Τέχνη πολιτισμός

Χιόνι και ιμπρεσιονισμός…

Γράφει η Λιάνα Ζωζά

Στην ιστορία της τέχνης μπορούμε να συναντήσουμε πολλά και σημαντικά έργα που κινούνται θεματικά στην εποχή του χειμώνα, κυρίως χιονισμένα τοπία.

Στην τοπιογραφία των ιμπρεσιονιστών αποτελούν αγαπημένα και πολυζωγραφισμένα θέματα, μιας και οι ζωγράφοι κινούνται σε εξωτερικούς χώρους καταγράφοντας σκηνές της πραγματικής ζωής με την επίδραση του φωτός και του καιρού τη συγκεκριμένη στιγμή. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που συχνά ξαναζωγραφίζουν το ίδιο θέμα σε άλλη ώρα, ακόμη και σε άλλη εποχή.

Οι κύριες επιρροές στα θέματα των “χειμωνιάτικων” έργων τους προέρχονται από την ιαπωνική τεχνική που είναι γνωστή σαν woodblock printing που απεικονίζει συνήθως το χιόνι να πέφτει και ανθρωπινες φιγούρες να κρατούν ομπρέλες μέσα σε χιονισμένα τοπία.

Αν και το πιό γνωστό χειμωνιάτικο τοπίο του Claude Monet (1840 – 1926), είναι το έργο The Magpie (1869), του αποδίδονται 140 έργα με θέμα τον χειμώνα. Το συγκεκριμένο έργο είναι το μεγαλύτερο από τα “χειμωνιάτικα” του (89 x 130 cm) και απεικονίζει μια μικρή μαύρη κίσσα, σ’ένα χιονισμένο τοπίο, όπου το φως του ήλιου αντανακλά στο χιόνι δημιουργώντας αριστοτεχνικές προσεγγίσεις μέσα από το φως και την σκιά.

Το 1875, ο Monet, ζωγραφίζει το Train in the Snow, στο σιδηροδρομικό σταθμό του Argenteuil, ακριβώς απέναντι από το σπίτι του. Το έργο δεν παρουσιάστηκε στην έκθεση των ιμπρεσιονιστών, αλλά αποκαλύπτει το έντονο ενδιαφέρον του Monet για τη σύγκλιση της φύσης με την τεχνολογία.

Το τρένο, με τη δύναμη και την ταχύτητά του σε σύγκριση με το ακίνητο χιονισμένο τοπίο, του έδωσε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα ιδανική για καλλιτεχνικές παρατηρήσεις. Αποτελεί ένα έργο, που παρουσιάζει διαφορετικά στοιχεία από αυτά που συναντούμε συνήθως στα έργα του με το πιo χαρακτηριστικό, την απόδοση μιας πραγματικής εικόνας και όχι αυτή της εντύπωσης.

Ο Pierre-Auguste Renoir (1841 – 1919), εμπνέεται από το παγωμένο τοπίο του δάσους της Βουλώνης και δημιουργεί το Skaters in the Bois de Boulogne, 1868, ένα από τα ελάχιστα χειμερινά τοπία του, λόγω της έντονης απέχθειάς του για το χιόνι και τις χαμηλές θερμοκρασίες.

Στο έργο απεικονίζονται πολυάριθμοι Παριζιάνοι, νέοι και μεγαλύτεροι, να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους πατινάροντας στην παγωμένη λίμνη του πάρκου, με τις εφημερίδες της εποχής να καταγράφουν για το χειμώνα του 1968, πολικές θερμοκρασίες, που πάγωσαν τον Σηκουάνα και τα υπόλοιπα ποτάμια.

Ο Renoir επιλέγει το πάρκο για την μεγάλη επισκέψιμότητα που του δίνει τη δυνατότητα, να ζωγραφίζει πλήθη και παράλληλα μέσα από αυτά να καταγράφει τη ζωή της παρισινής αστικής τάξης, η οποία και καθορίζει στην συνέχεια το έργο του.

Ο Paul Gauguin (1848 -1903) εγκατέλειψε την Ευρώπη το 1891, για να εγκατασταθεί, όπως αποδείχθηκε, για το υπόλοιπο της ζωής του στην Πολυνησία και να δημιουργήσει εκεί τα έργα που αποτελούν και τα καλύτερα δείγματα της δουλειάς του.

Στη Γαλλία, επέστρεψε από τις σπουδές και τα ταξίδια του, to 1870 και αρχικά, εργάσθηκε σαν βοηθός χρηματιστή. Παράλληλα, όμως με αυτή την ιδιότητά του, ο Gauguin περνούσε αρκετό χρόνο καθημερινά, ζωγραφίζοντας με τον Camille Pissarro και τον Paul Cezanne.

Αν και οι πρώτες ζωγραφικές του προσπάθειές ήταν μάλλον αδέξιες, στην συνέχεια σημείωσε αξιοσημείωτη πρόοδο, με αποτέλεσμα την περίοδο 1876–1886, να συμμετέχει με έργα του στις εκθέσεις των ιμπρεσιονιστών. Ανάμεσα στα έργα που δημιούργησε εκείνη τη περίοδο βρίσκεται και το La Neige à Vaugirard II, 1879 με θέμα ένα χιονισμένο τοπίο.

Ο Paul Signac (1863 – 1935), επηρεάστηκε έντονα από τις θεωρίες σχετικά με την οπτική και το χρώμα, αλλά και από το καινοτόμο έργο των ιμπρεσιονιστών που βρισκόταν στην ακμή τους, όταν εκείνος ζούσε την εφηβεία και τη νεαρή του ηλικία στην μποέμ συνοικία της Μονμάρτης.

Το ύφος του στη συνέχεια άλλαξε, όταν άρχισε να ενσωματώνει στο έργο του τις τεχνικές και τις θεωρίες του Νεο-Ιμπρεσιονισμού, κινήματος γνωστού και με το όνομα Πουαντιγισμός, μια μέθοδος ουσιαστικά, που εφευρέθηκε το 1884, από το στενό του φίλο Georges Seuratκαι τα χρώματα εφαρμόζονται στο έργο, το καθένα ξεχωριστά σαν κουκκίδες, ενώ η μίξη τους γίνεται από το ανθρώπινο μάτι, δίνοντας στο σύνολό τους ένα ιδιαίτερα λαμπερό αποτέλεσμα.

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη βρείτε εδώ

Πηγή

Βιβλία

Ημερολόγιο Προσωπικής Ανάπτυξης 2024

HAPPY CHOICES MAKE PEOPLE HAPPY

Όλα ξεκινούν με μια απλή ερώτηση: «Είσαι ευτυχισμένη;». Εάν όχι, η Χριστίνα Πίκουλα για
5η συνεχόμενη χρονιά δίνει το ετήσιο ραντεβού της με τα ράφια των βιβλιοπωλείων με ένα
ακόμα πιο ενδυναμωτικό ημερολόγιο προσωπικής ανάπτυξης.
Για πόσο καιρό ακόμα θα αφήνεις τα πράγματα στην τύχη; Τα όνειρα, την εξέλιξή σου και
τις αλλαγές που τόσο επιθυμείς, αλλά δεν ξέρεις πώς να τις φέρεις στη ζωή σου.
Δεν φτάνει να θέλεις κάτι αρκετά, χρειάζεται και να είσαι συνεπής με τον εαυτό σου σε
καθημερινή βάση.

Το Ημερολόγιο Happy Choices – Make People Happy που κυκλοφορεί και
φέτος από τις Εκδόσεις Μύρτος, θα σε βοηθήσει ακριβώς σε αυτό, να χτίσεις συνέπεια και
να αποκτήσεις εμπιστοσύνη απέναντι στον εαυτό σου. Ποιος θα σε βοηθήσει να γίνεις
ευτυχισμένη, να έχεις αφθονία και να χτίσεις τα όνειρά σου απολαμβάνοντας την
καθημερινότητά σου; Η απάντηση βρίσκεται στη γυναίκα που αντικρίζεις καθημερινά στον
καθρέφτη σου. Εσύ!

Μάθε από το παρελθόν και βάλε στόχους για το μέλλον. Μαζί με το Ημερολόγιο Happy
Choices – Make People Happy, κέρδισε χρόνο και δώσε αξία στη στιγμή σου ακούγοντας την
εσωτερική σου φωνή.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μύρτος» σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Πληροφορίες στο τηλ. 210-8028828, [email protected], www.myrtosbooks.grwww.myrtosbooks.gr

Βιβλία

Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2024 «Ευχές και Παινέματα όπως παλιά»

‘’Ευχές & παινέματα’’ που αναβλύζουν αγάπη, που ξυπνούν αναμνήσεις και συναισθήματα, που μοσκοβολούν νοσταλγία, ζωντανεύουν μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου Καλοτυχίας 2024 των Εκδόσεων Μύρτος για να μας χαρίσουν αισιοδοξία, δύναμη και ελπίδα.

Τι είναι οι ευχές, από πού πηγάζουν και ποιο σκοπό εξυπηρετούν; Έχουν δύναμη οι ευχές; Η
δύναμή τους είναι άραγε πραγματική; Μια ευχή αληθινή από καρδιάς έχει περισσότερη
δύναμη από χιλιάδες λόγια; Τι πίστευαν παλιά οι άνθρωποι; Μήπως με τις ευχές που
έδιναν και έπαιρναν εξέφραζαν την ελπίδα και τις προσδοκίες τους για μια καλύτερη ζωή;
Οι άνθρωποι εύχονταν πάντα για μικρά, μεγάλα, καθημερινά, σημαντικά ή ασήμαντα
γεγονότα καθώς και σε μυστήρια της εκκλησίας μας και σε εορταστικές ημέρες. Μια γλυκιά
κουβέντα, ένας ενθαρρυντικός λόγος, δυο – τρεις ευχές που προσφέρονται αυθόρμητα,
λόγια γεμάτα τρυφερότητα, καλοσύνη και αισιοδοξία ήταν πολλές φορές αρκετά για να
κάνουν τον συνάνθρωπό τους να νιώσει καλύτερα.

Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο ανακαλύψαμε αληθινούς θησαυρούς, καλότυχες ευχές και
παινέματα που αξίζει να ξαναθυμηθούμε, ώστε να μη σβήσουν, να μη χαθούν ποτέ από τη
μνήμη μας και συνάμα να αποτελέσουν μονοπάτια ζωής, πυξίδα, φάρο έμπνευσης και
γνώσης που θα πλουτίσουν τις επόμενες γενιές.
Υγεία, χαρά, ευτυχία, ευλογία…, μαγικές, όμορφες λέξεις, που περικλείονται στις ευχές και
έχουν αξία ανεκτίμητη στη ζωή του καθενός μας.

Ας μαζέψουμε όσες περισσότερες ευχές μπορούμε, τις χρειαζόμαστε σε κάθε ξεκίνημα, σε
κάθε προσπάθειά μας. Είναι όμορφο να δεχόμαστε ευχές, μα πιο όμορφο είναι να
στέλνουμε. Ευχές που θα χαρίσουν ένα χαμόγελο αισιοδοξίας στα αγαπημένα μας
πρόσωπα, υπενθυμίζοντάς τους ότι δεν είναι μόνοι.

Κάντε τώρα μια καλότυχη ευχή και η μαγεία θα ξεδιπλωθεί. Γιατί το καλό υπάρχει γύρω μας, υπάρχει παντού κι έρχεται στη ζωή μας από το πουθενά.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μύρτος» σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Πληροφορίες στο τηλ. 210-8028828, [email protected], www.myrtosbooks.gr

Βιβλία

Κυριακή Φράγκου “Δέκα συν μία αληθινές ιστορίες πρωταγωνιστών της ζωής”

Κυριακή Φράγκου έχει κυκλοφορήσει πρόσφατα το νέο της βιβλίο.

Μετά το «ταξίδι» που έκανα μαζί τους, σκέφτομαι ότι οι περισσότεροι άστεγοι αγαπούν τα προβλήματά τους πιο πολύ από τις λύσεις…
Ίσως δεν έχουν άλλη επιλογή;
Ίσως φοβούνται τις λύσεις;
Ίσως κάποιοι δεν τους αφήνουν;
Ίσως πάλι γιατί έμαθαν μέσα από αυτά τις δυνατότητές τους;
Ίσως αισθάνονται πως είναι το μόνο δικό τους…
«Αν με νοιάζεσαι, μη μου ξυπνάς αυτά που μου πήραν χρόνια να τα “κοιμίσω”. Αν θες να με βοηθήσεις, κάνε ησυχία…» μου είπε ο Θοδωρής σε ένα γεύμα.
Στο τέλος, με ρώτησε: «Θα ’σαι πάντα πλάι μου;»
«Θα ’μαι και εδώ και “πάνω”…» του είπα, δείχνοντας τον ουρανό.
«Κι εγώ και εδώ και “πάνω”…»
«Μαζί;»
«Μαζί».

Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή & η ομάδα της Εθελοντική Διακονία Αστέγων μονοπωλούν το ενδιαφέρον με έργα κοινωνικής αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας. Γεύματα αστέγων ντελιβερι στη πόλη μας & με δράσεις σε άλλες πόλεις .Η αγάπη της δεν έχει σύνορα επίσης & η Συγγραφική της ανησυχία αποτυπώνει στο χαρτί το πρώτο βιβλίο Όρεξη να ‘ Χέις για θεο Το δεύτερο Νερό Νερο.

Το Τρίτο Δέκα συ(ν) μια Ιστορίες αστεγων αληθινές ,μια αφήγηση άκρως προσωπική ,η τριβή η επαφή & η εμπιστοσύνη στην σχέση τους όλα αυτά τα οχτώ χρόνια ήταν η αφορμή να δώσει σε όλους εμάς αντίδωρο τις ζωές αυτών των πρωταγωνιστών της (Αόρατης θεάς )Έρωτας Πάθη ,Προδοσία,Αστεγία,Στα δωμάτια της Αστεγίας κάνει αναφορά για τα λάθη που ίσως κάναμε όλοι μας κάποια στιγμή όμως για εμάς υπήρχε δεύτερη ευκαιρία όχι όμως για αυτούς…

Κακοποίηση γυναικών+ παιδιών, Αλκοόλ, Ναρκωτικά, ουσίες, Τζόγος ,Μετανάστες ,Φυλακή, Κληρονομιες κλεμμένες & Μια ιστορία της Συγγραφέως και Πρόεδρος της Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων .

Ποιο ήταν το ερέθισμα να ασχοληθεί μαζί τους ;

Τι ήταν αυτό που έμεινε μαζί τους ;

Από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτικη .Για φιλανθρωπικό σκοπό. Χάρισε όλο το κέρδος για την Ανέγερση του Ιερού Ναού Αγίου Γερασίμου Υμνογράφου στο Κονγκό Γκεγκε . & Για τα δίδακτρα ενός φτωχού φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Θεολογίας Κινσάσας Κονγκό.

Αφιερωμένο στον Μακαριστό Δέσποτα Νικηφόρο έναν Άγιο ξυπόλητο Δεσπότη στο Κονγκό .

Με την ευχή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ Β Θεόδωρος ,Ευχή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ Αναστάσιος. Με την Εισαγωγή του Αξιού Δεσπότη Κονγκό Κινσασας κ Θεοδόσιο Και με γράμμα του Γέροντα της Π Νεκτάριος Μικραγιαννανιτης Μικρά Αγία Άννα Καλύβη Αγίων Αρχαγγέλων.