Οικογένεια

Λέξεις που οι γονείς δεν πρέπει να λένε στα παιδιά τους

Aγαπητοί μου γονείς,

Έχετε ίσως περάσει για πρώτη φορά τόσο πολύ καιρό μαζί με τα παιδιά σας αυτή την περίοδο. Θα περάσετε μαζί τους και όλο το καλοκαίρι.

Τι καταπληκτική ευκαιρία για σας, να επιδράσετε θετικά και ευεργετικά επάνω στην διαμόρφωση του χαρακτήρα τους και το μέγεθος της αυτοεκτίμησης τους.Το γνωρίζετε ότι αφήνετε ένα αποτύπωμα στη ζωή και την ψυχή τους. Πόσο λοιπόν προσεκτικοί χρειάζεται να είσθε.

Τα παιδιά πάντοτε περιμένουν από τους γονείς τους την αγάπη και τη φροντίδα. Κάποιοι όμως γονείς δυστυχώς δεν τα προσφέρουν αυτά. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι τοξικοί γονείς. Τέτοιου είδους γονείς κακοποιούν συναισθηματικά και ψυχολογικά τα παιδιά τους και αφήνουν σημάδια και αναμνήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα ή για όλη τους τη ζωή.

Οι τοξικοί γονείς συνήθως λένε τα εξής τοξικά και καταστροφικά λόγια στα παιδιά τους, που χρειάζεται και να γνωρίζετε και να αποφεύγετε με κάθε θυσία.

Προσβλητικά λόγια προς τα παιδιά τους. Για παράδειγμα ‘’Είσαι πολύ άσχημος’’, ‘’Είσαι πολύ χονδρός’’, ‘’Είσαι πολύ κοντός’’, ‘’Είσαι πολύ αδύνατος’’, ‘’Εχεις άγρια μαλλιά’’. Κρίνουν τα παιδιά τους από τη φυσική τους εμφάνιση, την οποία δεν εγκρίνουν. Ετσι τους αυξάνουν την ανασφάλεια και τα κάνουν στο να ανησυχούν για την εμφάνιση τους. Αυτό οδηγεί σε σοβαρά δυσλειτουργίες όπως την νευρική ανορεξία. Αντί λοιπόν αυτοί οι γονείς να διδάσκουν τα παιδιά τους πώς να αγαπούν το σώμα τους, όπως και αν φαίνονται εξωτερικά.
Προκλητικές ερωτήσεις για δράσεις. Για παράδειγμα ‘’Γιατί φέρεσαι τόσο παράξενα;’’, ‘’Γιατί περπατάς με αυτόν τον τρόπο;’’, ή ‘’Γιατί τρως ή κινείσαι ε αυτόν τον τρόπο;’’. Tα παιδιά πιστεύουν όσα λένε οι γονείς τους και αρχίζουν να πιστεύουν ότι κάτι λάθος τρέχει με αυτά. Αυτό τα κάνει να μη θέλουν να βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους, ακόμα και όταν ενηλικιωθούν. Τα παγιδεύει μέσα σε μια δυσφορία και ένα φόβο ότι οι άλλοι θα γελάσουν μαζί τους και θα προσέξουν τα ελαττώματα που οι τοξικοί γονείς τους προσέδωσαν.
Eγωϊστικές ευχές. Θα παραθέσω τις πιο συνήθεις και πιο τραγικές. ‘’Θα ευχόμουν να μην είχες γεννηθεί ‘’, ‘’Θα ευχόμουν να σε είχα κάνει έκτρωση’’, ‘’Μετανιώνω που σε έχω’’, ‘’Θα ευχόμουν να ήσουν ένα άλλο παιδί’’. Λέγοντας τέτοιες απεχθείς ευχές οι γονείς στο παιδί τους, το κάνουν να αισθάνεται ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει πάνω σε αυτή τη γη, δεν αξίζει που είναι ζωντανό. Αυτό το παιδί θα βλάψει τον εαυτό του και την κοινωνία. Χάνει την αίσθηση της αληθινής του ταυτότητας και πέφτει σε κατάθλιψη. Οι γονείς θα έπρεπε να κάνουν τα παιδιά τους να αισθάνονται ότι αγαπιούνται και ότι έχουν ανεκτίμητη αξία.
Κάνουν το παιδί να αισθάνεται βάρος. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν είναι οι εξής: ‘’Μου κοστίζεις πολλά λεφτά’’ , ‘’Μου είναι πολύ δύσκολο να σε φροντίζω’’, ‘’Το να σε έχω με εξουθενώνει’’. Εάν ένας γονέας λέει αυτό σε ένα παιδί, το παιδί αισθάνεται βάρος. Αυτό τους κοστίζει ασυνείδητα να κρύβουν τα συναισθήματά και τις ανάγκες τους και τα προβλήματά τους, μόνο και μόνο για να αποφύγουν τη σκληρότητα των γονέων τους. Τα παιδιά αυτά οδηγούνται στις κλοπές και στην κακοποίηση.
Ανθυγιεινές Συγκρίσεις. Όπως για παράδειγμα ‘’Γιατί δεν είσαι σαν τον αδελφό σου, τον ξάδελφο σου ή σαν τα άλλα παιδιά;’’,’’Tα άλλα παιδιά είναι καλύτερα από εσένα’’. Αυτές οι ανθυγιεινές και παράλογες συγκρίσεις μειώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού και το κάνει να πιστεύει ότι ποτέ δεν θα είναι αρκετό, όσο και αν προσπαθήσει. Επίσης το να συγκρίνει τα αδέλφια ένα γονέας δημιουργεί ζήλεια του ενός με το άλλο. Δημιουργεί μια ανθυγιεινή σχέση μεταξύ τους και μνησικακία.
Λεκτική κακοποίηση ή δηλώσεις. Για παράδειγμα ‘’Είσαι ανόητος’’, ‘’Είσαι χαμένος’’, ‘’Ποτέ δε θα τα καταφέρεις’’. Τέτοιες εκφράσεις καταστρέφουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Είναι απαραίτητο για ένα γονέα να ενθαρρύνει το παιδί του και να κάνει το παιδί του να πιστεύει στον εαυτό του.
Απειλές Εγκατάλειψης. Όπως για παράδειγμα, ‘’Θα σε αφήσω’’, ‘’Θα σε βάλω στο πλάι’’, ‘’θα ξυπνήσεις και δε θα με βρεις’’, ‘’Απλά θα εξαφανιστώ’’. Αυτές οι απειλές προκαλούν στο παιδί θέματα εγκατάλειψης, αισθάνονται ότι οι άνθρωποι που αγαπούν, θα τα εγκαταλείψουν, εξαιτίας αυτού που είναι. Όταν ένα παιδί μεγαλώσει με αυτή την πίστη, που υποσυνείδητα αναπτύχθηκε στο μυαλό του, δε θα μπορεί να χτίσει στο μέλλον σχέσεις εμπιστοσύνης. Θα πιστεύει από φόβο ότι θα τον/την εγκαταλείψουν.
Αδειες Υποσχέσεις. Παραδείγματος χάριν ‘’Εάν κάνεις αυτό θα σου αγοράσω εκείνο’’, ‘’Θα σε πάω εκεί την επόμενη φορά’’, αλλά δεν το κάνουν. Όταν οι γονείς κάνουν υποσχέσεις ,που δεν μπορούν να τηρήσουν, ‘σπάνε’ την εμπιστοσύνη του παιδιού τους. Κάνουν το παιδί να αισθάνεται προδομένο. Όταν ο γονέας δεν τηρεί την υπόσχεση του, είναι ένας υπέροχος τρόπος να διδάξει το παιδί του πώς να μην εμπιστεύεται άλλους στη ζωή.

Συμπερασματικά θα πω ότι αν και οι λέξεις δεν είναι σωματικά επιβλαβείς, είναι όμως ιδιαίτερα επιβλαβείς στην ψυχολογική και συναισθηματική υγεία του παιδιού σας. Σας εφιστώ λοιπόν την προσοχή στα λόγια που λέτε στα παιδιά σας. Σας προκαλώ, αν θυμώσετε και είσθε έτοιμοι να πείτε κάποια λέξη που πονά, μην πείτε τίποτα. Βρείτε κάποιον άλλον τρόπο να εκτονωθείτε. Πάντως όχι λεκτικά ή σωματικά πάνω στο παιδί σας.

Αλεξάνδρα Ευκαρπίδου, Life and Parenting Coach

Πηγή Psych2Go.net

Ψυχολογία

Πόσο βοηθάει η θετικότητα την αλλαγή;

Η αλήθεια είναι πως έχουμε συνδέσει τον πόνο με την αλλαγή. Έχουμε συνηθίσει οι πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής μας να παίρνουμε μετά από τα μεγαλύτερα πλήγματα. Και έτσι όταν δεν πονάμε, δεν αποφασίζουμε να δράσουμε. Είμαι εδώ όμως για να σου πω πως αυτό δεν είναι νομοτέλεια. Σίγουρα τα παθήματα γίνονται… πολύτιμα μαθήματα, αλλά πολλές φορές η αλλαγή το μόνο που χρειάζεται για να ενισχυθεί είναι θετική ενέργεια και διάθεση για δημιουργία!

Πώς μπορεί, λοιπόν, να γίνει η διαδικασία της ανόδου μας ευχάριστη και ποιο είναι τελικά το ισχυρότερο κίνητρο εξέλιξης;

Ακόμα και το μεγαλύτερο λάθος μάς έχει πάει ένα βήμα πιο πέρα από το μηδέν, μας έχει δώσει μια μοναδική ευκαιρία να χτίσουμε, να δημιουργήσουμε πάνω στη σοφία που μας έδωσε, γι’ αυτό δεν είναι απαραίτητο μετά από κάθε πάθημα να γυρνάμε πάλι στην… αφετηρία.

Μάθαμε από τους δικούς μας πως μόνο μέσα από τον πόνο και τις αρνητικές καταστάσεις βγαίνουμε πιο δυνατοί. Δεν χρειάζεται όμως πάντα πόνος για να ανθίσει κάτι καλό. Όπως και στην ανοιξιάτικη φύση, η ανάταση, η άνοδος, η αγάπη δεν έχουν ανάγκη το δράμα. Δεν το απαιτούν, δεν το έχουν ως προϋπόθεση. Απλά συμβαίνουν ως φυσική εξέλιξη σε αυτό το ανώτερο φως που έχουμε μέσα μας.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να λάβουμε θετικά κίνητρα ενίσχυσης για να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας με τον πιο δημιουργικό τρόπο! Υπάρχει, λοιπόν, και άλλος τρόπος να μάθουμε. Ένας τρόπος μακριά από το δράμα και πολύ κοντά στη δημιουργία και την αναγέννηση.

Ας αφήσουμε, λοιπόν, λίγο στην άκρη τη βουτηγμένη στα μελοδράματα ζωή μας και ας δούμε την εξέλιξη διαφορετικά. Μέσα από το να γίνουμε πρεσβευτές της χαράς, της δημιουργικότητας, της ανωτερότητας. Γιατί το χαμόγελο είναι τις περισσότερες φορές το πιο ισχυρό κίνητρο και η πιο δυνατή έμπνευση για να πάμε παρακάτω.

Πάρε την ευκαιρία για μια δωρεάν life coaching συνεδρία με τον Νικόλα, για να δοκιμάσεις χωρίς καμία περαιτέρω δέσμευση πόσο αποτελεσματικό είναι το life coaching!

Νικόλας Ουρανός, PCC

Professional Certified Life & Relationship Coach by International Coaching Federation

Βραβευμένος συγγραφέας παγκόσμιου bestseller Αγάπη Τώρα, Ευ Ζην Τώρα και Ξαφνικά Τώρα, Ομιλητής

Ψυχολογία

Ελπίδα και Προσδοκία πόσο βοηθούν την ψυχολογία μας

Ελπίδα και Προσδοκία δύο λέξεις που για πολλούς ανθρώπους είναι ταυτόσημες. Ωστόσο τα συναισθήματα που η καθεμιά προκαλεί είναι τελείως διαφορετικά. Προσδοκία είναι η αναμονή μιας πιθανής μελλοντικής έκβασης η οποία ταυτόχρονα επενδύεται είτε με συναισθήματα φόβου είτε ελπίδας. Έχει ένα έτοιμο σενάριο που στηρίζεται στις πεποιθήσεις και τις εμπειρίες μας.

Όταν η προσδοκία εμπεριέχει την ελπίδα για επιτυχία, τότε μπορούμε να δράσουμε πιο αποτελεσματικά να βελτιώσουμε την επίδοσή μας και η στάση μας αυτή να έχει θετικό πρόσημο. Αντιθέτως, όταν υπάρχει φόβος αποτυχίας, τότε μπορεί να οδηγηθούμε σε λαθεμένες ή ακραίες επιλογές και η προσδοκία να πάρει αρνητικό πρόσημο. Η συμπεριφορά μας επηρεάζεται ανάλογα με την αυτοεκτίμηση μας και τις προσδοκίες των ‘’σημαντικών άλλων’’ ατόμων. Οι προσδοκίες ενός θετικού περιβάλλοντος μας ασκούν ευεργετική επίδραση όσον αφορά στην τροποποίηση της συμπεριφοράς μας.

Το πρόβλημα της προσδοκίας προκύπτει όταν περιμένουμε κάτι να συμβεί χωρίς να στηρίζουμε κάπου αυτή την προσδοκία. Εάν πιστεύω ότι από μόνες τους οι προσδοκίες μου θα μου φέρουν αυτό που θέλω, χρησιμοποιώ τη «μαγική σκέψη» και υποβάλλω τον εαυτό μου σε απογοήτευση. Πολλοί από μας έχουμε προσδοκίες που αφορούν σε άλλους ανθρώπους και εσφαλμένα πιστεύουμε ότι οι άλλοι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν με τον τρόπο που εμείς θέλουμε.

Ελπίδα είναι η πίστη που έχει κάποιος ότι διαθέτει τόσο τη θέληση όσο και τον τρόπο ή τις συνθήκες ώστε να πετύχει τους στόχους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Η ελπίδα είναι απαραίτητη στον άνθρωπο και αποτελεί κίνητρο για να αναλάβει δράση και να αντέξει τις αντιξοότητες της ζωής. Η ελπίδα χτίζει όνειρα αλλά δεν γραπώνεται άκαμπτα από αυτά. Ενθαρρύνει τις αποφάσεις μας και δίνει σκοπό και νόημα στη ζωή μας.

Η πορεία προς την ελπίδα είναι διαφορετική για κάθε άνθρωπο. Αυτό που εμπνέει ελπίδα σε ένα άτομο μπορεί να μην λειτουργεί για κάποιον άλλον. Ωστόσο, παρατηρώντας τον τρόπο που οι άλλοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις εμπειρίες τους και διαχειρίζονται τη ζωή τους μπορεί να μας εμπνεύσει και να μας βοηθήσει στο να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη διαχείριση της δικής μας ζωής. Η αίσθηση σκοπού και νοήματος στη ζωή, οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις, ένα σύνολο πεποιθήσεων σχετικά με το δίκαιο και το άδικο, η ικανότητα να ονειρεύεται κανείς, η πίστη και η ελπίδα να κάνει σχέδια κάποιος για τη ζωή του φαίνεται να ενισχύουν την ανθεκτικότητα ενός ατόμου .

Όσο περισσότερο είμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας και έχουμε επίγνωση των δυνατοτήτων των αξιών και των συναισθημάτων μας καθώς επίσης και της πραγματικότητας που μας περιβάλλει τόσο περισσότερο νιώθουμε ασφαλής στηριζόμαστε σε αυτόν και απαλλασσόμαστε από ψυχοφθόρες προσδοκίες που μας πληγώνουν και μας εξαντλούν ψυχικά.

Οι προσδοκίες εμπεριέχουν ένα έτοιμο σενάριο και κάποιες φορές λειτουργούν περιοριστικά για τις κινήσεις τις επιλογές και τις αποφάσεις μας. Η ελπίδα εμπεριέχει ελευθερία πηγαίνει παράλληλα με τα γεγονότα αφήνει περιθώρια για εναλλακτικές λύσεις. Η ελπίδα ονειρεύεται χωρίς να κάνει το όνειρο αυτοσκοπό. Δίνει νόημα στη ζωή μας και δυνατότητα να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή.

Νάνσυ Πιλωνά

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Εκπαίδευσης και Σταδιοδρομίας

Ψυχολογία

Το δικαίωμα στη δική μας… Ανάσταση!

Πολλές φορές στη ζωή μας δεν δεχόμαστε εύκολα πως μπορούμε να… αναστηθούμε συναισθηματικά χωρίς να είναι απαραίτητο πρώτα να «σταυρωθούμε» ή να «σταυρώσουμε» άλλους. Συμπεριφερόμαστε σαν ζωντανοί νεκροί, χάνοντας τον εαυτό μας μέσα στην τοξικότητα και υποκύπτοντας σε χαμηλές ενεργειακές δονήσεις που μας βάλλουν από παντού.

Οι τοξικές σχέσεις, άλλωστε, είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων.

Η αγάπη είναι δράση, είναι ενεργητικότητα με πίστη και πάθος. Είμαστε μικροί θαυματοποιοί, ο καθένας ξεχωριστά από εμάς. Απλά ξεχνάμε πόσο σημαντικοί έχουμε υπάρξει, πόσα μικρά ή μεγάλα έχουμε καταφέρει και υποτιμάμε όλη τη δύναμη που κρατάμε φυλακισμένη μέσα μας.

Όλοι έχουμε έναν προορισμό, μια ανώτερη αποστολή από τα βασικά και τα αναμενόμενα.

Πολλές φορές θα πέσουμε, σίγουρα. Αλλά εξίσου πολλές χρειάζεται και να σηκωθούμε.

Ακόμα και η ασχημότερη εμπειρία, είναι ευκαιρία επανεκκίνησης και… ανάστασης από τον συναισθηματικό και ψυχικό μου θάνατο. Αποκαλύπτει τα πιο πολύτιμα μαθήματα όπως: