Η σπάνια συλλογή των έργων του Κερκυραίου Νικολάου Βεντούρα
Συνέντευξη του Γρηγόρη Καρύδη,
εγγονού και διαχειριστή της συλλογής στη Ζέτα Τζιώτη
Ο Νικόλαος Βεντούρας ήταν από τους σημαντικότερους Έλληνες χαράκτες με έργο που εκτείνεται χρονικά σε περισσότερο από μισό αιώνα. Γεννημένος στην Κέρκυρα το 1899, από αρχοντική οικογένεια της ευρύτερης περιοχής της Βενετίας, που συμπεριλαμβανόταν στο Libro d’ oro εγκαταστάθηκε στο νησί γύρω στα 1730.
Μάλιστα μία από τις προγόνους του υπήρξε η συγγραφέας Isabella Teotochi Albrizzi και μεγάλος θείος του, ο Ιωάννης Καποδίστριας. Οι σπουδές του στη χημεία τον οδήγησαν σε εύστοχους πρωτοποριακούς πειραματισμούς στη χαρακτική.
Gregory Καρύδης
Συναντήσαμε τον εγγονό του, Γρηγόρη Καρύδη, κάτοχο της σπάνιας αυτής συλλογής και μιλήσαμε μαζί του για τον ταλαντούχο παππού του.
– Γρηγόρη, η ιστορία του παππού σου έχει ενδιαφέρον; Θα ήθελες να αναφερθείς περιληπτικά στη ζωή του;
– Ο παππούς μου ήταν ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος και αισθάνομαι πραγματικά υπερήφανος. Χαράκτης, επιστήμονας και καλλιτέχνης, ο Νικόλαος Βεντούρας, ο παππούς μου, γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1899 με ρίζες από το Βένετο της Ιταλίας. Μαζί με τον κατά κάτι χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του μεγάλωσαν με αυστριακές νταντάδες (όπως συνηθιζόταν τότε) και σε σχετικά νεαρή ηλικία έχασαν τον πατέρα τους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να ασχολούνται με την τεράστια –τότε– περιουσία.
Φωτογραφική Μηχανή Νικολάου Βεντούρα
Το 1916 ξεκίνησε σπουδές Βιομηχανικής Χημείας στην ιδιωτική Βιομηχανική και Εμπορική Ακαδημία στον Πειραιά. «Ήδη από τας πολύ μικράς τάξεως του δημοτικού εδιδάχθη ιχνογραφίαν» όπως σημειώνει ο ίδιος.
Με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι του κατέγραφε τις φορεσιές των ανθρώπων της υπαίθρου, την παλαιά πόλη της Κέρκυρας και πολλά καράβια! Το National Geographic έχει δημοσιεύσει κάποιες από αυτές.
Λίγα χρόνια αργότερα θα παρακολουθήσει μαθήματα υδατογραφίας με τον Άγγελο Γιαλλινά. Τον κερδίζει όμως η χαρακτική που εκεί, αυτοδίδακτος πια, βρήκε τον ιδανικό για εκείνο τρόπο έκφρασης. Χάρη στις γνώσεις του στη χημεία μπόρεσε να εξελίξει την τέχνη της χαρακτικής και να δημιουργήσει έργα που μισό αιώνα αργότερα είναι ακόμα σύγχρονα.
ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΓΡΑΦΕ ΤΙΣ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
– Ποιες ήταν οι κύριες θεματολογίες των έργων του;
– Ως επάγγελμα δήλωνε κτηματίας κι έτσι ξόδευε ως επί το πλείστον τον χρόνο του. Έτσι, στα έργα του θα συναντήσουμε την ύπαιθρο της Κέρκυρας, καθώς επισκεπτόταν τα κτήματα για το μάζεμα των ελιών ή άλλες εργασίες, πάντα με τα απαραίτητα εργαλεία για ένα γρήγορο σκίτσο ή μία υδατογραφία επιτόπου.
Σκίτσο με μολύβι -Νικολάου Βεντούρα 1964
Ταξίδευε πολύ και ένα άλλο αγαπημένο του θέμα ήταν τα καράβια. Πολεμικά, φορτηγά ή αλιευτικά, όλα έδιναν έμπνευση για τα έργα του.
Μία άλλη μεγάλη ενότητα αποτελούν τα αφηρημένα έργα του με την Ελένη Βακαλό να λέει «τολμώ να πω πως ίσως και αν ακόμη δεν υπήρχε αφηρημένη τέχνη, ο Βεντούρας θα την είχε ανακαλύψει».
Τρέφοντας μία ιδιαίτερη αγάπη για τη Βενετία δεν θα μπορούσε ούτε αυτή να λείψει από τη θεματολογία του.
Μικρότερες αλλά εξίσου σημαντικές ενότητες αποτελούν οι αστερισμοί και οι λιτανείες, σημαντικό μέρος της ζωής στην Κέρκυρα.
Αστερισμός του Ταύρου 1967 Χαλκογραφία 33*44,5
– Τι τεχνοτροπίες χρησιμοποιούσε; Πειραματιζόταν;
– Οι τεχνικές του προσαρμόζονταν ειδικά για τις ανάγκες κάθε έργου. Πολλά από αυτά τον οδηγούσαν σε μελέτες και πειραματισμούς που κρατούσαν χρόνια. Με τη μεθοδικότητα ενός επιστήμονα κατέγραφε κάθε στάδιο από επιτυχίες ή αποτυχίες, αφήνοντας πλήθος σημειώσεων και δοκιμαστικών εκτυπώσεων που εξιστορούν τη δημιουργία ενός έργου. Από δοκιμές για την ανθεκτικότητα του βουτύρου ή καλλυντικών απέναντι σε συνδυασμούς οξέων, μέχρι τις συνθετικές πλάκες που δημιουργούσε για κάθε έργο.
Αυτά και πολλά ακόμα συνθέτουν το ταξίδι του στον χώρο της βαθυτυπίας, όπως συνολικά αποκαλούσε τις διάφορες μορφές χαρακτικής που συναντάμε στα έργα του.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΚΟΥΦΙΚΗ ΓΡΑΦΗ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΡΦΗ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΣΑΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΜΟΤΙΒΑ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ
– Καταλαβαίνουμε ότι εμπνεόταν και από τα ταξίδια του. Έχεις να μας αναφέρεις κάποιο ανέκδοτο περιστατικό;
– Ταξίδευε πολύ και συχνά επισκεπτόταν πόλεις της Ευρώπης με αγαπημένους προορισμούς τη Βενετία, το Παρίσι και το Λονδίνο. Το 1923 μαζί με τρείς φίλους ξεκίνησαν με ποδήλατο από το Μπρίντεζι έκαναν «λα τραβερσάτα ντι Ιτάλια» και έφτασαν στη Βιέννη σε ενάμιση μήνα, χωρίς άσφαλτο τότε, διανύοντας 125 χιλιόμετρα την ημέρα.
Είχε τόση αγάπη για την τέχνη που να φανταστείτε φτάνοντας στα σύνορα με την Αυστρία άφησε τους φίλους του για λίγο και επέστρεψε στη Βενετία για να πάρει κάτι πινέλα που είχε ξεχάσει. Στη συνέχεια επέστρεψε και τους βρήκε για το υπόλοιπο του ταξιδιού.
– Μίλησέ μας για τα χαρακτικά με τα καράβια που φιλοτεχνούσε.
– Τα καράβια ήταν μία από τις πιο αναγνωρίσιμες θεματικές της δουλειάς του, που αγαπώ πολύ. Αποτυπώνοντας καραβιά, ναυπηγεία και πολεμικά πλοία στην Κέρκυρα όσο και στον Πειραιά, η ενότητα αυτή αριθμεί πάνω από 300 έργα.
Όπως είχε πει η Αθηνά Σχοινά το 1988 «από τα πιο κλασικότροπα και ρεαλιστικά καράβια του, μέχρι τις σουρεαλιστικές και κυβιστικές εκδοχές τους, ο Ν. Βεντούρας εκφράζεται με μια αυθεντικότητα μοναδική. Μοναδική από την άποψη της αυτοτέλειας, μιας αυτοτελούς εκφραστικής δυνατότητας που δεν έχει υποστηρικτική θεωρητική ανάγκη για να πείσει τον θεατή του. Η δουλειά του είναι ορόσημο».
Αστερισμός του Ταύρου 1967 Χαλκογραφία 33*44,5
ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΕΝΤΡΙΣΑΝ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ
– Τι σήμαιναν οι αστερισμοί για αυτόν; Στη δουλειά του διακρίνουμε αναφορές στην κουφική γραφή και σε σπηλαιογραφίες. Θα ήθελες να μας εξηγήσεις πώς αποτυπώνονται στα έργα του;
– Ως επιστήμονας και μελετητής του κόσμου γύρω μας δεν ήταν λίγες οι φορές που του κέντρισαν το ενδιαφέρον οι αστερισμοί.
Στον Αστερισμό της Παρθένου 1968 Χαλκογραφία Βαθυτυπία 20*24,3
Όπως και οι λιτανείες με τη μυσταγωγία τους, έτσι και οι αστερισμοί σαν κάτω τόσο απόμακρο αλλά ταυτόχρονα πολύ οικείο, τους παρατηρούσε με το τηλεσκόπιό του και αντλώντας από «το θυμικόν» του δημιούργησε τον αστερισμό του Ταύρου που απεικονίζει τον ηνίοχο που ζεύει έναν ταύρο με μορφές εμπνευσμένες από τις σπηλαιογραφίες Lascaux και Altamira.
Για τον αστερισμό της παρθένου, όπως και για κάποια άλλα έργα μελέτησε την κουφική γραφή, την πρώτη μορφή αραβικής γραφής που παραλλαγή της συναντάμε σαν διακοσμητικά μοτίβα στη βυζαντινή αγιογραφία.
– Έχεις παρουσιάσει και επιμεληθεί προσωπικά τη δουλειά αυτή με εξαιρετική επιτυχία στην Αθήνα και στην Κέρκυρα. Μίλησέ μας για τις πρόσφατες εκθέσεις.
– Οι πρώτες μου αναμνήσεις από τον Νικόλαο Βεντούρα, τον παππού μου, είναι να δουλεύουμε μαζί στο εργαστήριό του στην Κέρκυρα, φτιάχνοντας σχέδια και χαράσσοντας πλάκες.
Τον θυμάμαι να μου κρατάει το χέρι δείχνοντάς μου πώς να χρησιμοποιώ διάφορα αιχμηρά εργαλεία πάνω σε πλάκες χαλκού, που το παιδικό μου χέρι δεν είχε αρκετή δύναμη να χαράξει. Τον άφηνα να χρησιμοποιεί τα διάφορα μείγματα οξέων με τη χαρακτηριστική οσμή, από ασφαλή απόσταση, αλλά χρησιμοποιούσαμε την πρέσα του μαζί και μου έδειχνε πως να γυρίζω αυτή την τεράστια ρόδα ώστε να περάσει η πλάκα με το μελάνι μαζί με το νωπό χαρτί και να αποτυπωθεί η χάραξη.
Και βέβαια θυμάμαι όταν στα γενέθλιά μου, το 1987, ήρθε στην Αθήνα ο «νονός» μου και ανακοίνωσε πως μου χαρίζει όλα του τα έργα σαν δώρο.
Τότε είχα πει ένα απλό ευχαριστώ. Όμως μετά από χρόνια κατάλαβα πόσο σημαντικό ήταν αυτό το δώρο και αντίστοιχα πόσο μεγάλη η ευθύνη του δώρου αυτού.
Μετά από χρόνια θυμάμαι τη μητέρα μου να συζητά με τον θείο μου, τον Άγγελο Δελιβοριά, στο καινούργιο τότε γραφείο του στην Οδό Κριεζώτου, στο κτίριο της Πινακοθήκης Χατζηκυριάκου Γκίκα που ετοιμαζόταν να ανοίξει προς το κοινό για την κοινή τους επιθυμία να πραγματοποιηθεί μία μεγάλη αναδρομική έκθεση με σκοπό τη γνωριμία του κόσμου και συγκεκριμένα του φιλότεχνου κοινού με τον «άγνωστο» σε πολλούς καλλιτέχνη και χαράκτη Νικόλαο Βεντούρα.
Με τον θάνατο της μητέρας μου και την επιστροφή μου στην Κέρκυρα το 2014 ξανά συζητήθηκε η επιθυμία του μουσείου για τη διοργάνωση της έκθεσης και βλέποντάς το σαν προσωπική υποχρέωση προς τον κόσμο γενικότερα αλλά και προς τη μητέρα μου και τον παππού μου, με τη βοήθεια μίας παιδικής μου φίλης ανέλαβα να φέρω σε πέρας αυτό το έργο χωρίς να έχουμε ιδέα τι μας περιμένει…
Στα μισά της ετοιμασίας για την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, εκφράστηκε το ενδιαφέρον από τη Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας για την πραγματοποίηση μικρής αναδρομικής με έργα του Βεντούρα για την επέτειο των 300 ετών από την πολιορκία του νησιού από τους Τούρκους.
Στην πορεία διαπιστώσαμε πως δεν είναι πολλοί αυτοί που κατανοούν τι είναι η τέχνη της χαρακτικής, με τη χαρακτηριστική φράση «οι ζωγραφιές του παππού σου». Έτσι αναλάβαμε ακόμα μία ευθύνη: να παρουσιαστεί η έκθεση με τέτοιο τρόπο ώστε να γνωρίσει το κοινό όχι μόνον το έργο του Βεντούρα, αλλά και την τέχνη της χαρακτικής.
Κέρκυρα, Στη Συνοικία Αγίων Πατέρων, αεροπορικός βομβαρδισμός 1940
Το δυσκολότερο ήταν να αποφασίσουμε τι να αφήσουμε για μια άλλη φορά, για μια επόμενη έκθεση και να μην το δείξουμε τώρα…
Εκτός από τα περισσότερα από 500 έργα και σημειώσεις δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε τη σημαντικότατη (και χαμένη) εικονογράφηση του ηθογραφήματος του Θεοτόκη «Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα» που εικονογράφησε ο Βεντούρας με ψευδώνυμο για τον εκδοτικό οίκο Βασιλείου.
Στη μεγάλη πρόκληση του βιβλίου που θα συνόδευε την έκθεση, συνέβαλλε ο κ. Martin Royalton Kisch, τ. Πρεσβύτερος Επιμελητής του Τμήματος Χαρακτικών και Σχεδίων του Βρετανικού Μουσείου, δεχόμενος την πρόσκλησή μου να γράψει για τον Βεντούρα και την ιδιαίτερή τους συνάντηση στο μουσείο το Νοέμβριο του 1982.
Το Μουσείο Μπενάκη μας διέθεσε ολόκληρο τον ισόγειο χώρο στο κτίριο της οδού Πειραιώς και η έκθεση παρουσιάστηκε για τρεις μήνες, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2018.
«Η ΤΕΧΝΗ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΚΟΡΕΣΜΟ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ»
– Θεωρείς την τέχνη επένδυση;
– Βλέπω την πραγματική τέχνη σαν κάτι που μιλάει στον κάθε ένα από εμάς ξεχωριστά και προσφέρει έναν ευχάριστο κορεσμό στο πνεύμα μας. Η αξία που προσδίδουμε σε ένα έργο τέχνης συνδέεται με χίλιους δύο παράγοντες αλλά πάνω από όλα θα πρέπει να μας ευχαριστεί η παρουσία του.
Η επένδυση στην τέχνη είναι μία επένδυση που ξεπερνά το εφήμερο και μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη συνεχίζει να δίνει ζωή στη φαντασία και ομορφαίνει τη ζωή μας.
– Πού αλλού θα παρουσιάσεις αυτήν την εθνική κληρονομιά;
– Εκτός από το Μουσείο Μπενάκη, την Εθνική Πινακοθήκη, τη Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας και το Βρετανικό Μουσείο που ήδη έχουν έργα του Βεντούρα στις συλλογές τους, η έκθεση είναι έτοιμη να ταξιδέψει και εξετάζονται προσκλήσεις από αρκετά μουσεία σε Ευρώπη, Ηνωμένες Πολιτείες και Ασία.
Οι startup που “μαγνητίζουν” | Μαριαλένα Μπακλατζή
Η Μαριαλένα Μπακλατζή είναι η ιδρύτρια της Ελληνικής εταιρείας οργανικών καλλυντικών προσώπου (cruelty-free) MIELĒV, και κατάγεται από την Λήμνο.
Κυρία Μπακλατζή μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τις σπουδές σας και την πορεία σας μέχρι τώρα;
Έχω κάνει προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές ως διεθνολόγος σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Γαλλίας. Η ιδέα της δημιουργίας του δικού μου brand καλλυντικών προϋπήρχε από την παιδική μου κιόλας ηλικία, ωστόσο ως άνθρωπος που δεν αφήνει τίποτα ανολοκλήρωτο προτίμησα να ολοκληρώσω τον κύκλο σπουδών μου, ενώ δεν σας κρύβω ότι αρχικά ήμουν πεπεισμένη ότι θα ακολουθήσω αυτή την πορεία και επαγγελματικά. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου και παράλληλα με την δουλειά μου, η οποία μου προσέφερε σημαντική business-oriented επαγγελματική εμπειρία που ομολογουμένως δεν είχα έως τότε, άρχισα την έρευνα με σκοπό να δω πώς θα μπορούσα να ξεκινήσω την ενασχόλησή μου με αυτόν τον κλάδο. Ξεκίνησα αμέσως μαθήματα κοσμητολογίας και εργαστήρια παραγωγής φυσικών καλλυντικών και όσο περισσότερο καταπιανόμουν με αυτή την επιστήμη τόσο σιγουρευόμουν ότι θέλω να δημιουργήσω την δική μου εταιρεία καλλυντικών.
Ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα;
Η δημιουργία της δικής μου σειράς κρεμικών καλλυντικών αποτελούσε ανέκαθεν παιδικό όνειρο για μένα. Η οικογένεια μου διατηρεί έναν κήπο με τριανταφυλλιές, από τα οποία η μητέρα μου κατά την παιδική μου ηλικία, συνήθιζε να φτιάχνει εκχυλίσματα και να τα χρησιμοποιεί ως lotion για προσωπική χρήση. Η μυρωδιά αυτή καθώς και η αγάπη της για τις κρέμες, μου έβαλαν από πολύ μικρή ηλικία την ιδέα να φτιάξω το δικό μου beauty brand εμπνευσμένο από τα χρώματα και τις μυρωδιές των λουλουδιών μας. Όταν λοιπόν μετά από χρόνια ξεκίνησα την ενασχόληση μου με τον τομέα της κοσμητολογίας και έφτιαξα την πρώτη μου κρέμα, ήταν η στιγμή που είδα καθαρά ότι αυτό είναι που πραγματικά αγαπώ και θέλω να κάνω. Άρχισα τότε να φτιάχνω κρέμες πρώτα για την οικογένεια μου και για τους φίλους μου και όλοι πίστευαν ότι θα έπρεπε να κάνω το επόμενο βήμα και να το προχωρήσω σε επίσημο πλέον εγχείρημα, το οποίο και προετοίμαζα ουσιαστικά για 3 χρόνια με τη βοήθεια πάντα διακεκριμένων χημικών κοσμητολόγων και δερματολόγων διεθνούς καταξίωσης. Έτσι λοιπόν γεννήθηκε η MIELĒV, ένα όραμα, μέσα στο οποίο θέλησα να εμφυσήσω όλες τις αρχές και τις αξίες που θα ήθελα και εγώ να με καθοδηγούν στη ζωή. Η MIELĒV αποτελεί ένα πρότυπο, περιγράφει μια γυναίκα δυναμική που αγαπά τον εαυτό της, αντιλαμβάνεται την ομορφιά μέσω της ψυχικής ανάτασης της και της αυτοφροντίδας.
Τι συμβουλές θα δίνατε σε άλλους επιχειρηματίες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση;
Όσο κλισέ και να ακούγεται, πιστεύω ότι η αγάπη γι’ αυτό που κάνω και η ενέργεια που δίνω είναι και θα είναι πάντα η κινητήριος δύναμή μου, οπότε θα τους συμβούλευα να ξεκινήσουν μόνο αν πραγματικά αγαπούν τον τομέα στον οποίο θέλουν να δραστηριοποιηθούν και αν αυτός ο τομέας τους δίνει την όρεξη να συνεχίζουν και να θέτουν κάθε φορά υψηλότερους στόχους. Το επιχειρείν δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση και πολλές φορές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αναπτύσσεις την επιχείρηση σου μπορεί να μην είναι οι ιδανικότερες, γι’αυτό και πάντα θα προκύπτει η ανάγκη να απαντάς στο γιατί το κάνεις και γιατί πιστεύεις τόσο πολύ σ αυτό με το οποίο καταπιάνεσαι.
Πως νιώθετε που η επιχείρηση σας ανταποκρίνεται κατά βάση σε γυναικείο κοινό;
Το γυναικείο κοινό είναι γενικότερα πολύ απαιτητικό, ειδικά όταν πρόκειται να αγοράσει προϊόντα που αφορούν την επιδερμίδα τους και το θεωρώ μάλιστα πολύ λογικό. Φανταστείτε λοιπόν το βαθμό δυσκολίας να πρέπει να ανταποκριθείς σωστά για να καλύψεις τις ανάγκες των γυναικών και ακόμα περισσότερο να τους δώσει τη λύση που αναζητούν. Απ΄την άλλη νιώθω παράλληλα και πολύ μεγάλη ικανοποίηση λαμβάνοντας καθημερινά τόση αγάπη και υποστήριξη από γυναίκες που δεν σε γνωρίζουν προσωπικά αλλά σε μαθαίνουν μέσα από αυτό που τους προσφέρεις. Άλλωστε η MIELĒV ήρθε στο προσκήνιο για όλες τις γυναίκες για να τις ανυψώσει και να αναδείξει τον καλύτερο τους εαυτό εσωτερικά και εξωτερικά. Νιώθω πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη που βλέπω να εκπληρώνεται ο στόχος αυτός.
Ποια είναι η φράση που σας δίνει κουράγιο και έμπνευση να συνεχίσετε όσα έχετε καταφέρει;
Θα χρησιμοποιήσω μία φράση της νευροεπιστήμονα Dr.Caroline Leaf που απαντά πλήρως στην ερώτηση αυτή για μένα : «ο σκοπός σου δεν είναι αυτό που κάνεις. Ο σκοπός σου είναι αυτό που συμβαίνει στους άλλους όταν κάνεις αυτό που κάνεις»
Θεωρείτε σημαντική για την εταιρεία σας την ποικιλομορφία στο εργατικό δυναμικό και περιβάλλον;
Δύο δυνάμεις είναι καλύτερες από μία και όταν δύο ή περισσότερα άτομα προσπαθούν να βρουν μία λύση σε ένα πρόβλημα, τότε οι πιθανότητες να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή λύση είναι σίγουρα περισσότερες. Και ως προς το περιβάλλον μας αφορά επίσης να υπάρχει ποικιλομορφία καθώς η εταιρεία δεν έχει στηθεί αποκλειστικά και μόνο για την εγχώρια αγορά. Εξάγουμε ήδη σε χώρες του εξωτερικού, στην Ευρώπη, Αμερική και Καναδά, οπότε θεωρώ πολύ σημαντικό να υπάρχουν εργαζόμενοι από διαφορετικό υπόβαθρο και περιβάλλον που θα βοηθήσουν την εταιρεία να γίνει πιο καινοτόμα και επιτυχημένη.
Μπορείτε να μοιραστείτε τυχόν επερχόμενα σχέδια ή πρωτοβουλίες για την εταιρεία σας;
Τα σχέδια μας είναι πολλά και πιστεύω πως κρύβουν ευχάριστες εκπλήξεις και εξελίξεις. Έχω πολλές ιδέες και ενώ εκ φύσεως είμαι πολύ ενθουσιώδης σαν χαρακτήρας τελικά προτιμώ να κινούμαι αργά και σταθερά. Αυτό που με σιγουριά μπορώ να σας πω είναι ότι στα μελλοντικά πλάνα συμπεριλαμβάνεται το λανσάρισμα νέων, καινοτόμων προϊόντων, βασισμένα πάντα στις αρχές και την φιλοσοφία της MIELĒV. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, θέτουμε στο επίκεντρο τον πελάτη προσπαθώντας να λαμβάνουμε πάντοτε τη γνώμη του για τα προϊόντα και την συνολική εμπειρία του από την MIELĒV . Είναι ένας τρόπος να επιβεβαιώνουμε κάθε φορά ότι κινούμαστε προς την σωστή κατεύθυνση για να κάνουμε το επόμενο βήμα.
Βιβή Καραφωτίου | Συνιδρύτρια – Υπεύθυνη Ανάπτυξης της Οικοτεχνίας Τσομπανούδη
Η κυρία ΒιβήΚαραφωτίου είναι Συνιδρύτρια και Υπεύθυνη Ανάπτυξης της Οικοτεχνίας Τσομπανούδη στο Ασπρονέρι Έβρου. Με υπόβαθρο στις κοινωνικές επιστήμες και βαθιά αγάπη για τη γη και τα φυσικά προϊόντα, δημιούργησε με τον σύζυγό της μια πρότυπη οικοτεχνία βασισμένη στην αυθεντικότητα, τη βιωσιμότητα και την τοπική παράδοση.
Κυρία Καραφωτίου μπορείτε να μας πείτε ποιο ήταν το υπόβαθρο σας πριν ασχοληθείτε με την αγροδιατροφή;
Πριν ασχοληθώ με την αγροδιατροφή, η επαγγελματική μου πορεία ήταν αποκλειστικά στον χώρο των κοινωνικών επιστημών. Ωστόσο, η βαθιά μου σύνδεση με τη γη – καθώς ο σύζυγός μου καλλιεργεί αμυγδαλιές, εβρίτικο σουσάμι (μια τοπική ποικιλία) και όσπρια – σε συνδυασμό με την αγάπη μου για τις αγνές, φυσικές τροφές χωρίς πρόσθετα ή επεξεργασίες που αλλοιώνουν τη θρεπτική τους αξία, μας οδήγησαν σε ένα νέο μονοπάτι. Η επιθυμία μας λοιπόν να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας και να μοιραστούμε αυτή την αυθεντική εμπειρία με περισσότερους ανθρώπους μάς ώθησε να κάνουμε πραγματικότητα το όραμά μας: τη δική μας οικοτεχνία.
Τι σας ώθησε να δημιουργήσετε καινοτόμα αγροδιατροφικά προϊόντα;
Η ανάγκη για αυθεντικά, ποιοτικά προϊόντα που σέβονται τόσο τη φύση όσο και τον καταναλωτή ήταν η βασική μας κινητήρια δύναμη. Παρατηρήσαμε ότι η αγορά αναζητούσε πιο φυσικές και αγνές γεύσεις, προϊόντα με διατροφική αξία και βιώσιμο αποτύπωμα. Θέλαμε, όμως, να πάμε ένα βήμα παραπέρα, επενδύοντας σε παραδοσιακές μεθόδους που συναντούν τη σύγχρονη γνώση, ώστε να δημιουργήσουμε προϊόντα που αφηγούνται μια ιστορία – την ιστορία της γης μας, του πολιτισμού μας και της δέσμευσής μας στη βιωσιμότητα.
Ποια είναι η ταυτότητα των προϊόντων σας και πώς ξεχωρίζουν στην αγορά;
Η ταυτότητα των προϊόντων μας βασίζεται στην αυθεντικότητα και την ποιότητα, με σεβασμό στην τοπική παράδοση. Το ταχίνι μας παράγεται από μια μοναδική τοπική ποικιλία εβρίτικου σουσαμιού, το οποίο συλλέγεται με παραδοσιακό, χειρονακτικό τρόπο για να διασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή ποιότητα. Το αμυγδαλοβούτυροo μας παρασκευάζεται πάντα φρέσκο, σε μικρές ποσότητες, διατηρώντας όλα τα θρεπτικά συστατικά του αμυγδάλου. Επίσης, τα όσπρια μας, που καλλιεργούνται σε ευνοϊκά εδάφη, ξεχωρίζουν για τη γεύση και την ποιότητά τους. Τα προϊόντα μας ξεχωρίζουν στην αγορά για τη σύνδεσή τους με την παράδοση και την αγνότητα των φυσικών συστατικών, καλύπτοντας τις ανάγκες καταναλωτών που αναζητούν υγιεινές, φυσικές τροφές χωρίς πρόσθετα και συντηρητικά.
Αναβιώνοντας μια τοπική ποικιλία σουσαμιού που είχε εγκαταλειφθεί, επαναφέρουμε γεύσεις που συνδέουν το παρελθόν με το παρόν. Η χειρωνακτική συγκομιδή και η φυσική ξήρανση δεν είναι απλώς τεχνικές – είναι τρόποι να διατηρήσουμε την κληρονομιά μας, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα καινοτόμο προϊόν που σέβεται τη βιοποικιλότητα, την παράδοση και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε και πώς τη λύσατε;
Όπως σε κάθε νέο εγχείρημα, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσαμε ήταν η αρχική χρηματοδότηση και η έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων, απαραίτητων για την ανάπτυξη της επιχείρησής μας. Ωστόσο, η βαθιά πίστη στη φιλοσοφία μας, η συνεχής μάθηση και η επιμονή μας να προσφέρουμε ένα αυθεντικό προϊόν, μάς έδωσαν τη δύναμη να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο. Επενδύσαμε σεεκπαίδευση και επιμόρφωση, αποκτώντας τις απαραίτητες γνώσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη της επιχείρησης. Παράλληλα, ενταχθήκαμε σε πρόγραμμα υποστήριξης που προωθεί την τοπική ανάπτυξη και την ενίσχυση των αγροτικών επιχειρήσεων, παρέχοντας χρηματοδοτική στήριξη. Μέσω αυτού του προγράμματος, είχαμε την ευκαιρία να επενδύσουμε σε σύγχρονο εξοπλισμό, να βελτιώσουμε τις διαδικασίες παραγωγής μας και να ενισχύσουμε την ποιότητα των προϊόντων μας.
Πώς φαντάζεστε την εξέλιξη της ελληνικής αγροδιατροφής και τι απαιτείται για περισσότερη καινοτομία;
Η ελληνική αγροδιατροφή έχει τεράστιες προοπτικές, καθώς διαθέτει μοναδικές πρώτες ύλες και μια πλούσια γαστρονομική παράδοση. Για να εξελιχθεί, όμως, απαιτείται επένδυση στη γνώση, στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην αξιοποίηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Η καινοτομία δεν είναι μόνο τεχνολογία – είναι και επιστροφή στις ρίζες με την αξιοποίηση σοφών παραδοσιακών μεθόδων με σύγχρονα εργαλεία. Όσοι επενδύσουν σε αυτή τη φιλοσοφία θα είναι οι πρωτοπόροι του μέλλοντος.
Πώς παράγοντες όπως η βιωσιμότητα και η βιολογική καλλιέργεια διαμορφώνουν τη στρατηγική σας;
Η βιωσιμότητα δεν είναι απλώς μια τάση, αλλά μια αναγκαιότητα. Στην παραγωγή μας, φροντίζουμε να ελαχιστοποιούμε το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα καλλιεργώντας μια τοπική ποικιλία σουσαμιού με φυσικές μεθόδους, επιλέγοντας τη χειρονακτική συγκομιδή και τη φυσική ξήρανση στον ήλιο. Οι καλλιέργειες μας βρίσκονται σε περιοχή Natura, γεγονός που μας καθιστά ακόμα πιο υπεύθυνους στη διαχείριση των φυσικών πόρων και στη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος. Επιπλέον, αξιοποιούμε τα παραπροϊόντα μας, χρησιμοποιώντας τα κελύφη των αμυγδάλων ως βιομάζα για θέρμανση, μειώνοντας έτσι τη σπατάλη πόρων. Ενώ, παράγουμε σε μικρή κλίμακα, δίνοντας προτεραιότητα στην ποιότητα και τη βιωσιμότητα.
Για εμάς, η αειφόρος παραγωγή δεν είναι μόνο μια επιλογή, αλλά μια δέσμευση απέναντι στη γη, στον καταναλωτή και στις επόμενες γενιές.
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας… Γιατί η Γυναίκα Είναι Γένος Θηλυκού
Η κυρία Τάνια Κιουμουρτζίδου είναι μητέρα, εργαζόμενη και πολιτεύτρια Α’ Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία. Διατηρεί ενεργό ρόλο στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, όπου υπηρετεί ως Συντονίστρια της Γραμματείας Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής της Ν.Δ., καθώς και ως Υπεύθυνη για την Προστασία Αρχαιολογικών Μνημείων από την Κλιματική Κρίση. Παράλληλα, έχει σημαντική εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση και μεγάλη αγάπη για την ενασχόληση με τα κοινά.
Κυρία Κιουμουρτζίδου μπορείτε να μας πείτε ποια είναι η σημασία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας για εσάς;
Για εμένα προσωπικά, αυτή η ημέρα δεν είναι απλώς μια επέτειος, αλλά μια υπενθύμιση ενός αδιάκοπου αγώνα των γυναικών. Είναι μια αφορμή που μας καλεί να αναλογιστούμε τη συνεχή προσπάθεια προόδου της γυναίκας σε όλα τα πεδία. Η γυναίκα εξελίχθηκε, μεταβάλλεται και συνεχίζει αδιάλειπτα να προχωρά μπροστά. Μόνο μπροστά, αλλά χωρίς να ξεχνά το παρελθόν, με τα σφάλματα και τις παραλείψεις του. Σήμερα, η γυναίκα κατακτά διαρκώς νέες κορυφές, φτάνοντας τον άνδρα και, σε πολλές περιπτώσεις, τον ξεπερνά. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να οδηγεί σε ανταγωνισμό, αλλά σε μια ισορροπημένη συνύπαρξη. Ο άνδρας έχει τον δικό του σπουδαίο ρόλο, ως υποστηρικτής και συνοδοιπόρος. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτή την εξέλιξη ως αντιπαλότητα, ούτε να υποβαθμίζουμε τον άνδρα, αλλά να προχωρούμε μαζί προς ένα πιο ισότιμο μέλλον. Η γυναικεία ψυχή είναι ένας απαλός άνεμος που ανακουφίζει όταν απαιτείται, αλλά και μια θύελλα όταν πληγώνεται. Είναι φλόγα που μπορεί να καταστρέψει τα πάντα στο διάβα της, αλλά και να ζεστάνει όσους αγαπά.
Ποια είναι η θέση της γυναίκας σήμερα κατά την γνώμη σας;
Η θέση της γυναίκας σήμερα δεν είναι σταθερή. Υπάρχουν εναλλαγές, επιτυχίες και απογοητεύσεις, αλλά αυτός είναι ο δρόμος της προόδου. Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στις νίκες μας, ούτε να αποκαρδιωνόμαστε στις ήττες μας. Η γυναίκα έχει δώσει σκληρές μάχες, αλλά ο αγώνας συνεχίζεται. Οι καθημερινές προκλήσεις στην εργασία, την οικογένεια, τη μητρότητα, τις κοινωνικές σχέσεις και την αποδοχή της συνεχίζονται αδιάκοπα. Στη δύσκολη εποχή που διανύουμε, αξίζει να αναγνωρίσουμε τον ρόλο όλων των γυναικών. Γιατροί, νοσηλεύτριες, δασκάλες, καθαρίστριες, εργαζόμενες σε σούπερ μάρκετ – όλες τους είναι πραγματικές ηρωίδες της καθημερινότητας.
Ποιος είναι ο πολλαπλός ρόλος της γυναίκας;
Η γυναίκα είναι ταυτόχρονα επαγγελματίας, μητέρα, σύζυγος, ενεργό μέλος της κοινωνίας. Συμμετέχει στα κοινά, την επιστήμη, την πολιτική, αγωνίζεται για έναν κόσμο πιο δίκαιο, με ίσες ευκαιρίες και λιγότερη βία. Είναι μια αδιάκοπη προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο.
Κόρη, μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη, πολιτεύτρια, ποια είναι η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων σας;
Δύσκολη ερώτηση ! Τόσο να την απαντήσεις μα κυρίως να ιεραρχήσεις τους πολλαπλούς ρόλους που έχω αλλά και έχουμε επωμιστεί οι περισσότερες γυναίκες σαν εμένα. Να σας πω πάντως ειλικρινά, η ιεράρχιση γίνεται κατά περίπτωση. Όλοι αυτοί οι ρόλοι που αναφέρατε δεν είναι ξεκομμένοι και διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο. Είναι αλληλένδετοι και συνυπάρχουν αρμονικά όσο είναι αυτό εφικτό. Πίσω από όλη αυτή την προσπάθεια να τα βάλεις όλα σε μια τάξη και να τα ιεραρχήσεις, κρύβονται ατέλειωτες ώρες εργασίας, με άγχος, ψυχική και σωματική καταπόνηση και σε βάρος της προσωπικής και οικογενειακής ζωής κάποιες φορές. Δεν σας κρύβω πως κάποιες φορές νιώθω ενοχές που «χάνω» και «χάνουμε» οικογενειακές στιγμές με το σύζυγο και τα παιδιά μου, λόγω της ενασχόλησης με τα κοινά. Αλλά το τελικό αποτέλεσμα και οι καρποί που βγαίνουν, μας δικαιώνουν και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε.
Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των γυναικοκτονιών;
Ζούμε σε μια εποχή όπου η οργή ξεχειλίζει για τα πάντα – την οικονομία, τις κοινωνικές ανισότητες, τις σχέσεις, τη διαφορετικότητα. Δεν αρκεί να λέμε ότι χρειαζόμαστε εκπαίδευση. Πρέπει να σπάσουμε τη σιωπή μας, να μιλήσουμε ανοιχτά, να καλλιεργήσουμε σεβασμό και αποδοχή. Η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από εμάς. Τα παιδιά δεν ακούνε αυτά που τους λέμε, αλλά παρατηρούν αυτά που κάνουμε. Και μας κρίνουν. Οφείλουμε να τους δώσουμε ένα καλύτερο πρότυπο, ώστε να μεγαλώσουν σε έναν κόσμο όπου η βία δεν έχει θέση.
Ποια είναι η δική σας οπτική για τη σύγχρονη γυναίκα;
Η σημερινή γυναίκα είναι περισσότερο σαγηνευτική, εκτυφλωτική, αισιόδοξη. Έχει αυτοπεποίθηση, νιώθει περισσότερο δυνατή, αγαπά πιο πολύ τον εαυτό της, έχει διάθεση να παλέψει για ότι δικαιούται και ότι της ανήκει.
Η σημερινή γυναίκα συμμετέχει στα κοινά, τον πολιτισμό, επιστήμη, πολιτική, αγωνίζεται με λύσσα να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος, λιγότερο βίαιος, με περισσότερη δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους.
Να συνεχίσουμε όλες μας με αισιοδοξία, δύναμη και με το κεφάλι ψηλά. Έχουμε τη δύναμη οι γυναίκες για πολλά πράγματα… αρκεί να το πιστεύουμε!
Λίγα χρόνια αργότερα θα παρακολουθήσει μαθήματα υδατογραφίας με τον Άγγελο Γιαλλινά. Τον κερδίζει όμως η χαρακτική που εκεί, αυτοδίδακτος πια, βρήκε τον ιδανικό για εκείνο τρόπο έκφρασης. Χάρη στις γνώσεις του στη χημεία μπόρεσε να εξελίξει την τέχνη της χαρακτικής και να δημιουργήσει έργα που μισό αιώνα αργότερα είναι ακόμα σύγχρονα.
Διατροφή
Υγεία
Ψυχολογία
Διατροφή
Ομορφιά
Τουρισμός
Υγεία
Υγεία