Η Ε 220d με την πραγματικά εντυπωσιακή άνεση της ανάρτησης και τον μηδαμινό θόρυβο του κινητήρα της. Το νέο τετρακύλινδρο diesel συνολικά είναι ένα πραγματικό κόσμημα από λειτουργική άποψη. Ακόμα και κρύο, όπως συμβαίνει στα περισσότερα diesel, ακούγεται ελάχιστα. Όταν έρθει σε θερμοκρασία λειτουργίας, ελάχιστα αντιλαμβάνεσαι τη διαφορά από ένα σύνολο βενζίνης.
Σε αυτό, να προσθέσουμε την αμεσότητα στο ανέβασμα στροφών, κάτι που επίσης δεν χαρακτηρίζει εύκολα τους diesel κινητήρες. Και βεβαίως ίσως το καλύτερο αυτόματο κιβώτιο 9 σχέσεων, το οποίο αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα των εξαιρετικών επιδόσεων, της χαμηλής κατανάλωσης αλλά και του crusing με πραγματικά ελάχιστο θόρυβο.
Για τις ελληνικές συνθήκες, η 220d αποτελεί την ιδανική έκδοση του μοντέλου. Δεν έχουμε οδηγήσει τις υπόλοιπες εκδόσεις, όμως πιθανά δεν θα υπάρχει άλλη με αυτή την εξαιρετική αναλογία επιδόσεων – οικονομίας. Επιπρόσθετα, ο οριακά μικρότερος από τα 2.0 λίτρα κυβισμός, σε κρατά σε μια ανεκτή φορολογικά αντιμετώπιση, χωρίς να χάνεις σε επιδόσεις, άνεση, εξοπλισμό αλλά και κύρος βεβαίως.

Όταν έχεις δώσει περίπου 62.000€ για την αγορά αυτού του αυτοκινήτου, η οικονομία δεν είναι μάλλον στην κορυφή της ιεραρχίας των ζητουμένων. Ωστόσο είναι εντυπωσιακό, πως ένα αυτοκίνητο κοντά στα πέντε μέτρα μήκος, με 194 ίππους και βάρος περίπου 1.700 κιλά, καίει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, τόσο λίγο. Όχι συγκριτικά, αλλά με απόλυτα κριτήρια.
Η ένδειξη της μέσης κατανάλωσης, περιλαμβάνει ταξίδι με “κλειδωμένο” το cruise control στα 140 χλμ./ώρα, επαρχιακό δίκτυο και αρκετή πόλη. Σύνολο πάνω από 700 χιλιόμετρα. Τα 5,8 λίτρα/100 χλμ. δεν έγιναν με το πιο “ελαφρύ” πόδι, ούτε με λογική ταξιτζή. Γι΄αυτό το λόγο άλλωστε είναι τόσο εντυπωσιακά.
Εδώ έρχεται το ερώτημα: Αν έχεις 60-70 χιλιάρικα για την αγορά της, δεν είναι οξύμωρο να σκέφτεσαι τη χαμηλή κατανάλωση; Σίγουρα ναι. Αν όμως πρόκειται να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές της, με 200 – 300 χιλιόμετρα την ημέρα μετακινήσεων, τότε και αυτή αποκτά πολύ σημαντικό νόημα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, πέρα από τα όποια οικονομοτεχνικά ζητήματα, η εντυπωσιακή ικανότητα του κινητήρα να λειτουργεί με πολύ λίγο καύσιμο, δείχνει κάτι ακόμα. Την τεχνολογική αρτιότητα της E στην οποία όσο το ψάχνεις, τόσο το πολύ υψηλό κόστος αγοράς δείχνει όλο και πιο φυσιολογικό. 
Γυρνώντας μέσα στην πόλη με ένα αυτοκίνητο σαν την E-Class, το μόνο που σου μένει είναι τα βλέμματα. Άλλοτε μίσους και άλλοτε θαυμασμού, ωστόσο δεν νιώθεις κ άνετα. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει όταν βρίσκεσαι στον ανοιχτό δρόμο. Το υπέροχο σεντάν τρώει τα χιλιόμετρα σαν το γάργαρο νερό της πηγής. Σχεδόν τίποτα δεν ενοχλεί στο εσωτερικό της, γκάζι υπάρχει πολύ για οτιδήποτε, συστήματα ασφάλειας και υποβοήθησης της οδήγησης πολλά. Κάπως έτσι, βρίσκεσαι να έχεις καλύψει 700 χιλιόμετρα σε 24 μόλις ώρες και να σκέφτεσαι τουλάχιστον άλλα τόσα την επομένη.
Αυτή ακριβώς είναι και η πεμπτουσία τέτοιων αυτοκινήτων. Μόλις έχεις τελειώσει ένα μεγάλο ταξίδι, αντιλαμβάνεσαι το γιατί τα 62.000€ είναι μια λογική τιμή για αυτό το αυτοκίνητο. Φυσικά θα μπορούσαν να είναι και αρκετά λιγότερα, αλλά στη χώρα μας υπάρχει πάντα μια διάθεση τιμωρίας της πολυτέλειας κ του εξαιρετικού οχήματος. Καλώς ή κακώς.
Εξαιρετικό σε λειτουργικότητα αυτοκίνητο, δεν ενοχλεί στο παραμικρό. Αντιλαμβάνεσαι την προσήλωση στη λεπτομέρεια, που ξεκινά από τη λειτουργία όλων των συστημάτων και καταλήγει στην υψηλής ευκρίνειας κάμερα οπισθοπορείας. Με αυτές τις σκέψεις, δικαιολογείς και το εντυπωσιακό κόστος. Χωρίς, φυσικά, να σημαίνει ότι όσοι τελικά αγοράζουν E, την χρειάζονται κιόλας.
Κώστας Νικολακόπουλος