Επίκαιρα Πρόσωπα

Χριστίνα Σαραντοπούλου: «Η γλυπτική έχει προορισμό της το δημόσιο χώρο»

Η γλύπτρια Χριστίνα Σαραντοπούλου

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

Η Χριστίνα Σαραντοπούλου, μια από τις ελάχιστες γλύπτριες που κατασκευάζουν κινητικά έργα, μιλά για την πορεία της στο χώρο και για τη δύναμη που χρειάζεται να έχει ο καλλιτέχνης που ασχολείται με τη γλυπτική. Αναφέρει μεταξύ άλλων «Ο καλλιτέχνης βρίσκεται πάντα σε ένα μεγάλο ταξίδι που δεν έχει τέλος»

Έχοντας στο νου μας τα έργα της γλύπτριας, Χριστίνας Σαραντοπούλου, έργα μεγάλων διαστάσεων και βαριά για δημόσιους, αστικούς χώρους, θα φανταζόμασταν ότι πρόκειται για μια σωματώδη κυρία που «πιάνει την πέτρα και τη στύβει». Όταν, όμως, συναντήσαμε την καλλιτέχνιδα, διαπιστώσαμε ότι η σκέψη μας ήταν λανθασμένη. Η Χριστίνα Σαραντοπούλου είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα, δυνατή πιο πολύ στην ψυχή από ό,τι στο σώμα, με ευγενικούς και λεπτούς τρόπους, η οποία «λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους», χωρίς τυπικότητες.

Μελετώντας τη δουλειά της και βλέποντας τον τρόπο που χειρίζεται καταστάσεις, καταλαβαίνει κάποιος ότι είναι τελειομανής και προσγειωμένη. Και μπορεί να μη «στύβει την πέτρα» αλλά σίγουρα «στύβει τη ζωή». Αγαπά τα ταξίδια και έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι από τους ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες που κατασκευάζουν κινητικά έργα και πολλά από αυτά έχουν επιλεγεί για δημόσιους χώρους. Εντυπωσιακό είναι το κινητικό έργο που βρίσκεται στη γωνία Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και Νεοφύτου Βάμβα. Άλλο σπουδαίο έργο της είναι αυτό που κυριαρχεί στον σταθμό του μετρό Άγιος Ιωάννης.

Συναντήσαμε τη Χριστίνα Σαραντοπούλου και μιλήσαμε μαζί της για τη δύναμη που χρειάζεται να έχει ο καλλιτέχνης που ασχολείται με τη γλυπτική, ιδίως όταν είναι γυναίκα, για την πορεία της στον χώρο, για την έννοια της δημιουργίας και τη δημιουργική έκφραση, για την αγορά της τέχνης στην Ελλάδα.

– Γυναίκα γλύπτρια που δουλεύει το σίδερο. Πόση δύναμη χρειάζεται για αυτό;

Η δύναμη χρειάζεται για να στηρίξει, ένα τέτοιο επάγγελμα. Αναφέρομαι στην αβεβαιότητα και στην οικονομική δυσκολία του επαγγέλματος. Οι σύγχρονοι οικονομολόγοι μας τοποθετούν στην τάξη του πρεκαριάτου.

– Η επισφάλεια στη ζωή του καλλιτέχνη δεν ήρθε με την κρίση, όμως μεγάλωσε.

Στη γενιά μου η απόφαση να ζήσεις ως καλλιτέχνης, που είναι τρόπος ζωής, είχε τα χαρακτηριστικά μιας αποστολής. Με αυτή την ευθύνη και την απόφαση μεγάλωσα και εργάστηκα. Η δύναμη στην οποία αναφέρεστε βρίσκεται μέσα στο πάθος για συνεχή εργασία και δημιουργία.

«ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΩΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, ΕΙΧΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΜΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ»

– Μίλησέ μας για την πορεία σου στη γλυπτική, τα έργα σου στον δημόσιο χώρο.

Σπούδασα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 1971 έως το 1975. Δύσκολα χρόνια, και υπέροχα ταυτόχρονα. Μια εποχή, ιδεολογικά φορτισμένη και δυναμική. Οι καλλιτέχνες, ζούσαμε σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον αισθητικών αξιών και πολιτικών ερεθισμάτων. Κατά τη συνήθεια των διανοουμένων της εποχής αναζήτησα για συνέχιση των σπουδών μου σε μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πόλη. Αυτή τότε για τους περισσότερους καλλιτέχνες ήταν το Παρίσι. Υπέροχο! μεγαλειώδες για μένα, «ρούφηξα» βιαστικά και ακανόνιστα απίστευτες ομορφιές που με ξεπερνούσαν. Γνώσεις που πολύ αργότερα ταξινόμησα.

Ασχολήθηκα αρκετά χρόνια με έργα μεγάλων διαστάσεων, του δημόσιου αστικού χώρου. Τοποθέτησα έργα στην Αθήνα και σε διάφορες πόλεις, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, έργα στον δρόμο, σε ξενοδοχεία, σε μουσεία, στο μετρό, γενικά έργα σε κοινή θέα.

Όχι μνημειακά έργα, αλλά εγκαταστάσεις, ενταγμένες στον αρχιτεκτονικό χώρο που μου προσφερόταν. Με απασχολούσε πάντα ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και θεωρώ ότι το σημαντικότερο βήμα που όφειλα να έχω ήταν ο δημόσιος χώρος. Όσο κι αν απομακρύνεται ο καλλιτέχνης από πολιτικές δεσμεύσεις, δεν μπορεί να είναι αδιάφορος στην κοινωνική πραγματικότητα. Η γλυπτική είχε και έχει προορισμό της τον δημόσιο χώρο.

«ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΕ ΠΑΝΤΑ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΒΗΜΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΑ ΝΑ ΕΧΩ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ»

– Πώς γεννιέται ένα έργο τέχνης, τι είναι η δημιουργική έκφραση;

Οποιοσδήποτε συμμετέχει ενεργά στην εικαστική έκφραση, φανερώνει και αναδεικνύει τη δική του ψυχή, τις δικές του σκέψεις. Η εμφάνιση της δικής του εμπεριστατωμένης σκέψης, με μέσο το υλικό που επιλέγει, και τη δική του ψυχή, αφορά την απολύτως προσωπική δημιουργική του έκφραση. Έτσι προκύπτει το έργο του. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν τη μοναδικότητα του έργου. Αυτή τη μοναδικότητα μπορεί κανείς να την ονομάσει «αύρα του έργου», γιατί αυτή καταγράφει, εμπεριέχει, εμφανίζει όλα τα ιδιαίτερα και μοναδικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καλλιτέχνη.

Αυτή κάνει να ξεχωρίζει το έργο του μέσα από άλλα έργα. Οι αρχαίοι Έλληνες εννοούσαν τη μοναδικότητα ως «χρυσό αριθμό».

– Θεωρείς ότι μία συλλογή έργων τέχνης μπορεί να αποτελέσει επένδυση;

Να αποτελέσει επένδυση μία συλλογή είναι αναμφίβολα δύσκολο, αλλά να δημιουργηθεί μια υπέροχη προσωπική συλλογή που ανάλογα με την οικονομική κατάσταση να διατηρεί την αγοραστική της αξία είναι εφικτό. Οι συλλέκτες ήταν και είναι άτομα ερωτευμένα με την τέχνη που πάντα ξόδευαν με πάθος πολλά χρήματα για να αποκτήσουν έργα καλλιτεχνών. Ο συλλέκτης παθιάζεται , συχνά κάνει λάθη σε σχέση με το ταλέντο του καλλιτέχνη και το πόσο σημαντικό μπορεί να είναι ένα έργο. Εκτός αυτού, η επένδυση στην τέχνη αφορά ένα προϊόν και ένα σύστημα πολύπλοκο. Είναι πολύ δύσκολο να ανακαλύψεις τη σταθερή αξία. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί μια τέτοια επένδυση να έχει σαν γνώμονα μόνον το κέρδος. Είναι, πιστεύω, μία πολύ ιδιαίτερη επένδυση, στην οποία πρέπει να υπάρχει αγάπη και ψυχική συμμετοχή.

– Πώς η οικονομική κρίση επηρέασε την αγορά της τέχνης στην Ελλάδα;

Με την οικονομική κρίση η αγορά της τέχνης άλλαξε τοπίο στην Ελλάδα. Πουλήθηκαν αξιόλογα έργα σε πολύ χαμηλές τιμές . Η αγορά δυσκόλεψε αφόρητα. Το πιο σημαντικό είναι ότι παλιότερα, αλλά και σήμερα στη συγκεκριμένη αγορά δεν υπάρχει αγοραστική συνέχεια και συνέπεια . Οι πωλήσεις λειτουργούν με τυχαιότητα και οι συλλογές δεν δημιουργούνται με στρατηγική. Συχνότερα παίζει ρόλο ο ίδιος ο καλλιτέχνης και όχι πρωτίστως το έργο του. Έχω την εντύπωση ότι αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργούν οι δομές, που αφορούν τον κόσμο της τέχνης και οι φορείς που διαχειρίζονται την προβολή των καλλιτεχνών και των έργων τους. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες αισθανόμαστε αβοήθητοι.

«ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΓΟΡΟΠΩΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ. ΑΥΤΗ ΒΟΛΕΥΕΙ ΙΣΩΣ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ»

Βλέπουμε ότι στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά και στην Αμερική οι σχέσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μεγάλων μουσείων, εικαστικών ιδρυμάτων, μεγάλων γκαλερί και κέντρων τέχνης έχουν κοινούς δρόμους, μέσα από τους οποίους στηρίζονται και κινούνται οι μετοχές κάποιων μεγάλων σύγχρονων καλλιτεχνών. Οι υπόλοιποι όμως καλλιτέχνες είναι εύλογο να δυσκολεύονται πολύ. Η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα κρατάει ακόμη την επικοινωνία του κόσμου της τέχνης σε μια κάποια «αθωότητα», αλλά και σε μια μορφή χάους. Ο καλλιτέχνης προσπαθεί ακόμη σε ατομικό επίπεδο για τις πωλήσεις του, ο συλλέκτης ή ο ιδιώτης επισκέπτεται τις γκαλερί αλλά και τα εργαστήρια των καλλιτεχνών. Υπάρχει ακόμη μία παλαιού τύπου αγοροπωλησία στην τέχνη. Αυτή βολεύει ίσως, αλλά σε κάποια άλλα επίπεδα μπερδεύει. Στις μεγάλες αγορές, η μεγάλη ομάδα των καλλιτεχνών είναι σε ακόμη πιο δύσκολη θέση από ό,τι είναι στην Ελλάδα.

Μια ουσιώδης, λοιπόν, διαφορά με την ελληνική αγορά και τις μεγάλες αγορές του εξωτερικού είναι ότι στην Ελλάδα σαν μικρή χώρα υπάρχουν ακόμη ιδιώτες που αγοράζουν τέχνη. Στο εξωτερικό είναι σχεδόν μόνο μάνατζερς που διαχειρίζονται τις πωλήσεις, συχνότερα μάλιστα όχι σε ιδιώτες αλλά σε φορείς. Η τέχνη σε όλο τον οικονομικά αναπτυγμένο κόσμο είναι απολύτως εμπορευματοποιημένη και αναπτύσσεται μέσα σε διάφορες και πολύπλοκες συνθήκες. Ένα τέτοιο τοπίο έχει συνέπειες στη ζωή των καλλιτεχνών και φυσικά στο έργο τους. Ζούμε στην εποχή που οι μεγάλες πνευματικές ήττες συνεχίζονται. Φαντάζομαι ότι χρειάζεται ακόμη μεγάλος δρόμος για πνευματική και πολιτισμική αναγέννηση. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο.

– Πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου στη γλυπτική στο σύγχρονο εικαστικό περιβάλλον; Τι σκέφτεσαι για τις εκθέσεις στο εξωτερικό;

Νομίζω ότι η φροντίδα του καλλιτέχνη πρέπει να αφορά πρωτίστως τη δημιουργία του έργου του. Έτσι, εύχομαι να μπορώ να προσπαθώ, πάντα στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, να εργάζομαι και να αναπτύσσομαι . Να βρίσκω τον τρόπο να μπορώ να συνεχίζω να δημιουργώ έργα, γιατί η γλυπτική έχει αρκετά μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι τόσο λίγοι οι γλύπτες και τόσο λίγοι φορείς ασχολούνται μαζί τους. Οι εκθέσεις στο εξωτερικό, τουλάχιστον αυτές που αφορούν στον τομέα της γλυπτικής είναι περιορισμένες, αλλά επιβάλλεται να γίνονται κατά καιρούς, όχι γιατί μπορούν να προσφέρουν σε επίπεδο πωλήσεων, αλλά γιατί η εμπειρία που κερδίζεται, είναι πάρα πολύ σημαντική.

«Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ, ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΝΑ ΕΠΙΝΟΕΙ. ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΕ»

Την συνέχεια της συνέντευξης θα την βρείτε εδώ

Επίκαιρα Πρόσωπα

Οι startup που “μαγνητίζουν” | Κική και Αντρέα

Το “Naughty Dogs” είναι μια εταιρεία που προέκυψε μέσα από τις φυλακές όσο οι ιδρύτριες της Αντρέα και Κική έμαθαν να δημιουργούν κρέμες και άλλα προϊόντα καλλωπισμού από συνταγές που μοιράζονταν. Πρόκειται για μια επιχείρηση που έχει ως στόχο να προσφέρει αξέχαστα αρώματα μέσα από ποικίλα προϊόντα που κάθονται πάνω στο σώμα με αγάπη και σεβασμό.

Κυρία Κική και κυρία Αντρέα, μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τις σπουδές σας και την πορεία σας μέχρι τώρα;

Κική: Έχω σπουδάσει ηθοποιός σε δημόσιο ΙΕΚ. Η επαγγελματική μου πορεία μέχρι στιγμής ξεκινάει από το δημοτικό, όπου αγόραζα ζελεδάκια από το σούπερ μάρκετ και τα πουλούσα ακριβότερα σε
μικρές συσκευασίες στους συμμαθητές μου. Έπειτα αναβάθμισα τη δραστηριότητα μου με αξεσουάρ από χάντρες που τα έφτιαχνα μόνη μου σπίτι και τα εμπορευόμουν. Με τα λεφτά που έβγαλα αγόρασα λάπτοπ στο οποίο έγραφα CD τα οποία πουλούσα στους συμμαθητές μου . Έπειτα στην Αθήνα δούλευα ως σερβιτόρα και παράλληλα πουλούσα τσαντάκια. Λέγοντας αστείες ιστορίες από τη
δουλειά μου ως σερβιτόρα έγινα γνωστή , κατάφερα να κάνω επιτυχημένες παραστάσεις και να βγάζω χρήματα με αυτόν τον τρόπο. Ύστερα αφού μάζεψα κάποια χρήματα αποφάσισα να τα επενδύσω ανοίγοντας το naughty dogs με την καλή μου φίλη Αντρέα.

Αντρέα: Έχω σπουδάσει χημικός. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρουμάνια. Στα 26 μου αποφάσισα να μεταναστεύσω στην Ελλάδα για να κάνω κάτι καλύτερο για μένα. Η προσαρμογή μου και η επαγγελματική μου πορεία ήταν δύσκολη,δουλεύοντας αρκετά χρόνια στην εστίαση και παράλληλα
μεγαλώνοντας ένα παιδί μόνη μου. Καταλήξαμε σε αυτήν την επιχείρηση με την κολλητή μου φίλη Κική.

Ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα;

Επιλέξαμε μαζί με την φίλη μου Κική να ξεκινήσουμε αυτή την επιχείρηση από την επιθυμία μας για ανεξαρτησία. Πάντα θέλαμε να δημιουργήσουμε μια «οικογένεια» την οποία τελικά δημιουργήσαμε, με τα άτομα που εμείς επιλέξαμε να είναι κοντά μας σε αυτό το ταξείδι. Λόγω της δύσκολης επαγγελματικής μας πορείας ήταν ανάγκη να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο εργασιακό περιβάλλον που απευθύνεται κυρίως στις γυναίκες.

Τι συμβουλές θα δίνατε σε άλλους επιχειρηματίες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση;

Να ρισκάρουν , και να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν ήττες, παρά μόνο μαθήματα.
Μην κάνετε κάτι εφήμερο αλλά χτίστε τη δική σας ιστορία!

Ποια η έμπνευση πίσω από το ιδιαίτερο design και τις ιδιαίτερες ονομασίες των προϊόντων σας;

Καθημερινά παρατηρούμε την ανάγκη του κόσμου να εκφραστεί ελεύθερα. Η ιδέα
μας ήταν αφού όλοι τα σκεφτόμαστε από μέσα μας, γιατί να μη τα βγάλουμε προς
τα έξω;

Οι ονομασίες των προϊόντων δείχνουν και την άποψη μας για τη ζωή, δεν
χρειάζεται να την παίρνουμε στα σοβαρά , όλα εμπεριέχουν χιούμορ μέσα τους, αν
έχει κανείς τα μάτια να το δει. Σίγουρα αυτή η πινελιά έλειπε από την αγορά όπως και
αποδείχθηκε.

Ποια είναι η φράση που σας δίνει κουράγιο και έμπνευση να συνεχίσετε όσα έχετε καταφέρει;

Μία λέξη μας εμπνέει: Η αγάπη

Μπορείτε να μοιραστείτε τυχόν επερχόμενα σχέδια ή πρωτοβουλίες για την εταιρεία σας;

Στα επόμενα δυο χρόνια θα ανοίξουμε δυο φυσικά κατάστημα, ένα στο κέντρο της Αθήνας
και ένα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Στο πολύ κοντινό μέλλον, θα λανσάρουμε 20
νέους κωδικούς που σίγουρα θα σας συναρπάσουν οπότε… αναμείνατε στις θέσεις
σας!

Andreea Boboc | Συνιδρυτής Naughty Dogs
Κική Λιτσάκη | Συνιδρυτής Naughty Dogs

Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Επίκαιρα Πρόσωπα

Παναγιώτα Μαθιουδάκη | Ανακαλύπτοντας την ομορφιά…

Η κυρία Παναγιώτα Μαθιουδάκη είναι απόφοιτη του τμήματος Αισθητικής και Κοσμητολογίας , του Τ.Ε.Ι. Αθήνας (νυν Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής). Στην πορεία της έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων και συνεδρίων στο τομέα της κοσμητολογίας και της αισθητικής , τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Κυρία Μαθιουδάκη μπορείτε να μας πείτε ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα; Τι σας έκανε να θέλετε να ακολουθήσετε αυτό τον δρόμο;

Η φροντίδα. Η φροντίδα και η περιποίηση του υγιούς δέρματος. Η επιστήμη μας αφορά ακριβώς αυτό.
Καθημερινά βιώνουμε έναν αγώνα δρόμου, με αντίπαλο τον χρόνο. Ο ρόλος της αισθητικού είναι να μας βοηθήσει με την φροντίδα της, να διατηρήσουμε την νεανικότητα και την σφριγηλότητα της επιδερμίδας μας. Για αυτό και η σχέση αισθητικού – πελάτισσας είναι πολύ δυνατή, είναι μία σχέση αμφίδρομης εμπιστοσύνης που σπάνια την συναντάς.

Ποια είναι η εξειδίκευση σας στον χώρο της κοσμητολογίας και ποια είναι η γνώμη σας για τη συνεχή εκπαίδευση και προσαρμογή σε νέες τάσεις στον κλάδο που δραστηριοποιείστε;

Αγαπάω πολύ το πρόσωπο. Είναι ο καθρέφτης μας, είναι το πρώτο πράγμα που θα δει κάποιος όταν μας συναντήσει, λέει την αλήθεια για εμάς. Προσπαθώ να παρακολουθώ όλες τις νέες τάσεις, νέα δραστικά συστατικά, νέα προϊόντα και τεχνολογίες. Κάθε χρόνο προσπαθώ να παρευρίσκομαι σε όλα τα σημαντικά διεθνή συνέδρια , ώστε να ανακαλύπτω από τους πρώτους τις καινοτομίες και το που οδηγούνται η αισθητική και η κοσμητολογία. Θεωρώ σημαντικό να μην μένεις πίσω, ειδικά σε μία επιστήμη που συνεχώς εξελίσσεται και τις τελευταίες δεκαετίες έχει κάνει άλματα προόδου.

Ποια είναι η φιλοσοφία πίσω από το κέντρο αισθητικής σας; Πώς διασφαλίζετε την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχετε;

Η φιλοσοφία η δική μου και των συνεργατών μου βασίζεται στον συνδυασμό της καινοτομίας και της διαχρονικότητας. Θα επιλέξουμε το μοντέρνο αλλά δεν θα εγκαταλείψουμε το κλασικό, το δοκιμασμένο, το αποτελεσματικό. Για παράδειγμα, ο βαθύς καθαρισμός αποτελεί το Α και το Ω για τη σωστή περιποίηση του προσώπου. Παρά την εξέλιξη στην κοσμητολογία τα στάδια του παραμένουν ίδια. Η κύρια μας προτεραιότητα είναι η επιστημονική προσέγγιση στις υπηρεσίες που παρέχουμε. Επιλέγουμε προσεκτικά και με αυστηρά κριτήρια τις συνεργασίες μας. Χρησιμοποιούμε μόνο πιστοποιημένα και αξιόπιστα μηχανήματα και προϊόντα, με κλινικές μελέτες που αποδεικνύουν αυτό που υπόσχονται. Επιπλέον, διατηρούμε υψηλά πρότυπα υγιεινής και ασφάλειας σε όλες μας τις διαδικασίες..

Ούσα ειδικός, ποιες θα λέγατε ότι είναι οι τελευταίες και πιο ενδιαφέρουσες τάσεις της κοσμητολογίας;

Το νέο trend είναι τα εξωσώματα. Τα εξωσώματα είναι νανοκυστίδια που παράγονται από όλα τα ευκαρυωτικά κύτταρα. Χρησιμεύουν ως ένα φυσικό σύστημα επικοινωνίας μεταξύ των κυττάρων. Λειτουργούν ως αγγελιοφόροι, στέλνοντας σήματα στα κύτταρα και πυροδοτώντας την αναγέννηση των κουρασμένων και ανενεργών κυττάρων του δέρματος. Ολοένα και περισσότερα εργοστάσια παραγωγής καλλυντικών προσπαθούν να τα ενσωματώσουν στις φόρμουλές τους, αναπτύσσοντας νέες θεραπείες και σκευάσματα που βασίζονται στις ιδιότητες τους.

Μπορείτε να μοιραστείτε τυχόν επερχόμενα σχέδια ή πρωτοβουλίες που οραματίζεστε;

Πρόσφατα επενδύσαμε επιχειρηματικά στον κλάδο του φαρμακείου. Είναι μία διαχρονική , αλλά συνεχώς αναπτυσσόμενη αγορά. Με τους συνεργάτες μου και μία ομάδα επιστημόνων εργαζόμαστε στην ανάπτυξη μίας καινοτόμου σειράς δερμοκαλλυντικών χρησιμοποιώντας φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες και ανανεώσιμα υλικά. Θα μου επιτρέψετε όμως, να σας πω περισσότερα για αυτό στο μέλλον.

Παναγιώτα Μαθιουδάκη,

Αισθητικός – Κοσμητολόγος, Επιχειρηματίας.

Ιδιοκτήτρια των Laserskin Solutions (www.laserskin.gr)

Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Επίκαιρα Πρόσωπα

Οι startup που “μαγνητίζουν” | Μαρίνα Προκοϊωσήφη

Η διακοπή των σχολικών υποχρεώσεων της Μαρίνας Προκοϊωσήφη την οδήγησαν στον χώρο της εστίασης και πιο συγκεκριμένα στην Αγγλία. Ωστόσο, η παράλληλη ενασχόλησή της με το διαδίκτυο και το marketing της έδωσαν την ευκαιρία να εργαστεί ως manager αλλά και το έναυσμα να αναπτύξει ένα καινοτόμο λογισμικό για εστιατόρια, το Dinerly.

Κυρία Μαρίνα Προκοϊωσήφη, μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τις σπουδές και την πορεία σας μέχρι τώρα;

Ευτυχώς οι σπουδές μου κόπηκαν στην πρώτη λυκείου του ΕΠΑΛ Ιεράπετρας στην Κρήτη, και λέω ευτυχώς διότι αν τις είχα συνεχίσει, ίσως να μην βρισκόμουν εδώ σήμερα. Οι βαθμοί μου ήταν τόσο χαμηλοί, που κάθε χρόνος υπήρχε κίνδυνος να επαναλάβω την ίδια χρονιά. Όπως έλεγαν και οι καθηγητές, μπορούσα να τα πάω καλύτερα, αλλά δεν υπήρχε ενδιαφέρoν από μεριάς μου. Βέβαια, παρόλο που δεν είχα ενδιαφέρον στο σχολείο, με ενδιέφεραν πολύ οι υπολογιστές, πως λειτουργούν και πως λειτουργούν τα λογισμικά τους.
Η πορεία μου μετά με έφερε στην Αγγλία με την μητέρα μου για αρχή, διότι ο πατέρας μου δεν είχε ακόμα ελληνικά χαρτιά, όπου ξεκίνησα να δουλεύω ως σερβιτόρα στα 16 μου. Παρόλο τον ρόλο μου στην εστίαση, στον ελεύθερο μου χρόνο πάντα έψαχνα και μάθαινα είτε για ιστοσελίδες, είτε για μάρκετινγκ, είτε για οτιδήποτε έχει να κάνει με το διαδίκτυο.

Έτσι λοιπόν μια μέρα, αποφάσισα να κάνω αίτηση για μια θέση εκπαιδευόμενης σε γραφείο μάρκετινγκ, για να επεκτείνω την γνώση μου πάνω στο μάρκετινγκ. Πήρα την δουλειά, και παράλληλα δούλευα ως σερβιτόρα για να καταφέρω να πληρώνω τους λογαριασμούς μου. Μετά από 1,5 χρόνο, επέστρεψα στην εστίαση σε ρόλο μάνατζερ εστιατορίου, διότι κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς την αδρεναλίνη του εστιατορίου στην ζωή μου. Η ζωή του γραφείου δεν ήταν για έμενα. Μετά από μερικούς μήνες στο εστιατόριο όμως, μου ήρθε μια ιδέα για ένα λογισμικό που θα μπορούσε να βοηθήσει το εστιατόριο στο οποίο εργαζόμουν, και ξεκίνησα με με τον πρώην συνεργάτη μου, Bhupendra Singh από την εταιρεία μάρκετινγκ να το χτίζουμε μαζί. Έτσι ξεκίνησε το Dinerly.

Ποια η έμπνευση πίσω από αυτή την επαγγελματική δραστηριότητα;

Όταν γύρισα πίσω στην εστίαση, και με ότι είχα μάθει για το μάρκετινγκ και τις ιστοσελίδες στην εταιρεία που δούλευα προηγουμένως, μπόρεσα να δω το εστιατόριο με άλλο μάτι. Πάνω από όλα, καταλάβαινα καλύτερα πως λειτουργούν οι διαδικτυακές εταιρείες στον χώρο της εστίασης. Έτσι λοιπόν, όταν έμαθα τα γιγάντια ποσά που πλήρωνε ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου σε εταιρείες διαδικτυακών κρατήσεων, παραγγελιών, και για την ιστοσελίδα του σοκαρίστηκα. Ήμουν σίγουρη ότι υπήρχε καλύτερος τρόπος και πολύ πιο οικονομικός, να μπορέσουμε να παίρνουμε κρατήσεις, παραγγελίες και να κάνουμε μάρκετινγκ μέσω της ιστοσελίδας μας. Προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν μπορούσα να βρω μια εταιρεία που τα έκανε όλα αυτά, αυτόματα και εύκολα για τα εστιατόρια. Έτσι λοιπόν, με την γνώση μου στον τομέα της εστίασης, ήθελα να δημιουργήσω ένα σύστημα για το εστιατόριο στο οποίο εργαζόμουν με ότι χρειάζεται ο ιδιοκτήτης για να τρέχει το εστιατόριο του στον “αυτόματο” και πιο οικονομικά. Η έμπνευση και η σπίθα της ιδέα δεν δημιουργήθηκε για να ξεκινήσουμε επιχείρηση, αλλά για να βοηθήσουμε το μαγαζί στο οποίο δούλευα, όταν μετά από αρκετούς μήνες όμως φτάσαμε στα 10 εστιατόρια, τότε ξεκινήσαμε να παίρνουμε πιο σοβαρά το Dinerly.

Τι συμβουλές θα δίνατε σε άλλους επιχειρηματίες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση;

Να έχουν συγκέντρωση και υπομονή στον στόχο τους, οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται κάθε μέρα, μήνα και χρόνο που περνάει, ειδικά όταν συνεχώς βελτιώνεις και τον εαυτό σου και την επιχείρηση σου. Θυμάμαι στην αρχή ήθελα να τα κάνω όλα και νόμιζα ότι θα μπορώ να κάνω 2-3 δουλειές μαζί και 2 επιχειρήσεις ταυτόχρονα. Όλοι με συμβούλευαν ότι αν απλωθώ πολύ, σε πολλά πράγματα το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να βάζω 20% προσπάθειας σε 5 πράγματα αντί 100% σε ένα. Είχαν απόλυτο δίκιο, είδα την μεγαλύτερη διαφορά όταν έβγαλα όλους τους αντιπερισπασμούς και συγκεντρώθηκα πλήρως σε ένα στόχο. Επίσης όταν βλέπουν όλους να τα πάνε τέλεια και επιχειρήσεις να εκτοξεύονται από την μία μέρα στην άλλη, να γνωρίζουν ότι πίσω από την επιτυχία της μιας μέρα μπορεί να κρύβονται 7 χρόνια σκληρής δουλειάς με μηδέν αναγνώριση.

Δεν είναι όλα όπως φαίνονται, και ότι για να πετύχει μια επιχείρηση πραγματικά συνήθως χρειάζεται τουλάχιστον 3 χρόνια συνεχείς περιποίησης για να κάνει τα πρώτα της βήματα. Επίσης, ως επιχειρηματίες, νομίζω είναι σημαντικό να είναι πάντα σε εγρήγορση. Μια καινούργια επιχείρηση μερικές φορές πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση γρήγορα και να δοκιμάσει καινούργια πράγματα μέχρι να βρει αυτό που δουλεύει καλύτερα για αυτήν. Με συγκέντρωση, υπομονή, εγρήγορση και συνεχή βελτίωση, η επιτυχία είναι σχεδόν σίγουρη.

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο άτομο στον χώρο του επιχειρείν που θαυμάζετε ιδιαίτερα και ενδεχομένως σας εμπνέει;

Με εμπνέουν πολλά άτομα που δημιουργούν προϊόντα που λατρεύω, και θαυμάζω πολλά στοιχεία τους ανάλογα την επιχείρηση. Για παράδειγμα, θαυμάζω την δημιουργό του Canva, Melanie Perkins για την απίστευτη εκτέλεση της ιδέας της, και το ότι άλλαξε ολόκληρο τον τομέα του graphic design, δίνοντας την δυνατότητα σε κάποιον που δεν γνωρίζει από σχεδιασμό να φτιάξει κάτι που είναι όμορφο με μόλις λίγα κλίκ. Θαυμάζω τον Mark Zuckerberg δημιουργό του Facebook όχι απλά για το ότι δημιούργησε το νούμερο ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και για το γεγονός ότι αναγνώρισε την επιτυχία του Instagram και του WhatsApp και εξαγόρασε τις εταιρείες που θα είναι οι διάδοχοι του Facebook όταν το Facebook δεν θα είναι πια το νούμερο ένα. Επίσης, θα θαυμάζω πάνω από όλα ότι κατάφερε να διευθύνει αυτούς τους τρεις κολοσσούς κρατώντας τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας του.

Με εμπνέουν επίσης ο Alex και Leila Hormozi για την ικανότητα τους να αναλύουν πολύπλοκα επιχειρηματικά μαθήματα σε απλές συμβουλές για νέους επιχειρηματίες.Μου αρέσει γενικά να παίρνουν τα καλύτερα κομμάτια από πολλούς επιχειρηματίες και να τα εφαρμόζω στην επιχείρηση μου.

Ποια είναι η φράση που σας δίνει κουράγιο και έμπνευση να συνεχίσετε όσα έχετε καταφέρει;

“Υπάρχει πάντα κατάρα στην ευλογία και ευλογία στην κατάρα” – Lewis Mocker

Αυτή η φράση με βοηθάει να τα βλέπω όλα πιο ήρεμα, και να γνωρίζω ότι όλα τα καλά μπορεί να κρύβουν κακό και όλα τα κακά μπορεί να κρύβουν καλό. Με αυτόν τον τρόπο έχω πάντα το κουράγιο ότι οτιδήποτε συμβεί, είτε καλό, είτε κακό, γίνεται για κάποιο λόγο και πάντα μπορώ να μάθω κάτι από αυτό. Επίσης μου δίνει έμπνευση ότι παρόλο κάτι μπορεί να φαίνεται αρνητικό σήμερα, σε 2 χρόνια να είναι πραγματικά θετικό.

Ποιο είναι το όραμα και οι στόχοι της εταιρείας για το μέλλον;

Θέλουμε να φτάσουμε τα 1000 εστιατόρια μέχρι το 2025 και να δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερα προϊόντα που κάνουν την διοίκηση του εστιατορίου πιο εύκολη για τους ιδιοκτήτες. Πάνω από όλα, θέλουμε να βοηθήσουμε περισσότερα μαγαζιά εστίασης να αυξήσουν την κερδοφορία τους, και να μπορέσουν να προσφέρουν το φαγητό τους πιο οικονομικά στον καταναλωτή. Το οποίο έχουμε καταφέρει ήδη να το κάνουμε στην Αγγλία με πάρα πολλά εστιατόρια, με το Dinerly.

Μαρίνα Προκοϊωσήφη

Co-founder Dinerly