Επιχειρηματικότητα

Έρευνα στα «ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ»

Παρά τις προκλήσεις που σημειώνονται στο επιχειρηματικό περιβάλλον, από το 2014 η αγορά καλλυντικών ακολουθεί ανοδική πορεία, με αποτέλεσμα την αύξηση της αξίας της την διετία 2016 -2017. Σε σχέση με τα κανάλια διανομής της αγοράς, το μεγαλύτερο ετήσιο ρυθμό αύξησης παρουσιάζει το κανάλι των φαρμακείων, το οποίο τα τελευταία έτη αποκτά σταδιακά όλο και μεγαλύτερο μερίδιο.

Ο κλάδος των καλλυντικών στην Ελλάδα περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων (παραγωγικών, εισαγωγικών), η πλειοψηφία των οποίων ασχολείται με περισσότερες από μία κατηγορίες προϊόντων. Επιπλέον πολλές επιχειρήσεις, δραστηριοποιούνται παράλληλα και σε άλλους κλάδους, όπως των φαρμακευτικών και παραφαρμακευτικών προϊόντων, των χημικών, των απορρυπαντικών κλπ. Ο ανταγωνισμός στον κλάδο είναι έντονος, λόγω του πλήθους των επιχειρήσεων και της υπερπροσφοράς προϊόντων και εμπορικών σημάτων κυρίως στο κανάλι της ευρείας διανομής (supermarket και τμήματα self service καταστημάτων καλλυντικών). Η πλειονότητα των επιχειρήσεων δραστηριοποιείται στο συγκεκριμένο κανάλι, λόγω της εύκολης πρόσβασης, της προσιτής τιμής των προϊόντων, αλλά και της δυνατότητας επιλογής μεταξύ πολλών εμπορικών σημάτων.

Οι τιμές πώλησης των προϊόντων και το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών αποτελούν τους βασικούς παράγοντες, που άλλες φορές επηρεάζουν άμεσα τη ζήτηση των εξεταζόμενων προϊόντων και άλλες φορές την κατευθύνουν σε πιο οικονομικά προϊόντα.

Βάσει της τελευταίας έκδοσης της Κλαδικής Μελέτης που εκπονήθηκε από τη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της ICAP Group, η συνολική εγχώρια παραγωγή καλλυντικών (σε τιμές χονδρικής) παρουσίασε φθίνουσα πορεία την περίοδο 2007-2013, με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής -2,5%. Από το 2014 σημειώνεται ανάκαμψη. Το 2016 η εγχώρια παραγωγή εκτιμάται ότι εμφάνισε σημαντική αύξηση (+8,5%), ενώ ανοδική είναι η τάση και για το 2017 (+5,9%) γεγονός που οφείλεται και στην ενισχυμένη εξαγωγική δραστηριότητα των επιχειρήσεων του κλάδου. Το μεγαλύτερο μερίδιο στην παραγωγή εκτιμάται ότι καταλαμβάνουν τα προϊόντα περιποίησης δέρματος, αποσπώντας το 44,5% το 2016.

Η Σταματίνα Παντελαίου, Director Οικονομικών Μελετών της ICAP Group, σημειώνει σχετικά με τις εξελίξεις του κλάδου: Η εγχώρια αγορά καλλυντικών την περίοδο 2010-2013, εξαιτίας της μειωμένης καταναλωτικής ζήτησης, παρουσίασε πτωτική πορεία με μέση ετήσια μείωση -7,7%. Ωστόσο από το 2014 η αξία της αγοράς είναι ανοδική, σημειώνοντας ετήσια αύξηση 4,5% το 2016, ενώ αύξηση εκτιμάται και το 2017 (+3%). Άνοδο παρουσίασαν και οι συνολικές εξαγωγές την περίοδο 2012-2017, σημειώνοντας μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 6,3%.

Αναφορικά με τη διάρθρωση της αγοράς καλλυντικών τα προϊόντα περιποίησης δέρματος αποτελούν διαχρονικά την κυριότερη κατηγορία καλλυντικών. Το 2016 εκτιμάται ότι κάλυψαν το 54,3% της συνολικής αξίας πωλήσεων, ενώ ακολούθησαν τα προϊόντα περιποίησης μαλλιών με ποσοστό 29,3%. Σημαντική είναι η άνοδος που παρουσιάζει και η κατηγορία μακιγιάζ την τελευταία τετραετία, κυρίως λόγω της αύξησης των εισαγόμενων προϊόντων.

Σύμφωνα με τη Σταματίνα Παντελαίου, το 2016 το κανάλι της ευρείας διανομής εκτιμάται ότι κάλυψε το 47,6% της αγοράς και ακολούθησε το κανάλι των φαρμακείων με ποσοστό 21,3%. Η αξία της αγοράς καλλυντικών που διατίθενται από φαρμακεία κινείται ανοδικά την τελευταία πενταετία, ενισχύοντας το μερίδιο των φαρμακείων στην αγορά καλλυντικών. Πολλοί καταναλωτές φαίνεται ότι προτιμούν το συγκεκριμένο κανάλι διανομής κυρίως λόγω της εμπιστοσύνης που αναπτύσσεται μεταξύ καταναλωτή και φαρμακοποιού.

Από την άλλη, οι φαρμακοποιοί έχουν εστιάσει στην προώθηση καλλυντικών προϊόντων (κυρίως δερμοκαλλυντικών) μέσω των φαρμακείων τους, προκειμένου να αντισταθμίσουν τις απώλειες από τις αλλεπάλληλες μειώσεις που έχουν υποστεί οι τιμές των φαρμακευτικών σκευασμάτων τα τελευταία χρόνια. Καθοριστικό ρόλο στην αύξηση των πωλήσεων καλλυντικών στο εν λόγω κανάλι έπαιξαν τα e-shops των φαρμακείων που τα τελευταία έτη προσελκύουν όλο και περισσότερους αγοραστές, λόγω της ευκολίας πραγματοποίησης αγορών, της δυνατότητας σύγκρισης τιμών αλλά και των σημαντικών προσφορών και εκπτώσεων.

Από την ανάλυση του ομαδοποιημένου ισολογισμού ο οποίος συνετάχθη με βάση αντιπροσωπευτικό δείγμα 28 επιχειρήσεων καλλυντικών (παραγωγικές & εισαγωγικές) με διαθέσιμα οικονομικά στοιχεία για τα έτη 2015 και 2016 προκύπτουν τα εξής:

Το σύνολο του ενεργητικού των εταιρειών σημείωσε αύξηση (7,3%) το 2016/15, ενώ αυξημένα εμφανίζονται (9,2%) και τα συνολικά ίδια κεφάλαια. Σημαντική αύξηση παρουσιάζουν και οι συνολικές πωλήσεις (κατά 12%) γεγονός που οδήγησε στην βελτίωση και των μικτών κερδών (13,7%) την ίδια περίοδο. Τόσο τα κέρδη EBITDA όσο και το τελικό (καθαρό) αποτέλεσμα του συγκεκριμένου δείγματος εταιρειών εμφάνισαν αξιοσημείωτη αύξηση. Από τις 28 εταιρείες του δείγματος, 23 ήταν κερδοφόρες το 2016 έναντι 22 το 2015.

Βάσει των ισχυουσών συνθήκων της οικονομίας και των τάσεων της αγοράς (οικονομετρικό μοντέλο), για την περίοδο 2018-2020 προβλέπεται περαιτέρω αύξηση της εγχώριας αγοράς των καλλυντικών, με μέσο ετήσιο ρυθμό 2,4%. Το μεγαλύτερο ετήσιο ρυθμό αύξησης παρουσιάζει το κανάλι των φαρμακείων. Θετικές διαφαίνονται και οι προοπτικές για το διαδικτυακό εμπόριο (e – commerce) λόγω της αύξησης τόσο του αριθμού χρηστών – αγοραστών μέσω διαδικτύου όσο και του αριθμού των e-shop των εταιρειών του κλάδου ειδικά σε γνωστά brand names καλλυντικών.

H ICAP Group – με 1.100 εργαζομένους – είναι ο μεγαλύτερος Όμιλος παροχής υπηρεσιών προς επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με ισχυρή παρουσία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Μετά την εξαγορά της από το SEEF Fund της Global Finance το 2007, έχει αναπτυχθεί ραγδαία και σήμερα παρέχει μεγάλο εύρος υπηρεσιών και προϊόντων που ομαδοποιούνται σε 4 κατηγορίες:

Credit Risk Services, Marketing & Sales Solutions, Management Consulting και People & Employment Solutions.

Περισσότερες πληροφορίες στο www.icap.gr

Επιχειρηματικότητα

Εργασιακή απόδοση & ηγετικό προφίλ

Οι αναποτελεσματικοί ηγέτες επηρεάζουν αρνητικά την απόδοση των μελών της ομάδας τους.

Πολλές φορές στην προσπάθειά μας να αναζητήσουμε τις αιτίες που μας κάνουν μη αποδοτικούς στην εργασία μας στρέφουμε την προσοχή μας στις δικές μας πράξεις και στα δικά μας λάθη. Σπάνια, θεωρούμε ότι η μη ικανοποιητική απόδοσή μας οφείλεται κατά πολύ στην ηγετική συμπεριφορά του διευθυντή ή γενικά του υπευθύνου της ομάδδας στην οποία ανήκουμε.

Κατά γενική ομολογία, σε κάθε επιχείρηση ή οργανισμό υπάρχουν κάποιοι κακοί ή αναποτελεσματικοί ηγέτες, οι οποίοι συνγκεντρώνουν χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το συγκεκριμένο προφίλ.
Μερικά από αυτά είναι:

Αξιολογούν τους υφισταμένους τους τονίζοντας μόνο τα αρνητικά σημεία της συμπεριφοράς και της εργασιακής τους απόδοσης, ενώ ποτέ δεν αμείβουν ή έστω προσπαθούν να ανακαλύψουν τα θετικά σημεία τους
Κάνουν διακρίσεις και προτιμούν αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους δίνουν, συνήθως όχι καλές, πληροφορίες για τα ικανά μέλη της ομάδας, ενώ αυτοί οι πληροφοριοδότες απολαμβάνουν την εύνοια των διευθυντών κυρίως σε θέματα συγκάλυψης των αδυναμιών τους
Αδυνατούν να επικοινωνήσουν σωστά και να θέτουν στο χους τους οποίους θα τηρήσουν, γιατί είναι οι ίδιοι τους πολύ ευμετάβλητοι στις σκέψεις και τις αποφάσεις τους δημιουργώντας έτσι καταστάσεις ανισορροπίας στα μέλη της ομάδας τους
Χρεώνουν τις αποτυχίες στους άλλους, ενώ διεκδικούν πίσ στωση στην επιτυχία
Υστερούν σε ηγετικές ικανότητες ή αξιόλογη εμπειρία, αλλά διαλέγουν την πειθαρχία μέσω του εκφοβισμού ή της και τάχρησης της εξουσίας για να φαίνονται αποτελεσματικοί
Δεν αφήνουν χώρο για δράση και αγνοούν τους συνεργάτες τους και όταν προκύψει πρόβλημα τους επιτίθενται αιφνιδιαστικά
Είναι κακοί διαχειριστές του χρόνου και δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα, ενώ εύκολα δικαιολογούν τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες τους

Είναι λοιπόν εύλογο, ότι αν ο ηγέτης μιας ομάδας έχει μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά επηρεάζει αρνητικά την απόδοση των μελών της ομάδας του και κατ’ επέκταση τη συνολική παραγωγικότητά της.

Συμπερασματικά, όταν η δικαιοσύνη της αδικίας, η μεροληπτική αντιμετώπιση των ατόμων της ομάδας και ο παραγκωνιασμός αξιόλογων υπαλλήλων υπερισχύουν της αντιμετώπισης υπερισχύουν της αντιμετώπισης κάθε εργαζόμενου ως μοναδικού ατόμου με ξεχωριστά ταλέντα και ικανότητες, τότε υπονομεύεται τόσο η απόδοση όσο και η ύπαρξη ισορροπίας στην επαγγελματική και προσωπική ζωή όλων των μελών της ομάδας.

Άρθρο αρχείου

Στέλλα Γκιώση

Επιχειρηματικότητα

Διαφορετικότητα και απόδοση εργασίας

Η απειλή συρρίκνωσης του απασχολούμενου προσωπικού, η ανάγκη για υψηλή απόδοση των εργαζομένων προς όφελος του πελάτη αλλά και της επιχείρησης ή του οργανισμού οδηγούν τους επιχειρηματίες ή τους διοικούντες κάποιου οργανισμού να προβληματίζονται στο να βρουν τρόπο να δεσμεύσουν το προσωπικό τους σε παροχή συνεχούς και ποιοτικής εργασίας.

Τις περισσότερες φορές ισχυρό κίνητρο για την απόδοση εργασίας αποτελεί η χρηματική αμοιβή. Αν και η χρηματική αμοιβή αποτελεί τον πρώτο και άμεσα συνδεόμενο με την ανάληψη εργασίας συνειρμό, δεν είναι όμως και ο αποτελεσματικότερος υποκινητής υψηλής απόδοσης στην εργασία.

Η οικονομική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο, η αλλαγή του τρόπου ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, οι απαιτήσεις διαβίωσης και επιβίωσης του ανθρώπου σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα διαφοροποιεί τη διάσταση της χρηματικής αμοιβής, ενώ υποβιβάζει τη σειρά κατάταξής της σε χαμηλότερο ή χαμηλό επίπεδο ανάλογο με τις αξίες του κάθε ατόμου στο οποίο αναφέρεται.

Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η χρηματική αμοιβή μπορεί να είναι ένας ισχυρός υποκινητής, αλλά υπάρχουν άλλοι ισχυρότεροι και πιο σημαντικοί. Σε αυτούς ανήκουν:

η δύναμη του επιτεύγματος
η πεποίθηση ότι η δουλειά έχει αξία
η αναγνώριση από αξιόλογους ανθρώπους που εκτιμούμε
η αίσθηση ότι είμαστε και κάνουμε κάτι διαφορετικό
η πεποίθηση ότι αποτελούμε μέλος ομάδας
η εμπλοκή μας στους στόχους της επιχείρησης ή του οργανισμού

Εκτός από αυτούς, υπάρχουν πολλοί άλλοι υποκινητές εργασίας, αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι ο καθένας έχει διαφορετική σημασία και επίδραση σε κάθε άτομο. Αυτή την ιδιαιτερότητα πρέπει να τη λάβει υπόψη του ο υπεύθυνος διαχείρισης ανθρώπινων πόρων επιχείρησης ή οργανισμού ώστε να επιλέξει το σωστό και κατάλληλο τρόπο για να παρακινήσει το προσωπικό του σε υψηλή απόδοση εργασίας.

Επιλέγοντας μια πρότυπη απόδοση εργασίας ή ενθαρρύνοντας το προσωπικό να αναπτύξει τη δική του προσέγγιση στο θέμα της απόδοσης είναι ένα δίλημμα που απασχολεί πολύ και συχνά τους αρμόδιους διαχείρισης προσωπικού.

Η πρώτη προσέγγιση υπαγορεύει πως το προσωπικό έχει μια στοιχειώδη παρακίνηση και αναγνώριση της ποιότητας στην εργασία και στην περίπτωση που δεν την έχει δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα αναφορικά με την απόδοση εργασίας.

Η δεύτερη προσέγγιση θεωρεί το άτομο ικανό και ώριμο να αναπτύξει το δικό του πλαίσιο απόδοσης, το οποίο όμως θα πρέπει να υπαγορεύεται από κάποιο πρότυπο, το οποίο θα απαιτεί τη δέσμευση του ατόμου σε αυτό.

Κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει την πρώτη ή τη δεύτερη προσέγγιση απόδοσης εργασίας ως καλύτερη. Εκείνο όμως που έχει βαρύτητα και στις δύο προσεγγίσεις είναι η αναγνώριση της διαφορετικότητας του ατόμου και του μοναδικού του πλέγματος εμπειριών που θα καθορίσει τη στάση του στην εργασία και την απόδοσή του σε αυτήν.

Άρθρο αρχείου

Στέλλα Γκιώση

Επιχειρηματικότητα

Πώς να αντιμετωπίσετε το φόβο της επιτυχίας

Δείτε την Επιτυχία σαν Προορισμό και όχι σαν Εμπόδιο προς Αποφυγή.

Η Μαρία είναι μία δραστήρια συμπαθητική και εργατική επιχειρηματίας. Με το Γιάννη που είναι στέλεχος σε μια μεγάλη επιχείρηση έχουν δύο παιδιά και ζουν στα πλαίσια του μοντέλου που ονομάζεται «μέση οικογένεια». Έχουν τις δουλειές τους, έχουν τα παιδιά τους, έχουν το σπίτι τους (που αποπληρώνουν μέσω ενός στεγαστικού 25ετίας), έχουν 2 αυτοκίνητα και 20 μέρες διακοπές το χρόνο.

Στα όνειρά της η Μαρία ήταν μια πετυχημένη, χαρισματική, αξιοθαύμαστη και οικονομικά εύρωστη γυναίκα με μια εξαιρετική οικογένεια και ανεβασμένο κοινωνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα είναι μια μεσόκοπη μοναχική γυναίκα που καταφέρνει να επιβιώνει παγιδευμένη μέσα στην βαρετή της καθημερινότητα. «Υπάρχουν και χειρότερα» λέει στον εαυτό της όταν αραιά και που την ζώνουν οι προσωπικές της ανασφάλειες.

Ναι, αλλά υπάρχουν και καλύτερα! Αν η Μαρία είχε πραγματικά κυνηγήσει την επιτυχία σε κάποιο τομέα της ζωής της θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις απώλειες στους άλλους τομείς. Και η Μαρία δεν έχει καμία διάθεση να δώσει κάτι παραπάνω από τον εαυτό της στο «Βωμό» όπως το ονομάζει της Επιτυχίας. Είναι βολικά καθισμένη στην οικονομική θέση του τραίνου και δεν θα σηκωθεί για να πάει στην πρώτη θέση γιατί φοβάται μην χάσει και αυτήν που έχει!

Φόβος, Ενοχές και Ανωνυμία στη γειτονιά του Βολέματος

Αν και η Επιτυχία κατέχει μία περίοπτη θέση στην καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων οι περισσότεροι κατατρέχονται από ένα μόνιμο φόβο και μόνο στην ιδέα ότι μπορούν να τα καταφέρουν ή ακόμη και από το ότι θα προσπαθήσουν να τα καταφέρουν. Η δικτατορία του μέτριου έχει καταφέρει να δημιουργήσει εξαιρετικές αναστολές στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Έτσι ο κάθε επίδοξος διώκτης της επιτυχίας θα έχει να τα βάλει με ένα σωρό εσωτερικούς εχθρούς πριν εξορμήσει για την κατάκτηση της κορυφής.

Ο Φόβος του Άγνωστου. Αν η Μαρία άρχιζε να γίνεται πετυχημένη θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα της αλλαγής περιβάλλοντος σε διάφορους τομείς. Ξαφνικά θα βρισκόταν σε μια άγνωστη περιοχή με διαφορετικούς κανόνες και αρχές από αυτές που γνώριζε. Ο Πλούτος και η Επιρροή επηρεάζουν δραματικά τους ανθρώπους μια και τους εισάγουν σε κύκλους όπου νιώθουν ότι θα έπρεπε να αποδείξουν ξανά την αξία τους. Αυτό που δεν υπολογίζει η Μαρία είναι ότι όταν έχεις φτάσει στην κορυφή ενός βουνού μετά από σοβαρή προσπάθεια, γνωρίζεις ότι σου αξίζει και ότι δεν θα βρεθεί κανένας να σε αμφισβητήσει. Η Επιτυχία είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση.
Ο Φόβος της Έκθεσης. Η επιθυμία της Μαρίας να παραμείνει ανώνυμη αν και πετυχημένη την εμποδίζει να εκτεθεί στη δημόσια παρατήρηση. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο φόβο του φθόνου των άλλων. Προκειμένου να μην τη ζηλεύουν και να μην τη φθονούν παραμένει στην αφάνεια και κρατά κρυφές και τις παραμικρές έστω επιτυχίες της. Παραμένοντας αδιάφορη δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αξιοζήλευτη!
Οι Δηλητηριώδης Ενοχές. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που προάγει την πεπατημένη οδό και που καταδικάζει την εξερεύνηση ως χάσιμο χρόνου η Μαρία δηλητηριάζεται από τις ενοχές που της έχουν δημιουργηθεί. Δεν έχει το δικαίωμα, λέει στον εαυτό της, να σκορπίσει αλόγιστα το χρόνο και την ενέργειά της κυνηγώντας ένα όνειρο και στερώντας τα από άλλους. Επιπλέον έχει κάνει τόσα λάθη μέχρι τώρα στη ζωή της (όπως όλοι μας) που η πιο κρυφή της ενοχή είναι ότι δεν το αξίζει. Τα παπούτσια της επιτυχίας θα τα βαδίσουν άλλοι.

Βλέποντας την Επιτυχία κατάματα!

Είναι φυσικό η Επιτυχία, όπως και κάθε άλλη αλλαγή στη ζωή μας, να προκαλεί κάποια ποσότητα στρες. Είναι περίεργο όμως να αρνούμαστε να κοιτάξουμε την Επιτυχία στα μάτια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουμε την κατάλληλη προετοιμασία. Τις περισσότερες φορές δεν μας εμποδίζει η άγνοια του δρόμου προς την κορυφή αλλά η έλλειψη σχεδίου για τα μετέπειτα βήματα. Δίνοντας μια τελευταία συμβουλή στην φανταστική Μαρία μας θα της θυμίζαμε ότι μετανιώνουμε για ότι δεν κάναμε παρά για ότι έχουμε κάνει.