Οικογένεια

Λέξεις που οι γονείς δεν πρέπει να λένε στα παιδιά τους

Aγαπητοί μου γονείς,

Έχετε ίσως περάσει για πρώτη φορά τόσο πολύ καιρό μαζί με τα παιδιά σας αυτή την περίοδο. Θα περάσετε μαζί τους και όλο το καλοκαίρι.

Τι καταπληκτική ευκαιρία για σας, να επιδράσετε θετικά και ευεργετικά επάνω στην διαμόρφωση του χαρακτήρα τους και το μέγεθος της αυτοεκτίμησης τους.Το γνωρίζετε ότι αφήνετε ένα αποτύπωμα στη ζωή και την ψυχή τους. Πόσο λοιπόν προσεκτικοί χρειάζεται να είσθε.

Τα παιδιά πάντοτε περιμένουν από τους γονείς τους την αγάπη και τη φροντίδα. Κάποιοι όμως γονείς δυστυχώς δεν τα προσφέρουν αυτά. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι τοξικοί γονείς. Τέτοιου είδους γονείς κακοποιούν συναισθηματικά και ψυχολογικά τα παιδιά τους και αφήνουν σημάδια και αναμνήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα ή για όλη τους τη ζωή.

Οι τοξικοί γονείς συνήθως λένε τα εξής τοξικά και καταστροφικά λόγια στα παιδιά τους, που χρειάζεται και να γνωρίζετε και να αποφεύγετε με κάθε θυσία.

Προσβλητικά λόγια προς τα παιδιά τους. Για παράδειγμα ‘’Είσαι πολύ άσχημος’’, ‘’Είσαι πολύ χονδρός’’, ‘’Είσαι πολύ κοντός’’, ‘’Είσαι πολύ αδύνατος’’, ‘’Εχεις άγρια μαλλιά’’. Κρίνουν τα παιδιά τους από τη φυσική τους εμφάνιση, την οποία δεν εγκρίνουν. Ετσι τους αυξάνουν την ανασφάλεια και τα κάνουν στο να ανησυχούν για την εμφάνιση τους. Αυτό οδηγεί σε σοβαρά δυσλειτουργίες όπως την νευρική ανορεξία. Αντί λοιπόν αυτοί οι γονείς να διδάσκουν τα παιδιά τους πώς να αγαπούν το σώμα τους, όπως και αν φαίνονται εξωτερικά.
Προκλητικές ερωτήσεις για δράσεις. Για παράδειγμα ‘’Γιατί φέρεσαι τόσο παράξενα;’’, ‘’Γιατί περπατάς με αυτόν τον τρόπο;’’, ή ‘’Γιατί τρως ή κινείσαι ε αυτόν τον τρόπο;’’. Tα παιδιά πιστεύουν όσα λένε οι γονείς τους και αρχίζουν να πιστεύουν ότι κάτι λάθος τρέχει με αυτά. Αυτό τα κάνει να μη θέλουν να βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους, ακόμα και όταν ενηλικιωθούν. Τα παγιδεύει μέσα σε μια δυσφορία και ένα φόβο ότι οι άλλοι θα γελάσουν μαζί τους και θα προσέξουν τα ελαττώματα που οι τοξικοί γονείς τους προσέδωσαν.
Eγωϊστικές ευχές. Θα παραθέσω τις πιο συνήθεις και πιο τραγικές. ‘’Θα ευχόμουν να μην είχες γεννηθεί ‘’, ‘’Θα ευχόμουν να σε είχα κάνει έκτρωση’’, ‘’Μετανιώνω που σε έχω’’, ‘’Θα ευχόμουν να ήσουν ένα άλλο παιδί’’. Λέγοντας τέτοιες απεχθείς ευχές οι γονείς στο παιδί τους, το κάνουν να αισθάνεται ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει πάνω σε αυτή τη γη, δεν αξίζει που είναι ζωντανό. Αυτό το παιδί θα βλάψει τον εαυτό του και την κοινωνία. Χάνει την αίσθηση της αληθινής του ταυτότητας και πέφτει σε κατάθλιψη. Οι γονείς θα έπρεπε να κάνουν τα παιδιά τους να αισθάνονται ότι αγαπιούνται και ότι έχουν ανεκτίμητη αξία.
Κάνουν το παιδί να αισθάνεται βάρος. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν είναι οι εξής: ‘’Μου κοστίζεις πολλά λεφτά’’ , ‘’Μου είναι πολύ δύσκολο να σε φροντίζω’’, ‘’Το να σε έχω με εξουθενώνει’’. Εάν ένας γονέας λέει αυτό σε ένα παιδί, το παιδί αισθάνεται βάρος. Αυτό τους κοστίζει ασυνείδητα να κρύβουν τα συναισθήματά και τις ανάγκες τους και τα προβλήματά τους, μόνο και μόνο για να αποφύγουν τη σκληρότητα των γονέων τους. Τα παιδιά αυτά οδηγούνται στις κλοπές και στην κακοποίηση.
Ανθυγιεινές Συγκρίσεις. Όπως για παράδειγμα ‘’Γιατί δεν είσαι σαν τον αδελφό σου, τον ξάδελφο σου ή σαν τα άλλα παιδιά;’’,’’Tα άλλα παιδιά είναι καλύτερα από εσένα’’. Αυτές οι ανθυγιεινές και παράλογες συγκρίσεις μειώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού και το κάνει να πιστεύει ότι ποτέ δεν θα είναι αρκετό, όσο και αν προσπαθήσει. Επίσης το να συγκρίνει τα αδέλφια ένα γονέας δημιουργεί ζήλεια του ενός με το άλλο. Δημιουργεί μια ανθυγιεινή σχέση μεταξύ τους και μνησικακία.
Λεκτική κακοποίηση ή δηλώσεις. Για παράδειγμα ‘’Είσαι ανόητος’’, ‘’Είσαι χαμένος’’, ‘’Ποτέ δε θα τα καταφέρεις’’. Τέτοιες εκφράσεις καταστρέφουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Είναι απαραίτητο για ένα γονέα να ενθαρρύνει το παιδί του και να κάνει το παιδί του να πιστεύει στον εαυτό του.
Απειλές Εγκατάλειψης. Όπως για παράδειγμα, ‘’Θα σε αφήσω’’, ‘’Θα σε βάλω στο πλάι’’, ‘’θα ξυπνήσεις και δε θα με βρεις’’, ‘’Απλά θα εξαφανιστώ’’. Αυτές οι απειλές προκαλούν στο παιδί θέματα εγκατάλειψης, αισθάνονται ότι οι άνθρωποι που αγαπούν, θα τα εγκαταλείψουν, εξαιτίας αυτού που είναι. Όταν ένα παιδί μεγαλώσει με αυτή την πίστη, που υποσυνείδητα αναπτύχθηκε στο μυαλό του, δε θα μπορεί να χτίσει στο μέλλον σχέσεις εμπιστοσύνης. Θα πιστεύει από φόβο ότι θα τον/την εγκαταλείψουν.
Αδειες Υποσχέσεις. Παραδείγματος χάριν ‘’Εάν κάνεις αυτό θα σου αγοράσω εκείνο’’, ‘’Θα σε πάω εκεί την επόμενη φορά’’, αλλά δεν το κάνουν. Όταν οι γονείς κάνουν υποσχέσεις ,που δεν μπορούν να τηρήσουν, ‘σπάνε’ την εμπιστοσύνη του παιδιού τους. Κάνουν το παιδί να αισθάνεται προδομένο. Όταν ο γονέας δεν τηρεί την υπόσχεση του, είναι ένας υπέροχος τρόπος να διδάξει το παιδί του πώς να μην εμπιστεύεται άλλους στη ζωή.

Συμπερασματικά θα πω ότι αν και οι λέξεις δεν είναι σωματικά επιβλαβείς, είναι όμως ιδιαίτερα επιβλαβείς στην ψυχολογική και συναισθηματική υγεία του παιδιού σας. Σας εφιστώ λοιπόν την προσοχή στα λόγια που λέτε στα παιδιά σας. Σας προκαλώ, αν θυμώσετε και είσθε έτοιμοι να πείτε κάποια λέξη που πονά, μην πείτε τίποτα. Βρείτε κάποιον άλλον τρόπο να εκτονωθείτε. Πάντως όχι λεκτικά ή σωματικά πάνω στο παιδί σας.

Αλεξάνδρα Ευκαρπίδου, Life and Parenting Coach

Πηγή Psych2Go.net

Ψυχολογία

Η τοξική σχέση με τον εαυτό μας

«Είσαι τοξικός/η», «δεν με ακούς», «θέλεις πάντοτε να πρωταγωνιστείς εις βάρος μου»…

Εκφράσεις που χρησιμοποιούμε όταν υπάρχει στην ζωή μας μία σχέση που νιώθουμε ότι έχει στοιχεία τοξικότητας.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η σημαντικότερη σχέση που έχουμε στη ζωή μας, αυτή με τον ίδιο μας τον εαυτό, είναι πλημμυρισμένη από στοιχεία τοξικότητας;

Έχεις «συλλάβει» ποτέ τον εαυτό σου να σκέφτεται… «δεν θα τα καταφέρω» ή «μου αξίζει αυτό που περνώ» ή ακόμη «είμαι απαράδεκτη/ος που θυμώνω»;

Η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας είναι η μόνη διαχρονική και ταυτόχρονα παραμελημένη σχέση. Ξυπνούμε παρέα, βιώνουμε την κάθε στιγμή της ζωής μας παρέα, είμαστε οι «σίγουροι» συνοδοιπόροι στο ταξίδι της ζωής και παρόλα αυτά την παραμελούμε…

Πόσο τοξικοί, αλήθεια, μπορούμε να γίνουμε με εμάς κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας; Και πως περιμένουμε να βιώσουμε μία υγιή σχέση με κάποιο άλλο άνθρωπο αν εμείς οι ίδιοι έχουμε χρωματίσει με τοξικότητα την ίδια μας την φύση;

Όταν εμείς οι ίδιοι «φρενάρουμε» την εξέλιξή μας θεωρώντας ότι δεν είμαστε αρκετοί;

Όταν ξεχνούμε την μοναδικότητά μας και αντιγράφουμε;

Όταν συγκρίνουμε καθημερινά τον εαυτό μας με κάποιον άλλο και βιώνουμε την ανεπάρκεια;

Ας επικεντρωθούμε σε εμάς και ας δούμε 5 τρόπους που μπορούμε να αποκτήσουμε υγιή σχέση με τον εαυτό μας προκειμένου να νιώθουμε ισορροπία, να βλέπουμε τον εαυτό μας σαν ένα «μοναδικό έργο τέχνης» και να εκπέμπουμε την γοητεία που μας αντιπροσωπεύει:

Ξυπνάμε κάθε πρωί εστιάζοντας σε όλα αυτά που καταφέραμε να έχουμε και να είμαστε.

Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στον ίδιο μας τον εαυτό που μας έφερε ως εδώ!

Νιώθουμε απεριόριστη ευγνωμοσύνη για την ικανότητα αναπνοής.

Νιώθουμε ευλογημένοι που ξυπνήσαμε και αναπνέουμε. Δεν είναι δεδομένο!

Ακούμε την εσωτερική μας φωνή (κάποιοι το αποκαλούν διαίσθηση) εμπιστευόμενοι την κρίση μας.

Για οποιαδήποτε σκέψη, άποψη παράγεται ένα συναίσθημα το οποίο δημιουργεί μία σωματική αίσθηση. Το ακούμε και το εμπιστευόμαστε. Μόνο εμείς γνωρίζουμε τι είναι καλό για εμάς!

Ζητούμε βοήθεια όταν κάτι δεν λειτουργεί.

Δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Η ζωή μπορεί να αποκτήσει φως!

Ενισχύουμε τα χαρίσματα και τα ταλέντα μας πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο καθένας μπορεί να συμβάλει στην ανθρωπότητα με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Κανείς άλλος δεν μπορεί να προσφέρει αυτό που εσύ μπορείς με τον δικό σου μοναδικό τρόπο.

Μία λέξη, ένα νεύμα, μία κίνηση συμπόνοιας προς κάποιο συνάνθρωπο μπορεί να κάνει την διαφορά για την δική του στιγμή/ημέρα.

Το πρώτο βήμα είναι η αναγνώριση και η αποδοχή. Η αναγνώριση και η αποδοχή του πόσα βέλη τοξικότητας ρίχνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό κάθε στιγμή.

Το δεύτερο βήμα είναι η απόφαση για αποτοξίνωση.

Και το τρίτο βήμα είναι η απόλαυση μίας νέας καθημερινότητας. Μίας καθημερινότητας βασισμένη στην ευγνωμοσύνη, την δημιουργικότητα και έκφραση της μοναδικής μας φύσης!!!

Πέγκυ Μουζάκη – Mind Architect

Τηλ: +30 6936904955

Web: www.peggymouzaki.com

Email: [email protected]

Ψυχολογία

Τα 7 σημάδια μίας τοξικής σχέσης και ο τρόπος αντιμετώπισης της

Η λέξη «τοξικός» , σύμφωνα με το λεξικό, σημαίνει δηλητηριασμένος ή διαποτισμένος με δηλητήριο και προέρχεται από το λατινικό «toxicum» το οποίο αναφέρεται ως το φονικό δηλητήριο που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες για να αλείφουν τις αιχμές των βελών τους.

Την σημερινή εποχή γίνεται συχνή αναφορά στις τοξικές σχέσεις, στους τοξικούς ανθρώπους και τις τοξικές συμπεριφορές υπονοώντας την ψυχική, πνευματική ή σωματική φθορά που μπορεί να υποστεί κάποιος που βιώνει μία τέτοια κατάσταση.

Λαμβάνοντας τα «βέλη» μίας τοξικής σχέσης δηλητηριάζεται η προσωπικότητά σου, το ανοσοποιητικό σου σύστημα και η ψυχική σου ισορροπία.

Ποια είναι τα 7 σημάδια ένδειξη μίας τοξικής σχέσης;

Είναι χειριστικός

Ποτέ δεν φταίει ο χειριστικός άνθρωπος. Είναι αυτός που αποδεικνύει πάντα με την διαστρεβλωμένη του σκέψη ότι το φταίξιμο είναι του άλλου ανθρώπου.

Μάλιστα η ανάπτυξη επιχειρημάτων συνήθως είναι τόσο ακλόνητη που πείθει.

Έχει πάντα δίκιο

Η άποψη του και η γνώμη του είναι πάντα σωστή. Συνηθίζει να επικαλείται εμπειρίες (πολλές φορές φανταστικές) οι οποίες αποδεικνύουν την ορθότητα της σκέψης του.

Ελέγχει όλες σου τις κινήσεις

Η ατομικότητα στις τοξικές σχέσεις είναι ανύπαρκτη. Οφείλεις να δίνεις αναφορά για το που βρίσκεσαι και τι κάνεις.

Επεμβαίνει σε κάθε σου δραστηριότητα

Με την πεποίθηση ότι μόνο εκείνος γνωρίζει τον σωστό τρόπο για το οτιδήποτε, είτε αυτό είναι η αγορά ενός κατάλληλου σπιτιού, είτε είναι η αγορά ενός κατάλληλου φορέματος, οφείλεις πάντα να ακούς και να αποδέχεσαι την άποψή του.

Συμπεριφέρεται σαν θύμα

Σε οποιαδήποτε διαφωνία ή σύγκρουση εκείνος παίρνει πάντα τον ρόλο του θύματος κατηγορώντας εσένα ως υπεύθυνο/η για την κατάσταση.

Δικαιολογεί την κάθε του συμπεριφορά

Έχει την τάση να σε μειώνει ή να σε υποβιβάζει προκειμένου να εμφανίζεται πάντα ο σωστός.

Σε απομονώνει από φίλους και οικογένεια

Νιώθοντας έντονα την ανάγκη να ασκεί πλήρη επιρροή πάνω σου σε απομονώνει από το περιβάλλον σου με εξαιρετικά έξυπνο τρόπο.

Πως αντιμετωπίζουμε την σχέση με έναν τοξικό άνθρωπο;

Η συναισθηματική μας κατάσταση στην απαρχή μίας σχέσης είναι αυτό που καθορίζει και τον χαρακτήρα της και την διάρκειά της.

Πως νιώθουμε όταν μπαίνουμε σε μία καινούργια σχέση;

Νιώθουμε πλήρης;
Έχουμε αυτοπεποίθηση;
Γνωρίζουμε τον εαυτό μας;

Αυτοί είναι κάποιοι από τους παράγοντες που μας ενθαρρύνουν στο να θέτουμε όρια πρώτα στον εαυτό μας και μετά στην σχέση μας. Αυτοί καθορίζουν το μέχρι που μπορούμε να υπερβούμε τα όριά μας και για ποιο λόγο ΜΑΣ.

Νιώθοντας πλήρης σαν προσωπικότητα δεν έχουμε ανάγκη την αποδοχή και μπορούμε να εκφράζουμε την γνώμη μας χωρίς δεύτερες σκέψεις και ανησυχία για το αποτέλεσμα.

Γνωρίζοντας τον εαυτό μας εντοπίζουμε έγκαιρα στοιχεία και συμπεριφορές που δεν μας ωφελούν και δεν προάγουν την ζωή μας.

Μετά τον εντοπισμό όταν έχουμε αυτοπεποίθηση αποχωρούμε έγκαιρα χωρίς να υποβάλουμε τον εαυτό μας σε δοκιμασία προκειμένου να καλύψουμε την μοναξιά μας.

Το να περιμένεις καρτερικά να αλλάξει είναι ουτοπία καθώς ο ίδιος ο άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται το θέμα που αντιμετωπίζει.

Πέγκυ Μουζάκη
Mind Architect

Ψυχολογία

Ηγεσία και συναισθηματική νοημοσύνη.

Μια εταιρία, ένας οργανισμός, μια επιχείρηση αποτελούνται από ανθρώπους και αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν συναισθήματα, συναισθήματα θετικά ή αρνητικά. Συναισθήματα που οδηγούν σε συμπεριφορές.

Συναισθήματα που εκφράζονται με έναν τρόπο που ίσως δημιουργήσει πρόβλημα ή που δεν εκφράζονται και υποβόσκουν, κινώντας συμπεριφορές που οδηγούν σε κακή συνεργασία.

Δεν είναι δυνατόν να φανταστούμε ότι στον χώρο εργασίας λείπει το συναίσθημα. Μάλιστα τα συναισθήματα είναι υπεύθυνα για την απόδοση και αποτελεσματικότητα των εργαζομένων.

Τα συναισθήματα βοηθούν τον ηγέτη να καθοδηγήσει με επιτυχία την ομάδα του ή όχι, να διαχειριστεί το άγχος αποτελεσματικά ή όχι, να συνεργαστεί ή να μη συνεργαστεί με άλλους .

Τι είναι συναισθηματική νοημοσύνη;

Είναι η λεγόμενη συναισθηματική νοημοσύνη και χαρακτηρίζει τους με υψηλές αποδόσεις εργαζόμενους. Τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, οι οποίοι μπορεί να έχουν ακόμη και περισσότερες γνώσεις. Είναι ο δείκτης E.Q. που είναι πιο σημαντικός ακόμη και από τον δείκτη I.Q. στον εργασιακό χώρο!

Ως συναισθηματική νοημοσύνη ορίζεται η ικανότητα να αναγνωρίζει κάποιος και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα δικά του συναισθήματα αλλά και να αναγνωρίζει, κατανοεί και να ανταποκρίνεται στα συναισθήματα των άλλων.

Τέσσερις (4) πυλώνες στηρίζουν τη συναισθηματική νοημοσύνη, 4 ικανότητες είναι απαραίτητες: αυτογνωσία, αυτοδιαχείριση, ενσυναίσθηση, διαχείριση σχέσεων.

Έρευνα δείχνει ότι η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας απόδοσης. Γι αυτό και πλέον εκτιμάται περισσότερο στον εργαζόμενο το E.Q. έναντι του I.Q. Διότι όποιος έχει υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη είναι πιο πιθανό να παραμείνει ήρεμος υπό πίεση, να επιλύσει αποτελεσματικά τις συγκρούσεις, να ανταποκριθεί στις εργασιακές σχέσεις αποτελεσματικά, λειτουργώντας με ενσυναίσθηση.

Ένας ηγέτης επικοινωνώντας με ενσυναίσθηση μπορεί να υποστηρίξει καλύτερα την ομάδα του, βελτιώνοντας παράλληλα την ατομική του απόδοση.

Η παγκόσμια εταιρία ανάπτυξης ηγεσίας DDI κατατάσσει την ενσυναίσθηση νούμερο ένα ηγετική ικανότητα, αναφέροντας ότι οι ηγέτες που κατέχουν ενσυναίσθηση αποδίδουν 40% υψηλότερα στην καθοδήγηση, τη δέσμευση άλλων για έργο, τη λήψη αποφάσεων.

Γιατί είναι καλό ένας ηγέτης να έχει υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη;

Η ικανότητα σε έναν ηγέτη να διαχειρίζεται τον εαυτό του μέσω της αυτογνωσίας και της αυτοδιαχείρισης, είναι απαραίτητη για να μπορεί να οδηγεί την ομάδα του. Είναι απαραίτητη για να έχει ορθή κρίση, για τη λήψη σωστών αποφάσεων, απαραίτητη για τη διαχείριση συγκρούσεων, για μεγαλύτερη απόδοση στο έργο του.

Είναι απαραίτητη για να μπορεί να έχει προσαρμοστικότητα. Να μπορεί να προχωρά υπό αντίξοες ή απαιτητικές συνθήκες, να μπορεί να επιλέγει κατάλληλους και βιώσιμους τρόπους αντίδρασης.

Να μπορεί να αναλαμβάνει ευθύνες και να αναθέτει σωστά τις αρμοδιότητες.

Να μπορεί (μαζί με την ομάδα του) να βάζει στόχους και να επιτυγχάνει. Να μπορεί να διαχειρίζεται την αποτυχία.

Να μπορεί να αποδέχεται το διαφορετικό και να το αξιοποιεί.

Να δημιουργεί και να διατηρεί ικανοποιητικές σχέσεις.

Να επικοινωνεί αποτελεσματικά αυτό που θέλει χωρίς επιβαρυντικά συναισθήματα, όπως θυμό.

Πώς μπορεί ο ηγέτης να αυξήσει τη συναισθηματική του νοημοσύνη;

Κάποιοι τρόποι για να καλλιεργήσει ο ηγέτης συναισθηματική νοημοσύνη είναι οι εξής:

Είσαι ηγέτης;

α) Ανάπτυξε ενσυνειδητότητα. Τo mindfulness είναι ο καλύτερος τρόπος να εξασκηθείς στην ενσυνειδητότητα. Αυξάνοντας την επίγνωση σου μπορείς να πάρεις τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις.

Εξασκήσου σε σωστές αναπνοές και παρατήρηση χωρίς κριτική.

Η ενσυνειδητότητα είναι απαραίτητο «εργαλείο» για την ανάπτυξη ηγετικών ιδιοτήτων. Μία από αυτές είναι η μετα-γνωσία, η ικανότητα να παρακολουθείς τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου. Αυτό είναι κλειδί για την ανάπτυξη της αυτογνωσίας σου.

Και η αυτογνωσία βοηθάει, εκτός πολλών άλλων, να επικοινωνείς και να συνεργάζεσαι καλύτερα με τους άλλους

β) Εξάσκηση ενσυναίσθησης.

– Φαντάσου ότι το «πρόβλημα» που έχει ο/η συνάδελφος σου, το έχεις εσύ. Πώς θα ήθελες να σε αντιμετωπίσει αυτός/ή;

– Διαφώνησε χωρίς να έρθεις σε αντιπαράθεση.

– Παρατήρησε την ενσυναίσθηση στους άλλους. Πώς τη βιώνουν; Πώς την εκφράζουν;

– Γίνε ενεργός ακροατής. Άκου χωρίς να διακόπτεις, καθρεφτίζοντας το συναίσθημα του συνομιλητή σου, με κατανόηση.

– Κάνε κάποια εθελοντική εργασία.

-«Μπες στα παπούτσια» του άλλου, μπες για λίγο στη θέση του χωρίς απαραίτητα να συμφωνείς.

γ) Βάλε στόχους. Μικρούς και μεγάλους. Βήμα-βήμα προσπάθησε να τους εκπληρώσεις σε συνεργασία με την ομάδα σου.

δ) Διαχειρίσου το συναίσθημα που σου δημιουργεί εμπόδιο. Αναγνώρισε το. Ποιο είναι; Θυμός ίσως;

ε) Συνδέσου με την ομάδα σου.

Δείξε νοιάξιμο για τους υπαλλήλους. Με αυτόν τον τρόπο θα χτίσεις και εμπιστοσύνη.

Στις μέρες μας τα λεγόμενα soft skills έχουν πάρει κατά πολύ το προβάδισμα από τα hard skills στον εργασιακό χώρο. Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι το κυριότερο και πιο σημαντικό soft skill.

Τα καλά νέα, που μας φέρνει η νευροεπιστήμη, είναι ότι μπορούμε να την καλλιεργήσουμε, να την αναπτύξουμε σε οποιαδήποτε ηλικία.

Αξίζει να προσπαθήσουμε!