Επιχειρηματικότητα

Με γοργούς ρυθμούς η μετάβαση της Ελλάδας στην ηλεκτροκίνηση

Στην εκδήλωση, συμμετείχαν ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Γιάννης Κεφαλογιάννης, η Γενική Γραμματέας Ενέργειας του Yπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Αλεξάνδρα Σδούκου, ο CEO της FREE NOW, Marc Berg, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Volvo Cars Hellas, Νίκος Γιαννουσάς, ο Γενικός Διευθυντής Ελλάδος της ΒΕΑΤ, Βασίλης Ντάνιας και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τα Ευφυή Συστήματα Μεταφορών (ERTICO-ITS Europe), αναπληρωτής Πρόεδρος Δ.Σ. του ΟΑΣΑ και Διευθυντής Έρευνας του ΕΠΙΣΕΥ του ΕΜΠ, Άγγελος Αμδίτης.

Ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών Γιάννης Κεφαλογιάννης αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο νομοσχέδιο για τη Μικροκινητικότητα και τα ΣΒΑΚ (Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας), υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα αποκτά, για πρώτη φορά, ένα νομοθετικό πλαίσιο για τα «Ελαφρά Προσωπικά Ηλεκτροκίνητα Οχήματα», καλύπτοντας το κενό που υπάρχει για την ασφαλή κυκλοφορία και την προστασία των οδηγών τους. Επίσης, τόνισε ότι το Υπουργείο θα επικαιροποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο της κυκλοφορίας οχημάτων χωρίς οδηγό, προάγοντας τα ευφυή συστήματα μεταφορών. Ειδικότερα, διευρύνεται η δυνατότητα κυκλοφορίας αυτοματοποιημένου λεωφορείου αστικού τύπου με συγκεκριμένες δικλείδες ασφαλείας και σε προκαθορισμένες διαδρομές. Επιπλέον, για πρώτη φορά, δίνεται η δυνατότητα να τεθεί, πιλοτικά, σε κυκλοφορία επί της οδού, όχημα τύπου van ή επιβατικό ΙΧ χωρίς οδηγό. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κ. Κεφαλογιάννης «Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα θα μπορεί και πάλι να πρωτοστατήσει στις σχετικές επιστημονικές έρευνες και δοκιμές, καθώς υπάρχουν ήδη έτοιμα τέτοια προγράμματα».

Από την πλευρά της, η Γενική Γραμματέας Ενέργειας, Αλεξάνδρα Σδούκου αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην εξέλιξη του προγράμματος «Κινούμαι Ηλεκτρικά», σημειώνοντας ότι σε 4 μήνες έχουν υποβληθεί 9.100 αιτήσεις και έχουν απορροφηθεί 8 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα τη δημιουργία εσόδων, ύψους 40 εκατ. ευρώ στην συσχετιζόμενη αγορά. Μάλιστα, η ζήτηση για την αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων έχει ξεπεράσει ήδη κατά 20% τις ταξινομήσεις της τελευταίας 4ετίας, ενώ μεγάλη ζήτηση διαπιστώνεται στα ηλεκτρικά ποδήλατα. Επίσης, ενθαρρυντικά είναι τα στοιχεία για την απόσυρση παλαιών – ρυπογόνων οχημάτων, η οποία συνοδεύεται από μια έξτρα οικονομική ενίσχυση, καθώς το 55% όσων δικαιούνται το κίνητρο αυτό, κάνουν χρήση του. Παράλληλα, κεντρική επιδίωξη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπως επισήμανε η κα. Σδούκου, η οποία άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο χρονικής επέκτασης του προγράμματος «Κινούμαι Ηλεκτρικά», είναι η δημιουργία ενός ικανοποιητικού δικτύου σταθμών φόρτισης.

Η ΓΓ κα Σδούκου ανέφερε ότι την περασμένη Παρασκευή ολοκληρώθηκε η πρώτη πρόσκληση του Πράσινου Ταμείου προς τους Δήμους για τη χρηματοδότηση των σχεδίων χωροθέτησης και των σημείων φόρτισης. Η συμμετοχή των Δήμων, όπως επισήμανε η Γ.Γ. Ενέργειας, σημείωσε ρεκόρ, με 259 δήμους να υποβάλουν αίτημα χρηματοδότησης, κάτι το οποίο σημαίνει ότι, το πρώτο εξάμηνο του 2021, θα έχουν χωροθετηθεί 10.000 σημεία για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων, η εγκατάσταση των οποίων εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει μια «αγορά» 100 εκατ. ευρώ.

Ο CEO της FREE NOW, Marc Berg και ο Γενικός Διευθυντής της BEAT, Βασίλης Ντάνιας, ζήτησαν ένα σύγχρονο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς των αστικών μετακινήσεων στην Ελλάδα, που θα λαμβάνει υπόψη την τεχνολογική εξέλιξη, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και τις ανάγκες μετακίνησης των πολιτών, και θα υιοθετεί τις καλύτερες πρακτικές της Ευρώπης. .

Όπως ανέφερε ο κ. Berg, η FREE NOW πιστεύει ότι το μέλλον της αστικής μετακίνησης βρίσκεται στις ψηφιακές πλατφόρμες και θα είναι πολυτροπικό (multimodal), δηλαδή θα περιλαμβάνει ένα σύνολο επιλογών μετακίνησης, που θα διατίθενται στους πολίτες, μέσα από μία ολοκληρωμένη τεχνολογική προσέγγιση.

«Η πλατφόρμα του μέλλοντος θα είναι ένας συνδυασμός -ειδικά διαμορφωμένων για τις ανάγκες του κάθε επιβάτη- επιλογών μετακίνησης, μέσα από το ride-hailing, το car-sharing, τα e-bikes ή τα e-scooters», επισήμανε ο CEO της FREE NOW.

Αντίστοιχα, ο Γενικός Διευθυντής της ΒΕΑΤ στην Ελλάδα, κ. Ντάνιας, ανακοίνωσε ότι τους επόμενους μήνες η BΕΑΤ θα αναλάβει πρωτοβουλίες και θα παράσχει οικονομικά κίνητρα για όλους τους παλιούς και νέους συνεργάτες της οδηγούς, ώστε να αντικαταστήσουν τα συμβατικά τους οχήματα με ηλεκτρικά μέχρι το τέλος του 2021. «Είναι ανάγκη να επενδύσουμε περισσότερο σε καθαρές τεχνολογίες. Σύμφωνα με τα δεδομένα μας, με στοχευμένες κινήσεις στήριξης των ιδιοκτητών ταξί, όλα τα ταξί της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης θα μπορούσαν να είναι ηλεκτρικά μέσα σε 3-5 χρόνια, μηδενίζοντας το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα», σημείωσε ο κ. Ντάνιας.

Από την πλευρά της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Volvo Cars Hellas, Νίκος Γιαννουσάς, αναφέρθηκε στα οφέλη από την απόκτηση ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου, τόσο για το χρήστη, όσο και το περιβάλλον. Μάλιστα, επισήμανε ότι στόχος της Volvo Cars είναι να μειώσει κατά 40% το ανθρακικό αποτύπωμα ανά αυτοκίνητο έως το 2025 και παράλληλα ότι, μέχρι το 2040, η Volvo θα είναι κλιματικά ουδέτερη σε όλη την αλυσίδα των δραστηριοτήτων, εναρμονιζόμενη πλήρως με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα. Επίσης, ο κ. Γιαννουσάς τόνισε ότι ξεκάθαρη επιδίωξη της Volvo είναι να καταστεί η πρώτη σε πωλήσεις μάρκα στην premium κατηγορία των επόμενων ετών ηλεκτρικών αυτοκινήτων, συμπληρώνοντας ότι, μέχρι το 2025, η εταιρεία στοχεύει το 50% των πωλήσεών της παγκοσμίως να προέρχεται από πλήρως ηλεκτρικά αυτοκίνητα και το υπόλοιπο από υβριδικά. «Από φέτος, διαθέτουμε και το πρώτο πλήρως ηλεκτρικό μας αυτοκίνητο, το XC40 Recharge. Είναι ένα καινοτόμο αυτοκίνητο, με μεγάλη αυτονομία και εξαιρετική απόδοση», δήλωσε ο κ. Γιαννουσάς, σημειώνοντας ότι καθώς οι πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων θα αυξάνονται, η πτώση στις τιμές των μπαταριών θα μειώνουν σταδιακά την τιμή αγοράς ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου, το οποίο έχει σημαντικά μικρότερο κόστος χρήσης.

Τέλος, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τα Ευφυή Συστήματα Μεταφορών (ERTICO-ITS Europe), Αναπληρωτής Πρόεδρος Δ.Σ. του ΟΑΣΑ και Διευθυντής Έρευνας του ΕΠΙΣΕΥ του ΕΜΠ, Άγγελος Αμδίτης αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο πως στηρίζει η τεχνολογία την ηλεκτροκίνηση και την αστική κινητικότητα.

Όπως τόνισε ο κ. Αμδίτης, πέρα από τις πολιτικές και την πρόοδο των αυτοκινητοβιομηχανιών, χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση για ένα έξυπνο οικοσύστημα μεταφορών. «Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η είσοδος στην εποχή της ηλεκτροκίνησης προϋποθέτει μια μεταβατική περίοδο σε ό,τι αφορά την παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων, τη βελτίωση της εμπειρίας και την αποδοχή των χρηστών, την ανάπτυξη της κατάλληλης τεχνολογίας, αλλά και την προετοιμασία των κατάλληλων υποδομών φόρτισης», επισήμανε. Επίσης, σημείωσε ότι η επιτάχυνση της μετάβασης σε μια βιώσιμη, έξυπνη κινητικότητα είναι αναγκαία και αποτελεί βασικό ζητούμενο της ΕΕ για τη μείωση στο 90% των εκπομπών CO2 από τις μεταφορές, με υιοθέτηση καθαρότερων, οικονομικότερων και ασφαλέστερων τρόπων και μέσων ιδιωτικής και δημόσιας μεταφοράς, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στα ηλεκτρικά λεωφορεία του ΟΑΣΑ που ξεκίνησαν να κυκλοφορούν δοκιμαστικά πρόσφατα.

Στρατηγικός Υποστηρικτής: Beat / Free Now

Χορηγός: Volvo Cars Hellas

Χορηγοί Επικοινωνίας: Energypress.gr, Metaforespress.gr

###

Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία, παρακαλώ επικοινωνήστε με την κα. Ηλιάς Γεραφέντη, Τσομώκος ΑΕ, τηλ. 210 728 9000, [email protected]

Επιχειρηματικότητα

Εργασιακή απόδοση & ηγετικό προφίλ

Οι αναποτελεσματικοί ηγέτες επηρεάζουν αρνητικά την απόδοση των μελών της ομάδας τους.

Πολλές φορές στην προσπάθειά μας να αναζητήσουμε τις αιτίες που μας κάνουν μη αποδοτικούς στην εργασία μας στρέφουμε την προσοχή μας στις δικές μας πράξεις και στα δικά μας λάθη. Σπάνια, θεωρούμε ότι η μη ικανοποιητική απόδοσή μας οφείλεται κατά πολύ στην ηγετική συμπεριφορά του διευθυντή ή γενικά του υπευθύνου της ομάδδας στην οποία ανήκουμε.

Κατά γενική ομολογία, σε κάθε επιχείρηση ή οργανισμό υπάρχουν κάποιοι κακοί ή αναποτελεσματικοί ηγέτες, οι οποίοι συνγκεντρώνουν χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το συγκεκριμένο προφίλ.
Μερικά από αυτά είναι:

Αξιολογούν τους υφισταμένους τους τονίζοντας μόνο τα αρνητικά σημεία της συμπεριφοράς και της εργασιακής τους απόδοσης, ενώ ποτέ δεν αμείβουν ή έστω προσπαθούν να ανακαλύψουν τα θετικά σημεία τους
Κάνουν διακρίσεις και προτιμούν αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους δίνουν, συνήθως όχι καλές, πληροφορίες για τα ικανά μέλη της ομάδας, ενώ αυτοί οι πληροφοριοδότες απολαμβάνουν την εύνοια των διευθυντών κυρίως σε θέματα συγκάλυψης των αδυναμιών τους
Αδυνατούν να επικοινωνήσουν σωστά και να θέτουν στο χους τους οποίους θα τηρήσουν, γιατί είναι οι ίδιοι τους πολύ ευμετάβλητοι στις σκέψεις και τις αποφάσεις τους δημιουργώντας έτσι καταστάσεις ανισορροπίας στα μέλη της ομάδας τους
Χρεώνουν τις αποτυχίες στους άλλους, ενώ διεκδικούν πίσ στωση στην επιτυχία
Υστερούν σε ηγετικές ικανότητες ή αξιόλογη εμπειρία, αλλά διαλέγουν την πειθαρχία μέσω του εκφοβισμού ή της και τάχρησης της εξουσίας για να φαίνονται αποτελεσματικοί
Δεν αφήνουν χώρο για δράση και αγνοούν τους συνεργάτες τους και όταν προκύψει πρόβλημα τους επιτίθενται αιφνιδιαστικά
Είναι κακοί διαχειριστές του χρόνου και δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα, ενώ εύκολα δικαιολογούν τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες τους

Είναι λοιπόν εύλογο, ότι αν ο ηγέτης μιας ομάδας έχει μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά επηρεάζει αρνητικά την απόδοση των μελών της ομάδας του και κατ’ επέκταση τη συνολική παραγωγικότητά της.

Συμπερασματικά, όταν η δικαιοσύνη της αδικίας, η μεροληπτική αντιμετώπιση των ατόμων της ομάδας και ο παραγκωνιασμός αξιόλογων υπαλλήλων υπερισχύουν της αντιμετώπισης υπερισχύουν της αντιμετώπισης κάθε εργαζόμενου ως μοναδικού ατόμου με ξεχωριστά ταλέντα και ικανότητες, τότε υπονομεύεται τόσο η απόδοση όσο και η ύπαρξη ισορροπίας στην επαγγελματική και προσωπική ζωή όλων των μελών της ομάδας.

Άρθρο αρχείου

Στέλλα Γκιώση

Επιχειρηματικότητα

Διαφορετικότητα και απόδοση εργασίας

Η απειλή συρρίκνωσης του απασχολούμενου προσωπικού, η ανάγκη για υψηλή απόδοση των εργαζομένων προς όφελος του πελάτη αλλά και της επιχείρησης ή του οργανισμού οδηγούν τους επιχειρηματίες ή τους διοικούντες κάποιου οργανισμού να προβληματίζονται στο να βρουν τρόπο να δεσμεύσουν το προσωπικό τους σε παροχή συνεχούς και ποιοτικής εργασίας.

Τις περισσότερες φορές ισχυρό κίνητρο για την απόδοση εργασίας αποτελεί η χρηματική αμοιβή. Αν και η χρηματική αμοιβή αποτελεί τον πρώτο και άμεσα συνδεόμενο με την ανάληψη εργασίας συνειρμό, δεν είναι όμως και ο αποτελεσματικότερος υποκινητής υψηλής απόδοσης στην εργασία.

Η οικονομική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο, η αλλαγή του τρόπου ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, οι απαιτήσεις διαβίωσης και επιβίωσης του ανθρώπου σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα διαφοροποιεί τη διάσταση της χρηματικής αμοιβής, ενώ υποβιβάζει τη σειρά κατάταξής της σε χαμηλότερο ή χαμηλό επίπεδο ανάλογο με τις αξίες του κάθε ατόμου στο οποίο αναφέρεται.

Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η χρηματική αμοιβή μπορεί να είναι ένας ισχυρός υποκινητής, αλλά υπάρχουν άλλοι ισχυρότεροι και πιο σημαντικοί. Σε αυτούς ανήκουν:

η δύναμη του επιτεύγματος
η πεποίθηση ότι η δουλειά έχει αξία
η αναγνώριση από αξιόλογους ανθρώπους που εκτιμούμε
η αίσθηση ότι είμαστε και κάνουμε κάτι διαφορετικό
η πεποίθηση ότι αποτελούμε μέλος ομάδας
η εμπλοκή μας στους στόχους της επιχείρησης ή του οργανισμού

Εκτός από αυτούς, υπάρχουν πολλοί άλλοι υποκινητές εργασίας, αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι ο καθένας έχει διαφορετική σημασία και επίδραση σε κάθε άτομο. Αυτή την ιδιαιτερότητα πρέπει να τη λάβει υπόψη του ο υπεύθυνος διαχείρισης ανθρώπινων πόρων επιχείρησης ή οργανισμού ώστε να επιλέξει το σωστό και κατάλληλο τρόπο για να παρακινήσει το προσωπικό του σε υψηλή απόδοση εργασίας.

Επιλέγοντας μια πρότυπη απόδοση εργασίας ή ενθαρρύνοντας το προσωπικό να αναπτύξει τη δική του προσέγγιση στο θέμα της απόδοσης είναι ένα δίλημμα που απασχολεί πολύ και συχνά τους αρμόδιους διαχείρισης προσωπικού.

Η πρώτη προσέγγιση υπαγορεύει πως το προσωπικό έχει μια στοιχειώδη παρακίνηση και αναγνώριση της ποιότητας στην εργασία και στην περίπτωση που δεν την έχει δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα αναφορικά με την απόδοση εργασίας.

Η δεύτερη προσέγγιση θεωρεί το άτομο ικανό και ώριμο να αναπτύξει το δικό του πλαίσιο απόδοσης, το οποίο όμως θα πρέπει να υπαγορεύεται από κάποιο πρότυπο, το οποίο θα απαιτεί τη δέσμευση του ατόμου σε αυτό.

Κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει την πρώτη ή τη δεύτερη προσέγγιση απόδοσης εργασίας ως καλύτερη. Εκείνο όμως που έχει βαρύτητα και στις δύο προσεγγίσεις είναι η αναγνώριση της διαφορετικότητας του ατόμου και του μοναδικού του πλέγματος εμπειριών που θα καθορίσει τη στάση του στην εργασία και την απόδοσή του σε αυτήν.

Άρθρο αρχείου

Στέλλα Γκιώση

Επιχειρηματικότητα

Πώς να αντιμετωπίσετε το φόβο της επιτυχίας

Δείτε την Επιτυχία σαν Προορισμό και όχι σαν Εμπόδιο προς Αποφυγή.

Η Μαρία είναι μία δραστήρια συμπαθητική και εργατική επιχειρηματίας. Με το Γιάννη που είναι στέλεχος σε μια μεγάλη επιχείρηση έχουν δύο παιδιά και ζουν στα πλαίσια του μοντέλου που ονομάζεται «μέση οικογένεια». Έχουν τις δουλειές τους, έχουν τα παιδιά τους, έχουν το σπίτι τους (που αποπληρώνουν μέσω ενός στεγαστικού 25ετίας), έχουν 2 αυτοκίνητα και 20 μέρες διακοπές το χρόνο.

Στα όνειρά της η Μαρία ήταν μια πετυχημένη, χαρισματική, αξιοθαύμαστη και οικονομικά εύρωστη γυναίκα με μια εξαιρετική οικογένεια και ανεβασμένο κοινωνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα είναι μια μεσόκοπη μοναχική γυναίκα που καταφέρνει να επιβιώνει παγιδευμένη μέσα στην βαρετή της καθημερινότητα. «Υπάρχουν και χειρότερα» λέει στον εαυτό της όταν αραιά και που την ζώνουν οι προσωπικές της ανασφάλειες.

Ναι, αλλά υπάρχουν και καλύτερα! Αν η Μαρία είχε πραγματικά κυνηγήσει την επιτυχία σε κάποιο τομέα της ζωής της θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις απώλειες στους άλλους τομείς. Και η Μαρία δεν έχει καμία διάθεση να δώσει κάτι παραπάνω από τον εαυτό της στο «Βωμό» όπως το ονομάζει της Επιτυχίας. Είναι βολικά καθισμένη στην οικονομική θέση του τραίνου και δεν θα σηκωθεί για να πάει στην πρώτη θέση γιατί φοβάται μην χάσει και αυτήν που έχει!

Φόβος, Ενοχές και Ανωνυμία στη γειτονιά του Βολέματος

Αν και η Επιτυχία κατέχει μία περίοπτη θέση στην καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων οι περισσότεροι κατατρέχονται από ένα μόνιμο φόβο και μόνο στην ιδέα ότι μπορούν να τα καταφέρουν ή ακόμη και από το ότι θα προσπαθήσουν να τα καταφέρουν. Η δικτατορία του μέτριου έχει καταφέρει να δημιουργήσει εξαιρετικές αναστολές στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Έτσι ο κάθε επίδοξος διώκτης της επιτυχίας θα έχει να τα βάλει με ένα σωρό εσωτερικούς εχθρούς πριν εξορμήσει για την κατάκτηση της κορυφής.

Ο Φόβος του Άγνωστου. Αν η Μαρία άρχιζε να γίνεται πετυχημένη θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα της αλλαγής περιβάλλοντος σε διάφορους τομείς. Ξαφνικά θα βρισκόταν σε μια άγνωστη περιοχή με διαφορετικούς κανόνες και αρχές από αυτές που γνώριζε. Ο Πλούτος και η Επιρροή επηρεάζουν δραματικά τους ανθρώπους μια και τους εισάγουν σε κύκλους όπου νιώθουν ότι θα έπρεπε να αποδείξουν ξανά την αξία τους. Αυτό που δεν υπολογίζει η Μαρία είναι ότι όταν έχεις φτάσει στην κορυφή ενός βουνού μετά από σοβαρή προσπάθεια, γνωρίζεις ότι σου αξίζει και ότι δεν θα βρεθεί κανένας να σε αμφισβητήσει. Η Επιτυχία είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση.
Ο Φόβος της Έκθεσης. Η επιθυμία της Μαρίας να παραμείνει ανώνυμη αν και πετυχημένη την εμποδίζει να εκτεθεί στη δημόσια παρατήρηση. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο φόβο του φθόνου των άλλων. Προκειμένου να μην τη ζηλεύουν και να μην τη φθονούν παραμένει στην αφάνεια και κρατά κρυφές και τις παραμικρές έστω επιτυχίες της. Παραμένοντας αδιάφορη δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αξιοζήλευτη!
Οι Δηλητηριώδης Ενοχές. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που προάγει την πεπατημένη οδό και που καταδικάζει την εξερεύνηση ως χάσιμο χρόνου η Μαρία δηλητηριάζεται από τις ενοχές που της έχουν δημιουργηθεί. Δεν έχει το δικαίωμα, λέει στον εαυτό της, να σκορπίσει αλόγιστα το χρόνο και την ενέργειά της κυνηγώντας ένα όνειρο και στερώντας τα από άλλους. Επιπλέον έχει κάνει τόσα λάθη μέχρι τώρα στη ζωή της (όπως όλοι μας) που η πιο κρυφή της ενοχή είναι ότι δεν το αξίζει. Τα παπούτσια της επιτυχίας θα τα βαδίσουν άλλοι.

Βλέποντας την Επιτυχία κατάματα!

Είναι φυσικό η Επιτυχία, όπως και κάθε άλλη αλλαγή στη ζωή μας, να προκαλεί κάποια ποσότητα στρες. Είναι περίεργο όμως να αρνούμαστε να κοιτάξουμε την Επιτυχία στα μάτια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουμε την κατάλληλη προετοιμασία. Τις περισσότερες φορές δεν μας εμποδίζει η άγνοια του δρόμου προς την κορυφή αλλά η έλλειψη σχεδίου για τα μετέπειτα βήματα. Δίνοντας μια τελευταία συμβουλή στην φανταστική Μαρία μας θα της θυμίζαμε ότι μετανιώνουμε για ότι δεν κάναμε παρά για ότι έχουμε κάνει.