«Πως, Πως; Λοιπόν, εάν το ξαναπείς αυτό θα.. Λοιπόν τέλειωσε, τέλειωσε. Δεν το συζητάω. Γεια σου.»

Και κάπως έτσι χαλάνε οι σχέσεις. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι, δεν καταλαβαίνουμε πως αυτό που βιώνουμε, δεν είναι τίποτε άλλο, από μια προσωπική αντίληψη σχετικά με το τι έχει συμβεί.

Αυτό το τηλεφώνημα θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε. Δεν έκλεισε μια δουλειά; Η κοπέλα μου μπορεί να έκανε σεξ με κάποιον φίλο μου; Θα μπορούσε να μου έχουν κλέψει κάποιο μηχανάκι; Οτιδήποτε..

Η ερώτηση μου όμως για σένα είναι η εξής: Ότι και να έχει γίνει για ποιον λόγο, εγώ να θυμώσω;

Θα σου πω μια πάρα πολύ ωραία φράση , την οποία έχει πει ο Δαλάι Λάμα: «Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι πίνουν δηλητήριο προσδοκώντας να κάνουν κακό στους άλλους»

Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια φορά που οδηγούσα με το μηχανάκι, και κάποια στιγμή, κι ενώ μπροστά μου κινείται ένα αμάξι, περνάει ένας άλλος στο αντίθετο ρεύμα μιλώντας στο κινητό και παραλίγο να πέσει πάνω του. Ο οδηγός του προπορευόμενου σε εμένα αυτοκινήτου, γύρισε το κεφάλι του προς τα πίσω για να τον βρίσει, τον βρίζει, ξεθυμαίνει, και τρακάρει. Και λέω «Θεέ μου». Γλίτωσε από το πρώτο τρακάρισμα και τράκαρε μετά. Γιατί; Γιατί δεν μπορούσε να ελέγξει τα συναισθήματα του.

Μερικές πληγές δεν κλείνουν ποτέ

Ξέρεις πόσες φορές έχουν ειπωθεί λόγια , σε σχέσεις τα οποία δεν μπορεί να πάρει κανείς πίσω; Να θυμάσαι το εξής: Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει ποτέ, να βάλεις ένα κάδρο πάνω στον τοίχο, αλλά εάν το έχεις κάνει θα με καταλάβεις. Παλιά λοιπόν ήμουν λάτρης αυτού. Έπαιρνα καδράκια, έπαιρνα καρφάκια μικρά και τα κάρφωνα στον τοίχο. Κάποια στιγμή όμως μετά από κάποιους μήνες, χρόνια,  έβγαζα τα καρφάκια, έβγαζα τα καδράκια και τι έμενε; Η τρύπα.

Κάποιες φορές, κάποια λόγια, κάποιες πράξεις όσο και να θες να μετανοήσεις, όση συγνώμη και να πεις, έχουν  κάνει μια τέτοια τρύπα στην καρδιά και στο μυαλό του άλλου ανθρώπου , που δεν κλείνει με τίποτα. Και δεν κλείνει όχι γιατί δεν μπορεί να κλείσει, αλλά γιατί έχεις πατήσει ένα τέτοιο ευαίσθητο σημείο προφανέστατα στον άλλον άνθρωπο, που αδυνατεί να καταλάβει ή να πιστέψει ότι μπορεί να θεραπευτεί. Και αδυνατεί να καταλάβει ότι αυτό είναι μια δικιά του πληγή, την οποία πρέπει να διαχειριστεί.

Απέκτησε τον Έλεγχο των Συναισθημάτων σου

Όμως στην παρούσα φάση, αυτό που μας νοιάζει είναι να καταλάβεις εσύ ότι αυτή την τρύπα, αυτό το καρφάκι, όταν αρχίζεις να το βάζεις στον τοίχο πρέπει να είσαι πολύ σίγουρος. Πρέπει να το κάνεις; Θα μπορούσες να κάνεις κάτι αλλιώς; Και η απάντηση είναι «Ναι». Τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να αποκτήσεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου.

Όμως, όταν λέω να αποκτήσεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου, τι σημαίνει; Να γίνεις αναίσθητος; Να μην θυμώνεις, να μην λυπάσαι, να μην φοβάσαι, να μην κάνεις τίποτα; Βεβαίως όχι. Γιατί αν δεν θυμώνεις, δεν λυπάσαι, δεν κάνεις κάτι από αυτά τότε, δεν θα κάνεις και το αντίθετο. Δεν θα χαίρεσαι, δεν θα νιώθεις ηρεμία, δεν θα νιώθεις απόλαυση.. Άρα αν δεν νιώθεις τα μεν και δεν νιώθεις τα δε, τότε τι είναι η ζωή; Γιατί ζεις;

Κάποια πράγματα πάνε μαζί

Ότι και να κάνεις στη ζωή το κάνεις για δύο πράγματα: Για να νιώσεις κάτι υπέροχο, για , για να νιώσεις κάτι ευχάριστο. Αλλά καταλαβαίνεις πως εάν ο σκοπός σου και το θέλω σου , η επιθυμία σου είναι να νιώσεις κάτι ευχάριστο, είναι σίγουρο ότι θα νιώσεις και κάτι δυσάρεστο. Γιατί αυτά τα δύο πάνε μαζί. Γιατί ζούμε σε έναν κόσμο που το άσπρο με το μαύρο, το θηλυκό με το αρσενικό, το συν με το πλην, είναι έννοιες που παντρεύονται. Δηλαδή όταν θα πάρεις το νόμισμα και θα έχει την κορώνα δεν γίνεται να πεις «Εγώ θέλω γράμματα». Αν θέλεις γράμματα πρέπει να θέλεις και την κορώνα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όπου υπάρχει το ένα υπάρχει και το άλλο.

Πώς μπορείς να πάρεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου;

Άρα λοιπόν, η ερώτηση δεν είναι αν δεν νιώθεις τα συναισθήματα ή αν γίνεις αναίσθητος. Σε καμία περίπτωση δεν το θέλουμε αυτό. Αλλά αυτό όμως που θέλουμε είναι να μπορείς να έχεις τον έλεγχο, να ξέρεις τι να νιώθεις, πώς να το νιώθεις και πότε να το νιώθεις.

Κι εδώ, κάτι μέσα στο μυαλό σου ξεπηδάει και λέει «Δηλαδή θα γίνω ρομποτάκι;». Βεβαίως και όχι. Γιατί το να αποκτήσεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου, όπως έχεις των έλεγχο των χεριών σου… Πρόσεξε τι εννοώ: Κινώ τα χέρια μου γιατί θέλω να σου περιγράψω, τι σου λέω αυτή την στιγμή. Σε καμιά περίπτωση όμως τα χέρια μου δεν πηγαίνουν πάνω κάτω χωρίς νόημα την ώρα που μιλάω.

Όπως, λοιπόν, τα χέρια τα έχουμε και τα χρησιμοποιούμε πχ για να πιάσουμε το κινητό μας, θα πάμε να πιάσουμε το κινητό μας. Θέλουμε να κάνουμε προς τα πίσω τα μαλλιά μας, θα τα χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε προς τα πίσω τα μαλλιά μας. Δεν κάνουν συνέχεια κάτι.

Έτσι λοιπόν χρειάζεται να αρχίσουμε να αποκτάμε τον έλεγχο του μυαλού μας, για να μην κάνουμε συνέχεια σκέψεις, ασταμάτητα, αυτό δηλαδή που αλληγορικά θα μπορούσαν να κάνουν τα χέρια. Είναι τρελό. Η ερώτηση είναι όμως «Πώς μπορώ να έχω τον έλεγχο του μυαλού μου;»

Πώς Μπορώ να Έχω την Δύναμη του Μυαλού μου;

Χρειάζεται να ακολουθήσεις κάποια βήματα. Καταρχήν δεν είναι κάτι που θα το κάνεις από την μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεσαι χρόνο. Πόσο χρόνο; Ανάλογα το που είσαι, που θέλεις να πας, πόσο δεσμευμένος είσαι, πόσο χρόνο θα αφιερώσεις μέσα στην ημέρα και πόσο προχωρημένες στρατηγικές και τεχνικές ξέρεις.

Τώρα λοιπόν εάν είσαι στα πρώτα στάδια ή και στα προχωρημένα, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι το εξής: Πρέπει να αρχίσεις να εκπαιδεύεις το μυαλό σου, να είναι στο εδώ και τώρα. Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό; Αρχίζοντας να παρατηρείς τον εαυτό σου περισσότερο. Είμαι σίγουρος ότι αν ρωτήσω τους ανθρώπους εκεί πέρα έξω θα μου πουν «Εμένα ο φίλος μου ο Κώστας έχει αυτά τα καλά χαρακτηριστικά και αυτά τα κακά», «Η Μαρία κάνει αυτό κι εκείνο».. Και αν τους ρωτήσεις για τον εαυτό τους δεν  ξέρουν. Αλλά το ξέρει ο φίλος τους.

Τι θέλω λοιπόν να σου πω; Το πρώτο που θέλω να κάνεις ,είναι να αρχίσεις να καταλαβαίνεις περισσότερο τον εαυτό σου. Να δεις πότε λες κάτι και τι είναι αυτό που λες. Πότε κάνεις; Τι κάνεις; Πότε δεν κάνεις, όταν συμβαίνει τι; Ποια στιγμή δεν λες κάτι όταν συμβαίνει κάτι; Πότε αντιδράς, πώς νιώθεις σε συγκεκριμένες περιπτώσεις; Μην προσπαθήσεις να αποκτήσεις τον έλεγχο σε κάτι το οποίο δεν ξέρεις γιατί είναι κουλό.

Το παράδειγμα του κλέφτη

Φαντάσου το εξής: Ένας κλέφτης για να κλέψει ένα σπίτι που έχει συναγερμό, πρώτα έχει μάθει πως ακριβώς δουλεύει αυτός ο συναγερμός. Αν δεν ξέρει πως δουλεύει δεν μπορεί να το «σπάσει» . Το ίδιο και με την πόρτα. Το ίδιο και με το αμάξι. Αν δεν ξέρεις πως δουλεύουν τα πράγματα, δεν μπορείς να αποκτήσεις τον έλεγχο αυτών.

Άρα λοιπόν αν δεν ξέρεις πως δουλεύει το μυαλό σου, δεν μπορείς να καταλάβεις το πως νιώθεις. Άρα λοιπόν για να μπορείς να αποκτήσεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου χρειάζεται να αποκτήσεις τον έλεγχο και την γνώση του εαυτού σου.

 Και πως μπορείς να το κάνεις αυτό; Παρατηρώντας τον εαυτό σου συνέχεια.

Σταμάτα να Αντιστέκεσαι

Το δεύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να σταματήσεις να αντιστέκεσαι και να κάνεις λάθη με τον εαυτό σου. Γιατί όσο πιο πολύ κάνεις λάθος με τον εαυτό σου, τόσο πιο πολύ αντιδράει και όσο πιο πολύ αντιδράει, τόσο πιο πολύ κάνει πράγματα τα οποία είναι εκτός του ελέγχου σου.

Άρχισε να αγαπάς τον εαυτό σου.

Τι μπορεί να σου έχει κάνει αυτός ο εαυτός σου;

Για ποιον λόγο να του πηγαίνεις συνέχεια κόντρα;

Γιατί συνέχεια να τον κάνουμε λάθος;

Για ποιον λόγο συνέχεια να τα βάζουμε μαζί του;

Και γιατί συνέχεια να λέμε ότι τον αγαπάμε αλλά να βγάζουμε ψυχοσωματικά;

Να λέμε ότι τον αγαπάμε αλλά να είμαστε σε μια σχέση που δεν θέλουμε.

Λέμε ότι τον αγαπάμε αλλά η ποιότητα της ζωής μας να είναι χάλια.

Λέμε ότι τον αγαπάμε και βάζουμε το χέρι στην τσέπη και να μην έχουμε λεφτά.

Έλλειψη επικοινωνίας με τον εαυτό μας

Τι νομίζεις ότι είναι όλα αυτά; Όλα αυτά που περιέγραψα είναι συμπτώματα μιας ασθένειας. Και αυτή η ασθένεια ξέρεις ποια είναι; Η έλλειψη επικοινωνίας με τον εαυτό μας. Και το #1 που πρέπει να κάνουμε, για να αποκτήσουμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας, είναι να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας, να τον μάθουμε καλύτερα, και να αποδεχτούμε και τα στραβά του.

Αλήθεια έχεις κανέναν φίλο που είναι τέλειος; Για σκέψου το λίγο. Γνωρίζεις κάποιον τέλειο; Όχι. Τους έχεις κάνει όλους πέρα και δεν μιλάς σε κανέναν; Εάν ναι -> Πρόβλημα. Εάν όχι, γιατί όχι; Τι κάνεις; Σκέψου το λίγο. Τι κάνεις; Αποδέχεσαι τους άλλους και κοστολογείς. Τι μου δίνει, τι δεν μου δίνει, τι χάνω, τι με πονάει; Το αντέχω;

Άρχισε να Αγαπάς τον Εαυτό σου

Τι θέλω να κάνεις και με τον εαυτό σου; Άρχισε να τον αγαπάς και να τον αποδέχεσαι όπως είναι. Μόνο τότε θα αρχίσεις να αποκτάς έλεγχο των συναισθημάτων σου. Τώρα αν νομίζεις πως πηγαίνοντας κόντρα, πολεμώντας και ξέροντας τα πάντα θα αποκτήσεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου ξέχασε το.

«Μάνο είναι μόνο αυτό;» Βεβαίως και όχι. Είναι και πολλά άλλα πράγματα. Αλλά αυτό είναι το πρώτο βήμα. Ανεξάρτητα το που είσαι. Γιατί πίστεψε με, εάν φτάσεις στο σημείο να ελέγχεις στο απόλυτο τον εαυτό σου, να τον γνωρίζεις. Να ξέρεις πότε κάνει, τι κάνει, πότε δεν κάνει, τι δεν κάνει, και να είσαι εντάξει με αυτό, να πεις «Ok, εαυτούλη μου, δεν πειράζει. Το έκανες όπως το έκανες, όλα καλά. Ok, δεν είσαι τέλειος. Είσαι ανθρώπινος» Τότε θα δεις ότι σε λίγο χρονικό διάστημα όλα θα πάνε σούπερ.

Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος!

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή: www.manolisischakis.gr.