Οικογένεια
Αν οι ευχές που κάναμε παιδιά γινόντουσαν πραγματικότητα!

Ποιος από μας δεν έχει ονειρευτεί, τέτοιες μέρες, σαν μικρό παιδί, και δεν έχει ευχηθεί να πραγματοποιηθούν μικρές ή μεγάλες ευχές; Ποιος από μας, έστω και μια φορά στη ζωή του, δεν έχει ονειρευτεί έναν καλύτερο κόσμο; Έναν κόσμο όπου θα βασιλεύει η υγεία, η ειρήνη, η αγάπη, η αλληλεγγύη… η ανθρωπιά! Ίσως γιατί έτσι μας έχουν συνηθίσει να λέμε, πως ότι σχετίζεται με κάτι καλό, πολιτισμένο και αξιοπρεπές, είναι ανθρώπινο.
Τι έγινε όμως; Που χάσαμε την… ανθρωπιά μας; Μπορούμε να την ξαναβρούμε; Αν όχι, τέτοιες μέρες, όπου όλοι, λίγο έως πολύ, είμαστε, νιώθουμε και ονειρευόμαστε σαν μικρά παιδιά, τότε, πότε άλλοτε θα τα καταφέρουμε; Τι είναι αυτό που σαν αυτόματος μετρητής μέσα μας ανοίγει και κλειδώνει την ανθρωπιά μας και τον υποτιθέμενο πολιτισμό μας; Ο Αϊνστάιν και όλοι οι μεγάλοι της Φυσικής έχουν μιλήσει για τη σχετικότητα του χρόνου. Κι αν σταματούσαμε αυτό το ρολόι σήμερα; Αν το είχαμε σταματήσει λίγα χρόνια νωρίτερα; Πόσα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει; Όλα τα θαύματα γίνονται μέσα στο κενό και στην απουσία του χρόνου, τουλάχιστον του χρόνου έτσι όπως έχει μάθει ο άνθρωπος να τον μετρά… Ας αναζητήσουμε αυτό το κενό κι ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μας να αισθανθούμε πλήρεις και πραγματικά… άνθρωποι!
Φανταστείτε τις ευχές του καθενός μας, σαν πολύχρωμα μπαλόνια να ταξιδεύουν στον ουρανό ψηλά, για να συναντήσουν άλλα συμβατά μ’ εκείνα μπαλόνια και να σμίξουν και το ένα να γίνει το άλλο… Πόσοι από μας έχουμε κάτι που το χρειάζεται κάποιος άλλος κι εμάς μας περισσεύει…; Και δε μιλάω μόνο για υλικά αγαθά, αλλά κυρίως για συναισθήματα! Πόση αγάπη έχουμε και δυστυχώς πολλές φορές την κρύβουμε μέσα μας, μόνο και μόνο γιατί φοβόμαστε να την δείξουμε; Φοβόμαστε ότι θα μας απορρίψουν, κοροϊδέψουν, εκμεταλλευτούν… Φόβοι, πολλοί φόβοι, αλλά κυρίως… κοινοί φόβοι! Αν σκεφτεί κάποιος ότι όλοι φοβόμαστε τα ίδια πράγματα, ίσως τότε να σταματούσαμε και να νικούσαμε αυτό το τέρας που μας γραπώνει την καρδιά κάθε φορά που θέλουμε κάτι μ’ όλη μας την ψυχή!
Το θέμα είναι ότι κάποιο μπαλόνι εκεί ψηλά μπορεί να περιμένει για πολύ καιρό μόνο του, ώσπου να βρει το άλλο του μισό. Κι αυτό, γιατί έχουμε διαφορετικούς χρόνους ο καθένας μας που θα κάτσουμε και θα συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά θέλουμε. Φανταστείτε, λοιπόν, μια κοινή στιγμή για όλη την ανθρωπότητα, που το μόνο που θα κάνει είναι να αφεθεί, χωρίς κανέναν περιορισμό και να ονειρευτεί, να οραματιστεί και να ευχηθεί ότι πραγματικά θα ήθελε…! Να παίξει και να πιστέψει, ωσάν να έχει ήδη κιόλας πραγματοποιηθεί αυτό που εύχεται, όπως όταν ήταν μικρό παιδί! Άραγε, πόσα πολύχρωμα μπαλόνια θα γέμιζαν τότε τον ουρανό; Πόσο πιο χαρούμενη θα ήταν η ψυχή μας να τα αναλογιστεί όλα αυτά; Πόσα από αυτά θα έβρισκαν αμέσως το ταίρι τους! Ίσως κι όλα! Γιατί όχι; Ένα παιδί δεν ξέρει από περιορισμούς στις ευχές, αλλά αργότερα ο τρόπος που το μεγαλώνει η κοινωνία το κάνει ενοχικό σε οτιδήποτε ζητήσει για εκείνον.
Και στο τέλος, είτε θα γίνονται δυστυχείς και θα πονάνε είτε, από την καταπίεση, του δημιουργούνται απωθημένα που με το μόνο τρόπο που θα μπορούσαν να εκφραστούν θα ήταν με τη θηριωδία της απληστίας και το σύνδρομο της συσσώρευσης για τη συσσώρευση… Γυρίστε λίγο όλοι γύρω σας κι αναλογιστείτε πόσους ευτυχισμένους ανθρώπους γνωρίζετε… Φτωχοί ή πλούσιοι, όλοι πάντα κάτι έχουν που τους λείπει και τους κρατάει μακριά από το να βιώσουν αυτό το θεϊκό συναίσθημα της χαράς. Κοιτάξτε όμως τα πολύ μικρά παιδιά και δείτε τι συμβαίνει… απλά, είναι ευτυχισμένα! Είναι χαρούμενα και κυρίως… δε φοβούνται.
Ακόμη, τα «μη και τα μη» μας δεν τα έχουν επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό που να τους στερήσει αυτό το υπέρτατο δικαίωμα στην ευτυχία! Η μνήμη τους από εκεί που έρχονται… τα κάνει να νιώθουν ασφαλή και ευτυχισμένα! Μια μνήμη που έχει σβηστεί από εμάς τους μεγάλους. Κι αντί να μάθουμε από εκείνα, κοιτάζουμε εμείς να τους μάθουμε το νόμο της …δυστυχίας και να φανταστείς ότι το κάνουμε με πολλή-πολλή αγάπη… Τουλάχιστον έτσι πείσαμε τον εαυτό μας, ότι από αγάπη τα εκπαιδεύουμε να γίνουν δυστυχισμένα και τσιγγούνικα στα συναισθήματα και στη ζωή τους.
Τι θα θυμόμασταν από εκείνες τις παιδικές ευχές μας…
Τι μπορεί να άλλαζε μέσα από μικρά και ξεχασμένα πια περιστατικά της τότε μας καθημερινότητας. Μην περιμένετε λαγούς με πετραχήλια, αυτά τα ευχόμαστε όταν μεγαλώσουμε, πολύ αργότερα… Όταν όμως ήμασταν μικρά παιδάκια, ευχόμασταν για μικρά καθημερινά θέματα που μας απασχολούσαν, που όμως από αυτά τα μικρά θέματα θα βγουν αργότερα ενήλικες με πεποιθήσεις φόβου, ηττοπάθειας, απόρριψης, ενοχής… όλα τα διαμαντάκια της εποχής μας.
Οικογένεια
Η Caresma αλλάζει το τοπίο της φροντίδας ηλικιωμένων ανθρώπων, με σύμμαχο την εκπαίδευση & τεχνολογία.

Η νέα πλατφόρμα εκπαιδεύει φροντιστές και τους συνδέει με οικογένειες, με ταχύτητα και ασφάλεια.
Η Caresma επαναπροσδιορίζει τη φροντίδα των ηλικιωμένων, εκπαιδεύοντας επαγγελματίες φροντιστές, σε διεθνή πρότυπα, στη χώρα μας και (προσεχώς) διεθνώς. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, εκπαιδεύει ουσιαστικά και ελέγχει αυστηρά φροντιστές για κάθε οικογένεια. Το όνομα δεν είναι τυχαίο: Caresma, από την αγγλική λέξη “care” (φροντίδα) και την ελληνική λέξη “χάρισμα” – η φροντίδα είναι χάρισμα, και η σωστή, επαγγελματική φροντίδα είναι ανεκτίμητη.
Η ιδανική φροντίδα κατ οίκον, με μερικά κλικ, μια «αγκαλιά» για εκείνους που την έχουν ανάγκη.
Όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι γονείς μας γίνονται αυτοί που χρειάζονται στήριξη, η αγωνία είναι μία: Ποιός θα τους φροντίσει όπως τους αξίζει; Η Caresma δημιουργήθηκε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Οι υπηρεσίες της πλατφόρμας αγγίζουν εκατοντάδες οικογένειες, σε πρώτη φάση στην περιοχή της Αττικής, σε μια αγορά όπου η ποιότητα και η εμπιστοσύνη ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας.
Από την υποστήριξη σε καθημερινές ανάγκες, όπως βοήθεια στο σπίτι, διατροφή, επίβλεψη φαρμακευτικής αγωγής και προσωπική υγιεινή ή παρέα, ως την επαγγελματική φροντίδα διαφόρων παθήσεων, κινητικών προβλημάτων, καθώς και την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και διαχείρισης κρίσεων,). Η Caresma δημιουργεί γέφυρες φροντίδας, προσφέροντας στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν με αξιοπρέπεια και σιγουριά.
Οι φροντιστές του δικτύου συμμετέχουν σε ψυχομετρική αξιολόγηση, υποβάλλονται σε πολλαπλές συνεντεύξεις και λαμβάνουν πλήρη εκπαίδευση. Έτσι, δημιουργείται ένα δίκτυο με το 1% των καλύτερων φροντιστών της αγοράς, που προσφέρουν φροντίδα με υπευθυνότητα και συνέπεια. Μέσω ετήσιας συνδρομής, η Caresma παρέχει φροντιστές από το δίκτυό της για όλη τη διάρκεια του έτους, ώστε οι οικογένειες να απολαμβάνουν συνεχή, επαγγελματική κάλυψη ανα πάσα στιγμή.
Μια ουσιαστική επαγγελματική διαδρομή, στον κόσμο της φροντίδας
Η Caresma δεν στηρίζει μόνο τους ηλικιωμένους αλλά και εκείνους που επιλέγουν να σταθούν δίπλα τους. Πίσω από κάθε φροντιστή υπάρχει μια ιστορία: άνθρωποι με ενσυναίσθηση, εμπειρίες και την ανάγκη να προσφέρουν ουσιαστικά μέσα από την επαγγελματική τους πορεία. Η Caresma δίνει στους ανθρώπους αυτούς τον χώρο να ανθίσουν, προσφέροντάς τους δίκαιες ευκαιρίες, εκπαίδευση και στήριξη, σε ένα περιβάλλον που καλλιεργεί την επαγγελματική εξέλιξη.
Ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης
Η τεχνητή νοημοσύνη ενισχύει την ταχύτητα και την υψηλή ποιότητα φροντίδας. Οι οικογένειες περιγράφουν αναλυτικά τις ανάγκες τους και η Caresma, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, εντοπίζει τους ιδανικούς φροντιστές, προσφέροντας εξατομικευμένες λύσεις για κάθε ενδιαφερόμενο.
Φροντίδα δεν σημαίνει απλώς παροχή βοήθειας. Σημαίνει να δημιουργείς ένα αίσθημα ασφάλειας, να προσφέρεις ποιότητα ζωής με ταχύτητα και ευκολία. Μέσω της νέας πλατφόρμας η πρόσβαση σε ποιοτική περίθαλψη και ουσιαστική υποστήριξη για τα αγαπημένα μας πρόσωπα γίνεται πλέον ευκολότερη, καθιερώνοντας ένα νέο, υψηλών προδιαγραφών πρότυπο φροντίδας που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας.
Ο Χριστόδουλος Ασπρομάλλης, co-Founder & CEO δήλωσε σχετικά «Για εμάς είναι αυτονόητο πως κάθε άνθρωπος αξίζει να ζει με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, ανεξαρτήτως ηλικίας. Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι καταφέρνουμε να επαναπροσδιορίσουμε την φροντίδα και να ενώσουμε τους ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη με τους καταλληλότερους φροντιστές. Η τεχνολογία μάς επιτρέπει να προσφέρουμε προσωποποιημένες υπηρεσίες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία, τη διαφάνεια και τη συνέπεια στην ποιότητα της φροντίδας. Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι όλοι έχουν τη φροντίδα που χρειάζονται, τη στιγμή που τη χρειάζονται.»
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το caresma.com
Σχετικά με την Caresma:
Η Caresma είναι η νέα ψηφιακή πλατφόρμα που επαναπροσδιορίζει τη φροντίδα των ηλικιωμένων υιοθετώντας διεθνή πρότυπα, με εκπαιδευμένους και αυστηρά ελεγμένους φροντιστές. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, πάντα με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, βρίσκει τους ιδανικούς φροντιστές για κάθε οικογένεια.
Ψυχολογία
Τα προβλήματα του σώματος ως δείκτης των ψυχολογικών μας υπεκφυγών…

Το σώμα είναι κάτι το θαυμαστό. Αποτελεί το ζωώδες κομμάτι μας με το ζωώδη εγκέφαλό του και τα δικά του ζωώδη ένστικτα και αισθήματα . Όπως συμβαίνει με όλα τα’ άλλα ζώα, έτσι και το ανθρώπινο σώμα είναι ανίκανο για έλλειψη εντιμότητας. Αυτό το απλό γεγονός προκαλεί σ’ εμάς τις ανθρώπινες υπάρξεις ατέλειωτα προβλήματα. Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα αυτά δεν πηγάζουν τόσο από το σώμα, που είναι ανίκανο να πει ψέματα, όσο από την προσωπικότητα, που έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη ικανότητα να το κάνει.
Η κατάσταση του σώματός μας μπορεί να μας επισημάνει κάποια πηγή συγκινησιακού ή νοητικού στρες την οποία αγνοούμε. Και επειδή θα επιθυμούσαμε, αν είναι δυνατόν, να την αγνοήσουμε ή να την αποφύγουμε, η καταπόνηση του σώματος εξυπηρετεί δύο σκοπούς : αφενός μας χτυπάει το καμπανάκι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που απαιτεί ν’ ασχοληθούμε μαζί του και, αφετέρου, κάνει τις συνέπειες των προσπαθειών μας να αρνηθούμε αυτό το γεγονός εξαιρετικά οδυνηρές, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε πολύ ακριβά την αναβλητικότητά μας.
Μέσα ακριβώς από αυτά τα συμπτώματα που εμφανίζει, το σώμα μας μπορεί να μας υποδείξει όλα όσα προσπαθούμε να αρνηθούμε.
Το φυσικό μας σώμα , χωρίς να καταφεύγει σε οποιουδήποτε είδους αξιολογήσεις, αντιδρά με καθαρό ένστικτο προκαλώντας μας, στη συνέχεια, δυσκολίες. Κοκκινίζει, χλομιάζει, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, τα δόντια χτυπάνε, το σαγόνι σφίγγεται, τα χέρια ιδρώνουν. Το σώμα μας ταπεινώνει ή μας εξαντλεί με τρεμούλες ή λιποθυμίες. Χωρίς ίχνος δισταγμού , εκθέτει στους πάντες τις σεξουαλικές μας διεγέρσεις, τους φόβους μας, την αμηχανία ή το θυμό μας, ή οποιαδήποτε άλλη αντίδραση που το σκεπτόμενο, κριτικό κομμάτι μας προσπαθεί τόσο σκληρά να κρύψει.
Βέβαια, δεν έχουν όλες οι σωματικές αδιαθεσίες κάποια ψυχολογική αιτία. Όμως, αυτό ισχύει για τις περισσότερες. Και όταν συμβαίνει συχνά κάτι τέτοιο, τότε αυτό που επιθυμούμε είναι να «διορθωθεί» το σώμα. Να ανακουφιστεί δηλαδή ο πόνος με ιατρική βοήθεια –χάπια, εγχείρηση, βελονισμό ή άλλες προσεγγίσεις- επειδή δεν είμαστε πρόθυμοι ν’ αναγνωρίσουμε ότι η βαθύτερη, μη σωματική, πηγή του πόνου είναι εκείνη που ζητάει την προσοχή μας.
Η άγνοια ή η άρνηση μιας τέτοιας, μη σωματικής, πηγής μπορεί, τελικά, να διευκολύνει την ανάπτυξη ακόμα πιο σοβαρών σωματικών προβλημάτων.
Το σώμα μας τελικά είναι πιο συντονισμένο με τις επιλογές μας απ’ όσο εμείς συνειδητοποιούμε. Το σώμα επαναστατεί όταν παρασυρόμαστε πέρα από αυτό που είναι σωστό για εμάς. Και πληρώνει ένα τίμημα για το άγχος που προκαλούν οι επιλογές μας. Κάνοντας αυτό που του ζητάμε, ακόμα και όταν επαναστατεί, παραδόξως, είναι ο υπηρέτης της ψυχής μας.
Έτσι, διάφορες αρρώστιες, τραυματισμοί ή η σωματική εξάντληση μπορούν να μας υπηρετήσουν όταν στην προσπάθειά μας ν’ αγνοήσουμε τις εξουθενωτικές καταστάσεις που υπάρχουν στη ζωή μας, δεν αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με την απαραίτητη εντιμότητα.
Γι’ αυτό ας πλησιάσουμε το σώμα μας απαλά, ευγενικά, καθησυχαστικά και ας αφουγκραστούμε τη σοφία του.
Αναστασία Μουστάκα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια.
Ψυχολογία
Κρίση πανικού… συμβαίνει συχνά;

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας είναι η κρίση πανικού. Λόγω των προβλημάτων που συσσωρεύουν μέσα τους συχνά έχουν ξεσπάσματα φόβου και άγχους.
Η διαταραχή πανικού (κρίση πανικού) είναι από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και ανήκει στο φάσμα των αγχωδών διαταραχών. Το άτομο που υποφέρει από διαταραχή πανικού παρουσιάζει αιφνίδια και απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου και άγχους. Τα επεισόδια αυτά ονομάζονται κρίσεις πανικού και η διάρκεια τους είναι συνήθως μερικά λεπτά. Εκδηλώνονται χωρίς καμία προειδοποίηση και η αιτία έναρξης τους μπορεί να μην είναι γνωστή και προφανής στο άτομο.
Οι κρίσεις πανικού εκδηλώνονται σε όλες τις ηλικίες. Η συχνότητα εκδήλωσης της πρώτης κρίσης πανικού είναι μεγαλύτερη μεταξύ 20 και 40 ετών, παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχουμε και εκδήλωση σε μικρότερες ηλικίες, ακόμη και σε παιδιά. Στις γυναίκες η διαταραχή είναι 2 έως 3 φορές συχνότερη σε σύγκριση με τους άνδρες.
Η κρίση πανικού αποτελεί μια περίοδο έντονου φόβου – τρόμου που εμφανίζεται απροσδόκητα χωρίς την παρουσία κάποιου φανερού ερεθίσματος και συνοδεύεται από μια ποικιλία σωματικών και γνωστικών συμπτωμάτων. Τα κύρια συμπτώματα είναι το αίσθημα έντονου διάχυτου φόβου για το άτομο, αίσθημα απώλειας του ελέγχου, επέλευσης τρέλας, πανικός και τρόμος, ταχυκαρδία, έντονη εφίδρωση, έντονο αίσθημα δύσπνοιας – πνιγμού, αίσθημα αστάθειας ή ζάλης, φόβος επερχόμενου θανάτου.
Λόγω της έντασης και της ποικιλίας που έχουν τα σωματικά συμπτώματα της περισσότερες φορές τα άτομα επισκέπτονται πολλούς γιατρούς και στρέφονται σε ιατρικές εξετάσεις και διαγνώσεις, και τους δημιουργείται τη πεποίθηση ότι πάσχουν από κάτι σοβαρό. Από άποψη φυσιολογίας οι κρίσεις πανικού δεν είναι επικίνδυνες για τα άτομα, δηλαδή το άτομο δεν πεθαίνει αυτό που φοβάται ότι θα του συμβεί. Παρόλα αυτά ο οργανισμός επιβαρύνεται από την συνεχή ένταση και επιπλέον είναι πολύ επιβαρυντικές για τους ανθρώπους γιατί μπαίνουν σε μια κατάσταση που συνεχώς δοκιμάζονται τα όρια και οι αντοχές τους. Ένα άλλο βασικό συνοδό χαρακτηριστικό των κρίσεων πανικού είναι ο φόβος και το άγχος που τα άτομα αναπτύσσουν ότι η κρίση θα επαναληφθεί. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που στους ανθρώπους που υποφέρουν αναπτύσσεται κοινωνική απόσυρση, αποφεύγουν τον συνωστισμό, την συναναστροφή με πολλούς ανθρώπους και τα πολύβουα μέρη ενώ κάποιες φορές οδηγούνται και στην αγοραφοβία.
Πως αντιμετωπίζεται η διαταραχή πανικού;
Το ερώτημα απαντάται με σαφήνεια θετικά. Υπάρχουν ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι και τεχνικές που ενισχύουν θετικά το άτομο και του παρέχουν βοήθεια σε πρώτη φάση να ελέγξει τις κρίσεις και κατόπιν να απαλλαγή από το πρόβλημα. Ευρέως διαδεδομένες και αποτελεσματικές στην θεραπεία των κρίσεων πανικού είναι η γνωστική – συμπεριφοριστική θεραπεία και η συστημική, καθώς και πολλές άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Είναι πολύ σημαντικό για τα άτομα που υποφέρουν από την διαταραχή πανικού να ζητούν εξειδικευμένη βοήθεια ώστε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των κρίσεων που έχει αρνητικές συνέπειες στην καθημερινή λειτουργικότητα και επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής τους. Το βασικό μήνυμα είναι ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί και η αναζήτηση βοήθειας είναι το πρώτο και πιο ουσιαστικό βήμα για την επίλυση του. Η διαταραχή πανικού είναι από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και ανήκει στο φάσμα των αγχωδών διαταραχών.
Βασιλική Λιάφου – Ψυχοθεραπεύτρια
-
Διατροφή
Τρώγοντας από σπίτι
-
Υγεία
Γυναικεία Κατάθλιψη
-
Ψυχολογία
Είσαι Αληθινός ή Συμβατικός Γονιός;
-
Διατροφή
Τα Αντιοξειδωτικά | Ισορροπημένη Διατροφή
-
Ομορφιά
Πως να περιποιηθούμε το δέρμα μας μετά το καλοκαίρι; Δώστε στο δέρμα σας την υγρασία που του έχει λείψει για να το δείτε και πάλι ελαστικό και ζωντανό!
-
Τουρισμός
Υπερτουρισμός: Υπάρχει Πραγματικά ή Υπερβάλλουμε;
-
Υγεία
Έλεγχοι υγείας που αναπόφευκτα χρειάζεται να κάνουμε τακτικά
-
Υγεία
Όλη η αλήθεια για τα ωάρια : Μύθοι και πραγματικότητα