Το καλοκαίρι με τη ζέστη, θα ήθελα να το οδηγήσω κ οχι τώρα καταχείμωνο με 6 μέρες συνεχούς βροχής.
Πάρα ταύτα πήρα ένα από τα αυτοκίνητα εκείνα που κάνουν ακόμα και τον πιο φανατικό καλοκαιρινό τύπο, να αλλάζει γνώμη και να μη βλέπει την ώρα για να πέσει ο ρημαδοήλιος για πάρει τους δρόμους. Το ανοιχτό Mini Cooper με τον τρικύλινδρο 1.500άρη και τους 136 ίππους του, είναι μια πολύ καλή αφορμή για βόλτα, οδήγηση και ψυχαγωγία διαφορετική από τις συνηθισμένες. Η αίσθηση kart που σου δίνει η Mini για τα μοντέλα της, μπορεί να ζει εδώ για όσους δεν έχουν πραγματικά άλλες παραστάσεις.
Ήδη στη δεύτερη γενιά του, το ανοιχτό Mini έχει το δικό του κοινό. Ένα κοινό που προφανώς δεν αρκείται στην έτσι και αλλιώς light διάθεση του μοντέλου και θέλει το απόλυτο με την υφασμάτινη ηλεκτρική οροφή να συμπληρώνει το ακαταμάχητο για πολλούς πακέτο. Αυτό που ορίζεται από την όμορφη εμφάνιση, το στιλάτο design σε όλες του τις λεπτομέρειες και τον ευχάριστο οδηγικό του χαρακτήρα. Με αυτή τη σειρά. Και το τελευταίο, να αφορά τους λιγότερους από όσους γλυκοκοιτάζουν το ανοιχτό Mini. Ας είναι όμως.
Ο τρικύλινδρος 1.500άρης είναι ικανός και το έχει αποδείξει όπου και αν τον έχουμε συναντήσει. Σε αυτή εδώ την έκδοση, δείχνει απόλυτα ok- αλλά μέχρι εκεί, μια και έχουμε την υποψία πως το χαρακτηριστικό ελαφρύ κροτάλισμά του στο ρελαντί, πιθανά να “χαλάσει” κάποιους που δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια. Αυτοί βέβαια, θα έχουν κληθεί να ξεπεράσουν και τους περιορισμένους χώρους για τους 4 (καλύτερα 2+2) επιβάτες στην καμπίνα, που αντίστοιχα δεν θα έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν και πολλά πράγματα για μια απόδραση σαββατοκύριακου. Και να σκεφτεί κανείς πως τα 215 λίτρα της σπηλιάς που παίζει το ρόλο του πορτ μπαγκάζ, είναι βελτίωση σε σχέση με τα 170 του παρελθόντος. Προφανώς με την οροφή πάνω από τα κεφάλια των επιβατών, γιατί αν την αναδιπλώσεις, έχεις μόλις 160 λίτρα διαθέσιμα και ίσως το πιο στενό άνοιγμα φόρτωσης της αγοράς.
Να γυρίσουμε όμως λίγο στον κινητήρα των 1.499 κ.εκ. που δείχνει επαρκής για τις ανάγκες ακόμα και της διασκέδασης του οδηγού που θα θελήσει να εκμεταλλευτεί το ευχάριστο προφίλ του αυτοκινήτου και τους 136 ίππους, στους δρόμους με στροφές. Στο πρόγραμμα Sport, δείχνει να ζωντανεύει σημαντικά, δικαιολογώντας και την αυξημένη κατανάλωση που παρουσιάζει, μια και το καύσιμο γίνεται ισχύς στη διάθεση του οδηγού. Από την καταγραφή των κινήσεών μας προκύπτει και η διαπίστωση πως το 6.5 λίτρα, ήταν το καλύτερο που πετύχαμε κατά τη διάρκεια της μίας εβδομάδας με το ανοιχτό Mini. Κοντά στα 8,0 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα απόστασης εντός Αττικής.
Εκεί, μακριά από την πόλη, μπορέσαμε από την άλλη να δούμε και την άλλη όψη του Mini. Την αίσθηση kart για την οποία λέγαμε νωρίτερα. Αυτή που εμφανίζεται ανεξάρτητα με τη θέση της οροφής, σε δρόμους με στροφές και αρκετά “σφιχτή” χάραξη. Εκεί που το Mini, δείχνει τι αξίζει, μιας και είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, αλλά κυρίως πολύ καλά στημένο. Δεν κρύβει το βάρος του που φλερτάρει με τους 1,3 τόνους αλλά πάλι, δεν το αφήνει να σταθεί εμπόδιο στην απόλαυση του οδηγού. Δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό τη σφιχτή ανάρτηση που μπορεί να κουράζει σε άλλες συνθήκες, αλλά εκεί, στέκεται στο πλάι του οδηγού και συμβάλλει στην απόλαυση της οδήγησης ενός προσθιοκίνητου αλλά με πολύ ευχάριστη συμπεριφορά, μικρού αυτοκινήτου. Το turbo σύνολο δίνει υποστήριξη στον οδηγό, όπως κάνουν και τα δυνατά φρένα, που δείχνουν και αρκετή αντοχή στη σκληρή χρήση.
Προφανώς τα 26.750€ της αρχικής τιμής για το μοντέλο, για κάποιους θα είναι πολλά. Όμως σίγουρα τα αξίζει. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το Mini Cooper Cabrio, κλέβει καρδιές και το κάνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Κώστας Νικολακόπουλος