Connect with us

Επίκαιρα Πρόσωπα

Δημήτρης Γέρος: «Τα πράγματα δεν ήταν ποτέ καλά για την Τέχνη στη χώρα μας»

Ο Δημήτρης Γέρος είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του. Το πρωτότυπο και ιδιοφυές έργο του τυγχάνει εδώ και πολλά χρόνια διεθνούς αναγνώρισης. Έχει πραγματοποιήσει  πλήθος εκθέσεις στα περισσότερα μέρη του κόσμου,  έξη ατομικές σε ξένα Μουσεία και έχει εκδώσει πολυάριθμα βιβλία.

Συναντήσαμε τον διάσημο καλλιτέχνη στον χώρο του στο κέντρο της Αθήνας και απολαύσαμε την συνομιλία μας όσο τίποτε! Ειλικρινής και καυστικός απάντησε στις ερωτήσεις μας.

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

– Πως είναι να ζει  ένας ζωγράφος στην Ελλάδα της κρίσης;

– Μάλλον δεν ζει. Αλλά τα πράγματα δεν ήταν ποτέ καλά για τις Τέχνες στη χώρα μας. Απλώς τώρα είναι χειρότερα. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες, και δεν αναφέρομαι μόνον στους εικαστικούς, υποφέρουν. Όταν οι Έλληνες δεν έχουν να φάνε πώς θα αγοράσουν ζωγραφική; Βέβαια, έχουμε γίνει χιλιάδες, πού να βρεθεί τόσο μεγάλο αγοραστικό κοινό;

Απ’ την άλλη δεν υπάρχουν και σοβαροί έμποροι για να προωθήσουν σωστά τους καλλιτέχνες. Έχουμε γεμίσει από γκαλερί που ανήκουν σε άσχετους ανθρώπους με την Τέχνη. Οι περισσότεροι είναι εντελώς αστοιχείωτοι. Φτιάχνουν ένα μαγαζάκι για να βγάζουν μεροκάματο και να θεωρούν εαυτόν «παράγοντα πολιτισμού»! Δεν εκθέτουν τους καλύτερους από τους εικαστικούς  αλλά αυτούς που πουλάνε. Πολλές φορές αναρωτιέμαι: γιατί  δεν ανοίγουν σουβλατζίδικο; Πιο πολλά θα κέρδιζαν και ίσως να πρόσφεραν κάτι!

-Μπορεί η Ελληνική Τέχνη να σταθεί πλάι στην Ευρωπαϊκή ή την Αμερικανική;

-Μπορεί, αλλά θέλει την υποστήριξη σοβαρών εμπόρων. Από αυτούς έχουμε έλλειψη. Χρειάζονται γκαλερίστες που να ξέρουν από Τέχνη, να έχουν άποψη και να μπορούν να υποστηρίζουν τους καλλιτέχνες τους, να τους χρηματοδοτούν, για να παράγουν έργα απερίσπαστοι και, ανάλογα με τα έργα,  να βρίσκουν τους κατάλληλους συλλέκτες.

-Βοηθάει το ελληνικό κράτος τους καλλιτέχνες;

-Όχι ουσιαστικά. Δεν υπάρχει αξιοκρατία, όλα γίνονται μεταξύ φίλων. Αν δεν είσαι του κύκλου τους, δεν τους ψηφίζεις και δεν τους προσκυνάς, δεν έχεις καμία ελπίδα.

-Εσείς, ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά διεθνώς, νομίζετε πως ήσασταν τυχερός στο ξεκίνημά σας;

-Στο ξεκίνημά μου, όταν ακόμη ήμουν 20-21, έκανα έργα που ήταν πρωτοποριακά για την Ελλάδα. Τα είχα παρουσιάσει σε μερικές ομαδικές εκθέσεις και εκεί με ανακάλυψε  η «New Gallery» της οδού Τσακάλωφ και, το 1970,  μου έκανε την πρώτη μου επίσημη ατομική έκθεση στην Αθήνα. Λέω επίσημη γιατί είχε προηγηθεί  μια μικρότερη, αλλά όχι σε γκαλερί, και μία ακόμη στο Goethe της Θεσσαλονίκης.

Στη «New Gallery» παρουσίασα έργα που ήταν φτιαγμένα με μαύρο χρώμα, μερικά είχαν και λίγο κόκκινο, και τα περισσότερα ήταν ντυμένα με συρματοπλέγματα. Ο τίτλος της έκθεσης ήταν «Αυτοκτονίες» και ήταν η δεύτερη ή τρίτη έκθεση διαμαρτυρίας που έγινε κατά της χούντας.

Στην ίδια γκαλερί είχε νωρίτερα γίνει ή έκθεση με τους γύψους και τα κόκκινα γαρύφαλλα του Κανιάρη που ήταν αυτή κατά των συνταγματαρχών. Εκείνη η έκθεση είχε πολύ μεγάλη απήχηση και με καθιέρωσε.

Ήταν τύχη που με βρήκε η γκαλερί; Δεν ξέρω, αλλά γιατί δεν επέλεξε κάποιον άλλον από την ίδια ομαδική;

-Πέρυσι  παρουσιάσατε, στην γκαλερί «Σκουφά» μια εξαιρετική σειρά από έργα που είχαν έντονα κοινωνικοπολιτικά μηνύματα,  και αυτά ήταν επίσης μαύρα. Η ζωγραφική μπορεί να είναι τόσο κυνική και σκληρή;

-Μερικά χρόνια τώρα το μαύρο χρώμα στριφογύρναγε ξανά στο μυαλό μου. Αυτό βέβαια έχει σχέση με τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα, με μια άλλη χούντα, ξεκινάει σιγά σιγά, υποσυνείδητα, ώσπου μια μέρα οι εικόνες άλλαξαν και η πολυχρωμία καταργήθηκε.

Σ’ αυτή την έκθεση είχα έργα εμπνευσμένα από το μεταναστευτικό,  που το γνωρίζω πολύ καλά αφού ζω μερικούς μήνες το χρόνο στη Μυτιλήνη, αλλά από με τους άθλιους πολιτικούς που καταστρέφουν τη χώρα προκειμένου  να είναι για κάποιο διάστημα στην εξουσία. Αυτούς τους παρουσίασα εν ώρα εργασίας ως πιθήκους, δηλαδή παράγοντας …αέρια,  ελπίζοντας ότι τα έργα δεν θα τα δουν τα συμπαθή τετράποδα και παρεξηγηθούν. Όταν χρειάζεται, όχι μόνον  η ζωγραφική, αλλά όλες οι Τέχνες, πρέπει να είναι κυνικές και σκληρές.

-Το 1985 στραφήκατε στη φωτογραφία αφού εργαστήκατε και με άλλα μέσα και κυρίως τη ζωγραφική σουρεαλιστικών έργων. Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη φωτογραφία; Προσεγγίζετε με τον ίδιο τρόπο τη ζωγραφική και τη φωτογραφία ή μήπως τα σουρεαλιστικά έργα ζωγραφικής επηρέασαν τη φωτογραφική σας τέχνη;

Τα πρώτα μου έργα ζωγραφικής, (που ακολούθησαν μετά από μια σχετικά σύντομη περίοδο που  έκανα βίντεο, περφόρμανς κλπ) ήταν από ιδεολογική άποψη περισσότερο κοντά στον υπερρεαλισμό. Αργότερα, επηρεασμένος και από τα σύγχρονα ρεύματα της τέχνης ξέφυγα αρκετά, γι’ αυτό τώρα με κατατάσσουν στους μεταϋπερρεαλιστές.

Ως νεότερος καλλιτέχνης τα θέματά μου έχουν να κάνουν περισσότερο με τα σύγχρονα προβλήματα του ανθρώπου. Η μοναχικότητα, η έλλειψη χρόνου και χώρου, το κακοποιημένο περιβάλλον, η φύση που μας απειλεί, η ηχορύπανση, προβλήματα δηλαδή που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος είναι κατ’ αρχήν και δικά μου προβλήματα και απεικονίζονται τόσο στη ζωγραφική όσο και σε πολλές από τις φωτογραφίες μου.

-Είσθε από τους πρώτους Έλληνες ζωγράφους που κάνατε Performances, Body Art, Video Art και mail Art. Η πρωτοπορία και η πρωτοτυπία είναι ζητούμενα για σας και τη δουλειά σας;

-Αυτά τα έκανα στην ώρα τους, γύρω στα 1975, όταν υπήρχαν ακόμη λίγα περιθώρια για καινούργιες προτάσεις. Σήμερα όλα αυτά μου φαίνονται μάλλον  πληκτικά. Νομίζω ότι θα ’πρεπε -τρόπος του λέγειν, βέβαια- να υπάρχει μια ειδική αστυνομία της τέχνης για να γλιτώσουμε κι εμείς αλλά κι αυτοί οι κακόμοιροι που χασομεράνε νομίζοντας ότι κάνουν πρωτοπορία ενώ στην πραγματικότητα βρίσκονται στο βυθό μιας  θλιβερής αργοπορίας.

Στις συνειδήσεις μας η μοντέρνα τέχνη έχει συνδεθεί, κατά ψυχαναγκαστικό τρόπο, με τη διαφοροποίηση, την έκπληξη, το νέο. Θεωρούν ότι δεν μπορούν να πλασάρουν κάτι ως μοντέρνο εάν αυτό δεν το συνδέσουν με τις πλέον ψευδοκαινοφανείς περιστάσεις.

Έχουν καταντήσει οι νέοι καλλιτέχνες να μη μπορούν να συντάξουν το βιογραφικό τους εάν δεν έχουν κάνει τουλάχιστον μία περφόρμανς και ένα βίντεο. Εδώ και λίγα χρόνια η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια του γελοίου και δυστυχώς υπάρχουν ακόμη  επιμελητές εκθέσεων που την χειροτερεύουν και την συντηρούν.

-Ο γνωστός Αμερικανός τεχνοκριτικός Τζον Γούντ έχει γράψει, σχετικά με τις φωτογραφίες σας,  ότι είσθε κορυφαίος πορτρετίστας και πως γνωρίζει μόνον δύο μεγάλους ζωγράφους που είναι και μεγάλοι φωτογράφοι, τον Μαν Ρέι και εσάς.

Νομίζω πως υπερβάλλει. Γνωρίζω πολλούς καλύτερους  φωτογράφους από εμένα και τους ζηλεύω.  Όσον αφορά τα πορτρέτα μου φαίνεται πως αρέσουν και σε αυτούς που μου έχουν ποζάρει, αφού μερικοί, όπως για παράδειγμα ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες, ο Τζεφ Κουνς, ο Έντουαρντ Άλμπι,  μετά λίγα χρόνια μου ζήτησαν και τους ξαναφωτογράφισα.

-Μια που το αναφέρατε, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, αυτός ο μεγάλος συγγραφέας, πως ήτανε, ποια ήταν η σχέση σας μαζί του;

-Τον συναντούσα τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του. Είχαμε πολύ καλή σχέση, αγαπούσε τη ζωγραφική και τους αρχαίους Έλληνες. Στο σπίτι του, στην Καρταχένα της Κολομβίας, έχει έναν πίνακά μου στον οποίον αναφερόταν συχνά. Παρίστανε το εσωτερικό ενός δωματίου στο οποίο μεγάλωνε ένα δέντρο. Τον φωτογράφιζα σχεδόν κάθε φορά που τον συναντούσα και ποζάριζε πάντοτε με κέφι.

Με αυτές τις φωτογραφίες έκανα ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε διεθνώς, στα αγγλικά, από τις εκδόσεις Kerber.

-Ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας και επίσης φίλος σας  Έντουαρντ  Άλμπι,  που όλοι γνωρίζουμε από το έργο του «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ», πως ήταν σαν άνθρωπος;

-Ήταν εξαιρετικά ισχυρή προσωπικότητα, φαινόταν στους «λίγους» δύσκολος άνθρωπος, αλλά με τους φίλους του ήταν πολύ καλός. Ήταν πολύ σοβαρός και συνεπής. Ενδιαφερόταν πάντοτε για την τύχη των έργων του, ήθελε να γνωρίζει ποιοι τα παίζουν και ζητούσε πάντοτε τη γνώμη μου για το πώς αυτά παρουσιάζονταν  στην Ελλάδα.  Εμένα με αγαπούσε πολύ και κάποτε που αρρώστησα κάπως σοβαρά, μου τηλεφωνούσε με ανησυχία για να του πω πώς είμαι.

Παλαιότερα είχε γράψει ένα ποίημα για μια από τις φωτογραφίες μου το οποίο αργότερα μου ενέπνευσε μερικές καινούργιες φωτογραφίες και λίγο πριν πεθάνει το τύπωσα σε βιβλίο που κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου, μόνον για τους φίλους μας. Στο σπίτι του στο Μανχάταν είχε μια μεγάλη συλλογή με σπουδαία έργα σύγχρονης Τέχνης και μια από τις σημαντικότερες συλλογές αφρικανικής γλυπτικής. Είχε και έργα του Στάμου.

-Ποιων άλλων διάσημων φίλων σας απολαύσατε την φωτογράφιση.

Ο Γκόρ Βιντάλ, η Λουίζ Μπουρζουά, ο Μισέλ Τουρνιέ, ο Αρμάν, ο Τομ Γουέσελμαν, ο Κάρλος Φουέντες , για να αναφέρω μερικούς, ήταν εξαιρετικά συνεργάσιμοι.  Το διασκεδάζαμε αμφότεροι. Μόνον ο Τζεφ Κουνς ήταν αγχωμένος αλλά όταν αργότερα είδε το αποτέλεσμα έγραψε πάνω σε μια από τις φωτογραφίες πως ήταν η ωραιότερη που του είχαν κάνει.

Με την Μπουρζουά ήμασταν πολλά χρόνια φίλοι και εκτιμούσε πολύ τη δουλειά μου. Την έχω φωτογραφίσει αρκετές φορές και σκέπτομαι να κάνω και γι αυτήν ένα βιβλίο.

-Η ζωγραφική επηρεάζει τη φωτογραφία;

Πάρα πολύ. Γιατί με τη ζωγραφική μαθαίνεις τις αναλογίες, τις τομές και τους κανόνες της εικόνας, η ζωγραφική θέλει επίσης οργάνωση και πειθαρχία. Μερικοί από τους σημαντικότερους φωτογράφους ήταν και ζωγράφοι ή είχαν σπουδάσει ζωγραφική.

-Σας αρέσει να δουλεύετε με γυμνά μοντέλα. Τι σας έκανε να επικεντρωθείτε στη φωτογράφιση του γυμνού και την εξύμνηση του ανθρώπινου σώματος;

Αυτό ήρθε αυτόματα, μόνο του. Από μικρός, προκειμένου να μάθω να ζωγραφίζω, αντέγραφα πίνακες με γυμνά κλασικών ζωγράφων.

Ταυτόχρονα, θέλοντας να βελτιώσω την τεχνική μου, ζητούσα από τους συμμαθητές μου και μου ποζάρανε γυμνοί. Αν προσθέσετε και τα γυμνά αγάλματα που έβλεπα στα μουσεία ε, τότε,  το γυμνό είχε πλέον περάσει στο DNA μου. Το γυμνό σώμα δεν ήταν ποτέ για μένα ντροπή ή αμαρτία. Ήταν μια φυσική, μια εντελώς φυσιολογική κατάσταση, ήταν οι πρωτόπλαστοι πριν δαγκώσουν το μήλο της εκκλησίας.

-Αντρικό και γυναικείο γυμνό. Πόσο διαφέρουν;

 

 

 

 

Τη συνέχεια του άρθρου θα τη δείτε εδώ

Πηγή

Continue Reading

Επίκαιρα Πρόσωπα

Νίνα Καλούτσα | Η Φωνή της επιτυχίας

Η ειδικός Φωνής & Δημόσιας Ομιλίας Νίνα Καλούτσα είναι κάτοχος διπλώματος και μάστερ Όπερας του Κρατικού Ωδείου Τσαϊκόφσκι της Μόσχας. Στα 25 χρόνια της διδασκαλίας της έχει μεταδώσει τη γνώση και την εμπειρία της σε περισσότερα από 7.500 άτομα, σε σεμινάρια φωνής, public speaking, one-to-one coaching και team building. Συνεργάζεται με πολιτικούς και υψηλόβαθμα στελέχη εταιρειών και οργανισμών.

Έχει συνεργαστεί με τις εταιρείες: Google, OTE, Coca-Cola 3E, Johnson & Johnson, Eurobank, Alpha Bank, Booking.com, Alpha TV, LeasePlan, TITAN Cement, Bristol-Myers Squibb, GEP, Antipollution, Resoul, Knauf, European Reliance, Kafkas, CEO Clubs Greece, ReedSmith, TATOI Club, Generation Y κ.α.


Το χάρισμα της φωνής έχει δοθεί στον άνθρωπο για να μεταφέρει τις σκέψεις, τις ιδέες και τα συναισθήματά του στο περιβάλλον γύρω του. Πέρα από αυτό όμως, η φωνή, και ακόμα καλύτερα η σωστά τοποθετημένη και καλλιεργημένη φωνή, μπορεί να μας βοηθήσει να πετύχουμε πολλά περισσότερα από αυτά που έχουμε φανταστεί.

Ακολουθεί συνέντευξη της ειδικού Φωνής & Δημόσιας Ομιλίας Νίνας Καλούτσα.

Κυρία Καλούτσα, έχετε γράψει το βιβλίο «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ – Πώς να μιλάς ώστε να σε ακούν» εκδόσεις Key Books. Επειδή οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο ότι μας ακούν όταν μιλάμε, κατ’ αρχάς θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε τι μας υποδεικνύετε στο βιβλίο σας;

Η φωνή, ως ζωτικό στοιχείο της ύπαρξης, εκφράζει την προσωπικότητα σε πολλές διαστάσεις. Τα λεγόμενα παίρνουν νόημα από τον τόνο της φωνής με τον οποίο εκφέρονται. Στο βιβλίο αποδεικνύω ότι έχει μεγαλύτερη σημασία η φωνή με την οποία λέμε αυτά που λέμε, από το τι λέμε. Στοιχεία όπως το ηχόχρωμα, ο τόνος, ο χρωματισμός, η έκταση είναι θεμελιώδη για το personal brand. Επίσης, η παρουσία, η άρθρωση, η εκφορά του λόγου. Τα χαρακτηριστικά αυτά, όταν καλλιεργούνται -σε συνδυασμό βέβαια με το κατάλληλο λεξιλόγιο-, χαρακτηρίζουν μία φωνή που μαγνητίζει το ακροατήριο, μία φωνή που «ακούγεται».

Συχνά όμως, λόγω ψυχολογικών αναστολών, η φωνή ακούγεται μονότονη και χωρίς ενέργεια. Έχοντας συνειδητοποιήσει κάποιος αυτό, εάν αποφασίσει να βελτιώσει τη φωνή του, στην πραγματικότητα μπαίνει στη δράση για την απόκτηση αυτοπεποίθησης, για τη διαχείριση του σκηνικού άγχους και για να πείθει περισσότερο.


Γεννιόμαστε με μία χαρακτηριστική φωνή, που μας ακολουθεί για πάντα, ή η φωνή είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να αλλάξει; Αν ναι, πώς;

Ναι, γεννιόμαστε ο καθένας με τη φωνή του. Όμως, στην παιδική μας ηλικία κυρίως, αλλά και αργότερα, για διάφορους ψυχολογικούς λόγους, η φωνή μπλοκάρεται, αλλοιώνεται ή σε κάποιες περιπτώσεις χάνεται.

Με τη σωστή καθοδήγηση, μελέτη και ασκήσεις, ο ενδιαφερόμενος κατανοεί τις αιτίες, ελευθερώνει το συναίσθημά του και εκφράζεται ελεύθερα με τη νέα του φωνή. Επαναλαμβάνω πάντα ότι «η Φωνή μας είναι επιλογή μας».


Ως ειδικός Φωνής, με ποιον τρόπο βοηθάτε κάποιον;

Καταρχάς, τους οδηγώ να κατανοήσουν ότι:

«Δεν έχουμε απλά φωνή. Είμαστε η φωνή μας!» Αυτός είναι ο πυρήνας της διδασκαλίας μου.

Από εκεί ξεκινάμε και, ακολουθώντας βήμα βήμα τη Μέθοδό μου, μεταμορφώνουμε τη φωνή και κατ’ επέκταση την επικοινωνία, τη σχέση με τον εαυτό και με τους άλλους, τη ζωή του εκπαιδευόμενου στο σύνολό της, με άλλα λόγια.


Μπορείτε να μας δώσετε το προφίλ των ανθρώπων που απευθύνονται σε εσάς;

Στέλεχος εταιρείας ή επιχειρηματίας ή πολιτικός  ή εργαζόμενος που συνειδητοποιεί ότι ο τρόπος που μιλάει δεν συνάδει με την επαγγελματική εξέλιξη στην οποία στοχεύει. Νιώθει τη φωνή του αδύναμη, ότι εκπέμπει ανασφάλεια, και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Επιθυμεί να μιλά άνετα, με θάρρος, πειθώ, ευκρίνεια λόγου. Επίσης θέλει να νιώθει ασφαλής, κάθε φορά που καλείται να κάνει παρουσιάσεις σε μικρά και μεγαλύτερα κοινά.

Αφενός λοιπόν κάνουμε ασκήσεις βελτίωσης της φωνής, αφετέρου μελετάμε λεξιλόγιο και ρητορική.

For further information: www.ninakaloutsa.com


Συνέντευξη απο την ομάδα του BusinessWoman

Continue Reading

Επίκαιρα Πρόσωπα

<<Αφιέρωμα>>Women On Top (εν δράσει) | Μίνα Μισυρλή

Κυρία Μισυρλή : Μπορείτε με απλά λόγια να μας πείτε ποιες ήταν οι σπουδές που ακολουθήσατε και κατά πόσο σας βοήθησαν στην εξέλιξη της επαγγελματικής σας καριέρας

Έχω μεταπτυχιακό και πτυχίο στη Λογιστική & Χρηματοοικονομική του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και εξέλιξα τις γνώσεις μου τα επόμενα 20 χρόνια μέσα από εργασιακή εμπειρία σε εταιρίες και στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Οι σπουδές μου με βοήθησαν να αντιλαμβάνομαι τον τρόπο που λειτουργούν οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί, και γενικότερα να κατανοώ περισσότερα για την καθημερινότητα. Τις πρακτικές γνώσεις τις απέκτησα από την εργασιακή μου εμπειρία αλλά στο «φιλτράρισμα» και στον μετασχηματισμό των πληροφοριών σε γνώσεις, οι σπουδές μου έπαιξαν σημαντικό ρόλο.


Πείτε μας λίγα λόγια για την τωρινή ασχολία σας  

Είμαι ιδρύτρια της Jargon Buster όπου υποστηρίζουμε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, να οργανώσουν τα οικονομικά και την επιχειρηματική τους καθημερινότητα, και να σχεδιάσουν ένα πλάνο ανάπτυξης, για να μπορούν να εστιάσουν την ενέργεια και τη δημιουργικότητά τους στις κύριες δραστηριότητές τους. Έτσι, επιχειρήσεις που δεν μπορούν να έχουν εσωτερικά συνεργάτες, για να τους υποστηρίζουν σε θέματα  Χρηματοοικονομικού Σχεδιασμού &  Επιχειρηματικής Ανάπτυξης, να μπορούν να βρίσκουν λύσεις μέσα από τις υπηρεσίες που σχεδιάζουμε, για κάθε περίπτωση ξεχωριστά.

Επίσης, συνεργαζόμαστε με εταιρίες, από πολύ μεγάλες μέχρι και μικρές επιχειρήσεις, που θέλουν να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα των εργαζομένων τους σε θέματα διαχείρισης προσωπικών οικονομικών, δημιουργώντας εταιρικές εκπαιδεύσεις & εργαστήρια χρηματοοικονομικής ενδυνάμωσης.


Τι θα συμβουλεύατε σε μια νέα γυναίκα που φιλοδοξεί να ασχοληθεί με τον επιχειρηματικό τομέα;

Θα πρότεινα αρχικά να βρει το δικό της «γιατί», να το συνδυάσει με τις αξίες της και να σκεφτεί πώς θέλει να περπατήσει το δικό της μονοπάτι. Για τις γυναίκες που ξεκινούν τώρα, θα μπορούσαν να έχουν μια εξειδικευμένη καθοδήγηση από επαγγελματίες που έχουν την εμπειρία και τις γνώσεις, μέσα από την οποία μπορεί κάποια να ωφεληθεί, τόσο για να ενδυναμωθεί όσο και για να ξεμπλοκαριστεί από τα διαδικαστικά εμπόδια που μπορεί να την κρατούν πίσω. Αυτό είναι που έχω δει σε πολλές περιπτώσεις ότι λείπει, και αυτό είναι που κάνουμε με τη Jargon Buster, δίνοντας λύση σε επαγγελματίες ή σε ομάδες επιχειρηματιών, καθώς πολλές φορές ενώ έχουμε μια πολύ ωραία ιδέα δεν ξέρουμε από πού να αρχίσουμε και πώς να οργανωθούμε. Επίσης, και το mentoring μέσα από πλατφόρμες με εμπειρία σε αυτό, όπως του Women On Top, θα μπορούσε να είναι μια επιπλέον βοήθεια. Είναι φανερό, ότι δεν υπάρχει μια λύση που ταιριάζει σε όλες, και μέσα από δοκιμές, επιτυχίες αλλά κυρίως από αποτυχίες μαθαίνουμε τι πραγματικά μας ταιριάζει ή τι είναι βιώσιμο για εμάς.


Πείτε μας μια έκφραση που χρησιμοποιείτε συχνά και σας δίνει κουράγιο και δύναμη ;

Δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος, και αν δεν βρίσκω τον δρόμο που θέλω να περπατήσω, θα τον φτιάξω.


Ποιες είναι οι βασικές αρχές του οικονομικού σχεδιασμού και πώς μπορεί να ωφελήσει ένα άτομο ή μια επιχείρηση;

Αναγνωρίζουμε πού βρισκόμαστε, ποιοι είμαστε και πού θέλουμε να φτάσουμε. Σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο βάζουμε στόχους που μας εκφράζουν, που είναι κοντά στις αξίες μας και που μπορούν με μέθοδο να επιτευχθούν. Στη συνέχεια, προγραμματίζουμε και αναπροσαρμόζουμε τον σχεδιασμό μας, δημιουργώντας πλάνο για αντιμετώπιση κρίσεων αλλά και εναλλακτικές, ώστε να προσαρμοζόμαστε στις εξελίξεις και στις διαφορετικές συνθήκες.


Ποιες είναι οι σημαντικότερες πτυχές του επιχειρηματικού σχεδιασμού και πώς μπορεί να επιτευχθεί η αειφορία μιας επιχείρησης;

Η στρατηγική, η ανάλυση αγοράς, ο οικονομικός σχεδιασμός, οι επιχειρηματικές διαδικασίες, η διαχείριση της ομάδας, οι πωλήσεις και το πλάνο ανάπτυξης, είναι μέρη του επιχειρηματικού σχεδιασμού. Μια επιχείρηση, είτε είναι πολύ μεγάλη είτε μικρή, ακόμη κι αν εργάζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας, μπορούμε να επηρεάσουμε και να λειτουργούμε με όρους βιώσιμης ανάπτυξης. Από την επιλογή των προμηθευτών, τη διαχείριση των υλικών μας, τη συνεργασία με την ομάδα μας και πολλά άλλα, φροντίζουμε να επιχειρούμε με αειφορία, γιατί μας αφορά όλους κι όλες.


Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν για την ανάπτυξη μιας επιτυχημένης επιχείρησης σε έναν ανταγωνιστικό τομέα;

Η πρόταση αξίας που προσφέρει η επιχείρηση προς τους πελάτες της, μαζί με ένα καλά σχεδιασμένο επιχειρηματικό μοντέλο, που θα περιγράφει με σαφήνεια πώς η επιχείρηση θα δημιουργεί έσοδα, είναι από τα βασικά στοιχεία που πρέπει να έχει καθορίσει από το ξεκίνημά της.


Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Να αναπτύξω την επιχείρησή μου δημιουργώντας συνδέσεις με επαγγελματίες κι επιχειρήσεις, που θέλουν να αναπτυχθούν μέσα σε ένα πλαίσιο που επιστρέφει οικονομική και ποιοτική αξία στην κοινωνία, στους ανθρώπους και στο περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούμε.

Μίνα Μισυρλή

Σύμβουλος Οικονομικού Σχεδιασμού & Επιχειρηματικής Ανάπτυξης

Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων | Financial & Business Coach

Msc. Λογιστική & Χρηματοοικονομική

Mέλος της συντονιστικής ομάδας του Women On Top Thess Hub


Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Continue Reading

Επίκαιρα Πρόσωπα

<<Αφιέρωμα>> Women On Top (εν δράσει) | Μαρία Γρηγοριάδου

  • Κυρία Γρηγοριάδου : Μπορείτε με απλά λόγια να μας πείτε ποιες ήταν οι σπουδές που ακολουθήσατε και κατά πόσο σας βοήθησαν στην εξέλιξη της επαγγελματικής σας καριέρας

Αποφοίτησα από  το Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. όμως ως φοιτήτρια και τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μου καριέρας εργάστηκα ως Καθηγήτρια σε Φροντιστήρια Αγγλικών (Ήταν ακόμη η εποχή που μπορούσες να αποκτήσεις άδεια διδασκαλίας ως κάτοχος Proficiency, αν και καρφώνομαι που το μαρτυράω!)

Στα 40 μου κι ενώ εργαζόμουν ήδη στο Δήμο Τυρνάβου, όπου βρέθηκα με γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, παρακολούθησα το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία.

Το επόμενο βήμα ήταν η δημιουργία ενός Συμβουλευτικού Σταθμού στο πλαίσιο του Δήμου και μετά η ένταξη μου στη ΔΥΠΑ ως εργασιακή σύμβουλος. Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά διατηρούσαμε για κάποια  χρόνια με το σύζυγο μου κι ένα κατάστημα με παιδικά ρούχα. Αν και η σύνδεση δεν ήταν από την αρχή ξεκάθαρη, βρίσκομαι τα τελευταία χρόνια σε ένα σημείο που η συνάφεια της δουλειάς μου με τις σπουδές μου, είναι μεγαλύτερη από ποτέ.


  • Πείτε μας λίγα λόγια για την τωρινή ασχολία σας

Σήμερα εργάζομαι στη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης ως Εργασιακή Σύμβουλος Αναζητούντων Εργασία  και υποστηρίζω άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες να ενταχθούν ή να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας. Επίσης πραγματοποιώ εκπαιδεύσεις ιδιαίτερα σε θέματα Επικοινωνίας, Διαχείρισης Συγκρούσεων και Ψυχικής Ευεξίας.


  • Τι θα συμβουλεύατε σε μια νέα γυναίκα που φιλοδοξεί να ασχοληθεί με τον επιχειρηματικό τομέα;

Να αναζητήσει άλλες γυναίκες οι οποίες  δραστηριοποιούνται στο πεδίο που την ενδιαφέρει και έχουν τη διάθεση να λειτουργήσουν ως μέντορες, για τα πρώτα βήματα, τη δικτύωση, την προώθηση, την αναζήτηση χρηματοδότησης. Και να μην περιμένει να είναι όλες οι συνθήκες τέλειες για να κάνει το πρώτο βήμα.


  • Πείτε μας μια έκφραση που χρησιμοποιείτε συχνά και σας δίνει κουράγιο και δύναμη ;

¨Θα τα καταφέρω!» Κι όταν είμαι πολύ φοβισμένη για να με πείσω, ρωτώ ανθρώπους που ξέρω ότι θα με στηρίξουν: «Θα τα καταφέρω;»


  • Ποιες είναι οι κύριες ανάγκες στον τομέα της ειδικής αγωγής και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά;

Η πρώιμη αξιολόγηση και παρέμβαση, η έγκαιρη και καθολική υποστήριξη, ο σχεδιασμός της μετάβασης από τη μια βαθμίδα εκπαίδευσης στην άλλη, αλλά και της μετάβασης από την εκπαίδευση στην εργασία. Βέβαια, όλα αυτά απαιτούν συνολικό σχεδιασμό, χρόνο, χρήματα και ανθρώπους με υψηλή εξειδίκευση για να στηριχθεί το σχολείο και η οικογένεια, ώστε να στηρίξουν τους μαθητές με αναπηρίες ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.


  • Ποιες είναι οι σημαντικότερες τάσεις στην εκπαίδευση και την υγεία και πώς μπορούν να επηρεάσουν την παροχή υπηρεσιών;

Οι τάσεις είναι πολλές και σημαντικές. Για παράδειγμα: Διαπολιτισμική εκπαίδευση, Εκπαίδευση STEM, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και από την άλλη Τεχνολογία, Τηλεϊατρική, Τεχνητή Νοημοσύνη και τόσες άλλες. Σε έναν κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα, θεωρώ ότι η σταθερή τάση πρέπει να είναι η εστίαση στον εκπαιδευόμενο και στον ασθενή αντίστοιχα, ώστε οι υπηρεσίες που παρέχονται να πάψουν να είναι κατακερματισμένες.


  • Ποιο ρόλο παίζει η συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών, των γονέων και των ειδικών στην αντιμετώπιση των προκλήσεων στον τομέα της ειδικής αγωγής και της υγείας;

Κρατώ τη φράση μιας γυναίκας που εκτιμώ πολύ. «Τι να τις κάνω τις ράμπες, αν δεν έχω που να πάω;»  Η ένταξη δεν σημαίνει υπάρχουμε παράλληλα στον ίδιο χώρο. Η ένταξη σημαίνει γνωριζόμαστε, αλληλεπιδρούμε πραγματικά και σχετιζόμαστε. Κι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με τη συνεργασία όχι μόνο όσων δραστηριοποιούνται στο χώρο της ειδικής αγωγής , αλλά όλων των γονέων, όλων των εκπαιδευτικών και όλων των ειδικών. Αυτή η απαραίτητη συνεργασία δεν θα προκύψει μαγικά αλλά μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από στοχευμένες, συστηματικές και συνεχείς δράσεις. 


  • Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Να συνεχίσω να εξελίσσομαι και να είμαι χρήσιμη στους ανθρώπους γύρω μου.

Μαρία Γρηγοριάδου

Σύμβουλος στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία.

Mέλος της συντονιστικής ομάδας του Women On Top Larissa Hub


Συνέντευξη από την ομάδα του BusinessWoman

Continue Reading

Trending