Η πανέμορφη Κέρκυρα βρίσκεται στο βόρειο Ιόνιο και αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Επτανήσων σε μέγεθος, μετά την Κεφαλλονιά. Κάθε χρόνο μετατρέπεται σε έναν ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό για ταξίδια. Ένα μέρος με πλούσιο πολιτιστικό ενδιαφέρον και μαγευτική ομορφιά. Υπέροχα αξιοθέατα και επιβλητικά κτίρια, όπως το ανάκτορο «Αχίλλειο» προκαλούν θαυμασμό και συγκίνηση, σε όποιον επισκεφθεί την αρχόντισσα του Ιονίου!

Γράφει η Χριστίνα Πραβιτσιώτη

Ακόμα και τον χειμώνα η Κέρκυρα είναι μαγική. Έχετε σκεφτεί να περπατήσετε στα πλακόστρωτα σοκάκια της; Η παραδεισένια ομιχλώδης εμφάνιση της κερκυραϊκής φύσης οφείλεται στο ήπιο κλίμα και στο υψηλό ποσοστό υγρασίας. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι ζούμε σε παραμύθι.

Με την πρώτη ματιά στην πόλη της Κέρκυρας, ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται και θαυμάζει τις έντονες ενετικές και αγγλογαλλικές επιρροές στην αρχιτεκτονική της. Ξεκινώντας την ξενάγησή μας, θα περπατήσουμε χαλαρά στο κέντρο της πόλης και στο Λιστόν, θα επισκεφθούμε το ξακουστό Ποντικονήσι, το Κανόνι και το Μον Ρεπό.

Αναμφίβολα θα επισκεφτούμε τα υπέροχα κτίρια όπως την Αγγλική Αρμοστεία, τα παλαιά ανάκτορα του Ταξιάρχου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου, το μέγαρο Καποδίστρια, το Μητροπολιτικό μέγαρο, το σημερινό Δημαρχείο και το Μέγαρο της Ιονίου Ακαδημίας. Στην κορυφή του λόφου του Πέλεκα βρίσκεται και το Παρατηρητήριο του Κάιζερ Γουλιέλμου Β’, ένα μέρος μαγευτικό με εξαιρετική θέα, που δεν πρέπει να παραλείψουμε.

Ένα ιδιαιτέρως σημαντικό αξιοθέατο που πρέπει να συμπεριλάβουμε στη βόλτα μας, είναι το “Αχίλλειον”, το παλάτι της Βασίλισσας Ελισάβετ ή αλλιώς της θλιμμένης Πριγκίπισσας Σίσσυ, δίπλα στο ορεινό χωριό Γαστούρι. Ένα ανάκτορο νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής, το οποίο σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

Η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ προφανώς στην Κέρκυρα ζούσε σαν σε παραμύθι. Ίσως όχι τόσο χαρούμενο αλλά τέτοιο που αξίζει να το διηγούμαστε. Ταλαιπωρήθηκε πολύ από την φυματίωση, ενώ έχασε και αγαπημένα οικογενειακά της πρόσωπα, κάτι που την έριξε σε βαθιά θλίψη. Για να προσπαθήσει, να το αντιμετωπίσει και δεδομένου ότι το κλίμα της Βιέννης επιβάρυνε την κατάστασή της αποφάσισε, να κατοικήσει μόνιμα στο νησί της Κέρκυρας, έπειτα από παρότρυνση του γιατρού της.

Η βασίλισσα αγόρασε το οίκημα του Έλληνα φιλόσοφου Πέτρου Βράϊλα Αρμένη, το οποίο χτίστηκε το 1890 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Ραφαήλο Καρίτο. Το σπίτι αυτό μετονομάστηκε σε «Αχίλλειον», προς τιμήν του αγαπημένου ομηρικού ήρωα της Ελισάβετ, Αχιλλέα.

“Αχίλλειον”

Αρχιτεκτονική και διακόσμηση του χώρου

Την διακόσμηση του χώρου την επιμελήθηκε εξ’ολοκλήρου η ίδια η Βασίλισσα Ελισάβετ με έκδηλο τον θαυμασμό της ως προς την αρχαία Ελλάδα και τον Αχιλλέα. Το παλάτι σε διάφορες πλευρές του είναι διακοσμημένο με αγάλματα αρχαίων φιλοσόφων, μυθικών ηρώων και αρχαίων θεών.

Στους κήπους του ανακτόρου βρίσκουμε το περίφημο γλυπτό του Γερμανού γλύπτη Ernst Gustav Herter, που απεικονίζει τον Αχιλλέα τραυματισμένο να προσπαθεί, να αφαιρέσει το βέλος από την αχίλλειο πτέρνα. Εντυπωσιακά εκθέματα αποτελούν επίσης και το άγαλμα του Αχιλλέα ύψους 11,5 μέτρων, του Ερμή και του Απόλλωνα, του Σάτυρου με τον Διόνυσο στους ώμους, αλλά και ένα άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα.

“Αχιλλέας”

Ωστόσο, πέρα από τα σπουδαία γλυπτά και αγάλματα που κοσμούν το ανάκτορο, υπάρχουν και ζωγραφικά έργα εντός του, όπως η τοιχογραφία του Ιταλού ζωγράφου Galopi, που απεικονίζει τις τέσσερις εποχές, αλλά και στο παρεκκλήσι του κτιρίου διακρίνεται μία ενδιαφέρουσα τοιχογραφία σχετικά με τη δίκη του Χριστού.

Αναμφίβολα, δεν μπορεί να παραλειφθεί το συγκλονιστικό έργο «Ο θρίαμβος του Αχιλλέα», που κρύβει μία σημαντικού ενδιαφέροντος ιστορία. Το μεγαλειώδες έργο αυτό, φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό ζωγράφο Franz Matsch, το 1892. Η απεικόνιση είναι αποτυπωμένη επάνω σε μουσαμά με την τεχνική της ελαιογραφίας, ενώ καλύπτει το συνολικό μέγεθος του τοίχου, που βρίσκεται στο τέλος της εσωτερικής σκάλας.

Στην ελαιογραφία διακρίνεται ο Αχιλλέας, ο οποίος έπειτα από τη μονομαχία του με τον Έκτορα και τον θάνατό του, τον έχει δέσει γυμνό στο άρμα του και τον σέρνει τρεις φορές γύρω από τα τείχη της Τροίας.

“Ο θρίαμβος του Αχιλλέα”

Πέρα από το ιστορικό και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον της ελαιογραφίας, ενδιαφέρουσα είναι και η φήμη που κρύβεται πίσω από αυτό το αριστουργηματικό έργο. Παρόλο που ο πίνακας στο σύνολό του αποτυπώνει φιγούρες εν κινήσει, η ρόδα του άρματος του Αχιλλέα που σέρνει το σώμα του Έκτορα, φαίνεται να βρίσκεται σε στασιμότητα. Για την «ατέλεια» αυτή, όπως φημολογείται, ο δημιουργός του αυτοκτόνησε!

Ο πίνακας αυτός έχει απασχολήσει αρκετά, κυρίως τους ιστορικούς τέχνης, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν προσπαθήσει όχι μόνο, να ερμηνεύσουν αυτήν την ιδιαιτερότητα στον πίνακα, αλλά και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που μπορούν, να διακριθούν σε αυτόν. Ωστόσο, παραμένει ένα έργο μεγαλειώδες, που προκαλεί δέος και ερωτήματα στον θεατή.

Η Βασίλισσα Ελισάβετ δολοφονήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1898, σε ηλικία 61 ετών, από τον Ιταλό Λουίτζι Λουκένι, ο οποίος την μαχαίρωσε με ένα λεπτό αιχμηρό αντικείμενο σε περίπατό της, έξω από το ξενοδοχείο Beau Rivage στη Γενεύη. Σκοπός του, σύμφωνα με ιστορικές πηγές για την τέλεση αυτής της πράξης ήταν να την εκδικηθεί για την κατοχή της βόρειας Ιταλίας.

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη βρείτε εδώ.

Πηγή