Υγεία

Εξωσωματική Γονιμοποίηση IVF

Η εξωσωματική γονιμοποίηση εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις υπογονιμότητας, που άλλες απλούστερες μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής απέτυχαν.

Ειδικότερα, σε προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας, η εξωσωματική γονιμοποίηση με τη μέθοδο της μικρογονιμοποίησης «ICSI» (IntraCytoplasmic Sperm Injection) σε συνδυασμό με τις μεθόδους βιοψίας όρχεως TESE – FNA (Testicular Sperm Extraction – Fine Needle Aspiration) αποτελούν τη μοναδική επιλογή για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

Ανδρικός παράγοντας

Διαταραχές παραμέτρων σπέρματος

Γυναικείος παράγοντας

Πρόβλημα βατότητας σαλπίγγων

Διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας

Ενδομητρίωση

Ανεξήγητη υπογονιμότητα

ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ

Πριν την έναρξη μιας προσπάθειας εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν από το ζευγάρι οι ακόλουθες εξετάσεις:

Για τη γυναίκα:

Anti-TPO, anti-TG

AMH: αντιμυλλέριαν ορμόνη (Έμμεσος δείκτης του επιπέδου της ωοθηκικής επάρκειας σε ωάρια και εκτίμησης της αποτελεσματικότητας της ορμονικής διέγερσης των ωοθηκών.

Ορμονικός έλεγχος αναπαραγωγικού άξονα και θυρεοειδούς (FSH, LH, E2, Prolactin, TSH, PRG, Testo, DHEA-S, Τ3, Τ4,

Υστεροσαλπιγγογραφία

Γυναικολογικό Υπερηχογράφημα (εκτίμηση ανατομίας μήτρας και ωοθηκών)

Τέστ εμβρυομεταφοράς. (Σε περιπτώσεις στενού ή παραμορφωμένου τραχηλικού αυλού συστήνεται διαστολή του τραχήλου)

Υστεροσκόπηση (όπου ενδείκνυται)

Γενικές αναλύσεις αίματος και ούρων

Ομάδα αίματος – Rhesus

Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης για αποκλεισμό της μεσογειακής αναιμίας κ.α.

Λοιμώδη νοσήματα (Ηπατίτιδα Β και C, HIV, Σύφιλη)

Εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου (Μυκόπλασμα, Xλαμύδια, CMV, Tοξόπλασμα, Έρπητας ΙΙ, Ερυθρά)

Για τον άνδρα:

Σπερμοδιάγραμμα και καλλιέργεια σπέρματος

Γενικές αναλύσεις αίματος

Ομάδα αίματος – Rhesus

Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης για αποκλεισμό της μεσογειακής αναιμίας κ.α,

Λοιμώδη νοσήματα (Ηπατίτιδα Β και C, HIV, Σύφιλη)

Σε περιπτώσεις μη αποφρακτικής αζωοσπερμίας ή σοβαρής ολιγοασθενοσπερμίας, με συγκέντρωση

σπερματοζωαρίων μικρότερη των 5 εκατομμυρίων ανά ml, συστήνονται επιπλέον διαγνωστικές εξετάσεις:

Έλεγχος για κυστική ίνωση

Έλεγχος για μικροελλείψεις του Y χρωμοσώματος

Καρυότυπος για αποκλεισμό αριθμητικών ή δομικών ανωμαλιών των χρωμοσωμάτων

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ ΩΟΘΗΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

Φυσικός κύκλος

Ήπια διέγερση ωοθηκών-πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας

Ελεγχόμενη διέγερση ωοθηκών πολλαπλής ωοθυλακιορρηξίας

Μακρύ πρωτόκολλο αγωνιστή

Βραχύ πρωτόκολλο ανταγωνιστή

IVM (in vitro maturation)

Στάδια της εξωσωματικής γονιμοποίησης:

Ελεγχόμενη ορμονική διέγερση των ωοθηκών

Λήψη ωαρίων, επεξεργασία δείγματος σπέρματος

Γονιμοποίηση ωαρίων

Καλλιέργεια εμβρύων

Ενδομήτρια μεταφορά εμβρύων

Κρυοσυντήρηση εμβρύων

ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΟΡΜΟΝΙΚΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΩΟΘΥΛΑΚΙΟΡΡΗΞΙΑ

Κάθε γυναίκα, από τη γέννησή της έχει ήδη στις ωοθήκες της το σύνολο των ωαρίων που πρόκειται

να χρησιμοποιήσει στη διάρκεια της ζωής της και είναι περίπου 1 εκατομμύριο. Από την ημέρα της γέννησης αρχίζει η κατανάλωση των ωαρίων, που καθορίζεται από το γονίδιο το οποίο υπάρχει στο χρωμόσωμα Χ και δεν διακόπτεται παρά μόνον στη διάρκεια εγκυμοσύνης. Έτσι, η γυναίκα καταναλώνει 750 – 1.000 ωάρια κάθε μήνα από τα οποία στους γόνιμους κύκλους θα ωριμάζουν 1-2. Τα υπόλοιπα θα καταστρέφονται. Συνεπώς, όταν αρχίζει η εμμηνορρυσία της γυναίκας θα μείνουν προς κατανάλωση περίπου 400.000 ωάρια και η μέση γυναίκα είναι προγραμματισμένη στη διάρκεια της ζωής της, να κάνει περίπου 400 – 450 εμμηνορρυσιακούς κύκλους. Ο αριθμός των πρώιμων ωαρίων που μπαίνουν σε φάση ωρίμανσης είναι, περίπου, 1000 ανά κύκλο. Τελικά, μόνο 1 ή 2 από αυτά θα φθάσουν στην ωοθυλακιορρηξία κατά την τελική φάση της ωρίμανσης. Τα υπόλοιπα θα γίνουν άτρητα ωοθυλάκια και θα καταστραφούν από τον οργανισμό.

Στόχος της ελεγχόμενης ορμονικής διέγερσης των ωοθηκών είναι η ωρίμανση περισσοτέρων του ενός ή δύο ωαρίων ανά κύκλο. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη η χορήγηση γοναδοτρόφων ορμονών (FSH και LH) σε συνδυασμό με GnRH αγωνιστές (μακρύ πρωτόκολλο) ή GnRH ανταγωνιστές (βραχύ πρωτόκολλο) σε ενέσιμη μορφή, υποδόρια ή ενδομυϊκά. Σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την «απάντηση» μιας ωοθήκης στην χορηγούμενη αγωγή, δηλαδή τον αριθμό των ωαρίων που θα ωριμάσουν, είναι η ηλικία της γυναίκας.

Η ορμονική διέγερση με χρήση γοναδοτροφινών συνήθως διαρκεί 9-12 ημέρες με στόχο τη δημιουργία πολλών ώριμων ωαρίων. Η έναρξη της χορήγησης γίνεται την 2η -3η ημέρα του κύκλου, αφού προηγουμένως η γυναίκα υποβληθεί σε αιματολογικό και υπερηχογραφικό έλεγχο του ενδομητρίου και των ωοθηκών προκειμένου να αποκλειστεί η παρουσία κύστεων στις ωοθήκες. Η δόση των γοναδοτροφινών εξατομικεύεται κάθε 3-4 ημέρες που γίνεται επανέλεγχος με αιματολογικές εξετάσεις και υπερηχογραφικό έλεγχο των ωοθηκών και της μήτρας ώστε η χορηγούμενη δόση να αναπροσαρμόζεται ανάλογα με την ανταπόκριση των ωοθηκών και των ευρημάτων του ελέγχου. Ώριμα προς λήψη θεωρούνται τα ωοθυλάκια το μέγεθος των οποίων είναι μεγαλύτερο των 18mm σε μεικτή διάμετρο, οπότε και χορηγείται η ορμόνη χοριακή γοναδοτροπίνη hCG προκειμένου να προκληθεί η τελική ωρίμανση των ωοθυλακίων, που 32-36 ώρες μετά θα οδηγήσει στην συλλογή των ωαρίων λίγο πριν συμβεί η αυτόματη ωοθυλακιορρηξία.

Για να προληφθεί η πρώιμη ρήξη των ωοθυλακίων και η απώλεια των ωαρίων, λόγω της ορμονικής διέγερσης, χορηγούνται οι αγωνιστές και οι ανταγωνιστές που αναστέλλουν την έκκριση των ορμονών της υπόφυσης του εγκεφάλου (FSH, LH) και επιτρέπουν την σταδιακή αύξηση των ωοθυλακίων μέχρι την τελική τους ωρίμανση χωρίς το φόβο της πρώιμης ωχρινοποίησης και απώλειας των ωοθυλακίων. Η διαφορά είναι ότι οι GnRH αγωνιστές χορηγούνται καθημερινά από την 20η ημέρα του προηγούμενου κύκλου από αυτόν της διέγερσης και συνεχίζουν μέχρι τη χορήγηση της hCG (μακρύ πρωτόκολλο), ενώ αντίθετα οι GnRH ανταγωνιστές χορηγούνται την 6^η ημέρα μετά την έναρξη της διέγερσης με γοναδοτροφίνες μέχρι την ημέρα χορήγησης της hCG (βραχύ πρωτόκολλο). Τα δύο πρωτόκολλα φαίνεται να έχουν το ίδιο ποσοστό εγκυμοσύνης ανά προσπάθεια, ενώ εκείνο του ανταγωνιστή πλεονεκτεί στο ότι χορηγούνται λιγότερες ενέσεις, ενώ μας δίνει τη δυνατότητα περισσότερων χειρισμών για την αποτροπή του συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών.

ΛΗΨΗ ΩΑΡΙΩΝ

Για την αναρρόφηση των ωαρίων δεν απαιτείται γενική αναισθησία. Ο αναισθησιολόγος χορηγεί ενδοφλέβια ελαφρύ αναισθητικό (μέθη) ενώ, ο γυναικολόγος χορηγεί τοπική αναλγησία με ξυλοκαΐνη στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας.. Η λήψη των ωαρίων από την ωοθήκη γίνεται διακολπικά με τη βοήθεια της κολπικής κεφαλής υπερηχογράφου που διαθέτει οδηγό μέσω του οποίου διέρχεται ειδική βελόνη ωοληψίας διαμέτρου 17G και η οποία οδηγείται στο ωοθυλάκιο, διαπερνώντας το κολπικό τοίχωμα Με την ειδική βελόνη πραγματοποιείται η αναρρόφηση του περιεχόμενου του ωοθυλακίου. Το ωοθυλακικό υγρό που αναρροφάται, ελέγχεται άμεσα από τους εμβρυολόγους, για την ανεύρεση ωαρίων.

Η μέση διάρκεια της διαδικασίας αυτής είναι περίπου 10-15 λεπτά, με το πέρας της οποίας η γυναίκα μεταφέρεται στο κρεβάτι της όπου και παραμένει για μία περίπου ώρα, για ανάπαυση και παρακολούθηση. Ακολουθεί λεπτομερής ενημέρωση του ζευγαριού από το ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό του κέντρου μας, τόσο για τον αριθμό και την ποιότητα των ωαρίων που ελήφθησαν, όσο και για τη φαρμακευτική αγωγή που θα ακολουθήσει η γυναίκα στη συνέχεια. Μετά την ενημέρωση το ζευγάρι μπορεί να αναχωρήσει για το σπίτι του.

Τα ωάρια που αναρροφώνται τοποθετούνται σε τρυβλία με ειδικά θρεπτικά υλικά εντός ειδικού κλιβάνου καλλιέργειας όπου παραμένουν για 4-6 ώρες, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες μεταβολικές τους διεργασίες και να καταστούν έτοιμα προς γονιμοποίηση.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ

Το δείγμα του σπέρματος που συλλέγεται με αυνανισμό την ημέρα της ωοληψίας, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του εργαστηρίου, υφίσταται ειδική επεξεργασία με στόχο την βελτίωση της συγκέντρωσης, της κινητικότητας των σπερματοζωαρίων καθώς και την απαλλαγή από τυχόν τοξικές ουσίες. Αρχικά, το δείγμα υποβάλλεται σε φυγοκέντρηση και στη συνέχεια στην τεχνική της διαβαθμισμένης πυκνότητας (Percoll), ώστε να επιλεγούν τα καλύτερα από άποψη βιωσιμότητας και κινητικότητας σπερματοζωάρια.

Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα χρησιμοποίησης κρυοσυντηρημένου δείγματος σπέρματος του συζύγου, το οποίο έχει συλλεχθεί σε προγενέστερο χρόνο (μόνο σε ειδικές περιπτώσεις).

Σε περιπτώσεις αζωοσπερμίας γίνεται βιοψία των όρχεων με τη μέθοδο FNA (βιοψία με λεπτή βελόνα) ή TESE (ανοικτή ιστική βιοψία), υπό τοπική αναλγησία και ελαφρά αναισθησία (μέθη). Στο υλικό της βιοψίας αναζητείται η ύπαρξη άωρων ή ώριμων σπερματοζωαρίων, ώστε να χρησιμοποιηθούν για τη γονιμοποίηση των ωαρίων.

Το εργαστήριο μας ήταν από τα πρώτα κέντρα στον κόσμο που χρησιμοποίησαν άωρες μορφές σπερματοζωαρίων (σπερματίδες) και πέτυχε τη γέννηση του 4ου παιδιού στον κόσμο από σπερματίδα. Τα αποτελέσματα αυτά δημοσιεύθηκαν στο Ιατρικό περιοδικό Human Reproduction.

ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

Η τεχνική της γονιμοποίησης που εφαρμόζεται εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του δείγματος του σπέρματος (συγκέντρωση, κινητικότητα, μορφολογία), από τον αριθμό των ωαρίων που ελήφθησαν και από το αναπαραγωγικό ιστορικό του ζευγαριού. Οι δύο τεχνικές που εφαρμόζονται είναι η κλασική IVF και η μικρογονιμοποίηση (ICSI).

Γονιμοποίηση με τη συμβατική μέθοδο – κλασσική IVF

Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που οι τιμές όλων των παραμέτρων του σπέρματος (συγκέντρωση, κινητικότητα, μορφολογία) βρίσκονται σε φυσιολογικά επίπεδα. Στη μέθοδο αυτή τα ωάρια καλλιεργούνται μαζί με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες σπερματοζωαρίων για όλη τη νύχτα.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε τα κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης IAKENTRO στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα.

Ομορφιά

Πανάδες στο Πρόσωπο;

Οι πανάδες συνδέονται με την υπερβολική και σε συγκεκριμένη θέση παραγωγήs μελανίνης, μιας χρωστικής που χρωματίζει και προστατεύει το δέρμα μας. Μετά από πολύ σημαντική έκθεση στον ήλιο, ή κάτω από την επίδραση ορισμένων ορμονών ή ακόμα πιο απλά με τη γήρανση, η μελανίνη παράγεται σε μεγαλύτερη αφθονία. Άλλα αίτια είναι η έλλειψη βιταμίνης C και σιδήρου από τον οργανισμό καθώς και η αφυδάτωση του δέρματος και η κληρονομικότητα. Τελικά οι πανάδες αποτελούν απόδειξη των καταστροφικών συνεπειών των ακτινών UV, στο μελανοκυτταρικό συστημα.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΟ ΧΑΠΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΑΔΕΣ?

Ναι. Τα αντισυλληπτικά μπορούν να προκαλέσουν πανάδες μέσω των ορμονικών μεταβολών που προκαλούν. Εκδηλώνονται συνήθως με μορφή ακανόνιστων, αρκετά εκτεταμένων κηλίδων που εμφανίζονται στο πρόσωπο, στο μέτωπο, στα μάγουλα, πάνω από το άνω χείλος και στο πηγούνι.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΣΚΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ? ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΗ?

Όχι πάντα. Η μάσκα της εγκυμοσύνης που ονομάζεται επίσης χλόασμα είναι ένα φαινόμενο υπερχρωμάτωσης σε έκταση που συμβαίνει στο πρόσωπο, όπως και όταν παίρνει κάποια το χάπι. Πράγματι, η εγκυμοσύνη επιφέρει ορμονικές μεταβολές που μπορούν να την προκαλέσουν.

ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΔΩΝ? ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΙΑ?

Πράγματι, ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση των πανάδων στο δέρμα. Μπορεί να πρόκειται για τοπικές θεραπείες και κυρίως από το στόμα, όπως ορισμένα αντιβιοτικά, η λίστα είναι μεγάλη. Παρά το γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές, οι πανάδες μπορούν- τις περισσότερες φορές- να θεραπευτούν με καλλυντικά προϊόντα, αρκεί να διαθέτει κανείς την υπομονή και τη μεθοδικότητα να τις πολεμήσει. Η θεραπεία θα πρέπει μάλιστα να συνοδεύεται από υψηλή προστασία από το ηλιακό φως. Περιορίστε την έκθεση στον ήλιο.

Χρησιμοποιήστε κρέμες υψηλού δείκτη αντηλιακής προστασίας καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας άκοσμα και τους χειμερινούς μήνες. Ειδικά κατά την περίοδο της εγκυμοσύνες, όπου λόγω διαταραχής των ορμονών, είναι αυξημένη η πιθανότητα εμφάνισης κηλίδων. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δείξετε, πάντα για ορμονικούς λόγους, και στην περίπτωση που παίρνετε αντισυλληπτικά. Οδηγούν σε υπερέκκριση μελανίνης. Αποφεύγετε τα αρώματα και γενικότερα τα καλλυντικά που περιέχουν αλκοόλ, στην παραλία. Ήλιος και οινόπνευμα ίσον πανάδες. Στην περίπτωση που οι πανάδες ατονήσουν, δεν πρέπει να εφησυχάζετε. Αν δεν προστατευθείτε από τις πρώτες καλοκαιρινές ημέρες, δεν αποκλείεται να επανεμφανιστούν.

Αγγελική Ρεβέλα – Γενικός Ιατρός

Υγεία

Πως το Τραγούδι Επηρεάζει την… Υγεία μας

Το τραγούδι ενημερώνει το σώμα τις “σωστές” δονήσεις που αυξάνουν τη ζωτικότητά μας;

Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, ειδικά χημικά παρασκευάζονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο για να μας βοηθήσουν να νιώσουμε ειρήνη και χαρά.

Το τραγούδι βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή του λαιμού, γεγονός που έχει θετική επίδραση στις φωνητικές χορδές, τα δαμάσκηνα και τους πολυάριθμους λεμφαδένες στο λαιμό και ως εκ τούτου αυξάνει σημαντικά την τοπική ανοσία (με άλλα λόγια, είναι λιγότερο πιθανό να κρυολογήσουμε)·

Η βελτίωση της παροχής αίματος κατά το τραγούδι οδηγεί στην ενεργοποίηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας: αρχίζει να λειτουργεί πιο εντατικά, η μνήμη βελτιώνεται, οποιαδήποτε πληροφορία απορροφάται ευκολότερα.

Το τραγούδι είναι πολύ ευεργετικό για τις πνευμονικές παθήσεις, καθώς λειτουργεί ως άσκηση αναπνοής που προωθεί την ανάπτυξη του θώρακα, τη σωστή αναπνοή και μειώνει σημαντικά τον αριθμό των οξέων πνευμονικών παθήσεων.

Με το κανονικό τραγούδι αυξάνονται στον οργανισμό τα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης και υδροκορτιζόνης, που είναι σημάδια καλής ανοσίας,

Έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι που αντιμετωπίζουν το τραύλισμα μέσω του τραγουδιού και βοηθούν στη βελτίωση της άρθρωσης

Το τραγούδι χρησιμοποιείται ακόμα και στη μάχη κατά του υπέρβαρου βάρους: μερικές φορές προσφέρεται σε υπερβολικά γεμάτους ανθρώπους όταν νιώθουν ένα αίσθημα πείνας αντί να φάνε για να τραγουδήσουν δύο ή τρία τραγούδια.

Προσέξτε κορίτσια! Το τραγούδι βελτιώνει την παροχή αίματος στην περιοχή του κεφαλιού και γενικά αναζωογονεί το σώμα, βελτιώνεται η κατάσταση του δέρματος.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί προτείνουν να τραγουδάτε για τουλάχιστον 5 λεπτά την ημέρα, εξισώνοντας το τραγούδι με τη σωματική άσκηση.

Πόσο μάλλον να είστε σε μια χορωδία.

Πηγή: https://lydikoodeio.blogspot.com/

Διατροφή

Τα μαλλιά μας, ο καθρέφτης της υγείας μας

Η υγεία των μαλλιών εξασφαλίζεται με ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο πλούσιο σε φρούτα, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέας. Υπάρχουν, βέβαια, κάποια συγκεκριμένα μακροθρεπτικά συστατικά, μέταλλα και βιταμίνες που κατέχουν σημαντικό ρόλο στην υγεία των μαλλιών.

Συχνά τα λεπτά και αδύναμα μαλλιά αποτελούν ένδειξη έλλειψης σιδήρου, η οποία μπορεί να οφείλεται είτε σε ένα εξαντλητικό πρόγραμμα απώλειας βάρους και στην έμμηνο ρύση. Το 72% των γυναικών με πρόβλημα τριχόπτωσης παρατηρήθηκε ότι έχουν έλλειψη σιδήρου. Οι τροφές που αποτελούν πλούσιες πηγές σιδήρου είναι το συκώτι, το κόκκινο κρέας, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και οι φακές. Ωστόσο, ο σίδηρος που βρίσκεται στις ζωικές τροφές απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό, ενώ η βιταμίνη C που βρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά βοηθά στην απορρόφησή του. Επιπλέον, ο καφές και το τσάι δεν πρέπει να καταναλώνονται μαζί ή αμέσως μετά το φαγητό, γιατί εμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου.

Δεδομένου ότι οι τρίχες των μαλλιών περιέχουν 25% νερό, για να διατηρούνται και τα μαλλιά ενυδατωμένα χρειάζεται η συνεχής ενυδάτωση του οργανισμού.

Το κόκκινο κρέας, το ψάρι, τα πουλερικά, τα θαλασσινά και τα μανιτάρια είναι τροφές πλούσιες σε ψευδάργυρο, ο οποίος είναι απαραίτητος για την υγεία των μαλλιών, καθώς συμβάλλει στη σύνθεση των πρωτεϊνών που σχηματίζουν την υγιή τρίχα. Σημαντικό ρόλο στην υγεία των μαλλιών παίζουν επίσης το παντοθενικό οξύ (βιτ. Β5), η πυριδοξίνη (βιτ. Β6) και η βιοτίνη (βιτ. Β8), που συμμετέχουν στη σύνθεση των αμινοξέων από τα οποία αποτελούνται το στέλεχος και ο θύλακας της τρίχας. Οι τροφές που είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος βιταμινών Β είναι το γιαούρτι, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, το κόκκινο κρέας, οι ξηροί καρποί και τα αβγά.

Βέβαια, όταν η τριχόπτωση οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, ορμονολογικούς ή στη λήψη κάποιων φαρμάκων, τότε ακόμα και μια ισορροπημένη διατροφή δεν μπορεί να αναστείλει το φαινόμενο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς της Ελληνικής Δερματολογικής Εταιρείας, όλοι χάνουμε 50-100 τρίχες καθημερινά. Αυτός ο αριθμός όμως είναι απόλυτα φυσιολογικός και δεν δημιουργεί πρόβλημα τριχόπτωσης. Τα πράγματα γίνονται ανησυχητικά όταν μετά το λούσιμο πέφτουν ολόκληρες τούφες μαλλιών ή όταν πλέον η αραίωση των μαλλιών είναι εμφανής. Σε αυτή την περίπτωση απευθυνθείτε αρχικά σε ενδοκρινολόγο, ο οποίος θα σας καθοδηγήσει για τις απαραίτητες ορμονικές και άλλες αιματολογικές εξετάσεις, και στη συνέχεια, εφόσον χρειαστεί, σε δερματολόγο.

Αναστασία Δουλγέρη | Κλινική Διαιτολόγος

Msc Διατροφής Αθλητών