Η οστεοπόρωση αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές χρόνιες μη μεταδοτικές ασθένειες, η οποία πλήττει τόσο τις γυναίκες, όσο και τους άνδρες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, 1 στις 3 γυναίκες, αλλά και 1 στους 5 άνδρες άνω των 50 ετών θα παρουσιάσουν στη ζωή της οστεοπορωτικό κάταγμα, ενώ στην Ευρώπη κάθε περίπου 30 δευτερόλεπτα συμβαίνει ένα κάταγμα εξαιτίας της οστεοπόρωσης.

Αν και η οστεοπόρωση μπορεί εύκολα να διαγνωστεί από το θεράποντα ιατρό σας και να αντιμετωπιστεί, πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι δε θεραπεύεται τελικά στο σύνολό της.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), ως παγκόσμια ημέρα Οστεοπόρωσης έχει καθιερωθεί η 20η Οκτωβρίου

Τι είναι η οστεοπόρωση και οστεοπενία;

Οστεοπόρωση είναι η σκελετική εκείνη διαταραχή που οδηγεί στην αλλαγή της αρχικής «αρχιτεκτονικής» των οστών μας. Συνήθως παρατηρείται αραίωση στην πυκνότητα, καθώς και μία «πορώδης» σύσταση, σαν σφουγγάρι, στα οστά μας. Ονομάζεται και απασβεστοποιός οστεοπάθεια, γιατί παρατηρείται απώλεια ασβεστίου.

Η κατάσταση αυτή τα οδηγεί να έχουν μειωμένη αντοχή και ευελιξία στις καθημερινές κινήσεις που πραγματοποιούν, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο εύθραστα και ικανά να πάθουν κάποιο κάταγμα.

Ετυμολογικά, η λέξη «οστεοπόρωση» προέρχεται από τις λέξεις «οστό» και «πόρωση», περιγράφοντας με αυτό τον τρόπο το οστό, το οποίο έχει πολλές τρύπες  και είναι πορώδες

Η οστεοπενία είναι κατά ένα τρόπο, η μειωμένη πυκνότητα των οστών, η οποία σταδιακά εξελίσσεται σε οστεοπόρωση.  Η οστεοπόρωση είναι μια συνήθης ασθένεια στα κόκκαλα που επηρεάζει γυναίκες και άντρες, συνήθως όσο μεγαλώνουν.

Αν και το κάταγμα αποτελεί το 1^ο σημάδι της οστεοπόρωσης, ορισμένοι ηλικιωμένοι εμφανίζουν τη χαρακτηριστική «καμπούρα», την τάση δηλαδή να γέρνουν προς τα εμπρός. Αυτό προκύπτει από τη θραύση των οστών στην σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα να αδυναμούν να κρατήσουν το βάρος του σώματος. Κατάγματα από οστεοπόρωση μπορούν να δημιουργηθούν από απλή πτώση ή έντονη μυϊκή προσπάθεια. Επιπλέον, μπορούν να δημιουργηθούν χωρίς να γίνονται αντιληπτά, αλλά να ανακαλύπτονται τυχαία από το θεράποντα ιατρό σε ακτινογραφίες για άλλους λόγους. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η οστεοπόρωση αποτελεί μία σιωπηλή νόσος, αφού η οστική αυτή διαφοροποίηση που εξελίσσεται αθόρυβα στο σώμα μας, με το πέρασμα των χρόνων, δεν εμφανίζει κάποιο σύμπτωμα ή πόνο.

Μεγαλώνοντας … γερά οστά!

Πόσες φορές είχατε ακούσει τη μαμά σας, ως παιδί, να σας λέει «Πιες το γάλα σου για να “χτίσεις” γερά οστά;». Εμείς σίγουρα αρκετές… και χωρίς να είναι τυχαίο!

Η οστική μας μάζα αυξάνεται κατά την εμβρυϊκή και νηπιακή ηλικία, ενώ ο ρυθμός αύξησης μειώνεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Κατά την εφηβική μάλιστα ηλικία, που ψηλώνουμε και αυξάνεται με αυτό τον τρόπο ο σκελετός μας, αυξάνεται ταυτόχρονα και η οστική πυκνότητα των οστών.

Η ανάπτυξη αυτή ολοκληρώνεται κατά το 18^ο και 20^ο έτος της ηλικίας μας, με γρηγορότερη ανάπτυξη στα κορίτσια σε σχέση με τα αγόρια

Η αλλαγή αυτή συνεχίζεται με μικρότερο ρυθμό και δημιουργείται μία μικρή ποσότητα οστού μέχρι τα 28 και 30 έτη. Στη συνέχεια, διατηρείται για αρκετά χρόνια σε σταθερή μορφή και αρχίζει να επηρεάζεται και να ελαττώνεται με την πρόοδο τη ηλικίας πιο γρήγορα στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.

Βλέπουμε, λοιπόν ότι η οστική μάζα που δημιουργούμε στην παιδική και εφηβική μας ηλικία είναι η μέγιστη που επιτυγχάνει το άτομο και ποικίλει πολύ επηρεαζόμενη από διάφορους παράγοντες.

Προλαμβάνεται η οστεοπόρωση;

Δεν υπάρχει θεραπεία ικανή να αποκαταστήσει την απώλεια της οστικής μάζας, όταν αυτή έχει ήδη επέλθει. Η καλύτερη λύση είναι η πρόληψη, εφόσον υιοθετηθεί ένας υγιεινός τρόπος ζωής, με καλή διατροφή και άσκηση, από πολύ μικρή ηλικία, οπότε και χτίζονται τα γερά οστά.

Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την οστική πυκνότητα;

Μελέτες έχουν δείξει ότι αρκετοί είναι οι παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης. Μάλιστα, η οστεοπόρωση κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης είναι η συχνότερη μορφή. Τόσο η ηλικία, όσο και το γυναικείο φύλο αποτελούν 2 από τους πιο συχνούς παράγοντες για να εμφανίσει κάποιος οστεοπόρωση. Ωστόσο, δεν αποτελεί «προνόμιο» μόνο των γυναικών!

Άλλοι παράγοντες που ευνοoύν την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης είναι:

Α. Γενετικοί παράγοντες:

• Λευκή και ασιατική φυλή
• Οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης – ιδιαίτερα το ιστορικό κάταγμα ισχύου σε ένα γονέα
• Πρώιμη εμμηνόπαυση – πριν την ηλικία των 45 ετών

Β. Διατροφικοί παράγοντες:

• Ιδιαίτερα χαμηλό σωματικό βάρος
• Διατροφικές διαταραχές, όπως ανορεξία ή βουλιμία
• Δυσανεξία στο γάλα
• Χορτoφαγία

Γ. Παράγοντες του τρόπου ζωής:

• Κάπνισμα
• Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
• Υπερβολική κατανάλωση καφεϊνούχων τροφίμων και ροφημάτων
• Καθιστικός τρόπος ζωής – απουσία άσκησης

Δ. Διάφορες χρόνιες παθήσεις & φάρμακα:

• Διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς, των παραθυροειδών αδένων και των επινεφριδίων, που συμβάλλουν στην παραγωγή ορμονών, σημαντικών για την υγεία των οστών
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Λήψη φαρμάκων στο παρελθόν ή παρόν για μεγάλο χρονικό διάστημα, που επηρεάζουν την οστική πυκνότητα, όπως για παράδειγμα κορτιζονούχα, αντιπηκτικά.

Χρόνιες παθήσεις, όπως ο υπερθυρεοειδισμός, ο διαβήτης, παχυσαρκία κ.α αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Ποιες εξετάσεις χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της οστεοπόρωσης;

Για την εκτίμηση της οστεοπόρωσης χρησιμοποιούνται ειδικές αιματολογικές εξετάσεις, καθώς και η μέτρηση της απορροφησιομετρίας ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (μέθοδος DEXA). Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας για τις ακριβείς εξετάσεις που πρέπει να πραγματοποιήσετε.

Ποιος ο ρόλος του ασβεστίου στην οστεοπόρωση;

Η πρόσληψη επαρκούς ποσότητας ασβεστίου είναι το «κλειδί» για ένα γερό σκελετό! Aποτελεί το κύριο συσταστικό για το «χτίσιμο» των οστών μας. Πέρα από αυτή τη βασική λειτουργία, συμμετέχει και σε μία πληθώρα ενεργειών, όπως στη μεταφορά των νευρικών σημάτων στους μύες μας για να πραγματοποιήσουμε οποιαδήποτε κίνηση, καθώς και στην πήξη του αίματος. Ωστόσο, το ασβέστιο που βρίσκεται στα οστά μας αποτελεί και την «αποθήκη» μας, καθώς θα είναι εκείνο που θα κινητοποιηθεί άμεσα και γρήγορα, ώστε να εφοδιάσει την αιματική κυκλοφορία με την απαραίτητη ποσότητα ασβεστίου για να πραγματοποιήσει τις λειτουργίες του, αλλά και για να διατηρήσει σταθερά τα επίπεδά του.

Το ξέρατε ότι το 99% του ασβεστίου που υπάρχει στο σώμα μας βρίσκεται στα οστά και στα δόντια;

Κι όμως! Αυτός είναι και ο λόγος που το καθιστά σημαντικό στην πρόληψη και θεραπεία της οστεοπόρωσης, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητη η καθημερινή πρόσληψή του.

Ποιες είναι οι συστάσεις σε ασβέστιο;

Καθημερινά, χάνουμε ποσότητες ασβεστίου από τα ούρα, τα κόπρανα και τον ιδρώτα, συνεπώς είναι απαραίτητη η επανατροφοδότηση του οργανισμού μας.

Η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου μέσα από τη διατροφή μας μπορεί να μειώσει σημαντικά την εμφάνιση ή την εξέλιξη της οστεοπόρωσης.

Η ποσότητα ασβεστίου που συνίσταται να προσλαμβάνει καθημερινά ένα άτομο εξαρτάται από την ηλικία του και την κατάσταση της  υγείας του όπως φαίνεται και στον πίνακα 1.

Η ποσότητα αυτή μπορεί να καλύπτεται συνολικά μέσα από την καθημερινή κατανάλωση τροφίμων που είναι πλούσια σε ασβέστιο, καθώς και από τη συμπληρωματική λήψη εμπορικών σκευασμάτων (φάρμακα ή συμπληρώματα διατροφής), έπειτα από τη σύσταση του θεράποντα ιατρού ή του διαιτολόγου σας.

Οι απώλειες στα οστά επέρχονται φυσιολογικά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και στους άνδρες, μετά την ηλικία των 45. Η έλλειψη ασβεστίου μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες όπως οστεοπενία, οστεοπόρωση, αυξημένο κίνδυνο κατάγματος και υπερευερεθιστότητα των μυών και των νεύρων.

Τρόφιμα πλούσια σε ασβέστιο

Η επαρκής πρόσληψη του ασβεστίου μπορεί, όπως είδαμε να καλυφθεί μέσα από τη διατροφή μας, αρκεί να μπορέσουμε να εντάξουμε σε ημερήσια βάση ορισμένες πηγές του. Ποιες είναι αυτές;

Γάλα & γιαούρτι (πλήρη, χαμηλά σε λιπαρά)

2-3 μερίδες γάλακτος ή γιαουρτιού είναι αρκετές για να καλύψουν τις ημερήσιες ανάγκες μας σε ασβέστιο.

Τυριά

Ρικότα, μοτσαρέλα και cheddar αποτελούν το top 3 σε ασβέστιο! Σχεδόν τη μισή ποσότητα ασβεστίου περιέχει η αγαπημένη μας φέτα (138mg/ 30γρ. τυριού)!

Ψάρια & θαλασσινά που τρώγονται ολόκληρα με το κόκκαλο

Σαρδέλες, γαύρος, αθερίνα, σολομός κονσέρβα μπορούν να αποτελέσουν επιπλέον πηγή ασβεστίου!

Πράσινα λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο kale, χόρτα, σπανάκι)

Αν και περιέχουν ασβέστιο, τα οξαλικά οξέα που περιέχονται μειώνουν την απορρόφησή του. Ωστόσο, μπορούν να ενταχθούν εύκολα μαγειρεμένα στο καθημερινό μας διαιτολόγιο, ώστε να μειωθεί η δράση των οξαλικών.

Ξηροί καρποί (αμύγδαλα, φουντούκια, καρύδια, φιστίκια)

Προτιμείστε τους ανάλατους ξηρούς καρπούς, καθώς το νάτριο (αλάτι) αυξάνει την απέκκριση του ασβεστίου από τα ούρα!

Αποξηραμένα σύκα

8 αποξηραμένα σύκα μας δίνουν 10% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόσληψης

Όσπρια & φασόλια

Αποτελούν χαμηλότερες πηγές, ωστόσο μέσα στο πλαίσιο μία ισορροπημένης διατροφής μπορούν να συμβάλουν στην ημερήσια ποσότητα ασβεστίου. 1 φλιτζάνι άσπρα φασόλια μαγειρεμένα δίνουν 10% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόσληψης σε ασβέστιο.

Εμπλουτισμένα τρόφιμα σε ασβέστιο

Το γάλα σόγιας ή αμυγδάλου μπορούν να αποτελέσουν επιπλέον πηγές. Θυμηθείτε να ανακινείτε τη συσκευασία πριν την κατανάλωση, καθώς το ασβέστιο έχει την τάση να κατακάθεται στον πάτο της. Επιπλέον, άλλα προϊόντα όπως δημητριακά πρωϊνού ολικής αλέσεως, αλλά και τύποι εμφιαλωμένου νερού, μπορούν να προσθέσουν επιπλέον… mg ασβεστίου στη διατροφή σας!

«Σύμμαχοι» … στην οστεοπόρωση!

Υπάρχουν θρεπτικά συστατικά στη διατροφή μας που βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου και συνεπώς, συμβάλλουν θετικά ενάντια στην οστεοπόρωση. Πάμε να δούμε τι επιπλέον πρέπει να έχουμε στη διατροφή μας:

Βιταμίνη D

Είναι το «κλειδί» για να μπορέσει να ξεκινήσει να απορροφάται το ασβέστιο από τα οστά μας! Το μεγαλύτερος μέρος της συντίθεται στο δέρμα, έπειτα από έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, ενώ τρόφιμα που την περιέχουν είναι τα αυγά, τα λιπαρά ψάρια, το κρέας και τα εμπλουτισμένα προϊόντα (π.χ. δημητριακά, γάλα). 20 λεπτά έκθεσης στον ήλιο την ημέρα είναι αρκετά για να παραχθεί η απαραίτητη ποσότητα που χρειαζόμαστε από τον οργανισμό μας.

Μαγνήσιο

Είναι απαραίτητο για την έκκριση της παραθυρεοειδούς ορμόνης (PTH), η οποία είναι συμβάλλει στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων του ασβεστίου στον οργανισμό μας. Το βρίσκουμε σε τρόφιμα ολικής αλέσεως (πχ δημητριακά πρωινού), όσπρια, ξηρούς καρπούς και πράσινα λαχανικά.

Κάλιο

Εξισορροπεί την υψηλή ποσότητα νατρίου (αλάτι) στον οργανισμό μας, με αποτέλεσμα να μειώνει την απέκκριση του ασβεστίου από τα ούρα. Βρίσκεται σε αρκετές τροφές που καταναλώνουμε καθημερινά, όπως μπανάνα, φακές, φασόλια, πατάτα, κ.α..

Βιταμίνη Κ

Συμβάλλει στην παραγωγή της οστεοκαλσίνης, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό του ασβεστίου στα οστά μας. Τη συναντάμε κυρίως στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως μαρούλι, σπανάκι, κ.α.

Τι τρόφιμα είναι καλό να αποφεύγετε;

Κάπνισμα, αλκοόλ και νάτριο

Το κάπνισμα και η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλης (>2 ποτά/ ημέρα για γυναίκες & >3 ποτά/ ημέρα για άνδρες) έχουν συσχετιστεί με οστεοπόρωση. Επιπλέον, η αυξημένη κατανάλωση νατρίου αποτελεί ένα από τα βασικά αίτια απώλειας ασβεστίου από τα ούρα.

Πρωτεΐνη & ζωικά λίπη

Η μεγάλη κατανάλωση πρωτεϊνών έχει συσχετισθεί με αυξημένη απέκκριση ασβεστίου από τα ούρα. Ενώ η αυξημένη κατανάλωση λίπους εμποδίζει την απορρόφηση ασβεστίου.

Οστεοπόρωση, δυσανεξία στη λακτόζη και χορτοφαγία

Σε άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη και στους αυστηρούς  χορτοφάγους κρίνεται αναγκαία η εύρεση εναλλακτικών πηγών ασβεστίου, προκειμένου να καλυφθούν οι καθημερινές διατροφικές τους ανάγκες στο συγκεκριμένο μέταλλο. Καλό είναι να χορηγηθεί και ένα συμπλήρωμα ασβεστίου, παρόλο που το μέταλλο είναι σε λιγότερο απορροφήσιμη μορφή, σε σχέση με το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Και από άσκηση… τι κάνουμε;

Η άσκηση μπορεί να συμβάλλει και αυτή στη μείωση της απώλειας της οστικής μάζας. Στην ενήλικη ζωή, η άσκηση επιδρά θετικά στην αύξηση και διατήρηση της μυϊκής μας δύναμης. Με το τρόπο αυτό, δίνει άμεσα οφέλη στα οστά, διατηρώντας την ισορροπία, το συντονισμό, καθώς και τη νευρομυϊκή συναρμογή, μειώνοντας τον κίνδυνο των πτώσεων.

Συμπερασματικά

Είναι αναγκαία η ενημέρωση του κοινού για την πρόληψη της οστεοπενίας και οστεοπόρωσης και εν συνεχεία η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής που θα περιλαμβάνει προσεγμένη διατροφή και αυξημένη φυσική δραστηριότητα.

Πηγή

Στις μέρες μας επικρατεί η άποψη του όλο και πιο ενημερωμένου γονέα. Κάθε γονέας σε κάθε στάδιο ανατροφής του παιδιού του, οφείλει να έχει πλήρη ενημέρωση για ότι τον αφορά και τον απασχολεί, πράγμα το οποίο τον ωθεί να αναζητά τρόπους άντλησης πληροφοριών από κάθε μέσο, με αποτέλεσμα να καταλήγει στην υπερπληροφόρηση ή στην λάθος πληροφόρηση. Και αυτό το φαινόμενο παρατηρείται έντονα στις μέρες μας και πολλαπλασιάζεται στην διάρκεια της εγκυμοσύνης και ειδικότερα στις γυναίκες. Γιατί όμως;

Η περίοδος της εγκυμοσύνης για τη γυναίκα είναι μια περίοδος έντονου άγχους και στρες, με αυξημένο το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στη νέα ζωή που έρχεται στον κόσμο. Μια γυναίκα-μητέρα, προσπαθεί να προσφέρει την σωστότερη ανατροφή στο παιδί της. Και ναι, από όποια πλευρά και να το κοιτάξουμε οι εποχές αλλάζουν, η επιστήμη προχωρά και τα νέα μοντέλα π.χ.τοκετού ή της διατροφής του παιδιού είναι πιο εξελιγμένα. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται στην επιλογή του μέσου λήψης πληροφοριών από τους γονείς, το οποίο στις μέρες μας είναι οι διάφορες σελίδες μητρότητας και γονεικότητας στο Facebook.

Γιατί οι γονείς λοιπόν επιλέγουν ένα απρόσωπο μέσω για την ενημέρωσή τους σχετικά με το παιδί τους και παράλληλα έχουν δαιμονοποιήσει τους επαγγελματίες υγείας που είναι αρμόδιοι για αυτό;

Οι περισσότεροι γονείς δείχνουν έντονο αρνητισμό και τάσεις αμφισβήτησης ως προς τους επαγγελματίες υγείας, πιστεύοντας σε πιθανά συμφέροντα και “συνωμοσίες”. Το διάσημο μέσω κοινωνικής δικτύωσης λειτουργεί ως ψυχοπαγίδα σε μια τόσο ευάλωτη συναισθηματικά περίοδο για τη γυναίκα, και παράλληλα με τον ελεύθερο χρόνο που παρουσιάζεται στην εγκυμονούσα, λόγω αποχής από πολλές δραστηριότητες, αυτό αυξάνεται δραματικά. Πίσω από μια οθόνη και χωρίς να γνωρίζετε κανείς με κανέναν είναι ευκολότερο να αναφερθεί κάποιος σε οτιδήποτε τον απασχολεί και να λάβει την απάντηση που θέλει να ακούσει. Παράλληλα, μπορούν όλοι να εντάσσονται σε σύνολα με τα οποία θεωρούν πως ταιριάζουν, χωρίς όμως να αντιλάμβάνονται πως η εικόνα που παρουσιάζουν οι περισσότεροι χρήστες ως “τέλεια εικόνα του εαυτού τους ως γονέας” απέχει πολύ από την πραγματικότητα, δημιουργώντας στους υπόλοιπους χρήστες ένα αίσθημα κατωτερότητας και ενοχής. Ως συνέχεια όλων αυτών, προσπαθούν να ξεπεράσουν ο ένας το επίπεδο του άλλου πέφτοντας σε ένα φαύλο κύκλο κενού με λανθασμένες πληροφορίες από μη επαγγελματίες υγείας. Μοιάζει με “αγώνα δρόμου του καλύτερου γονέα”! Έρευνες έχουν δείξει πως 5 λεπτά καθημερινής επαφής με σελίδες τέτοιου τύπου στη διάρκεια της κύησης, είναι ικανά στο να αυξήσουν σημαντικά την πιθανότητα επιλόχειου κατάθλιψης όπως επίσης έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιθετικότητας και βίαιων συμπεριφορών μεταξύ των χρηστών.

Είναι λοιπόν σημαντικό κάθε γονέας να κατανοήσει πως οι επαγγελματίες υγείας είναι οι πλέον αρμόδιοι για την σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών. Απευθυνθείτε στους ίδιους και μην αφήνετε σε αγνώστους την ενημέρωσή σας!

 

Κανελλοπούλου Σοφία, Μαία

ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ ΠΡΟΓΕΥΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ Ο ΓΟΝΙΟΣ ΤΑΥΤΙΖΕΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΥΓΙΕΙΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ, ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΖΑΧΑΡΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ!!

Η έντονη ενημέρωση που υπάρχει τα τελευταία χρόνια για τα οφέλη της ισορροπημένης διατροφής στην υγεία του ανθρώπου, έχει ωθήσει τους περισσότερους γονείς στην αναζήτηση διατροφικών προτάσεων για τα παιδιά τους, που ναι μεν να ικανοποιούν τη γεύση, αλλά παράλληλα να συνάδουν και με τις αρχές της σωστής διατροφής. Και μια από τις σημαντικότερες αυτές αρχές, αφορά στη μειωμένη κατανάλωση ζάχαρης, ειδικά  για τα παιδιά. Στην εποχή μας, πολλά συσκευασμένα τρόφιμα εμπεριέχουν μεγάλα ποσά ζάχαρης ή για να είμαστε πιο ακριβείς «πρόσθετων σακχάρων» που εκτός της κλασικής ζάχαρης, συμπεριλαμβάνουν τη γλυκόζη, το σιρόπι από καλαμπόκι υψηλό σε φρουκτόζη, το σιρόπι βύνης, κλπ.

Ο γονιός έχει ταυτίσει τα παντός είδους γλυκίσματα με την υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα και πράττει ανάλογα όταν φροντίζει σωστά τη διατροφή του παιδιού του, θέτοντας το μέτρο στη κατανάλωση. Έτσι απαγορεύει στο παιδί του να τρώει για πρωινό γλυκά, του επιτρέπει όμως να αναμιγνύει με το γάλα του «παιδικά» δημητριακά προγεύματος με πλούσια, αρεστή γεύση στα παιδιά, που θεωρεί πως «δεν συγκρίνονται» με την επιβάρυνση σε σάκχαρα που μπορεί να έχει ένα γλυκό… Είναι όμως έτσι ;

Η αλήθεια των αριθμών, έτσι όπως την κατέδειξε έρευνα του Environmental Working Group (EWG), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που εδρεύει στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ και απαρτίζεται από επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων με αποκλειστικό σκοπό να προστατεύει καταναλωτές και περιβάλλον, λέει άλλα….

Το EWG μελετώντας 84 φημισμένες μάρκες δημητριακών προγεύματος για παιδιά, (http://www.ewg.org/report/sugar_in_childrens_cereals) κατέληξε στο συμπέρασμα πως αρκετές επιλογές που προορίζονται για το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας του παιδιού, το πρωινό, είναι «υπερφορτωμένες» με σάκχαρα, σε ποσοστά υψηλότερα και ενός κλασικού γλυκίσματος…

Τα σάκχαρα στη σύνθεση των δημητριακών προγεύματος

Εκτός των νιφάδων βρώμης που δεν έχουν ίχνος επιπρόσθετων σακχάρων και που το EWG στην αναφορά του προτείνει μαζί με καρύδια, κομματάκια φρέσκων φρούτων και ημιαποβουτυρωμένο γάλα ως  ένα ιδανικό πρωινό για τα μικρά παιδιά, τα δημητριακά προγεύματος εμπεριέχουν σάκχαρα με διάφορες διακυμάνσεις. Είναι επίσης γεγονός πως αν και θα έπρεπε να συνέβαινε το αντίθετο, όπως αποκάλυψε μελέτη του Yale University, τα δημητριακά προγεύματος για παιδιά είναι πιο πυκνά σε σάκχαρα και νάτριο και λιγότερο πυκνά σε ίνες και πρωτεΐνη, από αυτά τα δημητριακά που λανσάρονται σε ενήλικες… Η υψηλή κατανάλωση δημητριακών πλούσιων σε σάκχαρα από παιδιά, σχετίζεται με χαμηλή αποδοτικότητα και με έλλειψη προσοχής στα σχολικά καθήκοντα σύμφωνα με αρκετές μελέτες . Είναι λοιπόν σημαντικό ο γονιός να κατανοήσει πως μια συνήθεια (τα δημητριακά προγεύματος με γάλα) μπορεί να γίνει καλή ή όχι, από την ελάχιστη ώρα που απαιτείται για να ελέγξει τις ετικέτες των τροφίμων και να επιλέξει αυτά με τα χαμηλότερα ποσοστά σακχάρων.

Πιο συγκεκριμένα προτείνεται η ποσότητα σακχάρων σε ένα δημητριακό προγεύματος για παιδιά, να ΜΗΝ ξεπερνά τα 10 γρ. ανα μερίδα (έτσι όπως αυτή καθορίζεται στη συσκευασία) για τα δημητριακά που έχουν ελαφριά δομή και τα 12 γρ. ανα μερίδα (έτσι όπως αυτή καθορίζεται στη συσκευασία)  για τα δημητριακά που έχουν πιο πυκνή και βαριά δομή.

Κωνσταντίνος Ξένος, Κλινικός Διαιτολόγος PhD.c.