Οικογένεια
Οικογένεια: Το πρώτο σχολείο της ζωής.

Πολλές οι σκέψεις για το αυτό θέμα.. κάθε άνθρωπος έχει και μια ιστορία να αποκαλύψει για την παιδική του ηλικία, κάποια άτομα δεν θέλουν να μιλήσουν καθόλου γιατί πονάνε όταν θυμούνται… άλλα ας ξεκινήσουμε από την αρχή και ας ανατρέξουμε στην βάση του όλου θέματος που δεν είναι άλλο από την ίδια την οικογένειά μας….
Η σύγχρονη σημερινή ελληνική οικογένεια είναι κυρίως της μορφής (γονείς-παιδιά), ενώ τα ηλικιωμένα άτομα (παππούς, γιαγιά) απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το ίδιο σπίτι. Η μητέρα δουλεύει όλο και πιο συχνά έξω από το σπίτι, αρχηγός της οικογένειας παύει να είναι ο πατέρας η γυναίκα θεωρείται ισότιμη με τον άνδρα και πολύτιμη σύντροφος που συμβάλλει στην ευημερία της οικογένειας ο χρόνος παραμονής των μελών της σημερινής οικογένειας στο σπίτι έχει μειωθεί. Η μείωση αυτή οφείλεται στην επαγγελματική απασχόληση και των δύο γονιών, στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής, και στις πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών .Καθ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, πρέπει να πάρουμε αποφάσεις ή να κάνουμε κάποιες επιλογές, βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες, το αποτέλεσμα δε αυτών κρίνει αν πράξαμε σωστά ή λάθος. Η οικογένεια… το πρώτο σχολείο της ζωής. Μέσα σ’ αυτήν μεγαλώνει το παιδί: που ικανοποιεί τις βιολογικές και ψυχολογικές ανάγκες του. αποκτά κοινωνικές αρετές διδάσκεται ηθικές αξίες. διαμορφώνει και καλλιεργεί το χαρακτήρα του αποκτά γνώσεις και λύνει τις απορίες του. Σκοπός της οικογένειας είναι η δημιουργία ενός υγιούς και ηθικού περιβάλλοντος, όπου θα ζήσουν ευτυχισμένα όλα τα μέλη της. Τα παιδιά θα αναπτυχθούν σωματικά και πνευματικά, θα καλλιεργηθούν ψυχικά, θα διαμορφώσουν προσωπικότητα και θα γίνουν ικανά να ενταχθούν στην κοινωνία.

Βλέποντας όμως και την αντίθετη πλευρά των καταστάσεων, υπάρχει και η άλλη μορφή της οικογενείας .. και από εκεί δημιουργούνται οι εστίες των προβλημάτων .Έφηβοι που καταδυναστεύουν τους γονείς οι οποίοι τους έχουν παραδώσει την εξουσία, ζευγάρια που είναι ερωτευμένα με τα παιδιά τους και όχι με τους συντρόφους τους, παιδιά που μεγαλώνουν σαν ορφανά και με αδιαφορία, χωρίς αρχές, ιδανικά και νόημα, χωρίς στόχους. Βλέπουμε θυμωμένους ενήλικες που αδυνατούν να έχουν δημιουργικές και ώριμες σχέσεις, καταλήγουν ανταγωνιστικοί και με δυνατά αισθήματα ανεπάρκειας όπως και κατωτερότητας Η ανεργία, άλλος ένας επιβαρυντικός παράγοντας στην εξισορρόπηση των οικογενειακών σχέσεων. κανείς δεν είναι χαμένος τελικά αλλά η ελπίδα με την πίστη κάνουν θαύματα..όταν έχεις κάποιον να σε να σε συμβουλέψει στην κατάλληλη στιγμή..όταν ξέρει πότε πρέπει να επέμβει..Το οικογενειακό περιβάλλον του ατόμου, τα πρότυπά του, οι πεποιθήσεις που έχει αναπτύξει, ο τρόπος που έχει μάθει να ζει , το μοντέλο της οικογένειας που έχει μεγαλώσει (μονογονεϊκή, διευρυμένη κλπ.), ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον πατέρα η την μητέρα και πως κατανοεί αυτούς τους ρόλους αλλά και αρκετούς άλλους παράγοντες που έχει αφομοιώσει θετικά η αρνητικά όλα αυτά επηρεάζουν την πορεία της ζωής του..
Ένας άλλος σηµαντικός παράγοντας, που συντελεί στην αλλαγή της δοµής της οικογένειας, είναι η παρατεταμένη οικονοµική ύφεση της χώρας µας, µε την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που τη συνοδεύουν. Παρατηρούμαι ότι ολοένα και περισσότεροι νέοι είτε επιστρέφουν στην πατρική τους οικογένεια, καθώς αδυνατούν να ανταπεξέλθουν µόνοι τους οικονοµικά, είτε καθυστερούν να φύγουν από αυτήν, έστω και αν έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους. Η δυσκολία τους να βρουν εργασία, καθώς και το υψηλό κόστος ζωής, τους κρατά δέσµιους στην οικογενειακή εστία, αναβάλλοντας επ’ αόριστο τα όνειρά τους για τη ζωή και το µέλλον τους. Η συμβίωση αυτή όµως ενέχει κινδύνους που αφορούν αμφίπλευρα γονείς και ενήλικα παιδιά, όπως επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού, εντάσεις και προστριβές στις μεταξύ τους προσωπικές σχέσεις, αυξημένο στρες, εξάρτηση, και τόσα άλλα.

Ένα παιδί τελικά τι αναζητά μέσα από την αγκαλιά της οικογένειας;
Σίγουρα την προσοχή. μας, νιώθουνε άσχημα όταν κάποιος τους αγνοεί., νιώθουνε απόρριψη, μείωση της αξίας τους και αδυναμία συγκέντρωσης, θέλουν την επιβεβαίωση, ότι είναι, καλά παιδιά ικανά σε όλα τα επίπεδα ώστε να δημιουργηθεί το συναίσθημα της αναγνώρισης και της αξίας τους. Χρειάζεται το παιδί την “θαλπωρή της φωλιάς του,” ότι οι άλλοι θα είναι πάντα εκεί,μερικές φορές αναζητά την αποκλειστικότητα της αγάπης και της προσοχής. αυτό συμβαίνει συνήθως όταν νοιώθει ανασφάλεια και φόβο μήπως ο άλλος τον εγκαταλείψει.. Ίσως σε μεγαλύτερη ηλικία τους ενδιαφέρει να μπορούν να ελέγχουν.. χειριστικός χαρακτήρας ώστε να επιβάλει τα θέλω του στον άλλο . Όσο και αν φαίνεται παράξενο, τα παιδιά των διαζευγμένων γονέων μπορεί να έχουν αισθήματα ευθύνης και ενοχής. Επομένως οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν και να μιλήσουν στα παιδιά με ειλικρίνεια πως και οι δύο θα συνεχίσουν να τα αγαπούν και ότι εξακολουθούν να είναι οικογένεια. Και τώρα κάποιες συμβουλές που αφορούν τους γονείς. Είναι σημαντικό να επιλέξετε τον κατάλληλο χρόνο και τόπο για να μιλήσετε., ζητήστε από το παιδί να σας ακούσει χωρίς διακοπή για να εκφράσετε τι σας ενόχλησε .και τέλος, επιτρέψτε και στο παιδί να εκφράσει με τον δικό του τρόπο αν μπορεί και τα δικά του συναισθήματα και παράπονα .

Τελικά πώς αντιδρούν τα παιδιά μετά από τον χωρισμό των γονέων τους; Το σίγουρο είναι πως θα χρειαστούν χρόνο για να αφομοιώσουν τον χωρισμό και να αντιμετωπίσουν τη νέα οικογενειακή τους ζωή. Ακόμη και αν το διαζύγιο αντιμετωπίστηκε με μεγάλη προσοχή, είναι φυσιολογικό τα παιδιά να ανταποκρίνονται με κάποιες προβληματικές συμπεριφορές .ως αποτέλεσμα μπορεί να εκδηλωθεί παραίτηση και αδιαφορία για αγαπημένες δραστηριότητες ή χόμπι, αθλήματα ή παρέα με τους φίλους. Η απώλεια της οικογενειακής ένωσης θα προκαλέσει βαθιά συναισθήματα θλίψης και μπορεί ακόμη να οδηγήσει σε πιθανή κατάθλιψη.
Κάτι άλλο που πρέπει να λάβουμε υπ όψιν μας είναι λάθη των γονιών που φέρνουν προβλήματα στην συμπεριφορά των παιδιών και μιλάμε για τις διακρίσεις που άθελα η ηθελημένα γίνονται πολλές φορές. Τυπικά θα λέγαμε πως αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι οι γονείς αγαπούν το ένα παιδί περισσότερο από τα άλλα, απλά, βασίζεται στο γεγονός ότι η προσωπικότητα του γονέα ταιριάζει περισσότερο με την προσωπικότητα ενός από τα παιδιά Ακόμη και αν οι γονείς αναγνωρίζουν αυτή τη σχέση, δεν θέλουν να το παραδεχθούν φωνακτά επειδή φοβούνται να μην πληγώσουν τα συναισθήματα του άλλου παιδιού… που όμως έχει ήδη πληγωθεί… τα παιδιά καταλαβαίνουν και ο συναισθηματικός τους κόσμος κλονίζεται ανεπανόρθωτα.
Το γενικό συμπέρασμα είναι πως και το φύλο αναμφισβήτητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς ενός ανθρώπου αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να επισκιάζει τη μοναδικότητα της ύπαρξής του. Άτομα του ίδιου φύλου παρουσιάζουν ομοιότητες αλλά και διαφορές μεταξύ τους καθώς η προσωπικότητα και η ψυχοσύνθεση κάθε ανθρώπου είναι μοναδική. Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να βεβαιωθείτε ότι δεν ξεχωρίζετε τα παιδιά σας είναι να βεβαιωθείτε ότι είστε δίκαιοι! Δηλαδή, για παράδειγμα στις διακοπές πρέπει κάθε παιδί να έχει τον ίδιο αριθμό δώρων και περίπου ίδιας αξίας. Δεν επιτρέπεται το ένα παιδί να έχει περισσότερα δώρα από τα αδέλφια του.
Βεβαιωθείτε επίσης ότι προσφέρετε τα ίδια πράγματα σε όλα τα παιδιά σας μέσα στην οικογένεια γιατί οι τυχών διακρίσεις οδηγούν σε ανεπανόρθωτα σφάλματα που μένουν στην ψυχή των παιδιών ,μεγαλώνουν με αυτά και επομένως στην πορεία της ζωής τους μαθαίνουν να κάνουν διακρίσεις και τα ίδια τα παιδιά που έχουν πληγωθεί και απορριφθεί κρατώντας μέσα τους θυμό και απωθημένα,,,
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΡΘΡΟΥ
ΠΕΤΚΑΚΗ ΠΩΛΙΝΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ
Οικογένεια
Η Caresma αλλάζει το τοπίο της φροντίδας ηλικιωμένων ανθρώπων, με σύμμαχο την εκπαίδευση & τεχνολογία.

Η νέα πλατφόρμα εκπαιδεύει φροντιστές και τους συνδέει με οικογένειες, με ταχύτητα και ασφάλεια.
Η Caresma επαναπροσδιορίζει τη φροντίδα των ηλικιωμένων, εκπαιδεύοντας επαγγελματίες φροντιστές, σε διεθνή πρότυπα, στη χώρα μας και (προσεχώς) διεθνώς. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, εκπαιδεύει ουσιαστικά και ελέγχει αυστηρά φροντιστές για κάθε οικογένεια. Το όνομα δεν είναι τυχαίο: Caresma, από την αγγλική λέξη “care” (φροντίδα) και την ελληνική λέξη “χάρισμα” – η φροντίδα είναι χάρισμα, και η σωστή, επαγγελματική φροντίδα είναι ανεκτίμητη.
Η ιδανική φροντίδα κατ οίκον, με μερικά κλικ, μια «αγκαλιά» για εκείνους που την έχουν ανάγκη.
Όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι γονείς μας γίνονται αυτοί που χρειάζονται στήριξη, η αγωνία είναι μία: Ποιός θα τους φροντίσει όπως τους αξίζει; Η Caresma δημιουργήθηκε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Οι υπηρεσίες της πλατφόρμας αγγίζουν εκατοντάδες οικογένειες, σε πρώτη φάση στην περιοχή της Αττικής, σε μια αγορά όπου η ποιότητα και η εμπιστοσύνη ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας.
Από την υποστήριξη σε καθημερινές ανάγκες, όπως βοήθεια στο σπίτι, διατροφή, επίβλεψη φαρμακευτικής αγωγής και προσωπική υγιεινή ή παρέα, ως την επαγγελματική φροντίδα διαφόρων παθήσεων, κινητικών προβλημάτων, καθώς και την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και διαχείρισης κρίσεων,). Η Caresma δημιουργεί γέφυρες φροντίδας, προσφέροντας στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν με αξιοπρέπεια και σιγουριά.
Οι φροντιστές του δικτύου συμμετέχουν σε ψυχομετρική αξιολόγηση, υποβάλλονται σε πολλαπλές συνεντεύξεις και λαμβάνουν πλήρη εκπαίδευση. Έτσι, δημιουργείται ένα δίκτυο με το 1% των καλύτερων φροντιστών της αγοράς, που προσφέρουν φροντίδα με υπευθυνότητα και συνέπεια. Μέσω ετήσιας συνδρομής, η Caresma παρέχει φροντιστές από το δίκτυό της για όλη τη διάρκεια του έτους, ώστε οι οικογένειες να απολαμβάνουν συνεχή, επαγγελματική κάλυψη ανα πάσα στιγμή.
Μια ουσιαστική επαγγελματική διαδρομή, στον κόσμο της φροντίδας
Η Caresma δεν στηρίζει μόνο τους ηλικιωμένους αλλά και εκείνους που επιλέγουν να σταθούν δίπλα τους. Πίσω από κάθε φροντιστή υπάρχει μια ιστορία: άνθρωποι με ενσυναίσθηση, εμπειρίες και την ανάγκη να προσφέρουν ουσιαστικά μέσα από την επαγγελματική τους πορεία. Η Caresma δίνει στους ανθρώπους αυτούς τον χώρο να ανθίσουν, προσφέροντάς τους δίκαιες ευκαιρίες, εκπαίδευση και στήριξη, σε ένα περιβάλλον που καλλιεργεί την επαγγελματική εξέλιξη.
Ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης
Η τεχνητή νοημοσύνη ενισχύει την ταχύτητα και την υψηλή ποιότητα φροντίδας. Οι οικογένειες περιγράφουν αναλυτικά τις ανάγκες τους και η Caresma, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, εντοπίζει τους ιδανικούς φροντιστές, προσφέροντας εξατομικευμένες λύσεις για κάθε ενδιαφερόμενο.
Φροντίδα δεν σημαίνει απλώς παροχή βοήθειας. Σημαίνει να δημιουργείς ένα αίσθημα ασφάλειας, να προσφέρεις ποιότητα ζωής με ταχύτητα και ευκολία. Μέσω της νέας πλατφόρμας η πρόσβαση σε ποιοτική περίθαλψη και ουσιαστική υποστήριξη για τα αγαπημένα μας πρόσωπα γίνεται πλέον ευκολότερη, καθιερώνοντας ένα νέο, υψηλών προδιαγραφών πρότυπο φροντίδας που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας.
Ο Χριστόδουλος Ασπρομάλλης, co-Founder & CEO δήλωσε σχετικά «Για εμάς είναι αυτονόητο πως κάθε άνθρωπος αξίζει να ζει με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, ανεξαρτήτως ηλικίας. Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι καταφέρνουμε να επαναπροσδιορίσουμε την φροντίδα και να ενώσουμε τους ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη με τους καταλληλότερους φροντιστές. Η τεχνολογία μάς επιτρέπει να προσφέρουμε προσωποποιημένες υπηρεσίες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία, τη διαφάνεια και τη συνέπεια στην ποιότητα της φροντίδας. Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι όλοι έχουν τη φροντίδα που χρειάζονται, τη στιγμή που τη χρειάζονται.»
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το caresma.com
Σχετικά με την Caresma:
Η Caresma είναι η νέα ψηφιακή πλατφόρμα που επαναπροσδιορίζει τη φροντίδα των ηλικιωμένων υιοθετώντας διεθνή πρότυπα, με εκπαιδευμένους και αυστηρά ελεγμένους φροντιστές. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, πάντα με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, βρίσκει τους ιδανικούς φροντιστές για κάθε οικογένεια.
Ψυχολογία
Τα προβλήματα του σώματος ως δείκτης των ψυχολογικών μας υπεκφυγών…

Το σώμα είναι κάτι το θαυμαστό. Αποτελεί το ζωώδες κομμάτι μας με το ζωώδη εγκέφαλό του και τα δικά του ζωώδη ένστικτα και αισθήματα . Όπως συμβαίνει με όλα τα’ άλλα ζώα, έτσι και το ανθρώπινο σώμα είναι ανίκανο για έλλειψη εντιμότητας. Αυτό το απλό γεγονός προκαλεί σ’ εμάς τις ανθρώπινες υπάρξεις ατέλειωτα προβλήματα. Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα αυτά δεν πηγάζουν τόσο από το σώμα, που είναι ανίκανο να πει ψέματα, όσο από την προσωπικότητα, που έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη ικανότητα να το κάνει.
Η κατάσταση του σώματός μας μπορεί να μας επισημάνει κάποια πηγή συγκινησιακού ή νοητικού στρες την οποία αγνοούμε. Και επειδή θα επιθυμούσαμε, αν είναι δυνατόν, να την αγνοήσουμε ή να την αποφύγουμε, η καταπόνηση του σώματος εξυπηρετεί δύο σκοπούς : αφενός μας χτυπάει το καμπανάκι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που απαιτεί ν’ ασχοληθούμε μαζί του και, αφετέρου, κάνει τις συνέπειες των προσπαθειών μας να αρνηθούμε αυτό το γεγονός εξαιρετικά οδυνηρές, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε πολύ ακριβά την αναβλητικότητά μας.
Μέσα ακριβώς από αυτά τα συμπτώματα που εμφανίζει, το σώμα μας μπορεί να μας υποδείξει όλα όσα προσπαθούμε να αρνηθούμε.
Το φυσικό μας σώμα , χωρίς να καταφεύγει σε οποιουδήποτε είδους αξιολογήσεις, αντιδρά με καθαρό ένστικτο προκαλώντας μας, στη συνέχεια, δυσκολίες. Κοκκινίζει, χλομιάζει, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, τα δόντια χτυπάνε, το σαγόνι σφίγγεται, τα χέρια ιδρώνουν. Το σώμα μας ταπεινώνει ή μας εξαντλεί με τρεμούλες ή λιποθυμίες. Χωρίς ίχνος δισταγμού , εκθέτει στους πάντες τις σεξουαλικές μας διεγέρσεις, τους φόβους μας, την αμηχανία ή το θυμό μας, ή οποιαδήποτε άλλη αντίδραση που το σκεπτόμενο, κριτικό κομμάτι μας προσπαθεί τόσο σκληρά να κρύψει.
Βέβαια, δεν έχουν όλες οι σωματικές αδιαθεσίες κάποια ψυχολογική αιτία. Όμως, αυτό ισχύει για τις περισσότερες. Και όταν συμβαίνει συχνά κάτι τέτοιο, τότε αυτό που επιθυμούμε είναι να «διορθωθεί» το σώμα. Να ανακουφιστεί δηλαδή ο πόνος με ιατρική βοήθεια –χάπια, εγχείρηση, βελονισμό ή άλλες προσεγγίσεις- επειδή δεν είμαστε πρόθυμοι ν’ αναγνωρίσουμε ότι η βαθύτερη, μη σωματική, πηγή του πόνου είναι εκείνη που ζητάει την προσοχή μας.
Η άγνοια ή η άρνηση μιας τέτοιας, μη σωματικής, πηγής μπορεί, τελικά, να διευκολύνει την ανάπτυξη ακόμα πιο σοβαρών σωματικών προβλημάτων.
Το σώμα μας τελικά είναι πιο συντονισμένο με τις επιλογές μας απ’ όσο εμείς συνειδητοποιούμε. Το σώμα επαναστατεί όταν παρασυρόμαστε πέρα από αυτό που είναι σωστό για εμάς. Και πληρώνει ένα τίμημα για το άγχος που προκαλούν οι επιλογές μας. Κάνοντας αυτό που του ζητάμε, ακόμα και όταν επαναστατεί, παραδόξως, είναι ο υπηρέτης της ψυχής μας.
Έτσι, διάφορες αρρώστιες, τραυματισμοί ή η σωματική εξάντληση μπορούν να μας υπηρετήσουν όταν στην προσπάθειά μας ν’ αγνοήσουμε τις εξουθενωτικές καταστάσεις που υπάρχουν στη ζωή μας, δεν αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με την απαραίτητη εντιμότητα.
Γι’ αυτό ας πλησιάσουμε το σώμα μας απαλά, ευγενικά, καθησυχαστικά και ας αφουγκραστούμε τη σοφία του.
Αναστασία Μουστάκα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια.
Ψυχολογία
Κρίση πανικού… συμβαίνει συχνά;

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας είναι η κρίση πανικού. Λόγω των προβλημάτων που συσσωρεύουν μέσα τους συχνά έχουν ξεσπάσματα φόβου και άγχους.
Η διαταραχή πανικού (κρίση πανικού) είναι από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και ανήκει στο φάσμα των αγχωδών διαταραχών. Το άτομο που υποφέρει από διαταραχή πανικού παρουσιάζει αιφνίδια και απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου και άγχους. Τα επεισόδια αυτά ονομάζονται κρίσεις πανικού και η διάρκεια τους είναι συνήθως μερικά λεπτά. Εκδηλώνονται χωρίς καμία προειδοποίηση και η αιτία έναρξης τους μπορεί να μην είναι γνωστή και προφανής στο άτομο.
Οι κρίσεις πανικού εκδηλώνονται σε όλες τις ηλικίες. Η συχνότητα εκδήλωσης της πρώτης κρίσης πανικού είναι μεγαλύτερη μεταξύ 20 και 40 ετών, παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχουμε και εκδήλωση σε μικρότερες ηλικίες, ακόμη και σε παιδιά. Στις γυναίκες η διαταραχή είναι 2 έως 3 φορές συχνότερη σε σύγκριση με τους άνδρες.
Η κρίση πανικού αποτελεί μια περίοδο έντονου φόβου – τρόμου που εμφανίζεται απροσδόκητα χωρίς την παρουσία κάποιου φανερού ερεθίσματος και συνοδεύεται από μια ποικιλία σωματικών και γνωστικών συμπτωμάτων. Τα κύρια συμπτώματα είναι το αίσθημα έντονου διάχυτου φόβου για το άτομο, αίσθημα απώλειας του ελέγχου, επέλευσης τρέλας, πανικός και τρόμος, ταχυκαρδία, έντονη εφίδρωση, έντονο αίσθημα δύσπνοιας – πνιγμού, αίσθημα αστάθειας ή ζάλης, φόβος επερχόμενου θανάτου.
Λόγω της έντασης και της ποικιλίας που έχουν τα σωματικά συμπτώματα της περισσότερες φορές τα άτομα επισκέπτονται πολλούς γιατρούς και στρέφονται σε ιατρικές εξετάσεις και διαγνώσεις, και τους δημιουργείται τη πεποίθηση ότι πάσχουν από κάτι σοβαρό. Από άποψη φυσιολογίας οι κρίσεις πανικού δεν είναι επικίνδυνες για τα άτομα, δηλαδή το άτομο δεν πεθαίνει αυτό που φοβάται ότι θα του συμβεί. Παρόλα αυτά ο οργανισμός επιβαρύνεται από την συνεχή ένταση και επιπλέον είναι πολύ επιβαρυντικές για τους ανθρώπους γιατί μπαίνουν σε μια κατάσταση που συνεχώς δοκιμάζονται τα όρια και οι αντοχές τους. Ένα άλλο βασικό συνοδό χαρακτηριστικό των κρίσεων πανικού είναι ο φόβος και το άγχος που τα άτομα αναπτύσσουν ότι η κρίση θα επαναληφθεί. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που στους ανθρώπους που υποφέρουν αναπτύσσεται κοινωνική απόσυρση, αποφεύγουν τον συνωστισμό, την συναναστροφή με πολλούς ανθρώπους και τα πολύβουα μέρη ενώ κάποιες φορές οδηγούνται και στην αγοραφοβία.
Πως αντιμετωπίζεται η διαταραχή πανικού;
Το ερώτημα απαντάται με σαφήνεια θετικά. Υπάρχουν ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι και τεχνικές που ενισχύουν θετικά το άτομο και του παρέχουν βοήθεια σε πρώτη φάση να ελέγξει τις κρίσεις και κατόπιν να απαλλαγή από το πρόβλημα. Ευρέως διαδεδομένες και αποτελεσματικές στην θεραπεία των κρίσεων πανικού είναι η γνωστική – συμπεριφοριστική θεραπεία και η συστημική, καθώς και πολλές άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Είναι πολύ σημαντικό για τα άτομα που υποφέρουν από την διαταραχή πανικού να ζητούν εξειδικευμένη βοήθεια ώστε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των κρίσεων που έχει αρνητικές συνέπειες στην καθημερινή λειτουργικότητα και επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής τους. Το βασικό μήνυμα είναι ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί και η αναζήτηση βοήθειας είναι το πρώτο και πιο ουσιαστικό βήμα για την επίλυση του. Η διαταραχή πανικού είναι από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και ανήκει στο φάσμα των αγχωδών διαταραχών.
Βασιλική Λιάφου – Ψυχοθεραπεύτρια
-
Τουρισμός
Ιατρικός Τουρισμός στην Ελλάδα: Η Αναδυόμενη Προοπτική
-
Οικογένεια
Πώς να αναπτύξετε τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών σας
-
Διατροφή
Τρώγοντας από σπίτι
-
Υγεία
Γυναικεία Κατάθλιψη
-
Ψυχολογία
Είσαι Αληθινός ή Συμβατικός Γονιός;
-
Διατροφή
Τα Αντιοξειδωτικά | Ισορροπημένη Διατροφή
-
Τουρισμός
Υπερτουρισμός: Υπάρχει Πραγματικά ή Υπερβάλλουμε;
-
Ομορφιά
Πως να περιποιηθούμε το δέρμα μας μετά το καλοκαίρι; Δώστε στο δέρμα σας την υγρασία που του έχει λείψει για να το δείτε και πάλι ελαστικό και ζωντανό!