Οικογένεια

Η αξία της φιλαναγνωσίας από την προσχολική αγωγή

Η αξία της φιλαναγνωσίας από την προσχολική αγωγή Η Συγγραφέας & Παιδαγωγός Λητώ Τσακίρη Παπαθανασίου συνομιλεί με την Ψυχολόγο Α.Π.Θ – Ψυχοθεραπεύτρια CBT Ειδικευμένη στην ειδική αγωγή κυρία Βασιλική Κουλουψούζη .Η συμβολή της παιδικής λογοτεχνίας στην ψυχική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού.

ΕΡΩΤΗΣΗ :Αγαπητή κυρία Κουλουψούζη στο διάλογο μας για το θέμα της φιλαναγνωσίας μου είπατε ότι κάθε βιβλίο που διαβάζουμε είναι ένα σκαλοπάτι … ένα σκαλοπάτι που μας φέρνει πιο κοντά στον εσωτερικό μας κόσμο και στις πιο απόκρυφες ανάγκες μας, μπορείτε να μου αναπτύξετε αυτή τη σκέψη σας ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ :Το βιβλίο! Μια λέξη μικρή, εύηχη χιλιοακουσμένη και χιλιοειπωμένη που κρύβει μέσα τις τόσες εμπειρίες, σκέψεις, συναισθήματα και αναμνήσεις. Τροφή που θρέφει και εμπλουτίζει το νου μα και την ψυχή του κάθε ανθρώπου και πόσο μάλλον του μικρού παιδιού. Αποτελεί ένα φωτεινό παράθυρο από όπου μπορεί να σταθείς και να αγναντέψεις, να γαληνέψεις αλλά και να εξετάσεις τα όνειρα και τις επιθυμίες σου.

ΕΡΩΤΗΣΗ :Δώστε μας εν’ συντομία τα οφέλη που αποκομίζει ένα παιδί όταν η οικογένεια του το φέρνει κοντά στο βιβλίο και συντελεί με τη στάση της στην προαγωγή της φιλαναγνωσίας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν καταφύγουμε στο επιστημονικό κομμάτι του παρόντος θέματος, το βιβλίο είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση και εξέλιξη του παιδιού. Λαμβάνοντας υπόψιν την ιδιαίτερη σημασία και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζουν τα πρώτα έξι χρόνια ζωής στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου, μοιάζει κατάλληλη η επαφή με το βιβλίο από την προσχολική ηλικία. Σχετικά με τη φυσιολογία του ατόμου και το μαθησιακό υπόβαθρο του, η ενασχόληση ενός παιδιού με την ανάγνωση κλασσικών αλλά & σύγχρονων λογοτεχνικών βιβλίων που αφορούν την ηλικία του αποτελεί μια σπουδαία δραστηριότητα που ωθεί το παιδί στην εξάσκηση και ενδυνάμωση των γνωστικών του λειτουργιών όπως η μνήμη, η παρατήρηση, η προσοχή, η συγκέντρωση και η ανάπτυξη κριτικής σκέψης.

ΕΡΩΤΗΣΗ :Το να διαβάζουμε εμείς στο παιδί μας συχνά ένα παραμύθι συντελεί εξίσου στην ενδυνάμωση των παραπάνω λειτουργιών ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Κυρία Τσακίρη φυσικά & ενισχύονται όλες οι παραπάνω λειτουργίες στο παιδί μας ενώ η ανάγνωση ή η ακρόαση ενός καλού παιδικού βιβλίου βοηθά στην επεξεργασία και απόκτηση ενός ευρύτερου λεξιλογίου καθώς και στην καλύτερη κατανόηση των λέξεων και της ελληνικής γλώσσας. Το παιδί μας μαθαίνει να επεξεργάζεται πιο σύνθετες και ποικιλόμορφες πληροφορίες και να αναπτύσσει τη δεξιότητα της χρήσης επιχειρημάτων σε ένα ζήτημα. Επιπλέον, διεγείρει τη φαντασία και συνάμα τη δημιουργικότητα και καλλιτεχνική φύση που υπάρχει στην ψυχοσύνθεση κάθε παιδιού.

ΕΡΩΤΗΣΗ :Στον Ψυχοσυναισθηματικό κόσμο του παιδιού βλέπουμε ότι το να μπει μέσα σε μια ιστορία, να την αποδώσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ζωγραφίζοντας το θέμα ή δραματοποιώντας τα όσα του έκαναν εντύπωση χαρίζει ευφορία & ξεδιπλώνει την προσωπικότητα του βιώνοντας τη χαρά της έκφρασης. Εξηγήστε μας τη λειτουργία αυτή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πραγματικά όσον αφορά την έκφραση του μικρού αναγνώστη βλέπουμε ότι η αίσθηση της ευχαρίστησης είναι πολύ μεγάλη στο παιδί. Το οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο όπου του δίνεται η δυνατότητα να νιώσει ελεύθερο, να απλώσει τη φαντασία του, να κάνει ένα διάλειμμα από όλα αυτά που το απασχολούν και να χαλαρώσει. Σ’ ένα βιβλίο το παιδί μπορεί να βρει παρέα, να εξερευνήσει και να ανακαλύψει τον κόσμο, να διασκεδάσει, να βοηθηθεί και να ωριμάσει. Το βιβλίο επιδρά αθόρυβα, βαθμιαία και δυναμικά στη συνολική ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού. Προβάλει ανθρωπιστικές αξίες και δίνει πρότυπα υγιούς συμπεριφοράς, μέσα από το ήθος του. Εμβαθύνει σε σημαντικά ιδανικά για τον άνθρωπο και ωθεί τους ανήλικους αναγνώστες του να τα υλοποιήσουν και να δράσουν μέσο της δράσης των ηρώων. Γίνεται πηγή ευχαρίστησης, χαράς, ευφορίας και συμφιλιώνει το παιδί με το ωραίο επιτυγχάνοντας δηλαδή αβίαστα την ψυχαγωγία (Δελώνης, 1991). Προάγει πρότυπα προς μίμηση καθώς επίσης συμβάλλει και στην αποδοχή της διαφορετικότητας αλλά και την αγάπη, τον σεβασμό στο συνάνθρωπο, τη φύση και τα ζώα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όπως μας δηλώνουν οι τελευταίες έρευνες οι μικροί αναγνώστες είναι θεμιτό να ξεκινούν το ταξίδι τους μέσα από τις σελίδες των βιβλίων ακόμη & από την εποχή που βρίσκονται στην κοιλιά της μανούλας τους, τι έχετε να μας πείτε γι αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φυσικά κυρία Τσακίρη τα παιδιά εισπράττουν τους κραδασμούς & επικοινωνούν με τα όσα τους προσφέρουμε ακόμα & στη προγεννητική βρεφική ηλικία, αλλά οπωσδήποτε κατά την προσχολική ηλικία οφείλουμε να γίνει απαραίτητα η πρώτη μύηση στη λογοτεχνία και το βιβλίο. Είναι εκείνη η χρονική περίοδος όπου πραγματοποιείται ο διαχωρισμός του εαυτού από τον υπόλοιπο κόσμο και δημιουργούνται εκείνες οι ψυχικές βαθμίδες που δίνουν στο παιδί την δυνατότητα να προσλαμβάνει, να αναπτύσσει συμβολισμούς, να προβάλει και να προβάλλεται, να ταυτίζει και να ταυτίζεται και στην συνέχεια να διακρίνει το αληθές από το αληθοφανές. Έτσι, η προσχολική ηλικία θεωρείται η ιδανική περίοδος για την εισαγωγή του λογοτεχνικού βιβλίου, στη ζωή του παιδιού, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει προστατευτικά και απελευθερωτικά για το παιδί. Εισάγουμε και ενισχύουμε το παιδί μας στην ενασχόληση του με την παιδική κλασσική λογοτεχνία ακουμπώντας με σεβασμό και κατανόηση και στις δικές του ανάγκες και προτιμήσεις. Θα πρέπει να θυμόμαστε πως η ανάγνωση ενός βιβλίου από τα παιδικά μάτια οφείλει να γίνεται οικειοθελώς και όχι καταναγκαστικώς.

Από: την στήλη Μαγικό κλειδί για το παιδί της Λητώς Τσακίρη Παπαθανασίου

Πηγή:Postlarissa.gr

Ψυχολογία

Θανατική Ποινή! Σωφρονισμός ή Λύτρωση;

Ο άνθρωπος αναζητά την λύτρωση στη ζωή του. Η θανατική ποινή για ορισμένους αποτελεί την λύτρωση που ψάχνουν, ενώ για άλλους πρόκειται για το πιο βάναυσο πράγμα που μπορεί να αποφασίσει-εκτελέσει ένας άνθρωπος για έναν άλλο άνθρωπο.

Θανατική ποινή είναι η ποινή που επιβάλλεται σε έναν εγκληματία από τις αρχές ενός κράτους, και έχει να κάνει με την αφαίρεση της ζωής αυτού. Είναι η αυστηρότερη ποινή που μπορεί να επιβληθεί, και συχνά ονομάζεται “η εσχάτη των ποινών”. Στην Ελλάδα, η θανατική ποινή καταργήθηκε το Δεκέμβριο του 1993, κάτι που επιβεβαιώθηκε και στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, με το άρθρο 7 παρ.2: «Θανατική ποινή δεν επιβάλλεται εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο νόμο για κακουργήματα τα οποία τελούνται σε καιρό πολέμου και σχετίζονται με αυτόν». Παρ’ όλο που όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έχουν πλέον καταργήσει, η θανατική ποινή συνεχίζει να εφαρμόζεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και πολλά κράτη του Μουσουλμανικού κόσμου. Αξίζει, λοιπόν, να εξετάσουμε τις απόψεις που έχουν υποστηριχθεί υπέρ και κατά της θανατικής ποινής ως μέσω τιμωρίας του εγκληματήσαντα.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΗΣ:

• Η θανατική ποινή έχει, κατά μία άποψη, εκφοβιστική και προληπτική δύναμη καθώς ο φόβος της ποινής του θανάτου αποθαρρύνει τον εγκληματία από την τέλεση εγκλήματος. Υπό αυτή την έννοια δρα προληπτικά, αφού αποτρέπει τη διάπραξη εγκλημάτων με επαπειλούμενη ποινή τη θανατική.

• Η ισόβια κάθειρξη (που είναι 20 χρόνια) που απειλεί σήμερα τα βαρύτερα των εγκλημάτων δεν εγγυάται ότι ο δράστης δεν θα ξαναπροβεί στην τέλεση του ίδιου εγκλήματος. Συχνά η ισόβια κάθειρξη μετατρέπεται ή εξαγοράζεται, με αποτέλεσμα ο δράστης μέσα σε λίγα χρόνια να είναι πάλι ελεύθερος και σε μεγάλο βαθμό να παραμένει ατιμώρητος.

• Η δικαίωση της οικογένειας του θύματος, επέρχεται μόνο με τη θανάτωση του δράστη. Κυρίως σε περιπτώσεις δολοφονιών, πέρα από την τιμωρία του δράστη, ένα σημαντικό ζήτημα που προκύπτει είναι η δικαίωση των συγγενών και του άμεσου οικογενειακού περιβάλλοντος του θύματος οι οποίοι είναι πολύ πιθανόν να ζητούν εκδίκηση.

• Η ισάξια ανταπόδοση είναι η μόνη που αρμόζει σε άτομα που έχουν αφαιρέσει κάποια ανθρώπινη ζωή αλλά και σε περιπτώσεις εγκλημάτων που πλήττουν βάναυσα την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, όπως είναι βασανισμοί, βιασμοί, παιδεραστία.

• Σήμερα οι τεχνικές εξιχνίασης ενός εγκλήματος (DNA tests κλπ) είναι πολύ αξιόπιστες και έχουν πολύ μικρή πιθανότητα λανθασμένης εκτίμησης.

• Η θανατική ποινή, με την προϋπόθεση ότι αυτή γίνεται άμεσα, δεν επιβαρύνει το κράτος οικονομικά.

• Με άλλα λόγια, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να καταδικαστεί κάποιος για ένα έγκλημα το οποίο δεν διέπραξε.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΗΣ:

• Η θανατική ποινή δεν προλαμβάνει κανένα έγκλημα. Τα εγκλήματα που επαπειλούν θανατική ποινή ως τιμωρία είναι ιδιαιτέρως ειδεχθή και οι άνθρωποι που τα πράττουν είναι συνήθως καθ’ έξιν εγκληματίες ή ψυχροί και φανατισμένοι δολοφόνοι, οι οποίοι αδιαφορούν για την πιθανότητα σύλληψης και τιμωρίας τους. Άλλωστε και στατιστικές πολλών χωρών έδειξαν ότι μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής δεν αυξήθηκαν τα κακουργήματα. Συνεπώς, η αύξηση ή μείωση της πιθανότητας επιβολής θανατικής ποινής δεν επηρεάζει τους δράστες βαριών εγκλημάτων.

• Η θανατική ποινή με το βάναυσο και απάνθρωπο χαρακτήρα της προκαλεί το κοινό αίσθημα, φανατίζει και εξάπτει το μίσος διχάζοντας την κοινωνία. Γενικά η χαλαρότητα ή η υπερβολική αυστηρότητα στην επιβολή ποινών μπορεί να λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά για την κοινωνία, επιφέροντας αναταραχές, συγκρούσεις και αναρχία.

• Βασικότερο καθήκον και πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας αποτελεί ο σεβασμός και η προστασία της ανθρώπινης ζωής και της αξίας της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου. Ο εγκληματίας παρ’ όλη την παραβατική συμπεριφορά του, δεν πρέπει να στερείται την ανθρώπινη ιδιότητά του. Σε κάθε δημοκρατικό καθεστώς η ανθρώπινη ζωή οφείλει να προστατεύεται απόλυτα χωρίς να εξαρτάται από καμία παράμετρο. Μόνον σε αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα συναντάται το φαινόμενο της περιφρόνησης της ανθρώπινης αξίας σε άτομα που εγκλημάτησαν.

• Το σωφρονιστικό σύστημα δεν πρέπει να αποβλέπει στην εκδίκηση αλλά στο σωφρονισμό και τη μετάνοια του δράστη. Η τιμωρία πρέπει να στοχεύει στην διόρθωση, επανένταξη και επανακοινωνικοποίηση του εγκληματήσαντα. Η θανατική ποινή ακυρώνει τη βασική αυτή λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος και εξαλείφει κάθε πιθανότητα μετάνοιας και μεταμέλειας από τον δράστη.

• Η θανατική ποινή είναι μη αναστρέψιμη σε περίπτωση δικαστικής πλάνης. Παρά την πρόοδο της εγκληματολογίας και της βιοϊατρικής στην εξιχνίαση εγκλημάτων, με κυριότερη τη μέθοδο ανάλυσης DNA, η οποία εγγυάται υψηλά ποσοστά ακρίβειας, δεν λίγες οι περιπτώσεις που αυτές αποδεικνύονται λανθασμένες και οδηγούν στην καταδίκη λάθος ανθρώπων. Ανάλογη είναι και η περίπτωση όταν υπάρχουν ελαφρυντικά υπέρ του δράστη τα οποία δεν μπορούν να αποδειχθούν και αποδεικνύονται σε χρόνο μεταγενέστερο της εκτελέσεως.

• Το σύστημα «οφθαλμός αντί οφθαλμού» είναι αναχρονιστικό και δεν μπορεί να εφαρμόζεται στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες. Δεν μπορεί η κοινωνία να εφαρμόζει ως ποινή την ίδια η εγκληματική πράξη για την οποία κατηγορεί και καταδικάζει το δράστη, καθώς έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος βίας.

Ο σκοπός της ποινής θα πρέπει να είναι η πρόληψη υπό δύο έννοιες: γενική πρόληψη του κακού, δηλαδή ν’ αποτρέψει πολλούς άλλους από το να θελήσουν ν’ αδικήσουν (σωφρονισμός) και ειδική πρόληψη, ν’ αποτρέψει, δηλαδή, το συγκεκριμένο άτομο από το να ξαναεγκληματήσει. Η ποινή που θα επιβληθεί στο δράστη είναι αναγκαίο να έχει έναν εξαγνιστικό χαρακτήρα κι όχι να φορτίζεται με το στοιχείο της εκδίκησης, γιατί τότε πια η τιμωρία παύει να είναι ποινή…

Από την Όλγα-Ειρήνη Πάλλα, Δικηγόρος,

απόφοιτος Νομικής Α.Π.Θ.,

Ψυχολογία

Υπάρχει Θετικό Στην Αναβλητικότητα;

Θα πω μια λέξη και πιστεύω ότι θα συνεννοηθούμε:

Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα

Είμαι σε σεμινάρια και ρωτώ “Πόσοι έχετε μια ιδέα και κάτι θέλετε να κάνετε στην ζωή σας;”.Σηκώνουν σχεδόν όλοι τα χέρια τους. “Πόσοι άνθρωποι την κάνατε;”.. Κανένα χέρι. Γιατί;

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να φλερτάρουν, θέλουν να κάνουν πράγματα στην ζωή τους, να ζωγραφίσουν, να παίξουν, να διασκεδάσουν, να γνωρίσουν, να φλερτάρουν, να επικοινωνήσουν, να δημιουργήσουν, να.. να.. να.. αλλά μόνο ελάχιστοι φέρνουν αποτελέσματα.Γιατί;

Γιατί το 1% των ανθρώπων πετυχαίνει;

Υπάρχουν δύο λόγοι:

Πρώτον γιατί ελάχιστοι ξεκινούν και δεύτερον γιατί ελάχιστοι από τους ελάχιστους που ξεκινούν ολοκληρώνουν.

Άρα λοιπόν αυτό που λέμε ότι το 1% των ανθρώπων πετυχαίνει δεν είναι γιατί στους 100 που θα προσπαθήσουν ο ένας θα πετύχει. Είναι γιατί συνήθως λιγότερο από το 1% θα ξεκινήσει και θα ολοκληρώσει από αυτούς τους ανθρώπους που είχαν μια ιδέα.

Τι είναι όμως αυτό που σταματάει τους ανθρώπους;

“Είμαι αναβλητικός”. Ok.. Και τι είναι αναβλητικότητα;

Τις προάλλες ήμουν με ένα στέλεχος της Εθνικής Ασφαλιστικής και μου λέει “Έχω αναβλητικότητα”. Ok.. Ξέρεις τι αναρωτήθηκα εκείνη την στιγμή;

Αναρωτήθηκα τα παρακάτω:

Αν είσαι αναβλητικός, πραγματικά αναβλητικός, γιατί η αναβλητικότητα σου δεν αναβάλλει τον να αναβάλλεις να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις;
Γιατί λειτουργεί προς την μία κατεύθυνση και όχι προς την άλλη;
Τελικά μήπως δεν είσαι αναβλητικός;
Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα κρύβεται κάτι άλλο;
Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα που προφανώς κρύβεται κάτι άλλο βολεύεσαι;
Δεν έχεις λόγους; Δεν έχεις κίνητρα να κάνεις κάτι;
Μήπως θέλεις ασυνείδητα να χειραγωγείς τους άλλους ανθρώπους και να κάνουν αυτό που εσύ βαριέσαι να κάνεις;
Ή κάτι άλλο που ενδεχομένως δεν το έχω σκεφτεί;

Τι σημαίνει λοιπόν πραγματικά αναβλητικότητα;

Μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις για να ξεκινήσεις; Γιατί αν μου έλεγες αυτή την στιγμή πήγαινε οδήγησε ένα αεροπλάνο θα σου έλεγα “Δεν πάω να το κάνω”. Είμαι αναβλητικός; Όχι. Απλά έχω επίγνωση το τι μπορεί να με κρατήσει ζωντανό και τι όχι.

Άρα λοιπόν μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις, κάτι πρέπει να σκεφτείς, κάτι πρέπει να βελτιώσεις, πρέπει να εξελιχθείς για να κάνεις πράγματα;

Και που θέλω να καταλήξω; Πολλές φορές υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες βάζουμε μια ταμπέλα και τελικά ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται στις καταστάσεις αλλά στην ταμπέλα που εμείς επιλέξαμε να βάλουμε σε αυτή την κατάσταση.

Εάν δεν ήσουν αναβλητικός τι άλλο θα μπορούσες να ήσουν;

Άρα λοιπόν εάν δεν ήσουν αναβλητικός τι άλλο θα μπορούσες να ήσουν; Αν δεν είχες αυτή την συμπεριφορά, να μην κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις αλλά να κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις τι άλλες επιλογές θα είχες να κάνεις; Και μόλις βάλεις αυτές τις επιλογές, τι σε εμποδίζει να τις εφαρμόζεις αυτές τις επιλογές; Και πήγαινε να δουλέψεις αυτό ακριβώς.

Και ξαφνικά θα σου έρθει εκείνη η ιδέα που θα σου αλλάξει την ζωή. Γιατί δεν χρειάζεται να προσπαθείς πολύ. Χρειάζεται να προσπαθείς με τον κατάλληλο τρόπο. Να θυμάσαι λοιπόν ότι οποιοδήποτε συναίσθημα, οποιαδήποτε κατάσταση, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Απλώς είναι μια μορφή ενέργειας και τελικά ο τρόπος που εσύ θα το διαχειριστείς θα το διαμορφώσουν σε καλό ή κακό.

Μάθε λοιπόν να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις.. Μάθε να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου.. Απομυθοποίησε αυτούς τους “δράκους” του στιλ “Α! Αυτό είναι κακό”, “Είναι θυμός”, “Είναι ενοχές”, “Είναι αναβλητικότητα” κλπ. Γιατί αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα και το εμπόδιο.. Ο μύθος. Το τι είναι κάτι, παρά αυτό που είναι από μόνο του.

Μην δημιουργείς φαντάσματα τα οποία δεν υπάρχουν.

Θυμάμαι παλιά, όταν ήμασταν παιδιά, μιλάγαμε και λέγαμε για ένα σπίτι ότι είναι στοιχειωμένο και ότι έχει φαντάσματα και δεν πηγαίναμε μέσα. Ήταν και χειμώνας και φυσούσε και ανοιγόκλειναν τα παράθυρα και λέγαμε “Οοοοο φαντάσματα”. Και δεν πήγαινε κανένας. Γιατί; Γιατί βλέπαμε φαντάσματα.

Μην δημιουργείς φαντάσματα τα οποία δεν υπάρχουν. Γιατί το μυαλό δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που ισχύει. Ανταποκρίνεται σε αυτό που του λέω εγώ ότι ισχύει, ότι είναι πραγματικότητα.

Άρα λοιπόν εάν στο τέλος της ημέρας θυμάσαι ότι το μυαλό μας δεν είναι τίποτα άλλο από ένας υπολογιστής που εσύ τον προγραμματίζεις πώς να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα όλη η ζωή σου θα αλλάξει. Γιατί τα πράγματα είναι απλά.

Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος.. μοναδικός.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή

Ψυχολογία

Εφεύρεση μιας νέας ιδέας-αλλαγή τρόπος ζωής.

Πραγματικά αναρωτιέμαι υπάρχει ένας άνθρωπος που να μην θέλει οικονομική ευημερία στην ζωή του;

Υπάρχει ένας επιχειρηματίας ο οποίος δεν θέλει να αυξήσει τα εισοδήματα του;

Από την άλλη όμως πλευρά του νομίσματος υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ζουν κάτω από το επίπεδο της ανέχειας και πάρα πολλοί επιχειρηματίες εκ των οποίων οι περισσότεροι δυσκολεύονται σε βαθμό που μπορεί να μην φανταζόμαστε.

Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό;

Για ποιον λόγο οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πονούν;

Για ποιον λόγο οι μεγάλες επιχειρήσεις δυσκολεύονται και αυτή την στιγμή σε ένα παγκόσμιο επίπεδο πάρα πολλοί άνθρωποι βιώνουν οικονομικό πρόβλημα;

Τα χρήματα δεν κάνουν την ευτυχία

Πάμε ένα βήμα πίσω. Τι σημαίνει αυτό; Γιατί το οικονομικό πρόβλημα από μόνο του δεν λέει τίποτα. Γιατί; Γιατί τα χρήματα δεν κάνουν την ευτυχία. Τα χρήματα για την ακρίβεια δεν είναι τίποτα. Είναι ένα μέσον αν θέλεις και μπορούν απλά να μας διευκολύνουν την ζωή μας.

Για παράδειγμα αν υποθέσουμε ότι έχουμε ένα πολύ καλό αμάξι. Στην περίπτωση που δεν είχαμε βενζίνη να βάλουμε μέσα, τότε τι θα γινόταν; Δεν θα μπορούσαμε να το κυκλοφορήσουμε.Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τα χρήματα. Είναι η βενζίνη για την καθημερινότητα μας.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι είναι αυτό που μπορεί πραγματικά να σου αλλάξει την οικονομική κατάσταση.

Πολλά χρόνια πριν μου είπε ένας ψυχολόγος μια σοφή κουβέντα την οποία την κατάλαβα πολλά χρόνια μετά: “Εάν θέλεις να βγάλεις χρήματα χρειάζεται να σταματήσεις να δουλεύεις”. Εγώ τότε έγινα έξαλλος. “Πώς θα βγάλω χρήματα αν σταματήσω να δουλεύω; Είσαι τρελός; Μα εγώ δουλεύω για να βγάλω χρήματα.” Και τον απέρριψα τότε.

Πέρασαν τα χρόνια και γνώρισα έναν άλλον άνθρωπο πολύ πετυχημένο οικονομικά. Και είπε μία άλλη πολύ σοφή κουβέντα. Στην ουσία την ίδια.. Είπε “Μάνο εγώ έχω ένα οδοντιατρείο. Αλλά όταν θέλω να βγάλω σοβαρά χρήματα σταματάω να πηγαίνω.”. Είχε και άλλους οδοντιάτρους μέσα. Τον ρώτησα, μη νομίζεις.

Το πανηγύρι των σκέψεων

Και κάπου εκεί πέρα άρχισε το μεγάλο πανηγύρι των σκέψεων μέσα στο μυαλό μου και άρχισα να αναρωτιέμαι: “Όλοι αυτοί λένε ότι σταματούν να δουλεύουν και βγάζουν χρήματα.. Εγώ δουλεύω όλη την ημέρα και δυσκολεύομαι να βγάλω χρήματα.. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πώς να το κάνω αν σταματήσω; Αν σταματήσω (ok υπήρχε περίπτωση να αρρωστήσω και να σταματήσω) τι γίνεται; Τι κάνω;”

Οι σκέψεις είχαν κατακλύσει το μυαλό μου και κάπου εκεί συνειδητοποίησα πως όλοι αυτοί οι αρχαίοι σοφοί από τους οποίους δανειζόμαστε πολύ ωραία ρητά τα σκέφτηκαν ενώ δούλευαν όλη μέρα και όλη νύχτα; Ή ήταν άνετοι κάτω από μια μηλιά (αν σου θυμίζει κάτι), στην μανιέρα (αν σου θυμίζει κάτι άλλο) κ.ο. Τι συνέβαινε; Είχαν τους δούλους να κάνουν την δουλειά.

Χρόνος με τον εαυτό σου

Τι θέλω να πω μέσα από αυτό; Συνειδητοποίησα ότι όντως για να παραχθούν χρήματα ώστε να κάνεις την ζωή σου καλύτερη χρειάζεται στην ουσία να έχεις χρόνο με τον εαυτό σου.Χρειάζεται να έχεις μία ιδέα. Μία πολύ καλή ιδέα που για να την δημιουργήσεις χρειάζεται να έχεις χρόνο με τον εαυτό σου.

Τις προάλλες λοιπόν ήμουν σε ένα ταξί και συζητούσα με τον ταξιτζή και γυρνάει και μου λέει ότι αυτός που έβγαλε το TaxiBeat – αυτό το Application που όπου κι αν είσαι πατάς ένα κουμπί, έρχεται το ταξί, σε παίρνει, έχεις και την κάρτα σου μέσα, πληρώνεις, φεύγεις, όλα γίνονται πάρα πολύ εύκολα και πάρα πολύ απλά – ξεκίνησε με μια ιδέα και ένα budget που ήταν “γελοίο”.. 10.000 €, και το πούλησε περίπου 47.000.000 € στο εξωτερικό και αυτή την στιγμή χτίζει το επόμενο βήμα.

Πιστεύεις ότι αυτός ο άνθρωπος όταν σκέφτηκε αυτή την ιδέα δούλευε 17 ώρες την ημέρα;

Κάποια στιγμή, από τότε που έγινα επιχειρηματίας, και ενώ υπήρχαν κάποιες περίοδοι που πήγαινα πάνω-κάτω-πάνω-κάτω κλπ, κάποιες φορές αναγκάστηκα να μην δουλεύω επειδή για παράδειγμα κρύωσα.. Παρατήρησα ότι αφού αρρώσταινα μετά το επόμενο χρονικό διάστημα η επιχείρηση είχε εντυπωσιακή άνοδο. Βέβαια αυτό πέρασαν πολλά χρόνια για να το καταλάβω. Και μετά σκέφτηκα “Μωρέ μήπως αρρώσταινα γιατί δεν έλεγα να καταλάβω ότι έπρεπε να πάρω χρόνο για να προβλέψω πράγματα.. να δημιουργήσω πράγματα;”

Έτσι λοιπόν το έχω υιοθετήσει:

Όποτε θέλω να κάνω το επόμενο βήμα κάνω ένα βήμα πίσω. Και δεν περιμένω να αρρωστήσω. Το κάνω πλέον γιατί το σκέφτομαι.

Ότι κι αν θέλεις να πετύχεις κάνε ένα βήμα πίσω και προχώρα

Τι θέλω να σου πω με αυτό; Δεν ξέρω αυτή την στιγμή που βρίσκεσαι.. Δεν ξέρω ποιες είναι οι καταστάσεις.. Δεν ξέρω πόσο πολύ σε χρειάζεται η επιχείρηση σου ή το πόστο σου αλλά πίστεψε με, εάν πραγματικά θέλεις να πας στο επόμενο βήμα χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα πίσω. Να δεις λίγο τα πράγματα αμφιθεατρικά. Να ζυγίσεις, να κοστολογήσεις, να σκεφτείς..

Στην αρχή δεν θα σου έρχεται κάτι στο μυαλό. Καμία ιδέα. Ok, παρέμεινε. Μείνε σιωπηλός με τον εαυτό σου και απλά βάζε ερωτήματα. Ερωτήματα που θα σε οδηγήσουν στην λύση. “Τι να κάνω;”, “Πώς να το κάνω;”, “Τι θέλω;” Αυτό. Και μην περιμένεις εκείνη την στιγμή μια απάντηση. Μείνε εκεί και άφησε τον ασυνείδητο νου να σου απαντήσει όταν νιώσει ότι είσαι έτοιμος και ασφαλής να κάνεις κάτι σημαντικό την απάντηση που θα σου δώσει.

Να θυμάσαι ότι για όλα υπάρχουν λύσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας τρόπος. Συνήθως είναι απλός, αλλά δεν πάει το μυαλό μας σε αυτόν.

Είσαι υπέροχος.. Είσαι μοναδικός.. Μπορείς να κάνεις την διαφορά στην ζωή σου ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες. Η επιχείρηση σου το αξίζει όπως κι εσύ.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή