Connect with us

Οικογένεια

Η άγνοια στοιχίζει;

Πάρα πολλά χρόνια πριν, όταν ήμουν μαθητής, θυμάμαι πως δεν ήμουν και ο καλύτερος μαθητής. Εντάξει, Α’ και Β’ Γυμνασίου πήγα καλά, αλλά στην Γ΄ Γυμνασίου άρχισαν τα πράγματα να γίνονται δύσκολα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ στην Γ’ Λυκείου, όταν έδινα εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς, έρχεται ένας καθηγητής, – ο καθηγητής της Χημείας, ακόμα τον θυμάμαι, καλή του ώρα – και με έβλεπε να προσπαθώ να αντιγράψω, να δω από κάποιον άλλον, να πάρω την πληροφορία για να περάσω και μου λέει “Ισχάκη έλα εδώ”. “Αμάν” λέω μέσα μου.. Πάω λοιπόν κοντά του φοβισμένος και λέω “Παρακαλώ κύριε Πανάγο”. Μου λέει “Θα σου βάλω ένα 9 να περάσεις και σου εύχομαι καλή τύχη στην ζωή σου. Μην παιδεύεσαι.”. “Πω πω” είπα μέσα μου κι έκανα τον σταυρό μου “Την γλιτώσαμε” και έφυγα.

Η εκπαίδευση κι εγώ

Γενικά δεν ήμουν από τους ανθρώπους που είχα πολύ καλή γνώμη για το διάβασμα. Βέβαια ίσως αυτό να οφείλεται σε μια μορφή δυσλεξίας που είχα οπότε με δυσκόλευε και το απωθούσα. Συν πολλά πράγματα τα οποία συνέβαιναν σε εκείνη την χρονική περίοδο της ζωής μου σε οικογενειακό επίπεδο.

Περνώντας όμως τα χρόνια άρχισα να παρατηρώ ποιοι άνθρωποι κάνουν τι. Κάποια στιγμή λοιπόν σε ένα εκπαιδευτικό που έκανα στην Αμερική είπε ο εκπαιδευτής Αν φαντάζεσαι ότι η εκπαίδευση είναι ακριβή τότε δεν μπορείς να φανταστείς πόσο κοστίζει η ηλιθιότητα”. Όταν το άκουσα σοκαρίστηκα. Αναρωτήθηκα “Το λέει έτσι;”

Πέρασαν τα χρόνια. Ευτυχώς είχα μπει σε ένα μονοπάτι να αρχίσω να εκπαιδεύομαι, να εκπαιδεύομαι, να εκπαιδεύομαι.. Αλλά κάθε φορά ξέρεις ότι μέχρι έναν βαθμό μπορούμε να φανταστούμε τα πράγματα.

Τώρα λοιπόν τις προάλλες, ξεκίνησα μία άλλη εκπαίδευση πάνω στο Marketing σχετικά με ένα project το οποίο χτίζω στο Λονδίνο και στην Αμερική. Κάνοντας λοιπόν την εκπαίδευση έχω μείνει άφωνος. Καθόμουν και υπολόγιζα πόσο καιρό έχω χάσει, πόσα χρήματα, για κάτι το οποίο δεν ήξερα και το οποίο μέσα σε 7 ημέρες μου έδωσε αποτελέσματα. Δεν είναι τέλειο;

Βέβαια, εντάξει, ήξερα ότι το έψαχνα. Ήξερα ότι ψάχνω εκπαιδεύσεις οπότε ήμουν ok με τον εαυτό μου. Αλλά λέω για φαντάσου να συνέχιζα να ήμουν της νοοτροπίας “Έλα μωρέ τώρα εκπαιδεύσεις..” όπως τότε στο Λύκειο;

Είναι οι συνθήκες το μεγάλο πρόβλημα;

Τι θέλω να σου πω με αυτό; Πάρα πολλοί άνθρωποι που κάνουμε coaching, που γνωρίζω σε παρέες, μου λένε “Θέλω αυτό” ή “Θέλω το άλλο”. Και τους λέω “Μελετάς; Διαβάζεις;”. Η απάντηση είναι “Έλα μωρέ. Σιγά. Αυτό δεν γίνεται”.

Κάποια στιγμή λοιπόν χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει ένας άνθρωπος:

“Εγώ είμαι μπάρμαν. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Πρέπει να κάνω κάτι στην ζωή μου επαγγελματικά. Αλλά τώρα κρίση, δυσκολίες,.”

Ok” του λέω “Τι θα ήθελες να κάνεις;”

“Θέλω να κάνω εμπόριο στο εξωτερικό λαδιού” μου λέει.

“Τέλεια. Ok του λέω.Μου επιτρέπεις να σου κάνω μερικές ερωτήσεις;”

“Ναι”.

Και τον ρωτάω “Πόσα σεμινάρια έχεις διαβάσει πάνω στο κομμάτι του επιχειρείν τον τελευταίο χρόνο;”

Μου λέει “Κανένα”.

“Τα τελευταία χρόνια;”

“Κανένα” μου απαντάει και πάλι.

Ok. Πόσα σεμινάρια έχεις παρακολουθήσει πάνω στο κομμάτι της δραστηριότητας που θέλεις να ασχοληθείς; Που έχει να κάνει με την επεξεργασία λαδιού, να βγάλεις το λάδι και όλο αυτό;”

“Τίποτα” μου λέει

“Α!” του λέω “Οπότε έχεις μια ιδέα. Θα ήθελες να κάνεις εξαγωγή λαδιού αλλά δεν ξέρεις ούτε πώς γίνεται όλη αυτή η επεξεργασία λαδιού αλλά ούτε πάνω στο κομμάτι του εμπορίου, του επιχειρείν, του marketing..Και συνεχίζεις να πιστεύεις ότι είναι θέμα κρίσης και Ελλάδας;”

“Αχά” μου κάνει “κατάλαβα”

Θέλω να σου πω λοιπόν πώς συνήθως το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι οι συνθήκες. Είναι η έλλειψη γνώσης για το τι μπορώ να κάνω εγώ στις συγκεκριμένες συνθήκες;

Προετοιμασία

Γι’ αυτό λοιπόν και βλέπεις οι ποδοσφαιριστές, οι αθλητές, οι πιλότοι, οι πολιτικοί, οι τραγουδιστές, οι ομιλητές, όποιον κι αν φανταστείς, που είναι σε συγκεκριμένους κλάδους, όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κάτι.

Στην ουσία τι κάνουν; Προετοιμάζονται και μαθαίνουν συνέχεια κάτι καινούργιο. Γιατί; Για να καλύψουν όλο όσο μεγαλύτερο εύρος γίνεται πάνω στο κομμάτι στο οποίο θέλουν να πετύχουν για να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες της αποτυχίας και να αυξήσουν τις πιθανότητες της επιτυχίας.

Έτσι λοιπόν αν είσαι από τους ανθρώπους που πιστεύεις ότι η εκπαίδευση είναι ακριβή..

Αν είσαι από τους ανθρώπους που πιστεύεις ότι η εκπαίδευση δεν χρειάζεται..

Αν είσαι από τους ανθρώπους που πιστεύεις ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι ή δεν γίνεται ή όλα αυτά που συνήθως λέγονται εκεί πέρα έξω..

..θα σε προκαλούσα να κάνεις το εξής:

Γράψε κάτω τι θέλεις να πετύχεις στην ζωή σου.

Γράψε κάτω τι κόστος έχει αυτό για εσένα, και οικονομικό και συναισθηματικό αν δεν το έχεις.

Και σκέψου μετά τι είναι αυτό που αν είχες θα μπορούσες να το πετύχεις. Ποια δεξιότητα; Ποια γνώση; Ποια στρατηγική; Τι είναι αυτό; Ποιο είναι αυτό το εργαλείο που αν το είχες θα μπορούσες να πετύχεις και να γλίτωνες από το κόστος της μη γνώσης;

Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή: www.manolisischakis.gr

Παιδί

Βάλτε εσείς τους κανόνες επικοινωνίας με τα παιδιά σας

Σε ποία κατηγορία γονέα ανήκετε; Είστε φιλικός, ανεκτικός ή δημοκρατικός με τα παιδιά σας;

Η αλήθεια είναι ότι σε όποια από τις παραπάνω κατηγορίες κι αν ανήκετε, εκπροσωπείτε την κατηγορία του γονιού – «εύκολο θύμα». Ο δούκας του Ουίνδσορ είπε κάποτε: «Εκείνο που με εντυπωσιάζει στην Αμερική είναι ο τρόπος που οι γονείς υπακούουν στα παιδιά τους». Αν επιλέγετε να επικοινωνείτε με το παιδί σας ως φίλος, δηλαδή ως ίσος προς ίσο, αυτό μπορεί να φαίνεται ορθό, ωστόσο είναι συναισθηματικά λαθεμένο, γιατί υποτιμάτε σε μεγάλο βαθμό τη θέση σας σε σχέση με τα παιδιά σας.

«Συνομήλικοι»

Οι γονείς που γίνονται «συνομήλικοι» με τα παιδιά τους και τους συμπεριφέρονται σαν φιλαράκια εξυψώνουν τη θέση του παιδιού και υποβιβάζουν αυτήν του ενηλίκου. Έτσι, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να παρασυρθούν σ’ ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι αγάπης και εξουσίας, όπου ο αλληλοσεβασμός φεύγει από το παράθυρο!

Αν από την άλλη επιλέγετε να είστε ανεκτικός, που είναι ένας ακόμη πολύ δημοφιλής τρόπος γονικής φροντίδας, τότε θεωρείτε ότι, αφήνοντας το παιδί στην ησυχία του, θα βρει ότι είναι καλύτερο για τον εαυτό του και έτσι θα μάθει από μόνο του. Τέλος, η πλέον διαδεδομένη αντίληψη γονικής φροντίδας σήμερα είναι η αποκαλούμενη δημοκρατική γονική φροντίδα. Με την αντίληψη αυτή οι γονείς παραμερίζουν στο σύνολό της την έννοια της οικογενειακής ιεραρχίας, λησμονώντας ότι είναι τριάντα περίπου χρόνια μεγαλύτεροι από τα παιδιά τους και επομένως διαθέτουν την πείρα μιας ζωής που δεν έχουν τα παιδιά τους.

Έτσι, σ’ ένα δημοκρατικό σπιτικά τα πάντα είναι υπό συζήτηση και υπό αναθεώρηση. Οι κανόνες, τα ωράρια, οι δουλειές και οι καλοί τρόποι αποφασίζονται από κοινού, δηλαδή δημοκρατικά. Στην ουσία όμως σ’ ένα τέτοιο σπιτικό οι γονείς υιοθετούν το ρόλο του γονέα – «εύκολο θύμα», μιας και τα «όχι» τους είναι συνήθως χωρίς αποτέλεσμα και οι καβγάδες, οι αντιπαραθέσεις και τα «πες μου γιατί» ατελείωτα.

Η… διοίκηση

Tο συμπέρασμα είναι πως η γονική φροντίδα χωρίς καθοδήγηση αποδεικνύεται συνήθως ολέθρια για την ανάπτυξη και την ολοκλήρωση του παιδιού. Η αλήθεια είναι ότι τα σπιτικά δεν μπορούν να διοικηθούν από παιδιά… Οι γονείς είναι πρωτίστως παιδαγωγοί και δευτερευόντως φιλαράκια με τα παιδιά τους, για τι η έλλειψη καθοδήγησης σκοτώνει την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Τα παιδιά δια πλάθουν τον εαυτό τους κατά το πρότυπο των γονιών τους.

Η εικόνα του εαυτού τους δομείται πάνω σ’αυτο που είναι και σ’ αυτό που δεν είναι ο γονιός τους. Υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες που είναι αδιαπραγμάτευτοι και τους αποφασίζουν οι ενήλικες. Φυσικά και γίνονται εξαιρέσεις μερικές φορές, οι οποίες όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και η ζωή είναι γεμάτη κανόνες, γεμάτη κόκκινα και πράσινα φανάρια, για τα οποία το παιδί θα διδαχθεί στο σπίτι από το γονιό του.


Άρθρο αρχείου

Αναστασία Μουστάκα

Continue Reading

Παιδί

Aρχή μιας νέας σχολικής χρονιάς

Συνταγή Αγάπης
Στην αρχή μιας νέας σχολικής χρονιάς θα ήθελα να μου επιτρέψετε να σας δώσω μια συνταγή για ένα γευστικότατο κέικ, που θα αρέσει και σε σας και στα παιδιά σας.


Πρώτο βασικό συστατικό που χρειάζεται να βάλουμε μέσα στο μπολ είναι μπόλικη αγάπη, όταν λέω μπόλικη εννοώ όση χρειαστεί. Λέω βέβαια όση χρειαστεί, γιατί για πολλούς θα χρειαστεί πάρα πολλή. Γιατί όλα τα παιδιά μας δεν είναι εξίσου μελετηρά και πρόθυμα να υπακούσουν στις προτροπές για διάβασμα και καλούς βαθμούς. Εκεί χρειάζεται πολλή απροϋπόθετη αγάπη, γιατί το διάβασμα και η επίδοση στα μαθήματα δεν αποτελούν αυτοσκοπό και ούτε καθορίζουν την αξία των παιδιών μας, πολύ περισσότερο δεν επιτρέπεται να καθορίζουν την αγάπη μας απέναντι τους.

Δεύτερο, εξίσου βασικό συστατικό, για την επιτυχία της συνταγής μας, είναι η υπομονή. Αυτή θα αρωματίσει το κέικ σας. Δεν υπάρχουν όρια ούτε σ’ αυτήν. Χρειάζεται αρκετή γιατί τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε. Βλέπετε τα παιδιά μας είναι απρόβλεπτα και οι πειρασμοί απόσπασης τους από την σχολική τους ιδιότητα πάρα πολλοί. Δε χρειάζεται άγχος. Δεν είναι θέμα ζωής ή θανάτου. Μάθετε να κάνετε υπομονή. Καρτερικά να υπομένετε, κυρίως στις δύσκολες φάσεις αυτής της σχολικής χρονιάς που θα περάσουν τα παιδιά μας.

Τρίτο συστατικό της συνταγής μας είναι η αποδοχή. Αν δε τη βάλετε αυτή στη συνταγή, το κέικ θα λασπώσει. Τι κι αν δίνετε όλα τα άλλα στα παιδιά σας; Ωραίο σπίτι, όμορφα ρούχα, πλούσιο χαρτζιλίκι, πολυτελή παιχνίδια νέας τεχνολογίας; Αν δε τα αποδέχεσθε όπως είναι ,όχι μόνο χάνετε όλον τον κόπο σας, αλλά υπάρχει σίγουρος κίνδυνος να χάσετε τα ίδια τα παιδιά σας. Προσοχή λοιπόν να βάλετε στο μπολ της συνταγής μας την αποδοχή, διαφορετικά θα πάνε χαμένα όλα τα άλλα υλικά.


Τέταρτο συστατικό είναι η ενθάρρυνση. Απαιτείται να τη βάλετε οπωσδήποτε στο μπολ, γιατί αυτή θα δώσει τη γλυκιά γεύση. Μέσα σ ’ένα αρνητικό κόσμο, που μόνο το αρνητικό ξέρει να προσφέρει, η ενθάρρυνση και ο γλυκός ο λόγος από το στόμα των γονιών είναι το γλυκό βάλσαμο στη ψυχή των παιδιών. Πέφτει τόσο θωπευτικά μέσα στη ψυχή τους και τη γλυκαίνει, όπως η ζάχαρη στο κέικ μας. Θυμηθείτε να το γλυκάνουμε θέλουμε το κέικ, όχι να το πικράνουμε.

Πέμπτο συστατικό είναι ο διάλογος, η ανοικτή επικοινωνία. Αυτός θα δέσει όλα τα υλικά μαζί. Διάλογος με χαμόγελο και ήπιο, φιλικό τόνο. Θα φέρει το καλύτερο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μη τον ξεχάσετε προβάλλοντας δικαιολογίες για έλλειψη χρόνου να τον αγοράσετε. Φανείτε προσεκτικοί σ’ αυτό το συστατικό γιατί το κέικ θα κάτσει και δε θα φουσκώσει. Έτσι και οι καρδιές θα κλείσουν, θα χαθεί η επικοινωνία και οι ψυχές θα μαραζώσουν.

Τα υλικά αυτά του κέικ ανακατέψτε τα αρκετά καλά και προσοχή να ψήσετε το κέικ σε μέτριο φούρνο. Ούτε πολύ χλιαρό, ούτε πολύ θερμό. Προσοχή λοιπόν με τη στάση σας απέναντι στα παιδιά. Ούτε πολλή υποχωρητικότητα, ούτε πολλή αυστηρότητα. «Μια στο καρφί και μια στο πέταλο», που έλεγαν οι παλιοί. Η σωστή θερμοκρασία για να φουσκώσει το κέικ και να βγει αφράτο και μοσχομυριστό από το φούρνο, είναι η μεσαία. Βρείτε λοιπόν την ισορροπία σας.

Αλεξάνδρα Ευκαρπίδου

Εκπαιδευτικός- Life and parenting Coach

Continue Reading

Παιδί

Γονείς και έξυπνα παιδιά

Αγαπητοί μου γονείς, από τη στιγμή που όλοι μας αποκτούμε το πρώτο μας παιδί, το άγχος
μας είναι να είναι φυσικά γερό, υγιές, αλλά κι έξυπνο και καλό στα σχολικά μαθήματα (μιας και η
εξυπνάδα με την επίδοση στο σχολείο είναι στενά συνδεδεμένη στην κοινωνία μας).


Πόσο έξυπνο όμως θεωρείται σήμερα το παιδί, που έχει καλούς βαθμούς στο σχολείο;
Θεωρείται αυτό η μόνη απόδειξη εξυπνάδας; Όχι βέβαια! Σήμερα ένα παιδί θεωρείται έξυπνο,
όταν έχει αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα. Όταν κατανοεί τα δικά του συναισθήματα και
ενδιαφέρεται για τα συναισθήματα των άλλων. Έξυπνο σήμερα θεωρείται πρωτίστως το παιδί
εκείνο, που έχει αναπτυγμένη τη συναισθηματική του νοημοσύνη.

Όχι απλά γνωρίζει τα συναισθήματα του, αλλά μπορεί να τα χειρίζεται κατάλληλα σε κάθε περίπτωση. Διαθέτει δηλαδή αυτοκυριαρχία και την ικανότητα να επικοινωνεί και να συνεργάζεται. Χαρακτηριστικά άκρως απαραίτητα για τη μετέπειτα φυσιολογική του εξέλιξη και την επιτυχία του στην προσωπική του ζωή και στα επαγγελματικά του.


Ας φροντίσουμε λοιπόν, εμείς οι γονείς ανατρέφοντας το παιδί μας, να ικανοποιούμε όχι
μόνο τις βιολογικές αλλά και τις συναισθηματικές του ανάγκες. Μην του προσφέρουμε απλά όλα
τα υλικά αγαθά, αλλά να το γεμίζουμε και συναισθηματικά.


Το παιδί μας καθώς μεγαλώνει επιζητά από μας αναγνώριση, ανταπόκριση στην ανάγκη του
για ανεξαρτησία, αυτοβουλία, δημιουργία και αναγνώριση της προσωπικότητας του.
Μην μαλώνετε τα παιδιά για τα αρνητικά τους συναισθήματα π.χ. θυμό, οργή, άγχος, που
είναι μέρος του συναισθηματικού τους κόσμου. Έτσι τα κάνετε να αρνούνται τα συναισθήματα
τους ή να προσποιούνται ότι δεν υπάρχουν. Απλά βοηθήστε τα να τα αναγνωρίσουν και να μάθουν
να τα ελέγχουν.


Τέλος, για άλλη μια φορά, ενθαρρύνετε και βοηθήστε το παιδί σας να αισθάνεται αυτοπεποίθηση. Η αυτοπεποίθηση αποτελεί τη βάση για τη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Σημαίνει ότι σέβεται τον εαυτό του και έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του.
Αυτό θα επιτευχθεί με το να προσφέρετε απλόχερα στο παιδί σας το χαμόγελο, την αποδοχή και την χωρίς προϋποθέσεις αγάπη σας. Δώστε του τον έπαινο και την προτροπή σας. Κάντε το έτσι να πιστέψει στον εαυτό του και τις δυνατότητες του.
Αυτό το παιδί είναι σίγουρα το «έξυπνο παιδί» που όλοι επιθυμούμε. Ένα παιδί που, αυτού
του είδους η εξυπνάδα του, θα γίνει το διαβατήριο του για μια ενήλικη επιτυχημένη ζωή.

Αλεξάνδρα Ευκαρπίδου

Εκπαιδευτικός- Life and parenting Coach

Continue Reading

Trending