Connect with us

Ψυχολογία

7 Σημάδια που Δείχνουν ότι Κόλλησες σε μία Σχέση που Δε σε Ικανοποιεί

Οι σχέσεις είναι περίπλοκες.

Ξεκινάνε με έναν τρόπο, αλλά καθώς εξελίσσονται μεταβάλλονται και μπορεί να μη θυμίζουν την αρχική τους μορφή. Όταν δεν είσαι ευχαριστημένη στη σχέση σου αισθάνεσαι ότι έχεις κολλήσει σε κάτι που δε σε ικανοποιεί, αισθάνεσαι ότι είσαι παγιδευμένη. Μερικές φορές είναι δύσκολο να πεις τι ακριβώς δε σε ικανοποιεί και τι χρειάζεται να αλλάξει. Μερικές φορές είναι εύκολο να κάνεις μια συζήτηση με τον σύντροφό σου και να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους. Άλλες φορές χρειάζεται να αλλάξεις σύντροφο. Αν νιώθεις κολλημένη στη σχέση σου, πρέπει να κοιτάξεις στον καθρέφτη, να δεις το χαμόγελό σου και να θυμηθείς ότι σου αξίζει να είσαι έτσι κάθε μέρα! Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνεις ό,τι χρειάζεται για να είσαι καλά. Εδώ σου παρουσιάζω 7 σημάδια που δείχνουν ότι κόλλησες σε μία σχέση που δε σε ικανοποιεί:

1. Δε σε ικανοποιεί η ζωή στο σπίτι

Αν κάθε μέρα σκέφτεσαι «ωχ, θα γυρίσω σπίτι και θα τον/τη βρω εκεί» ή αν με το που μπαίνεις σπίτι θέλεις να ξαναβγείς για να αποφύγεις μία σύγκρουση, έναν καυγά ή απλώς τον/τη σύντροφό σου και την κακή του διάθεση, αυτό είναι μία σοβαρή ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν θέλεις να είσαι διαρκώς μόνη/ος σου ή με παρέα, χωρίς τον/τη σύντροφό σου, αυτό είναι μία ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση.

2. Δε νιώθεις άνετα να είσαι ο εαυτός σου

Θυμάσαι πόσο όμορφα σε έκανε να νιώθεις για τον εαυτό σου, για το ότι είσαι «εσύ», το ένα και μοναδικό και σπέσιαλ άτομο στη ζωή του/της; Θυμάσαι πόσα πράγματα ανακάλυψες για εσένα όταν ξεκίνησες αυτή τη σχέση; Αν όλα αυτά χάθηκαν, αν ο/η σύντροφός σου δε σε κάνει να νιώθεις όμορφα, δε σου δείχνει ότι αξίζεις, δεν εκτιμάει τι άνθρωπος είσαι αυτό είναι δικό του/της πρόβλημα, όχι δικό σου!

Το σημαντικό όμως σε μία σχέση, ερωτική ή φιλική, είναι να είσαι ο εαυτός σου. Να νιώθεις καλά με το ποια είσαι, με την εσωτερική και την εξωτερική σου εμφάνιση, με αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες, αυτά που νιώθεις, με το σώμα σου, με τις επιλογές σου στο ντύσιμο- όλα αυτά που κάνουν εσένα να είσαι «εσύ».

3. Δεν εμπιστεύεσαι τον/τη σύντροφό σου

Η εμπιστοσύνη έχει πολλά πρόσωπα. Δεν εμπιστεύεσαι τον/τη σύντροφό σου για το αν σε αγαπάει, αν θέλει το καλό σου, αν τα κίνητρά του είναι από νοιάξιμο και ενδιαφέρον για εσένα. Δεν εμπιστεύεσαι τι κάνει έξω από τη σχέση σας: αν έχει παράλληλη σχέση ή αν «παίζει» με διάφορα άτομα στα σόσιαλ μίντια. Το χειρότερο όμως- αν είχες ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας, δεν πιστεύεις ότι ο/η σύντροφός σου θα σου στεκόταν, οπότε δεν υπολογίζεις στη βοήθεια ή συμπαράσταση του/της. Και αυτή είναι δυστυχώς η απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης.

4. Φοβάσαι

Αν φοβάσαι μέσα στη σχέση σου, αυτό είναι πολύ κακό σημάδι. Μπορεί να φοβάσαι τις αντιδράσεις του άλλου, τον κακό του τρόπο, τα νεύρα του, τα ξεσπάσματα που έχει για το παραμικρό, την κακή του διάθεση, το πώς θα σου μιλήσει…  Μπορεί να φοβάσαι ότι θα σε ειρωνευτεί, ότι θα σε υποτιμήσει, ότι θα αδιαφορήσει. Ο φόβος δείχνει ότι η σχέση τελικά δε σε ικανοποιεί, ότι έχεις παγιδευτεί σε κάτι που δεν είναι αυτό που αναζητούσες.

5. Φαντάζεσαι μια πιο χαρούμενη ζωή χωρίς τον/τη σύντροφό σου

Αν διαρκώς φαντάζεσαι μία ευτυχισμένη και χαρούμενη ζωή που δε συμπεριλαμβάνει τον/τη σύντροφό σου, αυτό επίσης είναι σημάδι ότι δεν ικανοποιείσαι από τη σχέση σου. Έχεις κολλήσει σε κάτι που δε σου αρέσει, δεν ικανοποιεί τις ανάγκες σου, αλλά παραμένεις.

6. Νιώθεις περισσότερη αγανάκτηση και λιγότερη αγάπη για τον/τη σύντροφό σου

Μπορεί κάποτε να υπήρχε αγάπη και έρωτας. Ίσως έγιναν διάφορα άσχημα, ίσως η ζωή σας πήρε και τους δύο από κάτω… Ίσως πάλι ο/η σύντροφός σου να σου έδειξε το χειρότερο πρόσωπό του, κάτι που σου έκρυβε στην αρχή του έρωτα σας. Ίσως πάλι να άλλαξε σταδιακά η συμπεριφορά του/της και αυτό να σε ενοχλεί, αλλά να μην αλλάζει. Αν λοιπόν έχεις περισσότερη αγανάκτηση και λιγότερη αγάπη για τον/τη σύντροφό σου, αυτό είναι σημάδι ότι έχεις κολλήσει σε μία σχέση που σου είναι «λίγη».

7. Κυνηγάς συναισθήματα από το παρελθόν

Αν συνέχεια αναπολείς το παρελθόν, το πώς ήταν η αρχή της σχέσης σας, ή αν θυμάσαι παλιούς σου έρωτες, και αυτό είναι σημάδι ότι δε βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο. Αν διαρκώς λες «μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο όμορφα όσο και πριν» ή επιθυμείς να ξαναγύριζες σε κάποια άλλη φάση της σχέσης σου, τότε υπάρχει κενό μέσα σου. Το παρόν σου δε σε ικανοποιεί. Δεν είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος.

Σκέψεις που σώζουν τη σχέση

Δεν είσαι ευτυχισμένη/ος στη σχέση σου και αυτό είναι σοβαρό. Η σχέση ή ο γάμος δεν είναι φυλακή. Είναι μία συνεργασία ζωής: πρέπει να υπάρχει έρωτας, αγάπη, συντροφικότητα, αμοιβαιότητα, εμπιστοσύνη, χαλαρότητα, διασκέδαση, δουλειά, όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές, προβλήματα που πρέπει να λυθούν και καταστάσεις που πρέπει να διαχειριστείτε. Αν όμως έχουν μείνει μόνο τα δύσκολα και τίποτα από τα ωραία, τότε θα πρέπει να εξετάσεις μαζί με τον σύντροφό σου τι συμβαίνει. Ίσως και αυτός νιώθει έτσι.

  1. Ο διάλογος είναι πάντα μία καλή αρχή. Πες στον/τη σύντροφό σου τι είναι αυτό που εσύ θέλεις από τη σχέση, όχι τι κάνει ο άλλος λάθος.
  2. Πες ποιες είναι οι προσδοκίες σου.
  3. Εξήγησε που βλέπεις ότι υπάρχει περιθώριο να βελτιωθείτε ως ζευγάρι.
  4. Μην αγνοείς τα σημάδια μίας άσχημης σχέσης με την ελπίδα ότι θα πάρει ξανά τα πάνω της από μόνη της. Αυτά τα πράγματα που είναι άσχημα θα χειροτερέψουν με τον καιρό.
  5. Οι σχέσεις χρειάζονται δουλειά- και από τα δύο μέλη του ζευγαριού
Από Λίζα Βάρβογλη

Οικογένεια

Ο Δεκάλογος Του «Λειτουργικού» Γονέα

Αγάπα το παιδί σου χωρίς προϋποθέσεις. Είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να του προσφέρεις
σαν γονέας. Είναι το λίπασμα, που θα το βοηθήσει να αναπτυχθεί ομαλά και παραγωγικά.

  • Βάλε στο παιδί σου όρια. Τα έχει ανάγκη καθώς του προσφέρουν ασφάλεια, γνωρίζοντας
    πώς να κινηθεί.
  • Να μην είσαι ούτε πολύ αυταρχικός, ούτε πολύ μαλακός γονέας. Το σωστό βρίσκεται στο
    μέσον. Ο αυταρχικός γονέας είναι ανασφαλής και βγάζει ανασφαλή παιδιά και ο μαλακός
    γονέας βγάζει ανεύθυνα παιδιά και μαλθακά.
  • Να μην χρησιμοποιείς την κριτική, αλλά τον έπαινο.
  • Η αποδοχή και η έγκριση είναι δύο απαραίτητες «βιταμίνες» που περιμένει το παιδί σου
    από εσένα.
  • Πέρασε όσο πιο πολύ ποιοτικό χρόνο μπορείς με το παιδί σου. Να είναι ο μόνος χρόνος
    που δεν χάνεται αλλά επενδύεται.
  • Θυμήσου ότι η πειθαρχία δεν είναι τιμωρία, αλλά ανάπτυξη της υπευθυνότητας.
  • Μάθε να μιλάς με το παιδί σου. Ο διάλογος είναι ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας.
  • Προσπάθησε πέρα από τα λόγια σου να διδάξεις το παιδί με το παράδειγμά σου. Μη
    διστάσεις να θυσιάσεις κάποιες από τις μη παραγωγικές σου συνήθειες, γιατί το παράδειγμά
    σου μιλάει πιο πολύ από τα λόγια σου.
  • Να είσαι ευέλικτος. Μη διστάσεις, αν κάνεις κάποιο λάθος στη σχέση με το παιδί σου, να
    ζητάς συγνώμη. Διδάσκεται πολλά το παιδί σου από αυτό.

Συντάκτης : Αλεξάνδρα Χ. Ευκαρπίδου

Continue Reading

Οικογένεια

Βασικοί λόγοι για τους οποίους οι έφηβοι μπαίνουν σε συμμορίες

Διάβασα σε ένα όμορφο βιβλίο τους λόγους, για τους οποίους οι έφηβοι καταφεύγουν σε
συμμορίες και γενικά σε προβληματικές περιθωριακές ομάδες. Αξίζει να το μοιραστώ μαζί σας.
Το παιδί είπαμε ότι αναζητεί μέσα στην οικογένεια την αποδοχή και την αίσθηση ότι έχει
τη δική του θέση και ανήκει κάπου. Όταν αυτό δε το βρει το αναζητά αλλού με αρνητικούς
τρόπους. Προσπαθεί να καλύψει αυτή τη βασική του ψυχική ανάγκη, που δε του κάλυψε η
οικογένεια του.
Μέσα στην συμμορία ο νέος βρίσκει αποδοχή, ανήκει κάπου, όπου είναι κάποιος και
σημαντικός.
Το παιδί, μέσα στην οικογένεια, αναζητά επίσης αγάπη, συναισθηματική ασφάλεια και
διασκέδαση (ευχάριστο περιβάλλον).
Όταν δεν τα βρει στρέφεται στις συμμορίες γιατί εκεί βρίσκει “αγάπη” (υποστηρίζουν έως
θανάτου ο ένας τον άλλο), βρίσκει τη συναισθηματική ασφάλεια, ότι οι «φίλοι» του είναι εκεί γι’
αυτόν, ό,τι και αν συμβεί. Τους ενώνει ο ίδιος σκοπός, που παλεύουν όλοι μαζί γι’ αυτόν,
στηρίζοντας αμέριστα ο ένας τον άλλον. Έπρεπε αυτό να το βιώσει στην οικογένεια και δεν το
πήρε. Ζήτησε ένα χαρούμενο περιβάλλον ν’ αναπτυχθεί και δεν το βρήκε, ενώ στη συμμορία ζει
την πλάκα. Διασκεδάζει, περνά καλά.
Οι συμμορίες προσφέρουν στο παιδί δύναμη (έλεγχο, ισχύ). Προσφέρουν σεβασμό και
ταυτότητα. Μέσα στο σπίτι του, με ένα πιθανώς αυταρχικό γονέα το παιδί όχι απλά δεν
ενδυναμώθηκε, αλλά παρ’ ολίγον «να ευνουχιστεί», γι’ αυτό φεύγει ν’ ανασάνει και να αισθάνεται
δυνατό. Αισθάνεται ότι αυτό ελέγχει τη ζωή του.
Έχει ταυτότητα, την οποία κινδύνευσε να χάσει σ’ ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπου η
οικογένεια ήταν το ρινγκ της αντιπαράθεσης δύο δυνατών αντιπάλων (της μητέρας και του
πατέρα), που μάχονταν για δύναμη και υπεροχή χωρίς να ενδιαφέρονται για επιζώντες. Σε μια
τέτοια οικογένεια ένιωθε ότι δεν το σέβονταν και μείωναν την αξία του και την προσωπικότητα
του, ενώ στη συμμορία συμβαίνει το αντίθετο. Του δείχνουν αμέριστη αναγνώριση, προσοχή και
σεβασμό.
Στην συμμορία του δίνεται ευκαιρία ν’ αποτελέσει πρότυπο, κατορθώνοντας κάποιο
σπουδαίο επίτευγμα. Στην οικογένεια δεν έπαιρνε αναγνώριση, αν και χρησιμοποίησε πολλούς
τρόπους, να πάρει την αναγνώριση και προσοχή των γονέων του.
Οι συμμορίες που προσφέρουν τη δυνατότητα της επιτυχίας. Του επιτρέπουν να δείξει τις
ικανότητες του και να πετύχει. Του αναγνωρίζουν την επιτυχία και πανηγυρίζουν όλοι γι’ αυτόν.
Τέλος οι συμμορίες του προσφέρουν όρια και προδιαγραφές. Έχουν κάποια δομή μέσα στην
οποία το παιδί νοιώθει ασφάλεια γνωρίζοντας μέχρι που μπορεί να φθάσει. Νοιώθει από τη δομή
αυτή προστασία.
Μετά από όλα αυτά ο Luis Gonzales Ph.d (ειδικός στην πρόληψη βίας) λέει: «Η οικογένεια
πρέπει να είναι η καλύτερη συμμορία».

Αλεξάνδρα Ευκαρπιδου

Εκπαιδευτικός- Life and parenting Coach

Continue Reading

Οικογένεια

Αγάπη και έρωτας στην εφηβεία.

Τα αγαπημένα μας παιδιά φθάνουν σύντομα στην εφηβεία. Και μαζί με αυτήν έρχεται
καυτό στην επιφάνεια το θέμα της σεξουαλικής αγωγής.


Η σεξουαλική αγωγή είναι καθαρά ευθύνη των γονέων και χρειάζεται να αρχίσει πολύ
νωρίς, στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, από τότε που το παιδί αρχίζει να γνωρίζει το σώμα
του και αντιλαμβάνεται τη διαφορά με τα παιδιά της ηλικίας του άλλου φύλου. Οι γονείς πρέπει να
μην αισθανόμαστε άσχημα να μιλήσουμε με τα παιδιά μας για τα ζητήματα αυτά.
Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία, τότε, στην νηπιακή ηλικία, που θα θέτουν τις πρώτες
ερωτήσεις, να καθιερώσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά μας, που θα συνεχίσουμε και
αργότερα. Τα παιδιά που συνηθίζουν και αισθάνονται άνετα να ρωτούν τους γονείς τους για θέματα
γύρω από τον έρωτα και το σεξ, δε θα καταφύγουν έξω σε φίλους ή στις βρώμικες ταινίες να
πάρουν λανθασμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.


Οι ερωτήσεις που ρωτούν τα παιδάκια 2-6 ετών είναι «γιατί φουσκώνει η κοιλίτσα της
μαμάς» όταν είναι έγκυος στο επόμενο παιδί της οικογένειας. Ρωτούν «γιατί το τάδε κοριτσάκι δεν
έχει πουλάκι;» ή «πώς γεννιούνται τα παιδάκια;» χρειάζεται χωρίς ντροπή ή υπεκφυγές να είμαστε
έτοιμοι να απαντήσουμε χρησιμοποιώντας, αν θέλουμε και όμορφα σχετικά βιβλία για κάθε ηλικία,
που κυκλοφορούν στην αγορά. Οι απαντήσεις μας να είναι καθαρές, απλές και σωστές και να
απαντούν μόνο στην ερώτηση. Να καθησυχάζουμε το παιδί μας ότι τα αγόρια είναι διαφορετικά
από τα κορίτσια, ώστε να μη δημιουργούνται αισθήματα φόβου και ζήλειας.


Να μιλάτε για τα γυναικεία όργανα με απλούς όρους και όχι συνθηματικές λέξεις γιατί
διαφορετικά γεννάται η μυστικότητα, η ντροπή και η ενοχή γύρω από το θέμα. Να είμαστε σαφείς
και ειλικρινείς. Από μικρά μαθαίνουμε στα παιδιά την ανατομία του ανθρώπινου σώματος.
Μαθαίνουμε τα παιδιά μας με σοβαρότητα να μιλούν για όλα τα μέρη του σώματος τους.
Μαθαίνουν να σέβονται και να κρατούν ασφαλές το σώμα τους. Στα μικρά παιδάκια μαθαίνουμε,
ότι τα μέρη του σώματος μας θεωρούνται αυστηρά προσωπικά, γι’ αυτό τα έχουμε καλυμμένα με
τα ρούχα μας και ότι δε τα αγγίζουν ή τα χαϊδεύουν, ιδιαίτερα σε δημόσιους χώρους.
Επίσης τα μαθαίνουμε, ότι είναι καλό να αγκαλιάζουν και να φιλούν ο ένας τον άλλο για να
εκφράσουν την αγάπη τους με μέλη της οικογένειας ή συγγενικά και φιλικά, αλλά δε θα επιτρέπουν
σε κανένα να αγγίζει ή να χαϊδεύει τα γεννητικά τους όργανα.

Επίσης να μην έχουν με ξένους
σωματική επαφή, που νοιώθουν ότι τους ενοχλεί. Να έχετε φτιάξει ένα κλίμα εμπιστοσύνης, ώστε
να τα ενθαρρύνετε να σας μιλήσουν, αν αντιληφθούν κάτι περίεργο.
Οι καλύτερες ηλικίες για μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης είναι οι ηλικίες 8-12
ετών. Τα παιδιά ζητούν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες γιατί βλέπουν το σώμα τους να αλλάζει.
Ιδιαιτέρως τα κορίτσια βλέπουν την έμμηνο ρύση, την αύξηση του στήθους κ.τ.λ. Οι ερωτήσεις που
θέτουν εδώ είναι: πονάει κανείς κατά την περίοδο, τι είναι οι όρχεις, τι δουλειά κάνουν, πώς γίνεται
η διαδικασία αναπαραγωγής, γιατί έρχεται η έμμηνος ρύση, πώς γεννιέται το παιδί, πού βρίσκεται
εννέα (9) μήνες και πολλές άλλες.


Οι γονείς οφείλουν, χωρίς γέλια, με σοβαρότητα, να ενημερώσουν το παιδί, για να
καταλάβει ότι αποτελεί σοβαρό θέμα και για να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη. Διαφορετικά το παιδί θα
στραφεί σε άλλες πηγές για ενημέρωση, που δεν θα είναι οι κατάλληλες. Χρειάζεται λοιπόν οι
γονείς, σ’ αυτή την ηλικία των παιδιών τους, να έχουν αποκτήσει άνεση στο να συζητάνε μαζί τους
τα σεξουαλικά θέματα, ώστε μέχρι την ηλικία των 8-12 να έχουν συζητήσει αρκετά. Να έχουν
ετοιμάσει τα παιδιά για την εφηβεία. Αν σ’ αυτά τα χρόνια όμως τα αποθαρρύνετε από τέτοιες
συζητήσεις δυστυχώς θα στραφούν σε όχι και τόσο έγκυρες πηγές πληροφόρησης, όπως τους
φίλους, τα περιοδικά και τις ταινίες.
Η τελική και πιο δύσκολη ηλικία για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι η εφηβεία.
Γίνεται πιο δύσκολη η κατάσταση, αν δεν έχει προηγηθεί, όπως είπαμε προηγούμενη πληροφόρηση
και ετοιμασία.

Σ’ αυτή την ηλικία οι έφηβοι νιώθουν αμηχανία, άγχος και αστάθεια ψυχικής
διάθεσης. Νιώθουν άβολα για τις αλλαγές, που συμβαίνουν στο σώμα τους. Στα αγόρια συμβαίνει
συχνά η ονείρωξη και στα κορίτσια η έμμηνος ρύση. Χρειάζεται να γνωρίζουν τι ακριβώς τους

συμβαίνει και πώς θα τα αντιμετωπίσουν. Οι γονείς, πέρα από όλα τα ανατομικά χαρακτηριστικά
της εφηβείας και τις υγιεινές συνήθειες που τα συνοδεύουν, χρειάζεται να συνδέσουν το
σεξουαλικό με τον έρωτα και την αγάπη. Να μάθει το παιδί το συναισθηματικό κομμάτι της
υπόθεσης.
Να γνωρίζει καλά, ότι ο άνθρωπος χρειάζεται να λειτουργεί ψυχοσωματικά και τα δύο αυτά
είναι ενωμένα και αποτελούν την ολότητα της ύπαρξης του. Να γνωρίζουν ότι το σεξ δεν είναι
μόνο ικανοποίηση των αναγκών μας και δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.
Χρειάζεται να είναι ειλικρινής και υπεύθυνος.

Να σέβεται τον εαυτό του και το άλλο
φύλο. Για να βιώσει με υγιή τρόπο ο έφηβος τον έρωτα και την αγάπη χρειάζεται οι γονείς του να
αποτελέσουν πρότυπο γι’ αυτόν. Να βλέπει πόσο τρυφεροί και εκδηλωτικοί είναι οι γονείς του,
πόσο σέβεται, αγαπά και νοιάζεται ο ένας τον άλλο. πόσο δε θέλει να φέρει σε δύσκολη θέση ο
ένας τον άλλον. Έτσι δίνουν το καλύτερο μάθημα συναισθηματικής αγωγής στα παιδιά.
Χρειάζεται να διδάξουμε από μικρά τα παιδιά μας να σέβονται την αξία “άνθρωπος”. Να
μάθουν στα παιδιά τους οι γονείς, ότι ο έρωτας και η αγάπη είναι διαδικασίες ψυχοσωματικές, που
και οι δύο μαζί λειτουργούνται.


Χρειάζεται να μάθουν τα παιδιά τους οι γονείς πώς να είναι ερωτικά σε κάθε πτυχή της
ζωής τους. Αυτό θα το μάθουν βλέποντας τους ίδιους τους γονείς τους πόσο ερωτικά
αντιμετωπίζουν της ζωή, τις ιδέες, τα όνειρα τους, πόσο ερωτικοί είναι στη διαχείριση των
συναισθημάτων τους και των επιδιώξεων τους στη ζωή.
Το παιδί γίνεται ερωτικό δηλαδή αγαπά με πάθος τους ανθρώπους, τη φύση, τα ταλέντα
του, τα όνειρα του, με την ομορφιά στην τέχνη, στη μουσική. Έτσι ο έρωτας αποκτά μια ευρύτερη
έννοια και έχει τη δύναμη να μετουσιωθεί σε δημιουργικότητα. Δεν προσκολλάται με εμμονή στην
ικανοποίηση του ενστίκτου, ως μόνη πηγή ευχαρίστησης, γιατί ζει και άλλες μεγάλες ικανοποιήσεις
στη ζωή με την οποία είναι ερωτευμένος.


Γονείς που βιώνουν την αληθινή αγάπη προς τη ζωή, τη σύζυγο τους και τα παιδιά γίνονται
το καλύτερο μη λεκτικό παράδειγμα για τα παιδιά τους. Αυτό που χρειάζεται να εμφυσήσουν οι
γονείς στον έφηβο τους είναι ότι το σεξ είναι μια αρκετά σοβαρή υπόθεση, που δεν πρέπει να
αντιμετωπίσουμε βιαστικά και που ούτως η άλλως είναι μια πράξη ενηλίκων. Η βιαστική και
ανεξέλεγκτη χρήση του εγκυμονεί κινδύνους π.χ σεξουαλικά νοσήματα και ψυχικός πόνος, πρόωρη
εγκυμοσύνη.
Προσοχή μεγάλη στο να μη προχωρήσει το παιδί σε οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή από
υποχρέωση, φόβο ή πίεση.
Να δράττουν κάθε ευκαιρία οι γονείς από κάποια εκπομπή η ταινία να ρωτούν τα παιδιά:
«Εσύ τι πιστεύεις και τι έχεις σκεφτεί γι’ αυτό;». Μην εκφοβίσετε όμως το παιδί γιατί μπορεί να
του δημιουργήσετε πρόβλημα ψυχολογικό.
Μιλώντας μαζί με τον έφηβο για το σεξ, μη διστάσετε να εξετάσετε ερωτήματα του σχετικά
με την ηθική στο πλαίσιο των προσωπικών ή θρησκευτικών σας πεποιθήσεων.
Να μιλήσετε με τους εφήβους να γνωρίσουν, ότι ο έρωτας βάσει τελευταίων ερευνών στους
ενήλικες κρατά σήμερα όχι πάνω από έξι(6) μήνες. Στους εφήβους, που ακόμα τώρα
διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά του άλλου φύλου, πολύ λιγότερο.


Γι’ αυτό το λόγο εμφυσήστε τους την πίστη, ότι μπορεί να ερωτεύονται, να ενώνουν την
ψυχή τους, αλλά να είναι πολύ προσεκτικοί στο ν’ ενώσουν τα σώματά τους. Να δώσουν ή να
πάρουν υποσχέσεις, που ο χρόνος θα δείξει την ισχύ τους. Ενήλικες θα είναι μια ζωή, όπου θα
βιώνουν την σεξουαλική σχέση, παιδιά ανέμελα όμως μόνο τώρα μπορούν να είναι. Ας μη
βιάζονται λοιπόν. Ας δώσουν χρόνο στο σώμα και στα συναισθήματα τους να ωριμάσουν.
Τέλος συζητείστε μαζί τους για τον ύπουλο σεξουαλικό πόλεμο, που ζούμε σήμερα στην
κοινωνία. Στο πώς μας δημιουργούν ανάγκες ψυχοσωματικές και πώς με λανθασμένο τρόπο μας
προκαλούν μετά να τις ικανοποιήσουμε. Δείξτε τους τον τρόπο και με τι όπλα μπορεί να
πολεμήσουν σ’ αυτόν τον ύπουλο αγώνα. Να μάθουν να κρατούν το πηδάλιο του μυαλού και των
αισθήσεων.


Να κοντρολάρει ο έφηβος τα σεξουαλικά του είναι δείγμα ανδρείας και δύναμης τελικά. Ο
έλεγχος των παθών είναι χαρακτηριστικό των δυνατών ανθρώπων. Η βοήθεια του Θεού και της μυστηριακής ζωής της εκκλησίας είναι μεγάλη δύναμη σ’ αυτό τον αγώνα. Ο άνθρωπος εντελώς
μόνος χωρίς τη δύναμη του Θεού μπορεί και φθάσει πολύ χαμηλά.
Αγαπητοί γονείς, το θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των εφήβων είναι τεράστιο.
Δεν μπορεί να εξαντληθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι να προσεγγίζετε και να συζητάτε με τα παιδιά
σας με διακριτικότητα, εξατομίκευση και σεβασμό. Να είσθε κοντά τους από την μικρή ηλικία. Να
γίνεται εσείς και όχι κάποιος άλλος, ο εκπαιδευτής του παιδιού σας και σε αυτό το θέμα, όπως και
σε τόσα άλλα.


Δείξτε του το σωστό δρόμο μέσα από το παράδειγμα σας στο πόσο όμορφα και αγαπητικά
ζείτε την σχέση σας με τον πατέρα ή τη μητέρα του. Στα χέρια σας κρατάτε την κατάκτηση εκ
μέρους των εφήβων σας της υγιούς σεξουαλικότητας τους και της σωστής διαχείρισης της.
Για μια ακόμα φορά ο γονέας είναι ο αίτιος της ψυχικής και σωματικής υγείας του παιδιού
του.
Καλή δύναμη και φώτιση σ’ αυτή τη μεγάλη αποστολή!

Αλεξάνδρα Ευκαρπιδου

Εκπαιδευτικός- Life and parenting Coach

Continue Reading

Trending