Γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Σε μία έρευνα που είχα διαβάσει έλεγε πως πρέπει στην καθημερινότητα ένας άνθρωπος να συναναστρέφεται με 150 ανθρώπους. Αυτό επηρεάζει θετικά ακόμα και την υγεία του. Όχι μόνο την συναισθηματική αλλά και την σωματική.

 

Καλώς ή κακώς όπως έχει διαμορφωθεί η ζωή μας έχουμε κλειστεί σε κάτι κουτιά. Πολυκατοικίες λέγονται αυτά. Ή απλά διαμερίσματα. Βέβαια αυτά τα κουτιά έχουν κι άλλες προεκτάσεις. Σκεφτόμαστε μέσα σε ένα κουτί. Ζούμε σε ένα κουτί. Είτε είναι η τηλεόραση, είτε είναι το κινητό, τα πάντα είναι μέσα σε ένα κουτί. Ας το προσπεράσουμε όμως αυτό.

 

Ο άνθρωπος λοιπόν είναι ένα κοινωνικό ον που από τη μία έχει κλειστεί μέσα σε ένα διαμέρισμα, από την άλλη σε ένα σύγχρονο ρυθμό ζωής προσπαθεί να πετύχει στόχους, να βγάλει λεφτά, να κάνει σπίτια, κάποιοι απλά παλεύουν για την επιβίωση και στο τέλος την ημέρας διαπιστώνουν πώς η ανθρώπινη σχέση που είναι ίσως το πολυτιμότερο πράγμα που έχει ένας άνθρωπος έχει μείνει στην άκρη.

 

Αλήθεια, αν σε ρωτήσω, πόσες φορές τον τελευταίο μήνα πήρες έναν φίλο σου τηλέφωνο και αφιερώθηκες σε αυτόν 100% ακόμη κι αν αυτό ήταν για μερικά λεπτά. Και τι θέλω να πω με αυτό; Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν ασχολήθηκες είτε στο Facebook και την ίδια στιγμή να μιλάς στο τηλέφωνο, είτε να κάνεις κάτι άλλο και να μιλάς στον φίλο σου.

 

Δεν θα σε ρωτήσω πόσες φορές συναντήθηκες και πόσες φορές από αυτές τις φορές που συναντήθηκες είχες ποιοτικό χρόνο. Και ξέρεις όλο αυτό που περιγράφω αυτή την στιγμή είναι κάτι το οποίο το σκέφτομαι πάρα πολλά χρόνια. Το σκέφτομαι πάρα πολλά χρόνια γιατί μπαίνοντας στην διαδικασία να ζήσω το όνειρο μου, να κάνω την διαφορά στην ζωή μου, υπήρξαν πολλές σημαντικές μέρες της ζωής μου τις οποίες ήμουν μόνος. Δεν είχα άνθρωπο κοντά μου. Και δεν λέω έναν άνθρωπο να κατεβάσω το κινητό και να δω μια, δύο, τρεις, τέσσερις επαφές, που μπορούσα να τις πάρω τηλέφωνο αλλά δεν μπορούσα να έχω συναισθηματική επικοινωνία.. Εννοώ να έχω έναν άνθρωπο που να τον κοιτώ στα μάτια και να επικοινωνούμε.

 

Έτσι λοιπόν ζώντας αυτό, θυμάμαι κάποια στιγμή, ήταν Χριστούγεννα.. παραμονές Χριστουγέννων, και ήμουν απολύτως μόνος. Και πραγματικά είπα στον εαυτό μου “Τελικά όλα είναι μάταια”.. Όλα αυτά που λένε: Επιτυχίες, Δόξες, Λεφτά.. Παλεύουμε, παλεύουμε, παλεύουμε και στο τέλος της ημέρας, όταν κάποια στιγμή φτάνει ένας άνθρωπος να τα έχει, δεν έχει ανθρώπους να τα μοιραστεί. Και είναι τραγικό αν το σκεφτούμε αυτό.

 

Έτσι λοιπόν πήρα μία απόφαση. Πήρα μια απόφαση ότι κάτι πρέπει να κάνω. Πρέπει να αρχίζω να ξαναμπαίνω μέσα σε όλο αυτό που λέγεται ζωή. Να αρχίσω να κοινωνικοποιούμαι. Και αυτό λοιπόν θέλω να μοιραστώ μαζί σου. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος ακόμα και αν είναι στο μηδέν να μην έχει άνθρωπο, φίλο, κανένα να του μιλάει, να μπορεί να χτίσει ένα αξιόλογο κοινωνικό δίκτυο και με κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν μία διαφορετική σχέση. Μια πιο βαθιά σχέση.

 

Ο ένας τρόπος λοιπόν που θα σου έλεγα είναι ο εξής: Ψάξε και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπάρχουν πολύ ωραία πράγματα τα οποία βοηθούν. Το ένα κομμάτι είναι το Facebook. To Facebook είναι ένα εργαλείο όπως όλα. Μπορείς να το αξιοποιήσεις πολύ ωραία για την ζωή σου αλλά μπορείς και να χαθείς μέσα σε αυτό ζώντας σε μια ψευδαίσθηση. Μπορείς λοιπόν μέσα από το Facebook να αρχίζεις να γνωρίζεις τους πρώτους φίλους και μετά σιγά σιγά έχοντας μια καλύτερη επαφή μέσα από το chat να πας σε κάποιο event, να διοργανώσετε μια εκδήλωση.

 

Ένας άλλος τρόπος που μπορείς να βρεις φίλους είναι το Μeetup. Είναι ένα άλλο application.  Ζούμε στην εποχή του Internet αυτή τη στιγμή και καλώς ή κακώς μας βοηθάει. Το Μeetup λοιπόν είναι ένα application που ανάλογα με τα ενδιαφέροντα σου μπορείς να πας και να γνωρίσεις ανθρώπους. Να βρεθείς σε διάφορες εκδηλώσεις.

 

Βέβαια όμως εκτός από όλα αυτά να μην ξεχάσω το εξής: Εκεί που μένεις γύρω υπάρχουν σχολές χορού, υπάρχουν γυμναστήρια, υπάρχουν δωρεάν εκδηλώσεις, υπάρχουν αθλητικοί οργανισμοί, υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες που μπορείς να εκμεταλλευθείς.

 

Έτσι λοιπόν σκέψου λίγο, πάνω κάτω, τι άνθρωπος είσαι και τι σου ταιριάζει βγες εκεί πέρα έξω, δες τι υπάρχει, κάνε το πρώτο βήμα. Ξέρω όμως ότι πίσω από όλα αυτά επειδή ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο συνήθειας  θα υπάρχει κάτι που θα στέκεται εμπόδιο “Α! Θα το κάνω αύριο”, “Δεν αισθάνομαι καλά”, κ.ο.

 

Αφιέρωσε μία με δύο ώρες την εβδομάδα για αρχή. Και απλά κάντο. Ακόμη και αν ντραπείς στην αρχή.. Ακόμα κι αν φοβηθείς.. Ακόμη κι αν νιώσεις περίεργα απλά κάντο. Γιατί να θυμάσαι ότι το μεγαλύτερο και το πιο δυνατό περιουσιακό στοιχείο ενός ανθρώπου είναι η ανθρώπινη γνωριμία.

 

Η ζωή είναι εξαιρετική όταν έχουμε ανθρώπους δίπλα μας να μας αγαπούν, να τους αγαπούμε και να μοιραζόμαστε αυτό το δώρο της ζωής όπως ο καθένας το αντιλαμβάνεται.

 

Είσαι υπέροχος.. Είσαι μοναδικός..

 

Να θυμάσαι πώς πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου ακόμα και στις δύσκολες στιγμές, γιατί αυτές οι στιγμές έρχονται και θα περάσουν, και στο τέλος της ημέρας να ζεις με πάθος!

 

Πηγή: www.manolisischakis.gr

Γιατί πρέπει να εμβολιάσω το παιδί μου;

Τα εμβόλια προστατεύουν το παιδί σας από σοβαρές ασθένειες γιατί ενεργοποιούν το αμυντικό του σύστημα ώστε να παράγει ουσίες (αντισώματα) που καταπολεμούν μικρόβια και ιούς. ΕΠΙΠΛΕΟΝ όμως προστατεύουν και ανθρώπους που για διάφορους λόγους δε μπορούν να εμβολιαστούν (νεογνά, παιδιά με καρκίνο ή ανοσοανεπάρκειες) αποτελώντας με αυτό τον τρόπο πράξη ευθύνης και αγάπης προς τους γύρω μας

Δεν γνωρίζω κανέναν που να έχει κολλήσει τις ασθένειες για τις οποίες συστήνεται εμβολιασμός. Γιατί χρειάζεται το παιδί μου να κάνει αυτά τα εμβόλια;

Αρκετές από τις ασθένειες που προλαμβάνουν τα εμβόλια είναι ιδιαίτερα σπάνιες πια. Αν όμως τα παιδιά σταματούσαν να εμβολιάζονται, τα λίγα κρούσματα που υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας θα μπορούσαν πολύ γρήγορα να αυξηθούν σε δεκάδες χιλιάδες. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ είναι το παράδειγμα της ιλαράς που από πέρισυ βρίσκεται σε μεγάλη έξαρση στην Ελλάδα.

Είναι τα εμβόλια ασφαλή;

Ναι. Τα εμβόλια είναι ιδιαίτερα ασφαλή. Εκατομμύρια παιδιά εμβολιάζονται με ασφάλεια κάθε χρόνο. Οι πιο κοινές ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι συνήθως πολύ ήπιες, όπως πυρετός, πόνος και πρήξιμο στο σημείο της ένεσης, και περνάνε εντός 1-2 ημερών. Σοβαρές παρενέργειες όπως οι αλλεργικές αντιδράσεις είναι πολύ σπάνιες και οι γιατροί είναι πλήρως εκπαιδευμένοι για να τις αντιμετωπίσουν.

 Γνωρίζουμε αν τα εμβόλια προκαλούν προβλήματα σε βάθος χρόνου;

Υπάρχει εκτενής και πολυετής εμπειρία με τα εμβόλια και δεν έχουμε κανένα λόγο να πιστεύουμε ότι τα εμβόλια μπορεί να προκαλούν προβλήματα μακροπρόθεσμα.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και ποια τα οφέλη των εμβολίων;

Τα εμβόλια προστατεύουν από νοσήματα τα οποία παλαιότερα προκαλούσαν το θάνατο ή την αναπηρία πολλών βρεφών, παιδιών και ενηλίκων. Χωρίς εμβολιασμό, το παιδί σας κινδυνεύει να αρρωστήσει σοβαρά από επικίνδυνα νοσήματα. Δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας περίπου 2,5 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν στον κόσμο επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε εμβόλια!!!Τα οφέλη των εμβολίων στην προστασία από σοβαρές ασθένειες υπερτερούν αναμφίβολα σε σχέση με το μικρό κίνδυνο σπάνιων αντιδράσεων κατά τον εμβολιασμό.

 

Επιμέλεια : Νίκος Α. Καρανταγλής, Παιδίατρος, μέλος στο ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

 

• Οι μπαμπάδες χρειάζεται να αναλάβουν έναν ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών τους
• Βοηθά τα παιδιά να επιβεβαιωθούν ( κυρίως τα αγόρια) και δεν αισθάνονται την ανάγκη να φέρονται ακραία ώστε να τραβήξουν την προσοχή του πατέρα τους.
• Οι μπαμπάδες θα έπρεπε να διδάσκουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν σεβασμό για τα σώματα τους
• Βοηθώντας ένα νήπιο να βουρτσίσει τα δόντια του ή αναλαμβάνοντας το βραδινό τάισμα , δημιουργείται  ισχυρό δεσμό μεταξύ παιδιού και πατέρα
• Τα βρέφη των οποίων οι μπαμπάδες είναι συμμετέχοντες φαίνεται να έχουν χαμηλότερο δείκτη stress και να ξεπερνούν ευκολότερα τις αποτυχίες –ματαιώσεις
• Οι μπαμπάδες θα μπορούσαν να ξοδεύουν σημαντικό χρόνο με τα παιδιά τους για να διασκεδάζουν, να  τα εκπαιδεύουν να εξερευνούν τον κόσμο και να κρατούν υπό έλεγχο  τα επιθετικά ένστικτά
• Παίζοντας ποδόσφαιρο ή  μπάσκετ, κάνοντας πεζοπορία ή μια επίσκεψη στην βιβλιοθήκη είναι περισσότερο πολύτιμο για την σχέση  με το παιδί, όπως αντίστοιχα για την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του,  από το   να γίνονται μόνο  παθητικές δραστηριότητες όπως το  να  βλέπουν τηλεόραση-
• Οι μπαμπάδες θα μπορούσαν να κάνουν από κοινού δουλειές στο σπίτι όπως το να πλένουν τα πιάτα μετά το φαγητό, να καθαρίζουν τον κήπο. Οι κοινές δραστηριότητες προωθούν την αίσθηση της υπευθυνότητας των παιδιών και παράλληλα συνδέεται με περισσότερη αυτοεκτίμηση ακαδημαϊκές και επαγγελματικές επιδόσεις, ψυχολογική ευεξία και κοινωνική συνείδηση και ευθύνη αργότερα στη ζωή τους.
• Η εμπλοκή του μπαμπά στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες- πχ. Διάβασμα  ή επισκέψεις στο σχολείο για  να συναντούν το δάσκαλο κτλ –  είναι περισσότερο σημαντικές  για την γνωστική ανάπτυξη και την ακαδημαϊκή επιτυχία του παιδιού
• Μεγάλος αριθμός μελετών υποστηρίζουν ότι οι μπαμπάδες που εμπλέκονται στην φροντίδα του παιδιού τους, παίζουν με τα βρέφη τους έχουν παιδιά με υψηλότερο IQ  όπως και υψηλότερο επίπεδο, γλωσσικών και γνωστικών ικανοτήτων.
• Φαίνεται να είναι περισσότερο υπομονετικά παιδιά και να έχουν περισσότερες ικανότητες διαχείρισης του στρες και των ματαιώσεων, διαπιστώσεις που παραμένουν   αργότερα και στην εφηβεία.

 

Οι μπαμπάδες χρειάζεται να γνωρίζουν πως  να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους

• Πατέρας που είναι συχνά  θυμωμένος, καταθλιπτικός, ανασφαλής,  αδύναμος ή στρεσαρισμένος,  υπάρχει περίπτωση να βρίσκεται σε υψηλό ρίσκο ώστε να μην εφαρμόσει καλές πρακτικές στο παιδί του.
• Όταν κάποιος δουλεύει με ένα μπαμπά που εκφράζει συναισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης θυμού ή κατάθλιψης , είναι βασικό να τον παροτρύνουμε να αναζητήσει βοήθεια από κάποιο επαγγελματία, ώστε να  μάθει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του και να διαπιστωθεί   αν υπάρχει  υποβόσκουσα  ψυχική διαταραχή.
• Μέσω της συνεργασίας με έναν θεραπευτή θα αποκτήσει μια αίσθηση αυτοεκτίμησης και αυτοελέγχου

 

10 τρόποι για να είσαι  καλύτερος μπαμπάς

 

1. Να σέβεσαι και να υποστηρίζεις τη μητέρα του παιδιού σου
2. Να  Περνάς χρόνο με το παιδί σου
3. Κέρδισε το δικαίωμα να εισακούγεσαι
4. Πειθάρχησε το παιδί σου με ήρεμο και δίκαιο τρόπο
5. Γίνε role model (πρότυπο) για το παιδί σου
6. Γίνε Δάσκαλος
7. Να έχεις τουλάχιστον ένα κοινό γεύμα την ημέρα μαζί με το  παιδί
8. Διάβασε στο παιδί σου
9. Δείξτε την αγάπη σου
10. Συνειδητοποίησε ότι η δουλειά του πατέρα
    δεν τελειώνει ποτέ

 

Δέσποινα Δριβάκου

Ψυχολόγος Msc, Phd.c.

Οικογενειακή θεραπεύτρια

Πηγή:www. mammysworld.gr