Η νόσος Alzheimer είναι μια προοδευτική εκφυλιστική νόσο του νευρικού συστήματος, ενώ αποτελεί την κυριότερη αίτια εμφάνισης άνοιας σε άτομα άνω των 65 ετών με ποσοστό μεγαλύτερο του 50% επί των ανοικών ασθενών. Η νόσος Alzheimer χαρακτηρίζεται από διαταραχή της προσωπικότητας, της συμπεριφοράς και διαταραγμένη κρίση. Επίσης τα άτομα εμφανίζουν δυσκολίες στην κατανόηση και στην έκφραση λόγου, ενώ μπορεί να συνοδεύεται και από διαταραγμένη διατροφική συμπεριφορά και σοβαρή απώλεια βάρους.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της νόσου;

Η εξέλιξη της νόσου κυμαίνεται από 6 έως 10 χρόνια, ενώ τα στάδια που την αποτελούν είναι τρία, το πρώιμο στάδιο, το μεσαίο και το τελικό στάδιο. Η εξέλιξη της νόσου ποικίλλει ανά ασθενή και μπορεί είτε να εκτυλιχθεί σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα ή αντιθέτως να διαρκέσει περισσότερα χρόνια. Ανεξαρτήτως διάρκειας, το γνώρισμα της νόσου είναι ότι σταδιακά παρατηρείται αυξανόμενη δυσλειτουργικότητα του ασθενή.

Πρώιμο στάδιο

Στο πρώιμο στάδιο της νόσου το άτομο ξεχνάει συχνότερα, χάνει τον προσανατολισμό του σε οικείο περιβάλλον ενώ δεν έχει αίσθηση του χρόνου.

Μεσαίο στάδιο

Στο μεσαίο στάδιο, η απώλεια της μνήμης σχετικά με πρόσφατα γεγονότα γίνεται ποιο έντονη, ο ασθενής χάνεται σε οικείο περιβάλλον, παρουσιάζει δυσκολίες στην επικοινωνία ενώ επαναλαμβάνει συχνά τις ίδιες ερωτήσεις σε συνδυασμό με σημαντικές διαφορές στην συμπεριφορά του.

Τελικό στάδιο

Αφού φτάσει στο τελικό στάδιο η νόσος, ο ασθενής αδυνατεί να αναγνωρίσει οικεία πρόσωπα, χάνει την αίσθηση του χώρου και του χρόνου ενώ εμφανίζει δυσκολίες και στην βάδιση.

Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν υπάρχει θεραπευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της νόσου, αλλά μόνο για την μείωση την συμπτωμάτων και την βελτίωση των συμπεριφορικών και των ψυχολογικών διαταραχών

Υπάρχουν τροφές ενάντια στο Alzheimer;

Η διατροφική προσέγγιση για την νόσο Alhzeimer εστιάζει σε τρόφιμα πλούσια σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες (όπως βιταμίνη C και βιταμίνη Ε) και απαραίτητα λιπαρά οξέα καθώς υπάρχει μια σειρά μελετών που υποστηρίζουν ότι αυτά τα θρεπτικά συστατικά πιθανόν να προλαμβάνουν την εμφάνιση της νόσου μέσω της προστασίας του εγκεφάλου από τις οξειδωτικές ρίζες και την φλεγμονή.

Η διατροφή φαίνεται να είναι ένας από τους παράγοντες που έχουν προστατευτικό ρόλο όσον αφορά την εμφάνιση ή/ και την εξέλιξη της νόσου. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το οξειδωτικό στρες και η συσσώρευση ελεύθερων ριζών εμπλέκονται στην παθοφυσιολογία της νόσου. Επίσης αρκετές έρευνες έχουν βρει συσχέτιση μεταξύ των γνωστικών ικανοτήτων και τα επίπεδα συγκέντρωσης του φολικού οξέος, βιταμίνης Β12, Β6 και ομοκυστεΐνης στον ορό.

Εντούτοις, οι διατροφικοί παράγοντες δεν μπορούν να μελετηθούν χωριστά, αλλά σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους παράγοντες που σχετίζονται με το Alzheimer, όπως γενετικούς, οιστρογόνα, χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες.

Βιταμίνες του συμπλέγματος Β

Απόδειξη για τη σπουδαιότητα των Β βιταμινών Β6, Β12 και φολικού οξέος για την εύρυθμη λειτουργία του εγκεφάλου αποτελούν οι έρευνες που δείχνουν νευρολογική και ψυχολογική δυσλειτουργία σε κατάσταση έλλειψης τους. Το επίπεδο αυτών των βιταμινών είναι συχνά χαμηλό στα ηλικιωμένα άτομα και όπως προαναφέρθηκε έχει αποδειχθεί συσχέτιση μεταξύ της απώλειας της γνωστικής ικανότητας ή της νόσου Alzheimer και της ανεπάρκειας βιταμινών Β. Εντούτοις, η φύση της συσχέτισης αυτής δεν είναι ακόμα γνωστή.

 

Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν η ανεπάρκεια σε βιταμίνες Β συντελεί σ΄ αυτήν την εγκεφαλική υπολειτουργία ή έπεται του γήρατος και των συνακόλουθων ασθενειών. Από μια θεωρητική σκοπιά, αυτή η ανεπάρκεια βιταμινών συμβάλλει στην εξασθένηση των αντιδράσεων μεθυλίωσης, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του εγκεφάλου.

Ανεπάρκεια βιταμινών και υπερομοκυστεϊναιμία

Επιπρόσθετα, η ανεπάρκεια αυτών των βιταμινών πιθανόν να οδηγήσει σε υπερομοκυστεϊναιμία, ένα πρόσφατα αναγνωρισμένο παράγοντα επικινδυνότητας για τη δημιουργία θρόμβωσης, εμφρακτικής αγγειακής ασθένειας και εγκεφαλικού, τα οποία με τη σειρά τους μπορούν να οδηγήσουν σε ισχαιμία του εγκεφάλου. Υψηλή συγκέντρωση ομοκυστεΐνης στο πλάσμα μπορεί να έχει δηλητηριώδη δράση στα αρτηριακά τοιχώματα. Η δράση αυτή μπορεί να δώσει μια εξήγηση γιατί τα ηλικιωμένα άτομα με μακροχρόνια έλλειψη βιταμινών αναπτύσσουν δευτερογενώς κάποιες νευρολογικές δυσλειτουργίες, οι οποίες προκαλούνται από μικρές εγκεφαλοαγγειακές αλλοιώσεις.

Η γνωστική εξασθένιση λοιπόν που απαντάται στα ηλικιωμένα άτομα θα μπορούσε να αποδοθεί σε σχετιζόμενες με την ομοκυστεΐνη εγκεφαλοαγγειακές αλλοιώσεις. Επίσης, σε έρευνες έχει αποδειχθεί ότι οι πάσχοντες από τη νόσο Alzheimer είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα ομοκυστεΐνης στο πλάσμα από ότι τα άτομα που δεν έπασχαν από άνοια.

Άλλες Bιταμίνες, Μέταλλα και Alzheimer

Άλλα ιχνοστοιχεία ίσως έχουν προστατευτικό ρόλο ενάντια στη νόσο Alzheimer μέσω της αντιοξειδωτικής τους δράσης, όπως οι βιταμίνες Α, Ε, C και β-καροτένιο, μέταλλα όπως ο ψευδάργυρος, καθώς επίσης τα φλαβονοειδή. Έρευνες έχουν δείξει ότι άτομα με μειωμένη συγκέντρωση διαφόρων βιταμινών και μετάλλων παρουσίαζαν μειωμένες γνωστικές ικανότητες, ενώ πρόσφατα βρέθηκαν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης C σε ασθενείς με Alzheimer.

Πολυακόρεστα λιπαρά

Το λινολεϊκό (ω-6) και το α-λινολενικό οξύ (ω-3) είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική κυτταρική λειτουργία και είναι πρόδρομες ενώσεις για το σχηματισμό των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (PUFA) μακράς αλυσίδας, όπως το αραχιδονικό (ΑΟ), εικοσαπενταενοϊκό (EPA) και το εικοσιδυοεξαενοϊκό οξύ (DHA), τα οποία επιδρούν στη ρευστότητα των μεμβρανών, στις ενζυμικές δράσεις και στη σύνθεση των εικοσανοϊδών.

Ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε PUFA, όπως το DHA και αλλαγές στη σύνθεση της μεμβράνης του σε αυτά τα οξέα αντανακλούν τις αλλαγές στη διατροφή

Εξασθένιση της δομικής και λειτουργικής ακεραιότητας του εγκεφαλικού ιστού φαίνεται να σχετίζεται με απώλεια του DHA των κυτταρικών μεμβρανών. Το ΑΟ, επίσης πολύ σημαντικό συστατικό του εγκεφάλου, αποτελεί τον κύριο πρόδρομο για τη σύνθεση των εικοσανοϊδών, τα οποία δρουν ως εξωκυτταρικά και εσωκυτταρικά σήματα. Συνέπεια του γήρατος είναι η μείωση των PUFA των κυτταρικών μεμβρανών, που οδηγεί σε γνωστική πτώχευση. Νευροεκφυλιστικές διαταραχές όπως η νόσος του Alzheimer και του Parkinson επίσης παρουσιάζουν απώλεια των PUFA των κυτταρικών μεμβρανών. Ως εκ τούτου εικάζεται ότι μια διατροφή ισορροπημένη σε ω-6 και ω-3 λιπαρά οξέα πιθανόν να βοηθήσει στην καθυστέρηση της εκδήλωσης αυτών των ασθενειών ή στη μείωση της προσβολής των εγκεφαλικών λειτουργιών που αυτές προκαλούν.

Φάρμακα

Μη-στεροειδή αντιφλεγμονόδη

Μια υπόθεση για την αιτιολογία της νόσου Alzheimer στηρίζεται σε έρευνες που βασίστηκαν σε αυτοψίες και οι οποίες έδειξαν ότι κάποιες φλεγμονώδεις αντιδράσεις συμβάλλουν σημαντικά σε νευρική απώλεια. Μια σύγχρονη άποψη υποστηρίζει ότι μακροχρόνια λήψη μη-στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων πιθανόν να μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.

 

Οιστρογόνα

Σε διαγνωσμένη νόσο Alzheimer, τα οιστρογόνα φαίνεται να σταθεροποιούν τις γνωστικές ικανότητες. Κυρίαρχος παράγοντας που οδηγεί σε άνοια και συγκεκριμένα τύπου Alzheimer είναι η εγκεφαλοαγγειακή ασθένεια. Στη νόσο Alzheimer και στις αγγειακές άνοιες, η εγκεφαλική ροή αίματος μειώνεται στις περιοχές του εγκεφάλου που έχουν προσβληθεί από την ασθένεια. Τα οιστρογόνα είναι ένας σημαντικός παράγοντας που όχι μόνο εμποδίζει την εμφάνιση αγγειακής ασθένειας, αλλά επίσης βελτιώνει τη ροή του αίματος στα προσβεβλημένα αγγεία, όπως είναι τα εγκεφαλικά αγγεία που έχουν προσβληθεί από τη νόσο Alzheimer. Εντούτοις, οι απόψεις διίστανται, καθότι κάποιες έρευνες έδειξαν ότι η θεραπεία με οιστρογόνα είχε ευεργετική δράση στην εξέλιξη της νόσου, ενώ κάποιες άλλες έδειξαν ότι δεν είχε καμία επίδραση.

Μορφωτικό επίπεδο

Αρκετές έρευνες έχουν δείξει επίσης ότι υπάρχει σχέση μεταξύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και άνοιας και ιδιαίτερα τύπου Alzheimer. Πρόσφατα μάλιστα σε έρευνα με 528 άτομα που έπασχαν από άνοια βρέθηκε ότι το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο αύξησε τον κίνδυνο για τη νόσο Alzheimer σε γυναίκες με λιγότερα από 8 χρόνια εκπαίδευσης.

Σημαντική απώλεια βάρους 

Προαναφέρθηκε ότι η νόσος Alzheimer είναι μία από τις κύριες αίτιες θανάτου στα ηλικιωμένα άτομα. Σημαντική απώλεια βάρους είναι από τα χαρακτηριστικά κλινικά ευρήματα της νόσου. Η απώλεια σωματικού βάρους σχετίζεται άμεσα με μειωμένη μυϊκή μάζα, η οποία οδηγεί σε απώλεια της λειτουργικής ανεξαρτησίας του ατόμου και τελικά σε αυξημένη ανάγκη για νοσοκομειακή περίθαλψη. Η απώλεια βάρους επίσης αυξάνει τον κίνδυνο για έλκη κατάκλισης, μολύνσεις και θνησιμότητα, οδηγώντας έτσι σε αυξημένη κατανάλωση των πόρων που διατίθενται για την υγεία.

 

Αρκετές έρευνες διαπίστωσαν ενεργειακή υποθρεψία σε ασθενείς με άνοια και άνοια τύπου Alzheimer βάση βιοχημικών και ανθρωπομετρικών μετρήσεων. Έχει επίσης υποστηριχθεί ότι αυτή καθαυτή η υποθρεψία πιθανόν να είναι ένας από τους παράγοντες για την αιτιολογία της άνοιας και άλλων ψυχιατρικών και γνωστικών δυσλειτουργιών, παρόλο που οι περισσότερες έρευνες δεν κατάφεραν να υποστηρίξουν αυτήν την άποψη.

Ποια είναι τα αίτια απώλειας βάρους;

Τα αίτια της απώλειας σωματικού βάρους παραμένουν μέχρι στιγμής άγνωστα. Έχει υποστηριχθεί ότι η νόσος σχετίζεται άμεσα με δυσλειτουργία της ρύθμισης του σωματικού βάρους, δηλαδή πιθανόν με μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη και αφύσικα αυξημένη ενεργειακή απώλεια. Παρόλο που οι έρευνες σ΄ αυτόν τον τομέα είναι περιορισμένες, τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα δεν μπορούν να υποστηρίξουν την άποψη ότι ο αυξημένος μεταβολικός ρυθμός οδηγεί στην ανεξήγητη απώλεια βάρους των ασθενών με άνοια τύπου Alzheimer και των ασθενών με καχεξία.

Δίαιτα MIND για την καταπολέμιση του Alhzeimer

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Rush δημιούργησαν τηνδίαιτα MIND ,η οποία αποτελεί έναν συνδυασμό της Μεσογειακής διατροφής και της αντιυπερτασικής δίαιτας DASH. Σκοπός της διατροφής αυτής είναι η πρόληψη των εκφυλιστικών παθήσεων και η ενίσχυση της υγείας του εγκεφάλου και πιθανώς η καταπολέμηση αυτών των ασθενειών μέσω της επιβράδυνσης της εξέλιξης τους.

 

Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της δίαιτας είναι ότι προωθεί την κατανάλωση των εξής 10 τροφίμων:

1. Πράσινα φυλλώδη λαχανικά (όπως σπανάκι, μαρούλι κ.τ.λ), σε τουλάχιστον 6 μερίδες εβδομαδιαίως.
2. Άλλα λαχανικά, τουλάχιστον μία μερίδα την ημέρα
3. Ξηρούς καρπούς, 5 μερίδες εβδομαδιαίως
4. Μούρα (μύρτιλο, βατόμουρο) , 2-3 μερίδες εβδομαδιαίως
5. Όσπρια, τουλάχιστον 3 μερίδες εβδομαδιαίως
6. Ολικής άλεσης δημητριακά, 1 μερίδα κάθε μέρα
7. Ψάρια, 1 φορά την εβδομάδα
8. Πουλερικά, 2 φορές την εβδομάδα
9. Χρήση αποκλειστικά ελαιολάδου για την μαγειρική
10. Κρασί, ένα ποτήρι ημερησίως

Αντιθέτως, με βάση τη MIND diet καλό είναι να καταναλώνονται με χαμηλότερη συχνότητα τα παρακάτω:

• Κόκκινο κρέας, λιγότερο από 4 μερίδες την εβδομάδα
• Τυριά, λιγότερο από 1 μερίδα εβδομαδιαίως
• Σφολιάτες και γλυκά, λιγότερο από 5 μερίδες εβδομαδιαίως
• Τηγανητά και πρόχειρα φαγητά, λιγότερο από 1 μερίδα την εβδομάδα
• Αποφυγή αγελαδινού βουτύρου

Η μελέτη που πραγματοποίησε η ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας την MIND diet κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα άτομα όσο πιο προσκολλημένα ήταν στην διατροφή τόσο χαμηλότερα ήταν τα ποσοστά εμφάνισης της νόσου Alzheimer. Ακόμα και εκείνοι που ήταν μέτρια συμμορφωμένοι με την διατροφή είχαν 35% λιγότερες πιθανότητες να νοσήσουν.

Συμπέρασμα

Σίγουρα είναι πολύ πρώιμο να εξάγουμε συμπεράσματα μιας και ο σχεδιασμός των μελετών δεν είναι επαρκής για κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά μια διατροφή βασιζόμενη σε τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνες, αντιοξειδωτικά και πλούσια σε απαραίτητα λιπαρά οξέα μειώνει τα επίπεδα φλεγμονής ενώ βοηθάει στην καταστροφή των ελεύθερων ριζών, κάτι το οποίο είναι αναμφισβήτητα ευεργετικό για τον οργανισμό μας.

Πηγή

Ο καρκίνος είναι μια πολυπαραγοντική νόσος για την εκδήλωση της οποίας χρειάζεται συνήθως να συντρέχουν πολλά γεγονότα: να υπάρχει, για παράδειγμα, μια γενετική προδιάθεση και όταν το άτομο εκτεθεί σε κατάλληλο περιβάλλον (ατμοσφαιρική ρύπανση, διατροφή, κάπνισμα, αμίαντος κ.ά.), εμφανίζεται η νόσος. Πρόκειται για μια σιωπηλή ασθένεια, καθώς τα συμπτώματά της καθυστερούν να φανούν, με αποτέλεσμα η ίαση να μην είναι πάντα εφικτή. Για τον λόγο αυτό, πολλοί εμφανίζουν μια προκατάληψη ακόμα και στην αναφορά της λέξης «καρκίνος»! Ωστόσο, σήμερα η φαρμακοθεραπεία μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά την εξέλιξη της νόσου και πολλοί τύποι καρκίνου είναι αντιμετωπίσιμοι, χάρη στην έγκαιρη διάγνωση!

Τι συμβαίνει με τον καρκίνο του προστάτη;

Στην περίπτωση του καρκίνου του προστάτη, υπάρχει ισχυρή σύνδεση με το γενετικό υπόβαθρο, όπως φαίνεται από την υψηλότερη συχνότητα της νόσου σε άτομα με θετικό οικογενειακό ιστορικό και αφρικανικής φυλής. Η ηλικία, είναι το τρίτο πιο σημαντικό στοιχείο που παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου. Έτσι, ο αριθμός των πασχόντων ανδρών αυξάνει εκθετικά στις ηλικίες άνω των 55 ετών. Εκτιμάται, ότι κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 16,3 περιστατικά ανά 100.000 άρρενες κατοίκους στις περιοχές της ανατολικής Ευρώπης.

Πώς η διατροφή επηρεάζει τον καρκίνο του προστάτη;

Η διατροφή αναμφισβήτητα σχετίζεται με την εμφάνιση καρκίνου. Ειδικότερα, είναι ένας από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που εμπλέκονται σημαντικά τόσο στην αιτιοπαθογένεια, όσο και στην πρόληψη-αντιμετώπιση των διαφόρων μορφών καρκίνου. Τα ερευνητικά δεδομένα ωστόσο, δεν είναι τόσο ισχυρά για τον καρκίνο του προστάτη.

Η υψηλή ενεργειακή πρόσληψη αλλά και η κατανάλωση λιπαρών έχει συνδεθεί με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του προστάτη, χωρίς όμως να υπάρχουν ενδείξεις για το είδος των λιπαρών

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της σχέσης της διατροφής με τον καρκίνο είναι ότι μπορεί να υπάρχουν τρόφιμα που επιδρούν θετικά στην πρόληψη, και άλλα αρνητικά, όταν πια η νόσος είναι εγκατεστημένη. Έτσι, για παράδειγμα, μια διατροφή που περιέχει πολλά αυγά, αλλά και πουλερικά με το δέρμα, μπορεί να συνδέεται αρνητικά με την εξέλιξη του καρκίνου του προστάτη, ενώ πριν την έναρξή του δεν υπήρχαν ανάλογες ενδείξεις.

Πρόσφατη ανασκόπηση καλοσχεδιασμένων μελετών και κλινικών δοκιμών οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το πράσινο τσάι, οι ισοφλαβόνες, το λυκοπένιο, τα κραμβοειδή λαχανικά και τα ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα μπορεί να συμβάλλουν στην πρόληψη αλλά και καθυστερημένη εξέλιξη της νόσου. Από την άλλη, η αυξημένη κατανάλωση κρέατος μπορεί να συνδέεται αρνητικά με την εξέλιξη της νόσου. Ωστόσο, για να στοιχειοθετηθεί αυτό το συμπέρασμα, απαιτούνται παραπάνω έρευνες.

 

Λυκοπένιο και κραμβοειδή λαχανικά κατά του καρκίνου

Μετα-ανάλυση από επιδημιολογικές έρευνες έδωσε πιο σαφή στοιχεία για την κατανάλωση κραμβοειδών λαχανικών, όπως το λάχανο, το μπρόκολο και το κουνουπίδι. Συγκεκριμένα, όσοι κατανάλωναν τέτοια λαχανικά, είχαν μικρότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του προστάτη κατά 6% στον ευρωπαϊκό πληθυσμό, σε σχέση με αυτούς που δεν κατανάλωναν. Παράλληλα, όλο και μεγαλύτερο είναι το ενδιαφέρον των επιστημόνων για τον ρόλο που παίζει το λυκοπένο στον καρκίνο του προστάτη.

Το λυκοπένιο βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα στις ντομάτες, ενώ η απορρόφησή του είναι μεγαλύτερη, όταν η ντομάτα είναι μαγειρεμένη ή βιομηχανικά επεξεργασμένη, όπως στον τοματοχυμό. Οι πρώτες μελέτες είχαν πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα για την προστατευτική δράση του λυκοπενίου στον καρκίνο του προστάτη. Με νεότερα δεδομένα ωστόσο και με τη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων, παρατηρείται ότι η αυξημένη πρόσληψη λυκοπενίου έχει μάλλον ουδέτερη επίδραση στην εκδήλωση και εξέλιξη της νόσου.

Ποιος ο ρόλος του σωματικού βάρους;

Όσον αφορά στο σωματικό βάρος, οι έρευνες είναι αντιφατικές και η παχυσαρκία δεν έχει συσχετιστεί ούτε θετικά ούτε αρνητικά με την ίδια τη νόσο. Ωστόσο, τα πορίσματα συμφωνούν ότι το υπερβάλλον βάρος δυσχεραίνει την διάγνωση, καθώς λόγω του αυξημένου όγκου αίματος αλλοιώνεται η συγκέντρωση των αιματολογικού δείκτη PSA. Έτσι, στις οδηγίες της American Cancer Society συμπεριλαβάνονται και συμβουλές για διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους αλλά και τακτικής σωματικής άσκησης. Η σωματική άσκηση φαίνεται να ευεργετεί ποικιλοτρόπως τους πάσχοντες:

• Bελτιώνει την ποιότητα ζωής και τις αιματολογικές ενδείξεις
• Mειώνει τα συμπτώματα κόπωσης
• Kαθυστερεί την έναρξη της θεραπείας με ανδρογόνα έως και κατά 2 χρόνια, σε σύγκριση με αυτούς που δεν είναι σωματικά δραστήριοι

Συμπέρασμα

Συνοψίζοντας, η εμπλοκή της διατροφής στην εμφάνιση αλλά και εξέλιξη του καρκίνου του προστάτη δεν έχει πλήρως διευκρινιστεί. Η κατανάλωση κραμβοειδών λαχανικών αλλά και λαχανικών πλούσιων σε λυκοπένιο φαίνεται να έχει έναν ευεργετικό ρόλο, ωστόσο η κατανάλωση αυτών των τροφών περιλαμβάνεται στις διατροφικές συστάσεις που έτσι και αλλιώς δίνονται στον γενικό πληθυσμό. Το πρότυπο της μεσογειακής διατροφής συνδυάζει τρόφιμα πλούσια σε αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις ουσίες και φυτοχημικά, στα οποία αποδίδονται ωφέλιμες ιδιότητες και ενάντια στον καρκίνο περιλαμβάνει σιτηρά και δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια, χόρτα, φρούτα και λαχανικά, λιπαρά ψάρια και σπάνια κατανάλωση κόκκινου κρέατος και κορεσμένων λιπαρών.

Ακολουθώντας λοιπόν αυτή τη διατροφή, αλλά και υιοθετώντας μια δραστήρια καθημερινότητα βελτιώνεται κατά πολύ η ποιότητα ζωής, ενώ προλαμβάνονται πολλά προβλήματα υγείας. Τέλος, μην ξεχνάτε να κοιμάστε αρκετά, να μην στρεσάρεστε και να χαμογελάτε …η διάθεση μπορεί να πετύχει πολλά περισσότερα απ’όσα νομίζετε.

Πηγή

Οι καλοκαιρινές διακοπές έφτασαν στο τέλος τους και η ενυδάτωση του δέρματος είναι απαραίτητη όσο ποτέ. Μπορεί ο ήλιος και η θάλασσα να παραπέμπουν σε όμορφες στιγμές ξεκούρασης, δεν παύουν όμως να προκαλούν έντονη αφυδάτωση του δέρματος. Τώρα λοιπόν που επιστρέψαμε στους κανονικούς μας ρυθμούς θα πρέπει να φροντίσουμε για τη σωστή ενυδάτωσή του.

Από τους προτεινόμενους και πολλά υποσχόμενους τρόπους ενυδάτωσης για άμεσα και σίγουρα αποτελέσματα, είναι αυτός της μεσοθεραπείας. Με την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας να αφυδατώνει το δέρμα μας, η μέθοδος της μεσοθεραπείας έρχεται να βοηθήσει στην επαναφορά του ενυδατώνοντας το σε βάθος. Τι χρειάζεται να ξέρουμε όμως για τη μέθοδο και το πώς αυτή εφαρμόζεται; Η δερματολόγος Μαρία Δόσπρα Τσακαλίδου μας μιλάει σχετικά.

 

Λίγα λόγια για τη μεσοθεραπεία

Η μεσοθεραπεία είναι μία από τις πλέον διαδεδομένες μεθόδους για ενυδάτωση, ανάπλαση και σύσφιξη του δέρματος που σημειώνει θεαματικά αποτελέσματα. Αποτελεί μία ευρέως διαδεδομένη μέθοδος αναζωογόνησης και ανάπλασης της επιδερμίδας, που πραγματοποιείται μέσω επιφανειακής έγχυσης ουσιών στο μέσο δέρμα (χόριο). Οι ουσίες ή το cocktail βιταμινών που χρησιμοποιούνται στη μεσοθεραπεία διαφέρουν ανά περίπτωση. Η επιλογή τους γίνεται ανάλογα με το επιθυμητό αποτέλεσμα και το σημείο εφαρμογής, όπως: βιταμίνη C για λεύκανση και λάμψη, υαλουρονικό οξύ για ενυδάτωση, αντιοξειδωτικές ουσίες και ιχνοστοιχεία ή ακόμα και το ίδιο μας το αίμα, στην αυτόλογη μεσοθεραπεία PRP.

 

Μεσοθεραπεία προσώπου

Η μεσοθεραπεία αποτελεί ένα δυνατό σύμμαχο του προσώπου, είτε για την πρόληψη της γήρανσης σε νεαρές ακόμη ηλικίες, είτε για την καταπολέμησή της όταν αυτή έχει ήδη εμφανιστεί. Η μεσοθεραπεία του προσώπου αποσκοπεί στην ενυδάτωση του δέρματος, δηλαδή στη βελτίωση της υφής του. Συνεπώς, το δέρμα φαίνεται πιο σφριγηλό, λαμπερό και λείο.

Η μεσοθεραπεία προσώπου είναι μέθοδος που ολοένα βελτιώνεται. Ιδίως με την εξέλιξη του υαλουρονικού οξέως υπήρξε μία πραγματικά μεγάλη πρόοδος στα αποτελέσματα της μεσοθεραπείας. Το υαλουρονικό που χρησιμοποιείται είναι υαλουρονικό ενυδάτωσης, κι όχι υαλουρονικό γεμίσματος που χρησιμοποιούμε για «γέμισμα» ρυτίδων. Το συγκεκριμένο δεν προσθέτει όγκο αλλά διαχέεται στο δέρμα, απορροφά νερό κι επομένως ενυδατώνει.

Στις επιλογές μεσοθεραπείας για το πρόσωπο έρχεται να προστεθεί κι αυτή της αυτόλογης μεσοθεραπείας (PRP). Ουσιαστικά αποτελεί την ιδανική αντιγηραντική τεχνική που βοηθάει στη διατήρηση υγιούς και αστραφτερού δέρματος, καθώς επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα. Θεωρείται η πλέον βιοσυµβατή θεραπεία καθώς, αντί για εξωγενή στοιχεία, χρησιμοποιεί στοιχεία που προέρχονται από τον ίδιο μας τον οργανισμό, κατόπιν κατάλληλης επεξεργασίας. Συγκεκριμένα, αξιοποιεί αυτόλογα συστατικά του πλάσματος και αυξητικούς παράγοντες των αιμοπεταλίων που διεγείρουν τους φυσικούς μηχανισμούς ανάπλασης. Το αποτέλεσμά της διαρκεί περισσότερο από οποιασδήποτε άλλης μεσοθεραπείας χάρη στην αυτόλογή της δράση, με τη δράση της να διαρκεί έως και 6 μήνες.

Τέλος, στην ευρεία γκάμα των επιλογών της μεσοθεραπείας προσώπου έρχονται να προστεθούν οι ουσίες που στοχεύουν στη βελτίωση των μαύρων κύκλων καθώς και των ρυτίδων στο κάτω βλέφαρο αλλά και περιοφθαλμικά.

 

Μεσοθεραπεία σώματος

Στο σώμα, η μεσοθεραπεία εφαρμόζεται σε διάφορα σημεία και για διαφορετικούς σκοπούς, όπως για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, για τοπική λιπόλυση ή για σύσφιξη.

• Κυτταρίτιδα: γίνεται μικροέγχυση δραστικών ουσιών στα σημεία της κυτταρίτιδας και διαλύει τον λιπώδη ιστό εκεί που πλεονάζει, καταστρέφει τον ινώδη συνδετικό ιστό που δημιουργεί στο δέρμα όψη πορτοκαλιού, συσφίγγει το χαλαρό δέρμα και βελτιώνει τη λεμφική κυκλοφορία. Η ενέσιμη μεσοθεραπεία για τη θεραπεία της κυτταρίτιδας και της χαλάρωσης της επιδερμίδας γίνεται μια φορά την εβδομάδα για τις πρώτες 6 έως 8 φορές, και στη συνέχεια μία φορά κάθε 15 ημέρες για άλλες 2-3 φορές. Για συντήρηση, πραγματοποιείται μία φορά τον μήνα.
• Λιπόλυση: η ενέσιμη μεσοθεραπεία για λιπόλυση στοχεύει σε συγκεκριμένα σημεία της περίσσειας του λίπους. Πραγματοποιείται μία φορά το μήνα για 3 έως 5 φορές στο σύνολο και σημειώνει εξαιρετικά αποτελέσματα
• Σύσφιξη: όπως δηλώνει και ο στόχος της, εφαρμόζεται για να συσφίξει το δέρμα. Αντίστοιχα με την εφαρμογή για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, η ενέσιμη μεσοθεραπεία για τη θεραπεία της χαλάρωσης της επιδερμίδας γίνεται μια φορά την εβδομάδα για τις πρώτες 6 έως 8 φορές, στη συνέχεια μία φορά κάθε 15 ημέρες για άλλες 2-3 φορές και τέλος, για συντήρηση, πραγματοποιείται μία φορά τον μήνα.

Η μεσοθεραπεία αποτελεί αναμφίβολα ιδανική μέθοδο για υγιές και αστραφτερό δέρμα. Επιλέξτε με τη βοήθεια ενός ειδικού την εφαρμογή που ταιριάζει περισσότερο στις ανάγκες και τα θέλω σας, και νιώστε ανανεωμένοι με το αποτέλεσμα!

 

Μαρία Δόσπρα – Τσακαλίδου

Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος

 

Μάθετε περισσότερα για τη γιατρό και τους τομείς εξειδίκευσής της εδώ.