Υγεία

Διατροφή και σκλήρυνση κατά πλάκας

Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣκΠ) είναι μια ασθένεια του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) που επηρεάζει τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη. Αν και δεν είναι γνωστή η αιτιολογία της νόσου, στα άτομα που εμφανίζεται, το ίδιο το ανοσοποιητικό τους σύστημα στρέφεται ενάντια στο προστατευτικό περίβλημα των νευρώνων (γνωστό ως μυελίνη) το οποίο και καταστρέφει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η νόσος να προκαλεί επιδείνωση ή μόνιμη βλάβη στη λειτουργεία των νευρώνων και αδυναμία επικονωνίας μεταξύ του εγκεφάλου και των υπολοίπων μερών του σώματος.

Επιδημιολογία

Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των νοσούντων αυξάνεται και στη χώρα μας ολοένα και περισσότερο με τις γυναίκες να έχουν διπλάσια πιθανότητα να την εμφανίσουν σε σχέση με τους άνδρες.

Αίτια

Ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων φαίνεται να παίζει ρόλο στην εμφάνιση της νόσου. Ωστόσο, η Σκλήρυνση κατά Πλάκας δεν κληρονομείται άμεσα από τον γονέα στο παιδί καθώς δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο γονίδιο που να ενοχοποιείται. Η παρουσία όμως ενός συνδυασμού γονιδίων αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης της ΣκΠ.

Σχετικά με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, οι περιοχές που βρίσκονται μακριά από τον ισημερινό επηρεάζονται συχνότερα από τη νόσο χωρίς αυτό να εξηγείται ακόμα πλήρως. Κάποιοι επιπρόσθετοι παράγοντες που έχει φανεί ότι σχετίζονται με τον κίνδυνο εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι:

Ο αυξημένος Δείκτης Μάζας Σώματος (Βάρος/Ύψος²).
Το οικογενειακό ιστορικό ύπαρξης σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η φυλή: Τα άτομα που ανήκουν στη λευκή φυλή (ιδιαίτερα αυτά που κατάγονται από την Βόρεια Ευρώπη) έχουν αυξημένο κίνδυνο σε σχέση με άτομα που ανήκουν στις υπόλοιπες φυλές.
Το κλίμα: Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι συχνότερη στα ψυχρά και εύκρατα κλίματα.
Το κάπνισμα: Οι καπνιστές έχουν αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν τη νόσο σε σχέση με τους μη καπνιστές.
Η μειωμένη έκθεση στον ήλιο και τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D: Ορισμένες μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν συνδέσει την έκθεση στον ήλιο και τα αυξημένα επίπεδα βιταμίνης D με μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης της νόσου, λόγω της ρυθμιστικής δράσης που έχει η βιταμίνη D στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ορισμένες λοιμώξεις: Ορισμένοι ιοί έχουν συσχετιστεί με την πιθανότητα εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας, όπως ο ιός Epstein-Barr, που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση.
Ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα: Η ύπαρξη θυρεοειδικής νόσου, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ή φλεγμονώδους νόσου του εντέρου αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Παθολογία

Η παθολογία της νόσου αφορά την καταστροφή της μυελίνης από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς. H μυελίνη είναι η ουσία που περιβάλλει τις νευρικές ίνες, λειτουργεί ως μόνωση και βοηθά στη μετάδοση σημάτων μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος. Με την καταστροφή τής δημιουργούνται «πλάκες» στα νεύρα.

Η διάγνωση της νόσου συχνά καθυστερεί επειδή έχει παρόμοια συμπτώματα με άλλες νευρολογικές παθήσεις.

Συμπτώματα

Πρωταρχικά συμπτώματα

Τα πρώτα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας συχνά περιλαμβάνουν:

Προβλήματα όρασης, όπως θολή ή διπλή όραση ή οπτική νευρίτιδα, που προκαλεί πόνο στο μάτι και γρήγορη απώλεια της όρασης
Αδύναμους και δύσκαμπτους μύες, με συχνά οδυνηρούς μυϊκούς σπασμούς
Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα χέρια, τα πόδια, τον κορμό του σώματος ή το πρόσωπο
Προβλήματα ισορροπίας
Προβλήματα ελέγχου της ουροδόχου κύστης
Ζάλη

Μεταγενέστερα συμπτώματα

Συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται αργότερα περιλαμβάνουν:

Νοητική ή σωματική κόπωση που συνοδεύει τα παραπάνω συμπτώματα
Αλλαγές στη διάθεση, όπως κατάθλιψη ή ευφορία
Παράλυση στα πόδια
Επιληπτικά επεισόδια
Αλλαγές στην ικανότητα συγκέντρωσης ή αποτελεσματικής εκτέλεσης πολλαπλών καθηκόντων
Δυσκολία λήψης αποφάσεων, προγραμματισμού ή ιεράρχησης στην εργασία ή στην ιδιωτική ζωή

Διατροφή και σκλήρυνση κατά πλάκας

Σε ό,τι αφορά τη διατροφή, ενώ παλαιότερα η σημασία της στην ανάπτυξη της νόσου δεν θεωρείτο σημαντική, τα νεότερα δεδομένα δείχνουν ότι η διατροφή μπορεί να διαδραματίσει επιβαρυντικό ή προστατευτικό ρόλο. Νεότερες μελέτες έρχονται να δείξουν πλέον ότι τόσο η διατροφή όσο και ο τρόπος ζωής μπορεί να επηρεάσουν είτε θετικά είτε αρνητικά τη φλεγμονώδη έκφραση της νόσου και συνεπώς την εξέλιξη της, ενώ παράλληλα μπορεί να συμβάλλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της. Πιο συγκεκριμένα:

Υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής

Η ισορροπημένη διατροφή μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη για τους ασθενείς όπως τη μείωση της κόπωσης, τη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του εντέρου και της ουροδόχου κύστης, τη διατήρηση της οστικής υγείας, τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης και της κίνησης και τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

Μια διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως, γαλακτοκομικά χαμηλών λιπαρών, ψάρια, άπαχο κρέας, πρεβιοτικά και προβιοτικά μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη φλεγμονώδη έκφραση και σε:

Διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους (ούτε πολύ αυξημένου ούτε πολύ μειωμένου)
Μείωση του αισθήματος κόπωσης
Διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του εντέρου και της ουροδόχου κύστης
Διατήρηση της υγείας των οστών, των δοντιών και των ούλων
Βελτίωση της μυϊκής δύναμης, της εμβέλειας της κίνησης και της ευελιξίας

Δίαιτα υψηλή σε ενέργεια και λίπος

Αντίθετα, η υιοθέτηση μιας δυτικού τύπου διατροφής πλούσιας σε κόκκινο κρέας και ζωική πρωτεΐνη, κορεσμένα λιπαρά, τηγανητά, σακχαρούχα ροφήματα και αλάτι αυξάνει τη φλεγμονώδη απόκριση και συνεπώς συμβάλλει στην αρνητική εξέλιξη της νόσου λόγω της δράσης που μπορεί να έχουν όλα τα παραπάνω ενάντια στη μυελίνη.

Μελέτες σε ζωικά πρότυπα συνδέουν την υψηλή κατανάλωση λίπους με αυξημένη παραγωγή φλεγμονωδών παραγόντων και επιδείνωση της «επίθεσης» του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στο ΚΝΣ.

Προβλήματα ουροδόχου κύστης

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων λειτουργίας της ουροδόχου κύστης μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της επαρκούς πρόσληψης υγρών και όχι μέσω της μείωσης των προσλαμβανόμενων υγρών, που μπορεί να οδηγήσει σε κατακράτηση ούρων και πιθανές ουρολοιμώξεις.

Συνεπώς συστήνεται η κατανάλωση 6 με 8 ποτηριών νερού την ημέρα και η αποφυγή αλκοολούχων ροφημάτων που επιβαρύνουν τη λειτουργεία της ουροδόχου κύστης.

Δυσκοιλιότητα και οστεοπόρωση

Η δυσκοιλιότητα, που αποτελεί συχνό πρόβλημα στα άτομα που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της επαρκούς πρόσληψης υγρών και της κατανάλωσης αδιάλυτων φυτικών ινών (π.χ. δαμάσκηνα, σύκα και δημητριακά ολικής αλέσεως).

Επιλέον, τα άτομα πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας εμφανίζουν έλλειψη βιταμίνης D. Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού και του ΚΝΣ, τα μειωμένα επίπεδά της στον οργανισμό επηρεάζουν αρνητικά την εμφάνιση αλλά και την εξέλιξη της νόσου. Tα άτομα που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν συνήθως χαμηλή οστική μάζα και αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση. Συνεπώς συστήνεται η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε ασβέστιο και βιταμίνη D, όπως τα γαλακτοκομικά και τα λιπαρά ψάρια, η επαρκής έκθεση στον ήλιο και η πραγματοποίηση άσκηση.

Σωματικό βάρος και ΣκΠ

Η διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους είναι σημαντική και τόσο η πρόσληψη, όσο και η απώλεια βάρους είναι πολύ συχνά φαινόμενα στους ασθενείς με ΣκΠ. Η απώλεια βάρους οφείλεται στη μειωμένη πρόσληψη τροφής λόγω της μειωμένης ικανότητας αυτοεξυπηρέτησης, της κόπωσης και του τρέμουλου, του άγχους και του στρες των ασθενών.

Από την άλλη, το βάρος αυξάνεται όταν η κινητικότητα του ασθενούς μειώνεται, η κατάθλιψη οδηγεί σε υπερκατανάλωση τροφής και όταν η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει στεροειδή.

Τρόφιμα με προστατευτική δράση

Η σωστή διατροφή μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα τόσο στην πρόληψη, όσο και στην αντιμετώπιση της ΣκΠ. Η υψηλή κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών που είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά μπορεί να έχει προστατευτικό ρόλο χωρίς όμως αυτό να είναι πλήρως επιβεβαιωμένο καθώς χρειάζονται περισσότερες μελέτες.

Ακόμη τα φρούτα και τα δημητριακά ολικής άλεσης μπορεί να εμφανίζουν προστατευτική δράση.

Η διατροφική αντιμετώπιση της ΣκΠ στοχεύει σε μια διατροφή πλούσια σε δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα, λαχανικά, ψάρια και άπαχο κρέας και φτωχή σε κορεσμένα λίπη και απλά σάκχαρα.

Αντιοξειδωτικά

Επιπλέον, τα αντιοξειδωτικά που περιέχονται στα φρούτα, τα λαχανικά και το ελαιόλαδο μπορεί να είναι πολύ ευεργετικά ενάντια στο οξειδωτικό στρες που είναι έντονο στον οργανισμό των ασθενών με ΣκΠ.

Ο ρόλος της άσκησης

Η άσκηση, επίσης, θεωρείται ότι βοηθά τους ανθρώπους με σκλήρυνση κατά πλάκας, στον έλεγχο του πόνου, της ακαμψίας, τη βελτίωση της ισορροπίας, το αίσθημα αδυναμίας και κόπωσης, την κατάθλιψη, το άγχος και την αϋπνία, καθώς αποτελεί βασική συνιστώσα για τη διατήρηση ενός καλού επιπέδου υγείας και ποιότητας ζωής. Συνεπώς επιλέξτε μια μορφή άσκησης που είναι κατάλληλη για εσάς, όπως περπάτημα, κολύμβηση, γιόγκα, ήπια αεροβική, κτλ.

Συμπερασματικά

Από όλα τα παραπάνω λοιπόν συμπεραίνουμε πως οι ασθενείς με ΣκΠ θα πρέπει να ακολουθούν ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο βασισμένο στη Μεσογειακή Διατροφή όπως άλλωστε και ο γενικός πληθυσμός η οποία συμβάλλει σημαντικά τόσο στη διατήρηση της υγείας όσο και στην αντιμετώπιση και ανακούφιση των συμπτωμάτων της νόσου, ενώ παράλληλα βοηθά στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.

Πηγή

Διατροφή

Αυτές είναι οι τροφές που βοηθούν να μειωθεί η όρεξη μας

Η όρεξη, η πείνα και ο κορεσμός επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από νευρωνικά και ορμονικά σήματα που δίνει το σώμα μας, ενημερώνοντας τον εγκέφαλο ότι χρειάζεται ενέργεια, ή λαχταρά ένα συγκεκριμένο είδος τροφής.

Γράφει η Ιωάννα Στεργίου, Διαιτολόγος Διατροφολόγος, Νέα Σμύρνη

Αυτά τα σήματα δημιουργούνται με:

την πέψη τροφίμων, δηλαδή όταν το φαγητό φτάσει στο στομάχι και αναγνωρίσει τις φυσικοχημικές ιδιότητες των τροφίμων.
τη νηστεία (υποσιτισμό), κατά την οποία, ορμόνες όπως η γκρελίνη δίνουν σήματα στο σώμα και ξεκινάει το αίσθημα της πείνας, ως απάντηση στα μειωμένα επίπεδα θρεπτικών συστατικών στο αίμα.
τη μεταγευματική κατάσταση, κατά την οποία, ορμόνες όπως η λεπτίνη εκκρίνονται από τον λιπώδη ιστό και στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο για να μειώσει την επιπρόσθετη πρόσληψη τροφής.

Γιατί πεινάμε;

Σίγουρα το αίσθημα της πείνας δεν είναι ευχάριστο για κανέναν και μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι κάποιος δεν τρώει όσο χρειάζεται, δεν καταναλώνει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά μέσα στην ημέρα και δεν κάνει σωστούς συνδυασμούς.

Ωστόσο, η πείνα και η όρεξη είναι περίπλοκες διεργασίες του οργανισμού και επηρεάζονται από πολλούς εξωτερικούς παράγοντες, γεγονός που μπορεί να δυσκολέψει τους περισσότερους ανθρώπους στη διαχείριση τους.

Εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν την όρεξη

Άσκηση
Ύπνος
Γονίδια
Διάθεση
Τροφικές προτιμήσεις
Περιβάλλον εργασίας
Ψυχική υγεία
Ιδεολογία

Πως μειώνεται η όρεξη;

Υπάρχουν δύο βασικές διαδικασίες που οδηγούν άμεσα στη μείωση της όρεξης:

Ικανοποίηση: H ικανοποίηση είναι το αίσθημα πληρότητας που επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια ενός γεύματος, και προάγει τον τερματισμό της κατανάλωσης του. Υπάρχουν υποδοχείς στο γαστρικό τοίχωμα, οι οποίοι ανιχνεύουν τη διάταση του τοιχώματος του στομάχου με την παρουσία της τροφής, διεγείρουν άμεσα τις νευρωνικές οδούς, και στέλνουν σήματα προς τον εγκέφαλο για να προκαλέσει κορεσμό και να μειώσει την όρεξη.

Κορεσμός: O κορεσμός είναι η έλλειψη όρεξης ή πείνας για μια περίοδο που ξεκινά μετά τον τερματισμό του γεύματος και ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από ένα συνδυασμό χημικών σημάτων, ως απάντηση στην παρουσία τροφής στο γαστρεντερικό σύστημα. Όσο περισσότερο μένει το φαγητό στο γαστρεντερικό σύστημα, τόσο μεγαλύτερος ο κορεσμός.

Ποιες τροφές μειώνουν την όρεξη;

Τροφές με αυξημένο δείκτη κορεσμού.

Οι τροφές που έχουν μεγάλο δείκτη κορεσμού και ουσιαστικά μας βοηθούν στην ανώδυνη απώλεια αλλά και στη διατήρηση του βάρους, ενώ ταυτόχρονα μας αποτρέπουν από την αναζήτηση, αλλά και τη κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών.

Οι τροφές που έχουν μεγάλο δείκτη κορεσμού, έχουν μελετηθεί εδώ και χρόνια και αναγράφονται με την σειρά στον παρακάτω πίνακα.

1. Βραστές πατάτες 2. Λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομός, μπακαλιάρος) 3. Χυλο βρόμης (porridge) 4. Πορτοκάλι 5. Μήλο 6. Μακαρόνια ολικής 7. Μοσχάρι 8. Μαγειρεμένα φασόλια 9. Σταφύλια 10. Ψωμί ολικής 11. Πολύσπορο ψωμί 12. Ποπ κορν 13. Αυγά 14. Τυρί 15. Λευκό ρύζι 16. Φακή 17. Καστανό ρύζι 18. Δημητριακά all brand sticks 19. Κράκερς 20. Μπανάνα

Πρωτεΐνη

Μεταξύ των κύριων μακροθρεπτικών συστατικών, είναι ευρέως γνωστό, ότι τα τρόφιμα που έχουν αυξημένη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη επηρεάζουν σημαντικά το δείκτη κορεσμού και την όρεξή μας σε σύγκριση με τα λίπη και τους υδατάνθρακες.

Μια δίαιτα αυξημένη σε πρωτεΐνη αυξάνει ελαφρώς το μεταβολισμό, καθώς κατά την πέψη της έχουμε αυξημένη θερμογένεση, και επομένως αυξημένη ενεργειακή κατανάλωση.

Αυτό γίνεται γιατί απελευθερώνονται περισσότερα αμινοξέα στο αίμα, τα οποία διασπώνται με αργό και σταθερό ρυθμό και στέλνουν σήματα κορεσμού στον εγκέφαλο.

κροκος αυγου η ασπραδι αβγου εχει πρωτειν πιο πολυ

Για να δείτε το πλήρες άρθρο με ακόμα περισσότερες τροφές κάντε κλικ εδώ!

Υγεία

Πρόγραμμα Ενημέρωσης & Πρόληψης Λεμφοιδήματος

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής», σε συνεργασία με την ΟΕΕ ΑΠΛΕΣΟ του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών, πραγματοποιεί το πρόγραμμα Ενημέρωσης & Πρόληψης Λεμφοιδήματος.

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε κάθε γυναίκα που έχει υποβληθεί σε επεμβάσεις για καρκίνο μαστού, ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία ή έχει ενδείξεις παρουσίας λεμφοιδήματος και περιλαμβάνει ατομικό ραντεβού αξιολόγησης.

Η αξιολόγηση θα πραγματοποιείται εθελοντικά από εξειδικευμένους φυσικοθεραπευτές, μέλη της ΟΕΕ ΑΠΛΕΣΟ – ΠΣΦ, μαζί με συμβουλευτική για την περαιτέρω διαχείριση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα και το ατομικό ιστορικό κάθε εξεταζόμενης.

Στόχος του προγράμματος είναι η ενημέρωση των γυναικών για το λεμφοίδημα και τις μεθόδους πρόληψης και αντιμετώπισής του, η έγκαιρη διάγνωση και δυνατότητα διαχείρισης μέσα από κατάλληλη φυσιοθεραπευτική αξιολόγηση και η παροχή συμβουλευτικής για την περαιτέρω διαχείριση.

Τα ραντεβού θα πραγματοποιούνται τη δεύτερη Πέμπτη κάθε μήνα, 2μμ-6μμ, στα γραφεία του συλλόγου «Άλμα Ζωής».

Οι ενδιαφερόμενες μπορούν να καλούν για ραντεβού στη γραμματεία του Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» στο 210 8815444, Δευτέρα με Παρασκευή, 9πμ -5μμ.

Πληροφορίες:

Έναρξη προγράμματος: Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2023

Ημέρα και ώρα: 2^η Πέμπτη κάθε μήνα, 2μμ-6μμ

Χώρος: Ηπείρου 11, 10433, Αθήνα (2^ος όροφος)

Ραντεβού: 210 8815444, Δευτέρα με Παρασκευή, 9πμ-5μμ

Διάρκεια συνεδρίας: 45 λεπτά

Περισσότερες πληροφορίες: https://almazois.gr/ενημέρωση-πρόληψη-λεμφοιδήματος/

Ομορφιά

Ωτοπλαστική – η λύση στο ζήτημα των «πεταχτών» αυτιών

Πολλές και πολλοί ασθενείς προβληματίζονται σε ότι αφορά την εμφάνιση των αυτιών τους. Τα λεγόμενα αφεστώτα ώτα, δηλαδή «πεταχτά» αυτιά, αποτελούν ένα ζήτημα που απασχολεί ανθρώπους όλων των ηλικιών, που συχνά προσπαθούν να βρουν τρόπους για να το
«καμουφλάρουν». Χαρακτηριστικά πχ παρατηρούμε ότι τα κορίτσια αποφεύγουν να μαζεύουν τα μαλλιά τους, προκειμένου κατ’ αυτόν τον τρόπο να μην αποκαλύπτονται τ’ αυτιά τους. Ειδικότερα δε σε παιδιά και εφήβους το πρόβλημα καθίσταται ακόμη πιο έντονο, καθώς συχνά αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν δυσάρεστα σχόλια στο σχολικό περιβάλλον τους.

Στο συγκεκριμένο ζήτημα λοιπόν τη λύση δίνει η χειρουργική παρέμβαση μέσω της λεγόμενης ωτοπλαστικής. Μιας σχετικά απλής και ανώδυνης επέμβασης, μετά την οποία οι ασθενείς επανέρχονται εντός λίγων ημερών σε κανονικούς ρυθμούς δραστηριοτήτων και καθημερινότητας.

Όσο απλή κι αν ακούγεται βέβαια σαν επέμβαση απαιτεί προσοχή και ενδεδειγμένες συνθήκες για τη διενέργεια της. Διενεργείται σε χειρουργική αίθουσα νοσοκομείου/κλινικής και ανάλογα με την ηλικία των ασθενών απαιτείται είτε γενική νάρκωση (παιδιά) είτε μέθη/τοπική αναισθησία (έφηβοι/ ενήλικες). Οι ασθενείς μετά το τέλος της επέμβασης επιστρέφουν άμεσα στο σπίτι τους και ακολουθούν τις πρώτες μέρες τις συμβουλές του θεράποντος ιατρού προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν το οίδημα και τις εκχυμώσεις μετεγχειρητικά. Οι τομές γίνονται στην πίσω πλευρά των αυτιών, με αποτέλεσμα στην πορεία αυτές ουσιαστικά να μην είναι ορατές. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν απορροφήσιμα ή μη απορροφήσιμα ράμματα, στην περίπτωση των μη απορροφήσιμων ραμμάτων αυτά αφαιρούνται την 7^η μετεγχειρητική ημέρα.

Οι ασθενείς θα πρέπει για 7-10 μέρες μετεγχειρητικά να φοράνε καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας μια προστατευτική κορδέλα αυτιών και για άλλες 7-10 ημέρες μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου. Από την 7^η μετεγχειρητική ημέρα και μετά συνιστάται οι ασθενείς να φροντίζουν καθημερινά τις ουλές στην περιοχή των αυτιών, κάνοντας τους 3-4 φορές για 1-2 λεπτά ένα ελαφρύ μασάζ με μια επουλωτική κρέμα.

Τα αποτελέσματα είναι άμεσα και θα μπορούσαμε να πούμε και εντυπωσιακά. Σε ότι αφορά τις αθλητικές δραστηριότητες, καλό θα ήταν οι ασθενείς να περιμένουν δύο έως τρεις εβδομάδες προτού να ξεκινήσουν εκ νέου με αυτές και πάντοτε με σχετική προσοχή στην αρχή.

Όσον αφορά το ερώτημα που συχνά τίθεται από τους ασθενείς αναφορικά με τη διάρκεια των αποτελεσμάτων, μπορούμε να πούμε ότι βάσει της κλινικής εμπειρίας τα αποτελέσματα είναι μόνιμα. Οι ουλές λόγω του σημείου που γίνονται ουσιαστικά είναι «αόρατες» και έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν οι ασθενείς με μια απλή και σχετικά ανώδυνη χειρουργική επέμβαση να βελτιώσουν τα μέγιστα την καθημερινότητα τους. Όσο δε αφορά το ερώτημα αν υπάρχει κατάλληλη ηλικία που θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια επέμβαση, η απάντηση είναι ότι η επέμβαση μπορεί να γίνει οποτεδήποτε μετά την ηλικία των 5,5-6 ετών. Ιδανικά δε σε ότι αφορά τα παιδιά καλό θα ήταν η επέμβαση να γίνει λίγο προτού ξεκινήσουν το δημοτικό, ούτως ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστα σχόλια και επισημάνσεις από τα άλλα παιδιά.

Συμπερασματικά λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι η ωτοπλαστική είναι μια συνηθισμένη επέμβαση της πλαστικής χειρουργικής, που εφόσον διενεργηθεί κάτω από κατάλληλες συνθήκες και τηρώντας βασικές αρχές και κανόνες, μπορεί να προσφέρει στις / στους ασθενείς εντυπωσιακά και μόνιμα αποτελέσματα.

Περικλής Καραϊσκάκης

Πλαστικός Χειρουργός

Ειδικευθείς στη Γερμανία, τέως αναπληρωτής δ/ντής κλινικής Πλαστικής Χειρουργικής

St. Josef Hospital Essen-Kupferdreh

www.drkaraiskakis.gr