Μια βόλτα έξω στο δρόμο αρκεί για να μετρήσεις δεκάδες αγέλαστες, ανέκφραστες οντότητες. Οι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να φανούν ή να πείσουν πως είναι σοβαροί, ξέχασαν κάτι ζωτικό· να χαμογελούν. Μπέρδεψαν τη σοβαρότητα με τη σοβαροφάνεια και την ευθυμία με τη φαιδρότητα.

Το γέλιο είναι ζωή, ενέργεια, δύναμη. Το χαμόγελο ευγένεια, γαλήνη, τρυφερότητα.  Δεν τα διαχωρίζω ποτέ αυτά τα δύο, καθώς πέρα από την ένταση, τη μοναδική τους διαφορά, είναι οι δύο ομορφότερες κι αγαπημένες μου έννοιες.

Σε γιορτές, γενέθλια και κάθε λογής άλλη περίσταση που καλούμαι να ευχηθώ, ένα θυμάμαι να λέω πάντα: «Να χαμογελάς». Αχ και να ξέρατε τι ευχή σας δίνω και πόσο την πιστεύω.

Κάθε χαμόγελο, κάθε χαχανητό, κάθε γέλιο κρύβει μια γεύση από παράδεισο, μία διαφυγή απ’ την πραγματικότητα. Είναι η ευτυχία που έρχεται σε δόσεις, είναι πηγή έμπνευσης και κίνητρο ζωής. Δοκίμασε να χαμογελάσεις μπροστά στις δυσκολίες σου και θα δεις πόση δύναμη κρύβεις μέσα σου.

Μ’ ένα χαμόγελο έρχονται κοντά οι άνθρωποι, υπάρχει εκεί πριν καν το άγγιγμα τους ενώσει.

Υπάρχει εκεί, πριν ακόμα υπάρξουν οι λέξεις·  ένα μωρό δεν μπορεί να μιλήσει, μπορεί όμως να χαμογελάσει και κάθε του χαμόγελο ηχεί σαν μελωδία.

Είναι η σιωπηρή εκδήλωση συναισθημάτων, σπάει την αμηχανία, ψιθυρίζει την αγάπη.

Το γέλιο ενώνει σαν γέφυρα τους ανθρώπους μ’ έναν τρόπο μοναδικό, τους πλησιάζει όλους αποφασισμένο να τους παρασύρει, είναι εξάλλου μεταδοτικό κι εξαπλώνεται πιο γρήγορα κι από ιό κι ευχαριστούμε για αυτό. Αντιθέτως κανείς δε θα κλάψει επειδή κλαις εσύ.

Είναι το πιο όμορφο παράδειγμα προσφοράς και κοινοκτημοσύνης. Ο καθένας μπορεί να το προσφέρει, χωρίς να το στερηθεί κι όποιος το λάβει μπορεί να το επιστρέψει. Μόνο πλουσιότερο μπορεί να σε κάνει. Πολλαπλασιάζεται μα ποτέ δεν διαιρείται.

Το αληθινό χαμόγελο είναι αυτό που μαζί με τα χείλη χαμογελούν και τα μάτια. Τίποτα δεν είναι πιο γοητευτικό απ’ αυτό. Αυτούς τους ανθρώπους να τους εμπιστεύεστε τυφλά και να τους αγαπάτε λίγο περισσότερο.

Το χαμόγελο και το γέλιο αντίστοιχα δεν είναι απλά μια έκφραση, είναι συναίσθημα και μάλιστα μεγαλειώδες, είναι στάση ζωής.

Χρειάζονται 17 μυς για ένα χαμόγελο και 43 για ένα κατσούφιασμα λένε κι αν αυτό ισχύει, βρείτε μου ένα λόγο που επιλέγετε να κατσουφιάζετε αντί να χαμογελάτε.

Χαμογέλα, κι αν ακόμα δε σου χαμογελάσουν, θα χαμογελάσει η ψυχή σου κι αυτό αρκεί.

Πέρα όμως απ’ όλα αυτά τα θεωρητικά, το γέλιο είναι και πρακτικά ένα φάρμακο. Κι αν δεν πιστεύεις εμένα, εμπιστέψου τις έρευνες που αποδεικνύουν πως το γέλιο μειώνει την αρτηριακή πίεση καθώς και τον κίνδυνο εγκεφαλικών επεισοδίων και καρδιακών προσβολών.

Παράλληλα έχει αντιαγχωτική δράση. Προφανώς και το αντιλαμβάνεσαι αυτό, καθώς κάθε στιγμή που γελάς, απελευθερώνεσαι, παγώνεις το χρόνο, φουλάρεις μπαταρίες, ξαναγεννιέσαι.

Η δράση του λοιπόν είναι θεραπευτική κι όσο κι αν ακουστεί περίεργο η «γελωτοθεραπεία» είναι μια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος.

Σίγουρα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δραστική δύναμη ενός φαρμάκου, λειτουργεί όμως σαν παυσίπονο και μειώνει τον πόνο.

Κλείνοντας λοιπόν με κίνδυνο να καταντήσω γραφική θέλω από μένα να κρατήσετε μονάχα αυτό. Να χαμογελάτε πάντα και να γελάτε δυνατά.

Το γέλιο σκορπάει τους φόβους κι όσο έχεις τη δύναμη να γελάς, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.

Και να θυμάστε πως «μέρα χωρίς χαμόγελο είναι χαμένη μέρα».

Πηγή

Η ανθρωπότητα στις μέρες μας έχει εστιαστεί, περισσότερο από ποτέ, στην τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη. Αναζητούνται διαρκώς νέα, πιο αποτελεσματικά προϊόντα και υλικά, ρηξικέλευθες ιδέες, υπηρεσίες που διευκολύνουν και απλοποιούν τη ζωή, τρόποι μετοίκησης σε άλλους πλανήτες, ιατροφαρμακευτικές καινοτομίες που υπόσχονται έγκαιρη διάγνωση, σωματική και ψυχική ανακούφιση…

Σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής ο άνθρωπος προσπαθεί να εδραιώσει την κυριαρχία του, να ελέγξει την έκβαση των καταστάσεων και να ρυθμίσει τις συνθήκες. Είναι πολύ ωραίο να εξελίσσουμε τα στοιχεία που μας περιβάλλουν, τι γίνεται όμως με τη συνειδητότητά μας, το ήθος, τις αξίες, την ποιότητα που φέρουμε ως υπάρξεις; Συμβαδίζει άραγε η περιβάλλουσα επανάσταση με κάποια ενδότερη κορύφωση; Θα λέγαμε ότι έχουμε γίνει πιο ευτυχισμένοι και πιο υγιείς ψυχικά;

Επί της ουσίας, έχουμε βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας; Προσπαθούμε διακαώς να βρούμε τρόπους ώστε να ζήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει σημασία ο αριθμός των ετών, όσο η ποιότητα που εμπεριέχουν, όσο η καθαρότητα που θα έχει το στίγμα μας όταν αφήσουμε αυτή τη γη. Και η ποιότητα δεν έχει ποσοτικές ούτε υλικές μονάδες, είναι ανεξάρτητη από τα περιβαλλοντικά στοιχεία. Η ποιότητα με την οποία άπτεται ένας άνθρωπος με την πραγματικότητα είναι ενδεικτική της συνειδητότητάς του. Όλα τα υπόλοιπα είναι πολύχρωμα περιτυλίγματα.

Η σημερινή κοινωνία χαρακτηρίζεται από την ανάγκη για το «γρήγορο και το εύκολο». Είμαστε σπάταλοι, υπερόπτες και ασεβείς με τη φύση. Δεν έχει καμία σημασία το βιολογικό φαγητό που αγοράζουμε και τα ακριβά ρούχα που φοράμε, τα γρήγορα αυτοκίνητα που μας μεταφέρουν και τα αποτελεσματικά φάρμακα που παίρνουμε. Δε μας κάνουν πιο ολοκληρωμένους ψυχικά.

Λόγω της υπερθετικής εξειδίκευσης, δεν αναγνωρίζουμε την ενότητα πίσω από όλα, χάνοντας έτσι τη μαγεία που περικλείουν. Είθε ο καθένας μας να γίνει πρωτίστως φορέας εσωτερικής εξέλιξης, ώστε να συνδράμει από τη θέση του και στην εξέλιξη της ανθρωπότητας…

Λαμπρινή Τζελέπη

Χημικός, M.S.Ed

Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον να σημειώσουμε το εξής: Στην πρώτη συνάντηση που κάνω με τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουμε Personal Coaching τους ρωτάω “Τι είναι αυτό που θέλεις;” και ξεκινούν να μου λένε όλη την ιστορία της ζωής τους, όλα τα προβλήματα τους. Εάν δεν τους σταματήσω μπορεί να καταναλώσουν και τα 60 λεπτά μιλώντας για τα προβλήματά τους.

Τις προάλλες έκανα ένα σεμινάριο πάλι. Ανεβαίνει ένα άνθρωπος πάνω, γιατί στα σεμινάρια δουλεύω και βιωματικά, αυτό που ανεβαίνεις πάνω και επί τόπου αλλάζει αυτό που θέλεις, και τον ρωτάω “Τι είναι αυτό που θέλεις από την ζωή σου;” και άρχισε να μου λέει όλα τα προβλήματα αναλυτικά, κι εκεί.. επανάληψη ξανά ξανά ξανά.. Και όλοι οι άλλοι άνθρωποι παρατηρούσαν.

Αυτή είναι και η αξία στο σεμινάριο: Ότι μπορείς να παρατηρήσεις τον εαυτό σου μέσα από τον άλλον. Ενώ λοιπόν η ερώτηση είναι “Τι θέλεις;” η απάντηση είναι ποια είναι τα προβλήματα μου. Που δεν σχετίζεται το ένα με το άλλο.

Απ’ την άλλη πλευρά, αν φύγουμε από αυτό το πλαίσιο και πάμε στην καθημερινότητα, θα δεις ότι όταν συμβαίνει σε έναν άνθρωπο κάτι αρνητικό μπορεί να στο αναπτύσσει  ώρες. Να σου λέει, να σου ξαναλέει, να σου ξαναλέει, να σου ξαναλέει.. Οι δυσάρεστες συζητήσεις έχουν μεγάλη διάρκεια.

Πηγαίνει κάποιος διακοπές, γίνεται κάτι καλό, και τον ρωτάς “Τι έγινε;” και σου λέει “Όλα καλά. Όμορφα. Πήγα εκεί….”. Στο λέει όμως πολύ περιληπτικά.

Γιατί οι δυσάρεστες συζητήσεις έχουν μεγαλύτερη διάρκεια;

Τι είναι λοιπόν αυτό που συμβαίνει; Το κάνεις κι εσύ; Έχεις αναρωτηθεί για ποιον λόγο το κάνεις; Έχεις σκεφτεί ότι αυτό μπορεί να είναι και η αιτία που πολλές φορές είτε δεν νιώθεις καλά, είτε μπορεί να νιώθεις φόβους, είτε μπορεί να νιώθεις θλίψη, είτε μπορεί να νιώθεις θυμούς, είτε μπορεί να αποτυγχάνεις κιόλας;

Γιατί το μυαλό το βάζεις σε μια διαδικασία που δεν το βοηθάει γιατί δεν δουλεύει έτσι ο εγκέφαλος. Οι πιο πολλοί λοιπόν άνθρωποι αγαπούν να μιλούν για αρνητικά πράγματα. Αγαπούν να αναλώνονται μέσα σε δυσάρεστες συζητήσεις. Αν παρατηρήσεις, αν ξεκινήσουμε και πιάσουμε μια συζήτηση για μια τραγωδία που έγινε θα έχει μια ροή η συζήτηση, θα μιλάμε με τις ώρες. Θα μας πάρει το βράδυ.. το πρωί..

Αν όμως ξεκινήσουμε να μιλήσουμε για κάτι πολύ όμορφο σε 3-5 λεπτά η συζήτηση θα έχει τελειώσει. Δεν θέλω να κρίνω αν είναι καλό ή κακό. Αυτό όμως που ξέρω και ξέρεις κι εσύ είναι ότι στην ζωή πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Δεν σου λέω να μην συζητήσουμε το κακό, να μην κάνουμε δυσάρεστες συζητήσεις, αλλά πρέπει να συζητάς και το καλό. Και γινόμαστε οι άνθρωποι πολύ περιγραφικοί στο κακό μιλώντας με τις ώρες, όμως πρέπει να αναπτύξουμε και την άλλη πλευρά τους εαυτού μας, ή μια άλλη πλευρά του εαυτού μας, που λέει τι; “Να μάθω να αναπτύσσω και το καλό, το ευχάριστο”.

Ρωτάω τους ανθρώπους “Πες μου αρνητικά συναισθήματα;” απαντάνε γρήγορα και μου λένε πολλά. Τους ρωτάω “Πες μου θετικά συναισθήματα;” και μου λένε δύο.. τρία.. με το ζόρι. Γιατί; Αν δεν ξέρω κάτι πώς θα το αναπαράγω;

Άρα λοιπόν αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής και πρόσεξε εάν το κάνεις κι εσύ.. Εάν το κάνεις κι εσύ τότε άρχισε να αναπτύσσεις στις συζητήσεις σου με τους φίλους σου και την καλή πλευρά. Άρχισε να γίνεσαι ένας άνθρωπος για τους φίλους σου που τους δημιουργεί θετικά συναισθήματα. Δηλαδή μην συζητάς μόνο για προβλήματα. Βάλε κάτι καλό στην καθημερινότητα σου. Χτίσε και αυτή την πτυχή της ζωής σου.

Πηγή