Το studio LILA architect + designer με έδρα την Αθήνα, ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1999 από την  Λίλα Αθανασοπούλου, Aρχιτέκτονα Mηχανικό ΕΜΠ (NTUA). Ασχολείται με τον σχεδιασμό + την κατασκευή ιδιωτικών έργων, ενώ δραστηριοποιείται + πειραματίζεται σ’ ένα ευρύ πεδίο κλίμακας που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:  ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία + καταστήματα, αλλά και σχεδιασμό αντικειμένου. Έχει λάβει μέρος σε πανελλήνιες εκθέσεις αρχιτεκτονικής + design και άρθρα έχουν παρουσιαστεί περιστασιακά σε ελληνικές εκδόσεις.

Η σειρά Art Objects_LILA ξεκίνησε έχοντας σαν αφορμή την δυσκολία της αρχιτέκτονος να βρει αντικείμενα που να εναρμονίζονται με την αισθητική + την φιλοσοφία των χώρων που σχεδιάζει. Όχι ακριβώς χρηστικά, όχι εντελώς διακοσμητικά. Αντικείμενα που συμβάλλουν υποσυνείδητα στην αισθητική του χώρου, που ενεργοποιούν την σκέψη + που η οντότητά τους προσδιορίζεται από τα ίδια αλλά + από τον χρήστη. Επιθυμία της δημιουργού ήταν να κρύβουν μία ιστορία + πάνω σε αυτήν να πατά ο καθένας + να την εξελίσσει. Να βιώνει κανείς την καθημερινότητά του με αυτά + όχι να αποτελούν μια στείρα διακοσμητική παρέμβαση.

Συναντήσαμε τη Λίλα Αθανασοπούλου και μιλήσαμε μαζί της.

Χώρος και άνθρωπος: Τι σημαίνει για εσάς αυτή η σύζευξη;

Ο χώρος είναι μία προέκταση του ανθρώπου. Υπάρχει μία διαρκής διάδραση μεταξύ τους. Ένας άνθρωπος διαμορφώνει τον χώρο του έτσι ώστε να τον εκφράζει, ενώ παράλληλα ένας χώρος εκφράζει την ψυχολογία, την κοινωνική θέση + την φάση ζωής του ανθρώπου. Αυτή η εξίσωση όμως πρέπει πάντα να διέπεται από το σύμβολο της ισότητας. Δηλαδή ο χώρος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να “καταπίνει” τον χρήστη + να τον “απορροφά”, αλλά να τον εξελίσσει. Πολλές φορές αυτή η αναζήτηση του μοντέλου κατοικίας για έναν πελάτη καταλήγει σε ψυχογράφημα + καταγραφή συνηθειών, απωθημένων + επιθυμιών που είναι καταπιεσμένες. Έτσι μία αρχιτεκτονική μελέτη  μπορεί όντως, όσο κλισέ + αν  ακουστεί, να επηρεάσει κατά πολύ την ζωή του χρήστη. Βελτιώνει την αυτοεικόνα του, ισορροπεί τις επιθυμίες, ηρεμεί το νου, δίνει αφορμές για αλληλεπίδραση μέσα σε ένα περιβάλλον αυθεντικό, απογυμνωμένο από τάσεις εντυπωσιασμού + νεοπλουτισμού, χρησιμοποιώντας την κλίμακα + το φως στη δημιουργία ατμόσφαιρας.

Η αρχιτεκτονική είναι πολυτέλεια ή στάση ζωής;

Οι καλές ιδέες είναι στην υλοποίηση τους το ίδιο οικονομικές με τις κακές. Ο αρχιτέκτονας είναι ο επιστήμονας που δημιουργεί “δοχεία ζωής” προσαρμοσμένα στον κάθε χρήστη. Στόχος είναι να αποφεύγονται λάθη  + κακοτεχνίες, ενώ ταυτόχρονα να δημιουργούνται χώροι μοναδικοί  κάθε φορά. Με τις γνώσεις του + την αισθητική του προσδίδει “μαγεία” σε έναν χώρο, εκμεταλλευόμενος  το φως, τον προσανατολισμό + τις χωρικές αναλογίες. Τι απ’ όλα αυτά μπορεί να θεωρηθεί πολυτέλεια;

Γιατί επιλέξατε αυτή τη δουλειά;

Διότι πρόκειται για μία διαρκή ανταλλαγή ενέργειας ανάμεσα σε μένα + τους πελάτες μου. Είναι η δυνατότητα να μπορώ να χρησιμοποιώ γνωστά μέσα, με τρόπο μονοσήμαντο κάθε φορά + να προκαλώ χαμόγελα στους πελάτες μου. Είναι μία πρόκληση δίχως τέλος. Είναι κάθε φορά διεγερτικό, αν + το παραδέχομαι εγωιστικό, το να βλέπεις  με “σάρκα + οστά” μπροστά σου την έμπνευση που γεννήθηκε στο μυαλό σου μήνες πριν, ακριβώς όπως την οραματίστηκες… + το καλύτερο project είναι το επόμενο αφού γίνεσαι σοφότερος κάθε φορά.

Από ποιο χώρο είναι οι πελάτες σας και για ποιους λόγους θεωρείτε ότι σας επιλέγουν;

Πελάτης μου γίνεται όποιος ζητάει τη βοήθεια μου. Όσο μικρό ή μεγάλο project,  το αναλαμβάνω με πάθος. Απολαμβάνω την συνεργασία μου όμως μόνο με ανθρώπους ανοιχτόμυαλους. Θα ήταν επίσης ψέμα να μην παραδεχτώ πως στα project με ελευθερία budget, οι δυνατότητες του αποτελέσματος πολλαπλασιάζονται. Θεωρώ ότι πολύ σημαντικό στοιχείo της δουλειάς μου είναι το ότι συνθέτω + επιβλέπω η ίδια κάθε δουλειά. Μπορεί η ομάδα σχεδιασμού να αριθμεί αρκετά μέλη, είμαι όμως η ίδια υπεύθυνη για το κάθε project + διεκπεραιώνω προσωπικά το βαρύ πρόγραμμα των επιβλέψεων. Αυτό σίγουρα αποκλείει την ανάληψη περισσοτέρων έργων από όσα ο χρόνος μου δικαιολογεί, αλλά είναι φιλοσοφία μου να προσφέρω το καλύτερο σε όποιον με εμπιστεύεται.

Ασχολείστε  με τον σχεδιασμό και την κατασκευή ιδιωτικών έργων, ενώ δραστηριοποιείστε σ’ ένα ευρύ πεδίο κλίμακας που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία και καταστήματα, αλλά και σχεδιασμό αντικειμένου. Ποια project αγαπάτε περισσότερο και γιατί;

Οι μέντορες μου στο ΕΜΠ μου έμαθαν πως η αρχιτεκτονική κρύβεται παντού. Από το φαγητό έως το ντύσιμο. Είναι εξίσωση ισορροπίας. Πάντοτε ο σεβασμός προς τον άνθρωπο + την φύση είναι ο πρώτος κανόνας. Έτσι, είτε συζητάμε για διακόσμηση ενός δωματίου, είτε για ολόκληρο συγκρότημα κατοικιών, ενεργοποιούνται οι ίδιοι νευρώνες. Αγαπώ όμως ιδιαίτερα τα projects στα οποία η μεγάλη κλίμακα τους με προκαλεί να κάνω λάθος. Έχω ακόμη στα αυτιά μου τις συμβουλές των δασκάλων μου, του αείμνηστου + διάσημου αρχιτέκτονα της γενιάς του Δημήτρη Μπίρη καθώς + του πολύ σημαντικού για τη εξέλιξή μου αρχιτέκτονα Αλέκου Αλιέα περί ηθικής + ισορροπίας.

Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε με τη δουλειά σας; Με ποιο τρόπο τα οπτικοποιείτε;

Θεωρώ την αρχιτεκτονική μία τέχνη μαγική. Θέλω να μπορώ να επηρεάζω τις ζωές των χρηστών θετικά, να δημιουργώ με τη δουλειά μου το όμορφο φόντο για τη ζωή τους. Να φτιάχνω σκηνικά με σενάριο που περιμένει να παιχτεί.

Έτσι, είτε πρόκειται για αρκετό αποθηκευτικό χώρο ενός σπιτιού που γίνεται αφορμή για ηρεμία + οργανωμένη καθημερινότητα, είτε μιλάμε για ένα παράθυρο που αφήνει το φως να ταξιδέψει σ’ έναν τοίχο, είτε μιλάμε για έναν καναπέ τοποθετημένο μπροστά στη θέα + χωράει μια ανθρώπινη αγκαλιά,  το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Ατμόσφαιρα…

Ποια υλικά σας γοητεύουν και γιατί;

Με γοητεύουν οι συζεύξεις μέσα από αντιθέσεις. Με γοητεύει το ακατέργαστο ξύλο, όταν καθρεπτίζεται σε ένα ψυχρό τζάμι. Αγαπώ το μάρμαρο όταν φωτίζεται στον ήλιο. Προτιμώ το εμφανές beton, όταν πλαισιώνεται από την πρασινάδα ενός κήπου. Ένα γυαλιστερό δάπεδο που συναντά έναν τοίχο από τσιμεντοκονία. Οι συζεύξεις αντιθέτων είναι αυτές που κάνουν το ταξίδι ενδιαφέρον…

Δημιουργείτε μια σειρά εικαστικών  έργων που ως προορισμό τους έχουν να διακοσμήσουν το σπίτι. Λέτε πως τα έργα αυτά έχουν μια κρυμμένη ιστορία. Ποιες λέξεις – έννοιες είναι η πηγή της έμπνευσης σας;

Μη όντας εικαστικός, το μοναδικό μου κίνητρο είναι ο συμβολισμός. Πηγή έμπνευσης είναι η απλότητα όταν μιλάμε για το “Houses” + η αποδοχή της διαφορετικότητας μέσα από σύμβολα αρχέγονα.

Είναι η κοινωνική ευαισθησία + η καλοσύνη απέναντι στους λιγότερους προνομιούχους, όταν μιλάμε για το “Braille”.

Είναι η μαμαδίστικη συμβουλή βαθιά ριζωμένη + χιλιοειπωμένη: “Πρόσεχε!”, ως προς το υφάδι που αφήνουν οι πράξεις μας στο σήμερα, όταν μιλάμε για το “Why”.

Είναι, τέλος, η δύναμη + η  ομορφιά του φωτός συμβολική + μη, στις ζωές μας, μέσα από το “ΗΕΛΙΟΝ” που σημαίνει “τον ήλιο” στη γλώσσα του Ομήρου.

Τελικά, πάνω από όλα, πηγή έμπνευσης για μένα πάντα υπήρξε το: “Χρόνου φείδου!”.

Site: http://www.architectlila.gr