις αυτό είναι να κάνεις κάτι το οποίο δεν το περιμένει για να ξαφνιαστεί.

Ο δεύτερος τρόπος είναι ο εξής: Μπορείς να το επικοινωνήσεις. Να του πεις με πολύ ωραίο τρόπο “Μου επιτρέπεις; Μπορώ να έχω δύο λεπτά;” και αν σε διακόψει ξανά να του πεις “Συγνώμη αλλά τα δύο λεπτά δεν πέρασαν”.

Ένας άλλος πολύ ωραίος τρόπος είναι να έχεις ένα μαξιλάρι και να το κάνεις σαν παιχνίδι. Δηλαδή, κρατάω εγώ το μαξιλάρι, μιλάω και μόλις τελειώσει ο χρόνος (κλεψύδρα) δίνεις στον άλλον το μαξιλάρι και μιλάει. Ένα λεπτό ο καθένας. Το ορίζεις εσύ πως θα είναι. Αν αυτό το επαναλάβεις συνέχεια κάποια στιγμή δεν θα χρειάζεται το μαξιλάρι, δεν θα χρειάζεται τίποτα γιατί θα έχεις χτίσει μια καινούργια συνήθεια επικοινωνίας με αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο που είναι σημαντικό για εσένα να επικοινωνήσεις.

Να θυμάσαι πως για όλα υπάρχει τρόπος, αυτό όμως που δεν υπάρχει πάντα είναι η διάθεση να τον ψάξουμε και να φέρουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε. Όπως και να έχει είναι υπέροχο. Να θυμάσαι πως αν υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή σου που πραγματικά θέλεις να επικοινωνήσεις και θέλουν να επικοινωνήσεις κάνε την πρόθεση της θέλησης για σύνδεση και από εκεί και πέρα ψάχνε για τους τρόπους που θα γεφυρώσετε τον κόσμο σου με τον κόσμο του και να έχετε μια πάρα πολύ όμορφη σχέση.

Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει τι είναι; Η ποιότητα των σχέσεων που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους και με τον εαυτό μας.

Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή

Η παχυσαρκία είναι μια ιδιαίτερα ορατή διαταραχή, γι’αυτό κι αποτελεί μια κατάσταση στιγματισμού. Τα παχύσαρκα άτομα, καθώς θεωρούνται ότι έχουν μεγάλη ευθύνη για την κατάστασή τους, αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις σε πολλούς τομείς της ζωής τους.

Μάλιστα, η προκατάληψη κατά των παχύσαρκων ατόμων, και κυρίως των παιδιών, έχει αυξηθεί με το πέρας των χρόνων, κι εστιάζεται σε τρεις σημαντικούς τομείς της ζωής: την εκπαίδευση, την εργασία και την υγεία.

Ήδη από την ηλικία των 3-5 ετών που έχουν παχουλές σιλουέτες, τα παιδιά έχουν λιγότερους φίλους, τα πηγαίνουν λιγότερο καλά στο σχολείο και τους συμπαθούν λιγότερο οι γονείς τους.

Πιο συχνά τα πειράγματα στα παχύσαρκα παιδιά

Σε σύγκριση με παιδιά φυσιολογικού βάρους, τα παχύσαρκα παιδιά φαίνεται ότι δέχονται πειράγματα τουλάχιστον τρεις φορές πιο συχνά, σχετικά με το βάρος τους. Έχει φανεί μάλιστα ότι αναπτύσσουν αρνητική στάση προς τον αθλητισμό και αναφέρουν μειωμένα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, ενώ αισθάνονται μεγαλύτερη ενόχληση με καθημερινές ασχολίες, όπως τα ψώνια, και με κοινωνικές δραστηριότητες, όπως η έξοδος για χορό ή το φαγητό έξω με φίλους. Κρατώντας την αρνητική κοινωνική εμπειρία στο μυαλό, τα παιδιά αυτά, κυρίως τα κορίτσια, έχουν περιορισμένες πιθανότητες να αναπτύξουν κοινωνικές ικανότητες και υποστηρικτικές κοινωνικές σχέσεις.

Η αυτοεκτίμηση των παχύσαρκων παιδιών

Ως αποτέλεσμα, έχει υποτεθεί ότι τα παχύσαρκα άτομα, ιδιαίτερα τα παιδιά και οι έφηβοι, πάσχουν από διαταραγμένη ψυχική υγεία, και πιο συγκεκριμένα προβλήματα με την εικόνα σώματος, την αυτοεκτίμησή τους και τη συναισθηματική τους ευεξία.

Φαίνεται ότι σε παχύσαρκα παιδιά, ιδιαίτερα σε κορίτσια, η αύξηση του δείκτη μάζας σώματος οδηγεί σε αύξηση της δυσαρέσκειας για την εικόνα σώματος. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν αποτελεί «χρυσό» κανόνα, καθώς ακόμη και ελλιποβαρή άτομα εκφράζουν δυσαρέσκεια για το σώμα τους, ενώ πολλοί είναι οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι που δεν το κάνουν.

Αναλύοντας τη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και της χαμηλής αυτοεκτίμησης σε παχύσαρκα παιδιά θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει στο σύνολό της μέτρια. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι έφηβοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι τα μικρότερα παιδιά, τα κορίτσια επηρεάζονται περισσότερο από τα αγόρια, και οι λευκοί είναι πιο ευάλωτοι σε σχέση με τους έγχρωμους.

Παχυσαρκία και κατάθλιψη

Τα παχύσαρκα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση εμφανίζουν σημαντικά αυξημένα επίπεδα μοναξιάς, θλίψης και νευρικότητας κι είναι επίσης πιο πιθανό να εμπλακούν σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ.

Μέτρια επίσης εμφανίζεται, στην καλύτερη περίπτωση, και η σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και της κατάθλιψης. Μπορεί να είναι αμελητέας σημασίας σε πολλές περιπτώσεις η έκταση των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, όμως πληροί τα κριτήρια για μια ψυχιατρική διαταραχή σε ένα περιορισμένο ποσοστό της τάξης του 10-20% των παιδιών / εφήβων.

Το αυξημένο βάρος ωστόσο προκαλεί διαπιστωμένα ψυχολογικά προβλήματα, όπως ανησυχία, αίσθημα θλίψης και άγχος, κυρίως στα κορίτσια, αλλά και προβλήματα συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα, στα αγόρια. Το μέγεθος της σχέσης μεταξύ της κατάστασης του βάρους και της εμφάνισης ψυχολογικών προβλημάτων ποικίλλει και δείχνει ότι η παχυσαρκία δεν οδηγεί αναπόφευκτα σε ψυχοκοινωνική πίεση.

Πηγή

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, προσωπικά με απασχόλησε πάρα πολλά χρόνια, και βλέπω ότι στην καθημερινότητα απασχολεί πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους. Ίσως κι εσένα.

Ακούμε λοιπόν, βλέπουμε, διαβάζουμε, συμμετέχουμε, παρατηρούμε άλλους ανθρώπους, που λένε “Πρέπει να ξυπνάς 5 το πρωί”, “Πρέπει να τρως τέλεια. Να έχεις μια εξαιρετική διατροφή”, “Πρέπει να κάνεις γυμναστική”, “Πρέπει να συμπεριφέρεσαι έτσι..”, πρέπει το ένα.. πρέπει το άλλο.. πρέπει το παράλλο..

Και οι άνθρωποι μπαίνουμε σε μία καθημερινότητα να πιέζουμε τον εαυτό μας ώστε να κάνουμε το ένα, να κάνουμε το άλλο, αλλά αυτό δεν μας δίνει την χαρά και τα επίπεδα ευτυχίας που θέλουμε στην καθημερινότητα μας.

Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής: Πόσο υγιεινό είναι για την ευτυχία μας το να κάνουμε πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να τα υποστηρίξουμε, όσο καλά κι αν είναι;

Η απάντηση είναι: Καθόλου

Έρευνες λοιπόν έχουν δείξει πως το να βγαίνεις και να τρέχεις τρεις φορές την εβδομάδα από μία ώρα, να κάνεις τζόκινγκ ή οτιδήποτε, εάν δεν νιώθεις καλά σε αυτό που κάνεις τότε δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και δεν εννοώ στο σώμα σου, γιατί το σώμα αντικειμενικά άμα το γυμνάσεις θα αποκτήσει τα κιλά, τον μεταβολισμό που θα ενισχυθεί κ.ο. Μιλάω σε ένα ευρύτερο πεδίο.

Άρα λοιπόν σημείωσε πως ότι και να κάνεις για να έχει τα αποτελέσματα τα οποία θέλεις πρέπει να το ευχαριστιέσαι.

Τώρα εδώ γεννιέται μια άλλη ερώτηση:  “Βρε Μάνο, ok, καλά τα λες κι έτσι είναι γιατί το βλέπω στην καθημερινότητα μου αλλά αν κάνω αυτά που μου αρέσουν θα τρώω φαγητά ότι να΄ναι, θα συμπεριφέρομαι όπως να’ ναι, δεν θα πηγαίνω δουλειά, δεν θα κάνω το ένα, δεν θα κάνω το άλλο.” 

Υπέροχα! Και τώρα το επόμενο βήμα: Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει που πηγαίνουν χρόνια στους διατροφολόγους και κάνουν την χ, την ψ, την ω, όλες τις διατροφές.. και δεν κατάφεραν να χάσουν κιλά; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει κι έχουν προσπαθήσει να αυξήσουν τα οικονομικά τους κάνοντας χίλιες δύό προσπάθειες και δεν τα έχουν καταφέρει; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν έρθει προσπαθώντας να φτιάξουν την σχέση τους και έχουν προσπαθήσει σε σημείο που δεν φαντάζεσαι, βιβλία, σεμινάρια, και δεν τα έχουν καταφέρει; Ποιος είναι ο λόγος;

Κι εδώ είναι το μεγάλο μυστικό που μπορεί να μεταμορφώσει την ζωή όλων των ανθρώπων:

Το πρώτο δεδομένο λοιπόν είναι ότι πρέπει να κάνουμε τα πράγματα που ευχαριστιόμαστε. Αν τώρα ένα πράγμα χρειάζεται να το κάνουμε γιατί είναι για το καλό μας αλλά δεν το ευχαριστιόμαστε, προτού πάμε να το κάνουμε τι χρειάζεται να συμβεί; Πρέπει να αλλάξουμε την συναισθηματική κατάσταση μέσα μας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να το υποστηρίξουμε.

Δηλαδή, για ποιον λόγο οι άνθρωποι χάνουν κιλά και ξαναγυρνούν εκεί που ήταν και πολλές φορές γίνονται ακόμα περισσότερα; Για τον εξής λόγο: Έβαλαν την δύναμη της θέλησης, έβαλαν τα δυνατά τους, ακολούθησαν μια διατροφή, το σώμα τους ανταποκρίθηκε και πέτυχαν τον στόχο. Αν όμως αυτό δεν βγαίνει από μέσα μας και είναι μια εξωτερική πίεση τότε είναι θέμα χρόνου να αντιδράσει το μυαλό μου, να αντιδράσει το σώμα μου, να αντιδράσει η καρδιά μου, να αντιδράσει όλο μου το είναι.

Άρα λοιπόν το μυστικό ποιο είναι; Ότι κι αν θέλεις να κάνεις χρειάζεται να βγαίνει από μέσα σου. Να δουλεύεις με το μέσα σου.

“Και πώς μπορώ Μάνο να αλλάξω τον συναισθηματικό μου κόσμο;” Κι εδώ έρχεται η δουλειά με τον εαυτό μου που σχετίζεται άμεσα με την συνειδητότητα μου, την επίγνωση μου και τις γνώσεις που έχω να μπορώ να κάνω αλλαγές σε ένα πολύ βαθύτερο επίπεδο που θα μπορούν να υποστηρίξουν τις συμπεριφορές που θέλω και να έχω εξαιρετικά αποτελέσματα, δηλαδή ισορροπία και σε προσωπικό και σε συναισθηματικό και σε οικονομικό επίπεδο.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

 

Πηγή: www.manolisischakis.gr