Τέχνη πολιτισμός

Χιόνι και ιμπρεσιονισμός…

Γράφει η Λιάνα Ζωζά

Στην ιστορία της τέχνης μπορούμε να συναντήσουμε πολλά και σημαντικά έργα που κινούνται θεματικά στην εποχή του χειμώνα, κυρίως χιονισμένα τοπία.

Στην τοπιογραφία των ιμπρεσιονιστών αποτελούν αγαπημένα και πολυζωγραφισμένα θέματα, μιας και οι ζωγράφοι κινούνται σε εξωτερικούς χώρους καταγράφοντας σκηνές της πραγματικής ζωής με την επίδραση του φωτός και του καιρού τη συγκεκριμένη στιγμή. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που συχνά ξαναζωγραφίζουν το ίδιο θέμα σε άλλη ώρα, ακόμη και σε άλλη εποχή.

Οι κύριες επιρροές στα θέματα των “χειμωνιάτικων” έργων τους προέρχονται από την ιαπωνική τεχνική που είναι γνωστή σαν woodblock printing που απεικονίζει συνήθως το χιόνι να πέφτει και ανθρωπινες φιγούρες να κρατούν ομπρέλες μέσα σε χιονισμένα τοπία.

Αν και το πιό γνωστό χειμωνιάτικο τοπίο του Claude Monet (1840 – 1926), είναι το έργο The Magpie (1869), του αποδίδονται 140 έργα με θέμα τον χειμώνα. Το συγκεκριμένο έργο είναι το μεγαλύτερο από τα “χειμωνιάτικα” του (89 x 130 cm) και απεικονίζει μια μικρή μαύρη κίσσα, σ’ένα χιονισμένο τοπίο, όπου το φως του ήλιου αντανακλά στο χιόνι δημιουργώντας αριστοτεχνικές προσεγγίσεις μέσα από το φως και την σκιά.

Το 1875, ο Monet, ζωγραφίζει το Train in the Snow, στο σιδηροδρομικό σταθμό του Argenteuil, ακριβώς απέναντι από το σπίτι του. Το έργο δεν παρουσιάστηκε στην έκθεση των ιμπρεσιονιστών, αλλά αποκαλύπτει το έντονο ενδιαφέρον του Monet για τη σύγκλιση της φύσης με την τεχνολογία.

Το τρένο, με τη δύναμη και την ταχύτητά του σε σύγκριση με το ακίνητο χιονισμένο τοπίο, του έδωσε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα ιδανική για καλλιτεχνικές παρατηρήσεις. Αποτελεί ένα έργο, που παρουσιάζει διαφορετικά στοιχεία από αυτά που συναντούμε συνήθως στα έργα του με το πιo χαρακτηριστικό, την απόδοση μιας πραγματικής εικόνας και όχι αυτή της εντύπωσης.

Ο Pierre-Auguste Renoir (1841 – 1919), εμπνέεται από το παγωμένο τοπίο του δάσους της Βουλώνης και δημιουργεί το Skaters in the Bois de Boulogne, 1868, ένα από τα ελάχιστα χειμερινά τοπία του, λόγω της έντονης απέχθειάς του για το χιόνι και τις χαμηλές θερμοκρασίες.

Στο έργο απεικονίζονται πολυάριθμοι Παριζιάνοι, νέοι και μεγαλύτεροι, να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους πατινάροντας στην παγωμένη λίμνη του πάρκου, με τις εφημερίδες της εποχής να καταγράφουν για το χειμώνα του 1968, πολικές θερμοκρασίες, που πάγωσαν τον Σηκουάνα και τα υπόλοιπα ποτάμια.

Ο Renoir επιλέγει το πάρκο για την μεγάλη επισκέψιμότητα που του δίνει τη δυνατότητα, να ζωγραφίζει πλήθη και παράλληλα μέσα από αυτά να καταγράφει τη ζωή της παρισινής αστικής τάξης, η οποία και καθορίζει στην συνέχεια το έργο του.

Ο Paul Gauguin (1848 -1903) εγκατέλειψε την Ευρώπη το 1891, για να εγκατασταθεί, όπως αποδείχθηκε, για το υπόλοιπο της ζωής του στην Πολυνησία και να δημιουργήσει εκεί τα έργα που αποτελούν και τα καλύτερα δείγματα της δουλειάς του.

Στη Γαλλία, επέστρεψε από τις σπουδές και τα ταξίδια του, to 1870 και αρχικά, εργάσθηκε σαν βοηθός χρηματιστή. Παράλληλα, όμως με αυτή την ιδιότητά του, ο Gauguin περνούσε αρκετό χρόνο καθημερινά, ζωγραφίζοντας με τον Camille Pissarro και τον Paul Cezanne.

Αν και οι πρώτες ζωγραφικές του προσπάθειές ήταν μάλλον αδέξιες, στην συνέχεια σημείωσε αξιοσημείωτη πρόοδο, με αποτέλεσμα την περίοδο 1876–1886, να συμμετέχει με έργα του στις εκθέσεις των ιμπρεσιονιστών. Ανάμεσα στα έργα που δημιούργησε εκείνη τη περίοδο βρίσκεται και το La Neige à Vaugirard II, 1879 με θέμα ένα χιονισμένο τοπίο.

Ο Paul Signac (1863 – 1935), επηρεάστηκε έντονα από τις θεωρίες σχετικά με την οπτική και το χρώμα, αλλά και από το καινοτόμο έργο των ιμπρεσιονιστών που βρισκόταν στην ακμή τους, όταν εκείνος ζούσε την εφηβεία και τη νεαρή του ηλικία στην μποέμ συνοικία της Μονμάρτης.

Το ύφος του στη συνέχεια άλλαξε, όταν άρχισε να ενσωματώνει στο έργο του τις τεχνικές και τις θεωρίες του Νεο-Ιμπρεσιονισμού, κινήματος γνωστού και με το όνομα Πουαντιγισμός, μια μέθοδος ουσιαστικά, που εφευρέθηκε το 1884, από το στενό του φίλο Georges Seuratκαι τα χρώματα εφαρμόζονται στο έργο, το καθένα ξεχωριστά σαν κουκκίδες, ενώ η μίξη τους γίνεται από το ανθρώπινο μάτι, δίνοντας στο σύνολό τους ένα ιδιαίτερα λαμπερό αποτέλεσμα.

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη βρείτε εδώ

Πηγή

Βιβλία

Ένα Μικρό Καράβι από τις Εκδόσεις Μύρτος

Ένα Μικρό Καράβι έχει ξεκινήσει ένα µακρύ, µοναδικό ταξίδι «από το ΕΓΩ στο ΕΜΕΙΣ» και
οι Εκδόσεις Μύρτος µε την σύµβουλο Ενσυνειδητότητας & NLP Λένα Καββαθά σου
προτείνουν να ταξιδέψεις µαζί του.

Πρόκειται για µια ∆ΙΑΛΟΓΙΣΤΙΚΗ πρακτική ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ, ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ &
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Έρευνες, η µια µετά την άλλη, αποδεικνύουν τα πάµπολλα οφέλη του ∆ιαλογισµού, σε σωµατικό, νοητικό, και ψυχικό επίπεδο, προάγοντας όχι µόνον το «ζειν» αλλά και το «ευ ζειν».

Σε µια γη που γυρίζει ξέφρενα… µε φωνές, άγχος, πίεση, στρες, έλλειψη ύπνου… ο ΚΟΣΜΟΣ
ξεχνάει πως όλα αυτά, µε µαθηµατική ακρίβεια, µέρα µε τη µέρα, πλήττουν την υγεία του.
Μα ο κόσµος είµαστε ΕΜΕΙΣ… είσαι ΕΣΥ… είµαι ΕΓΩ
Ξεκινάω λοιπόν πρώτα ΕΓΩ:
ΠΑΥΣΗ … ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ… ΑΝΑΠΝΕΩ
φτιάχνω µια συνθήκη γαλήνης για να µε δω, για να µε ακούσω, για να µε φροντίσω…
Αυτό ακριβώς είναι τούτο το βιβλίο… ένα ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΥΤΟΦΡΟΝΤΙ∆ΑΣ που απευθύνεται
κυριολεκτικά σε ΟΛΟΥΣ, είτε έχουν προηγουµένη επαφή µε ∆ιαλογισµό/Οραµατισµό, είτε
όχι… και καθώς βασίζεται σε αρχές του NLP και του Mindfulness, σε ένα δεύτερο επίπεδο,
µπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια ενός ψυχολόγου, ψυχοθεραπευτή ή
σύµβουλου προσωπικής ανάπτυξης.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μύρτος» σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Πληροφορίες στο τηλ. 210-8028828, [email protected], www.myrtosbooks.gr

Κινηματογράφος

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΚΑΡΟΛΟΣ ΝΤΙΚΕΝΣ ΣΤΟ RADIO CITY

Η θρυλική επιτυχία συνεχίζεται για 8 η χρονιά.

Η αυθεντική παράσταση, η μεγάλη sold out επιτυχία επί επτά χρόνια από την Παιδική σκηνή της δημοφιλούς δημιουργού παιδικών θεαμάτων Γιούλης Ηλιοπούλου σε θεατρική μεταφορά και σκηνοθεσία της ίδιας έρχεται για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη στο Radio city.

Για δύο μόνο παραστάσεις για το κοινό την Κυριακή 11:30 π. μ και στις 14:30 μ. μ. Το έργο θα παρουσιαστεί επίσης δύο καθημερινές για τα σχολεία με δύο παραστάσεις την κάθε ημέρα στις 9:30 π. μ και 11:30 μ. μ για να ενθουσιάσει το κοινό με τον θρυλικό τσιγκούνη του Ντίκενς σε ένα μαγευτικό Χριστουγεννιάτικο περιβάλλον με ένα υπερθέαμα που λάτρεψαν χιλιάδες μικροί και μεγάλοι θεατές.

Λίγα λόγια για το έργο:

Ο φιλάργυρος Εμπενίζερ Σκρούτζ, ο θρυλικός ήρωας του Ντίκενς, είναι ένας πολύ πλούσιος, αλλά μίζερος και σκληρός άνθρωπος, δεν γνωρίζει τι σημαίνει αγάπη και γενναιοδωρία και θεωρεί τα Χριστούγεννα μια μεγάλη απάτη. Την παραμονή των Χριστουγέννων τον επισκέπτεται το φάντασμα του παλιού συνεταίρου του Τζέικομπ Μάρλευ και τον προειδοποιεί πως έχει μια τελευταία ευκαιρία να αλλάξει και να δει τη ζωή του και τους ανθρώπους με άλλα μάτια. Την επίσκεψη αυτή θα ακολουθήσουν κι άλλοι παράξενοι επισκέπτες, τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων, που θα του δείξουν την αλήθεια και τα λάθη του. Τον ταξιδεύουν στο παρελθόν, στο παρόν αλλά και στις άθλιες εικόνες που τον περιμένουν στο μέλλον του, αν δεν αποφασίσει να αλλάξει τον τρόπο που σκέπτεται και ενεργεί.

Ένα μοναδικό γιορτινό και λαμπερό θέαμα που μας ταξιδεύει στο όνειρο και τη φαντασία μαγεύει τις καρδιές μικρών και μεγάλων, μας στέλνει το μήνυμα της χαράς, της γενναιοδωρίας, της προσφοράς και καλεί τους ανθρώπους να έχουν στην καρδιά τους τα Χριστούγεννα 365 μέρες τον χρόνο. Η υπέροχη Χριστουγεννιάτικη ιστορία του Ντίκενς μας αποκαλύπτει μέσα από το διαχρονικό ήρωα της πως η αγάπη κρύβει τα μυστικά της ευτυχίας.

Το θέατρο λειτουργεί:

Κάθε Κυριακή για το κοινό
Καθημερινές για τα σχολεία

Συντελεστές Παράστασης:

Κείμενο: Κάρολος Ντίκενς

Θεατρική μεταφορά -Σκηνοθεσία: Γιούλη Ηλιοπούλου

Σκηνικά: Μιχάλης Σδούγκος

Κοστούμια εποχής : Τζούλια Μάρκο Μουσική

Επένδυση: Κρίστελ Καπερώνη

Κινησιολογία : Γιούλη Ηλιοπούλου

3D animation: Λεωνίδας Φουντούλης

Φωτισμοί: Λάμπρος Σουνδιάς

Ειδικές κατασκευές: Θοδωρής Τσιμπλάκης

Hair& make up : Νίκος Ζήσης

Δ/νση παραγωγής: Αντώνης Μαρκογιάννης

Παραγωγή: ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΙΟ

Ένας μεγάλος θίασος γνωστών, καταξιωμένων αλλά και νέων εξαιρετικά

ταλαντούχων ηθοποιών, ερμηνεύουν τους είκοσι ρόλους του έργου με παραμυθένια

κοστούμια εποχής του Μιχάλη Σδούγκου σε ένα μαγικό σκηνικό. Το

φαντασμαγορικό θέαμα συμπληρώνεται με μαγικές μουσικές, 3D ANIMATION,

κιν/φικές προβολές, εφέ και εντυπωσιακές ειδικές κατασκευές.

Δείτε το trailer:

Διάρκεια: 80 λεπτά με διάλειμμα

Τοποθεσία:

RADIO CITY Theatre

Βας. Όλγας 11 & Παρασκευοπούλου 9, Θεσσαλονίκη

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΚΑΡΟΛΟΣ ΝΤΙΚΕΝΣ ΣΤΟ RADIO CITY

Τέχνη πολιτισμός

Αριάδνη Βιτάσταλη: Εγκαίνια Έκθεσης «Παρενθέσεις και Μύθοι»

Η διεθνούς φήμης καλλιτέχνης Αριάδνη Βιτάσταλη, παρουσιάζει την δεύτερη ατομική της έκθεση στη Θεσσαλονίκη, στη γκαλερί Donopoulos International Fine Arts, όπου φιλοξενείται η πιο πρόσφατη σειρά έργων της σε χαρτί, με τίτλο «Παρενθέσεις και Μύθοι». Τα εγκαίνια αποτέλεσαν μια ξεχωριστή βραδιά για τους εκλεκτούς καλεσμένους, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να βιώσουν μια μοναδική εικαστική εμπειρία σε ένα περιβάλλον όπου η τέχνη συνάντησε τον μύθο. Οι προσκεκλημένοι είχαν τη δυνατότητα να συνομιλήσουν με την καλλιτέχνιδα και να ανακαλύψουν από κοντά τα έργα της. Η πρόσφατη δουλειά της Αριάδνης Βιτάσταλη αποτελεί έναν διάλογο γύρω από τους μυθολογικούς αφηγηματικούς πυρήνες του έργου καθώς και την συνύπαρξη μεταξύ αρχαιότητας και σύγχρονης εποχής. Ανάμεσα στους καλεσμένους παρευρέθηκαν φίλοι της γκαλερί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες, καθώς και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοικησής όπως ο κος Μπέγκας Θάνος, Αντιπρόεδρος Κέντρου Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Λίγα λόγια για την καλλιτέχνιδα:
Η Αριάδνη Βιτάσταλη αντλεί έμπνευση από αρχαιοελληνικούς και ρωμαϊκούς μύθους και την
έκφραση τους στην πορεία της ιστορία της τέχνης και τους μεταφράζει στο χαρτί μέσα από
τις δικές τις εμπειρίες και πραγματικότητες ως γυναίκα, μητέρα και καλλιτέχνιδα.
Μπρουταλισμός και θηλυκότητα μπλέκονται και ανοίγουν έναν διάλογο μεταξύ του
ελεγχόμενου και του χαοτικού, του λείου και του έντονα επεξεργασμένου. Για την
καλλιτέχνιδα η κίνηση είναι αυτή που συνδέει τον χρόνο με τον χώρο. Στο χαρτί ισορροπεί
και αντιπαραθέτει ταυτόχρονα τον λευκό/κενό, τον λείο και τον ‘υπερφορτισμένο’ χώρο.
Μέσα από την επιθετικότητα και την ένταση στη χρήση των στικς λαδιού, συζητά τα λεπτά
όρια μεταξύ ομορφιάς και δυσμορφίας.