Τέχνη πολιτισμός

Διάσημοι ζωγράφοι και τα μοντέλα τους

Ο τίτλος “The artist and his model”, όπως και ο αντίστοιχος του “The painter and his model”, αν και χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από τον Pablo Picasso για ένα μεγάλο αριθμό έργων και σχεδίων του, σε όλη σχεδόν την καλλιτεχνική του πορεία, χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη ενότητα έργων που δημιουργήθηκαν από γνωστούς και άγνωστους καλλιτέχνες που δεν αντιστάθηκαν στον πειρασμό της αναπαράστασής τους μαζί με το μοντέλο τους.

Γράφει η Λιάνα Ζωζά

Σε ένα από τα ομότιτλα έργα που δημιούργησε ο Picasso, κατά την παραμονή του στην Avignon τον Ιούνιο του 2014, το “Painter and his model”, βλέπουμε το ζωγράφο με το μοντέλο του στο στούντιο, με εμφανή τα στοιχεία που υποδεικνύουν το χώρο, όπως η παλέτα και ο μουσαμάς στο καβαλέτο.

Ο ζωγράφος καθισμένος, σε μια στάση που θυμίζει το έργο “The Smoker” του Cezanne, εξετάζει το μοντέλο, την ερωμένη του Eva Gouel, που δυστυχώς πέθανε το επόμενο έτος. Αυτό είναι το μόνο γνωστό πορτρέτο της, το οποίο ίσως εξηγεί και το γιατί δεν παρουσιάστηκε ποτέ δημόσια όσο βρισκόταν εν ζωή ο ζωγράφος.

Στο έργο Artist and is his model, 1926, o Pablo Picasso, προσπαθεί να εκφράσει την περιπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ του ζωγράφου και του μοντέλου του. Με κυρίαρχο το γκρι χρώμα, οι φόρμες από τα αντικείμενα και τις φιγούρες συνδέονται μεταξύ τους με αλληλένδετες καμπύλες γραμμές. Ο καλλιτέχνης βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του έργου ενώ το μοντέλο στην αριστερή με αξιοσημείωτες τις εντυπωσιακές αναστροφές της προοπτικής που μεταβάλλουν τις αναλογίες του γυναικείου σώματος δημιουργώντας ακραίες μεταμορφώσεις.

Pablo Picasso, Painter and his model, 1963

Ο Pablo Picasso ήταν ήδη 83 ετών το 1963, όταν δημιούργησε τα τρία έργα της σειράς The Painter and his model (1963 – 1965), επανερχόμενος στο αγαπημένο του θέμα και αντιμετωπίζοντας το καθένα από αυτά με ιδιαίτερη ένταση. Το συγκεκριμένο θέμα απεικονίζεται τόσο στα πρώτα του κλασσικά έργα όσο και σε πολλά από τα επόμενα, σε διάφορες εκδοχές και διαφορετικό ύφος.

Η δημιουργική διαδικασία που ακολουθούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια, χαρακτηριζόταν από μια εντατική, σχεδόν ψυχαναγκαστική παραγωγή έργων, που σήμαινε να ολοκληρώνει ο ζωγράφος δύο καμβάδες την ημέρα. Ο ίδιος συνέβαλλε στην επανάσταση στη σύγχρονη ζωγραφική, μέσα από έναν εικαστικό διάλογο που ο ίδιος καθιέρωσε με τους παλιούς δασκάλους για την εκπροσώπηση ενός κλασικού θέματος στην ιστορία της ευρωπαϊκής ζωγραφικής.

Μεταξύ 1963 και 1965, επικεντρώνεται στη δημιουργία μιας διαδικασίας που ουσιαστικά μιλάει για τη σχέση του καλλιτέχνη με τη ζωγραφική, τον ζωγράφο σε σχέση με την εκπροσώπηση του μοντέλου.

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη βρείτε εδώ

Πηγή

Συνεντεύξεις

48ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο

Πρόγραμμα συναντήσεων με τους συγγραφείς των εκδόσεων ΩΚΕΑΝΟΣ

Για περισσότερες πληροφορίες:

www.enalios.gr

www.oceanosbooks.gr

Τέχνη πολιτισμός

«Επταπύργιο – Ένας αιώνας σε μια μέρα»

Μετά την sold out παράσταση της στο Φεστιβάλ Επταπυργίου, η παραγωγή του ΚΘΒΕ «Επταπύργιο – Ένας αιώνας σε μια μέρα», συμμετέχει 25^α Μερκούρεια, όπου θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 28 Αυγούστου, στις 21:00, στο Δημοτικό Ανοιχτό Θέατρο «Μάνος Κατράκης» στις Συκιές (Κ. Κουν 13). H Εύη Σαρμή σκηνοθετεί ένα ταξίδι στο χρόνο με μαρτυρίες πολιτικών και ποινικών κρατουμένων του Γεντί Κουλέ, διανθισμένο με τραγούδια που αναφέρονται στη φυλακή.

Επταπύργιο. Μια θεατροποιημένη αφήγηση ενός τόπου με δυνατές μνήμες που ανασαίνει πολλούς αιώνες, αποτελώντας κομμάτι της ιστορίας της πόλης μας. Από τις ανάσες του βγαίνουν στεναγμοί, μουσικές, πόνοι και χαρές, παράξενα και τρυφερά. Μέσα από ανθρώπινες ιστορίες. Ηθοποιοί και μουσικοί του ΚΘΒΕ θα μας ταξιδέψουν σε ένα κομμάτι της ιστορίας του, από το 1899 έως το 1989. Ένα ταξίδι απ’ το σκοτάδι στο φως.
Γιατί όσο ψηλά κι αν είναι τα τείχη, ο ουρανός μένει πάντα ανοιχτός……

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τ. 2315 200010 – 2315 200024 – 2315 200 035

Τέχνη πολιτισμός

Ο Πικάσο συναντά την αρχαία τέχνη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Γράφει ο Κώστας Κατόπης

Είναι άραγε η Τέχνη αιώνια; Είναι ο… Θεός; Από πού προήλθε και θα καταλήξει κάπου, ποτέ; Ακολουθεί την πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού τις τελευταίες χιλιετίες; Οι σύγχρονοι δημιουργοί εμπνέονται από παλαιότερους δημιουργούς; Και αν ναι, οι παλαιότεροι από ποιους; Ποια η ανάγκη που σφηνώθηκε στο μυαλό του πρώτου καλλιτέχνη να ζωγραφίσει μορφές στον βράχο ή να δημιουργήσει ένα κυκλαδικό ειδώλιο; Είναι δυνατόν ο Πικάσο να εμπνεύστηκε από την αρχαία ελληνική Τέχνη; Είναι τελικά η ευρύτερη περιοχή της Ελλάδας η κοιτίδα όλων των πολιτισμών; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα κατέτρεξαν το νου την ώρα που διαβήκαμε τη συρόμενη πόρτα του ισογείου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι η Τέχνη, τελικά, είτε μας αρέσει είτε όχι, έχει μια απάντηση σε όλα! Εκεί όπου φιλοξενείται μια πρωτότυπη έκθεση στο πλαίσιο της σειράς εκθέσεων «Θεϊκοί Διάλογοι» που διοργανώνει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ο τίτλος «Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός», μας δίνει το στίγμα… Κεραμικά και σχέδια του Πικάσο συνομιλούν με αρχαία έργα!

**Αριστερά:** Πάμπλο Πικάσο, «Η κουκουβάγια», Βαλορί, 12 Δεκεμβρίου 1952, Μαδρίτη, Fundacion Alminey Bernard Ruiz-Picasso para el Arte. Σε μακροχρόνιο δανεισμό στο Museo Picasso Malaga.© Succession Picasso 2019. **Δεξιά:** Πήλινο ομοίωμα κουκουβάγιας, Νεκροταφείο Αρκάδων, 7ος αι. π.Χ. © ΥΠΠΟΑ/Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.

Ένα διάλογος… θεϊκός

Για πρώτη φορά 68 σπάνια κεραμικά και σχέδια του Πικάσο με πτηνά, τετράποδα και θαλάσσια όντα, ανθρώπινες μορφές, μυθολογικά ή μειξογενή όντα (Κένταυρος-Μινώταυρος) και άλλα έργα εμπνευσμένα από αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες, «συνομιλούν» θεματικά με 67 αρχαιότητες, δημιουργώντας έναν ακόμη «Θεϊκό Διάλογο» μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της μοντέρνας τέχνης.

Η έκθεση θα διαρκέσει από 20 Ιουνίου έως 20 Οκτωβρίου και πραγματοποιείται με την επιμέλεια του Διευθυντή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, Καθηγητή Ν. Χρ. Σταμπολίδη και του Ιστορικού Τέχνης Olivier Berggruen.

Τα έργα-σχέδια του Πικάσο προέρχονται από ιδρύματα, μουσεία και συλλογές του εξωτερικού, όπως η FABA – Fundación Alminey Bernard Ruiz-Picasso parael Arte, το Musée Νational Picasso-Paris, το Musée Picasso Antibes κ.α., καθώς και ιδιωτικές συλλογές. Τα έργα της αρχαιότητας προέρχονται από 15 συνολικά ελληνικά μουσεία και συλλογές, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, τα Αρχαιολογικά Μουσεία Αρχαίας Αγοράς, Αγίου Νικολάου, Ηρακλείου, Θηβών, Μαραθώνα, Πάρου, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, τη Νομισματική Συλλογή της Alpha Bank κ.α. Πρόκειται για γλυπτά, κεραμικά και χάλκινα που χρονολογούνται από τους προϊστορικούς χρόνους (περ. 3200 π.Χ. το παλαιότερο) έως και την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο (μέσα 3ου αι. μ.Χ. το νεότερο).

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη βρείτε εδώ