Επιχειρηματικότητα

Μέχρι 31 Ιαν 2021 για το ΟΡΑΜΑ 2040

Η κα Μαρία-Χριστίνα Μακρανδρέου (210 5275142, [email protected]), από το Ελληνικό Αγροτικό Δίκτυο, το οποίο είναι μια υπηρεσία του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020, έδωσε σημαντικά καταπληκτικές πληροφορίες για το «Όραμα για την αγροτική Ευρώπη το 2040», στην συζήτηση που οργάνωσε ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής και πραγματοποιήθηκε χάρις στην υποστήριξη του Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη (6932094231), κτηνοτρόφος στο Μενίδι Αττικής και η κα Αργυρώ Λαγγουράνη, Πολιτιστικός Σύλλογος Λιδωρικίου, επεσήμαναν μερικά από όσα παρουσιάστηκαν και παρατίθενται παρακάτω:

Η Ευρωπ. Επιτροπή θα δέχεται προτάσεις για το «Όραμα για την αγροτική Ευρώπη το 2040» μέχρι 31 Ιαν 2021 στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected].
Προτάσεις μπορούν να υποβάλουν τυπικές και άτυπες ομάδες μετά από οργανωμένη συζήτηση με την βοήθεια εργαλείων, όπου θα καταγράφονται με συγκεκριμένο τρόπο οι προτάσεις για το ΟΡΑΜΑ 2040.
Το ΟΡΑΜΑ 2040 αφορά όλη την ύπαιθρο και τους κατοίκους της, όπου εμπεριέχονται και οι αγρότες, αλλά δεν είναι μόνο για τους αγρότες.
Με πολλή σημασία καταγράφηκε ότι η Ευρ. Επιτροπή δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περιαστική ύπαιθρο, όπου φαίνεται να συμβαίνει σοβαρή αλλοίωση του περιβάλλοντος (φυσικού, κοινωνικού, πολιτιστικού κλπ), και να υφίστανται ισχυρές πιέσεις οι αγροτικές κοινωνίες.
Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής πραγματοποίησε συζητήσεις για την ενδογενή (από κάτω) Τοπική Ανάπτυξη, με ακριβώς την ίδια μεθοδολογία σε δύο κύκλους. Ο ένας κύκλος ήταν τα έτη 2015-2016 και ο πρόσφατος το 2019, που ανακόπηκε με την πανδημία.
Μάλιστα στοιχεία της προσπάθειας εκείνης περιέχονται στο βιβλίο «Σκέψεις για την Τοπική Ανάπτυξη», εκδόσεις ΣΤΕΝΤΟΡΑΣ, ISBN 978-618-84431-2-9, Νοε 2019.
Η προσπάθεια για ενέργειες προς την Τοπική (κοινοτική) Ανάπτυξη της Υπαίθρου της Αττικής είχαν ονομασθεί ΑΡΡΑΤΤΙΚΑ, δηλαδή Αττική Γη, καθόσον «αρ» στα αρχαία πελασγικά, τα σημερινά αρβανίτικα σημαίνει γη, όπως σώζεται ακόμα και σήμερα στο αρουραίος, στο άροτρο, στο αρ-χων, δηλ. ο κατέχων γη κλπ.
Οι οργανωμένες συζητήσεις θα έχουν ως αντικείμενο για το πώς θα ήθελαν να είναι η περιοχή τους, πώς ενδέχεται να αλλάξει κατά τα επόμενα 20 χρόνια, ποιες εξελίξεις θα ήθελαν να δουν και ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε η περιοχή τους να γίνει ο τόπος που ονειρεύονται, ένας ελκυστικός τόπος για να ζουν με τις οικογένειές τους.
Μερικά επί μέρους θέματα θα μπορούσαν να είναι: Η επίδραση του κλίματος στην ζωή και τις καλλιέργειες, Η ποιότητα περιβάλλοντος (φυσικού, κοινωνικού, πολιτιστικού, τεχνολογικού κλπ), Οι υποδομές και υπηρεσίες για ανεκτή ποιότητα ζωής, Ο πληθυσμός (υπογεννητικότητα, προσέλκυση καινούργιων συγκατοίκων, η δομή και αλλαγές), Κοινωνική ένταξη & ζωτικότητα, σχολεία, εισοδήματα, δουλειά, θέσεις εργασίας, Βασικά Αγαθά (τρόφιμα, ενέργεια, οικονομία), Τοπική Εφοδιαστική Αλυσίδα, Ψηφιακά μέσα/Τεχνολογίες, Διακυβέρνηση και συμμετοχή των πολιτών και ότι άλλο κρίνουν οι κάτοικοι ότι τους ενδιαφέρει για να γίνει η περιοχή του ελκυστική για να ζουν.
Η Ευρ. Επιτροπή προτείνει να εξεταστούν στις τοπικές συνατήσεις: 1) Κλιματική Αλλαγή & περιβαλλοντική υποβάθμιση, 2) Ψηφιακή & Τεχνολογική Αλλαγή, 3) Δημογραφική Αλλαγή και 4) Παγκοσμιοποίηση / «Τοπική διάσταση» (Localisation).
Πρέπει όλοι να βρουν τρόπο να συμμετάσχουν.
Είναι μοναδική ευκαιρία που οι πολίτες, και μάλιστα της υπαίθρου, μπορούν να συμβάλουν στο πώς θέλουν τον τόπο τους, έστω το 2040.
Η πανδημία COVID άλλαξε τους τρόπους με τους οποίους ζούμε και εργαζόμαστε σε αγροτικές και αστικές περιοχές και τώρα είναι η ώρα να κάνουμε έναν απολογισμό και να μοιραστούμε ιδέες για ένα καλύτερο μέλλον.
Τώρα δίνεται η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένας άμεσος σύνδεσμος μεταξύ αυτού που βιώνουν και αισθάνονται οι άνθρωποι που ζουν στις αγροτικές περιοχές πριν γίνει η επικείμενη ανακοίνωσης της Ευρ. Επιτροπής για ένα μακροπρόθεσμο όραμα για τις αγροτικές περιοχές για το 2040.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ιδέες που θα προκύψουν από τις συζητήσεις για να ξεπεράσουμε τις συνηθισμένες «SWOT» αναλύσεις και να βάλουμε τα θεμέλια για ένα ολοκληρωμένο/ολιστικό μέλλον που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις στρατηγικές, τα προγράμματα και τις επενδύσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον των αγροτικών μας περιοχών, όπως το θέλουμε εμείς, ή έστω και εμείς ….
Μπορούμε να μοιραστούμε και να εμπνευστούμε από την εμπειρία των αγροτικών κοινοτήτων από διάφορα άλλα μέρη της Ευρώπης, από το αρχείο που δημιούργησε και θα εμπλουτίζει η Ευρ. Επιτροπή.
Τα αποτελέσματα τέτοιων συλλογικών και συμμετοχικών συζητήσεων μπορούν να συμπληρώσουν τις μεμονωμένες απαντήσεις που υποβλήθηκαν κατά την ηλεκτρονική δημόσια διαβούλευση της Επιτροπής (έληξε για τους πολίτες στις 30/11/2020).
Οι ομάδες που θα ασχοληθούν με το θέμα σε τοπικό επίπεδο, εξετάζοντας τη δική τους περιοχή χρησιμοποιώντας συλλογικά αυτήν τη μελλοντική προοπτική θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέες ιδέες και πρωτοβουλίες.
Εάν δεν το κάνουν οι κάτοικοι της υπαίθρου, θα το κάνουν κάποιοι άλλοι για αυτούς χωρίς αυτούς και θα τους το επιβάλουν.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, παρά τον εποχικό φόρτο των εργασιών (γέννες, συγκέντρωση τροφών, προετοιμασία χώρων για τον σταβλισμό για τον χειμώνα, γιορτές κλπ) θεωρεί μοναδική ευκαιρία την παρουσίαση για το «Όραμα για την αγροτική Ευρώπη το 2040», που έγινε διαδικτυακά στις 9/12/2020 και πέραν των προγραμματισμένων συναντήσεων θα ανακοινώσει και άλλες συναντήσεις με τοπικούς φορείς για να συζητηθούν προτάσεις για το ΟΡΑΜΑ 2040.

Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής έχει ήδη ανακοινώσει συζήτηση στις 15/12/2020 (20.00) για τα ήθη & έθιμα για τον Άγιο Μόδεστο, στις 16/12/2020 (12.00) για τους Καρπούς του Δάσους (Food Forest), στις 5/1/2021 (20.00) συνάντηση Αγροτισσών & στις 13/1/2021 (12.00) Ανταλλαγή ευχών.

Επιχειρηματικότητα

Εργασιακή απόδοση & ηγετικό προφίλ

Οι αναποτελεσματικοί ηγέτες επηρεάζουν αρνητικά την απόδοση των μελών της ομάδας τους.

Πολλές φορές στην προσπάθειά μας να αναζητήσουμε τις αιτίες που μας κάνουν μη αποδοτικούς στην εργασία μας στρέφουμε την προσοχή μας στις δικές μας πράξεις και στα δικά μας λάθη. Σπάνια, θεωρούμε ότι η μη ικανοποιητική απόδοσή μας οφείλεται κατά πολύ στην ηγετική συμπεριφορά του διευθυντή ή γενικά του υπευθύνου της ομάδδας στην οποία ανήκουμε.

Κατά γενική ομολογία, σε κάθε επιχείρηση ή οργανισμό υπάρχουν κάποιοι κακοί ή αναποτελεσματικοί ηγέτες, οι οποίοι συνγκεντρώνουν χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το συγκεκριμένο προφίλ.
Μερικά από αυτά είναι:

Αξιολογούν τους υφισταμένους τους τονίζοντας μόνο τα αρνητικά σημεία της συμπεριφοράς και της εργασιακής τους απόδοσης, ενώ ποτέ δεν αμείβουν ή έστω προσπαθούν να ανακαλύψουν τα θετικά σημεία τους
Κάνουν διακρίσεις και προτιμούν αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους δίνουν, συνήθως όχι καλές, πληροφορίες για τα ικανά μέλη της ομάδας, ενώ αυτοί οι πληροφοριοδότες απολαμβάνουν την εύνοια των διευθυντών κυρίως σε θέματα συγκάλυψης των αδυναμιών τους
Αδυνατούν να επικοινωνήσουν σωστά και να θέτουν στο χους τους οποίους θα τηρήσουν, γιατί είναι οι ίδιοι τους πολύ ευμετάβλητοι στις σκέψεις και τις αποφάσεις τους δημιουργώντας έτσι καταστάσεις ανισορροπίας στα μέλη της ομάδας τους
Χρεώνουν τις αποτυχίες στους άλλους, ενώ διεκδικούν πίσ στωση στην επιτυχία
Υστερούν σε ηγετικές ικανότητες ή αξιόλογη εμπειρία, αλλά διαλέγουν την πειθαρχία μέσω του εκφοβισμού ή της και τάχρησης της εξουσίας για να φαίνονται αποτελεσματικοί
Δεν αφήνουν χώρο για δράση και αγνοούν τους συνεργάτες τους και όταν προκύψει πρόβλημα τους επιτίθενται αιφνιδιαστικά
Είναι κακοί διαχειριστές του χρόνου και δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα, ενώ εύκολα δικαιολογούν τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες τους

Είναι λοιπόν εύλογο, ότι αν ο ηγέτης μιας ομάδας έχει μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά επηρεάζει αρνητικά την απόδοση των μελών της ομάδας του και κατ’ επέκταση τη συνολική παραγωγικότητά της.

Συμπερασματικά, όταν η δικαιοσύνη της αδικίας, η μεροληπτική αντιμετώπιση των ατόμων της ομάδας και ο παραγκωνιασμός αξιόλογων υπαλλήλων υπερισχύουν της αντιμετώπισης υπερισχύουν της αντιμετώπισης κάθε εργαζόμενου ως μοναδικού ατόμου με ξεχωριστά ταλέντα και ικανότητες, τότε υπονομεύεται τόσο η απόδοση όσο και η ύπαρξη ισορροπίας στην επαγγελματική και προσωπική ζωή όλων των μελών της ομάδας.

Άρθρο αρχείου

Στέλλα Γκιώση

Επιχειρηματικότητα

Διαφορετικότητα και απόδοση εργασίας

Η απειλή συρρίκνωσης του απασχολούμενου προσωπικού, η ανάγκη για υψηλή απόδοση των εργαζομένων προς όφελος του πελάτη αλλά και της επιχείρησης ή του οργανισμού οδηγούν τους επιχειρηματίες ή τους διοικούντες κάποιου οργανισμού να προβληματίζονται στο να βρουν τρόπο να δεσμεύσουν το προσωπικό τους σε παροχή συνεχούς και ποιοτικής εργασίας.

Τις περισσότερες φορές ισχυρό κίνητρο για την απόδοση εργασίας αποτελεί η χρηματική αμοιβή. Αν και η χρηματική αμοιβή αποτελεί τον πρώτο και άμεσα συνδεόμενο με την ανάληψη εργασίας συνειρμό, δεν είναι όμως και ο αποτελεσματικότερος υποκινητής υψηλής απόδοσης στην εργασία.

Η οικονομική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο, η αλλαγή του τρόπου ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, οι απαιτήσεις διαβίωσης και επιβίωσης του ανθρώπου σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα διαφοροποιεί τη διάσταση της χρηματικής αμοιβής, ενώ υποβιβάζει τη σειρά κατάταξής της σε χαμηλότερο ή χαμηλό επίπεδο ανάλογο με τις αξίες του κάθε ατόμου στο οποίο αναφέρεται.

Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η χρηματική αμοιβή μπορεί να είναι ένας ισχυρός υποκινητής, αλλά υπάρχουν άλλοι ισχυρότεροι και πιο σημαντικοί. Σε αυτούς ανήκουν:

η δύναμη του επιτεύγματος
η πεποίθηση ότι η δουλειά έχει αξία
η αναγνώριση από αξιόλογους ανθρώπους που εκτιμούμε
η αίσθηση ότι είμαστε και κάνουμε κάτι διαφορετικό
η πεποίθηση ότι αποτελούμε μέλος ομάδας
η εμπλοκή μας στους στόχους της επιχείρησης ή του οργανισμού

Εκτός από αυτούς, υπάρχουν πολλοί άλλοι υποκινητές εργασίας, αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι ο καθένας έχει διαφορετική σημασία και επίδραση σε κάθε άτομο. Αυτή την ιδιαιτερότητα πρέπει να τη λάβει υπόψη του ο υπεύθυνος διαχείρισης ανθρώπινων πόρων επιχείρησης ή οργανισμού ώστε να επιλέξει το σωστό και κατάλληλο τρόπο για να παρακινήσει το προσωπικό του σε υψηλή απόδοση εργασίας.

Επιλέγοντας μια πρότυπη απόδοση εργασίας ή ενθαρρύνοντας το προσωπικό να αναπτύξει τη δική του προσέγγιση στο θέμα της απόδοσης είναι ένα δίλημμα που απασχολεί πολύ και συχνά τους αρμόδιους διαχείρισης προσωπικού.

Η πρώτη προσέγγιση υπαγορεύει πως το προσωπικό έχει μια στοιχειώδη παρακίνηση και αναγνώριση της ποιότητας στην εργασία και στην περίπτωση που δεν την έχει δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα αναφορικά με την απόδοση εργασίας.

Η δεύτερη προσέγγιση θεωρεί το άτομο ικανό και ώριμο να αναπτύξει το δικό του πλαίσιο απόδοσης, το οποίο όμως θα πρέπει να υπαγορεύεται από κάποιο πρότυπο, το οποίο θα απαιτεί τη δέσμευση του ατόμου σε αυτό.

Κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει την πρώτη ή τη δεύτερη προσέγγιση απόδοσης εργασίας ως καλύτερη. Εκείνο όμως που έχει βαρύτητα και στις δύο προσεγγίσεις είναι η αναγνώριση της διαφορετικότητας του ατόμου και του μοναδικού του πλέγματος εμπειριών που θα καθορίσει τη στάση του στην εργασία και την απόδοσή του σε αυτήν.

Άρθρο αρχείου

Στέλλα Γκιώση

Επιχειρηματικότητα

Πώς να αντιμετωπίσετε το φόβο της επιτυχίας

Δείτε την Επιτυχία σαν Προορισμό και όχι σαν Εμπόδιο προς Αποφυγή.

Η Μαρία είναι μία δραστήρια συμπαθητική και εργατική επιχειρηματίας. Με το Γιάννη που είναι στέλεχος σε μια μεγάλη επιχείρηση έχουν δύο παιδιά και ζουν στα πλαίσια του μοντέλου που ονομάζεται «μέση οικογένεια». Έχουν τις δουλειές τους, έχουν τα παιδιά τους, έχουν το σπίτι τους (που αποπληρώνουν μέσω ενός στεγαστικού 25ετίας), έχουν 2 αυτοκίνητα και 20 μέρες διακοπές το χρόνο.

Στα όνειρά της η Μαρία ήταν μια πετυχημένη, χαρισματική, αξιοθαύμαστη και οικονομικά εύρωστη γυναίκα με μια εξαιρετική οικογένεια και ανεβασμένο κοινωνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα είναι μια μεσόκοπη μοναχική γυναίκα που καταφέρνει να επιβιώνει παγιδευμένη μέσα στην βαρετή της καθημερινότητα. «Υπάρχουν και χειρότερα» λέει στον εαυτό της όταν αραιά και που την ζώνουν οι προσωπικές της ανασφάλειες.

Ναι, αλλά υπάρχουν και καλύτερα! Αν η Μαρία είχε πραγματικά κυνηγήσει την επιτυχία σε κάποιο τομέα της ζωής της θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις απώλειες στους άλλους τομείς. Και η Μαρία δεν έχει καμία διάθεση να δώσει κάτι παραπάνω από τον εαυτό της στο «Βωμό» όπως το ονομάζει της Επιτυχίας. Είναι βολικά καθισμένη στην οικονομική θέση του τραίνου και δεν θα σηκωθεί για να πάει στην πρώτη θέση γιατί φοβάται μην χάσει και αυτήν που έχει!

Φόβος, Ενοχές και Ανωνυμία στη γειτονιά του Βολέματος

Αν και η Επιτυχία κατέχει μία περίοπτη θέση στην καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων οι περισσότεροι κατατρέχονται από ένα μόνιμο φόβο και μόνο στην ιδέα ότι μπορούν να τα καταφέρουν ή ακόμη και από το ότι θα προσπαθήσουν να τα καταφέρουν. Η δικτατορία του μέτριου έχει καταφέρει να δημιουργήσει εξαιρετικές αναστολές στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Έτσι ο κάθε επίδοξος διώκτης της επιτυχίας θα έχει να τα βάλει με ένα σωρό εσωτερικούς εχθρούς πριν εξορμήσει για την κατάκτηση της κορυφής.

Ο Φόβος του Άγνωστου. Αν η Μαρία άρχιζε να γίνεται πετυχημένη θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα της αλλαγής περιβάλλοντος σε διάφορους τομείς. Ξαφνικά θα βρισκόταν σε μια άγνωστη περιοχή με διαφορετικούς κανόνες και αρχές από αυτές που γνώριζε. Ο Πλούτος και η Επιρροή επηρεάζουν δραματικά τους ανθρώπους μια και τους εισάγουν σε κύκλους όπου νιώθουν ότι θα έπρεπε να αποδείξουν ξανά την αξία τους. Αυτό που δεν υπολογίζει η Μαρία είναι ότι όταν έχεις φτάσει στην κορυφή ενός βουνού μετά από σοβαρή προσπάθεια, γνωρίζεις ότι σου αξίζει και ότι δεν θα βρεθεί κανένας να σε αμφισβητήσει. Η Επιτυχία είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση.
Ο Φόβος της Έκθεσης. Η επιθυμία της Μαρίας να παραμείνει ανώνυμη αν και πετυχημένη την εμποδίζει να εκτεθεί στη δημόσια παρατήρηση. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο φόβο του φθόνου των άλλων. Προκειμένου να μην τη ζηλεύουν και να μην τη φθονούν παραμένει στην αφάνεια και κρατά κρυφές και τις παραμικρές έστω επιτυχίες της. Παραμένοντας αδιάφορη δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αξιοζήλευτη!
Οι Δηλητηριώδης Ενοχές. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που προάγει την πεπατημένη οδό και που καταδικάζει την εξερεύνηση ως χάσιμο χρόνου η Μαρία δηλητηριάζεται από τις ενοχές που της έχουν δημιουργηθεί. Δεν έχει το δικαίωμα, λέει στον εαυτό της, να σκορπίσει αλόγιστα το χρόνο και την ενέργειά της κυνηγώντας ένα όνειρο και στερώντας τα από άλλους. Επιπλέον έχει κάνει τόσα λάθη μέχρι τώρα στη ζωή της (όπως όλοι μας) που η πιο κρυφή της ενοχή είναι ότι δεν το αξίζει. Τα παπούτσια της επιτυχίας θα τα βαδίσουν άλλοι.

Βλέποντας την Επιτυχία κατάματα!

Είναι φυσικό η Επιτυχία, όπως και κάθε άλλη αλλαγή στη ζωή μας, να προκαλεί κάποια ποσότητα στρες. Είναι περίεργο όμως να αρνούμαστε να κοιτάξουμε την Επιτυχία στα μάτια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουμε την κατάλληλη προετοιμασία. Τις περισσότερες φορές δεν μας εμποδίζει η άγνοια του δρόμου προς την κορυφή αλλά η έλλειψη σχεδίου για τα μετέπειτα βήματα. Δίνοντας μια τελευταία συμβουλή στην φανταστική Μαρία μας θα της θυμίζαμε ότι μετανιώνουμε για ότι δεν κάναμε παρά για ότι έχουμε κάνει.