Παχαίνει το στρες;

Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κατά 3.8 φορές ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει υπερχοληστερολαιμία και υπέρταση.

Η παχυσαρκία σχετίζεται επίσης με την εμφάνιση του μεταβολικού συνδρόμου Χ το οποίο αναφέρεται στην κατάσταση κατά την οποία συνυπάρχουν:

1) Δυασανοχή στη γλυκόζη

2) Υπερλιπιδαιμία

3) Υπέρταση

4) Καρδιακές παθήσεις όπως έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό

Πολλοί έχουν αναρωτηθεί για το εάν υπάρχει σχέση ανάμεσα στο έντονο

στρες, την παχυσαρκία και τη διατροφή. Σήμερα υπάρχει έντονη ερευνητική

δραστηριότητα για την έρευση αυτής της απάντησης. Πολλά άτοµα αυξάνουν τη

διατροφική τους πρόσληψη, ακόµα και όταν δεν πεινούν, όταν βρίσκονται κάτω από

συνθήκες έντονου στρες. Τροφές πλούσιες σε λίπος, όπως τα γλυκά, οι σοκολάτες, τα

παγωτά, τα τσιπς κ.α. είναι οι πιο συχνές επιλογές. Η υπερκατανάλωση τέτοιων

τροφών όµως µπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία, κατάθλιψη και ακόµη περισσότερο

στρες. Τι προκαλεί όµως αυτό το φαινόμενο? Το µόνο που γνωρίζουµε όλοι µας είναι

ότι η παχυσαρκία και το στρες αποτελούν µάστιγες της εποχής µας.

Η συχνότητα της παχυσαρκίας λαµβάνει επιδηµικές διαστάσεις παγκοσµίως,

κυρίως εξαιτίας της επικράτησης του καθιστικού τρόπου ζωής και της διατροφής µε

τρόφιµα υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος και θερµίδες. Με βάση το δείκτη µάζας

σώµατος το 40% των Ελλήνων (αντρών και γυναικών) είναι υπέρβαροι, ενώ το 20%

των αντρών και το 52% των γυναικών, ηλικίας 30-60 χρονών, πάσχουν από

παχυσαρκία (δείκτης µάζας σώµατος πάνω από 30). Οι επιπλοκές της παχυσαρκίας

αποτελούν σηµαντική αιτία νοσηρότητας και θνησιµότητας του πληθυσµού, ενώ το

οικονοµικό φορτίο της θεραπείας τους για την κοινωνία είναι τεράστιο. Τα τελευταία

χρόνια, καλά σχεδιασµένες µελέτες σε όλο τον κόσµο, έχουν υποδείξει ότι η

παχυσαρκία αποτελεί ένα σηµαντικό παράγοντα κινδύνου για πολλές παθήσεις, όπως

ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2.

Υπάρχουν δύο είδη παχυσαρκίας, η ανδροειδής και η γυναικοειδής. Η

ανδροειδής ή κοιλιακή παχυσαρκία χαρακτηρίζεται από αυξηµένο ενδοκοιλιακό

λίπος, ενώ η γυναικοειδής ή περιφερική παχυσαρκία χαρακτηρίζεται από αυξηµένο

λίπος κυρίως στην περιοχή των γλουτών. Η σηµαντική διαφορά αυτών των δύο ειδών

έγκειται στην κατανοµή του σωµατικού λίπους. Το αυξηµένο ενδοκοιλιακό λίπος

είναι ένας σηµαντικός, και ανεξάρτητος από την ολική παχυσαρκία, παράγοντας

κινδύνου για την εµφάνιση υπερλιπιδαιµίας, υπέρτασης, καρδιαγγειακών νοσηµάτων,

εγκεφαλικού επεισοδίου και σακχαρώδους διαβήτη.

Πρόσφατες µελέτες έχουν αναγνωρίσει ένα επιπρόσθετο παράγοντα κινδύνου

για την εµφάνιση της παχυσαρκίας, κυρίως της κοιλιακής παχυσαρκίας, το στρες.

Είναι σε όλους γνωστό πως το έντονο στρες είναι βλαβερό για την υγεία. Το στρες

είναι µια δυσάρεστη κατάσταση φόβου ή έντασης που προετοιµάζει τον οργανισµό

για φυγή από οτιδήποτε τον «τρόµαζει». Όταν ο εγκέφαλος αντιληφθεί την παρουσία

του στρες τότε στέλνει σήµατα στα επινεφρίδια του σώµατος, τα οποία

απελευθερώνουν µια σειρά ορµονών του στρες, όπως η κορτιζόλη. Ενώ κατά τη

διάρκεια ενός οξέος επεισοδίου στρες οι αυξηµένες ορµόνες του στρες

αλληλεπιδρούν µε τους υποδοχείς του εγκεφάλου και σταµατούν το σύστηµα, στην

περίπτωση του χρόνιου ή έντονου στρες, οι ορµόνες του στρες είναι διαρκώς

αυξηµένες και εκπέµπουν ακόµη περισσότερα σήµατα προς τα επινεφρίδια. Αυτό έχει

ως αποτέλεσµα την απελευθέρωση ακόµη περισσότερων ορµονών του στρες. Η

υπερδιέγερση του συστήµατος καταλήγει σε ένα φαύλο κύκλο µε όλες τις αρνητικές

συνέπειες του.

Αποτελέσµατα πολλών µελετών έχουν υποδείξει ότι υπάρχει στενή σχέση

ανάµεσα στο χρόνιο στρες, την παχυσαρκία και το ενδοκοιλιακό λίπος. Μάλιστα

σύµφωνα µε επιδηµιολογικές µελέτες, η κοιλιακή παχυσαρκία είναι συσχετισµένη µε

έντονες ψυχολογικές καταστάσεις, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, και µε κοινωνικές

δυσκολίες, όπως η ανεργία και το διαζύγιο. Το φαινόµενο αυτό εξηγείται από το

γεγονός ότι η εκκρινόµενη λόγω του στρες κορτιζόλη τροφοδοτεί την εναπόθεση

λίπους στην κοιλιά, αυξάνοντας το µέγεθος των λιποκυττάρων.

Ωστόσο το παράδοξο είναι ότι κάτω από συνθήκες στρες επειδή ο οργανισµός

χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τις ενεργειακές του αποθήκες θα έπρεπε να

παρατηρείται απώλεια βάρους. Εντούτοις, αυτό δεν προκύπτει. Σειρά από πρόσφατες

µμελέτες υπέδειξαν ότι τα άτοµα που είναι πιο ευάλωτα στο στρες έχουν µια

µεγαλύτερη έκθεση στην κορτιζόλη. Πιο συγκεκριµένα, βρέθηκε ότι τα παχύσαρκα

άτοµα είναι περισσότερο ευάλωτα στο χρόνιο στρες συγκριτικά µε τα άτοµα

φυσιολογικού βάρους. Το έτος 2000 οι Εlissa Epel και οι συνεργάτες της από το

Πανεπιστήµιο της Καλιφόρνια των Η.Π.Α., υπέδειξαν ότι το αυξηµένο στρες µπορεί

να οδηγήσει σε αυξηµένη αποθήκευση ενδοκοιλιακού λίπους τόσο σε παχύσαρκες

όσο και σε λεπτές γυναίκες. Μελέτες που ακολούθησαν κατέδειξαν ότι πράγµατι το

στρες αυξάνει το ενδοκοιλιακό λίπος σε όλα τα άτοµα ανεξάρτητα του βάρους τους.

Έτσι δεν είναι πλέον ασύνηθες να βλέπουµε άτοµα φυσιολογικού βάρους, τα οποία

έχουν όµως αυξηµένο λίπος στην περιοχή της κοιλιάς.

Πολλοί έχουν αναρωτηθεί αν υπάρχει σχέση ανάµεσα στη διατροφή και την

αυξηµένη ευαισθησία των ατόµων στο στρες. Η απάντηση δόθηκε σε µια πολύ

πρόσφατη µελέτη από την ερευνητική οµάδα της Ruth Harris από το Πανεπιστηµίο

της Γεωργίας των Η.Π.Α. που υπέδειξε ότι υπάρχει άµεση σχέση της διατροφής µε το

στρες σε παχύσαρκα πειραµατόζωα. Πιο συγκεκριµένα οι ερευνητές υπέδειξαν ότι η

πρόσληψη υψηλής ποσότητας κορεσµένου λίπους, και όχι η παχυσαρκία, ευθύνεται

για την αύξηση των επιπέδων της κορτιζόλης, η οποία κατ’επέκταση προκαλεί

αύξηση του ενδοκοιλιακού λίπους. ∆εδοµένου του γεγονότος ότι το ενδοκοιλιακό

λίπος είναι ένα σηµαντικό αίτιο νοσηρότητας και θνησιµότητας, τα αποτελέσµατα

αυτά είναι εξαιρετικής σηµασίας, αφού δίνουν καινούργια ώθηση στις συµβουλές που

δίνονται στον κόσµο για µείωση τόσο του κορεσµένου λίπους στη διατροφή όσο και

για µείωση του καθηµερινού στρες.

Ο γρήγορος τρόπος ζωής και οι σύγχρονες απαιτήσεις διαβίωσης κάνουν τη

δεύτερη συµβουλή, µείωση του στρες, να φαίνεται ως ένας σχεδόν ακατόρθωτος

στόχος. Εάν λοιπόν το διατροφικό λίπος, και κυρίως το κορεσµένο, αυξάνει το στρες

σε ήδη ευάλωτα άτοµα, ο στόχος για µείωση του είναι εφικτός και µια τέτοια µείωση

είναι ευεργετική για τη γενικότερη υγεία. Οι διατροφικές συστάσεις που δίνονται από

τους οργανισµούς υγείας όσον αφορά το ολικό λίπος είναι οι θερµίδες του να µην

ξεπερνούν το 30-35%, ενώ το κορεσµένο λίπος να µη ξεπερνά το 7%, των συνολικών

θερµίδων.

Παρότι η Ελληνική παραδοσιακή διατροφή θεωρείται ιδανική για την υγεία,

εντούτοις οι Έλληνες ακολουθούν διατροφή «δυτικού» τύπου που χαρακτηρίζεται

από υψηλά ποσοστά λίπους. Οι διατροφικές επιλογές των Ελλήνων καθρεφτίζονται

από τα δραµατικά αυξηµένα επίπεδα παχυσαρκίας τόσο στους ενήλικες όσο και στα

παιδιά. Επιπρόσθετα, οι περισσότεροι Έλληνες δηλώνουν ότι ζούν κάτω από

συνθήκες έντονου στρες. Η πρόληψη και αντιµετώπιση και των δύο αυτών

σηµαντικών προβληµάτων στηρίζεται εν µέρη στις αρχές µιας σωστής διατροφής που

είναι η ποικιλία, η ισορροπία, και το µέτρο. Είναι επιτακτική η ανάγκη για σωστή

ενηµέρωση και πρόληψη της παχυσαρκίας και του στρες και αποτελεί µια µεγάλη

πρόκληση για τη δηµόσια υγεία.

Αναστασία Δουλγέρη
Κλινική Διαιτολόγος
MSc Διατροφής Αθλητών

Ανεπάρκεια βιταμίνης D: ένα αναδυόμενο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία στην Ελλάδα.

Παρότι συνεχώς γίνεται συζήτηση για τις βλαβερές ιδιότητες του ήλιου, υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να τον αποφεύγουμε. Ένας από τους πιο βασικούς, είναι αυτός της συγκέντρωσης ικανοποιητικών επιπέδων της βιταμίνης D, της βιταμίνης του ήλιου, που παρουσιάζει πολλαπλά οφέλη για τον οργανισμό.

Η συμβολή της βιταμίνης D στον οργανισμό.

Η βιταμίνη D είναι μια στεροειδής ορμόνη που συμμετέχει στην εντερική απορρόφηση του ασβεστίου, καθώς και στη ρύθμιση της ομοιόστασης του ασβεστίου. Κατά κύριο λόγο, βοηθά στη διατήρηση του ασβεστίου και του φωσφόρου εντός φυσιολογικών ορίων στο αίμα. Βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου και κατ’ επέκταση στη διατήρηση ισχυρών και υγιών οστών όπως και στην ενίσχυση της νευρομυϊκής λειτουργίας, ενώ έχει σημαντικές επιπτώσεις και στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η ανεπάρκεια της βιταμίνης D έχει συνδεθεί με ένα ευρύ φάσμα ιατρικών καταστάσεων συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, της υπέρτασης, του σακχαρώδη διαβήτη, ακόμα και του καρκίνου.

Πηγές πρόσληψης της βιταμίνης D.

Η βιταμίνη D είναι μία λιποδιαλυτή βιταμίνη που συντίθεται στο δέρμα μετά από την έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία. Ωστόσο, η έκθεση στον ήλιο μπορεί να επηρεαστεί από την εποχή του έτους, το γεωγραφικό πλάτος, την ώρα της ημέρας, τον τύπο του δέρματος, τη χρήση των αντηλιακών αλλά και την ηλικία. Ποσοστό λιγότερο του 10% προέρχεται από διαιτητικές πηγές, με τρόφιμα όπως ο σολομός, το σκουμπρί και η ρέγκα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, ο χυμός πορτοκαλιού και ορισμένα προϊόντα δημητριακών να παρουσιάζουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη D.

Έκθεση στον ήλιο και βιταμίνη D.

Τα επίπεδα της βιταμίνης D μπορούν να αυξηθούν σημαντικά από την έκθεση στο ηλιακό φως. Θεωρητικά, η καθημερινή έκθεση στον ήλιο για μερικά λεπτά είναι σε θέση να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού για τη συγκεκριμένη βιταμίνη. 15-20 λεπτά έκθεσης στο ηλιακό φως από τις 10:00 π.μ. μέχρι τις 2:00 μ.μ. χωρίς αντηλιακό 3 φορές την εβδομάδα, είναι ικανοποιητικό χρονικό διάστημα για να παραχθεί στον οργανισμό η απαιτούμενη ποσότητα βιταμίνης D. Το διάστημα αυτό, ο οργανισμός μπορεί να παράξει από 10.000 έως και 20.000 μονάδες (IU) βιταμίνης D. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί η ίδια πρόσληψη βιταμίνης D κατά τους χειμερινούς μήνες, λόγω της περιορισμένης ηλιακής ακτινοβολίας.

Η εξέταση για την αξιολόγηση των επιπέδων της βιταμίνης D.

O Συνεταιρισμός Εργαστηριακών Ιατρών MEDISYN χρησιμοποιεί μια ανοσο- δοκιμασία, η οποία μετρά την ολική βιταμίνη D [25(ΟΗ)D]. Η βιβλιογραφία υποδεικνύει ότι ο συγκεκριμένος ανοσολογικός προσδιορισμός είναι ιδιαίτερα ακριβής και αξιόπιστος ως μέθοδος για την εκτίμηση της επάρκειας της βιταμίνης D. Η μέτρηση της 25(ΟΗ)D, της κύριας μορφής κυκλοφορούσας βιταμίνης D, χρησιμοποιείται ως βοήθημα κατά τη διαδικασία εκτίμησης της επάρκειας της βιταμίνης D και για την παρακολούθηση της θεραπευτικής ανταπόκρισης σε ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία για διαταραχές που σχετίζονται με την ανεπάρκεια της βιταμίνης D. Χαμηλές συγκεντρώσεις 25(ΟΗ)D μπορεί να προκύψουν από ανεπαρκές ηλιακό φως, διαιτητική ανεπάρκεια, κακή απορρόφηση της βιταμίνης, ή διαταραχές στο μεταβολισμό της στερόλης στο ήπαρ. Η δοκιμή αυτή επίσης είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς που δεν λαμβάνουν συμπληρώματα D2. Για την ανίχνευση της ανεπάρκειας της βιταμίνης D, η μέτρηση της 1,25- διυδροξυβιταμίνης D δεν συνιστάται, καθώς τα επίπεδα μπορεί να δείχνουν παραπλανητικά φυσιολογικά σε ασθενείς με σημαντική ανεπάρκεια της βιταμίνης D.

Γενικά, ο Βιοπαθολόγος σας θα σας ενημερώσει ότι δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος. Το μόνο που προτείνεται, είναι να έχει προηγηθεί νηστεία 8 έως 12 ωρών, ιδιαίτερα όταν η μέτρηση της συνδυάζεται με άλλες δοκιμές του οστικού μεταβολισμού.

Ποιοι πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο βιταμίνης D.

Τα άτομα που πρέπει να υποβάλλονται στον έλεγχο των επιπέδων της βιταμίνης D είναι:

Τα άτομα με υποψία ανεπάρκειας βιταμίνης D (π.χ., άτομα με επίμονο, μη ειδικό μυοσκελετικό άλγος, ραχιτισμό, οστεομαλακία, οστεο- πόρωση, χρόνια νεφρική νόσο, ηπατική ανεπάρκεια, σύνδρομα δυσαπορρόφησης, υπερπαρα- θυρεοειδισμό).
Τα άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ανεπάρκεια βιταμίνης D (π.χ. εγκυμονούσες, θηλάζουσες, ηλικιωμένοι ενήλικες με ιστορικό μη τραυματικών καταγμάτων, παχύσαρκοι, εσώκλειστοι στο σπίτι και τα βρέφη που θηλάζουν χωρίς συμπληρώματα βιταμίνης D ή από μητέρες με ανεπάρκεια τη βιταμίνης D).
Τα άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία με βιταμίνη D2 ή βιταμίνη D3.
Τα άτομα με διαταραχές που σχετίζονται με μειωμένα επίπεδα 25(ΟΗ)D.
Τα άτομα που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα που σχετίζονται με μειωμένα επίπεδα 25(OH)D (αντιεπιληπτικά φάρμακα, γλυκοκορτικοειδή, φάρμακα του AIDS, αντιμυκητιασικά, χολεστυραμίνη).
Τα άτομα με υποψία τοξικότητας, (π.χ. υπερασβεστιαιμία αδιευκρίνιστης προέλευσης).

Λήψη συμπληρωμάτων Βιταμίνης D.

Οι δύο μορφές της βιταμίνης D που χρησιμοποιούνται στα συμπληρώματα είναι η D2 (εργοκαλσιφερόλη) και D3 (χοληκαλσιφερόλη). Η D3 είναι η προτιμώμενη μορφή, καθώς είναι χημικά παρόμοια με την μορφή της βιταμίνης D που παράγεται από τον οργανισμό και πιο αποτελεσματική από τη D2 ως προς τη συγκέντρωση της βιταμίνης D στο αίμα. Δεδομένου ότι η βιταμίνη D είναι λιποδιαλυτή, λαμβάνεται με ένα σνακ ή ένα γεύμα που περιέχει λίπος. Σε γενικές γραμμές, η λήψη συμπληρώματος 100 IU βιταμίνης D την ημέρα μπορούν να αυξήσουν τις συγκεντρώσεις της στο αίμα κατά 1 ng/mL μετά από 2 έως 3 μήνες.

Επιμέλεια Σύνταξης:

Τάκης Αποστολόπουλος

Κλινικός Βιοχημικός – Βιολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Medisyn

Μάθετε περισσότερα για το Vrisko Diagnostiko εδώ.

Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα εδώ.

Ομορφιά

Ομορφιά και Ιατρική

Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η εξωτερική ομορφιά ενός ανθρώπου αποτελεί το σημαντικότερο προσόν. Το κάλλος ανέκαθεν αποτελούσε φυσικό χάρισμα που όλοι ήθελαν να αποκτήσουν ή να διατηρήσουν. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό για την απόκτηση αρμονικού σώματος, η περιποίηση της κώμης, η δερματοστιξία (tattoo) και η χρήση φυσικών καλλυντικών αποτελούν παραδείγματα συνηθειών που εμφανίζονται μέσα στο χρόνο και σκοπό έχουν την ομορφιά.

Η εξωτερική εμφάνιση, όπως και η αντίληψη για την ομορφιά, την ευεξία και την γενικότερη υγεία, αποτελούν προτεραιότητες του σημερινού μέσου ανθρώπου, ενώ η αίσθηση ότι μια όμορφη εικόνα δίνει περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική, κοινωνική και ερωτική ζωή, είναι επίσης συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση και τη σύγχρονη θεώρηση των πραγμάτων.

Η ομορφιά, εκτός από το κομμάτι της εξωτερικής μας εμφάνισης, σχετίζεται και με την ψυχική μας υπόσταση. Συναισθήματα και στάσεις όπως η αυτοπεποίθηση ή η αποδοχή, επηρεάζουν άμεσα την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας αλλά και την εικόνα που δείχνουμε στους άλλους. Ένα παιδί με «πεταχτά αυτιά» ή ένας έφηβος με υπερτροφία μαζικού αδένα (γυναικομαστία) αντιλαμβάνονται ή και αντιμετωπίζουν σκληρή συμπεριφορά από τους συνομήλικους τους, με την αυτοπεποίθηση τους να επηρεάζεται φανερά και την εικόνα τους να επηρεάζεται από την στάση αυτή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η γυναίκα που έχει υποβληθεί σε μαστεκτομή, όπου η νίκη της ενάντια στον καρκίνο εδραιώνεται με την αποκατάσταση του μαστού. Κοινώς, το σώμα δεν προορίζεται να φυλακίζει τον ψυχισμό του ατόμου, απεναντίας πρέπει να συμβάλλει στην έκφραση των συναισθημάτων του.

Ο ρόλος λοιπόν του Πλαστικού Χειρουργού ξεπερνά τα επιφανειακά όρια μίας αισθητικής απλά βελτίωσης, και φτάνει σε μία γενική βελτίωση της εικόνας που έχουμε για τον εαυτό μας και πως αισθανόμαστε γι’ αυτήν. Το όπλο του; Η ειδικότητά του!

Η Πλαστική Χειρουργική είναι η χειρουργική ειδικότητα που ασχολείται με την διόρθωση και αποκατάσταση στο φυσιολογικό της μορφής στον άνθρωπο. Είναι η ιατρική ειδικότητα που θεραπεύει τις δυσμορφίες, είτε αυτές προέρχονται από συγγενείς ανωμαλίες , είτε τραυματισμό, είτε έγκαυμα, είτε από ελλείμματα μετά από χειρουργική εκτομή για καρκίνο, είτε επέρχονται με την πάροδο της ηλικίας (aging). Η προσπάθεια της έγκειται στην επίτευξη της καλύτερης λειτουργικής και αισθητικής αποκατάστασης. Πρόκειται για μία ειδικότητα που εξελίσσεται συνεχώς και που προσφέρει νέες δυνατότητες. Παράδειγμα αυτού, το λίπος που θεωρούνταν άχρηστο μετά από μια λιποαναρρόφηση, με τις σύγχρονες τεχνικές να το χρησιμοποιούν στο πρόσωπο, το στήθος ή τους γλουτούς για βελτίωση του σχήματος και του όγκου (λιπομεταφορά).

Όλοι δικαιούμαστε να βλέπουμε στον καθρέπτη μία πιο αρμονική εικόνα από αυτή που μας έδωσε η φύση. Στο πλαίσιο αυτό, ο Πλαστικός Χειρουργός είναι εκείνος που μπορεί να μας προικίσει με αυτοπεποίθηση, αναδεικνύοντας τη φυσική μας ομορφιά διορθώνοντας τις όποιες παραφωνίες στην εμφάνισής μας.

Επιμέλεια Σύνταξης:

Απόστολος Β. Παγανός

Πλαστικός Χειρούργος

Μάθετε περισσότερα για τον δρ. Απόστολο Παγανό και τους τομείς εξειδίκευσής του εδώ.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πολύ-ιατρείο MA.CO Health, διαβάστε εδώ.

Ομορφιά

Black Truffle: το μαύρο «διαμάντι» για την επιδερμίδα μας.

Ιδιαίτερο άρωμα, μοναδικό χρώμα, ασυναγώνιστες ιδιότητες. Όσα επίθετα και να χρησιμοποιήσει κανείς, δεν θα μπορέσει να περιγράψει πλήρως τη μαύρη τρούφα, αυτό το πολύτιμο στοιχείο της φύσης που μάγεψε ολόκληρους πολιτισμούς στο πέρασμα των αιώνων και θα συνεχίσει να το κάνει χάρη στα πολύπλευρα οφέλη του.

Το επονομαζόμενο «μαύρο διαμάντι», πέρα από την υψηλή διατροφική του αξία που γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη, χρησιμοποιείται και για φαρμακευτικούς και θεραπευτικούς λόγους. Οι αρθριτικοί και μυϊκοί πόνοι και τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης, είναι από τα ζητήματα υγείας που η μαύρη τρούφα μπορεί να ρυθμίσει, ενώ αποτελεί δυνατό χαρτί και για τον τομέα της κοσμετολογίας.

Μετά την εκτεταμένη έρευνα της Kaloe για τη δημιουργία μίας ισχυρής φόρμουλας ομορφιάς, δημιουργήσαμε την αναπλαστική, αντιγηραντική και αντιοξειδωτική Kaloe Black Truffle Regenerating Lift Cream, αυτόν τον θησαυρό που συμβάλει στην απόκτηση λαμπερής και αναζωογονημένης επιδερμίδας. Μάλιστα, ο συνδυασμός της μαύρης τρούφας με το ισχυρό ενεργό συστατικό Revivyl και τη σύνθεση Rubixyl και Progeline, δρα καταλυτικά στην αντιγήρανση, την αναζωογόνηση, την επιδιόρθωση και την άμυνα της επιδερμίδας στον χρόνο. Η νεανική ελαστικότητα μέσα από μία κρέμα είναι πια γεγονός. Kaloe Black Truffle Regenerating Lift Cream και ανακαλύψτε τη μαγεία της μαύρης τρούφας.

Μάθετε περισσότερα στο www.kaloe.gr .

Για να αποκτήσετε το Kaloe Black Truffle Regenerating Lift Cream, πατήστε εδώ.