Connect with us

Επίκαιρα Πρόσωπα

Δημήτρης Γέρος: «Τα πράγματα δεν ήταν ποτέ καλά για την Τέχνη στη χώρα μας»

Ο Δημήτρης Γέρος είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του. Το πρωτότυπο και ιδιοφυές έργο του τυγχάνει εδώ και πολλά χρόνια διεθνούς αναγνώρισης. Έχει πραγματοποιήσει  πλήθος εκθέσεις στα περισσότερα μέρη του κόσμου,  έξη ατομικές σε ξένα Μουσεία και έχει εκδώσει πολυάριθμα βιβλία.

Συναντήσαμε τον διάσημο καλλιτέχνη στον χώρο του στο κέντρο της Αθήνας και απολαύσαμε την συνομιλία μας όσο τίποτε! Ειλικρινής και καυστικός απάντησε στις ερωτήσεις μας.

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

– Πως είναι να ζει  ένας ζωγράφος στην Ελλάδα της κρίσης;

– Μάλλον δεν ζει. Αλλά τα πράγματα δεν ήταν ποτέ καλά για τις Τέχνες στη χώρα μας. Απλώς τώρα είναι χειρότερα. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες, και δεν αναφέρομαι μόνον στους εικαστικούς, υποφέρουν. Όταν οι Έλληνες δεν έχουν να φάνε πώς θα αγοράσουν ζωγραφική; Βέβαια, έχουμε γίνει χιλιάδες, πού να βρεθεί τόσο μεγάλο αγοραστικό κοινό;

Απ’ την άλλη δεν υπάρχουν και σοβαροί έμποροι για να προωθήσουν σωστά τους καλλιτέχνες. Έχουμε γεμίσει από γκαλερί που ανήκουν σε άσχετους ανθρώπους με την Τέχνη. Οι περισσότεροι είναι εντελώς αστοιχείωτοι. Φτιάχνουν ένα μαγαζάκι για να βγάζουν μεροκάματο και να θεωρούν εαυτόν «παράγοντα πολιτισμού»! Δεν εκθέτουν τους καλύτερους από τους εικαστικούς  αλλά αυτούς που πουλάνε. Πολλές φορές αναρωτιέμαι: γιατί  δεν ανοίγουν σουβλατζίδικο; Πιο πολλά θα κέρδιζαν και ίσως να πρόσφεραν κάτι!

-Μπορεί η Ελληνική Τέχνη να σταθεί πλάι στην Ευρωπαϊκή ή την Αμερικανική;

-Μπορεί, αλλά θέλει την υποστήριξη σοβαρών εμπόρων. Από αυτούς έχουμε έλλειψη. Χρειάζονται γκαλερίστες που να ξέρουν από Τέχνη, να έχουν άποψη και να μπορούν να υποστηρίζουν τους καλλιτέχνες τους, να τους χρηματοδοτούν, για να παράγουν έργα απερίσπαστοι και, ανάλογα με τα έργα,  να βρίσκουν τους κατάλληλους συλλέκτες.

-Βοηθάει το ελληνικό κράτος τους καλλιτέχνες;

-Όχι ουσιαστικά. Δεν υπάρχει αξιοκρατία, όλα γίνονται μεταξύ φίλων. Αν δεν είσαι του κύκλου τους, δεν τους ψηφίζεις και δεν τους προσκυνάς, δεν έχεις καμία ελπίδα.

-Εσείς, ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά διεθνώς, νομίζετε πως ήσασταν τυχερός στο ξεκίνημά σας;

-Στο ξεκίνημά μου, όταν ακόμη ήμουν 20-21, έκανα έργα που ήταν πρωτοποριακά για την Ελλάδα. Τα είχα παρουσιάσει σε μερικές ομαδικές εκθέσεις και εκεί με ανακάλυψε  η «New Gallery» της οδού Τσακάλωφ και, το 1970,  μου έκανε την πρώτη μου επίσημη ατομική έκθεση στην Αθήνα. Λέω επίσημη γιατί είχε προηγηθεί  μια μικρότερη, αλλά όχι σε γκαλερί, και μία ακόμη στο Goethe της Θεσσαλονίκης.

Στη «New Gallery» παρουσίασα έργα που ήταν φτιαγμένα με μαύρο χρώμα, μερικά είχαν και λίγο κόκκινο, και τα περισσότερα ήταν ντυμένα με συρματοπλέγματα. Ο τίτλος της έκθεσης ήταν «Αυτοκτονίες» και ήταν η δεύτερη ή τρίτη έκθεση διαμαρτυρίας που έγινε κατά της χούντας.

Στην ίδια γκαλερί είχε νωρίτερα γίνει ή έκθεση με τους γύψους και τα κόκκινα γαρύφαλλα του Κανιάρη που ήταν αυτή κατά των συνταγματαρχών. Εκείνη η έκθεση είχε πολύ μεγάλη απήχηση και με καθιέρωσε.

Ήταν τύχη που με βρήκε η γκαλερί; Δεν ξέρω, αλλά γιατί δεν επέλεξε κάποιον άλλον από την ίδια ομαδική;

-Πέρυσι  παρουσιάσατε, στην γκαλερί «Σκουφά» μια εξαιρετική σειρά από έργα που είχαν έντονα κοινωνικοπολιτικά μηνύματα,  και αυτά ήταν επίσης μαύρα. Η ζωγραφική μπορεί να είναι τόσο κυνική και σκληρή;

-Μερικά χρόνια τώρα το μαύρο χρώμα στριφογύρναγε ξανά στο μυαλό μου. Αυτό βέβαια έχει σχέση με τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα, με μια άλλη χούντα, ξεκινάει σιγά σιγά, υποσυνείδητα, ώσπου μια μέρα οι εικόνες άλλαξαν και η πολυχρωμία καταργήθηκε.

Σ’ αυτή την έκθεση είχα έργα εμπνευσμένα από το μεταναστευτικό,  που το γνωρίζω πολύ καλά αφού ζω μερικούς μήνες το χρόνο στη Μυτιλήνη, αλλά από με τους άθλιους πολιτικούς που καταστρέφουν τη χώρα προκειμένου  να είναι για κάποιο διάστημα στην εξουσία. Αυτούς τους παρουσίασα εν ώρα εργασίας ως πιθήκους, δηλαδή παράγοντας …αέρια,  ελπίζοντας ότι τα έργα δεν θα τα δουν τα συμπαθή τετράποδα και παρεξηγηθούν. Όταν χρειάζεται, όχι μόνον  η ζωγραφική, αλλά όλες οι Τέχνες, πρέπει να είναι κυνικές και σκληρές.

-Το 1985 στραφήκατε στη φωτογραφία αφού εργαστήκατε και με άλλα μέσα και κυρίως τη ζωγραφική σουρεαλιστικών έργων. Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη φωτογραφία; Προσεγγίζετε με τον ίδιο τρόπο τη ζωγραφική και τη φωτογραφία ή μήπως τα σουρεαλιστικά έργα ζωγραφικής επηρέασαν τη φωτογραφική σας τέχνη;

Τα πρώτα μου έργα ζωγραφικής, (που ακολούθησαν μετά από μια σχετικά σύντομη περίοδο που  έκανα βίντεο, περφόρμανς κλπ) ήταν από ιδεολογική άποψη περισσότερο κοντά στον υπερρεαλισμό. Αργότερα, επηρεασμένος και από τα σύγχρονα ρεύματα της τέχνης ξέφυγα αρκετά, γι’ αυτό τώρα με κατατάσσουν στους μεταϋπερρεαλιστές.

Ως νεότερος καλλιτέχνης τα θέματά μου έχουν να κάνουν περισσότερο με τα σύγχρονα προβλήματα του ανθρώπου. Η μοναχικότητα, η έλλειψη χρόνου και χώρου, το κακοποιημένο περιβάλλον, η φύση που μας απειλεί, η ηχορύπανση, προβλήματα δηλαδή που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος είναι κατ’ αρχήν και δικά μου προβλήματα και απεικονίζονται τόσο στη ζωγραφική όσο και σε πολλές από τις φωτογραφίες μου.

-Είσθε από τους πρώτους Έλληνες ζωγράφους που κάνατε Performances, Body Art, Video Art και mail Art. Η πρωτοπορία και η πρωτοτυπία είναι ζητούμενα για σας και τη δουλειά σας;

-Αυτά τα έκανα στην ώρα τους, γύρω στα 1975, όταν υπήρχαν ακόμη λίγα περιθώρια για καινούργιες προτάσεις. Σήμερα όλα αυτά μου φαίνονται μάλλον  πληκτικά. Νομίζω ότι θα ’πρεπε -τρόπος του λέγειν, βέβαια- να υπάρχει μια ειδική αστυνομία της τέχνης για να γλιτώσουμε κι εμείς αλλά κι αυτοί οι κακόμοιροι που χασομεράνε νομίζοντας ότι κάνουν πρωτοπορία ενώ στην πραγματικότητα βρίσκονται στο βυθό μιας  θλιβερής αργοπορίας.

Στις συνειδήσεις μας η μοντέρνα τέχνη έχει συνδεθεί, κατά ψυχαναγκαστικό τρόπο, με τη διαφοροποίηση, την έκπληξη, το νέο. Θεωρούν ότι δεν μπορούν να πλασάρουν κάτι ως μοντέρνο εάν αυτό δεν το συνδέσουν με τις πλέον ψευδοκαινοφανείς περιστάσεις.

Έχουν καταντήσει οι νέοι καλλιτέχνες να μη μπορούν να συντάξουν το βιογραφικό τους εάν δεν έχουν κάνει τουλάχιστον μία περφόρμανς και ένα βίντεο. Εδώ και λίγα χρόνια η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια του γελοίου και δυστυχώς υπάρχουν ακόμη  επιμελητές εκθέσεων που την χειροτερεύουν και την συντηρούν.

-Ο γνωστός Αμερικανός τεχνοκριτικός Τζον Γούντ έχει γράψει, σχετικά με τις φωτογραφίες σας,  ότι είσθε κορυφαίος πορτρετίστας και πως γνωρίζει μόνον δύο μεγάλους ζωγράφους που είναι και μεγάλοι φωτογράφοι, τον Μαν Ρέι και εσάς.

Νομίζω πως υπερβάλλει. Γνωρίζω πολλούς καλύτερους  φωτογράφους από εμένα και τους ζηλεύω.  Όσον αφορά τα πορτρέτα μου φαίνεται πως αρέσουν και σε αυτούς που μου έχουν ποζάρει, αφού μερικοί, όπως για παράδειγμα ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες, ο Τζεφ Κουνς, ο Έντουαρντ Άλμπι,  μετά λίγα χρόνια μου ζήτησαν και τους ξαναφωτογράφισα.

-Μια που το αναφέρατε, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, αυτός ο μεγάλος συγγραφέας, πως ήτανε, ποια ήταν η σχέση σας μαζί του;

-Τον συναντούσα τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του. Είχαμε πολύ καλή σχέση, αγαπούσε τη ζωγραφική και τους αρχαίους Έλληνες. Στο σπίτι του, στην Καρταχένα της Κολομβίας, έχει έναν πίνακά μου στον οποίον αναφερόταν συχνά. Παρίστανε το εσωτερικό ενός δωματίου στο οποίο μεγάλωνε ένα δέντρο. Τον φωτογράφιζα σχεδόν κάθε φορά που τον συναντούσα και ποζάριζε πάντοτε με κέφι.

Με αυτές τις φωτογραφίες έκανα ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε διεθνώς, στα αγγλικά, από τις εκδόσεις Kerber.

-Ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας και επίσης φίλος σας  Έντουαρντ  Άλμπι,  που όλοι γνωρίζουμε από το έργο του «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ», πως ήταν σαν άνθρωπος;

-Ήταν εξαιρετικά ισχυρή προσωπικότητα, φαινόταν στους «λίγους» δύσκολος άνθρωπος, αλλά με τους φίλους του ήταν πολύ καλός. Ήταν πολύ σοβαρός και συνεπής. Ενδιαφερόταν πάντοτε για την τύχη των έργων του, ήθελε να γνωρίζει ποιοι τα παίζουν και ζητούσε πάντοτε τη γνώμη μου για το πώς αυτά παρουσιάζονταν  στην Ελλάδα.  Εμένα με αγαπούσε πολύ και κάποτε που αρρώστησα κάπως σοβαρά, μου τηλεφωνούσε με ανησυχία για να του πω πώς είμαι.

Παλαιότερα είχε γράψει ένα ποίημα για μια από τις φωτογραφίες μου το οποίο αργότερα μου ενέπνευσε μερικές καινούργιες φωτογραφίες και λίγο πριν πεθάνει το τύπωσα σε βιβλίο που κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου, μόνον για τους φίλους μας. Στο σπίτι του στο Μανχάταν είχε μια μεγάλη συλλογή με σπουδαία έργα σύγχρονης Τέχνης και μια από τις σημαντικότερες συλλογές αφρικανικής γλυπτικής. Είχε και έργα του Στάμου.

-Ποιων άλλων διάσημων φίλων σας απολαύσατε την φωτογράφιση.

Ο Γκόρ Βιντάλ, η Λουίζ Μπουρζουά, ο Μισέλ Τουρνιέ, ο Αρμάν, ο Τομ Γουέσελμαν, ο Κάρλος Φουέντες , για να αναφέρω μερικούς, ήταν εξαιρετικά συνεργάσιμοι.  Το διασκεδάζαμε αμφότεροι. Μόνον ο Τζεφ Κουνς ήταν αγχωμένος αλλά όταν αργότερα είδε το αποτέλεσμα έγραψε πάνω σε μια από τις φωτογραφίες πως ήταν η ωραιότερη που του είχαν κάνει.

Με την Μπουρζουά ήμασταν πολλά χρόνια φίλοι και εκτιμούσε πολύ τη δουλειά μου. Την έχω φωτογραφίσει αρκετές φορές και σκέπτομαι να κάνω και γι αυτήν ένα βιβλίο.

-Η ζωγραφική επηρεάζει τη φωτογραφία;

Πάρα πολύ. Γιατί με τη ζωγραφική μαθαίνεις τις αναλογίες, τις τομές και τους κανόνες της εικόνας, η ζωγραφική θέλει επίσης οργάνωση και πειθαρχία. Μερικοί από τους σημαντικότερους φωτογράφους ήταν και ζωγράφοι ή είχαν σπουδάσει ζωγραφική.

-Σας αρέσει να δουλεύετε με γυμνά μοντέλα. Τι σας έκανε να επικεντρωθείτε στη φωτογράφιση του γυμνού και την εξύμνηση του ανθρώπινου σώματος;

Αυτό ήρθε αυτόματα, μόνο του. Από μικρός, προκειμένου να μάθω να ζωγραφίζω, αντέγραφα πίνακες με γυμνά κλασικών ζωγράφων.

Ταυτόχρονα, θέλοντας να βελτιώσω την τεχνική μου, ζητούσα από τους συμμαθητές μου και μου ποζάρανε γυμνοί. Αν προσθέσετε και τα γυμνά αγάλματα που έβλεπα στα μουσεία ε, τότε,  το γυμνό είχε πλέον περάσει στο DNA μου. Το γυμνό σώμα δεν ήταν ποτέ για μένα ντροπή ή αμαρτία. Ήταν μια φυσική, μια εντελώς φυσιολογική κατάσταση, ήταν οι πρωτόπλαστοι πριν δαγκώσουν το μήλο της εκκλησίας.

-Αντρικό και γυναικείο γυμνό. Πόσο διαφέρουν;

 

 

 

 

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη δείτε εδώ

Πηγή

Continue Reading

Επίκαιρα Πρόσωπα

Παναγιώτα Μαθιουδάκη | Ανακαλύπτοντας την ομορφιά…

Η κυρία Παναγιώτα Μαθιουδάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Αισθητικής και Κοσμητολογίας , του Τ.Ε.Ι. Αθήνας (νυν Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής). Στην πορεία της έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων και συνεδρίων στο τομέα της κοσμητολογίας και της αισθητικής , τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.


Κυρία Μαθιουδάκη μπορείτε να μας πείτε ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα; Τι σας έκανε να θέλετε να ακολουθήσετε αυτό τον δρόμο;

Η φροντίδα. Η φροντίδα και η περιποίηση του υγιούς δέρματος. Η επιστήμη μας αφορά ακριβώς αυτό.
Καθημερινά βιώνουμε έναν αγώνα δρόμου, με αντίπαλο τον χρόνο. Ο ρόλος της αισθητικού είναι να μας βοηθήσει με την φροντίδα της, να διατηρήσουμε την νεανικότητα και την σφριγηλότητα της επιδερμίδας μας. Για αυτό και η σχέση αισθητικού – πελάτισσας είναι πολύ δυνατή, είναι μία σχέση αμφίδρομης εμπιστοσύνης που σπάνια την συναντάς.


Ποια είναι η εξειδίκευση σας στον χώρο της κοσμητολογίας και ποια είναι η γνώμη σας για τη συνεχή εκπαίδευση και προσαρμογή σε νέες τάσεις στον κλάδο που δραστηριοποιείστε;

Αγαπάω πολύ το πρόσωπο. Είναι ο καθρέφτης μας, είναι το πρώτο πράγμα που θα δει κάποιος όταν μας συναντήσει, λέει την αλήθεια για εμάς. Προσπαθώ να παρακολουθώ όλες τις νέες τάσεις, νέα δραστικά συστατικά, νέα προϊόντα και τεχνολογίες. Κάθε χρόνο προσπαθώ να παρευρίσκομαι σε όλα τα σημαντικά διεθνή συνέδρια , ώστε να ανακαλύπτω από τους πρώτους τις καινοτομίες και το που οδηγούνται η αισθητική και η κοσμητολογία. Θεωρώ σημαντικό να μην μένεις πίσω, ειδικά σε μία επιστήμη που συνεχώς εξελίσσεται και τις τελευταίες δεκαετίες έχει κάνει άλματα προόδου.


Ποια είναι η φιλοσοφία πίσω από το κέντρο αισθητικής σας; Πώς διασφαλίζετε την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχετε;

Η φιλοσοφία η δική μου και των συνεργατών μου βασίζεται στον συνδυασμό της καινοτομίας και της διαχρονικότητας. Θα επιλέξουμε το μοντέρνο αλλά δεν θα εγκαταλείψουμε το κλασικό, το δοκιμασμένο, το αποτελεσματικό. Για παράδειγμα, ο βαθύς καθαρισμός αποτελεί το Α και το Ω για τη σωστή περιποίηση του προσώπου. Παρά την εξέλιξη στην κοσμητολογία τα στάδια του παραμένουν ίδια. Η κύρια μας προτεραιότητα είναι η επιστημονική προσέγγιση στις υπηρεσίες που παρέχουμε. Επιλέγουμε προσεκτικά και με αυστηρά κριτήρια τις συνεργασίες μας. Χρησιμοποιούμε μόνο πιστοποιημένα και αξιόπιστα μηχανήματα και προϊόντα, με κλινικές μελέτες που αποδεικνύουν αυτό που υπόσχονται. Επιπλέον, διατηρούμε υψηλά πρότυπα υγιεινής και ασφάλειας σε όλες μας τις διαδικασίες..


Ούσα ειδικός, ποιες θα λέγατε ότι είναι οι τελευταίες και πιο ενδιαφέρουσες τάσεις της κοσμητολογίας;

Το νέο trend είναι τα εξωσώματα. Τα εξωσώματα είναι νανοκυστίδια που παράγονται από όλα τα ευκαρυωτικά κύτταρα. Χρησιμεύουν ως ένα φυσικό σύστημα επικοινωνίας μεταξύ των κυττάρων. Λειτουργούν ως αγγελιοφόροι, στέλνοντας σήματα στα κύτταρα και πυροδοτώντας την αναγέννηση των κουρασμένων και ανενεργών κυττάρων του δέρματος. Ολοένα και περισσότερα εργοστάσια παραγωγής καλλυντικών προσπαθούν να τα ενσωματώσουν στις φόρμουλές τους, αναπτύσσοντας νέες θεραπείες και σκευάσματα που βασίζονται στις ιδιότητες τους.


Μπορείτε να μοιραστείτε τυχόν επερχόμενα σχέδια ή πρωτοβουλίες που οραματίζεστε;

Πρόσφατα επενδύσαμε επιχειρηματικά στον κλάδο του φαρμακείου. Είναι μία διαχρονική , αλλά συνεχώς αναπτυσσόμενη αγορά. Με τους συνεργάτες μου και μία ομάδα επιστημόνων εργαζόμαστε στην ανάπτυξη μίας καινοτόμου σειράς δερμοκαλλυντικών χρησιμοποιώντας φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες και ανανεώσιμα υλικά. Θα μου επιτρέψετε όμως, να σας πω περισσότερα για αυτό στο μέλλον.

Παναγιώτα Μαθιουδάκη,

Αισθητικός – Κοσμητολόγος, Επιχειρηματίας.

Ιδιοκτήτρια των Laserskin Solutions (www.laserskin.gr)


Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Continue Reading

Επίκαιρα Πρόσωπα

Οι startup που “μαγνητίζουν” | Μαρίνα Προκοϊωσήφη

Η διακοπή των σχολικών υποχρεώσεων της Μαρίνας Προκοϊωσήφη την οδήγησαν στον χώρο της εστίασης και πιο συγκεκριμένα στην Αγγλία. Ωστόσο, η παράλληλη ενασχόλησή της με το διαδίκτυο και το marketing της έδωσαν την ευκαιρία να εργαστεί ως manager αλλά και το έναυσμα να αναπτύξει ένα καινοτόμο λογισμικό για εστιατόρια, το Dinerly.

Κυρία Μαρίνα Προκοϊωσήφη, μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τις σπουδές και την πορεία σας μέχρι τώρα;

Ευτυχώς οι σπουδές μου κόπηκαν στην πρώτη λυκείου του ΕΠΑΛ Ιεράπετρας στην Κρήτη, και λέω ευτυχώς διότι αν τις είχα συνεχίσει, ίσως να μην βρισκόμουν εδώ σήμερα. Οι βαθμοί μου ήταν τόσο χαμηλοί, που κάθε χρόνος υπήρχε κίνδυνος να επαναλάβω την ίδια χρονιά. Όπως έλεγαν και οι καθηγητές, μπορούσα να τα πάω καλύτερα, αλλά δεν υπήρχε ενδιαφέρoν από μεριάς μου. Βέβαια, παρόλο που δεν είχα ενδιαφέρον στο σχολείο, με ενδιέφεραν πολύ οι υπολογιστές, πως λειτουργούν και πως λειτουργούν τα λογισμικά τους.
Η πορεία μου μετά με έφερε στην Αγγλία με την μητέρα μου για αρχή, διότι ο πατέρας μου δεν είχε ακόμα ελληνικά χαρτιά, όπου ξεκίνησα να δουλεύω ως σερβιτόρα στα 16 μου. Παρόλο τον ρόλο μου στην εστίαση, στον ελεύθερο μου χρόνο πάντα έψαχνα και μάθαινα είτε για ιστοσελίδες, είτε για μάρκετινγκ, είτε για οτιδήποτε έχει να κάνει με το διαδίκτυο.

Έτσι λοιπόν μια μέρα, αποφάσισα να κάνω αίτηση για μια θέση εκπαιδευόμενης σε γραφείο μάρκετινγκ, για να επεκτείνω την γνώση μου πάνω στο μάρκετινγκ. Πήρα την δουλειά, και παράλληλα δούλευα ως σερβιτόρα για να καταφέρω να πληρώνω τους λογαριασμούς μου. Μετά από 1,5 χρόνο, επέστρεψα στην εστίαση σε ρόλο μάνατζερ εστιατορίου, διότι κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς την αδρεναλίνη του εστιατορίου στην ζωή μου. Η ζωή του γραφείου δεν ήταν για έμενα. Μετά από μερικούς μήνες στο εστιατόριο όμως, μου ήρθε μια ιδέα για ένα λογισμικό που θα μπορούσε να βοηθήσει το εστιατόριο στο οποίο εργαζόμουν, και ξεκίνησα με με τον πρώην συνεργάτη μου, Bhupendra Singh από την εταιρεία μάρκετινγκ να το χτίζουμε μαζί. Έτσι ξεκίνησε το Dinerly.


Ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα;

Όταν γύρισα πίσω στην εστίαση, και με ότι είχα μάθει για το μάρκετινγκ και τις ιστοσελίδες στην εταιρεία που δούλευα προηγουμένως, μπόρεσα να δω το εστιατόριο με άλλο μάτι. Πάνω από όλα, καταλάβαινα καλύτερα πως λειτουργούν οι διαδικτυακές εταιρείες στον χώρο της εστίασης. Έτσι λοιπόν, όταν έμαθα τα γιγάντια ποσά που πλήρωνε ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου σε εταιρείες διαδικτυακών κρατήσεων, παραγγελιών, και για την ιστοσελίδα του σοκαρίστηκα. Ήμουν σίγουρη ότι υπήρχε καλύτερος τρόπος και πολύ πιο οικονομικός, να μπορέσουμε να παίρνουμε κρατήσεις, παραγγελίες και να κάνουμε μάρκετινγκ μέσω της ιστοσελίδας μας. Προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν μπορούσα να βρω μια εταιρεία που τα έκανε όλα αυτά, αυτόματα και εύκολα για τα εστιατόρια. Έτσι λοιπόν, με την γνώση μου στον τομέα της εστίασης, ήθελα να δημιουργήσω ένα σύστημα για το εστιατόριο στο οποίο εργαζόμουν με ότι χρειάζεται ο ιδιοκτήτης για να τρέχει το εστιατόριο του στον “αυτόματο” και πιο οικονομικά. Η έμπνευση και η σπίθα της ιδέα δεν δημιουργήθηκε για να ξεκινήσουμε επιχείρηση, αλλά για να βοηθήσουμε το μαγαζί στο οποίο δούλευα, όταν μετά από αρκετούς μήνες όμως φτάσαμε στα 10 εστιατόρια, τότε ξεκινήσαμε να παίρνουμε πιο σοβαρά το Dinerly.


Τι συμβουλές θα δίνατε σε άλλους επιχειρηματίες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση;

Να έχουν συγκέντρωση και υπομονή στον στόχο τους, οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται κάθε μέρα, μήνα και χρόνο που περνάει, ειδικά όταν συνεχώς βελτιώνεις και τον εαυτό σου και την επιχείρηση σου. Θυμάμαι στην αρχή ήθελα να τα κάνω όλα και νόμιζα ότι θα μπορώ να κάνω 2-3 δουλειές μαζί και 2 επιχειρήσεις ταυτόχρονα. Όλοι με συμβούλευαν ότι αν απλωθώ πολύ, σε πολλά πράγματα το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να βάζω 20% προσπάθειας σε 5 πράγματα αντί 100% σε ένα. Είχαν απόλυτο δίκιο, είδα την μεγαλύτερη διαφορά όταν έβγαλα όλους τους αντιπερισπασμούς και συγκεντρώθηκα πλήρως σε ένα στόχο. Επίσης όταν βλέπουν όλους να τα πάνε τέλεια και επιχειρήσεις να εκτοξεύονται από την μία μέρα στην άλλη, να γνωρίζουν ότι πίσω από την επιτυχία της μιας μέρα μπορεί να κρύβονται 7 χρόνια σκληρής δουλειάς με μηδέν αναγνώριση.

Δεν είναι όλα όπως φαίνονται, και ότι για να πετύχει μια επιχείρηση πραγματικά συνήθως χρειάζεται τουλάχιστον 3 χρόνια συνεχείς περιποίησης για να κάνει τα πρώτα της βήματα. Επίσης, ως επιχειρηματίες, νομίζω είναι σημαντικό να είναι πάντα σε εγρήγορση. Μια καινούργια επιχείρηση μερικές φορές πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση γρήγορα και να δοκιμάσει καινούργια πράγματα μέχρι να βρει αυτό που δουλεύει καλύτερα για αυτήν. Με συγκέντρωση, υπομονή, εγρήγορση και συνεχή βελτίωση, η επιτυχία είναι σχεδόν σίγουρη.


Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο άτομο στον χώρο του επιχειρείν που θαυμάζετε ιδιαίτερα και ενδεχομένως σας εμπνέει;

Με εμπνέουν πολλά άτομα που δημιουργούν προϊόντα που λατρεύω, και θαυμάζω πολλά στοιχεία τους ανάλογα την επιχείρηση. Για παράδειγμα, θαυμάζω την δημιουργό του Canva, Melanie Perkins για την απίστευτη εκτέλεση της ιδέας της, και το ότι άλλαξε ολόκληρο τον τομέα του graphic design, δίνοντας την δυνατότητα σε κάποιον που δεν γνωρίζει από σχεδιασμό να φτιάξει κάτι που είναι όμορφο με μόλις λίγα κλίκ. Θαυμάζω τον Mark Zuckerberg δημιουργό του Facebook όχι απλά για το ότι δημιούργησε το νούμερο ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και για το γεγονός ότι αναγνώρισε την επιτυχία του Instagram και του WhatsApp και εξαγόρασε τις εταιρείες που θα είναι οι διάδοχοι του Facebook όταν το Facebook δεν θα είναι πια το νούμερο ένα. Επίσης, θα θαυμάζω πάνω από όλα ότι κατάφερε να διευθύνει αυτούς τους τρεις κολοσσούς κρατώντας τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας του.

Με εμπνέουν επίσης ο Alex και Leila Hormozi για την ικανότητα τους να αναλύουν πολύπλοκα επιχειρηματικά μαθήματα σε απλές συμβουλές για νέους επιχειρηματίες.Μου αρέσει γενικά να παίρνουν τα καλύτερα κομμάτια από πολλούς επιχειρηματίες και να τα εφαρμόζω στην επιχείρηση μου.


Ποια είναι η φράση που σας δίνει κουράγιο και έμπνευση να συνεχίσετε όσα έχετε καταφέρει;

“Υπάρχει πάντα κατάρα στην ευλογία και ευλογία στην κατάρα” – Lewis Mocker

Αυτή η φράση με βοηθάει να τα βλέπω όλα πιο ήρεμα, και να γνωρίζω ότι όλα τα καλά μπορεί να κρύβουν κακό και όλα τα κακά μπορεί να κρύβουν καλό. Με αυτόν τον τρόπο έχω πάντα το κουράγιο ότι οτιδήποτε συμβεί, είτε καλό, είτε κακό, γίνεται για κάποιο λόγο και πάντα μπορώ να μάθω κάτι από αυτό. Επίσης μου δίνει έμπνευση ότι παρόλο κάτι μπορεί να φαίνεται αρνητικό σήμερα, σε 2 χρόνια να είναι πραγματικά θετικό.


Ποιο είναι το όραμα και οι στόχοι της εταιρείας για το μέλλον;

Θέλουμε να φτάσουμε τα 1000 εστιατόρια μέχρι το 2025 και να δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερα προϊόντα που κάνουν την διοίκηση του εστιατορίου πιο εύκολη για τους ιδιοκτήτες. Πάνω από όλα, θέλουμε να βοηθήσουμε περισσότερα μαγαζιά εστίασης να αυξήσουν την κερδοφορία τους, και να μπορέσουν να προσφέρουν το φαγητό τους πιο οικονομικά στον καταναλωτή. Το οποίο έχουμε καταφέρει ήδη να το κάνουμε στην Αγγλία με πάρα πολλά εστιατόρια, με το Dinerly.

Μαρίνα Προκοϊωσήφη

Co-founder Dinerly


Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Continue Reading

Επίκαιρα Πρόσωπα

Οι startup που “μαγνητίζουν” | Μαριλένα Πατέρα

Η κυρία Πατέρα Μαριλένα έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και έχει εκπαιδευτεί στο Styling – Ενδυματολόγία καθώς και στα Ναυτιλιακά. Έχει προϋπηρεσία 10 χρόνια στον χώρο της μόδας και ειδικότερα ως Visual Merchandiser και Fashion and Content Specialist (όμιλος AXF SA) και 5 χρόνια στα Ναυτιλιακά όπου ξεκίνησε ως PA και εξελίχθηκε σε Operations and Crew Assistant.


Κυρία Μαριλένα Πατέρα, μπορείτε να μας πείτε ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα;

Απο μικρή είχα εντοπίσει ότι δεν μπορώ να λειτουργήσω μέσα σε έναν ανοργάνωτο χώρο. Ξεκινώντας ως Visual merchandiser επηρεάστηκα και ξεκίνησα να οργανώνω την ντουλάπα μου με βάση το είδος, το χρώμα και να βρίσκω λειτουργικές λύσεις για να βρίσκω εύκολα και γρήγορα αυτό που ψάχνω. Αυτό άλλαξε την καθημερινότητα μου. Έτσι το 2011 σκέφτηκα να ξεκινήσω μια υπηρεσία styling και οργάνωσης ντουλάπας. Μετά ήρθε η οικονομική κρίση και αποφάσισα να μεταπηδήσω στον κλάδο της Ναυτιλίας για ασφάλεια. Εκεί έμαθα πολλά γύρω από την οργάνωση γραφείου, την αρχειοθέτηση τόσο σε hard copies όσο και digital.

Όλα τα παραπάνω με οδήγησαν το 2018 να επικοινωνήσω με κάποιον marketer για να μοιραστώ την ιδέα που είχα προ κρίσης. Τότε έμαθα για τους Professional Organizers που διέπρεπαν στο εξωτερικό. Είδα τις σειρές Tidying Up και The Home Edit και έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο μου brand, το Walking Closet. Το 2019, λάνσαρα το The Tidy Guru αναλαμβάνοντας πλέον την οργάνωση όχι μόνο ντουλαπών αλλά και ολόκληρου του σπιτιού ενώ λανσάραμε και B2B υπηρεσίες οργάνωσης αλλά και training.


Τι συμβουλές θα δίνατε σε άλλους επιχειρηματίες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση;

Να ρισκάρουν, να μην φοβηθούν και να βρουν ανθρώπους στο περιβάλλον τους που να μπορούν να τους καθοδηγήσουν από την εμπειρία τους για τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουν. Όλοι μας έχουμε ανθρώπους από την οικογένεια μας ή φίλους που θαυμάζουμε για ότι έχουν πετύχει και αυτοί μπορούν να είναι οι πρώτοι μας μέντορες. Επίσης είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις και ποια γνώση έχεις! Ότι δεν γνωρίζεις καλό είναι να ζητάς την συμβουλή ειδικών.


Πιστεύετε πως η επιχείρηση σας ανταποκρίνεται κατα βάση σε γυναικείο κοινό;

Οι υπηρεσίες οργάνωσης απευθύνονται τόσο σε γυναίκες όσο και άντρες, ιδιώτες ή επαγγελματίες. Μέχρι σήμερα τα ποσοστά μεταξύ γυναικών και αντρών πελατών είναι 70 – 30. Θεωρώ ότι αυτό συμβαίνει γιατί στην Ελλάδα υπεύθυνες για τα περισσότερα νοικοκυριά είναι οι γυναίκες, πράγμα που βλέπω ότι σταδιακά πάει να αλλάξει. Επίσης παρατηρώ ότι οι γυναίκες τείνουν να είναι περισσότερο συγκεντρωτικές αλλά και συναισθηματικές με τα αντικείμενα, έτσι χρειάζονται μεγαλύτερη βοήθεια τόσο στο να ξεκαθαρίσουν και να αποχωριστούν πράγματα όσο και στο να οργανώσουν το χώρο τους.

Ποια είναι η φράση που σας δίνει κουράγιο και έμπνευση να συνεχίσετε όσα έχετε καταφέρει;

Η φράση που μου δίνει κουράγιο είναι σίγουρα η φράση “Η υπομονή είναι αρετή”. Δεν θα μπορούσα να κάνω αυτό το επάγγελμα αν δεν είχα υπομονή. Η έμπνευση μου όμως, όπως λέει και το tag line του The Tidy Guru, κρύβεται στην φράση “an organized space leads to a happy face”, δηλαδή ένας οργανωμένος χώρος μπορεί να μας κάνει να χαμογελάμε! Συνεχίζω να κάνω αυτό που κάνω γιατί η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου είναι το χαμόγελο στο πρόσωπο των πελατών μου όταν βλέπουν τον χώρο τους οργανωμένο και τα λόγια ευγνωμοσύνης όταν επικοινωνούμε και πάλι, μετά από καιρό, για την αλλαγή που βλέπουν στην ζωή τους.


Ποιο είναι το όραμα και οι στόχοι της εταιρείας για το μέλλον;
Το όραμα μου είναι η ολιστική προσέγγιση της οργάνωσης τόσο από την πλευρά της υπηρεσίας όσο και από την πλευρά του προϊόντος. Στόχος μου είναι σύντομα, ο πελάτης να μπορεί μέσω του thetidyguru.gr να μπορεί να επιλέξει τον κατάλληλο επαγγελματία αλλά και να βρει τα κατάλληλα εργαλεία για να οργανώσει τον χώρο του.

Πατέρα Μαριλένα – The Tidy Guru
Professional Organizer / Επαγγελματίας Οργάνωσης


Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Continue Reading

Trending