Connect with us

Οικογένεια

6 πράγματα που θέλουν τα παιδιά από τη μητέρα τους…

Κάποιοι θησαυροί είναι ανεκτίμητοι ας μην έχουν τη λάμψη του χρυσού. Τέτοιοι ανεκτίμητοι θησαυροί είναι οι γονείς και κυρίως η μητέρα στη ζωή ενός παιδιού.

Στις ημέρες μας η μητέρα είναι αυτή που παρέχει την ενθάρρυνση που χρειάζονται τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν. Μπορεί σήμερα τα παιδιά να στρέφονται και στους

Πατέρες τους για κάποιες ανησυχίες τους, αλλά η μητέρα και ο πατέρας δεν είναι οι ίδιοι. Στις περισσότερες οικογένειες η μητέρα προσφέρει όλη τη βοήθεια στα παιδιά της, πολλές φορές υπερβάλλοντας. Αισθάνονται

Οι μητέρες με τις σημερινές ανάγκες υλικές και συναισθηματικές των παιδιών τους, ότι ποτέ δεν κάνουν αρκετά, αισθάνονται συμπιεσμένες, παρόλα αυτά θέλουν να κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους.

Όλες οι ανάγκες ωστόσο δεν είναι ίσες. Οι μητέρες πρέπει να σκέφτονται για το τι είναι πράγματι σημαντικό. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά χρειάζονται πιο πολύ τα εξής από την πολυάσχολη, εργαζόμενη μητέρα τους.

1. Εκπαιδεύστε τις καρδιές τους

Οι μητέρες χρειάζεται να τους δείχνουν ότι το να συμπεριφέρονται στους ανθρώπους καλά- με καλοσύνη και ευγένεια- είναι εξίσου σημαντικό με το να πετυχαίνουν στο σχολείο ή στα σπορτς.

Τα παιδιά, που εκπαιδεύονται συναισθηματικά, αναπτύσσουν κατά τον ψυχολόγο Daniel Goleman, αυτό που ονομάζεται ”συναισθηματική νοημοσύνη”, η ικανότητα να αντιλαμβάνονται όχι μόνο τις δικές τους ανάγκες, αλλά και τις ανάγκες των άλλων. Τα παιδιά αυτά αργότερα ως ενήλικες έχουν πολλές περισσότερες ευκαιρίες να προχωρήσουν πιο μπροστά στην προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική τους ζωή.

Οι μητέρες επίσης συχνά βοηθούν τα παιδιά να υιοθετήσουν τις δεξιότητες φιλίας. Μια μητέρα μου έλεγε ότι ο γιος της δυσκολευόταν να δημιουργήσει φιλίες με συνομηλίκους του στο σχολείο. Κάποια ημέρα ένας συμμαθητής του γιου της τραυματίστηκε στο σχολείο.
Όταν της το είπε ο γιος της τον προέρεψε να τηλεφωνήσουν στο σπίτι του παιδιού να μάθουν πώς αισθανόταν. Ο γιος της της είπε ότι πιθανώς ο συμμαθητής του να μην τον ξέρει. Εκείνη του είπε όμως, ότι ήταν ευκαιρία να τον μάθει. Κάλεσαν μίλησαν με το παιδί και αυτό έγινε όχι μόνο η αρχή μιας μεγάλης φιλίας του γιου της με το συμμαθητή του αυτόν, αλλά και ένα σημαντικό μάθημα για το παιδί της ,πως οι φιλίες ξεκινούν δίνοντας σημασία στους άλλους.

2. Μιλάτε λιγότερο,χαμογελάτε περισσότερο

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο έπαινος κάνει θαύματα στους ανθρώπους. Η υπερβολική κριτική μπορεί να δημιουργήσει ένα υπερβολικά αυτοκριτικό παιδί,που φοβάται να πάρει τα ρίσκα, που οδηγούν σε επιτεύγματα. Υπάρχει ένας σωστός και ένας λανθασμένος τρόπος για να επαινέσετε. Ενώ οι περισσότεροι γονείς εξασκούν πολύ καλά την κριτική, ο έπαινος τείνει να είναι ασαφής. Για παράδειγμα “Είσαι ένα καταπληκτικό παιδί”, τέτοιες
παρατηρήσεις προκαλούν μια στιγμιαία λάμψη,που εξασθενεί. Έτσι γίνετε πιο συγκεκριμένοι. Αντί να πείτε ”Είσαι γενναίος” ,πείτε, ”Είμαι υπερήφανη για τον τρόπο που γύρισες πίσω στο ποδήλατό σου, μετά που έπεσες”. Αποσαφηνίστε γιατί η πράξη είναι άξια επαίνου. Επίσης ,επειδή τα παιδιά απορροφούν λίγο κάθε φορά, μοιράστε τους επαίνους φειδωλά σε μικρές και συχνές δόσεις.

3. Μιλάτε για τα “ταμπού”

Όλοι συμφωνούμε ότι ζούμε σε έναν επικίνδυνο κόσμο, όπου τα παιδιά μας εκτίθενται σε ναρκωτικά, ποτό και sex από τις πολύ νεαρές ηλικίες πλέον. Κάποιες μητέρες φοβούνται ότι με το να μιλήσουν στα παιδιά τους για αυτά θα έχει επιπτώσεις, όμως συμβαίνει το αντίθετο. Έχουν γίνει μελέτες με γονείς που μίλησαν και ενημέρωσαν με ειλικρίνεια στα παιδιά τους για αυτούς τους κινδύνους και με γονείς ,που δεν το έκαναν. Τα παιδιά που έγκαιρα ενημερώθηκαν από τους γονείς τους για τους ανωτέρω κινδύνους εξελίχθηκαν ομαλά,χωρίς κανένα επηρεασμό από το αρνητικό επικίνδυνο περιβάλλον. Οι μητέρες είναι ιδιαίτερα καλές στο να μιλούν στα παιδιά τους για αυτά τα ευαίσθητα θέματα. Πρώτα χρειάζεται οι ίδιες να έχουν σωστή ενημέρωση,κατόπιν να ρωτήσουν τα παιδιά τους τι γνωρίζουν για τα θέματα αυτά, για τα οποία τα παιδιά συζητούν στο προαύλιο του σχολείου από την πολύ μικρή πλέον ηλικία, όπως και από την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Επισημάνετε τους ότι τους μιλάτε για το θέμα αυτό που είναι όντως επικίνδυνο και όχι γιατί δεν τα εμπιστεύεσθε. Αφήστε τους να γνωρίζουν ότι μπορούν να σας ρωτήσουν και να τους απαντήσετε σε κάθε τους ανησυχία.

4. Αφήστε τα όρια να μεγαλώνουν σαν τα παιδιά

Τα παιδιά χρειάζεται να αγαπιούνται απρουπόθετα, έτσι ώστε οι σπόροι της
αυτοεκτίμησης να αναπτυχθούν μέσα τους. Τέτοια απρουπόθετη αγάπη δεν σημαίνει ότι δε θα θέσετε όρια. Θέτοντας όρια δείχνεις στο παιδί σου πόσο σημαντικό είναι για σένα. Όταν το παιδί ξεπερνά τα όρια, δείξε απογοήτευση με τη συμπεριφορά του, όχι με το παιδί. Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και τα όρια μεγαλώνουν.Οι ψυχολόγοι λένε ότι τα αγόρια όσο μεγαλώνουν είναι φυσικό να θέλουν να διακινδυνεύουν κάνοντας πράγματα έξω από τα όρια, γιατί αυτό τους επιβεβαιώνει τον ανδρισμό τους. Όσο τα αγόρια μεγαλώνουν τα ίδια χρειάζεται να μεγαλώνουν και τα όρια. Οι μητέρες δε χρειάζεται να αισθάνονται ότι απορρίπτονται, ούτε όμως πάλι να χαλαρώνουν. Ακόμα και ένα δεκαεπτάχρονο χρειάζεται όρια. Τα κορίτσια πάλι το σκέφτονται περισσότερο να ξεπεράσουν τα όρια, γιατί θέλουν περισσότερο να ευχαριστούν τους γονείς τους. Προσπαθούν να πράξουν μέσα στα όρια της ασφάλειας χωρίς υπερβολικές απαιτήσεις. Αν και όσο περνούν τα χρόνια προχωράμε προς την εξομοίωση των συμπεριφορών των δυο φύλων. Οι μητέρες είναι εξαιρετική πηγή ενθάρρυνσης και για τους γιους τους και για τις κόρες τους.

5. Δείξτε τους τον δρόμο

Τα παιδιά χρειάζονται τα ηθική πυξίδα. Να τους δείχνετε καθημερινά ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, όχι μόνο στα μεγάλα θέματα, αλλά και στα καθημερινά. Όταν οι μητέρες δίνουν προσοχή σε θέματα, όπως η υπευθυνότητα, η ακεραιότητα και η αφοσίωση, χτίζουν ένα σύστημα αξιών στα παιδιά τους, που θα γίνει αυτό το καλύτερο, ανεκτίμητο απόκτημα στη ζωή τους. Η καλύτερη ηθική πυξίδα είναι η συμπεριφορά της ίδιας της μητέρας. Εάν δεν λέει την αλήθεια, δεν ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα των άλλων ανθρώπων, δεν κρατά τις υποσχέσεις της, φροντίζει περισσότερο τον εαυτό της εις βάρος της οικογένειά της, τότε δεν μπορεί να ασκήσει τη μητρική της ηγεσία. Δεν μπορεί να εμπνεύσει τα παιδιά της. Σίγουρα δε θέλουμε να ακούσουμε τα παιδιά μας να λένε ”Μα μαμά, εσύ το έκανες”.

6. Απολαύστε τα

Με την περιορισμένη ώρα στη διάθεση τους οι μητέρες προσπαθούν να εστιαστούν στο τι είναι σημαντικό. Προσπαθούν να ακούσουν τα νέα τους και να τα βοηθήσουν στην μελέτη και τις σχολικές εργασίες στο σπίτι, όμως τα παιδιά θέλουν κάτι ακόμα. Ποιοτικό χρόνο με τη μητέρα τους. Δε χρειάζεται μεγάλη ποσότητα χρόνου, αλλά ένα παιχνιδιάρικο πνεύμα,η διάθεση κάποιων στιγμών μελέτης να γυρίσει σε πειράγματα και παιχνίδι. Μπορεί να τα αφήνει να φτιάχνουν τα ”projects” τους και κάποιες ασκήσεις στην κουζίνα με τη μητέρα τους που μαγειρεύει. Να ανταλλάσσουν σκέψεις, ιδέες, να οργανώνουν και να συζητάνε μαζί. Η Μητρότητα είναι μεγάλη δουλειά, αλλά ποτέ μη γίνει βάρος. Μερικές φορές ας φαίνεται ότι γινόσαστε λιγότερο υπεύθυνες στα καθήκοντα σας και ας διασκεδάσετε με τα παιδιά σας, γιατί αυτά θα πάρουν μαζί τους και θα θυμούνται αυτά και εσείς, τον όμορφο χρόνο που περάσατε μαζί.

Από:

Αλεξάνδρα Ευκαρπίδου ΙAPC&M Accredited Life coach,
parenting coach, εισηγήτρια σε σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης

Continue Reading
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Οικογένεια

Η Caresma αλλάζει το τοπίο της φροντίδας  ηλικιωμένων ανθρώπων, με σύμμαχο την εκπαίδευση & τεχνολογία.

Η νέα πλατφόρμα εκπαιδεύει φροντιστές και τους συνδέει με οικογένειες, με ταχύτητα και ασφάλεια. 

Η Caresma επαναπροσδιορίζει τη φροντίδα των ηλικιωμένων, εκπαιδεύοντας επαγγελματίες φροντιστές, σε διεθνή πρότυπα, στη χώρα μας και (προσεχώς) διεθνώς. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, εκπαιδεύει ουσιαστικά και ελέγχει αυστηρά φροντιστές για κάθε οικογένεια. Το όνομα δεν είναι τυχαίο: Caresma, από την αγγλική λέξη “care” (φροντίδα) και την ελληνική λέξη “χάρισμα” – η φροντίδα είναι χάρισμα, και η σωστή, επαγγελματική φροντίδα είναι ανεκτίμητη.

Η ιδανική φροντίδα κατ οίκον, με μερικά κλικ, μια «αγκαλιά» για εκείνους που την έχουν ανάγκη.

Όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι γονείς μας γίνονται αυτοί που χρειάζονται στήριξη, η αγωνία είναι μία: Ποιός θα τους φροντίσει όπως τους αξίζει; Η Caresma δημιουργήθηκε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Οι υπηρεσίες της πλατφόρμας αγγίζουν εκατοντάδες οικογένειες, σε πρώτη φάση στην περιοχή της Αττικής, σε μια αγορά όπου η ποιότητα και η εμπιστοσύνη ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. 

Από την υποστήριξη σε καθημερινές ανάγκες, όπως βοήθεια στο σπίτι, διατροφή, επίβλεψη φαρμακευτικής αγωγής και προσωπική υγιεινή ή παρέα, ως την επαγγελματική φροντίδα διαφόρων παθήσεων, κινητικών προβλημάτων, καθώς και την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και διαχείρισης κρίσεων,). Η Caresma δημιουργεί γέφυρες φροντίδας, προσφέροντας στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν με αξιοπρέπεια και σιγουριά. 

Οι φροντιστές του δικτύου συμμετέχουν σε ψυχομετρική αξιολόγηση, υποβάλλονται σε πολλαπλές συνεντεύξεις και λαμβάνουν πλήρη εκπαίδευση. Έτσι, δημιουργείται ένα δίκτυο με το 1% των καλύτερων φροντιστών της αγοράς, που προσφέρουν φροντίδα με υπευθυνότητα και συνέπεια. Μέσω ετήσιας συνδρομής, η Caresma παρέχει φροντιστές από το δίκτυό της για όλη τη διάρκεια του έτους,  ώστε οι οικογένειες να απολαμβάνουν συνεχή, επαγγελματική κάλυψη ανα πάσα στιγμή.

Μια ουσιαστική επαγγελματική διαδρομή, στον κόσμο της φροντίδας

Η Caresma δεν στηρίζει μόνο τους ηλικιωμένους αλλά και εκείνους που επιλέγουν να σταθούν δίπλα τους. Πίσω από κάθε φροντιστή υπάρχει μια ιστορία: άνθρωποι με ενσυναίσθηση, εμπειρίες και την ανάγκη να προσφέρουν ουσιαστικά μέσα από την επαγγελματική τους πορεία. Η Caresma δίνει στους ανθρώπους αυτούς τον χώρο να ανθίσουν, προσφέροντάς τους δίκαιες ευκαιρίες, εκπαίδευση και στήριξη, σε ένα περιβάλλον που καλλιεργεί την επαγγελματική εξέλιξη.

Ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης

Η τεχνητή νοημοσύνη ενισχύει την ταχύτητα και την υψηλή ποιότητα φροντίδας. Οι οικογένειες περιγράφουν αναλυτικά τις ανάγκες τους και η Caresma, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, εντοπίζει τους ιδανικούς φροντιστές, προσφέροντας εξατομικευμένες λύσεις για κάθε ενδιαφερόμενο. 

Φροντίδα δεν σημαίνει απλώς παροχή βοήθειας. Σημαίνει να δημιουργείς ένα αίσθημα ασφάλειας, να προσφέρεις ποιότητα ζωής με ταχύτητα και ευκολία.  Μέσω της νέας πλατφόρμας η πρόσβαση σε ποιοτική περίθαλψη και ουσιαστική υποστήριξη για τα αγαπημένα μας πρόσωπα γίνεται πλέον ευκολότερη, καθιερώνοντας ένα νέο, υψηλών προδιαγραφών πρότυπο φροντίδας που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας.

Ο Χριστόδουλος Ασπρομάλλης, co-Founder & CEO δήλωσε σχετικά «Για εμάς είναι αυτονόητο πως κάθε άνθρωπος αξίζει να ζει με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, ανεξαρτήτως ηλικίας. Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι καταφέρνουμε να επαναπροσδιορίσουμε την φροντίδα και να ενώσουμε τους ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη με τους καταλληλότερους φροντιστές. Η τεχνολογία μάς επιτρέπει να προσφέρουμε προσωποποιημένες υπηρεσίες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την αξιοπιστία, τη διαφάνεια και τη συνέπεια στην ποιότητα της φροντίδας. Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι όλοι έχουν τη φροντίδα που χρειάζονται, τη στιγμή που τη χρειάζονται.»

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το caresma.com

Σχετικά με την Caresma: 

Η Caresma είναι η νέα ψηφιακή πλατφόρμα που επαναπροσδιορίζει τη φροντίδα των ηλικιωμένων υιοθετώντας διεθνή πρότυπα, με εκπαιδευμένους και αυστηρά ελεγμένους φροντιστές. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, πάντα με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, βρίσκει τους ιδανικούς φροντιστές για κάθε οικογένεια. 

Continue Reading

Ψυχολογία

Τα προβλήματα του σώματος ως δείκτης των ψυχολογικών μας υπεκφυγών…

Το σώμα είναι κάτι το θαυμαστό. Αποτελεί το ζωώδες κομμάτι μας με το ζωώδη εγκέφαλό του και τα δικά του ζωώδη ένστικτα και αισθήματα . Όπως συμβαίνει με όλα τα’ άλλα ζώα, έτσι και το ανθρώπινο σώμα είναι ανίκανο για έλλειψη εντιμότητας. Αυτό το απλό γεγονός προκαλεί σ’ εμάς τις ανθρώπινες υπάρξεις ατέλειωτα προβλήματα. Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα αυτά δεν πηγάζουν τόσο από το σώμα, που είναι ανίκανο να πει ψέματα, όσο από την προσωπικότητα, που έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη ικανότητα να το κάνει.

Η κατάσταση του σώματός μας μπορεί να μας επισημάνει κάποια πηγή συγκινησιακού ή νοητικού στρες την οποία αγνοούμε. Και επειδή θα επιθυμούσαμε, αν είναι δυνατόν, να την αγνοήσουμε ή να την αποφύγουμε, η καταπόνηση του σώματος εξυπηρετεί δύο σκοπούς :  αφενός μας χτυπάει το καμπανάκι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που απαιτεί ν’ ασχοληθούμε μαζί του και, αφετέρου, κάνει τις συνέπειες των προσπαθειών μας να αρνηθούμε αυτό το γεγονός εξαιρετικά οδυνηρές, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε πολύ ακριβά την αναβλητικότητά μας.

Μέσα ακριβώς από αυτά τα συμπτώματα που εμφανίζει, το σώμα μας μπορεί να μας υποδείξει όλα όσα προσπαθούμε να αρνηθούμε.

Το φυσικό μας σώμα , χωρίς να καταφεύγει σε οποιουδήποτε είδους αξιολογήσεις, αντιδρά με καθαρό ένστικτο προκαλώντας μας, στη συνέχεια, δυσκολίες. Κοκκινίζει, χλομιάζει, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, τα δόντια χτυπάνε, το σαγόνι σφίγγεται, τα χέρια ιδρώνουν. Το σώμα μας ταπεινώνει ή μας εξαντλεί με τρεμούλες ή λιποθυμίες. Χωρίς ίχνος δισταγμού , εκθέτει στους πάντες τις σεξουαλικές μας διεγέρσεις, τους φόβους μας, την αμηχανία ή το θυμό μας, ή οποιαδήποτε άλλη αντίδραση  που το σκεπτόμενο, κριτικό κομμάτι μας προσπαθεί τόσο σκληρά να κρύψει.

Βέβαια, δεν έχουν όλες οι σωματικές αδιαθεσίες κάποια ψυχολογική αιτία. Όμως, αυτό ισχύει για τις περισσότερες. Και όταν συμβαίνει συχνά κάτι τέτοιο, τότε αυτό που επιθυμούμε είναι να «διορθωθεί» το σώμα. Να ανακουφιστεί δηλαδή ο πόνος με ιατρική βοήθεια –χάπια, εγχείρηση, βελονισμό ή άλλες προσεγγίσεις- επειδή δεν είμαστε πρόθυμοι ν’ αναγνωρίσουμε ότι η βαθύτερη, μη σωματική, πηγή του πόνου είναι εκείνη που ζητάει την προσοχή μας.

Η άγνοια  ή η άρνηση μιας τέτοιας, μη σωματικής, πηγής μπορεί, τελικά, να διευκολύνει την ανάπτυξη ακόμα πιο σοβαρών σωματικών προβλημάτων.

Το σώμα μας τελικά είναι πιο συντονισμένο με τις επιλογές μας απ’ όσο εμείς συνειδητοποιούμε. Το σώμα επαναστατεί όταν παρασυρόμαστε πέρα από αυτό που είναι σωστό για εμάς. Και πληρώνει ένα τίμημα για το άγχος που προκαλούν οι επιλογές μας. Κάνοντας αυτό που του ζητάμε, ακόμα και όταν επαναστατεί, παραδόξως, είναι ο υπηρέτης της ψυχής μας.

Έτσι, διάφορες αρρώστιες, τραυματισμοί ή η σωματική εξάντληση μπορούν να μας υπηρετήσουν όταν στην προσπάθειά μας ν’ αγνοήσουμε τις εξουθενωτικές καταστάσεις που υπάρχουν στη ζωή μας, δεν αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με την απαραίτητη εντιμότητα.

Γι’ αυτό ας πλησιάσουμε το σώμα μας απαλά, ευγενικά, καθησυχαστικά και ας αφουγκραστούμε τη σοφία του.

Αναστασία Μουστάκα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια.    

Continue Reading

Ψυχολογία

Κρίση πανικού… συμβαίνει συχνά;

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας είναι η κρίση πανικού. Λόγω των προβλημάτων που συσσωρεύουν μέσα τους συχνά έχουν ξεσπάσματα φόβου και άγχους.

Η διαταραχή πανικού (κρίση πανικού) είναι από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και ανήκει στο φάσμα των αγχωδών διαταραχών. Το άτομο που υποφέρει από διαταραχή πανικού παρουσιάζει αιφνίδια και απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου και άγχους. Τα επεισόδια αυτά ονομάζονται κρίσεις πανικού και η διάρκεια τους είναι συνήθως μερικά λεπτά. Εκδηλώνονται χωρίς καμία προειδοποίηση και η αιτία έναρξης τους μπορεί να μην είναι γνωστή και προφανής στο άτομο.

Οι κρίσεις πανικού εκδηλώνονται σε όλες τις ηλικίες. Η συχνότητα εκδήλωσης της πρώτης κρίσης πανικού είναι μεγαλύτερη μεταξύ 20 και 40 ετών, παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχουμε και εκδήλωση σε μικρότερες ηλικίες, ακόμη και σε παιδιά. Στις γυναίκες η διαταραχή είναι 2 έως 3 φορές συχνότερη σε σύγκριση με τους άνδρες.

Η κρίση πανικού αποτελεί μια περίοδο έντονου φόβου – τρόμου που εμφανίζεται απροσδόκητα χωρίς την παρουσία κάποιου φανερού ερεθίσματος και συνοδεύεται από μια ποικιλία σωματικών και γνωστικών συμπτωμάτων. Τα κύρια συμπτώματα είναι το αίσθημα έντονου διάχυτου φόβου για το άτομο, αίσθημα απώλειας του ελέγχου, επέλευσης τρέλας, πανικός και τρόμος, ταχυκαρδία, έντονη εφίδρωση, έντονο αίσθημα δύσπνοιας – πνιγμού, αίσθημα αστάθειας ή ζάλης, φόβος επερχόμενου θανάτου.

Λόγω της έντασης και της ποικιλίας που έχουν τα σωματικά συμπτώματα της περισσότερες φορές τα άτομα επισκέπτονται πολλούς γιατρούς και στρέφονται σε ιατρικές εξετάσεις και διαγνώσεις, και τους δημιουργείται τη πεποίθηση ότι πάσχουν από κάτι σοβαρό. Από άποψη φυσιολογίας οι κρίσεις πανικού δεν είναι επικίνδυνες για τα άτομα, δηλαδή το άτομο δεν πεθαίνει αυτό που φοβάται ότι θα του συμβεί. Παρόλα αυτά ο οργανισμός επιβαρύνεται από την συνεχή ένταση και επιπλέον είναι πολύ επιβαρυντικές για τους ανθρώπους γιατί μπαίνουν σε μια κατάσταση που συνεχώς δοκιμάζονται τα όρια και οι αντοχές τους. Ένα άλλο βασικό συνοδό χαρακτηριστικό των κρίσεων πανικού είναι ο φόβος και το άγχος που τα άτομα αναπτύσσουν ότι η κρίση θα επαναληφθεί. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που στους ανθρώπους που υποφέρουν αναπτύσσεται κοινωνική απόσυρση, αποφεύγουν τον συνωστισμό, την συναναστροφή με πολλούς ανθρώπους και τα πολύβουα μέρη ενώ κάποιες φορές οδηγούνται και στην αγοραφοβία.

Πως αντιμετωπίζεται η διαταραχή πανικού;

Το ερώτημα απαντάται με σαφήνεια θετικά. Υπάρχουν ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι και τεχνικές που ενισχύουν θετικά το άτομο και του παρέχουν βοήθεια σε πρώτη φάση να ελέγξει τις κρίσεις και κατόπιν να απαλλαγή από το πρόβλημα. Ευρέως διαδεδομένες και αποτελεσματικές στην θεραπεία των κρίσεων πανικού είναι η γνωστική – συμπεριφοριστική θεραπεία και η συστημική, καθώς και πολλές άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Είναι πολύ σημαντικό για τα άτομα που υποφέρουν από την διαταραχή πανικού να ζητούν εξειδικευμένη βοήθεια ώστε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των κρίσεων που έχει αρνητικές συνέπειες στην καθημερινή λειτουργικότητα και επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής τους. Το βασικό μήνυμα είναι ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί και η αναζήτηση βοήθειας είναι το πρώτο και πιο ουσιαστικό βήμα για την επίλυση του. Η διαταραχή πανικού είναι από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και ανήκει στο φάσμα των αγχωδών διαταραχών. 


Βασιλική Λιάφου – Ψυχοθεραπεύτρια

Continue Reading

Trending