Υγεία

Χορτοφαγία: Υγεία, χωρίς ελλείψεις

Σύμφωνα με διεθνείς χορτοφαγικούς οργανισμούς (Vegetarian Society και Vegetarian Resource Group), «χορτοφάγος ονομάζεται εκείνος που δεν καταναλώνει κρέας, πουλερικά και θαλασσινά και όλα τα υποπροϊόντα τους, με ή χωρίς την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων και αυγών».

Χαρακτηριστικά της χορτοφαγικής διατροφής

Όπως φαίνεται σε πολλές μελέτες, μια διατροφή βασισμένη αποκλειστικά σε φυτικές τροφές, προσδίδει σημαντικά οφέλη στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι χορτοφαγικές δίαιτες έχουν τα εξής διατροφικά χαρακτηριστικά:

Περιλαμβάνουν μεγάλες ποσότητες φρούτων, λαχανικών και οσπρίων.
Περιέχουν χαμηλά ποσοστά λιπαρών, ιδιαίτερα κορεσμένων και trans λιπαρών.
Τα λιπαρά, που περιλαμβάνει μια χορτοφαγική διατροφή, ανήκουν κυρίως στην ευεργετική κατηγορία των μονο-ακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών.
Περιέχουν ελάχιστη χοληστερόλη.
Είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες.
Περιέχουν σημαντική περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και φυτοχημικά συστατικά.

Οφέλη της χορτοφαγίας για την υγεία

Για τους παραπάνω λόγους, οι χορτοφάγοι φαίνεται να έχουν χαμηλότερα ποσοστά διαφόρων χρόνιων ασθενειών όπως:

Καρδιαγγειακά νοσήματα
Υπέρταση, διαβήτη
Παθήσεις πεπτικού
Αυτοάνοσα νοσήματα
Αλλεργίες
Άνοια
Ορισμένους τύπους καρκίνου (π.χ. καρκίνο παχέος εντέρου) κ.ά.

Oλοκληρώνοντας την ανάγνωση του άρθρου έχετε τη δυαντότητα να δείτε περισσότερα στο infographic της χορτοφαγίας.

Είναι ασφαλής η χορτοφαγική διατροφή;

Έγκριτοι διαιτολογικοί φορείς, όπως για παράδειγμα ο Αμερικάνικος Διαιτολογικός Σύλλογος, έχουν υποστηρίξει ότι μια σωστά σχεδιασμένη χορτοφαγική δίαιτα, αποτελεί μια υγιεινή και θρεπτικά επαρκή διατροφή

Μάλιστα, μια χορτοφαγική διατροφή είναι δυνατό να βοηθήσει στην πρόληψη και στη θεραπεία συγκεκριμένων παθολογικών καταστάσεων.

Μια καλά σχεδιασμένη χορτοφαγική δίαιτα, η οποία έχει συνταχθεί από έναν πτυχιούχο διαιτολόγο, είναι κατάλληλη για όλα τα στάδια της ζωής, όπως την παιδική και εφηβική ηλικία, για τις εγκυμονούσες και τις θηλάζουσες, καθώς και για τους ενήλικες και τους ηλικιωμένους.

Πώς η χορτοφαγία επηρεάζει το περιβάλλον;

Σημαντική είναι και η συνεισφορά της χορτοφαγίας στην προστασία του περιβάλλοντος. Για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι το 70% της αγροτικής γης σε ολόκληρο τον πλανήτη, χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της εκτροφής των ζώων. Επιπλέον, για να παραχθεί 1 κιλό σιταριού απαιτούνται 1.000-2000 λίτρα νερού, ενώ για την παραγωγή ενός κιλού βοδινού, χρειάζονται 13.000 έως και 100.000 λίτρα νερού.

Μια διατροφή χωρίς κρέας και ζωικών παραγώγων αποτελεί μια πραγματική πράξη αγάπης για τα ζώα. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο πιστεύουν ότι είναι λάθος τα ζώα να υποφέρουν και να θανατώνονται, μόνο και μόνο για να μετατραπούν σε τροφή. Τα ζώα στα εκτροφεία, πολλές φορές τα μεταχειρίζονται βάναυσα και μεγαλώνουν σε στοιβαγμένους και μικροσκοπικούς χώρους, μέσα στα δικά τους απόβλητα, δίχως καλής ποιότητας τροφή.

Χορτοφαγία και διατροφικά συστατικά: τι πρέπει να προσέξετε;

Εκείνο που αξίζει να τονιστεί είναι ότι, όσο πιο αυστηρός είναι ο τύπος της χορτοφαγίας (και άρα αποκλείει περισσότερες ομάδες τροφίμων), τόσο μεγαλύτερη έμφαση και προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην κάλυψη συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών, όπως της πρωτεΐνης, του σίδηρου, του ασβεστίου, της βιταμίνης B12, του ιωδίου, των ω-3 λιπαρών, της βιταμίνη D και του ψευδαργύρου.

Φυτικές πηγές πρωτεΐνης

Πολλοί πιστεύουν ότι η επαρκής πρόσληψη πρωτεΐνης είναι δυνατόν να επιτευχθεί μόνο μέσα από την πρόσληψη κρέατος. Αυτή όμως η πεποίθηση δεν είναι ακριβής, μιας και όλες οι φυτικές τροφές, με εξαίρεση τα φρούτα, περιέχουν πρωτεΐνη. Πλούσιες πηγές φυτικής πρωτεΐνης είναι:

Τα όσπρια (φασόλια, φακές, ρεβίθια)
Ο αρακάς
Η σόγια και τα προϊόντα της (τυρί τόφου, τέμπε)
Οι ξηροί καρποί

Αξιοποιείστε τις συμπληρωματικές πρωτεΐνες

Ενώ μια φυτική τροφή από μόνη της δεν καλύπτει τις ανάγκες του οργανισμού στα απαραίτητα αμινοξέα, σε συνδυασμό με κάποιο άλλο φυτικό τρόφιμο, μπορεί να εφοδιάσει πλήρως τον οργανισμό με όλα τα απαραίτητα αμινοξέα.

Για παράδειγμα, τα δημητριακά, που περιέχουν μικρή ποσότητα από το αμινοξύ λυσίνη, μπορούν να συμπληρωθούν από τα όσπρια, που περιέχουν επαρκείς ποσότητες λυσίνης. Από την άλλη, το χαμηλό επίπεδο του απαραίτητου αμινοξέος μεθειονίνη στα όσπρια, αντισταθμίζεται από την υψηλή συγκέντρωσή του στα δημητριακά.

Επάρκεια σιδήρου στη χορτοφαγία

Σχετικά με τον σίδηρο, αποτελεί ένα ιχνοστοιχείο, το οποίο αποτελεί συστατικό της αιμοσφαιρίνης των ερυθροκυττάρων, με την αποστολή να μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς. Όταν οι αποθήκες σιδήρου του οργανισμού εξαντληθούν, δεν παρέχεται αρκετό οξυγόνο στα κύτταρα. Έτσι, προκαλείται η σιδηροπενική αναιμία, με κυριότερο χαρακτηριστικό, την έντονη κούραση.

Πολλές φυτικές τροφές αποτελούν πλούσιες πηγές σιδήρου:

Τα όσπρια: Φακές, φασόλια, ρεβίθια.
Τα λαχανικά: Σπανάκι, κολοκυθάκια, αρακάς, μπρόκολο, φύλλα παντζαριού, ντοματοχυμός.
Τα φρούτα: Αποξηραμένα φρούτα (δαμάσκηνα, βερίκοκα, σύκα, σταφίδες).
Οι ξηροί καρποί: Κάσιους, αμύγδαλα, φιστίκια, κολοκυθόσποροι, ηλιόσποροι, σουσάμι.
Τα εμπλουτισμένα τρόφιμα: Δημητριακά πρωινού, γάλα και γιαούρτι σόγιας.
Άλλα τρόφιμα: Μαύρη σοκολάτα, μελάσα σακχαροκάλαμου.

Συνδιασμοί για καλύτερη απορρόφηση σιδήρου

Ένας εύκολος τρόπος αύξησης της απορρόφησης του σιδήρου από τον οργανισμό είναι να συνδυάστε το γεύμα σας με βιταμίνη C- η βιταμίνη C αυξάνει έως και κατά 4 φορές την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C είναι τα εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, μανταρίνι, λεμόνι), το μπρόκολο, οι πιπεριές και το κουνουπίδι. Προσθέστε, για παράδειγμα, πιπεριά στις φακές ή χυμό λεμονιού στα ρεβίθια.

Ασβέστιο και χορτοφαγία

Η πρόσληψη ασβεστίου έχει συνδεθεί στο μυαλό του περισσότερου κόσμου με την κατανάλωση γαλακτοκομικών. Κι όμως! Οι ανάγκες σε ασβέστιο μπορούν να καλυφθούν πλήρως και από τις φυτικές πηγές. Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, το μπρόκολο, τα αμύγδαλα, το σουσάμι, τα αποξηραμένα φρούτα, είναι κάποιες από τις πολλές φυτικές τροφές που περιέχουν ασβέστιο.

Οι απαιτήσεις των αυστηρά χορτοφάγων σε ασβέστιο δεν αλλάζουν σε σχέση με τους χορτοφάγους που καταναλώνουν γαλακτοκομικά. Η καθημερινή συνιστώμενη διαιτητική πρόσληψη για τους ενήλικες είναι 1000 mg ενώ για τους εφήβους και τις γυναίκες σε εμμηνόπαυση 1300 και 1200 mg αντίστοιχα.

Προσοχή στη βιταμίνη Β12

Ο διεθνής χορτοφαγικός οργανισμός Vegan Outreach, εφιστά την προσοχή στους χορτοφάγους και ιδιαίτερα στους αυστηρά χορτοφάγους για τη Β12, γιατί πολλοί χορτοφάγοι και ιδιαίτερα οι αυστηρά χορτοφάγοι, θεωρούν ότι η διατροφή τους είναι επαρκής σε θρεπτικά συστατικά, μην δίνοντας σημασία ή ακόμα και αγνοώντας την πρόσληψη της συγκεκριμένης βιταμίνης. Σε αυτό συνεπικουρεί και το γεγονός ότι τα συμπτώματα, από τη διαιτητική στέρηση της βιταμίνης, αργούν να εμφανιστούν (3 έως 10 χρόνια), επειδή η περίσσεια της βιταμίνης Β12 αποθηκεύεται στο συκώτι.

Πολλοί επίσης πιστεύουν ότι, ο ίδιος οργανισμός μπορεί να παράξει Β12, καλύπτοντας τις ανάγκες του οργανισμού. Η αλήθεια είναι ότι ο οργανισμός παράγει Β12 στο παχύ έντερο, από τους μικροοργανισμούς που φυσιολογικά το αποικίζουν, ωστόσο δεν είναι δυνατή η απορρόφησή της, γιατί η απορρόφηση λαμβάνει χώρα σε υψηλότερο σημείο του γαστρεντερικού σωλήνα και συγκεκριμένα κοντά στο τελικό κομμάτι του λεπτού εντέρου.

Μήπως χρειάζεστε συμπλήρωμα βιταμίνης Β12;

Για όλους αυτούς τους λόγους, πολλοί χορτοφαγικοί οργανισμοί, καθώς και ο Αμερικάνικος Διαιτολογικός Σύλλογος, σε έκθεσή του (2016), προτείνει την ένταξη εμπλουτισμένων τροφίμων σε Β12 ή συμπληρωμάτων Β12 στη διατροφή των αυστηρά χορτοφάγων και όσων δεν καταναλώνουν αυγά και γαλακτοκομικά.

Για τους αυστηρά χορτοφάγους, που δεν καταναλώνουν εμπλουτισμένα τρόφιμα, o αυστηρά χορτοφαγικός οργανισμός The Vegan Society (www.vegansociety.com), προτείνει τη λήψη συμπληρώματος διατροφής Β12. Πιο συγκεκριμένα, προτείνει τη λήψη, είτε 10 μg καθημερινά, είτε δοσολογία 2000 μg ανά εβδομάδα (διαμοιρασμένο σε 1 ή 2 δόσεις εβδομαδιαίως).

Τι συμβαίνει με τη χορτοφαγία στην εγκυμοσύνη;

Οι απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά των χορτοφάγων εγκύων, δεν διαφέρουν σε σχέση με τις μη χορτοφάγες εγκυμονούσες, με εξαίρεση ίσως τον σιδήρου, λόγω της μειωμένης απορρόφησης του φυτικού σιδήρου σε σχέση με τον ζωικό (αιμικό σίδηρο).

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα μέχρι στιγμής ερευνητικά στοιχεία, δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά στους δείκτες υγείας των παιδιών που έχουν γεννηθεί από έγκυες χορτοφάγους και μη

Χορτοφαγική διατροφή και θηλασμός

Η θέση πολλών μεγάλων διαιτολογικών συλλόγων, όπως των Η.Π.Α. και του Καναδά, υποστηρίζει πως μια ισορροπημένη χορτοφαγική διατροφή μπορεί να υποστηρίξει έναν υγιή θηλασμό. Τα παιδιά που θηλάζονται από σωστά διατρεφόμενες μητέρες, που ακολουθούν μια χορτοφαγική διατροφή, μεγαλώνουν και αναπτύσσονται κανονικά. Μάλιστα, έχει φανεί πως το γάλα των χορτοφάγων μητέρων που καταναλώνουν βιολογικά προϊόντα, περιέχει χαμηλότερα επίπεδα περιβαλλοντολογικών τοξινών σε σχέση εκείνο των κρεοφάγων θηλαζουσών.

Είναι κατάλληλη η χορτοφαγική διατροφή για τα παιδιά;

Σύμφωνα με τον Αμερικάνικο Διαιτολογικό Σύλλογο και την Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία, η ανάπτυξη των χορτοφάγων παιδιών δεν διαφέρει από εκείνη των μη χορτοφάγων παιδιών

Βασική προϋπόθεση σε αυτό είναι ο σχεδιασμός των γευμάτων να προσφέρει επάρκεια και ισορροπία στα απαιτούμενα θρεπτικά συστατικά.

Η χορτοφαγική διατροφή φαίνεται να προσφέρει διατροφικά πλεονεκτήματα, τόσο στα παιδιά, όσο και στους εφήβους. Μελέτες ανάφεραν ότι, οι έφηβοι χορτοφάγοι καταναλώνουν περισσότερες φυτικές ίνες, σίδηρο, φυλλικό οξύ, βιταμίνη Α και C από τους μη χορτοφάγους εφήβους. Επίσης, έχει καταγραφεί σε αυτά τα παιδιά μεγαλύτερη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών και περιορισμένη κατανάλωση γλυκών και αλμυρών σνακ.

Τι να κρατήσετε;

Μια χορτοφαγική διατροφή είναι αποδεδειγμένα ευεργετική, τόσο για την ανθρώπινη υγεία, όσο και για τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος.

Στο infographic που ακολουθεί απαριθμούμε τα οφέλη της και απαντούμε στο σημαντικότερο ερώτημα σχετικά με τη χορτοφαγία: Πώς θα αποφύγουμε τις διατροφικές ελλείψεις;

Πηγή

Διατροφή

Βιώσιμη Διατροφή. Γιατί σας αφορά;

Τι είναι η βιώσιμη διατροφή;

Το πρόβλημα της πείνας και του ολοένα αυξανόμενου πληθυσμού περιθωριοποιούνται από το υπάρχον τροφικό σύστημα που παράγει τρόφιμα με πλεονάζουσα ποσότητα σε λίπος και ζάχαρη, προωθώντας την παχυσαρκία. Είναι παγκόσμια αποδεκτό, πλέον, ότι ο τρόπος με τον οποίο τρεφόμαστε δεν είναι βιώσιμος, μιας και περισσότεροι από 2 δισεκατομμύρια υποσιτίζονται και περισσότεροι από 2 δισεκατομμύρια είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.

Η παραγωγή και κατανάλωση φαγητού είναι σήμερα τα κυριότερα κίνητρα που οδηγούν στην έκπτωση του περιβάλλοντος, στην κλιματική αλλαγή και στη μείωση της ποικιλότητας, απειλώντας τη βιωσιμότητα του οικοσυστήματος. Το 1/3 του φαγητού που παράγεται ή χάνεται ή πετιέται. Σύμφωνα με το FAO, οι παγκόσμιες απαιτήσεις σε φαγητό αναμένεται να αυξηθούν κατά 60% μέχρι το 2050.

Η μελέτη της βιώσιμης διατροφής και τροφικών συστημάτων βρίσκεται στο επίκεντρο της έρευνας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πείνας και της δυσθρεψίας και την ικανοποίηση των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης.

Ως διατροφή, ορίζεται το σύνολο των διαφορετικών τροφίμων που περιέχουν μακρο-, μικρο- θρεπτικά συστατικά και άλλα σημαντικά για την υγεία οφέλη.

Ως τροφικό σύστημα, ορίζονται οι διαδικασίες παραγωγής, συσκευασίας, επεξεργασίας και πώλησης τροφίμων παγκοσμίως. Είναι κάτι περισσότερο από την παραγωγή τροφίμων και εξασφάλισης διαθεσιμότητας τους, αφού έχουν στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας των τροφίμων και διατροφής, την εξασφάλιση της κοινωνικής και φυλετικής ισότητα, την μείωση της φτώχειας και την προώθηση της αποτελεσματικής διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Ο όρος βιώσιμη διατροφή ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και συμπεριλάμβανε συστάσεις διατροφής που θα είχαν ως αποτέλεσμα πιο υγιές περιβάλλον και πιο υγιείς καταναλωτές. Η βιώσιμη διατροφή ορίζεται ως εκείνη η διατροφή που θα είχε μειωμένο περιβαλλοντικό αντίκτυπο, ώστε να συμβάλει στην ασφάλεια της θρέψης και σε μια υγιή ζωή τόσο για αυτές όσο και τις επόμενες γενιές.

Κύρια χαρακτηριστικά της:

η προστατευτική της λειτουργία στο οικοσύστημα,
ο σεβασμός της στο οικοσύστημα,
η κοινωνική της αποδοχή,
η διατροφική της επάρκεια,
η ασφάλεια και εξασφάλιση της υγείας,
ενώ παράλληλα βελτιώνει τους περιβαλλοντικούς και ανθρώπινους πόρους.

Πώς μπορούμε να μειώσουμε το οικολογικό μας αποτύπωμα;

Υπάρχουν 3 πυλώνες πάνω στους οποίους μπορείς να θέσεις τη βάση για μια την βελτίωση της στάσης σου απέναντι στο περιβάλλον:

Η μείωση της κατανάλωσης τροφίμων που δεν είναι απαραίτητα στο διατροφικό σου πλάνο. Χαρακτηριστικά αυτών των τροφίμων είναι: η αυξημένη θερμιδική πυκνότητα (πλούσια σε θερμίδες) και η αυξημένη επεξεργασία και συσκευασία τους. Μέσω αυτού θα πετύχεις την μείωση τόσο των διατροφικών ανισοτήτων όσο και των περιβαλλοντικών πόρων.
Η υιοθέτηση ενός διατροφικού προτύπου που δε θα εστιάζει σε ζωικής προέλευσης τρόφιμα, αλλά αντιθέτως σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης έχεις ως αποτέλεσμα οφέλη τόσο στην υγεία, όσο και στο οικοσύστημα.
Η κατανάλωση οποιουδήποτε τροφίμου που υπερκαλύπτει τις ενεργειακές σου ανάγκες επιβαρύνει με αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, τη χρήση περιβαλλοντικών πηγών και την πίεση του οικοσυστήματος.

Αν δεν υπάρξει στροφή στον τρόπο σίτισης τότε μέχρι το 2050 οι διατροφές που θα χαρακτηρίζονται κατά βάση από επεξεργασμένα σάκχαρα, λιπαρά, έλαια και κρέας θα συμβάλλουν μέχρι και 80% στην αύξηση των εκπομπών του αερίου. Από την άλλη οι διατροφές που βασίζονται σε φυτικά τρόφιμα μπορούν να τις μειώσουν κατά 30 – 55%. Συνεπώς, είναι καίριο να δώσεις βάση στη σύσταση της διατροφής σου για να μπορέσεις τόσο να συμβάλεις θετικά στο οικοσύστημα όσο και στην υγεία σου.

Ποιος ο ρόλος της Μεσογειακής Διατροφής στη βιωσιμότητα;

Μέσα στα χρόνια, η εξέλιξη της Μεσογειακής διατροφής την έκανε πέρα από ένα αδιαμφησβήτητα υγιές πρότυπο και ένα μοντέλο βιώσιμης διατροφής. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, λαμβάνοντας υπόψιν την ανάγκη για περιβαλλοντική βιωσιμότητα, η Μεσογειακή διατροφή χάρη στην εστίαση της σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης ξεκίνησε να μελετάται κατά πόσο είναι ένα βιώσιμο διατροφικό μοτίβο με μειωμένο περιβαλλοντικό αντίκτυπο.

Παρά το όνομά της, τα τελευταία χρόνια οι χώρες της νοτιο, ανατολικής Ευρώπης είναι σε μια μεταβατική διατροφική κατάσταση που μαζί της φέρει προβλήματα υπερβαρότητας, παχυσαρκίας και χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή.

Η Μεσογειακή διατροφή χαρακτηρίζεται από:

Αφθονία φρούτων, λαχανικών, οσπρίων, ξηρών καρπών και δημητριακών
Τακτική χρήση ελαιόλαδου (πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων)
Μέτρια κατανάλωση ψαριού και γαλακτοκομικών προϊόντων (κυρίως γιαούρτι ή τυρί)
Μικρές ποσότητες κόκκινου κρέατος (μειωμένη πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών οξέων)
Μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, συνήθως με τη μορφή κρασιού που καταναλώνεται μαζί με τα γεύματα

Όλα τα παραπάνω την καθιστούν να υπερέχει διατροφικά, να έχει ποικιλία, εποχικότητα, χρήση φρέσκων τροφίμων και πρακτικών που συνδέονται ισχυρά με την κουλτούρα και την παράδοση.

Φυτοφαγικές δίαιτες και βιωσιμότητα

Ας δούμε 3 βιώσιμα οφέλη των χορτοφαγικών διατροφών.

Πρώτο όφελος: Μέγιστα οφέλη στην υγεία και στη διατροφή

Οι φυτοφαγικές διατροφές έχουν προστατευτική δράση έναντι των καρδιαγγειακών νοσημάτων και οφέλη στην υγεία για μια σειρά χρόνιων και εκφυλιστικών νοσημάτων. Όλες αυτές οι συνδέσεις μεταξύ διατροφής και υγείας έχουν υπογραμμίσει την αυξημένη διατροφική τους υπεροχή, αφού καλύπτουν και τις ανάγκες σε μικροθρεπτικά συστατικά πολύ πιο αποδοτικά σε σχέση με την κλασσική Δυτικού τύπου δίαιτα.

Όλα αυτά επίσης συνηγορούν και σε ένα υγιές σωματικό βάρος με μειωμένη περιφέρεια μέσης που αποτελεί δείκτη πρόγνωσης της κεντρικής παχυσαρκίας και μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Ακόμα, επηρεάζουν θετικά την διαδικασία της γήρανσης μέσω της καθυστερημένης έκπτωσης της γνωσιακής λειτουργίας που σχετίζεται με την εμφάνιση Alzheimer και άνοιας.

Δεύτερο όφελος: Μειωμένο περιβαλλοντικό αντίκτυπο

Αυτό οφείλεται στο ότι οι διατροφές αυτές χαρακτηρίζονται κατά βάση από μειωμένη κατανάλωση ζωικών προϊόντων που αυτό σημαίνει:

μικρότερη χρήση νερού,
μειωμένες εκπομπές αερίων,
μειωμένη χρήση ενέργειας και γης σε σχέση με τωρινά δυτικού τύπου διατροφικά μοτίβα.

Τρίτο όφελος: Θετικό οικονομικό αντίκτυπο

Η καλή χρήση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλων των οφελών που μπορεί να αποκομίσει κανείς από αυτού του τύπου τις διατροφές μπορεί να κινητοποιήσει θετικά την τοπική οικονομία. Αυτό θα συμβεί διότι θα λειτουργήσει καταλυτικά για την διατίμηση των τυπικών και παραδοσιακών τροφίμων. Η ενθάρρυνση των τοπικών παραγωγών θα προστατεύσει όλα τα τοπικά προϊόντα μέσω της θέσπισης ΠΟΠ ονομασίας προέλευσης, ποιοτικών standards παραγωγής σε συνδυασμό με την παράδοση, την καινοτομία και τη βιωσιμότητα.

Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω θα περάσουμε στον πυρήνα της κουλτούρας του να προστατέψουμε το φαγητό και θα συμβάλλουμε στην μείωση της σπατάλης του φαγητού.

Διατροφή

Πώς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας;

Σύμφωνα με την επιστήμη , είναι αποδεδειγμένο πως η καλή διάθεση και συνεπώς και η καλή υγεία είναι άμεσα συνυφασμένα με τη σωστή λειτουργία του εντέρου. Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού αντιμετωπίζει ένα κοινό λειτουργικό πρόβλημα του πεπτικού συστήματος, την δυσκοιλιότητα.

Το συγκεκριμένο άρθρο που γράφει η Διατροφολόγος-Βιολόγος MSc ANutr, Αγγελική Βούντα , μπορεί να σε βοηθήσει να αντιληφθείς τα αίτια που οδηγούν στην εμφάνιση της δυσκοιλιότητας. Ακόμη θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πως οι αλλαγές στη διατροφική σου ρουτίνα και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής σου μπορούν να βοηθήσουν στην άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος.

Τι είναι η δυσκοιλιότητα
Τι προκαλεί δυσκοιλιότητα
Αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας

Η δυσκοιλιότητα είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο παγκοσμίως καθώς πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αυτήν. Αν και δε θεωρείται πάθηση, η δυσκοιλιότητα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία κατάσταση που προκαλεί έντονη ταλαιπωρία και δυσφορία. Μπορεί να συνδέεται με παθήσεις, αλλά τις περισσότερες φορές σχετίζεται με μη παθολογικούς παράγοντες όπως ο σύγχρονος τρόπος ζωής.

Αν και η δυσκοιλιότητα επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών, σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στη δυσκοιλιότητα σε ενήλικες.

Τι είναι η δυσκοιλιότητα

Ο όρος δυσκοιλιότητα αναφέρεται στη μείωση της συχνότητας εκκένωσης ή/και δυσκολίας στη διέλευση των κοπράνων, με τα κόπρανα να είναι συνήθως σκληρά λόγω της μειωμένης περιεκτικότητας σε νερό [1].

Η δυσκοιλιότητα χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ποικιλία συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των σκληρών κοπράνων, της υπερβολικής πίεσης, των σπάνιων κινήσεων του εντέρου, του φουσκώματος και του κοιλιακού άλγους. Τα διαγνωστικά κριτήρια της Ρώμης (Rome IV criteria) θεωρούν πως υπάρχει λειτουργική δυσκοιλιότητα (functional constipation) όταν υπάρχουν 2 από τα παρακάτω κριτήρια κατά τους τελευταίους 3 μήνες, με την έναρξη των συμπτωμάτων τουλάχιστον 6 μήνες πριν από τη διάγνωση (Πίνακας 1) [2].

Πίνακας 1. Διαγνωστικά κριτήρια Rome IV για λειτουργική δυσκοιλιότητα [2]

· Δυσκολία [τανυσμός] τουλάχιστον στο 25% των κενώσεων · Σκληρά κόπρανα σε τουλάχιστον στο 25% των κενώσεων · Αίσθημα ανεπαρκούς κένωσης τουλάχιστον στο 25% των κενώσεων · Αίσθηση παρεμπόδισης της ομαλής αφόδευσης σε τουλάχιστον 25% των κενώσεων · Μηχανικές κινήσεις για να ολοκληρωθεί η κένωση σε τουλάχιστον 25% των κενώσεων · Λιγότερες από 3 κενώσεις την εβδομάδα · Μαλακά κόπρανα σπάνια χωρίς τη χρήση καθαρτικών, και να μην πληροί τα κριτήρια Rome IV για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

Επιδημιολογία

Η δυσκοιλιότητα είναι ένα κοινό σύμπτωμα ανάμεσα σε άτομα όλων των ηλικιών, με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σε μεγαλύτερες ηλικίες και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης [3]. Ο επιπολασμός της δυσκοιλιότητας είναι 15% στον γενικό πληθυσμό με υψηλότερη αναλογία γυναικών προς άνδρες και υψηλότερη επικράτηση στους ηλικιωμένους ειδικά άνω των 65 ετών.

Η σοβαρότητα της δυσκοιλιότητας ποικίλλει από άτομο σε άτομο, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν μικρές περιόδους δυσκοιλιότητας κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένης πιθανώς μετά από κάποια χειρουργική επέμβαση, ενώ άλλοι έχουν δυσκοιλιότητα ως χρόνια μακροχρόνια κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους.

Σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας και Διατροφής (ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ.) που διεξήχθη το 2006 [4], η δυσκοιλιότητα απασχολεί το 16% του ενήλικου πληθυσμού και το 20% του πληθυσμού (ένας στους πέντε Έλληνες) έχει αντιμετωπίσει πρόβλημα δυσκοιλιότητας τουλάχιστον μια φορά στο παρελθόν.

Οι γυναίκες παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά εμφάνισης δυσκοιλιότητας από τους άντρες (περίπου 7 στους 10 δυσκοίλιους είναι γυναίκες). Μεγαλύτερα ποσοστά δυσκοιλιότητας βρέθηκαν σε ηλικίες 45+ ετών και κυρίως μεταξύ 60-64 ετών με ποσοστό εμφάνισης περίπου 1 στους 4 συμμετέχοντες.

Τι προκαλεί δυσκοιλιότητα

Αιτίες και μορφές δυσκοιλιότητας

Όπως ήδη προαναφέραμε, η δυσκοιλιότητα δεν χαρακτηρίζεται ως νόσος, αλλά αποτελεί σύμπτωμα [5]. Η εμφάνιση της δυσκοιλιότητας στους ενήλικες έχει πολλές πιθανές αιτίες όπως η διατροφή, η γενετική προδιάθεση, η λειτουργία του παχέος εντέρου (κινητικότητα και απορρόφηση), καθώς και παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής (σωματική άσκηση, λήψη φαρμακευτικών αγωγών) [6].

Οι αιτίες της δυσκοιλιότητας μπορούν να χωριστούν σε πρωτογενείς (ιδιοπαθείς), που σχετίζονται με προβλήματα της λειτουργίας του παχέος εντέρου (αργή διέλευση ή απόφραξη εξόδου, που οδηγούν σε δυσλειτουργία της διαδικασίας αφόδευσης), και δευτερογενείς, που σχετίζονται με οργανικές ασθένειες, συστημικές νόσους ή λήψη φαρμάκων [6].

Συνοπτικά η λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνει παράγοντες που έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση της δυσκοιλιότητας [3,5,7]. Αυτοί οι παράγοντες είναι:

διατροφική πρόσληψη χαμηλής ποσότητας φυτικών ινών ή απότομη αλλαγή στη διατροφή/ρουτίνα μας
ανεπαρκής πρόσληψη νερού/υγρών (αφυδάτωση)
καθιστικός τρόπος ζωής (έλλειψη σωματικής άσκησης, περνούμε αρκετές ώρες την ημέρα καθισμένοι ή ξαπλωμένοι)
μη ανταπόκριση στην παρόρμηση για αφόδευση
ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων
- αναλγητικά (όπως οπιοειδή και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη)
- αντιόξινα (όπως αυτά που περιέχουν αργίλιο)
- αντιχολινεργικά (όπως αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά)
- αντιυπερτασικά (όπως αναστολείς διαύλων ασβεστίου)
- διουρητικά
- συμπληρώματα σιδήρου
- κατάχρηση ερεθιστικών καθαρτικών
μεταβολικές και ενδοκρινικές διαταραχές: σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός, υπερασβεστιαιμία, υπερκαλιαιμία, πανυποθυμητισμός, φαιοχρωμοκύτωμα, ουραιμία, κοιλιοκάκη, ορμονικές μεταβολές στην εγκυμοσύνη και στην εμμηνόπαυση
σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
ψυχολογικές διαταραχές: κατάθλιψη, άγχος, διατροφικές ασθένειες
νευροπάθειες: νόσος του Parkinson, βλάβη της σπονδυλικής στήλης, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβητική νευροπάθεια, εγκεφαλοαγγειακή νόσος, νόσος του Hirschsprung, τραυματισμός του νωτιαίου μυελού, παραπληγία
μυοπάθειες: σκληρόδερμα, αμυλοείδωση
δομικές διαταραχές: καρκίνος του παχέος εντέρου, στενώσεις του παχέος εντέρου, ορθοκήλη, διαταραχές του ορθού, εντερική ψευδοαπόφραξη.

Δυσκοιλιότητα στην τρίτη ηλικία

Η δυσκοιλιότητα είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους ηλικιωμένους και αυτό είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς τις αιτίες που αναφέραμε παραπάνω. Συνήθως τα ηλικιωμένα άτομα ακολουθούν μία χαμηλή σε φυτικές ίνες διατροφή, καθώς προτιμούν τροφές με μαλακή υφή λόγω έλλειψης δοντιών ή/και όρεξης.

Ακόμη, οι ηλικιωμένοι τείνουν να μειώνουν την ποσότητα των υγρών που καταναλώνουν, και η ανεξάρτητη κίνηση τους περιορίζεται με αποτέλεσμα να μειώνεται η σωματική τους άσκηση και η πρόσβαση τους στην τουαλέτα.

Στον ηλικιωμένο πληθυσμό, η κινητικότητα του παχέος εντέρου μειώνεται, καθώς η γήρανση επηρεάζει τη δομή και τη λειτουργία του εντερικού νευρικού συστήματος [8]. Επιπλέον, η δυσκοιλιότητα συχνά εμφανίζεται ως σύμπτωμα λόγω της χρήσης φαρμάκων ή ασθενειών που αναφέρθηκαν παραπάνω [9].

Τρόποι αντιμετώπισης της δυσκοιλιότητας

Όπως προαναφέρθηκε, η δυσκοιλιότητα είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, το οποίο με σωστή παρακολούθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς και να συμβάλλει καθοριστικά στην ανακούφιση από τη δυσκοιλιότητα. Στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης βρίσκουμε απλούς τρόπους που περιλαμβάνουν αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής και αναφέρονται παρακάτω.

Κάντε κλικ εδώ για να δείτε το πλήρες άρθρο!

Υγεία

E-fit Soma

-Τι παρέχει το Studio e-fit Soma;

Το στούντιο E-Fit Soma είναι στούντιο εκγύμνασης μέσω ηλεκτρομυικης διεγερσης. EMS Training. Είναι μόνο 20’ εκγύμναση μια η δυο φορές τη βδομάδα όπου η κάθε φορά ισοδύναμει με 4 ώρες κλασσικης προπονησης! Δημιουργεί κατά την διάρκεια του 20λεπτου 36.000 μυικες συσπασεις πάνω στα γκρουπ των μυών,δεν αγγίζει ζωτικά όργανα -γι’αυτο είναι απόλυτα ασφαλές -και μας γυμνάζει γρήγορα και αποδοτικά!

Είμαστε οι μόνοι στην Ελλάδα με αυτή την High Tech E-Fit Infinity συσκευή διότι είναι ασύρματη, χωρίς καλώδια και επιτρέπει ταυτόχρονη εκγύμναση δυο ατόμων!

www.e-fitsoma.gr

-Πώς λειτουργεί η εκγύμναση μέσω ηλεκτρομυϊκης διέγερσης;

Η όλη φιλοσοφία της ηλεκτρομυικης διεγερσης προέρχεται από τα μηχανήματα φυσιοθεραπείας έτσι λοιπόν η επιστήμη έχει εφεύρει μια συσκευή ώστε να μπορεί να γυμνάζει τα γκρουπ των μυών γρήγορα και αποδοτικά!

Μικρής ποσότητας ρεύμα περνάει μέσω ηλεκτροδιων φόρωντας μια ειδική στολη και τοποθετώντας την ασύρματη συσκευή έχουμε το ρεύμα στη στολη μέσω ραδιοκυμάτων και χωρίς καλώδια! Δεν είναι παθητική αλλά ενεργητική γυμναστική. Έτσι λοιπόν μπορούμε να δημιουργήσουμε το ασκησιολογιο που επιθυμούμε και να το προσαρμόσουμε ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός!

-Η προπόνηση EMS είναι πιο αποτελεσματική συγκριτικά με μια συμβατική εκγύμναση; Αν ναι, γιατί;

Είναι περισσότερο αποτελεσματική κ γρήγορη διότι έχουμε έτοιμες τις μυϊκές συσπάσεις μέσω της ηλεκτροδιεγερσης. Έτσι εξοικονομούμε χρόνο και κόπο. Επίσης φτάνει στα βαθύτερα στρώματα των μυών εκεί όπου ούτε η κλασική προπόνηση μπορεί και ενεργοποιεί τον μεταβολισμό όπου συνεχίσει να λειτουργεί μέσα μας τις επόμενες δυο μέρες.

-Είναι ασφαλές;

Με έναν πιστοποιημένο εκπαιδευτή είναι απόλυτα ασφαλές εφόσον τηρούνται οι κανονισμοί ασφαλείας και η σωστή ενημέρωση στους πελάτες μας.

-Σε ποιους απευθύνεται;

Aνεξαρτήτως ηλικίας και φύλλο σε όποιον:

θέλει να γνωρίσει έναν νέο, καινοτόμο και αποτελεσματικό τρόπο άσκησης